Financiële afhankelijkheid van (mijn) vrouw

[DeveloperNL]

Naar aanleiding van alle nieuwsberichten over financiële afhankelijkheid van vrouwen aan hun partner heb ik best veel nagedacht afgelopen dagen hierover.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Wij hebben het financieel goed en we gooien alles op een hoop, maar toch knaagt het soms aan mijn vrouw dat ze niet zoveel verdient en vindt ze dat ik een grotere inbreng mag hebben in grote uitgaven (vakantie, spullen aan huis), omdat ik meer verdien. Mij boeit het niet en ik vind het juist leuk als zij met een leuke vakantiebestemming komt of iets dergelijks.

Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn vrouw financieel meer zelfstandig wordt, zonder haar te pushen om harder te werken of meer opdrachten te gaan zoeken.

[Tijntje]

Eerlijk gezegd niet.
Je kan alleen een goed gesprek hebben met elkaar waar je je zorgen uit en uitlegt wat jou dwars zit, en dan samen kijken hoe je dat kan veranderen.

[Sdreeg]

Op zich ben je denk ik al goed bezig hiermee door alles op een hoop te gooien, maar mogelijk vindt zij het lastig om dit geld (van de grote hoop) uit te geven, omdat zij in haar achterhoofd heeft dat dit eigenlijk van jou is?

Je zou hierover kunnen praten met elkaar.

Een oplossing die ik zelf gebruik is alles op een hoop en vervolgens van die hoop een (gelijk) deel uitkeren als 'zakgeld' maandelijks, aan ieder persoonlijk. Dit is geld dat ieder zelfstandig zonder bemoeienis van de ander kan uitgeven (aan cadeaus, kleding, make-up, sparen, whatever). Werkt goed bij ons, aangezien we dit echt als 'eigen' geld zien. Uiteindelijk maakt het financieel gezien natuurlijk niet uit, alleen gevoelsmatig.

[CornermanNL]

Een grotere inbreng ? Als in beslissing waar het geld heengaat en aan uitgegeven wordt ? Lijkt mij niet heel praktisch. Ze verdiend nu minder en dat is een keuze geweest. Dat kan gebeuren als je een switch maakt.

Dat het knaagt bij haar daar kan ik mij wel iets bij indenken. Je kan voorstellen om de vaste lasten naar rato te verdelen dus dan houdt ze ook een eigen potje over waar ze dan zelf over kan beschikken. En ook bij gezamenlijke vakanties kan je de verdeling naar rato toepassen.

Zo betaal je beide naar draagkracht. Evenveel dus. Niet in absolute euro's maar dat is nu even zo. Als haar ZZP schap straks als een tierelier gaat kan het zomaar andersom zijn.

[Canaria]

DeveloperNL schreef op dinsdag 23 januari 2018 @ 16:49:


Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn vrouw financieel meer zelfstandig wordt, zonder haar te pushen om harder te werken of meer opdrachten te gaan zoeken.

Door haar de ruimte te geven zichzelf en haar onderneming te laten groeien. Zowel financieel als in gelijkwaardigheid.

Ik haalde uit de topictitel trouwens dat je financieel afhankelijk zou zijn van je vrouw. En dat dan als developer

Ik heb als vrouw in situaties gezeten waarin ik minder maar soms ook meer inkomen had dan m'n partner. Heb wel altijd geprobeerd om de gezamenlijke kosten evenredig (dus niet naar rato) te verdelen, omdat ik er eerlijk gezegd ook moeite mee had om minder bij te dragen. Dat werd meestal op andere manieren weer gecompenseerd, bijvoorbeeld in de vorm van schoenen die ik graag wilde maar zelf niet zou kopen, of een nieuwe telefoon.

[NotSoSteady]

Ik zie het probleem niet zo, wees blij dat ze een goed karakter heeft. Er zijn ook vrouwen die werkloos zijn en denken dat ze daarom maar het geld van een ander kunnen zonder problemen kunnen uitgeven. Bovendien verdien jij bijna een ton, waar hebben we het over. Geniet ervan en normaal gesproken boek je toch in overleg een vakantie?

[ Voor 30% gewijzigd door NotSoSteady op 27-01-2018 00:51 ]

[stimpyrulez]

Sdreeg schreef op dinsdag 23 januari 2018 @ 16:55:
Op zich ben je denk ik al goed bezig hiermee door alles op een hoop te gooien, maar mogelijk vindt zij het lastig om dit geld (van de grote hoop) uit te geven, omdat zij in haar achterhoofd heeft dat dit eigenlijk van jou is?

Je zou hierover kunnen praten met elkaar.

Een oplossing die ik zelf gebruik is alles op een hoop en vervolgens van die hoop een (gelijk) deel uitkeren als 'zakgeld' maandelijks, aan ieder persoonlijk. Dit is geld dat ieder zelfstandig zonder bemoeienis van de ander kan uitgeven (aan cadeaus, kleding, make-up, sparen, whatever). Werkt goed bij ons, aangezien we dit echt als 'eigen' geld zien. Uiteindelijk maakt het financieel gezien natuurlijk niet uit, alleen gevoelsmatig.

Nou, zo doen wij (hebben we) het ook.

