Hard werken wordt niet beloond?

[SomerenV]

De meeste mensen met een baan werken zo'n 32 tot 40 uur per week. Iedere dag kom je op je werk, doe je je ding gedurende de dag en ga je weer naar huis. Je hebt je taken, je deadlines en als taken klaar zijn krijg je weer nieuwe. En dat gaat zo een hele tijd door.

Bovenstaande is een normale gang van zaken binnen de meeste bedrijven. Maar nu kijken we even naar twee werknemers. Eentje werkt wat trager (werknemer 1) en de ander werkt wat sneller (werknemer 2), maar beiden met dezelfde functie en hetzelfde salaris. Beiden halen ze hun deadlines en beiden leveren ze even goed werk.

Werknemer 1: levert minder werk af maar voldoende om de leidinggevende tevreden te stellen.
Werknemer 2: levert meer werk af maar krijgt gewoon telkens nieuwe taken erbij om genoeg uren te maken.

Salaris verhogingen zijn bij veel bedrijven slecht bespreekbaar of de verhoging stelt weinig voor dus als je hard werkt zie je er weinig voor terug. Sterker nog, omdat je simpelweg steeds nieuwe taken krijgt wordt je eerder bestraft dan beloond.

Als je kijkt naar scholen dan zie je een hele andere benadering. Als je klaar bent met je taken heb je de keuze: extra vrije tijd of extra taken die je wat voordelen op kunnen leveren. Waarom zie je zoiets niet in het bedrijfsleven? Waarom ligt de focus zo erg op het vullen van die 40 uur? Je ziet zó vaak dat werknemers uit heb neus aan het vreten zijn simpelweg om aan hun uren te komen omdat harder werken niet of nauwelijks beloond wordt.

Herkennen jullie bovenstaande constatering? En hoe denken jullie er over?

[Soldaatje]

Gewoon minder hard werken, het moet ook een beetje leuk blijven.

[Joopieboy]

Ligt ook heel erg aan het bedrijf waar je werkt. Maar het is vaak wel zo dat als je eerder gaat het je vrije uren kost. Dat is hoe het systeem is en werkt, uren worden niet uitgedeeld en daarmee je salaris betaald, ben je eerder klaar kun je je tijd zelf indelen.

Nu is dat bijvoorbeeld in de techniek niet te doen, projecten of stuurkasten worden vaak met beperkte uren verkocht om de prijs te drukken, daar kun je niet tegenaan werken en wordt je eigenlijk gestraft voor je prestaties.

Bij mijn vorige week was de winst niet alleen voor de baas maar kregen de werknemers wel een stukje winstdeling, alleen was dat systeem zo rot als wat.

Om dan een dingen voorbeeld te gebruiken, ik stond altijd klaar en lostte de shit op voor alles en iedereen en met name de klanten, maar ik was direct en eigenwijs en ik riep het als het bij niet beviel. Naast dat dat uiteindelijk mijn baan heeft gekost ook mede omdat anderen zich tegen je keren, zag je dat ook terug in de bonus. Ik een en andere oude collega bv (mopperpiet) die ook altijd alles deed en overwerkte waar nodig kwam met een paar honderd euro weg, de vriendjes van of mensen die doen laten geloven dat ze geweldig of onmisbaar zijn die gingen met ettelijke duizenden euro's weg. Sterker nog, per 1 december ben ik ergens anders begonnen en reken maar niet dat ik nog iets van een bonus heb gehad van afgelopen jaar.

Enige wat je zou kunnen doen is als zelfstandige verder gaan, alleen dan heb je behoorlijke risico's, ben je een melkkoe voor de belasting en kun je je eigen amper verzekeren. Dat is het imho ook niet waard...

[Mijre]

Als je bij een goed bedrijf werkt en het hardr werken op een goede manier laat zien, dan heb je over het algemeen vermoedelijk een beter beeld over de balans van hard werken en beloning.
Je zult dan in de meeste gevallen alsnog niet eerder weg kunnen rennen (wat me ook niet echt de bedoeling lijkt tbh... leuk voor je collega's...), maar met een positieve houding extra taken naar je toetrekken wegens tijd over wordt bij een goed bedrijf over het algemeen wel gezien (je hebt er wel zelf ook een aandeel in, in die zichtbaarheid).

Bij sommige bedrijven heeft t hoe positief je ook doet en hoeveel je ook doet inderdaad niet veel nut. Maar een moppertopic daarover lost helaas ook niet veel op.

[JvS]

Tijd is makkelijk te meten. Prestaties een heel stuk moeilijker. Als je hard werkt, dan doe je dat niet alleen voor je baas, maar hopelijk ook voor jezelf. Ik houd wel van pittige projecten en om die binnen tijd af te ronden. Het maakt mijn eigen werk leuker.

Misschien dat dit bij 1 baas niet zo opvalt of uitmaakt, maar op de lange termijn is het ook in je eigen carrierevoordeel. Mensen gaan om jou vragen bij projecten enzo.

Voorwaarde om echt succesvol te zijn is wel dat je niet alleen hard werkt, maar ook een beetje positief bent en ook nee verkoopt als je alleen nee kunt leveren.

[ Voor 21% gewijzigd door JvS op 23-02-2018 06:28 ]

[Croga]

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 05:34:
Bovenstaande is een normale gang van zaken binnen de meeste bedrijven.

Nope. Bovenstaande is de normale gang van zaken binnen bedrijven die de komende jaren allemaal om gaan vallen omdat ze niet meer kunnen concurreren.

Moderne bedrijven werken zowieso alleen in teams. Het is zinloos iemand persoonlijk op zijn werk af te rekenen aangezien 85% van wat hij doet bepaalt wordt door het systeem, niet door hem zelf. En dus wil je teams die met elkaar een systeem vormen wat in staat is om oplossings-gericht te werken in plaats van taak gericht.

Vervolgens bepaald het team wat ze denken te kunnen doen aan workload. Daarop baseer je ook je planning en verwachtingen. Harder werk betekend dat je de volgende keer wellicht je workload aan kunt passen. Deadlines bestaan niet, tenzij ze zo ver onder de workload liggen dat we zeker weten dat we ze kunnen realiseren.

Je beschrijving is volledig gebaseerd op "de oude wereld". De manier waarop we na de oorlog ons werk inrichtten omdat productie toen belangrijker was dan wendbaarheid en waarde. De wereld is verandert. Moderne bedrijven gebruiken de principes van het Toyota Productie Systeem, van moderne psychologie, van Beyond Budgetting, Theory of Constraints, het Agile manifesto.
Als jij nog werkt zoals je beschrijft in de OP dan zou ik snel op zoek gaan naar een andere baan. Je bedrijf bestaat over 10 jaar namelijk niet meer en de kans dat het er over 5 jaar nog is, is ook niet groot.

[Ebayzo]

@Croga haha, omdat een bedrijf niet meegaat met alle hippe methodes bestaat het binnenkort niet meer? Laat me niet lachen

Lekker meewaaien met elke vorm waarin teams, squads of hoe je het beestje wil noemen gebruikt moet worden schiet ook niet op.

Daarnaast gaat dat sowieso niet voor elke afdeling en bedrijfsomvang op.

[ Voor 49% gewijzigd door Ebayzo op 23-02-2018 06:48 ]

[NiGeLaToR]

JvS schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 06:27:
Tijd is makkelijk te meten. Prestaties een heel stuk moeilijker. Als je hard werkt, dan doe je dat niet alleen voor je baas, maar hopelijk ook voor jezelf. Ik houd wel van pittige projecten en om die binnen tijd af te ronden. Het maakt mijn eigen werk leuker.

Misschien dat dit bij 1 baas niet zo opvalt of uitmaakt, maar op de lange termijn is het ook in je eigen carrierevoordeel. Mensen gaan om jou vragen bij projecten enzo.

Voorwaarde om echt succesvol te zijn is wel dat je niet alleen hard werkt, maar ook een beetje positief bent en ook nee verkoopt als je alleen nee kunt leveren.

Sluit ik me bij aan. Het is je eigen attitude.
Qua werkhouding richt je jenin beginsel op jezelf en dan is het naar huis gaan met voldoening ook belangrijk.

Qua salaris is het verder belangrijk dat je aan je werkgever kunt aantonen dat je structureel meer waard bent dan dat je nu verdient. Schalen en schijfjes zijn leuk, maar als je een goed verhaal hebt wijken ze daar prima vanaf.

Overigens is de ultieme manier om dit zelf te mogen bepalen ondernemen. Na ruim 3 jaar ondernemen kan ik zeggen dat het wel een beetje ‘next level’ fun is, maar dat je er ook nog steeds zelf met een positieve instelling wat leuks van moet maken. In dat opzicht niets nieuws onder de zon.

[Croga]

Ebayzo schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 06:44:
@Croga haha, omdat een bedrijf niet meegaat met alle hippe methodes bestaat het binnenkort niet meer? Laat me niet lachen 😆

Omdat een bedrijf niet mee gaat in de wendbaarheid en focus op klant ervaring zal het vanzelf klanten gaan verliezen. En dat is meestal niet heel erg goed voor een bedrijf.....

Er is een hele goede reden waarom er nog maar een stuk of 4 echte automerken zijn. En dat is omdat de auto industrie in het westen niet mee wilde met de modernisering van het concept management en daardoor niet snel genoeg leerde en niet snel genoeg aan de wensen van de klant kon voldoen.
Exact hetzelfde zie je gebeuren in de IT consultancy waar zo'n beetje de helft van de bedrijven van 20 jaar terug helemaal niet meer bestaat.

Van mij mag je lachen maar ik vindt het persoonlijk eigenlijk helemaal niet grappig. Overal zie je managers die het gewoon niet willen begrijpen hun medewerkers mee slepen in de afgrond. Terwijl ITers ieder jaar, heck ieder half jaar, opnieuw kijken naar hun vak gebied, zijn er nogsteeds veel te veel managers die er een jaren-60 stijl op na houden terwijl Management als vakgebied enorm hard ontwikkeld is.

[Jeroenneman]

Ik denk dat het te kort door de bocht is om te stellen dat hard werken niet loont. Alleen moet je daarbij wel zorgen dat je leidinggevende ook op de hoogte is van je prestaties!

Hard werken prima, maar zorg dat het zichtbaar is. Als jij kunt aantonen dat je aan 4 projecten werkt, en je luie collega redt er net twee, dan weet ik wel wie er meer kans maakt op een promotie.

[President]

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 05:34:

Als je kijkt naar scholen dan zie je een hele andere benadering. Als je klaar bent met je taken heb je de keuze: extra vrije tijd of extra taken die je wat voordelen op kunnen leveren. Waarom zie je zoiets niet in het bedrijfsleven? Waarom ligt de focus zo erg op het vullen van die 40 uur? Je ziet zó vaak dat werknemers uit heb neus aan het vreten zijn simpelweg om aan hun uren te komen omdat harder werken niet of nauwelijks beloond wordt.

Herkennen jullie bovenstaande constatering? En hoe denken jullie er over?

Uhh geen idee naar welk onderwijs je kijkt, maar ik kan je garanderen dat we in het basisonderwijs geen vrije tijd krijgen omdat taken af zouden zijn. Ten eerste ben je nooit klaar en ten tweede werk je gewoon 8 uur per dag. Soms ga je op de woensdagmiddag een uurtje eerder naar huis, maar die tijd wordt in weekenden of avonden wel weer ingevuld.

Daarnaast kent het onderwijs een 'promotie' naar een lb schaal: 30 euro bruto per maand extra voor veel extra taken en verantwoordelijkheden. Daarnaast vindt er geen financiële beloning plaats voor goede prestaties en krijg je ook geen euro extra voor het volgen van extra opleidingen en cursussen.

[Dekaasboer]

Herkennen doe ik het zeker wel. Msar ik ben er na een aantal jaar wel anders tegenaan gaan kijken.

De motivatie om hard te werken en goed je best te doen komt voor 80% uit jezelf. Daarna komen factoren zoals erkenning, beloning enz.

