codebeat schreef op maandag 12 februari 2018 @ 05:46:
[...]
Wat is samenwerken? Is dat alle neuzen dezelfde kant op (en geen moeilijkheden) of is samenwerken elkaar accepteren, dat het bij de één anders kan werken dan bij de ander? Verderop in jou tekst gaat het steeds over business dus ik vermoed dat je doelt op "neuzen dezelfde kant op", de weg van de minste weerstand.
Nee. Het gaat er om dat ICT altijd ten dienste staat van een organisatie. Zelfs als je bij een ICT dienstverlener werkt, beoefen je dat uiteindelijk vaak voor een organisatie die niet ICT als doel heeft.
Dat gaat absoluut niet over de weg van de minste weerstand maar over het zinvol behartigen van de belangen van een organisatie met ICT als antwoord op een aantal vragen.
"Neuzen dezelfde kant op" heeft ook weinig te maken met "weg van de minste weerstand".

Dat is een eenzijdig verhaal, dus alleen als het commercieel interessant is, is het interessant. Als het wat moeilijker gaat, dan werken we (per definitie) niet samen. Als we een eenheidsworst worden dan is geen ruimte voor discussie, voor verbeteren. Dat is niet gezond. Denk dat lokale besturen over het algemeen meer verstand hebben van eigen materie dan welke buitenstaander dan ook. De invloedrijke buitenstaander wenst graag een eenheidsworst, dat is gemakkelijker om een wenst in het gareel te krijgen. Uit commercieel oogpunt te goedkoop, dat gaat niet eindeloos werken.
Als je het hebt over het ambtenaren apparaat zie ik vooral overeenkomsten. Niet tussen compleet verschillende onderdelen als lokale overheid en justitie, wel tussen vergelijkbare onderdelen als lokale overheden. De lokale politiek is wellicht anders maar naar mijn gevoel zou er een grote overeenkomst moeten zitten in ondersteunende ICT. Juist daar diversiteit aanbrengen levert onnodig kosten op.
De lokale besturen hebben meer verstand van hun eigen materie, maar dat is op politiek en uitvoerend niveau. Op ICT vlak lijkt me juist dat de verschillen klein zijn.
Ook daar, als het wat moeilijker gaat kan het nog steeds de beste oplossing zijn. Mensen houden graag vast aan vertrouwde systemen. Wil je achterliggende systemen samenvoegen (en dus voor tenminste 1 van de deelnemers vervangen), levert dat weerstand op bij zowel de eindgebruikers als ICT. Toch kan dat voordelen bieden waardoor het beter is systemen samen te voegen en samenwerkingen op te zetten. (Shared Service Center achtige zaken.)
[...]
Wat is niet overzien, commercieel niet interessant? Veel dingen waren in eerste instantie commercieel niet interessant maar dat heeft ons wel verder gebracht, alle "idoten" die met iets nieuws kwamen. Nieuwe bevindingen/inzichten ga je niet vinden bij mensen die alleen maar doen wat jij wenst dat ze moeten doen. Neem de ontwikkeling van de transistor, baanbrekend anders denken, zonder dit hadden wij misschien wel met elkaar gecommuniceerd via een "plug-in" telex variant (met onnoemelijk veel buizen) maar niet sneller dan dat. Misschien had zo'n "chat" zoals dit niet eens bestaan. Vlak andersdenkenden niet uit AUB, het feit dat jij het niet begrijpt hoeft nog niet te betekenen dat het per definitie onjuist is.
Ik
bén zo'n andersdenkende.
Maar ik heb inmiddels ook geleerd dat juist techneuten vaak in de techniek blijven hangen en oplossingen bedenken waar je bedrijfsmatig geen reet aan hebt. Dat gaat niet over academisch onderzoek naar halfgeleiders maar wel over zaken die meer in de dagelijkse praktijk voor komen. Gebruikers die roepen "we hebben deze applicatie nodig" (zonder fatsoenlijk onderzoek), developers of sysadmins die met technische oplossingen komen waar niemand op zit te wachten en/of die vreselijk oneconomisch zijn.
Het is het zoeken van die balans.
Waar het mis gaat is dat veel techneuten (developers, systeembeheerders, om het even in de ICT context te houden) niet beseffen dat hun in hun ogen geniale idee, niet nuttig hoeft te zijn voor de organisatie. (Helaas gaat het ook mis hoger in de organisatie, waar dingen worden afgeschoten die absoluut het bedrijf of breder vooruit kunnen helpen.)
[...]
Je geeft prima aan dat een manager overbodig kan zijn. "zie ik het als mijn taak", je hebt rol gevonden en daar is geen manager voor nodig. Als de juiste mensen bij elkaar komen kun je die rol automatisch vinden. Pas als het een chaos is en mensen passen niet bij elkaar dan is een vinger tikkende manager nodig maar dat werkt niet zo goed als dat wanneer het vanzelf gaat. Je geeft dat tevens aan, "min of meer een zelfsturend team", die manager is dus niet nodig, iedereen binnen het team neemt/weet z'n verantwoordelijkheid.
