Nadelen 32 uur werken

[downtime]

Ik denk erover om naar een 32-urige werkweek te gaan en daarvoor salaris in te leveren. Maar elke keer als dat ter sprake komt roepen vrienden van mij dat ik dat absoluut niet moet doen. Want naast inleveren van salaris, wat doorwerkt in pensioenopbouw, vakantiegeld, eventuele WW-aanspraken, etc, zou minder dan 34 uur werken als part-time gezien worden en in andere opzichten erg ongunstig zijn.
Maar als ik doorvraag wat ze nu precies daarmee bedoelen dan wordt het stil. Waar ze die wijsheid vandaan halen, en waar die angel dan precies zit, weten zij ook niet. Als ik erop Google vind ik ook niet meer dan wat ik al weet: Dat het doorwerkt in pensioen en WW.

Mijn vraag: Zit er toch wat waarheid in de bewering dat “part-timers” meer dan alleen salaris inleveren?

[Rukapul]

Nee.

Wel bestaan er mogelijke valkuilen als onbetaald overwerk, werkgevers die zich bovenmatige flexibiliteit toeeigenen, etc.

[MAX3400]

En hoe denkt jouw werkgever erover en dan met name de bepalingen die in het personeelshandboek en/of CAO staan?

Hoeveel uur werk je nu dan? 36? 40? 60? Dat scheelt nogal een slok op een borrel in de omrekenen/doorrekenen van de voordelen en nadelen.

[pagani]

Het hangt ook nogal van je ambitie en toekomstplannen af.

Als je carriere wilt maken en "maar" 32 uur werkt zul je in die 32 uur logischerwijs meer moeten klaarspelen dan je collega's die (ik ga even uit van) 40 uur werken, ze hebben simpelweg meer tijd om hun werk te doen (en de meeste banen worden gerekend per 1FTE)

Een nadeel van 32 uur gaan werken is dat de stap terug vaak lastig is. Mocht je ooit weer 40 uur willen gaan werken dan zal je vaak of een nieuwe baan moeten zoeken of voor een vacature van 0,2FTE moeten zorgen binnen het bedrijf (immers, als jij minder gaat werken zal het bedrijf dat gat nu al opvullen, die ruimte is er dan niet meer)

Als het aankomt op pensioenopbouw is het weer een heel ander verhaal. Stel nu dat je alsnog 40 uur blijft werken en die extra dag volledig stopt in pensioenopbouw, dan kun je (ruw geschat) voor elke week die je werkt een dag eerder met pensioen. (dat de meeste fulltimers hun geld gewoon opmaken daargelaten )

Het hangt allemaal nogal af van de context. Als je minder wil werken om een dag met je kinderen te besteden is dat al snel meer waard dan alles wat er tegenover staat, maar als het voor "meer gametijd" is of iets dergelijks zou ik er wat serieuzer naar gaan kijken.

[TweakMDS]

Even puur vanuit het sociale aspect bekeken: er zitten voor en nadelen aan, die beide kanten op werken. Eén heel tastbaar voordeel voor jou is dat je met 32 uur werken (hoogstwaarschijnlijk) gewoon 4 dagen werkt. Met alles boven de 32 uur zit je met delen van dagen, flexibele eindtijden of om de week / maand vrije dagen.

Afhankelijk van het type werk is een structurele dag afwezigheid soms ook slecht voor de continuiteit van het uitvoeren van je functie, en daarmee soms ook voor de teamvorming. Ik heb er vrij veel ervaring mee dat het door full timers als vervelend wordt ervaren om elke keer op een vrijdag bij te springen in iets omdat Pietje toevallig op vrijdag vrij is, maar donderdag iets niet af kon ronden.
Misschien geen factor voor jou en je functie, maar probeer er bij stil te staan dat dit dus ook inhoud dat er vaak beslissingen zonder jou of je input worden gemaakt.

Vanuit de werkgever gezien is het soms ook moeilijk als er meerdere mensen in een team of ploeg zitten die op verschillende dagen niet op kantoor zijn. Dat maakt het over een heel bedrijf heen erg moeilijk om sessies te plannen. In veel gevallen wordt dan ook een beroep gedaan op je flexibiliteit, wat door iedereen anders wordt ervaren.