Het is belangrijk om te weten dat hard werken vaak loont over een langere termijn. Bij mijn eerste werkgever werkte ik me een slag in de rondte maar kreeg 3 jaar geen noemenswaardige verhoging. En ik zag ook dat ik achter lag op collega’s. En ja dat frustreerde! Echter door hard werken doe je wel ervaring op, daardoor kon ik solliciteren op een baan waar ik anders geen kans op had gemaakt. Als ik nu terugkijk zie ik dat de personen met een slechte werkhouding uiteindelijk in hun ontwikkeling veel langzamer ontwikkelen. In de tussentijd ben ik 2 bedrijven en 3 functies verder en is mijn salaris x2,5 gegaan.

Je inzet loont op de langere termijn zeker. Wees alleen af en toe kritisch of dat bij je huidige bedrijf nog wel uit de verf komt.

[prijsstunt]

Het valt mij echt wel op of een werknemer precies afmaakt wat ik voor hem plan op een dag, of meer of minder dan dat. Qua vrije tijd of salaris zal hij dat niet meteen merken maar het scheelt heel veel in het beeld dat ik bij iemand heb. Op korte termijn vertaalt dat zich bij mij dat hij de leukere en interessantere opdrachten krijgt, dat ik minder 'zeur'/push als het me toch een keer niet snel genoeg gaat. Op langere termijn zal dit zich zeker vertalen in een beter salaris of betere extra's. Nu heb ik maar een klein bedrijfje en heb ik erg goed zicht op wie wat op welk moment aan het doen is.

[gambieter]

Veel mensen denken dat ze werknemer 2 zijn, maar hun collega's zien ze eerder als werknemer 1. De objectiviteit is vaak ver te zoeken bij de zelfbeoordeling; verder weet men vaak niet eens goed wat de collegas doen.

[PB-powell]

Omdat werknemer 1 de taken sneller af heeft wilt niet zeggen dan werknemer 2 minder hard werkt. Het kan ook zijn dat werknemer 2 wat meer moeite heeft met het uitvoeren van zijn werkzaamheden omdat deze, bijvoorbeeld, het niveau net aankan waar werknemer 1 ruim op dit niveau zit. Of werknemer 2 besteed meer tijd aan kleine randzaken van taken, zoals documentatie, waardoor deze daar langer mee bezig is.
Het is lang niet altijd zo zwart-wit en 'ik doe meer, dus verdien meer'.

En als werknemer 2 zich ondergewaardeerd voelt, moet hij dat bij zijn leidinggevende aankaarten. Een topic openen op een forum gaat daarbij weinig helpen

[LOTG]

prijsstunt schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 07:22:
Op korte termijn vertaalt dat zich bij mij dat hij de leukere en interessantere opdrachten krijgt.

Maar is dat misschien niet de reden voor het verschil in werk tempo?

Als iemand gemotiveerd/enthousiast is om iets te doen dan gaat dat meestal ook sneller.

Saai en niet leuk werk gaat dan juist weer langzamer.

[Pietervs]

Ik merk dat ik met mijn werkhouding (work-oholic, waarbij ik er geen problemen mee heb dat mijn telefoon in de weekenden en vakanties ook gewoon aanstaat) steeds meer verantwoordelijkheden krijg, binnen de organisatie voor meer projecten gevraagd wordt en collega's ook specifiek naar mij vragen "want dan komt het project ook af". Image is everything, denk ik dan maar

Geld moet niet de enige drijfveer zijn voor het werk wat je doet. Als dat het wel is, zul je snel genoeg uitgekeken zijn op je baan, omdat je niet verder meer kan groeien, financieel gezien. Dat zie ik ook bij een collega, die doodleuk zei "waarom zou ik harder werken? Ik krijg er toch niks meer voor." Om daarna te klagen dat alle leuke projecten naar anderen toe gaan...

[Sissors]

prijsstunt schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 07:22:
Het valt mij echt wel op of een werknemer precies afmaakt wat ik voor hem plan op een dag, of meer of minder dan dat. Qua vrije tijd of salaris zal hij dat niet meteen merken maar het scheelt heel veel in het beeld dat ik bij iemand heb. Op korte termijn vertaalt dat zich bij mij dat hij de leukere en interessantere opdrachten krijgt, dat ik minder 'zeur'/push als het me toch een keer niet snel genoeg gaat. Op langere termijn zal dit zich zeker vertalen in een beter salaris of betere extra's. Nu heb ik maar een klein bedrijfje en heb ik erg goed zicht op wie wat op welk moment aan het doen is.

Je begrijpt dat je hiermee precies de TS bevestigd? Er zijn genoeg beroepen, ik denk dat ontwikkelaar in de IT daar ook bij hoort, waar de ene werknemer prima 2x sneller kan werken als de andere in dezelfde functie. En meteen beetje geluk krijgt die 25% hoger salaris. Leuk, maar dat staat natuurlijk totaal niet in verhouding.

Croga schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 06:35:
[...]

Nope. Bovenstaande is de normale gang van zaken binnen bedrijven die de komende jaren allemaal om gaan vallen omdat ze niet meer kunnen concurreren.

Moderne bedrijven werken zowieso alleen in teams. Het is zinloos iemand persoonlijk op zijn werk af te rekenen aangezien 85% van wat hij doet bepaalt wordt door het systeem, niet door hem zelf. En dus wil je teams die met elkaar een systeem vormen wat in staat is om oplossings-gericht te werken in plaats van taak gericht.

En nog eentje die TS bevestigd. Eigenlijk nog erger: Als je met een faalhaas in een team zit, je doet al het werk, dan krijg je uiteindelijke gelijke beloning ervoor? Want het team heeft het mogelijk gemaakt? Kan je dus beter de faalhaas zijn.
Sowieso, ik weet niet welke bedrijfstak dat is, maar echt niet 85% van wat ik doe wordt bepaald door het systeem.

En je hebt teams nodig want anders ben je niet klantgericht? Dus als wij een kleiner project hebben dat iemand prima in zijn eentje af kan, is het niet meer klantgericht? Iemand heeft ook te diep in het glaasje van hippe nieuwe management vormen gekeken.

[Lethalis]

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar in het algemeen geldt:

Een beloning staat direct in verband met vraag en aanbod. Hoe meer vraag er naar jouw kunde is, en hoe minder concurrenten jij hebt, des te hoger wordt jouw beloning.

Je moet dus minder denken in "hard werken" maar juist in waarde creëren. Investeren in jezelf dus, blijven leren, etc.

Dat is veel meer waard dan "hard werken"

[Croga]

Sissors schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 07:56:
En nog eentje die TS bevestigd. Eigenlijk nog erger: Als je met een faalhaas in een team zit, je doet al het werk, dan krijg je uiteindelijke gelijke beloning ervoor? Want het team heeft het mogelijk gemaakt? Kan je dus beter de faalhaas zijn.

Je kunt natuurlijk als team ook besluiten die faalhaas te helpen. En als dat niet kan (wat ik in de afgelopen 18 jaar precies 1 keer mee gemaakt heb) kun je als team ook besluiten hem gewoon er uit te zetten.

Sowieso, ik weet niet welke bedrijfstak dat is, maar echt niet 85% van wat ik doe wordt bepaald door het systeem.

Dat heeft niks met bedrijfstak te maken. Dat heeft te maken met wetenschappelijk onderzoek over de prestaties van medewerkers. Die zijn nagenoeg nooit afhankelijk van de medewerker zelf.

En je hebt teams nodig want anders ben je niet klantgericht? Dus als wij een kleiner project hebben dat iemand prima in zijn eentje af kan, is het niet meer klantgericht? Iemand heeft ook te diep in het glaasje van hippe nieuwe management vormen gekeken.

Zolang je nog over projecten spreekt ben je überhaupt nog niet begonnen aan moderniseren van je organisatie. Dat heeft niets met hip te maken en alles met modernisering van een vakgebied wat decennia achter loopt.

Management is voor veel mensen nogsteeds een hobby die aan elkaar hangt van dogmas. Het is echter ook al een lange tijd een wetenschap waarbij experimenten uitwijzen wat wel en niet goed werkt. Projecten werken niet goed (lees Beyond Budgetting), individueel werk werkt niet goed, extrinsieke motivatie werkt niet goed. Modern Management werkt wel.

[Gaius]

Lethalis schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 07:58:
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar in het algemeen geldt:

Een beloning staat direct in verband met vraag en aanbod. Hoe meer vraag er naar jouw kunde is, en hoe minder concurrenten jij hebt, des te hoger wordt jouw beloning.

Dat is een mooie idealistische zienswijze waar ik het eens mee wil zijn, maar niet eens mee kan zijn. Je beloning staat m.i. in verband met hoe goed jij jezelf kunt verkopen. Het gaat niet om de waarde die je toevoegt, maar hoe groot men denkt dat die waarde is.

Je moet dus minder denken in "hard werken" maar juist in waarde creëren. Investeren in jezelf dus, blijven leren, etc.

Dat is veel meer waard dan "hard werken"

Als je geld wilt zien betekent dat dus investeren in je zelf op het gebied van soft skills, assertiviteit en de klootzak kunnen zijn wanneer het nodig is. Anders kun je de beste in je vakgebied zijn, maar wordt je nog met een appel en een ei of wat kraaltjes afgewimpeld. Bedenk goed; je werkt voor jezelf (en je gezin). Niet voor je werkgever, en niet voor je collega's.

[Kurkentrekker]

President schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 07:15:
[...]

Uhh geen idee naar welk onderwijs je kijkt, maar ik kan je garanderen dat we in het basisonderwijs geen vrije tijd krijgen omdat taken af zouden zijn. Ten eerste ben je nooit klaar en ten tweede werk je gewoon 8 uur per dag. Soms ga je op de woensdagmiddag een uurtje eerder naar huis, maar die tijd wordt in weekenden of avonden wel weer ingevuld.

Daarnaast kent het onderwijs een 'promotie' naar een lb schaal: 30 euro bruto per maand extra voor veel extra taken en verantwoordelijkheden. Daarnaast vindt er geen financiële beloning plaats voor goede prestaties en krijg je ook geen euro extra voor het volgen van extra opleidingen en cursussen.

Volgens mij bedoelt TS het vanuit de leerling / student. Vandaar ook dat ik het idee krijg dat dit verhaal vooral op eigen waarneming is gebaseerd, en niet echt op van hoe het er buiten die eigen cirkel aan toe gaat.

Salaris verhogingen zijn bij veel bedrijven slecht bespreekbaar of de verhoging stelt weinig voor dus als je hard werkt zie je er weinig voor terug. Sterker nog, omdat je simpelweg steeds nieuwe taken krijgt wordt je eerder bestraft dan beloond.

Dat is mij nog nooit overkomen. Hard werken betekent vaak dat je extra verantwoordelijkheden krijgt. Dat vertaalt zich vaak ook weer in extra persoonlijke groei, en uiteindelijk ook in een hoger salaris. Als er binnen je bedrijf vacatures vrijkomen kun je daar op solliciteren, of na verloop van tijd een stapje buiten de deur doen.

En natuurlijk zijn er altijd mensen die van zichzelf vinden dat ze harder werken dan de rest en te weinig beloond krijgen. Daar heb ik er ook wel een aantal van meegemaakt in mijn loopbaan, maar dat was vaak vooral vanuit henzelf geredeneerd. Het betekende namelijk niet dat het bedrijf er echt heel veel aan had.

Bovendien, als je van mening bent dat je te weinig betaalt krijgt voor het werk wat je doet (alsof dat het enige is wat ertoe doet...), dan ga je toch lekker solliciteren?

[FragDaddy]

Croga schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 06:52:
[...]

Omdat een bedrijf niet mee gaat in de wendbaarheid en focus op klant ervaring zal het vanzelf klanten gaan verliezen.

Focus op klant ervaring kun je ook heel goed hebben zonder elke 3 weken een nieuw project management methodiek naar binnen te schuiven.

En 'wendbaarheid' / agile is een modewoord en heeft al jaren geen inhoud meer.