Ik verdiende lekker en mijn vrouw ging weer full time studeren en had hetzelfde gevoel.
Daarom ook maar naar de 'zakgeld' variant gegaan.
Het is haar geld en ik mijn zakgeld (beide even veel) en lekker doen wat je er mee wil doen.
De rest (grote hoop) gaat de vaste lasten vanaf en gaat richting spaar (tegenwoordig ook niet echt nuttig meer).

Bij ons is het ondertussen naar ruim 10 jaar de boel wel weer behoorlijk gelijk getrokken en speelt het eigenlijk niet echt meer (ondanks dat mijn inkomen wel hoger is dan mijn vrouw).

Mijn stelling was altijd dat we samen woonden (onder tussen getrouwd) en dat alles van ons beide was.

[Anoniem: 352326]

^^ beetje kort door de bocht. Zelfs vrouwen die niet werkloos zijn doen dat. Mijn (h)ex verdiende 100 euro netto minder dan ik, echter moest zij per se controle over alles hebben. Het is gewoon karakter.

[dindr]

DeveloperNL schreef op dinsdag 23 januari 2018 @ 16:49:
Naar aanleiding van alle nieuwsberichten over financiële afhankelijkheid van vrouwen aan hun partner heb ik best veel nagedacht afgelopen dagen hierover.


***members only***


Wij hebben het financieel goed en we gooien alles op een hoop, maar toch knaagt het soms aan mijn vrouw dat ze niet zoveel verdient en vindt ze dat ik een grotere inbreng mag hebben in grote uitgaven (vakantie, spullen aan huis), omdat ik meer verdien. Mij boeit het niet en ik vind het juist leuk als zij met een leuke vakantiebestemming komt of iets dergelijks.

Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn vrouw financieel meer zelfstandig wordt, zonder haar te pushen om harder te werken of meer opdrachten te gaan zoeken.

Ik zit in een andere positie maar wij hebben wel een gouden middenweg die voor ons goed werkt gevonden.

We hebben één zoontje en een hypotheek.

Beiden een privé rekening en een gezamenlijke rekening.

Alle vaste lasten m.b.t. samenwonen lopen via de gezamenlijke rekening.

Mijn vrouw verdient aanzienlijk meer dan ik. €400 netto meer per maand.

50% van onze maandelijkse inkomen gaan naar de gezamenlijke rekening. Vaste lasten (woonlasten en wekelijkse boodschappen) worden afgeschreven en overgebleven centjes gaan naar de spaarrekening op de gezamenlijke rekening. Eventuele vakanties gaan via spaargeld.

Je eigen 50% kan gebruikt worden voor je verzekering, abbonement van je telefoon, fitnessabbonement? Etc etc.

Wat je met je eigen overgebleven centjes doet is je eigen zaak.

[Rukapul]

DeveloperNL schreef op dinsdag 23 januari 2018 @ 16:49:
Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn vrouw financieel meer zelfstandig wordt, zonder haar te pushen om harder te werken of meer opdrachten te gaan zoeken.

Dat laatste hoort natuurlijk juist bij een rationele keuze om ZZP-er te worden. Als je dat niet wilt dan is het beste advies richting financiele zelfstandigheid om die goedbetaalde (parttime) baan weer op te pakken.

Of je schrijft het doel van financiele zelfstandigheid af en beschouwt het als hobby*. In dat geval is het wel essentieel dat beide dit perspectief expliciet onderschrijven.

* zoals zoveel ZZP-ers zakelijk gezien kansloos bezig zijn

[RodeStabilo]

Als je alles op één hoop gooit, waarom is er dan wroeging over de verdeling van zaken? Dat is toch pas als je wel dingen apart wil houden d.m.v aparte rekeningen?

Mijn partner en ik gooien ook alles op één hoop maar bijvoorbeeld mijn eindejaarsuitkeringen zie ik ook als haar eigendom. En andersom.

[ Voor 38% gewijzigd door RodeStabilo op 26-01-2018 10:03 ]

[Cybje]

Ik snap wel dat als er zo'n groot verschil in inkomen is, het prettig is om de vaste lasten niet exact 50/50 te verdelen, zodat jouw vrouw ook wat meer geld heeft om vrij te besteden.

Ik zou mij eigenlijk niet zo druk maken over het geld. Het is maar geld. Zorg er gewoon voor dat je allebei gelukkig bent en ga wat relaxed om met wie wat betaalt. Als één van jullie tweeën helemaal zonder inkomen komt te zitten, help je elkaar toch ook?

[Tommie12]

Gelijkheid bestaat niet.
Stel dat je vrouw morgen een erfenis krijgt, dan kan het zijn dat haar spaarpot ineens een pak groter is!

Ik ben ook getrouwd onder het stelsel scheiding van goederen, gemeenschap van aanwinsten.
Mijn vrouw werkt niet buitenhuis, dus wat maandinkomen betreft komt alles van mij. Ik heb al een schenking van mijn ouders gekregen dus daar zitten we ook ongelijk. Enkel dat geld staat apart, en gebruik ik voorlopig niet, dat is een spaarpot voor pensioen of zo.