Tegelijkertijd is het met full timers vaak ook niet na precies 40 uur afgelopen, maar wat mij opvalt bij mensen die dagdelen werken - bijvoorbeeld op woensdagmiddag vrij - dat die wel een vrij harde eindtijd hanteren. Tegelijkertijd is het ook erg lullig als je op papier parttime werkt, maar bij het minst of geringste alsnog volle dagen maakt.

Je omschrijft verder niet wat voor soort werkzaamheden je doet, en in wat voor verband, maar ik zou goed bij jezelf te rade gaan hoe je dit wil invullen. Met 36 uur kan je bijvoorbeeld ook om de week een dag vrij zijn.

[ Voor 9% gewijzigd door TweakMDS op 28-01-2018 15:22 ]

[downtime]

Ik werk nu 36 uur en maak heel weinig overuren. Mijn collega’s doen ook 36 uur, vaak in 4x9 constructies of met elke 2 weken een vrije dag, en eventuele overuren worden sowieso netjes uitbetaald. Inplannen van meetings is wel moeilijk omdat er zoveel mensen vaste vrije dagen hebben en niet iedereen daar even flexibel mee omgaat.

Financieel is de stap voor mij goed te doen. Ik heb dat ook wel doorgerekend. De werkgever zal het ook wel faciliteren al moet ik de CAO nog even doorspitten. Maar gezien de constructies die ik bij collega’s zie, komt dat wel goed.

Qua ambitie en toekomstplannen zit er sowieso weinig meer in het vat. De stap van wat ik nu doe naar bijvoorbeeld iets leidinggevends is te groot in het bedrijf waar ik nu werk. Ik kan eigenlijk alleen zijstappen maken naar soortgelijke functies. Om die reden denk ik niet dat ik er veel last van zou hebben om een paar uur minder te werken dan de collega’s.

[President]

Werk je nu 4 of 5 dagen? Waarom wil je een vrije dag in de week? Wil je een dag thuis zijn voor je kind(eren) of houd je een vijfdaagse week niet vol?

Als het van de werkgever mag, je niet op je vrije dagen moet terug komen (moet bijvoorbeeld wel in het onderwijs), je niet in de toekomst weer terug moet naar vijf dagen (wat gaan tegenvallen) en je geen zorgen hebt over het missen van een promotie (toch geen groei mogelijk), dan is er niks wat je tegen zou moeten houden

[armageddon_2k1]

pagani schreef op zondag 28 januari 2018 @ 14:54:
Het hangt ook nogal van je ambitie en toekomstplannen af.

Als je carriere wilt maken en "maar" 32 uur werkt zul je in die 32 uur logischerwijs meer moeten klaarspelen dan je collega's die (ik ga even uit van) 40 uur werken, ze hebben simpelweg meer tijd om hun werk te doen (en de meeste banen worden gerekend per 1FTE)

Een nadeel van 32 uur gaan werken is dat de stap terug vaak lastig is. Mocht je ooit weer 40 uur willen gaan werken dan zal je vaak of een nieuwe baan moeten zoeken of voor een vacature van 0,2FTE moeten zorgen binnen het bedrijf (immers, als jij minder gaat werken zal het bedrijf dat gat nu al opvullen, die ruimte is er dan niet meer)

Vraag me af waar je al deze wijsheden vandaan haalt. In de afgelopen 7 jaar ben ik bij verschillende werkgevers van 40 naar 32, naar 36 naar 40 en naar 32 gegaan. Waarom? Omdat ik er soms gewoon zin in had. Terug was nooit een probleem. Echt nooit. Supermakkelijk voor ze om mij een dag extra te geven, want ze hoeven iemand niet in te werken.

Er werd ook niet verwacht dat ik in 0.8fte hetzelfde werk deed alhoewel ik dat wel vaak deed. De collega's die 1.0fte werkten waren vaak minder productief dan ik en vooral op vrijdagen voerde niemand een flikker uit.

Maar wellicht verschilt het per branche.