[MartijnAbel]

Heel herkenbaar dit allemaal. Je kan je helemaal het schompes lopen en daarmee laat je zien dat je fantastisch bezig bent en........ Dan vervolgens helemaal niks. Ze zijn blij met je, maar gaan vervolgens wel zeuren als je je werktempo aanpast naar dat van de anderen. Want ja, je deed eerst zoveel meer.
Ik ben er inmiddels wel mee gestopt. Je maakt van jezelf alleen maar iemand die boven het maaiveld uitsteekt en er voor zorgt dat je je eigen kop afhakt.

[LuNaTiC]

ik zie je 'hard' en 'snel' werken door elkaar heen gebruiken in de TS, maar die twee zijn natuurlijk niet per se synoniem in deze context.

Verder ben ik het eens met wat anderen hier al eerder hebben gezegd. Als je snel en/of hard werkt, dan valt dat vanzelf op, als het goed is. Zeker als je daarbij ook secuur en betrouwbaar werk aflevert, dan gaan mensen sneller aan jou dingen vragen, projecten toestoppen, enzovoorts, wat voor jou alleen maar meer ervaring en een waardevoller cv oplevert. Een investering in jezelf.

[ Voor 58% gewijzigd door LuNaTiC op 23-02-2018 08:32 ]

[pyrofielo]

40 uur werken doe je voor de overheid natuurlijk...

Beter kan je zorgen dat je minder werkt dan betaal je ook minder belasting!

[Ernemmer]

Ik herken het wel en ben daarom dan ook zzp geworden, dan kan je gewoon projecten op vaste prijs aannemen en verdien je dus meer als je harder werkt.

[Koja78]

Welcome to the world

[Sissors]

Croga schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 08:04:
[...]

Je kunt natuurlijk als team ook besluiten die faalhaas te helpen. En als dat niet kan (wat ik in de afgelopen 18 jaar precies 1 keer mee gemaakt heb) kun je als team ook besluiten hem gewoon er uit te zetten.

[...]

Dat heeft niks met bedrijfstak te maken. Dat heeft te maken met wetenschappelijk onderzoek over de prestaties van medewerkers. Die zijn nagenoeg nooit afhankelijk van de medewerker zelf.

Hoe helpen? Als iemand iets niet begrijpt leg ik het diegene met plezier uit. Maar sommige doen hetzelfde werk nou eenmaal een stuk sneller. Ik heb meer dan een factor 4 wel meegemaakt. Gezien ik niet kan zorgen dat iemand slimmer / getalenteerder wordt, dan moet ik hem maar het team uit trappen omdat ik sneller werk? Lijkt mij nogal overdreven reactie. Dan lijkt het mij nog handiger dat ik 2/3de doe en de ander 1/3de van het werk. En dan vind jij weer dat ik daar geen cent extra voor hoor te krijgen, immers het team heeft het mogelijk gemaakt...

Zo vraag ik me dus af hoe het dan toch echt kan dat ik (soms) duidelijk heel veel meer van het werk doe in een project als een ander. Allemaal verbeelding? Als ik iemand die net de basisschool heeft afgemaakt in mijn functie zet levert hij ook dezelfde prestaties? Immers zal nagenoeg nooit afhankelijk zijn van de medewerker.

Ineens begrijp ik ook weer hoe dat idee de IT in komt dat je iemand een cursus van een paar weken geeft en dat is vergelijkbaar met een 4/5-jarige opleiding. Immers prestaties zijn toch niet afhankelijk van de medewerker.

[...]

Zolang je nog over projecten spreekt ben je überhaupt nog niet begonnen aan moderniseren van je organisatie. Dat heeft niets met hip te maken en alles met modernisering van een vakgebied wat decennia achter loopt.

Vast offtopic, maar als we een nieuw product ontwerpen is dat toch gewoon een nieuw project? Of gaan we het een andere naam geven maar in de praktijk nog hetzelfde doen.

[TheBrut3]

Bekend gevoel. In mijn ogen gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt. Overigens krijgen bij ons degene die extra hun handjes uit de mouwen steken op het eind van het jaar wel een bonus.

Croga schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 06:52:
Er is een hele goede reden waarom er nog maar een stuk of 4 echte automerken zijn. En dat is omdat de auto industrie in het westen niet mee wilde met de modernisering van het concept management en daardoor niet snel genoeg leerde en niet snel genoeg aan de wensen van de klant kon voldoen.

Is dat zo? Welke 4 merken zijn dat dan? Toyota is met ruime afstand de grootste. Volkswagen, Ford, Honda, Nissan, Hyundai en Chevrolet zitten allemaal tussen de 7 en 4 miljoen verkochte auto's in 2017. Dat zijn merken uit Japan, Korea, Duitsland en Amerika. Vervolgens zitten Kia, Renault, Mercedes, BMW en Peugeot allemaal tussen de 2 en 3 miljoen.

[zacht]

Mijn baas (klein bedrijf, 10 werknemers) beloont 'harde' werkers niet meer dan 'trage' werkers. Wel is er budget voor begeleiding van 'trage' werkers door 'harde' werkers. Zo heb ik het afgelopen jaar een nieuwe werknemer begeleid om het neusje de goede kant op te krijgen, met enig succes, en zie ik dat ook terug op mijn loonstrook. Kostte me wat uren en energie, leverde een betere sfeer in het algemeen en een hoger bedrag op mijn loonstrook op.

[Stranger__NL]

Als zelfstandige kan ik alleen maar zeggen dat deze kijk op je werk kortzichtig is.

Ja, bij veel bedrijven zie je voor je harde werk niet direct een vergoeding terug,... maar na een >20jaar carriere kan ik terugkijken op mijn loopbaan tot zover (en mijn resultaten); en dat valt zeker niet tegen. Zowel qua inkomsten als qua verantwoordelijkheden en 'leuk'werk.

De 4 'bazen' die ik heb gehad zagen echt wel dat ik meer gevraagd was door klanten en goed gewaardeerd werd. Sterker nog - ik kom nog steeds bij mijn oude werkgevers langs en zou daar zo weer verder mogen werken.


Nee; het is inderdaad niet zo als jij een half jaar lang flink inzet voor de zaak dat je dat meteen terugziet in je salaris. Zo werkt het nu eenmaal in mainstream bedrijven. Wil je nu al directer resultaat? Ga je naast je baan freelancen! Dan leer je meteen wat werken voor je geld is. Want het gaat dan wel 1 op 1. Je inzet zie je terug in de resultaten. En je leer er een boel.

Als zelfstandige bepaal ik nu grotendeels waar ik werk en wat ik aanneem. (NOTE: het is écht niet allemaal rozengeur en maneschijn hoor!!!!! Het ios hard werken en je kunt ook als ZZP-er niet AL je projecten kiezen; er gaat ook wel eens wat mis). Maar ik ben wel erg tevreden over waar mijn harde werk allemaal toe heeft geleid.

[Lethalis]

Gaius schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 08:14:
[...]


Dat is een mooie idealistische zienswijze waar ik het eens mee wil zijn, maar niet eens mee kan zijn. Je beloning staat m.i. in verband met hoe goed jij jezelf kunt verkopen. Het gaat niet om de waarde die je toevoegt, maar hoe groot men denkt dat die waarde is.

Hoe goed jij jezelf kan verkopen is een direct gevolg van de waarde die je voor jezelf (dus niet voor de baas) hebt gecreëerd.

Toen ik als HBO dropout in 2003 zonder werk zat, realiseerde ik mij dat .NET helemaal hip was in die tijd en dat ze .NET developers zochten.

Dus toen kopieerde ik Visual Studio van een vriend en leerde ik mezelf .NET aan, zodat ik iig de basis van Windows Forms en Web Forms development onder de knie had.

En toen ging ik solliciteren op .NET functies. Binnen paar maanden had ik een .NET baan en groeide daar in door.

Ik heb dus waarde gecreëerd door mezelf .NET aan te leren en kon mezelf daardoor ook beter verkopen.

Dat bedoel ik dus met waarde creëren.

Hetzelfde kun je met van alles doen. Mijn vader was ooit technisch tekenaar, gewoon aan zo'n groot bord met liniaal etc.

Toen hij voor het eerst iemand met een computer en een CAD programma zag werken, wist hij meteen "dit moet ik leren".

Hij stopte toen al zijn geld in zijn eerste computer en leerde zichzelf AutoCAD aan in de avonduurtjes. Binnen een paar jaar was hij freelancer en verdiende hij serieus geld, omdat hij toen nog 1 van de weinigen was die dat kon.

Dus het is niet alleen idealistisch, maar gewoon realistisch

[Philip Ross]

Sissors schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 08:51:
[...]

Hoe helpen? Als iemand iets niet begrijpt leg ik het diegene met plezier uit. Maar sommige doen hetzelfde werk nou eenmaal een stuk sneller. Ik heb meer dan een factor 4 wel meegemaakt. Gezien ik niet kan zorgen dat iemand slimmer / getalenteerder wordt, dan moet ik hem maar het team uit trappen omdat ik sneller werk? Lijkt mij nogal overdreven reactie. Dan lijkt het mij nog handiger dat ik 2/3de doe en de ander 1/3de van het werk. En dan vind jij weer dat ik daar geen cent extra voor hoor te krijgen, immers het team heeft het mogelijk gemaakt...

Als je 4 keer zo snel werkt als een ander in dezelfde functie zijn er 2 mogelijkheden:
1. Jij bent overgekwalificeerd en moet proberen te soliciteren naar een funcite die beter past.
2. De ander is ondergekwalificeerd en zou naar een andere funcit egezet moeten worden.

Zolang het werk van de ander voldoet aan de eisen van de baas dan is het dus niet optie 2. Wat rest ons dan is dat je een "te makkelijke" functie hebt aangenomen. Dan kan je of wat minder snel gaan werken of gaan soliciteren voor een hogere functie. Want salaris hangt meestal samen met functie.

[barrymossel]

Bij ons wordt "hard werken", oftewel presteren wél gewoon beloond. Enerzijds door een bonus (van twee maandsalarissen) en anderzijds door een procentuele loonsverhoging die gekoppeld is aan de beoordeling.
Goed presteren betekent overigens natuurlijk niet direct hard(er) werken, maar kan ook samenhangen met slim en/of efficiënt werken. Ik werk namelijk totaal niet hard en zit de godganse dag op Tweakers, maar presteer wel bovengemiddeld...

Philip Ross schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:36:
[...]


Als je 4 keer zo snel werkt als een ander in dezelfde functie zijn er 2 mogelijkheden:
1. Jij bent overgekwalificeerd en moet proberen te soliciteren naar een funcite die beter past.
2. De ander is ondergekwalificeerd en zou naar een andere funcit egezet moeten worden.

Zolang het werk van de ander voldoet aan de eisen van de baas dan is het dus niet optie 2. Wat rest ons dan is dat je een "te makkelijke" functie hebt aangenomen. Dan kan je of wat minder snel gaan werken of gaan solliciteren voor een hogere functie. Want salaris hangt meestal samen met functie.

"Te makkelijke" functie is toch niet relevant? Als jij je werk leuk vindt en je werk dus (erg) goed doet zijn er twee mensen blij: je baas en jijzelf. Als de baas vindt dat die ander die minder hard werkt ook genoeg z'n best doet is dat voor baas en werknemer ook prima. Dat de beloning hetzelfde is kan dan oneerlijk overkomen en dat is het misschien ook wel. Maar om daar iets aan te doen moet je dit met de baas bespreekbaar maken (variabele beloning, salarisverhoging, whatever). De baas verdient meer aan jou, dus mag het ook wat meer kosten voor hem, toch?. Maar zolang je dit niet bespreekt zal hij niet 1-2-3 zelf dit voorstellen, doorgaans.

[ Voor 59% gewijzigd door barrymossel op 23-02-2018 09:48 . Reden: toevoeging ]

[Philip Ross]

barrymossel schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:42:

[...]