Ik geef juist aan dat ik vind dat management niet overbodig is en dat managers, mits goed ingezet, van toegevoegde waarde zijn voor een organisatie.
Ook iemand die organisch de leiding krijgt / de leiding naar zich toe trekt, vervult op dat moment de rol van manager. Formaliseer je dat, dan veranderd opeens iemands visitekaartje en krijgt iemand de titel "manager".
Ook binnen een zelfsturend team zijn er leiders en volgers en niet zelden zijn die leiders, managers, telkens dezelfde personen.
Ik weet niet of je de video heb bekeken die ik hiervoor heb gepost (denk van niet), dan had je ook kunnen zien dat de mensen die er al werken een sollicitant beoordelen/kiezen of deze past binnen het team of niet. ZIJ ALLEN moeten met dat nieuwe personeelslid kunnen werken. Manager kan veel willen, "straffen/corrigeren wanneer het niet goed gaat", leidt tot ontevredenheid en stimuleert onderlinge concurrentie (egoïsme). Als er een manager nodig is als manager dan is het eigenlijk al uit het verband gerukt. Zorgt niet ervoor dat mensen bij elkaar komen maar worden afgescheept met een gedwongen compromis en zet de concurrentie een tandje hoger. Dat kun je een paar keer doen maar daarna komt de ontevredenheid (bij de "verliezers") nooit meer goed, kan zelfs leiden tot wrok (of wraak).
Ik heb de video nog niet gezien, vanavond maar eens bekijken.
Ik ken wel de theorie en uitvoering.
Persoonlijk lijkt het me van de teamgrootte en teamsamenstelling afhangen of je het hele team mee kunt laten beslissen over of iemand in dienst treed of niet. Bij een klein team lijkt het me relevanter dan bij een groot team, maar stel dat iemand weerstand heeft tegen een sollicitant, kan het toch zijn dat die kandidaat de beste kandidaat is. Een zelfsturend team zal denk ik eerder kiezen voor het niet aannemen van zo'n kandidaat dan een team waar een formeel leidinggevende boven staat die bij machte is iemand tóch aan te nemen en de weerstand intern op te lossen.
Organisatiebelang gaat voor individueel belang. Als er binnen het team iemand zit die niet overweg kan met een nieuw teamlid, moet je de beslissing kunnen en durven nemen die persoon te corrigeren, over te plaatsen of desnoods weg te sturen.
Groepsdruk en andere zaken spelen ook mee. Al zou je consensus hebben over de kandidaat, dan nog zegt dat niets over of iedereen daadwerkelijk die kandidaat ziet zitten.
Praktische uitvoerbaarheid is ook een ding. In een klein team kun je nog wel zoiets doen (maar hoe veel leer je werkelijk van iemand die je misschien 15 minuten spreekt of die een dag mee loopt), in een groot team (10+ man) word het een ramp. Wil je ieder teamlid een sollicitatiegesprek laten voeren?
Nog een ander ding is pesten op de werkvloer. Natuurlijk heb je in een gezonde organisatie daar vertrouwenspersonen voor maar die hebben maar beperkt macht. Binnen teams waar dat voor komt, zal een zelfsturend team dat waarschijnlijk niet of beperkt corrigeren. Een goede leidinggevende doorziet het, grijpt in en herstelt de balans. (Helaas staat of valt dat met de capaciteiten van de leidinggevende. Een slappe zak van een manager die het niet doorziet grijpt niet of op de verkeerde manier in waardoor de verkeerde mensen slachtoffer worden van zo'n situatie.)
Je geeft aan dat wanneer het goed gaat, mensen op elkaar afgestemd zijn, dat management overbodig is, iedereen weet wat hij/zij moet doen en voelt een bepaalde verantwoordelijkheid. Mensen voelen geen verantwoordelijkheid als ze het gevoel krijgen niets te betekenen of het gevoel hebben buitengesloten te worden. Een team is succesvol als men elkaar kan aanvullen,dan weet iedereen binnen dit team zijn of haar rol, dat kan niet met een stelletje (door het management georganiseerde) kemphanen bij elkaar die door management ook niet begrepen worden (mede omdat het management geen affiniteit heeft met de praktijk, de materie waarover het gaat en het 'gevoel' wat erbij komt kijken).
Ik zeg nergens dat management overbodig is. Management is nodig.
Alleen kun je dat op momenten anders invullen, zoals met gedeeltelijk zelfsturende teams.
De rollen zijn er nog steeds, je noemt het in zo'n geval hooguit anders.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.