@Verwijderd: Je moet je afvragen waarom je het wil. Ik vond het gewoon fijn me te ontplooien in andere richtingen en tijd te hebben voor iets anders. Het salaris-aspect vond ik totaal niet boeiend. Als die paar-honderd euro maken dat je het net wel of net niet red heb je sowieso een probleem met buffer-opbouw.

[Verwijderd]

Iemand van 0,8 naar 1 'terug' laten gaan is toch gewoon prima voor een werkgever? Die werkplek gaat niet meer kosten, de telefoon van de zaak gaat niet meer kosten, de laptop gaat niet meer kosten, licenties gaan niet meer kosten, de verwarming hoeft niet harder. Ofwel; veel vaste kosten blijven gelijk, maar je hoeft alleen het variabele stukje salaris naar rato aan te vullen.

Verschilt natuurlijk wel erg per soort werk. Maar kantoren waar dure CAD systemen 1-2 dagen onbenut staan... tja, dan kun je gewoon uitrekenen dat 4x1 fte voor een werkgever aantrekkelijker is dan 5x0,8 fte en elke dag een andere werkplek onbenut.

Kennis bijhouden en bepaalde mails afhandelen kost ook een vaste hoeveelheid tijd die niet minder wordt bij parttime werk. Als dat 4 uur per week is vergelijk je niet 40 met 36 (-10%) maar 36 met 32 (-11,1%)

Als je werkgever dat in zijn achterhoofd houdt kan het zijn dat je als parttimer toch minder gunstig behandeld wordt.

In diverse omgevingen heerst er ook een ronduit negatieve kijk (al dan niet ergens op gebaseerd) op mannen die parttime werken, maar niet op vrouwen die parttime werken. Ook iets om in het achterhoofd te houden. Wellicht doelen je vrienden daar ook wel op.

[Hans1990]

downtime schreef op zondag 28 januari 2018 @ 14:41:
Mijn vraag: Zit er toch wat waarheid in de bewering dat “part-timers” meer dan alleen salaris inleveren?

Denk het wel, maar is per (zelfs binnen) bedrijf erg verschillend, en hoeveel waarde je er aan hecht verschilt ook. Ik heb een paar jaar bij een bedrijf aanvankelijk full time gewerkt, later part-time (24-40 uur) per week. Het ligt er maar net aan wat voor werkzaamheden je doet. Per collega hing het af hoe makkelijk ze er mee om gingen.

Zo had ik een collega die, als hij van mij iets moest hebben, dat altijd op korte termijn nodig had. Dat is dan vervelend als ik 1-2 dagen achter elkaar er niet ben. Aan de andere kant; kan je je afvragen of deze flexibiliteit van je verlangt wordt, en zoja of je daar aan toe moet/kan geven. In mijn geval was ik nooit zo'n grote fan van deze werkwijze (ik heb zelf ook een agenda!), dus het deerde mij weinig eigenlijk dat deze collega gewoon geen planning kon maken die verder keek dan z'n neus lang is. Natuurlijk kan ik dat nu makkelijk zeggen want ik werk er al lang niet meer..

Andere collega zocht gewoon een geschikt moment. Wij beiden waren altijd druk (ontwikkeling werkzaamheden), dus is het kwestie van afstemmen wanneer wat een prioriteit krijgt in elkaars agenda. In goed overleg is heel veel mogelijk.
Sowieso werkten we zelden met "sprints" of andere korte termijn planningen. Het was af wanneer het af was, geen overhaast gedoe, etc.

Ratiogewijs de overhead wel toenemen. Als je 1x per dag je kantoor opruimt, dan zal het weinig uitmaken. Ruim je op wanneer de schoonmaak die avond komt, dan zal het natuurlijk wel uitmaken.
En zo ook met de rest: project vergaderingen, mails verwerken, en andere overhead kosten (alles dat 1x per week of minder gebeurd).
Maar goed, is dat jouw probleem? Ergens niet, meer die van je baas. Aan de andere kant zag ik ook vaak collega's die 40+ uur per week werkten, maar dan zitten te Facebook'en of een eetkamerstoel uit te zoeken ofzo...