"Te makkelijke" functie is toch niet relevant? Als jij je werk leuk vindt en je werk dus (erg) goed doet zijn er twee mensen blij: je baas en jijzelf. Als de baas vindt dat die ander die minder hard werkt ook genoeg z'n best doet is dat voor baas en werknemer ook prima. Dat de beloning hetzelfde is kan dan oneerlijk overkomen en dat is het misschien ook wel. Maar om daar iets aan te doen moet je dit met de baas bespreekbaar maken (variabele beloning, salarisverhoging, whatever). De baas verdient meer aan jou, dus mag het ook wat meer kosten voor hem, toch?. Maar zolang je dit niet bespreekt zal hij niet 1-2-3 zelf dit voorstellen, doorgaans.

Wat ik bedoelde is dat als je er bewust voor kiest een functie te vervullen die onder jouw cappaciteit ligt dat het dan niet gek is dat je hetzelfde betaald krijgt als een ander die diezelfde functie doet.

natuurlijk zijn er veel bedrijven die met flexibele bonussen etc. werken maar bij veel sectoren ligt in de CAO vast welke verantwoordelijkheden in welke salaris schaal vallen. En als TS exact dezelfde verantwoordelijkheden heeft als iemand die in zijn ogen "trager" werkt dan zal hij gewoon hetzelfde salaris krijgen. Want ook die ander levert wel goed werk.

[Gaius]

Lethalis schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:24:
[...]

Hoe goed jij jezelf kan verkopen is een direct gevolg van de waarde die je voor jezelf (dus niet voor de baas) hebt gecreëerd.
<knip>

Eens en oneens. Eigenlijk is "waarde" een te abstract begrip hiervoor, het kan immers alles omvatten. Maar je hebt het in je post over technische skills. Jij hebt jezelf .Net aangeleerd, en je vader heeft zichzelf AutoCad aangeleerd. Klopt het dan dat als je het over waarde hebt, dat je het over technische skills hebt?

Want daar ben ik het mee oneens. De waarde van die technische skills is sterk afhankelijk van hoe goed jij het kunt verkopen. Een meegaande goedgelovige senior (.Net-ontwikkelaar) die direct ja zegt bij een salaris- of contractonderhandeling zou zomaar minder kunnen verdienen dan een goede medior die het onderste uit de kan haalt bij diezelfde onderhandelingen.

Of, ander voorbeeld: Die senior die niet de assertiviteit heeft (of te loyaal aan z'n werkgever is) om als zelfstandige aan de slag te gaan zal altijd fors minder verdienen dan een matige medior die wel die stap durft te maken.

Die technische skills zorgen ervoor dat je gewild bent inderdaad, maar zeggen niet veel over de beloning die je ervoor ontvangt. Dus in dat opzicht: "Hard werken wordt niet beloond?" Nee, niet als je niet voor jezelf op kunt komen.

[barrymossel]

Philip Ross schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:51:
[...]


Wat ik bedoelde is dat als je er bewust voor kiest een functie te vervullen die onder jouw cappaciteit ligt dat het dan niet gek is dat je hetzelfde betaald krijgt als een ander die diezelfde functie doet.

natuurlijk zijn er veel bedrijven die met flexibele bonussen etc. werken maar bij veel sectoren ligt in de CAO vast welke verantwoordelijkheden in welke salaris schaal vallen. En als TS exact dezelfde verantwoordelijkheden heeft als iemand die in zijn ogen "trager" werkt dan zal hij gewoon hetzelfde salaris krijgen. Want ook die ander levert wel goed werk.

Die ander levert minder goed werk. Als we kijken naar kosten en baten zou het bedrijf meer kunnen betalen voor TS. En als ze hem willen houden is dat zelfs nog een goed plan ook. Dat het in een CAO op een bepaalde manier geregeld kan zijn staat daar hypothetisch gezien los van. Maar ook in een functieschaal is er toch vaak wel wat ruimte om meer en minder te verdienen in dezelfde schaal? (Zelf nooit een CAO gehad...)

[Dets]

Het begint met zichtbaarheid van wat je doet en dan met name de resultaten.
Ik heb ook collega's die altijd druk zijn, zijn overwerken, in het weekend bereikbaar zijn en mailen (om te laten zien dat ze nog steeds "werken") en waar eigenlijk niets uit bijzonders uitkomt.
Sommige leidinggevenden zijn daar gevoelig voor, uiteindelijk vallen ze toch wel door de mand. Of je collega's gaan die figuren mijden als de pest omdat ze er eigenlijk alleen maar last van hebben.

Daarom: zorg dat je resultaten zichtbaar zijn zonder het te overdrijven. Je collega's weten je uiteindelijk wel te vinden als ze iemand nodig hebben waar ze op kunnen vertrouwen.
Ga je niet meten met je collega's die beter of slechter zijn dat levert alleen maar frustratie op, zorg dat je trots bent op wat jezelf doet.
Voor mij geldt dat werk dat ik met plezier doe belangrijker is dan salaris.

[Philip Ross]

barrymossel schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:55:
[...]

Die ander levert minder goed werk. Als we kijken naar kosten en baten zou het bedrijf meer kunnen betalen voor TS. En als ze hem willen houden is dat zelfs nog een goed plan ook. Dat het in een CAO op een bepaalde manier geregeld kan zijn staat daar hypothetisch gezien los van. Maar ook in een functieschaal is er toch vaak wel wat ruimte om meer en minder te verdienen in dezelfde schaal? (Zelf nooit een CAO gehad...)

Minder goed is relatief. De ander levert goed genoeg werk voor dit salaris.

Salaris hangt in veel gevallen meer af van hoeveel verantwoordelijkheden je hebt dan van hoe goed je het werk doet. En als dat bij TS zo is dan moet hij dus om meer verantwoordelijkheden vragen, dan gaat hij vanzelf een salarisschaal omhoog.

Natuurlijk is het slim als het bedrijf mensen die beter/harder beter beloont maar die beoordeling is vaak redelijk subjectief terwijl als je bijvoorbeeld de CAO volgt je gewoon precies kan zien in welke schaal en dus welk salaris iemand valt.

[barrymossel]

Philip Ross schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:58:
[...]


Minder goed is relatief. De ander levert goed genoeg werk voor dit salaris.

Ja relatief in relatie met het betere/snellere/hardere werken van TS.

Salaris hangt in veel gevallen meer af van hoeveel verantwoordelijkheden je hebt dan van hoe goed je het werk doet. En als dat bij TS zo is dan moet hij dus om meer verantwoordelijkheden vragen, dan gaat hij vanzelf een salarisschaal omhoog.

In veel gevallen ja. Maar dat betekent niet dat het niet veranderd zou kunnen worden (in theorie). De vraag is of het juist is of salaris gekoppeld moet zijn aan verantwoordelijkheden, of misschien aan wat de werknemer oplevert? Ik zeg maar wat hè. Ik heb geen keiharde mening hierover, maar dat het vaak op de door jou genoemde manier gaat voelt in ieder geval niet als de beste...

Natuurlijk is het slim als het bedrijf mensen die beter/harder beter beloont maar die beoordeling is vaak redelijk subjectief terwijl als je bijvoorbeeld de CAO volgt je gewoon precies kan zien in welke schaal en dus welk salaris iemand valt.

Of het subjectief is ligt wel een beetje aan de werkzaamheden (ik heb niet het hele topic gelezen en weet niet of TS gezegd heeft over welke functie het gaat). Targets kunnen voor erg veel functies gesteld worden. Lopende band werk: aantal handelingen. Sales manager: binnengehaalde sales. Schoonmaker: kwaliteit en kwantiteit van de schoonmaak. Marketeer: behaalde sales n.a.v. door de persoon ingezette campagnes.

[Stranger__NL]

Salaris in een CAO is ook een keuze of je daar blijft of niet.

Zoals een pak melk een prijs kent heeft een baan een vergoeding. Niet eens met de vergoeding? Tijd om er wat aan te doen met marketing, product verbetering, product inhoud, enz... Jij bent het product.

De beloning voor een baan is ook: fijne collega's, leuk werk, reistijd/bereikbaarheid, je omgeving, je mogelijkheden.

En misschien _WIL_ je baas je wel meer geven, maar zijn er gewoon niet meer inkomsten daarvoor beschikbaar omdat het eindproduct anders te duur wordt.Wet van vraag en aanbod. Is dat eerlijk t.o.v. de slacker? Nee, maar it is what it is.

Onder aan de streep moet je voor jezelf werken. En het is fijn als dat werk in lijn ligt met je collega's en de waarde voor het bedrijf... maar when all is said and done moet je met jezelf rondkomen. Niet met je bedrijf. Jij zit achter het stuur van de keuzes in je leven. Geef er een andere draai aan of deal with it. Er zijn geen andere keuzes.

[Sissors]

Philip Ross schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:36:
[...]


Als je 4 keer zo snel werkt als een ander in dezelfde functie zijn er 2 mogelijkheden:
1. Jij bent overgekwalificeerd en moet proberen te soliciteren naar een funcite die beter past.
2. De ander is ondergekwalificeerd en zou naar een andere funcit egezet moeten worden.

Zolang het werk van de ander voldoet aan de eisen van de baas dan is het dus niet optie 2. Wat rest ons dan is dat je een "te makkelijke" functie hebt aangenomen. Dan kan je of wat minder snel gaan werken of gaan soliciteren voor een hogere functie. Want salaris hangt meestal samen met functie.

Kan je mij uitleggen waarom die twee mogelijkheden er zijn? Ik werk niet in de IT, maar stel je voor, er moet een functie worden toegevoegd aan een bestaand programma. Ik doe dat in één week, Pietje in twee weken. Identiek resultaat, identieke documentatie, etc.

Waarom is Pietje nu ondergekwalificeerd? Hij is trager in zijn werk, maar hij heeft toch gewoon een prima resultaat geleverd?
Waarom ben ik nu overgekwalificeerd? Omdat ik sneller een prima resultaat heb geleverd?

Wat je nu beschrijft is de definitie van het Peter Principle. Omdat ik goed en efficient ben in mijn huidig werk, moet ik ander werk gaan doen waar ik niet goed in ben? Wat is de logica daarvan? Natuurlijk krijg ik ook wel gemiddeld genomen het uitdagendere werk, en dat is ook leuk. En ik maak ook wel grotere stappen in salaris als iemand die meer tijd nodig heeft voor zaken hoor. Maar de logica dat als je ergens goed in bent, dat je dus maar een andere functie met andere taken moet krijgen, ontgaat mij.

[Lethalis]

Gaius schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 09:52:
[...]
Eens en oneens. Eigenlijk is "waarde" een te abstract begrip hiervoor, het kan immers alles omvatten. Maar je hebt het in je post over technische skills. Jij hebt jezelf .Net aangeleerd, en je vader heeft zichzelf AutoCad aangeleerd. Klopt het dan dat als je het over waarde hebt, dat je het over technische skills hebt?

Waarde is allesomvattend.

Een .NET developer verdient doorgaans meer dan een helpdeskmedewerker (bij gelijke soft skills). In die zin vertalen technische skills zich ook bijna altijd in een betere beloning. Zeker in het begin van een loopbaan.

Hetzelfde geldt voor soft skills. Als ik goed zou kunnen presenteren en niet bang zou zijn om voor groepen te spreken, zou dat ook deuren voor mij openen.

Hetzelfde geldt voor assertiviteit.

Wel denk ik - zeker in de techniek en IT - dat soft skills bovenop technische skills horen. Met andere woorden, met alleen assertiviteit kom je nergens, je moet het ook waar kunnen maken.

Dus ik zou eerst focussen op vraag en aanbod. Technische skills leren die gevraagd zijn, waardoor jouw marktpositie verbetert. En daarna op soft skills, om verder door te groeien.

Uiteindelijk voegen ze beide waarde toe en zijn ze beide belangrijk.

[Philip Ross]

Sissors schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 10:12:
[...]

Kan je mij uitleggen waarom die twee mogelijkheden er zijn? Ik werk niet in de IT, maar stel je voor, er moet een functie worden toegevoegd aan een bestaand programma. Ik doe dat in één week, Pietje in twee weken. Identiek resultaat, identieke documentatie, etc.

Waarom is Pietje nu ondergekwalificeerd? Hij is trager in zijn werk, maar hij heeft toch gewoon een prima resultaat geleverd?
Waarom ben ik nu overgekwalificeerd? Omdat ik sneller een prima resultaat heb geleverd?