Het gaat zeker niet helpen als je haar gaat pushen om meer te werken. Je kan ze misschien helpen om aan goede opdrachten te komen, maar dat kan leiden tot burnout als ze zich dat te erg aantrekt.

Je komt niks te kort, zij ook niet.

Wat wij doen is dat we één aparte rekening hebben waar elke maand wat geld naar toe gaat, en dat kan elk van ons uitgeven aan wat we willen (no questions asked). Over andere grote uitgaven overleggen we gewoon, en daar handelen we gewoon alsof het geld van ons beiden is.

[Morion]

dindr schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 09:38:
[...]


Ik zit in een andere positie maar wij hebben wel een gouden middenweg die voor ons goed werkt gevonden.

We hebben één zoontje en een hypotheek.

Beiden een privé rekening en een gezamenlijke rekening.

Alle vaste lasten m.b.t. samenwonen lopen via de gezamenlijke rekening.

Mijn vrouw verdient aanzienlijk meer dan ik. €400 netto meer per maand.

50% van onze maandelijkse inkomen gaan naar de gezamenlijke rekening. Vaste lasten (woonlasten en wekelijkse boodschappen) worden afgeschreven en overgebleven centjes gaan naar de spaarrekening op de gezamenlijke rekening. Eventuele vakanties gaan via spaargeld.

Je eigen 50% kan gebruikt worden voor je verzekering, abbonement van je telefoon, fitnessabbonement? Etc etc.

Wat je met je eigen overgebleven centjes doet is je eigen zaak.

toon volledige bericht

Dit dus
Prive rekening voor beide waar inkomens binnenkomen, percentage van inkomen bepalen dat naar de gezamenlijke rekening gaat (en dit regelmatig opnieuw eiken, doen wij ieder jaar) en zoveel mogelijk voor gezamenlijke dingen de gezamenlijke rekening gebruiken
Wij doen bijna alles van de gezamenlijke rekening, zolang dat kan... beide hebben een prive rekening voor de echte prive dingen (mijn sportabbo bijvoorbeeld gaat daar vanaf, maar onze beide verzekeringen gaan weer van de gezamenlijke omdat wij die allebei hebben).

Percentage inleg kan je samen bepalen en/of aanpassen indien nodig. Prive rekening en percentage wat daar op staat is dan lekker voor jezelf om mee te doen wat je wilt en wanneer. Gezamenlijke rekening is dan voor alles samen (etentjes, etc) zonder dat iemand zich zorgen hoeft te maken over dat de ander meer/minder betaalt, je betaalt namelijk allebei naar rato en dus is de last voor beide "even zwaar" zegmaar..

[Anoniem: 455473]

dindr schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 09:38:
[...]


Ik zit in een andere positie maar wij hebben wel een gouden middenweg die voor ons goed werkt gevonden.

We hebben één zoontje en een hypotheek.

Beiden een privé rekening en een gezamenlijke rekening.

Alle vaste lasten m.b.t. samenwonen lopen via de gezamenlijke rekening.

Mijn vrouw verdient aanzienlijk meer dan ik. €400 netto meer per maand.

50% van onze maandelijkse inkomen gaan naar de gezamenlijke rekening. Vaste lasten (woonlasten en wekelijkse boodschappen) worden afgeschreven en overgebleven centjes gaan naar de spaarrekening op de gezamenlijke rekening. Eventuele vakanties gaan via spaargeld.

Je eigen 50% kan gebruikt worden voor je verzekering, abbonement van je telefoon, fitnessabbonement? Etc etc.

Wat je met je eigen overgebleven centjes doet is je eigen zaak.

toon volledige bericht

Ben benieuwd, waar vallen meubels onder?

[ybos]

Gewoon tegen je vrouw zeggen:
Niet zeuren, we hebben samen de beslissing genomen dat je ging ZZP-en. Misschien verdient ze over paar jaar wel veeeeeeel meer, dan doet ze het toch prima?

[Cybje]

ybos schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 10:57:
Gewoon tegen je vrouw zeggen:
Niet zeuren, we hebben samen de beslissing genomen dat je ging ZZP-en. Misschien verdient ze over paar jaar wel veeeeeeel meer, dan doet ze het toch prima?

Ik weet niet of je enige ervaring hebt met een relatie, maar als je zo bot tegen je vrouw gaat doen, dan is het volgens mij echt beter voor jullie allebei om een andere relatie te gaan zoeken. Je helpt elkaar toch gewoon in zo'n situatie. Sterker nog, ik zou haar helpen bij haar onderneming. Is ook leuk, om dingen samen te doen. Tenminste, wel als je van elkaar houdt.

Als ze uiteindelijk meer verdient, is het een mooi moment om een nieuwe verdeling te gaan doen. Of niet. Het is maar geld

[RodeStabilo]

Tommie12 schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 10:46:
Gelijkheid bestaat niet.
Stel dat je vrouw morgen een erfenis krijgt, dan kan het zijn dat haar spaarpot ineens een pak groter is!

Er is geen 'haar spaarpot' aangezien ze volgens de TS alles op een grote hoop gooien. Er staat niets over gescheiden spaarrekeningen.