Wat eerder gezegd is mbt promotie is denk ik wel waar. Mocht er de kans komen om bvb een meer leidinggevende rol te geven, dan zal het wel wenselijk zijn als daar iemand staat die elke dag aanwezig kan zijn.
Natuurlijk kan dat juist weer een reden zijn om terug naar 40 uur te gaan, mocht de functie je erg veel interesseren.

[downtime]

President schreef op zondag 28 januari 2018 @ 15:51:
Werk je nu 4 of 5 dagen? Waarom wil je een vrije dag in de week? Wil je een dag thuis zijn voor je kind(eren) of houd je een vijfdaagse week niet vol?

Ik werk nu 5 dagen omdat ik 9-urige werkdagen gewoon te lang vind. Maar ik zou toch wel graag wat meer thuis zijn voor projectjes waar ik thuis aan werk, wat meer tijd om een boek te lezen, etc. Samen te vatten als tijd voor mezelf.

Als het van de werkgever mag, je niet op je vrije dagen moet terug komen (moet bijvoorbeeld wel in het onderwijs), je niet in de toekomst weer terug moet naar vijf dagen (wat gaan tegenvallen) en je geen zorgen hebt over het missen van een promotie (toch geen groei mogelijk), dan is er niks wat je tegen zou moeten houden

Dat lijkt mij ook. Mijn vraag was dan ook vooral gericht op onvoorziene fiscale aspecten, rechtspositie, etc. Volgens mij is minder werken in mijn situatie vooral een geldkwestie maar ik wil natuurlijk geen verrassingen als ik ooit werkeloos of arbeidsongeschikt raak ofzo.

[President]

Je bedoelt vragen zoals 'Ben je als parttimer kwetsbaarder voor ontslag bij reorganisaties?'

[finsdefis]

downtime schreef op zondag 28 januari 2018 @ 16:32:
[...]

Ik werk nu 5 dagen omdat ik 9-urige werkdagen gewoon te lang vind. Maar ik zou toch wel graag wat meer thuis zijn voor projectjes waar ik thuis aan werk, wat meer tijd om een boek te lezen, etc. Samen te vatten als tijd voor mezelf.


[...]

Dat lijkt mij ook. Mijn vraag was dan ook vooral gericht op onvoorziene fiscale aspecten, rechtspositie, etc. Volgens mij is minder werken in mijn situatie vooral een geldkwestie maar ik wil natuurlijk geen verrassingen als ik ooit werkeloos of arbeidsongeschikt raak ofzo.

Ik heb het zelf ook gedaan en vooral het terugstappen van 1,0 naar 0,8 fte is in eerste instantie flink wennen qua inkomen. Gewoon qua beschikbaar geld. Natuurlijk ook afhankelijk van wat een eventuele partner binnenharkt en wat je gewend bent, maar toentertijd was ik zowel starter als eenverdiener. Ik ben wel van 1,0 naar 0,8 gegaan terwijl ik meteen een loonschaal en -trede omhoog ging, dus dat dempte de 'klap' iets.

Dat terzijde vind ik het heerlijk om tijd voor mezelf te hebben. De verhouding vrije dagen:werkdagen is met 3:4 toch een stuk gebalanceerder dan 2:5. IMHO natuurlijk. Nog los daarvan kan ik toch niet stilzitten en heb ik hierdoor juist ruimte voor freelancewerk wat van een andere aard is en de werkzaamheden tijdens mijn baan mooi aanvult. De afwisseling is erg fijn.

Maar je rechtspositie is niet wezenlijk anders afgezien van WW-rechten; je positie binnen de organisatie is puur afhankelijk van de bedrijfscultuur. Mijn partner heeft gedetacheerd gezeten bij bedrijven waar je in de nek aangekeken werd als je minder dan 40 uur maakt en elke 10 minuten moest registreren, maar ook bij een verzekeraar waar 2 dagen thuiswerk en part-time aangemoedigd werd. Ik denk dat de bedrijfscultuur náást je eigen wensen vooral leidend zou moeten zijn.

[ Voor 15% gewijzigd door finsdefis op 28-01-2018 17:24 ]

[naitsoezn]

downtime schreef op zondag 28 januari 2018 @ 14:41:
Mijn vraag: Zit er toch wat waarheid in de bewering dat “part-timers” meer dan alleen salaris inleveren?