Wat je nu beschrijft is de definitie van het Peter Principle. Omdat ik goed en efficient ben in mijn huidig werk, moet ik ander werk gaan doen waar ik niet goed in ben? Wat is de logica daarvan? Natuurlijk krijg ik ook wel gemiddeld genomen het uitdagendere werk, en dat is ook leuk. En ik maak ook wel grotere stappen in salaris als iemand die meer tijd nodig heeft voor zaken hoor. Maar de logica dat als je ergens goed in bent, dat je dus maar een andere functie met andere taken moet krijgen, ontgaat mij.

De logica is meer van als je een bepaalde taak heel snel kan dan kan je waarschijnlijk ook een moeilijkere taak vervullen in de tijd dat een ander die makkelijke doet. En als je moeilijkere taken gaat vervullen dan kan je meer salaris krijgen.

Zeg niet dat dat de beste manier is of zo, maar het is vanuit de werkgever in ieder geval heel simpel om salaris aan taken/verantwoordelijkheid te hangen want dan hoeft niemand continue bezig te zijn emt het wel/niet halen van bonus targets etc. Bonussen hebben namelijk ook negatieve effecten.

[Stranger__NL]

Sissors schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 10:12:
[...]
Omdat ik goed en efficient ben in mijn huidig werk, moet ik ander werk gaan doen waar ik niet goed in ben? Wat is de logica daarvan? Natuurlijk krijg ik ook wel gemiddeld genomen het uitdagendere werk, en dat is ook leuk. En ik maak ook wel grotere stappen in salaris als iemand die meer tijd nodig heeft voor zaken hoor. Maar de logica dat als je ergens goed in bent, dat je dus maar een andere functie met andere taken moet krijgen, ontgaat mij.

Volgens mij moet je geen ander werk gaan doen, maar kun je meer werk en ervaring opdoen waardoor je je bedrijf en jezelf verbetert.

[Metalfreak]

MartijnAbel schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 08:23:
Heel herkenbaar dit allemaal. Je kan je helemaal het schompes lopen en daarmee laat je zien dat je fantastisch bezig bent en........ Dan vervolgens helemaal niks. Ze zijn blij met je, maar gaan vervolgens wel zeuren als je je werktempo aanpast naar dat van de anderen. Want ja, je deed eerst zoveel meer.
Ik ben er inmiddels wel mee gestopt. Je maakt van jezelf alleen maar iemand die boven het maaiveld uitsteekt en er voor zorgt dat je ej eigen kop afhakt.

Dit dus. Op een gegeven moment kom je ook op zo'n punt dat je je werk niet meer het belangrijkste in je leven vindt. Ik heb nu een baan met achterlijk veel vrije dagen per jaar, dat is me 100x meer waard dan extra salaris en heel veel gezeik aan je hoofd. Meestal word je namelijk "beloond" voor je harde werk met heel veel meer extra gezeik omdat iedereen jou weet te vinden.

[Stranger__NL]

Metalfreak schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 10:18:
[...]

Meestal word je namelijk "beloond" voor je harde werk met heel veel meer extra gezeik omdat iedereen jou weet te vinden.

Hahaha ja. Mensen die bijv. geen nee kunnen zeggen én goed zijn in hun werk zijn mensen waar ik het liefst mee werk Er kan altijd nog wel een beetje bij... flexibel, makkelijk in zetbaar. Hij kan, en wil.

... maar die mensen zijn ook als eerst op. soms letterlijk.

[barrymossel]

Metalfreak schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 10:18:
[...]


Dit dus. Op een gegeven moment kom je ook op zo'n punt dat je je werk niet meer het belangrijkste in je leven vindt. Ik heb nu een baan met achterlijk veel vrije dagen per jaar, dat is me 100x meer waard dan extra salaris en heel veel gezeik aan je hoofd. Meestal word je namelijk "beloond" voor je harde werk met heel veel meer extra gezeik omdat iedereen jou weet te vinden.

Helemaal mee eens. En daarnaast staat "keihard werken" vaak gelijk aan "veel meer stress". En daar pas ik (tegenwoordig) voor.

[Metalfreak]

Stranger__NL schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 10:21:
[...]


Hahaha ja. Mensen die bijv. geen nee kunnen zeggen én goed zijn in hun werk zijn mensen waar ik het liefst mee werk Er kan altijd nog wel een beetje bij... flexibel, makkelijk in zetbaar. Hij kan, en wil.

... maar die mensen zijn ook als eerst op. soms letterlijk.

Tja, heb het meegemaakt net voordat ik een andere baan had, manager wilde mij senior maken omdat ik het zo goed deed, dus extra verantwoordelijkheden en iedereen kon zich met zijn gezeur dan bij jou melden, maar extra geld? Nee, natuurlijk niet...

[Valandil]

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 05:34:


Als je kijkt naar scholen dan zie je een hele andere benadering. Als je klaar bent met je taken heb je de keuze: extra vrije tijd of extra taken die je wat voordelen op kunnen leveren. Waarom zie je zoiets niet in het bedrijfsleven?

Omdat het bedrijfsleven mij betaald om 40 uur productief te zijn... school niet.... Dat kost alleen maar.
Wel zou je misschien afspraken kunnen maken om, zodra je afgesproken werk klaar is, je de resterende tijd kan gebruiken in je ontwikkeling of R&D.

Ik denk dat je weg moet blijven van de discussie "ik doe meer dan hij/zij dus heb recht op meer"
- Je werkt hard en levert puik werk: goedzo! Daarvoor krijg je ook iedere maand een financiële beloning
- Je doet meer dan je collega; dat is overal zo. Niet iedereen werkt in hetzelfde tempo. Zou je gelukkiger worden als je minder hard werkt? Ik denk het niet. Misschien liggen de werkzaamheden je beter of is je werk-ethos hoger.
- Als je de rollen omdraait; ben je dan ook bereid met minder beloning genoegen te nemen als een gelijkwaardige collega harder werk en meer werk verzet?

Salaris is niet alleen gekoppeld aan de output die je levert. Heeft ook te maken met vraag en aanbod, je kennisniveau, financiële resultaten van het bedrijf, groei mogelijkheden, kwaliteit van je werk, werkaanbod, functieschalen, salaris bandbreedte etc. en inderdaad ook je inzet.

Zorg dat je vooral voldoening haalt uit je werk en niet die eenmalige maandelijkse prikkel... die duurt namelijk zo kort.

[Zebby]

Ik herken het, ik heb het aangekaart, maar ben wel gewoon blijven doorwerken als voorheen. Er werd niks veranderd, en heb dus maar een andere baan gezocht.
Het ging frustreren, werk werd er minder leuk door, en het is slecht voor de samenwerking en sfeer. Je gaat denken "heb ik weer x/y gedaan en moet ik zijn spul ook nog corrigeren, terwijl hij lekker zit en x% meer verdient en maar blijft mopperen, zoek het uit". Ik werd er zelf ellendig van, en dat was voor mij eigenlijk de druppel.
Ik heb de eer aan mezelf gehouden, netjes alles opgeleverd wat ik had toegezegd (laatste dag nog overuren gemaakt om het af te maken) en toen was het voorbij. Ik heb nog contact met een aantal fijne collega's, de situatie is financieel wel iets verbeterd, maar de sfeer niet. Ik had net zo ellendig geweest. De deur staat nog wijd open voor me, maar ik heb geen interesse meer.

[Anoniem: 677216]

Als werknemer stel je jezelf 40u/w beschikbaar voor je werkgever. Goed werk wordt beloond, maar de werkgever (beter gezegd: eigenaar van het bedrijf) gaat er met de echte winst vandoor. Hij loopt trouwens ook het risico op het moment dat er dingen fout gaan.
Wil je dus kans maken op de 'echte winst', dan moet je geen werknemer zijn, maar ondernemer. Elke stap die je harder zet, loont direct voor jezelf. Maar je draagt natuurlijk ook het risico wanneer het even wat minder gaat.

[barrymossel]

Anoniem: 677216 schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 13:03:
Als werknemer stel je jezelf 40u/w beschikbaar voor je werkgever. Goed werk wordt beloond, maar de werkgever (beter gezegd: eigenaar van het bedrijf) gaat er met de echte winst vandoor. Hij loopt trouwens ook het risico op het moment dat er dingen fout gaan.
Wil je dus kans maken op de 'echte winst', dan moet je geen werknemer zijn, maar ondernemer. Elke stap die je harder zet, loont direct voor jezelf. Maar je draagt natuurlijk ook het risico wanneer het even wat minder gaat.

En toch zijn er heel veel bedrijven waar de werknemers meedelen in de winst, in welke zin dan ook.

[Anoniem: 677216]

barrymossel schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 13:11:
[...]

En toch zijn er heel veel bedrijven waar de werknemers meedelen in de winst, in welke zin dan ook.

Uiteraard zijn die er. Maar nog steeds bepaalt de werkgever hoeveel hij 'kan missen' voor zijn werknemers. Als je je eigen salaris wil bepalen (want daar gaat het eigenlijk om voor de TS), moet je voor jezelf beginnen.

[barrymossel]

Als je een ander salaris wilt of misschien een bonus, dan kun je daar over praten met je werkgever. Als jij echt (aantoonbaar) zovéél harder werkt zou het logisch zijn dat de werkgever daar in bepaalde mate in mee gaat. Gebeurt dat niet, dán kun je ergens anders gaan kijken (of eventueel ergens voor jezelf beginnen).

[Olaf van der Spek]

Anoniem: 677216 schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 13:14:
moet je voor jezelf beginnen.

Dat is een optie maar dat hoeft niet per se de enige optie te zijn, toch?

[ph4ge]

Je kan beter slimmer werken, dan harder werken. Als jij beter werk levert dan een collega valt dat op en kan je van daaruit stappen maken. Jij kan dan dingen die anderen niet kunnen, en dat is waardevol. Meer uren maken, meer productie, etc telt alleen voor met alle respect 'simpele' banen waar kwantiteit belangrijker is dan kwaliteit.

[SmurfLink]

Olaf van der Spek schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 13:20:
[...]

Dat is een optie maar dat hoeft niet per se de enige optie te zijn, toch?

Lijkt mij ook niet. Ook bij (de meeste) werkgevers zijn er mogelijkheden als jij kan aantonen dat jij significant meer waarde voor het bedrijf hebt dan waar je voor beloond wordt. Het grootste punt in dit topic is denk ik dat hard werken, en je kop daarover houden behalve klagen tegen mensen die er niks aan kunnen doen, niet beloond wordt. Terwijl als je in gesprek gaat met je baas je er wellicht wat aan kan doen. Assertiviteit maakt een hoop goed.

[kazz1980]

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 05:34:
[blaat.]

Herkennen jullie bovenstaande constatering? En hoe denken jullie er over?

Jep. In de meeste werkomgevingen vind ik beloning op uren ook niet meer van deze tijd. Zeker in omgevingen waar Agile gewerkt wordt (of welk ander hip naampje je er aan wilt hangen) gaat het er om dat je het best mogelijke werk levert binnen de gestelde tijd. Daarin is het niet zo relevant of je dat doet in 20 uur of 60 uur, met de kanttekening dat als het je steevast lukt in 20 uur per week (op een fulltime contract) je waarschijnlijk te weinig hooi op de vork hebt en dus niet het best mogelijke werk levert!

Ik werk zelf gelukkig bij een klus waar uren niet zo relevant zijn - ook niet voor magagement... Ik schrijf dus iedere werkdag netjes 9 uur. En de ene dag maak ik 'maar' 7 uur - maar een andere dag als er bv. een verstoring is werk ik ook zonder mopperen 12 uur en ga ik daar zeker geen overuren voor lopen schrijven. Geven en nemen. De waardering van mijn werk gebeurt op basis van hoe goed ik mijn werk doe. Niet op het aantal uren! Zodra ik ooit ergens afgerekend word dat ik niet genoeg uurtjes gedraaid heb in een week/dag/maand/whatever ben ik direct weg

[merauder]

Van 'hard werken' krijg je vooral stress / burnouts. Als er dingen echt goed fout gaan in het bedrijfsleven, is de oorzaak in vrijwel de meeste gevallen dat er iemand veel te veel hooi op de vork heeft genomen.