Ik zie vaker van dit soort topics voorbij komen, maar ik begrijp nooit zo goed waarom er onenigheid kan ontstaan over een onevenredige verdeling i.v.m verschil in inkomsten. In een relatie waarin je van elkaar houdt zou er toch een bepaalde gunning moeten zijn. Anders zou het feitelijk neerkomen op een lichte vorm van jaloezie/misgunnen.

[ Voor 30% gewijzigd door RodeStabilo op 26-01-2018 11:23 ]

[CurtPoindexter]

-

[ Voor 105% gewijzigd door CurtPoindexter op 19-10-2019 15:13 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[dindr]

Anoniem: 455473 schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 10:56:
[...]


Ben benieuwd, waar vallen meubels onder?

Inrichting valt onder wonen en als daar voor geinvesteerd dient te worden dan gaat het vanuit het spaarpot.

Alle grote zaken worden ook netjes afgeschreven en gereserveerd op een mooie spreadsheet waarop we zaken eens in de drie maanden reviewen.

[ybos]

Cybje schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 10:59:
[...]

Ik weet niet of je enige ervaring hebt met een relatie, maar als je zo bot tegen je vrouw gaat doen, dan is het volgens mij echt beter voor jullie allebei om een andere relatie te gaan zoeken. Je helpt elkaar toch gewoon in zo'n situatie. Sterker nog, ik zou haar helpen bij haar onderneming. Is ook leuk, om dingen samen te doen. Tenminste, wel als je van elkaar houdt.

Als ze uiteindelijk meer verdient, is het een mooi moment om een nieuwe verdeling te gaan doen. Of niet. Het is maar geld

Had er misschien bij moeten zeggen dat het uiteraard met enige nuance gebracht moet worden. Maar ik ga ervan uit dat TS en zijn vrouw/vriendin wisten dat ze minder zou gaan verdienen, dus dan was het toch bekend dat deze situatie zich ging voordoen.

[Milmoor]

Ik heb deze al een paar keer in andere discussies gepost. Mijn oplossing hiervoor is zeker niet perfect, maar hij stimuleert wel het nadenken . Bij onregelmatige/onzekere inkomsten zou ik een soort basisloon afspreken. Onder het moto van "zorgen voor de ander" garandeer je over en weer een minimaal bestaansminimum. Hoe hoog dat zou moeten zijn is erg persoonlijk.

Milmoor schreef op zondag 3 april 2016 @ 20:53:
Over dit onderwerp kan je oneindig discussiëren, er is geen ultieme waarheid. Wij hebben het als volgt opgepakt. Complex, maar eigenlijk heel rechtlijnig en voor ons werkt het:

• we vinden elkaar lief, gaan ervan uit dat we lange termijn bij elkaar blijven, in voor- en tegenspoed, maar we willen geen misverstanden als we ooit uit elkaar gaan.
• alle gezamenlijke zaken worden naar draagkracht betaald en zijn daarna van ons beiden (huisgehouden, vakantie, etc.)
• ieder heeft zijn/haar eigen geld en moet zelf weten wat hij/zij daarmee doet (computers, kleding, etc.)

Tot zover makkelijk, maar nu de details:
draagkracht: het maandelijks inkomen, genormaliseerd naar 40 uur (parttime werken is in basis een keuze, daar moet de ander geen last van hebben), waarbij woon-/werkverkeer als gewerkte tijd geldt (reistijd is in de praktijk geen keuze, maar een van beiden kan dicht bij het werk wonen). Inkomen uit vermogen telt ook mee, op dezelfde manier als de belastingdienst doet, zonder rekening te houden met fiscaal partnerschap (ik heb echt meer op de bank staan en dat begon oneerlijk te worden).
Werkeloosheid/studie: dan daalt het inkomen, dus betaal je minder, maar nooit minder dan 1:9 (omdat het anders oneerlijk begon te voelen). Het maakt daarbij niet uit of het vrijwillig is (ontslag krijgen/nemen, studiejaar, etc.). Bij langdurig scheef inkomen (kinderen, ander onheil) gaan we aanvullende afspraken maken, maar dat wordt per definitie maatwerk (basisinkomen?).
Koophuis: dat is dus 50:50 van ons beiden, en we betalen de bank naar draagkracht. Mochten we ooit uit elkaar gaan, dan is er geen discussie over wie hoeveel betaald heeft (hopen/verwachten we).
Inbreng eigen geld koophuis: ik heb veel meer geld op de bank dan mijn vriendin. We willen én het huis naar draagkracht betalen, én eigendom 50:50 én toch niet alles van de bank lenen door van mijn geld gebruik te maken. Hiervoor leent mijn vriendin van mij geld, en ik virtueel hetzelfde geld van mezelf (denkt makkelijker). Dat geld gebruiken we voor het huis. De aflossing en rente zetten we op onze gemeenschappelijke boodschappenlijst. Hiermee betalen we mij dus indirect gezamenlijk naar draagkracht terug.

Moeilijk doen? Misschien, maar wat ons betreft eerlijk en consequent. De notaris die we dit moesten uitleggen tbv onze testamenten kon het volgen en erin meedenken.


[...]