Afhankelijk van je ambitie, je opleidingsniveau en beroepsgroep, zou het wel degelijk een verschil kunnen maken. M'n vrouw zit bv in een vrij veeleisende en hiërarchische 'sport' waarin het op zeker je kansen verkleind om binnen hetzelfde bedrijf door te groeien.

Binnen de IT-wereld lijkt het inmiddels (terecht) wat meer genormaliseerd te zijn, en is 4x9 inmiddels niet meer ongewoon. Maar ook daar geldt, als je bv in de detachering / 'consultancy' zou zitten, dat je minder makkelijk weggezet kan worden als parttimer. Ik denk oprecht dat het je carrière-kansen kan schaden, dus als je nog ambities hebt zou ik er wel twee keer over nadenken

[merauder]

Ik werk nu al een aantal jaren 32 uur per week, en zou absoluut niet anders willen. Of het werkt is wel een beetje afhankelijk van het bedrijf, maar een bedrijf waar bijvoorbeeld veel vrouwen werken is vaak al een goede indicator dat er part-time het een en ander mogelijk is.

Het maken van carrière is voor mij minder van belang, omdat ik de kans heb om werk te doen wat ik gewoon leuk vind. Hoog op de ladder klimmen is voor mij wat minder van belang.

[iamcj]

Op mijn werk zijn er zo veel die 4 dagen werken. Geen probleem. Ik heb ook een tijdje 32 uur gewerkt, dat was heerlijk! Als het financieel haalbaar is, ga ik weer 32 uur werken. Over niet al te lange tijd wordt 4 dagen de norm.

[Gumball]

Hier ook een 32er, zowel qua leeftijd als werkuren. Ben er 3 jaar geleden mee begonnen toen mijn eerste kind geboren werd. Nu dus een vaste 'papadag' (mag ik dat zeggen?).
Heerlijk om een dag eerder af te zwaaien dan de rest van de collega's. Ik zou nooit meer terug willen.

[wheel]

Plannen van meetings is ook lastig als iedereen 4x9 werkt en 36 uur 1 FTE is. Populaire vrije dagen zijn maandag, woensdag en vrijdag.

Los van inkomen, ww-rechten en pensioen zie ik geen nadelen. Mocht je een leaseauto hebben, check even of je bedrag naar rato daalt (en een eventuele eigen bijdrage).

Jaren 4x9 gewerkt en later 4x8,5 (beide gevallen 36 fulltime), volgende werkgever 4x8 omdat ze meer dan 8 uur/dag niet toestaan en dus 0,8 FTE. Ben de eerste op die afdeling die parttime gaat werken...

[ Voor 25% gewijzigd door wheel op 28-01-2018 19:55 ]

[redfoxert]

Gumball schreef op zondag 28 januari 2018 @ 19:50:
Ik zou nooit meer terug willen.

Ik ook niet maar dat geldt eigenlijk voor elke werkdag

Ik zit er ook over te denken om binnenkort 36 ipv 40 uur te gaan werken. Mijn huidige werkgever heeft een flexibele ouderschapsverlof regeling. Qua salaris zal het wat minder worden maar als ik 4x9 ga werken dan blijft er mooi een vrije dag in de week over.

[Rabbitto]

Ik werk zelf 32 uur en merk gewoon dat je leven gewoon meer 'waard' is. De 3/4 verhouding voelt eerlijker en fijner dan een 5/2. Je kunt meer dingen afspreken, regelen en gewoon simpelweg meer tijd aan andere zaken besteden. Wat betreft carrière zou ik er niet van wakker liggen als je naar een ander bedrijf gaat want daar wordt niet gekeken naar werktijden (je kunt immers ergens anders gewoon weer voor 40 uur aan de bak als je dit wilt) . Binnen het bedrijf kan het wel een factor zijn maar als je een flexibel bedrijf hebt dan kun je makkelijk met 32 (of 36x9) overal komen. Conclusie : gewoon doen, je kunt altijd meer werken als de situatie daarom vraagt.

[downtime]

President schreef op zondag 28 januari 2018 @ 17:09:
Je bedoelt vragen zoals 'Ben je als parttimer kwetsbaarder voor ontslag bij reorganisaties?'