[Tommie12]

Idereen denkt dat hij meer doet dan een ander.
En dan een beetje gaan klagen dat ze toch eigenlijk veel meer zouden moeten verdienen.

Ik kan daar maar één ding over zeggen. Ga het vragen aan je baas (velen durven dat niet, maar wel hier hele boeken schrijven), en als het antwoord nee is, begin dan actief te zoeken naar de overkant waar het gras altijd groen is, en waar je 20-30% meer verdient voor hetzelfde.

Je kan natuurlijk ook nog verder naar onder kijken en beginnen te klagen over die steuntrekker die pas om 11h uit zijn bed komt, en de hele dag uit zijn neus zit te vreten voor zijn tweedehands televisie in zijn Ikea bankstel. Die krijgt op het einde van de maand ook nog netjes op tijd zijn steun en huursubsidie op de rekening..
Gewoon doen en eens proberen!!

[nare man]

Ik snap het niet.

Als je binnen de 40 uren de opgedragen werkzaamheden kunt uitvoeren moet je om meer werk vragen.

Als dat niet kan en/of niet gebruikelijk is dan doe je wat aan je eigen professionele ontwikkeling.

[SomerenV]

Even voor de goede orde, ik ben een zelfstandige dus ik heb momenteel geen last van dit issue. Maar het kwam in een discussie met een vriend aan de orde. Hij zag op het bedrijf waar hij werkt met regelmaat dat mensen zitten te Facebooken, wat zitten te surfen of andere niet-werk-gerelateerde zaken aan het doen waren. Blijkbaar hebben die daarnaast nog voldoende tijd om hun taken uit te voeren. Dus toen ging het erover in hoeverre je dat probleem op moet lossen.

Moet je die mensen simpelweg meer werk geven zodat ze geen tijd meer hebben voor andere dingen? Of zit er een ander probleem?

Zelf heb ik het overigens ook meegemaakt. Zelf maak ik video's. Ik film, monteer en lever een eindproduct af. In die functie is doorgroeien vaak niet mogelijk en zelf wil ik ook geen functies die boven de productie van video's uitstijgen. Het creatief bezig zijn vind ik leuk en bijvoorbeeld een managementfunctie of hoofd productie (wat vaak ook een soort managementfunctie is) is niet iets wat bij mij past.

Maar ik maakte dus video's. In eerste instantie lag de focus vooral op kwaliteit. Dus voldoende tijd kunnen nemen om een kwalitatief goede video in elkaar te zetten, beginnende bij een idee op papier zetten, dingen regelen, filmen, editen, de hele mikmak. Op dat gebied werd ik efficiënter dus kreeg ik meer gedaan in dezelfde tijd. Als werknemer groeide ik dus in mijn functie, en dat werd gewaardeerd door het team om me heen. Maar uiteindelijk kreeg ik steeds meer opdrachten in dezelfde tijd, tot het op een gegeven moment over ging van kwaliteit naar kwantiteit. Hoe meer ik af kon krijgen, hoe meer opdrachten ik erbij kreeg. Creativiteit werd een ondergeschoven kindje, alles draaide om video's knallen. Vaak genoeg besproken, maar het was nou eenmaal zo. Nooit een loonsverhoging gekregen, nooit een bonus gekregen.

Ook ben ik niet vies van overwerken of werken buiten de reguliere tijden. Vaak genoeg gedaan dat ik tot in de avond gewerkt heb, thuis gewerkt heb of in het weekend gewerkt heb. Dat werd dan gewaardeerd (en ik deed het met plezier) maar als je dan een keertje een uurtje eerder weg wilt is het moeilijk moeilijk.

Als ik nu kijk naar hoe ik te werk kan gaan als ik zelfstandig werk dan is het héél anders. Een klant wil een video, ik geef een prijsopgave en de klant geeft een deadline. Die prijsopgave is gebaseerd op een uurprijs. Soms ben ik wel eens wat minder lang bezig en heb ik wat meer vrije tijd, soms besluit ik er wat meer tijd in te stoppen om wat voor reden dan ook. Het gaat mij niet om de uren die ik maak (al moet het niet de spuigaten uit lopen) maar om het product dat ik aflever. Een klant betaalt uiteindelijk ook niet zozeer voor mijn uren maar voor het eindproduct. En het is jammer dat je zoiets niet meer in het bedrijfsleven ziet.

Nu kan het niet in alle sectoren maar het zo mooi zijn als hard werken en goed werk afleveren vaker beloond zou worden. Een middagje vrij als team zijnde (of als individu), een leuke bonus, een etentje, samen een activiteit doen en ga zo maar door. Maar dat zie je zó weinig. Meestal wordt hard werken gewoon beloond met nog meer werk zonder dat je er iets anders voor terugkrijgt. En vaak kom je dan op een punt dat je dermate veel werk hebt dat je dingen af moet gaan raffelen. En dan is het niet heel gek dat mensen ervoor kiezen wat minder hard te gaan werken met het gevolg dat ze vaak tijd over hebben voor minder belangrijke dingen die niet in het belang van het bedrijf zijn.

[Ardana]

Tommie12 schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 15:39:
Idereen denkt dat hij meer doet dan een ander.
En dan een beetje gaan klagen dat ze toch eigenlijk veel meer zouden moeten verdienen.

Ik kan daar maar één ding over zeggen. Ga het vragen aan je baas (velen durven dat niet, maar wel hier hele boeken schrijven), en als het antwoord nee is, begin dan actief te zoeken naar de overkant waar het gras altijd groen is, en waar je 20-30% meer verdient voor hetzelfde.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 5% gewijzigd door Ardana op 23-02-2018 16:50 ]

[CEx]

Titel "Hard werken wordt niet beloond?" wijzigen in "Hard werken wordt niet automatisch beloond?" en je hebt hem denk ik.

[SmurfLink]

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 16:33:
Even voor de goede orde, ik ben een zelfstandige dus ik heb momenteel geen last van dit issue. Maar het kwam in een discussie met een vriend aan de orde. Hij zag op het bedrijf waar hij werkt met regelmaat dat mensen zitten te Facebooken, wat zitten te surfen of andere niet-werk-gerelateerde zaken aan het doen waren. Blijkbaar hebben die daarnaast nog voldoende tijd om hun taken uit te voeren. Dus toen ging het erover in hoeverre je dat probleem op moet lossen.

Waarom is dit een probleem? En waarom moet dit opgelost worden?

Mensen kunnen zich niet 8 uur lang concentreren. Als men af en toe wat afleiding zoekt, is dat JUIST een van de redenen dat ze hun werk af kunnen krijgen. Ik ga ook regelmatig een bakkie thee halen, of een wandelingetje doen. Dat zorgt eroor dat je weer je focus terug krijgt en weer gaat werken.

edit: ik zie net de verkeerde gequote te hebben, excuus Ardana!

[ Voor 66% gewijzigd door SmurfLink op 23-02-2018 18:29 ]

[Stranger__NL]

"Salaris verhogingen zijn bij veel bedrijven slecht bespreekbaar of de verhoging stelt weinig voor dus als je hard werkt zie je er weinig voor terug. Sterker nog, omdat je simpelweg steeds nieuwe taken krijgt wordt je eerder bestraft dan beloond. "

Ook geld: Voor een bepaalde functie/baan/werk heeft de eigenaar/directeur/manager een budget vastgesteld om dat klusje te klaren. Er is wel een bandbreedte, maar daarbinnen moet het klusje geklaard worden. Salaris verhoging stelt niet veel voor? Je had graag 500 euro per maand erbij gehad omdat je 10 overuren draait? Dan moet je gaan freelancen. Dan kun je dat halen.

En ook dit
Kun jij het klusje veel beter dan een ander krijg je toch niet veel meer geld. Je zit dan ws. in de verkeerde functie/schaal. Kun je het klusje veel slechter dan een ander? Je kunt wel fluiten naar de promotie.

En ook dit
Bedenk ook dat je ouder wordt en jij het bedrijf meer gaat kosten. Ik verwacht daarom van een werknemer die al 5 jaar bij mij werkt dat hij onderhand zijn klusje kan delegeren aan goedkopere jongeren zodat hij zelf 3 personen kan aansturen. die zijn voormalige klusje gaan doen. Ja, hij wordt dan 'manager'. Vind hij dat leuk? Tsja... voor het salaris wat ik 'm betaal gaat hij i.i.g. niet hetzelfde werk doen als waar ik 'm 5 jaar eerder voor heb aangenomen als junior.


Lastig he - dat "wat mag ik verdienen"...
Als 'baas' kan ik je zeggen dat het eigenlijk gewoon zo werkt:
Ik heb een klusje. Ik heb een klant die daar X voor wil betalen. En ik huur iemand in die minder dan X kost om de klus te klaren zodat wij winst maken. En er zijn voldoende mensen die met mij willen werken dus ik betaal blijkbaar goed. Vraag/aanbod. Het werkt.

[Sissors]

Stranger__NL schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 17:47:
En ook dit
Bedenk ook dat je ouder wordt en jij het bedrijf meer gaat kosten. Ik verwacht daarom van een werknemer die al 5 jaar bij mij werkt dat hij onderhand zijn klusje kan delegeren aan goedkopere jongeren zodat hij zelf 3 personen kan aansturen. die zijn voormalige klusje gaan doen. Ja, hij wordt dan 'manager'. Vind hij dat leuk? Tsja... voor het salaris wat ik 'm betaal gaat hij i.i.g. niet hetzelfde werk doen als waar ik 'm 5 jaar eerder voor heb aangenomen als junior.

En ook dus niet als hij het 2x zo snel doet als een nieuwe medewerker die 75% van zijn salaris krijgt. Want dat past niet binnen de standaard functieschaal ofzo (gelukkig zijn bij mij de functieschalen wel behoorlijk ruim, en wordt er sowieso behoorlijk creatief omgegaan met welke functie je hebt).

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 16:33:
Even voor de goede orde, ik ben een zelfstandige dus ik heb momenteel geen last van dit issue. Maar het kwam in een discussie met een vriend aan de orde. Hij zag op het bedrijf waar hij werkt met regelmaat dat mensen zitten te Facebooken, wat zitten te surfen of andere niet-werk-gerelateerde zaken aan het doen waren. Blijkbaar hebben die daarnaast nog voldoende tijd om hun taken uit te voeren. Dus toen ging het erover in hoeverre je dat probleem op moet lossen.

Moet je die mensen simpelweg meer werk geven zodat ze geen tijd meer hebben voor andere dingen? Of zit er een ander probleem?

Euh, je hebt toch het hele probleem in je TS al aangekaart? Even los ervan dat eigenlijk niemand 40 uur geconcentreerd en voldoende creatief kan werken, zolang het over meer gaat dat ongeschoold werk (en zelfs dan). Maar als mensen niet meer betaald krijgen als ze 2x zoveel doen, dan kunnen ze toch net zo goed gewoon netjes hun werk doen en de helft van de tijd wat anders? Dat is toch voor de werkgever niet anders dan iemand die wel 40 uur constant werkt en precies evenveel doet?

[SomerenV]

Sissors schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 18:07:
[...]

En ook dus niet als hij het 2x zo snel doet als een nieuwe medewerker die 75% van zijn salaris krijgt. Want dat past niet binnen de standaard functieschaal ofzo (gelukkig zijn bij mij de functieschalen wel behoorlijk ruim, en wordt er sowieso behoorlijk creatief omgegaan met welke functie je hebt).


[...]

Euh, je hebt toch het hele probleem in je TS al aangekaart? Even los ervan dat eigenlijk niemand 40 uur geconcentreerd en voldoende creatief kan werken, zolang het over meer gaat dat ongeschoold werk (en zelfs dan). Maar als mensen niet meer betaald krijgen als ze 2x zoveel doen, dan kunnen ze toch net zo goed gewoon netjes hun werk doen en de helft van de tijd wat anders? Dat is toch voor de werkgever niet anders dan iemand die wel 40 uur constant werkt en precies evenveel doet?