Zoiets dus?

toon volledige bericht

[ Voor 3% gewijzigd door Milmoor op 26-01-2018 12:15 . Reden: ZZP gedeelte meegenomen in reactie. ]

[mddd]

Volgens mij zijn er twee dingen:

1. Je wilt graag dat ze (weer) onafhankelijk kan zijn. Dus een eigen voldoende inkomen hebben. De oplossing daarvoor is het opbouwen van de zzp-business en als dat niet blijkt te werken, weer op zoek gaan naar een baan in loondienst.

2. Je wilt graag dat ze zich beter voelt over de situatie. Dat lijkt me meer een gevoelskwestie. Diverse dingen zijn al genoemd: zakgeld zodat je beide het gevoel hebt van een minder directe inkomsten/uitgaven link. Of gewoon morele ondersteuning bij het opzetten van het zzp-gebeuren. Waardoor je duidelijk maakt dat je achter haar staat, of de onderneming nu 0,5 of 5x modaal inkomen oplevert..

Even inzoomend op het zzp gedeelte, het belangrijkste lijkt mij om daarover je verwachtingen wederzijds uit te spreken. Wanneer vinden jullie het zzp-gebeuren geslaagd? Je kunt dit uitdrukken in aantal gevonden klanten, in inkomsten, in netto winst, net hoe je zelf wilt.

Het is normaal dat je laag begint. Maar het kan helpen om duidelijk te definiëren welk pad je verwacht in de toekomst. Als ze over 2 jaar nog steeds bijstandsniveau uit de onderneming haalt, misschien is het dan tijd om een andere oplossing te zoeken. Of over 6 maanden, of wat dan ook. Zolang je samen een verwachting bespreekt waar je beiden achter staat. Dan voelt ze zich vrij om (tijdelijk) weinig in te brengen, dat is immers deel van het besproken groeiplan.

[Helox-in-a-box]

CurtPoindexter schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 11:24:
Wat voor jullie werkt is het beste.

Er is geen maatstaf. Er is geen vaste regel. Er zijn een paar manieren om het te doen en welke het gaat worden is echt aan jou.

Helemaal gelijk, we hebben thuis de situatie dat ik alles verdien en zij thuis zit en op de kinderen let (2). Zij zorgt voor dat de rekeningen worden betaald, kleding wordt gekocht voor het gezin, eten inkopen, 'savonds het eten op tafel staat, kinderen niks te kort komen.

Was zelf wel bang dat ze niks te doen had en zichzelf ging wegcijferen (oh ik ben zo zielig want ik verdien geen geld), maar hebben dat gewoon uitgepraat en dat het niet belangrijk is en dat ze gewoon zelf dingen moet oppakken om niet in de sleur te raken (vrijwilligerswerk, sport-abo).

Wellicht dat het anders is als je net met z'n 2en rond kan komen maar als je het ruim hebt (en ja, dat hebben jullie zo te zien) dan moet je niet al te moeilijk over geld doen.

[LtMarx]

Milmoor schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 11:44:
Ik heb deze al een paar keer in andere discussies gepost. Mijn oplossing hiervoor is zeker niet perfect, maar hij stimuleert wel het nadenken .

Ik denk te snappen wat je probeert met deze regeling maar persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken.

Elke regeling die je op deze manier verzint is een model om kosten/inzet/opbrengsten/kapitaal/vaste lasten te verdelen maar doet nooit compleet recht aan de situatie. Van wie zijn de meubels? Heeft een van de 2 een lease auto die de ander wel eens gebruikt, heeft de een meer tijd/moeite gestoken in onderhoud/opknappen van het huis, past de een meer op de kids en zo ja hoeveel is 1 dag oppassen waard? Je kan op die manier bezig blijven met 'normaliseren' naar een oneindig aantal variabelen en laat dus altijd ruimte voor discussie bij eventueel uit elkaar gaan.

Misschien heb ik makkelijk praten maar wij gooien alles op 1 hoop en wonen en leven van die hoop. Het meest simpele model wat je maar kan hebben. Nooit discussie gehad over opbrengsten, kosten, hoogte salaris, uitgavepatroon of wat dan ook.

ontopic: ik twijfel eraan of je de oplossing moet zoeken in meer financiële zelfstandigheid van je vrouw. Zo te lezen boeit jou het inkomensverschil niets, kwestie van over blijven praten om haar hiervan te verzekeren zodat ze zich meer comfortabel voelt bij dat verschil.

[ Voor 10% gewijzigd door LtMarx op 26-01-2018 12:18 ]

[Railgunner]

... totdat je uit elkaar gaat

[LtMarx]

Railgunner schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 12:18:
... totdat je uit elkaar gaat

Waarom? we kiezen er bewust voor om op deze manier opbrengsten en kosten te verdelen en zijn overigens op die manier ook getrouwd. Dus zelfs als we als we er allerlei verdeelsleutels op na zouden houden dan hebben we daar formeel niets aan als we uit elkaar gaan.

[RM-rf]

DeveloperNL schreef op dinsdag 23 januari 2018 @ 16:49:

Mij boeit het niet (...)

Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn vrouw financieel meer zelfstandig wordt, zonder haar te pushen om harder te werken of meer opdrachten te gaan zoeken.