Als dat verschil gebaseerd is op verschil in rechtspositie: Ja. Als dat gebaseerd is op subjectieve beeldvorming: Nee. Het psychologische aspect, hoe management er tegenaan kijkt, is toch per bedrijf verschillend.

In een bedrijf waar men negatief denkt over vierdaagse werkweken zou ik die stap ook niet zetten. Maar dat weet je doorgaans wel van je eigen werkgever.

naitsoezn schreef op zondag 28 januari 2018 @ 17:37:
[...]

Binnen de IT-wereld lijkt het inmiddels (terecht) wat meer genormaliseerd te zijn, en is 4x9 inmiddels niet meer ongewoon. Maar ook daar geldt, als je bv in de detachering / 'consultancy' zou zitten, dat je minder makkelijk weggezet kan worden als parttimer. Ik denk oprecht dat het je carrière-kansen kan schaden, dus als je nog ambities hebt zou ik er wel twee keer over nadenken

Zeker. Toen ik nog in de detachering zat (vele jaren geleden) was 40 uur werken gewoon de enige optie. En dat zie ik nog steeds gebeuren. Onder de externen is 40 uur werken nog steeds de norm.

[Verwijderd]

President schreef op zondag 28 januari 2018 @ 15:51:
Werk je nu 4 of 5 dagen? Waarom wil je een vrije dag in de week? Wil je een dag thuis zijn voor je kind(eren) of houd je een vijfdaagse week niet vol?

Als het van de werkgever mag, je niet op je vrije dagen moet terug komen (moet bijvoorbeeld wel in het onderwijs), je niet in de toekomst weer terug moet naar vijf dagen (wat gaan tegenvallen) en je geen zorgen hebt over het missen van een promotie (toch geen groei mogelijk), dan is er niks wat je tegen zou moeten houden

Waarom zou je geen extra vrije dag willen?
En zeker niet alleen voor de kids thuis.

Ik werk er ook maar 4 al jaren .Ik niet anders meer willen.en kwa loon valt dat echt niet tegen is maar net wat je regelt met de werk gever..ik verdien in elk geval niet minder dan vak genoten met een 5daaags werk week..

[Reynouts]

Als je het wil doen en het financieel trekt, zou ik het zeker gewoon doen. Die dag vrij is kostbare tijd die je naar eigen behoefte in kan delen. Of je nou het huishouden op orde moet krijgen, op je kinderen moet passen, een extra eigen klus wil gaan doen of lekker buiten wil gaan fietsen; het kan allemaal.

Wat ik hier nog niet zo snel teruglees is dat je als "parttimer" vaak wel geacht wordt (afhankelijk van wat je precies doet natuurlijk) evenveel vergaderingen/overleggen/teambesprekingen/... bij te wonen als een "fulltimer". Daarnaast heb je als parttimer misschien nog wel meer af te stemmen, omdat je een dag afwezig bent.

Dit kan proportioneel een groot gedeelte van je werkzaamheden worden, waardoor er voor je echte werk minder tijd overblijft (maar wat wél moet gebeuren in minder tijd..) en die meetings misschien nog vervelender aan kunnen voelen.

[dragon2]

Reynouts schreef op zondag 28 januari 2018 @ 22:41:
Wat ik hier nog niet zo snel teruglees is dat je als "parttimer" vaak wel geacht wordt (afhankelijk van wat je precies doet natuurlijk) evenveel vergaderingen/overleggen/teambesprekingen/... bij te wonen als een "fulltimer". Daarnaast heb je als parttimer misschien nog wel meer af te stemmen, omdat je een dag afwezig bent.

Dit kan proportioneel een groot gedeelte van je werkzaamheden worden, waardoor er voor je echte werk minder tijd overblijft (maar wat wél moet gebeuren in minder tijd..) en die meetings misschien nog vervelender aan kunnen voelen.

Vooral als dat meetings zijn die op je standaard vrije dag vallen, jij de enige bent die parttime werkt en je die dag niet mag ruilen met een andere... Leuk die teambuilding dagen en andere verplichte meetings die iedereen behalve jij gewoon uitbetaald krijgt.