In mijn specifieke geval was ik al blij geweest met een werkgever die zou zeggen:"Joh, je werk is af en prima in orde, we hebben niks zinnigs voor je momenteel dus je mag wat gaan spelen met je creativiteit tot er weer een zinnige klus is." Dat kan dan gaan om 2 uur, of een dag of wat dan ook. Zo blijft (voor mij in ieder geval) het werk leuk en uiteindelijk is het positief voor het bedrijf omdat ik zo zonder risico's kan experimenteren met nieuwe technieken en dergelijke. Gelukkig was die ruimte er ook wel eens, maar dat was vooral in het begin. Tegen het einde was die ruimte er nauwelijks en was het vooral knallen, knallen, knallen waardoor ik buiten werktijd creatief gezien totaal uitgeput was (wat best kut is als je werk je hobby is ).

Maar dat is het ook het punt. Uiteindelijk verdien je met z'n allen binnen een functie ongeveer hetzelfde maar iedereen werkt op een ander tempo waardoor die verhoudingen vrij snel scheef gaan lopen.

[turtles3]

Ik heb bijna 50 jaar werk ervaring. De titel klopt wel. Maar er staat niet in je contract dat je hard/snel moet werken. Er moet een bepaalde flow/ritme in zitten waar de werkgever content mee is. Legio collega's gehad die dachten dat, al wij hij doet hoef ik niet te doen. Als je goed in je vel zit en in je eigen ritme, dan maakt de rest niet zoveel uit. Als je carrière wilt maken en voor het geld gaat moet je je daar op richten. het komt niet vanzelf aanwaaien als een aai over je bolletje of een schouderklopje.

[M.l.]

SomerenV schreef op vrijdag 23 februari 2018 @ 05:34:
Herkennen jullie bovenstaande constatering? En hoe denken jullie er over?

Ik herken me er zeker niet in.

In mijn werk heb ik geen collega's die hetzelfde werk doen en evenveel verdienen. Wel werk ik samen met anderen en als ik vind dat ze meer verdienen dan het werk dat ze leveren maak ik me daar niet druk over, die zie ik vanzelf weer vertrekken.

Wat je je moet afvragen is of jij krijgt wat in verhouding staat met je werk, of jij waard bent waar je voor wordt betaald.

[prijsstunt]

Tsja, als werkgever heb je een bedrijf te runnen. Alhoewel vast niet iedereen dat als leukste kant van zijn bedrijf ervaart is het belangrijkste doel van een bedrijf toch winst maken..
Wij weten een aantal opdrachten per jaar binnen te halen die een x bedrag opleveren. Daarvan moet ik mijn werknemers betalen, mijn pand, vele vele benodigdheden om het werk te kunnen doen, auto's, mezelf en ik moet een buffer kunnen opbouwen voor als het eens tegenzit.
Het gaat gelukkig al lang goed met de zaak, waardoor ik veel geld verdien. En dus ook privé een buffer kan opbouwen. Ik geef niet veel uit, heb eigenlijk niet veel geld nodig. Maar als ondernemer met een kleiner bedrijf kan het zo omslaan en het is dus echt belangrijk om iets op te bouwen. Ook ZZP-ers zouden moeten zorgen voor een flinke buffer (20K of 30K is echt geen buffer te noemen vind ik).
Ik verdien veel maar daar staat een heleboel tegenover, ik maak een ontzettende hoeveelheid uren (waarvan gelukkig best veel op de bank met de laptop bij mijn gezin waardoor het minder opvalt), al het gezeur en elke tegenslag komt bij mij uit, elke deadline wordt bij mij overgezeurd maar het ergste is dat ik ben veranderd in een soort werkrobot. Ook als ik niet werk ben ik aan het werk, altijd ben ik in mijn hoofd aan het werk, het stopt nooit. Alleen na de eerste week vakantie zakt het aardig weg. Maar tegenwoordig gaan ze me ook bij niet urgente problemen weer lopen bellen en dan zit ik daar weer twee dagen over te piekeren.
Eigenlijk was ik lang geleden voor mezelf begonnen omdat ik het rustiger aan wilde doen nadat ik door het grote IT-bedrijf waar ik voor werkte naar alle hoeken van NL werd gestuurd. Dat is ook een flink aantal jaren gelukt maar langzaam is het doorgegroeid tot ultrastress..
Het liefst zou ik nu willen stoppen (alhoewel ik mijn werk ook nog steeds heel leuk vind, het is toch een soort verslaving), en dan allerlei leuke kleine dingetjes gaan doen. Maar helaas heb ik het daarvoor ook weer niet goed genoeg gedaan. Want om op je 45-e te stoppen moet je vele miljoenen hebben.

Een lange introductie, maar hierdoor ben ik echt alert op wat mijn werknemers doen. Meer productie levert meer winst op en kan dus meer betaald worden. Maar inzet vind ik het allerbelangrijkste, niet iedereen kan even snel werken, maar er moet wel je best gedaan worden. Ik kan er echt niet tegen als iemand een uur voor dat we stoppen aan het lanterfanten is omdat hij zijn taak af heeft en zijn buurman nog niet. Er kan gewoon aan de volgende taak begonnen worden. En dat kan ook een kwartier voor het einde van de dag nog. Dan ben ik echt niet moeilijk, als iemand zich die dag echt harder dan normaal heeft uitgesloofd en daar echt moe van is mag er natuurlijk wel rustig aangedaan worden, maar als er in een voor hem normaal tempo gewerkt is moet er gewoon doorgegaan worden.
Veel werknemers zien de ernst van de paar minuutjes niet in. Even een app-je, even een sigaretje, ook als er op minimaal inspannend tempo gewerkt is. De paar minuutjes zijn altijd langer dan iemand zelf denkt, meerdere keren per dag x meerdere werknemers telt dit op naar meerdere uren. Uren die ik moet betalen en tevens uren waarop geen winst gemaakt wordt, waardoor ze voor mijn gevoel echt dubbel tellen.

Een bepaald percentage van de winst van het bedrijf gaat naar de werknemers, dus betere productie is betere beloning voor de werknemers. Meestal in extra's omdat vaste componenten ook de verplichting van vaste hogere winsten meebrengen.

Als werkgever loop je ook snel het risico dat je te veel betaalt. Ik merk bij sommige mensen dat ze zichtbaar niet maximaal hun best doen omdat ze denken; ik verdien genoeg, ik hoef niet meer'.
Vooral de starter met startsalaris willen vaak graag meer verdienen en sloven zich uit.

Soms denk ik wel eens dat ik beter gewoon in loondienst kon blijven werken. Behalve dat ik veel in de file stond had ik bij nader inzien helemaal niet zo veel druk op me, had ik toch best een goed salaris en een redelijk dikke dienstauto, en vaak nog een aanzienlijke bonus ook.
Maar ondanks dat ik altijd aan het werk ben kan ik nu wel precies bepalen wat ik zelf doe en is er niemand die zegt wat ik moet doen terwijl ik het geen verstandige beslissing vind. En vooral dat laatste is voor mij het belangrijkste denk ik.

Sorry voor de lange, voor velen nutteloze, post.

[Ernemmer]

prijsstunt schreef op zaterdag 24 februari 2018 @ 08:08:
Tsja, als werkgever heb je een bedrijf te runnen. Alhoewel vast niet iedereen dat als leukste kant van zijn bedrijf ervaart is het belangrijkste doel van een bedrijf toch winst maken..
Wij weten een aantal opdrachten per jaar binnen te halen die een x bedrag opleveren. Daarvan moet ik mijn werknemers betalen, mijn pand, vele vele benodigdheden om het werk te kunnen doen, auto's, mezelf en ik moet een buffer kunnen opbouwen voor als het eens tegenzit.
Het gaat gelukkig al lang goed met de zaak, waardoor ik veel geld verdien. En dus ook privé een buffer kan opbouwen. Ik geef niet veel uit, heb eigenlijk niet veel geld nodig. Maar als ondernemer met een kleiner bedrijf kan het zo omslaan en het is dus echt belangrijk om iets op te bouwen. Ook ZZP-ers zouden moeten zorgen voor een flinke buffer (20K of 30K is echt geen buffer te noemen vind ik).
Ik verdien veel maar daar staat een heleboel tegenover, ik maak een ontzettende hoeveelheid uren (waarvan gelukkig best veel op de bank met de laptop bij mijn gezin waardoor het minder opvalt), al het gezeur en elke tegenslag komt bij mij uit, elke deadline wordt bij mij overgezeurd maar het ergste is dat ik ben veranderd in een soort werkrobot. Ook als ik niet werk ben ik aan het werk, altijd ben ik in mijn hoofd aan het werk, het stopt nooit. Alleen na de eerste week vakantie zakt het aardig weg. Maar tegenwoordig gaan ze me ook bij niet urgente problemen weer lopen bellen en dan zit ik daar weer twee dagen over te piekeren.
Eigenlijk was ik lang geleden voor mezelf begonnen omdat ik het rustiger aan wilde doen nadat ik door het grote IT-bedrijf waar ik voor werkte naar alle hoeken van NL werd gestuurd. Dat is ook een flink aantal jaren gelukt maar langzaam is het doorgegroeid tot ultrastress..
Het liefst zou ik nu willen stoppen (alhoewel ik mijn werk ook nog steeds heel leuk vind, het is toch een soort verslaving), en dan allerlei leuke kleine dingetjes gaan doen. Maar helaas heb ik het daarvoor ook weer niet goed genoeg gedaan. Want om op je 45-e te stoppen moet je vele miljoenen hebben.

Een lange introductie, maar hierdoor ben ik echt alert op wat mijn werknemers doen. Meer productie levert meer winst op en kan dus meer betaald worden. Maar inzet vind ik het allerbelangrijkste, niet iedereen kan even snel werken, maar er moet wel je best gedaan worden. Ik kan er echt niet tegen als iemand een uur voor dat we stoppen aan het lanterfanten is omdat hij zijn taak af heeft en zijn buurman nog niet. Er kan gewoon aan de volgende taak begonnen worden. En dat kan ook een kwartier voor het einde van de dag nog. Dan ben ik echt niet moeilijk, als iemand zich die dag echt harder dan normaal heeft uitgesloofd en daar echt moe van is mag er natuurlijk wel rustig aangedaan worden, maar als er in een voor hem normaal tempo gewerkt is moet er gewoon doorgegaan worden.
Veel werknemers zien de ernst van de paar minuutjes niet in. Even een app-je, even een sigaretje, ook als er op minimaal inspannend tempo gewerkt is. De paar minuutjes zijn altijd langer dan iemand zelf denkt, meerdere keren per dag x meerdere werknemers telt dit op naar meerdere uren. Uren die ik moet betalen en tevens uren waarop geen winst gemaakt wordt, waardoor ze voor mijn gevoel echt dubbel tellen.

Een bepaald percentage van de winst van het bedrijf gaat naar de werknemers, dus betere productie is betere beloning voor de werknemers. Meestal in extra's omdat vaste componenten ook de verplichting van vaste hogere winsten meebrengen.

Als werkgever loop je ook snel het risico dat je te veel betaalt. Ik merk bij sommige mensen dat ze zichtbaar niet maximaal hun best doen omdat ze denken; ik verdien genoeg, ik hoef niet meer'.
Vooral de starter met startsalaris willen vaak graag meer verdienen en sloven zich uit.

Soms denk ik wel eens dat ik beter gewoon in loondienst kon blijven werken. Behalve dat ik veel in de file stond had ik bij nader inzien helemaal niet zo veel druk op me, had ik toch best een goed salaris en een redelijk dikke dienstauto, en vaak nog een aanzienlijke bonus ook.
Maar ondanks dat ik altijd aan het werk ben kan ik nu wel precies bepalen wat ik zelf doe en is er niemand die zegt wat ik moet doen terwijl ik het geen verstandige beslissing vind. En vooral dat laatste is voor mij het belangrijkste denk ik.