Wil je dat nu wel of niet...?

Je wekt op mij de indruk eigenlijk daarover niet eerlijk te willen of kunnen zijn.
waardoor je je eigenlijk de issue een beetje doorschuift.

Als het je werkelijk niet boeit hoe de financiele situatie is, en alles prima vind, kun je eigenlijk niet gaan stellen dat je dit wel wil veranderen, dat is ongeloofwaardig en zal daarom nooit werken en leid enkel tot ruzies en juist die 'druk-op-je-vrouw' die je zelf ook lijkt te willen vermijden.

Als je echter wel degelijk ok een motivatie hebt om te stellen: "We zouden moeten overwegen wat we willen veranderen, samen"...
is het misschien goed ook om je eigen instelling daarin ook duidelijk te krijgen en dit ook open aan te geven.


Ikzelf kan me best voorstellen dat die situatie van een ZZP-praktijk te hebben die vrijwel geen reeele inkomsten oplevert, best iets is dat je op een zeker moment moet overwegen...
Of een bepaalde bezigheid ook genoeg opbrengt, of doelstellingen die erin gelegd worden ook gehaald worden of welke toekomstverwachtingen er van te verwachten zijn...
dat hoeven niet enkel financiele doelstellingen te zijn, maar kunnen ook persoonlijke zijn, mist dat ook maar openlijk besproken kan worden en hierover duidelijkheid is.


Verder denk ik dat het goed is te overwegen wat als paar jullie toekomstverwachtingen zijn, als je aangeeft dat er geen kinderen zjn, liggen die wel in de planning en hoe is de verwachting dat je de taakverdeling vastlegd als die kinderen er zijn?


Er hoeft ook niet gelijk een allesbepalende beslissing genomen te worden, zoiets kan best een tijd nodig hebben, zeker als je tot nu toe nog niet echt besproken hebt wat precies die toekomstverwachting van die ZZP-praktijk is. Dan kan het handig zijn dat gewoon eerst zn tijd te geven om duidelijke doelen op te stellen en te wachten tot op een zeker moment die doelen haalbaar blijken of gewoon zichtbaar wordt dat die niet te halen zijn, misschien ook op de lange termijn niet.


Zorg gewoon dat je beide open en eerlijk erover gaat praten; geef daarbij zelf juist _niet_ an dat het je niet boeit, maar maak transparant en duidelijk wat jouw verwachtingen precies zijn.

[DonChaot]

Rukapul schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 09:53:
[...]

Dat laatste hoort natuurlijk juist bij een rationele keuze om ZZP-er te worden. Als je dat niet wilt dan is het beste advies richting financiele zelfstandigheid om die goedbetaalde (parttime) baan weer op te pakken.

Of je schrijft het doel van financiele zelfstandigheid af en beschouwt het als hobby*. In dat geval is het wel essentieel dat beide dit perspectief expliciet onderschrijven.

* zoals zoveel ZZP-ers zakelijk gezien kansloos bezig zijn

Dit inderdaad. Het valt me op dat veel vrouwen zzp-er worden en de enige reden dat ze dat kunnen doen is dat ze een partner hebben die genoeg verdient. Waarschijnlijk heeft mijn omgeving nogal wat bias door mijn ex.
Mijn ex was ook zo en klaagt nu dat ze volledig van mij afhankelijk is en dit niet meer voort kan zetten (want feitelijk verliesgevend).
Misschien moet de ts dan ook aan zijn vrouw vragen hoe ze verder wil als hij er niet meer is. Behalve dat de relatie over kan gaan kan hij natuurlijk ook onder een vrachtwagen komen of zoiets.

[Tjolk]

De vraag is: is financiële afhankelijkheid een doel op zich?

Kijk ik naar onze eigen situatie: 9 jaar terug toen we net verkering hadden had ik iets meer inkomen dan mijn vrouw. Zij werkte destijds in de kinderopvang, ging een dag minder werken toen Ger jr. op de wereld kwam en raakte tijdens de crisis haar baan kwijt en is toen als gastouder aan de slag gegaan. Haar inkomen was toen nog niet de helft van wat het in den beginne was. Vorig jaar geconstateerd dat ze op de lange termijn zo niet gelukkig zou zijn, dus sinds juni vorig jaar is ze daarmee gestopt. Nu is ze bezig met een omscholingstraject.

In tussentijd is mijn netto inkomen met zo'n 60% gegroeid. Haar inkomen is nu al enige tijd 0; sterker nog: ze kost me alleen maar geld
Maar dat is gewoon een investering in haar geluk. Althans, zo zie ik het. Het kost tijd, het kost geld, maar uiteindelijk kan ze dan iets gaan doen waardoor ze dagelijks met plezier naar haar werk kan gaan en met voldoening thuiskomen. En wie weet hoe de verhoudingen dan liggen. Ik zou wel eens een dagje in de week vrij willen zijn, dus als zij straks een goed betaalde baan hieraan overhoudt kan het zomaar zijn dat zij de grootverdiener in Huize Ger is.