Oftewel, dat soort zaken zou ik aanraden goed vast te leggen met je werkgever.

Kijk ook goed naar zaken als reiskostenvergoeding; die (lease)auto of dat OVabbonnement moet toch betaald worden of je nou 5 of 4 dagen werkt.

[Blue-eagle]

Hier nog iemand die een paar jaar geleden 32 uur is gaan werken Voor mij begon het als noodzaak (brain damage, kon 40 uur niet meer aan) maar ik denk dat ik het inmiddels makkelijk aankan als ik wil. Maar dat is direct het punt: ik wil het niet. Als ik terug zou gaan naar 40 uur dan ben ik mijn vrije woensdag kwijt, en die breekt de week zo lekker.

Ik heb geen kinderen en mijn relatie woont in een ander land. Dus geen gedeelde lasten. Ik heb het geld niet nodig, en ik woon in een luxe huurwoning. Als ik een hypotheek wil dan kom ik momenteel uit op max. €220.000 ongeveer. Doe daar 25% bij en ik kom uit op €275.000. Misschien dat ik dus tijdelijk terug ga naar 40 uur zodra ik een huis wil kopen Want ik kan die lasten makkelijk dragen.

Maar eerlijk, in al die jaren, ik heb geen enkel probleem ervaren. Ja, je vakantiedagen (compenseer je door evenredig minder te moeten opnemen) en leasebudget (ik lease toch niet) gaan naar rato omlaag. Maar dat is alles.

[LED-Maniak]

Ik zie ook het probleem niet. Doe het nu twee jaar: beste keuze ooit!
Ja, je krijgt minder salaris. Dat is die extra vrije dag mij dubbel en dwars waard. Uiteindelijk leer je er wel mee te leven dat je net wat minder te besteden hebt.

Heb het eerst een tijd uitgeprobeerd door vakantiedagen op te nemen, wellicht een tip.

Bij ons beginnen steeds meer mensen het te doen overigens. Er is een veel mooier balans tussen werk en vrij.

[ Voor 14% gewijzigd door LED-Maniak op 29-01-2018 00:13 ]

[Harm_H]

IT = denkwerk het is geen industrieel productiewerk waar elk uur zinvol is.

Het slaat eigenlijk nergens op een uurtarief alswel het idee dat dit lineair is.

Iemand die 32 uur/week werkt presteert meer dan 80% van iemand die 40 uur/week werkt.

Sterker nog de onmeetbare 'creativiteit' heeft baat bij minder verplichte uren. En dan heb ik nog niet over fileleed en stressklachten. Als ik kan zal ik mijn toekomstige bedrijf hier zeker op inrichten.

-> enige waar je nu wat aan hebt is vragen voor minder uren, maar zonder verlies 20% salaris (zeg bv 10%).
Als je na een concurrent gaat en meteen zegt 32uur dan krijg je het wel. (Vaste) verwachtingen van mensen remt progressie.

[Groever]

Hier ook 32 uur. Als je bang bent om eventueel minder goed (carrière)perspectief te hebben na deze stap zou ik me daar niet teveel druk over maken. Hopelijk wordt minder dan 40 uur werken in de komende decennia sowieso normaler. Het is nu ook veel gebruikelijker dan 10 jaar geleden naar mijn idee. Verder is de terugval in (netto) salaris beperkt omdat je over de vijfde dag dat je werkt vrijwel zeker ongeveer 50% moet afdragen, ook al zit je niet in de hoogste belastingschijf, door fopconstructies als inkomensafhankelijke heffingskortingen. 10% minder netto-inkomen, 50% meer vrije tijd is voor mij een logische keuze. Er is meer in het leven dan werken.

[SmurfLink]

downtime schreef op zondag 28 januari 2018 @ 20:00:
[...]


Zeker. Toen ik nog in de detachering zat (vele jaren geleden) was 40 uur werken gewoon de enige optie. En dat zie ik nog steeds gebeuren. Onder de externen is 40 uur werken nog steeds de norm.

Dat hangt helemaal van je detachering af. Zit je in de financiele sector dan is 36 uur echt wel normaal, of bij de overheid. Ik zit bij detachering met een 36uurs contract en ben zeker niet de enige! het wordt steeds gangbaarder. Ook 32 uurs contracten komen voor. Wellicht als ik straks wat meer ervaren ben en dus meer verdien dat ik ook wel die richting op ga. Lijkt me heerlijk!