Sorry voor de lange, voor velen nutteloze, post.

Maar nu de eigenlijke vraag van dit topic, wat doe je aan het productieverschil tussen werknemers, krijgen de werknemers die harder werken meer betaald of niet?

[prijsstunt]

.

[ Voor 99% gewijzigd door prijsstunt op 04-02-2019 19:36 ]

[Zenix]

Ik denk dat je niet moet richten op hard werken, maar op kennis vergroten. Door je kennis te vergroten of te specialiseren kan je meer waarde toevoegen aan het bedrijf, omdat jij die specifieke kennis hebt en collegae misschien niet. Misschien kan je juist dan rustiger werken, want niemand anders heeft die kennis dus dan kunnen ze je ook niet vergelijken met anderen... Als je allemaal aan de lopende band werkt valt het op als iemand anders trager is.

Dat verschil in kennis kan je dan goed gebruiken bij een eventuele salarisonderhandeling of de volgende stap.

[Tommie12]

Zo lang je videos blijft maken blijf je in een bepaalde job zitten, en je zit in productie, maw je valt binnen de bedrijfskosten.
Als het jou 10 uur kost om die video te maken, dan moet je baas daar 500€ of zo voor factureren om uit de kosten te geraken. Binnen een bepaalde job op,dat niveau zal je zelden lonverschillen vinden van meer dan 50%, en dat is dan vooral gedreven door ancienniteit. Een goede werknemer krijgt dan 2% verhogen, een minder goede 1%. Na jaren loopt dat verschil een beetje op.

Wil je meer, dan moet je hoger klimmen en meer waardevol werk doen, of een team aansturen.
Als leidinggevende wordt je betaald van de winst, en omdat er minder zijn kan het loon ook hoger.

Zo werkt het op heel veel plaatsen.

[unezra]

Laat me raden, jij ziet jezelf als werknemer 2 en je directe collega als werknemer 1?

Misschien gaat werknemer 1 wel slimmer met zijn persoonlijke resources om. Je kunt je een slag in de rond en volledig over de kop werken, maar dat is niet per-sé goed. Er zijn allerlei redenen die ik me kan bedenken waarom werknemer 1 de meest verstandige is van de 2.

Aan de andere kant, waarom jezelf vergelijken met een directe collega? Je werkt niet alleen voor je baas, maar ook voor jezelf. Daarbij kan ik me voorstellen dat als je werkelijk werknemer 2 bent, dat op valt en je uiteindelijk een voordeel oplevert. (Betere beoordelingen, na verloop van tijd een hoger salaris, etc.)

Kun je iets meer vertellen over de werkelijke omstandigheden en reden van deze vraag?

[Yucon]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Yucon op 24-02-2018 15:08 ]

[rotterdams]

Beloond worden naar je werk ligt tegelijkertijd grotendeels bij jezelf en grotendeels bij het bedrijf waar je werkt;

Bij sommige bedrijven, afhankelijk van de sector, type bedrijf (oud jong groot klein), etcetera, is alles strikt ingeregeld en wijkt men daar vrijwel niet vanaf. Dit kan komen door zeer krappe marges of simpelweg beleid. Bij anderen is er veel mogelijk, doordat het een vruchtbare onderneming is en/of soepeler beleid (regels zijn een richtlijn en geen wet).

Het is echter aan jou om de balans tussen jezelf en je collega's, maar ook tussen werk en vrije tijd, en ten slotte tussen inzet en beloning goed te houden. Als je daadwerkelijk vindt dat je veel harder werkt dan je collega's, zit je dan wel in de juiste functie of bij het juiste bedrijf? Als je vindt dat je meer vrije tijd verdiend, moet je dat hard kunnen maken. Dat geldt ook voor het laatste: als je van mening bent dat de beloning niet in verhouding staat met je inzet, gaat niemand daar wat aan kunnen doen dan jijzelf. Dat kan zijn het er met je manager danwel baas over hebben, (in)zichtelijk maken wat jij doet plus dat dat meer is dan een ander, en de kracht tonen aan de onderhandelingstafel want voor niets gaat de zon op - niemand gaat je meer geld geven omdat je een keer roept dat je zo hard werkt.

Daarnaast hebben anderen in dit topic al een zeer goed punt geraakt: wat is hard werken? Stel ik heb een servicedesk, Ik heb medewerkers en collega's die de hele dag zwoegen en zweten en wellicht ook 10% meer tickets afhandelen dan hun buurman. Is dat harder werken? Is het niveau inhoudelijk hetzelfde? Is de klant even tevreden? Is de " first time fix " hetzelfde? Gaan ze over een halfjaar de ziektewet in omdat ze zich geen grenzen weten te stellen? Groeien ze ook of werken ze alleen hard door hetzelfde kunstje te doen maar kan ik ze niet voor projecten gebruiken? Allemaal haken en ogen, waar je met jouw uitspraak over " ik werk harder dan mijn collega " nog niet zoveel over kan zeggen.

En ach... als je dan toch vindt dat je hebt aangetoond meer te doen dan collega's, waarbij meer ook daadwerkelijk waardevol is voor het bedrijf en niet alleen in jouw ogen, dan kan je met je baas het erover hebben. Doet die er niets of niet genoeg mee, kan je elders solliciteren. Of voor jezelf beginnen, dan is het 100% beloning voor je eigen inzet. Hoeveel 100% is hangt dan wel/ook volledig van jezelf af

Veel meer valt hier denk ik niet over te zeggen. Tenzij je theoretisch wil discussieren over het concept werken, werknemer-werkgever relatie etc etc etc.

[ Voor 3% gewijzigd door rotterdams op 26-02-2018 22:04 ]

[sugarlee89]

prijsstunt schreef op zaterdag 24 februari 2018 @ 08:37:
Ook reisjes naar het buitenland waarbij wat vrije tijd is

En dat ze van huis zijn wordt niet gecompenseerd?

[barrymossel]

prijsstunt schreef op zaterdag 24 februari 2018 @ 08:08:
Tsja, als werkgever heb je een bedrijf te runnen. Alhoewel vast niet iedereen dat als leukste kant van zijn bedrijf ervaart is het belangrijkste doel van een bedrijf toch winst maken..
Wij weten een aantal opdrachten per jaar binnen te halen die een x bedrag opleveren. Daarvan moet ik mijn werknemers betalen, mijn pand, vele vele benodigdheden om het werk te kunnen doen, auto's, mezelf en ik moet een buffer kunnen opbouwen voor als het eens tegenzit.
Het gaat gelukkig al lang goed met de zaak, waardoor ik veel geld verdien. En dus ook privé een buffer kan opbouwen. Ik geef niet veel uit, heb eigenlijk niet veel geld nodig. Maar als ondernemer met een kleiner bedrijf kan het zo omslaan en het is dus echt belangrijk om iets op te bouwen. Ook ZZP-ers zouden moeten zorgen voor een flinke buffer (20K of 30K is echt geen buffer te noemen vind ik).
Ik verdien veel maar daar staat een heleboel tegenover, ik maak een ontzettende hoeveelheid uren (waarvan gelukkig best veel op de bank met de laptop bij mijn gezin waardoor het minder opvalt), al het gezeur en elke tegenslag komt bij mij uit, elke deadline wordt bij mij overgezeurd maar het ergste is dat ik ben veranderd in een soort werkrobot. Ook als ik niet werk ben ik aan het werk, altijd ben ik in mijn hoofd aan het werk, het stopt nooit. Alleen na de eerste week vakantie zakt het aardig weg. Maar tegenwoordig gaan ze me ook bij niet urgente problemen weer lopen bellen en dan zit ik daar weer twee dagen over te piekeren.
Eigenlijk was ik lang geleden voor mezelf begonnen omdat ik het rustiger aan wilde doen nadat ik door het grote IT-bedrijf waar ik voor werkte naar alle hoeken van NL werd gestuurd. Dat is ook een flink aantal jaren gelukt maar langzaam is het doorgegroeid tot ultrastress..

Ik krijg bijna medelijden met je.

Het liefst zou ik nu willen stoppen (alhoewel ik mijn werk ook nog steeds heel leuk vind, het is toch een soort verslaving), en dan allerlei leuke kleine dingetjes gaan doen. Maar helaas heb ik het daarvoor ook weer niet goed genoeg gedaan. Want om op je 45-e te stoppen moet je vele miljoenen hebben.

Nou ja miljoenen... Misschien het sommetje nog een keer maken? Zeker als je weinig uitgeeft zoals je zelf zegt, kun je ook wel eerder stoppen met minder dan mil-joen-en.

Een lange introductie, maar hierdoor ben ik echt alert op wat mijn werknemers doen. Meer productie levert meer winst op en kan dus meer betaald worden. Maar inzet vind ik het allerbelangrijkste, niet iedereen kan even snel werken, maar er moet wel je best gedaan worden. Ik kan er echt niet tegen als iemand een uur voor dat we stoppen aan het lanterfanten is omdat hij zijn taak af heeft en zijn buurman nog niet. Er kan gewoon aan de volgende taak begonnen worden. En dat kan ook een kwartier voor het einde van de dag nog. Dan ben ik echt niet moeilijk, als iemand zich die dag echt harder dan normaal heeft uitgesloofd en daar echt moe van is mag er natuurlijk wel rustig aangedaan worden, maar als er in een voor hem normaal tempo gewerkt is moet er gewoon doorgegaan worden.

Veel werknemers zien de ernst van de paar minuutjes niet in. Even een app-je, even een sigaretje, ook als er op minimaal inspannend tempo gewerkt is. De paar minuutjes zijn altijd langer dan iemand zelf denkt, meerdere keren per dag x meerdere werknemers telt dit op naar meerdere uren. Uren die ik moet betalen en tevens uren waarop geen winst gemaakt wordt, waardoor ze voor mijn gevoel echt dubbel tellen.

Is denk ik wel afhankelijk van de branche. Maar je zou er ook vanuit kunnen gaan dat die minuten/uren er gewoon bij horen. Als je nu eens uitgaat van een x-aantal uur productief per dag. Als dat qua salaris en kosten uit kan, is het dan een probleem? 100% productief is wellicht ook niet het beste?

Een bepaald percentage van de winst van het bedrijf gaat naar de werknemers, dus betere productie is betere beloning voor de werknemers. Meestal in extra's omdat vaste componenten ook de verplichting van vaste hogere winsten meebrengen.

Lijkt me top. Zouden veel werkgevers een voorbeeld aan kunnen nemen imo.

Als werkgever loop je ook snel het risico dat je te veel betaalt. Ik merk bij sommige mensen dat ze zichtbaar niet maximaal hun best doen omdat ze denken; ik verdien genoeg, ik hoef niet meer'.
Vooral de starter met startsalaris willen vaak graag meer verdienen en sloven zich uit.

Soms denk ik wel eens dat ik beter gewoon in loondienst kon blijven werken. Behalve dat ik veel in de file stond had ik bij nader inzien helemaal niet zo veel druk op me, had ik toch best een goed salaris en een redelijk dikke dienstauto, en vaak nog een aanzienlijke bonus ook.
Maar ondanks dat ik altijd aan het werk ben kan ik nu wel precies bepalen wat ik zelf doe en is er niemand die zegt wat ik moet doen terwijl ik het geen verstandige beslissing vind. En vooral dat laatste is voor mij het belangrijkste denk ik.

"Denk ik." Het klinkt niet echt als de beste keuze... Zelf heb ik een tijdje ZZP werk gedaan en verdiende daar ook erg goed mee. Zeker als je gewoon goed uren maakt. Maar buiten je werk om komen er nog heel veel dingen bij en dus ook stress. Uiteindelijk neemt het ook je privéleven over en dat is op zich niet zo erg (voor sommige mensen) als je geen vriendin/gezin hebt, maar ik ben blij dat ik nu weer gewoon voor een baas werk. Veel geld weegt daar niet tegenop (al moet ik zeggen dat mijn prima salaris toch wel fijn is). En "vrijheid" ook niet. Vrijheid betekende voor mij juist meer stress.

Sorry voor de lange, voor velen nutteloze, post.

Ik heb hem toch helemaal gelezen