Bottom line is dat je het samen moet doen. Alles gaat ook hier op 1 hoop en inmiddels is het eigenlijk zo dat ik het geld binnenbreng en de Mrs. het uitgeeft. Ik heb er zicht op als ik wil, maar doorgaans houden we geen stukje maand over aan het einde van het geld en het meeste gaat wel in overleg. Verder vertrouw ik haar erop.

Natuurlijk speelt mee dat de vrouw op eigen benen moet kunnen staan als het ooit tot een scheiding mocht komen, maar daar hebben we volgens mij alimentatie voor uitgevonden toch? Dan had ik maar geen "Ja" moeten zeggen 2,5 jaar terug.

DonChaot schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 12:50:
[...]
Misschien moet de ts dan ook aan zijn vrouw vragen hoe ze verder wil als hij er niet meer is. Behalve dat de relatie over kan gaan kan hij natuurlijk ook onder een vrachtwagen komen of zoiets.

Daarvoor hebben we pensioenen en ORV's toch?

Als ik vanmiddag onder een vrachtwagen kom hoeft nog maar iets van een kwart van de hypotheek betaald te worden en ontvangt de Mrs. en Jr samen iets van 15.000 per jaar aan nabestaanden cq wezenpensioen.

Betekent natuurlijk wel dat ze iets van een inkomen nodig heeft, maar dat kan bij wijze van spreken gewoon als bliepmiep bij de AH.

[ Voor 16% gewijzigd door Tjolk op 26-01-2018 14:06 ]

[koentjuh1987]

wij gooien het gewoon op de grote hoop. Uitgaven gaan in overleg en dat gaat nu al 2 jaar prima zo.
Samen sparen voor nieuwe dingen en beide zicht hebben op de financiele situatie. Dat er verschillen zijn in inkomen is geen probleem. Het is maar net hoe zwaar je daar aan wil tillen. Samen een gelukkig leven hebben is misschien veel meer waard.

[DeveloperNL]

Dank je wel voor alle reacties. Op dit moment zijn alle uitgaven naar rato verdeeld (was 65%-35%, nu 80%-20%). Daarnaast hebben we allebei een eigen spaarrekening en een gezamelijke spaarrekening waar we 500 euro per maand sparen. Zij heeft ongeveer 600-1000 euro zakgeld (flexibel inkomen) en ik tussen de 600-1500 euro in de maand zakgeld (flexibel inkomen). Ik hou meestal 800 in de maand over en bij haar is het meestal op (ik geef niet zoveel om spullen). Gezamelijk uitjes betaal ik meestal of gaat van spaarrekening (weekendjes weg, uitstapjes).

Gezien sommige reacties, het gaat mij niet om het geld, het gaat meer om het gevoel van eigenwaarde van mijn vrouw te vergroten zonder de druk om haar inkomen te vergroten of haar het gevoel te geven dat ze teveel uitgeeft. Ik ben iemand die iets meer bezig is met financiele planning en mijn vrouw helemaal niet. Ik hou netjes een excel sheet bij met wat we ongeveer uitgeven en wat we sparen en wat voor grote uitgaven we zouden kunnen doen (bijvoorbeeld een mooie rondreis maken en volgend jaar nieuwe badkamer).

Als ik bijvoorbeeld vraag waar we dit jaar op vakantie heengaan durft ze bijvoorbeeld niet haar dromen uit te spreken, omdat ze nu niks verdient en ik snap niet waarom. Alles is van ons samen, maar zij vindt dat ik dat nu mag bepalen.

[Stoelpoot]

Even een korte-termijn oplossing / mindset waarin je vrouw zich misschien kan vinden:

Zij werkt parttime. Jij (wat ik begrijp) fulltime. Waarschijnlijk voert je vrouw daarom binnenshuis wat meer taken uit dan jij, vanwege de ongelijke tijdsverdeling. Door die rolverdeling draagt zij er dus aan bij dat jij meer uren kan maken zonder je druk te maken over het werk binnenshuis.

Een huishouden is meer dan het verdienen van geld. In een gezonde relatie (waar je dus allebei aan het huishouden meedoet) zal je vaak zien dat je vanzelf een balans krijgt tussen de tijd die je aan het werk bent en de tijd die je thuis zit. Het huishouden is op zichzelf net zo belangrijk als je inkomsten als gezin. Dus, mits mijn aanname dat je vrouw op het moment meer huishoudwerk uitvoert correct is, is je vrouw niet minder gaan bijdragen, de taakverdeling is verschoven waardoor je vrouw nu andere, niet-financiële taken uitvoert.

[DeveloperNL]

DonChaot schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 12:50:
[...]


Dit inderdaad. Het valt me op dat veel vrouwen zzp-er worden en de enige reden dat ze dat kunnen doen is dat ze een partner hebben die genoeg verdient. Waarschijnlijk heeft mijn omgeving nogal wat bias door mijn ex.
Mijn ex was ook zo en klaagt nu dat ze volledig van mij afhankelijk is en dit niet meer voort kan zetten (want feitelijk verliesgevend).
Misschien moet de ts dan ook aan zijn vrouw vragen hoe ze verder wil als hij er niet meer is. Behalve dat de relatie over kan gaan kan hij natuurlijk ook onder een vrachtwagen komen of zoiets.