[Frieda]

Met hierboven. Ik heb ook vaak genoeg gehad dat ik met mijn 40-uur contract er maar 36 voor de klant mocht schrijven. Als je wordt beoordeeld op je aantal uren zijn er 3 oplossingen: 4x9 plus 8 uur voor een ander project = 44uur p/w; 4x8 en 1x4 plus 4 uur verlof schrijven (nog nooit een project van 4 uur per week gevonden) of een dubbele administratie voeren in overleg met de klant en dan je vakanties doorboeken qua uren. Als je beoordeeld wordt op je omzet is het natuurlijk veel eenvoudiger te regelen, gewoon je uurtarief omhoog en dat goed doorrekenen.
Zowel in de zorg, overheid en banken/verzekeringen branches meegemaakt. Zodra het financieel kan wil ik ook minder dan 40u p/w werken.

[Ojjorz]

Ik heb zelf gekozen voor 4x9u als werkweek en dat vind ik heerlijk. Misschien is dat voor jou ook een optie? Dan hou je wel meer salaris en opbouw voor je pensioen over, maar heb je toch een dag extra vrij in de week. Ik vind die 3e dag vrij heerlijk om te praktische zaken te regelen waarvoor je in het weekend eigenlijk niet op pad wilt; boodschappen, winkelen, gemeentekantoor, apotheek, dierenarts, fietsenmaker, etc.

[P_Tingen]

Ik heb een tijdje 2 banen gehad en daar in 32 / 8 uur verhouding gewerkt. Toen de kleine baan wegviel heb ik effectief een tijdje 32 uur gewerkt en later weer teruggegaan naar 40. De 32-urige week was wel erg lekker moet ik zeggen, als je op woensdag vrij bent, betekent dat dat je altijd morgen of gisteren vrij bent. Best lekker en ik merkte toen ook dat 'werk' ineens veel minder belangrijk voor je wordt. Dat komt puur door de 3/4 verhouding ipv 2/5.

Als je meer tijd wil, is een 34-urige week misschien ook een optie. Je hebt dan meer vrije dagen die je in kan zetten. Om het financiele aspect op te vangen kun je ook je loonsverhogingen inzetten, dus ipv 2% meer loon ga je 2% minder werken. Je nettosalaris blijft ongeveer gelijk, maar je krijgt wel meer vrije dagen erbij.

[Verwijderd]

4x9 een optie? Het verschil tussen een 8-urige werkdag of een 9-urige werkdag is in de praktijk minimaal. Werkte eens bij een bank waar collega's ook 9-urige werkdagen hadden. Toch gingen zij al na 8 en een kwart, of 8,5 uur naar huis, waar ik, met een 8-urige werkdag, iets langer moest blijven zitten. Er heerste een grote sociale controle dat je niet 'te vroeg' wegging, waar mensen met een 9-urige werkdag van profiteerden, omdat je een eenzelfde tijd krijgt dat iedereen weggaat.

[Jheroun]

Ik werk al dik 10 jaar 32 uur, nooit spijt van gehad Heeft mijn carrière nooit in de weg gezeten en heb er bij reorganisaties ook nooit last door gehad.

Toen ik drie jaar geleden een master naast mijn werk ging volgen en de wekker op vrijdag weer wel aan moest was dat overigens een aardige schock Maar dat is gelukkig af nu

[Baseman77]

Ik heb nu voor het 7e jaar een 36-urige werkweek, waarbij ik 4x9 werk.
En dat bevalt me echt geweldig...zodra ik niet meer in aanmerking kom voor mijn huidige ouderschapsverlof (over 3 jaar), dan laat ik meteen mijn contract aanpassen. Die extra vrije dag wil ik niet meer missen

PS: Bij veel bedrijven levert part-time werken geen problemen op voor eventuele promoties in de toekomst, alleen al omdat het steeds meer gemeengoed aan het worden is.

[ Voor 23% gewijzigd door Baseman77 op 29-01-2018 14:18 ]