Ik maak me hier gedeeltelijk ook zorgen over, al is dat wel een andere discussie, Een hoop ZZP'ers verdienen niks, zeker ten opzichte van het risico wat ze lopen. Mijn vrouw had hele goede baan, maar ze wil dat niet meer doen en doet nu wat ze echt leuk vindt, ook al verdiend het nu nog niet zo veel. Het risico is beperkt, omdat ik heel goed verzekerd ben als het met mij misgaat (AOV, levensverzekering, partnerpensioen). Als het bij haar misgaat heb ik niets, maar dat kan ik makkelijk opvangen. Als de relatie over zou gaan heeft ze wel een probleem (ik waarschijnlijk ook).

[Springuin]

Let op dat dit ook te maken kan hebben met verschillen tussen man en vrouw. Communicatie is belangrijk en waarschijnlijk zul je moeten blijven bevestigen "het maakt niet uit welk deel van het inkomen door wie verdiend wordt, ik hou van je."

[DeveloperNL]

Stoelpoot schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 15:01:
Even een korte-termijn oplossing / mindset waarin je vrouw zich misschien kan vinden:

Zij werkt parttime. Jij (wat ik begrijp) fulltime. Waarschijnlijk voert je vrouw daarom binnenshuis wat meer taken uit dan jij, vanwege de ongelijke tijdsverdeling. Door die rolverdeling draagt zij er dus aan bij dat jij meer uren kan maken zonder je druk te maken over het werk binnenshuis.

Een huishouden is meer dan het verdienen van geld. In een gezonde relatie (waar je dus allebei aan het huishouden meedoet) zal je vaak zien dat je vanzelf een balans krijgt tussen de tijd die je aan het werk bent en de tijd die je thuis zit. Het huishouden is op zichzelf net zo belangrijk als je inkomsten als gezin. Dus, mits mijn aanname dat je vrouw op het moment meer huishoudwerk uitvoert correct is, is je vrouw niet minder gaan bijdragen, de taakverdeling is verschoven waardoor je vrouw nu andere, niet-financiële taken uitvoert.

Grof gezegd

Zij betaald 400 euro mee aan huishouden
Ik betaal 2000 euro mee aan huishouden

We sparen hier samen 500 euro van

De rest wat ze verdiend is voor haar zelf

De rest wat ik verdien, doen we samen leuke dingen van of is voor mijzelf.

Taakverdeling is niet heel anders geworden, ze werkte al parttime hiervoor. Verhouding huishouden is 70% voor haar, 30% voor mij. Sowieso is ons huishouden niet heel schokkend, want we hebben geen kinderen en boodschappen enzo doen we samen. Grootste deel van haar dag bestaat uit socializen met vriendinnen

[DeveloperNL]

Milmoor schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 11:44:
Ik heb deze al een paar keer in andere discussies gepost. Mijn oplossing hiervoor is zeker niet perfect, maar hij stimuleert wel het nadenken . Bij onregelmatige/onzekere inkomsten zou ik een soort basisloon afspreken. Onder het moto van "zorgen voor de ander" garandeer je over en weer een minimaal bestaansminimum. Hoe hoog dat zou moeten zijn is erg persoonlijk.


[...]

Wij hanteren dezelfde principes alleen staat het bij ons niet zo op de muur gespijkerd. In ons geval zijn de salarissen uit elkaar gegroeid. Deels door keuzes (ZZP'en), deels door overmacht (parttime). Dit maakt mijn vrouw onzeker en durft ze niet meer mee te denken over grotere beslissingen en laat ze het nu eigenlijk helemaal aan mij over of is het heel ad hoc (ze wil opeens een e-bike en moet ie de volgende dag worden opgehaald).

[FlaaMindO]

Ik heb ongeveer de zelfde uitdaging met mijn vriendin.
Zij werkt part time op de buitenschoolse opvang ik werk full time en mag niet klagen over mijn salaris.

We storten elke maand naar ratio op de gezamenlijke rekening. Ik ben daar redelijk laks is lees ik stort meer dan ik zou "moeten".

Daardoor loopt de bijdrage in getallen ook redelijk uiteen. Zij doet het huishouden en de boodschappen (ik ben daar heel simpel in lukt het niet doe ik het wel of samen) en voelt zich ook verplicht om dit te doen omdat ze minder in geld bijdraagt.

Ze heeft het hartstikke naar haar zin op het werk maar wil nu dus naar iets anders zoeken omdat ze dan meer uren draait en meer geld in het laatje brengt. (we zitten niet verlegen om geld dus daar hoeft het niet voor)

Hoe ik het probeer op te lossen is haar uit te leggen dat geld mij niet zo belangrijk is voor mij en dat mij het €1000,- per maand waard is dat zij een baan heeft wat ze leuk vind. En dat zij het huishouden doet is mij nog eens €1000,- per maand waard want dat blijft er meer tijd over om aan elkaar te besteden (dat doet het altijd goed). Dus dat zij veel meer bijdraagt dan dat zij denkt.

Zij heeft ook een onregelmatig inkomen hoe wij dat oplossen is de jaaropgave erbij pakken van het jaar ervoor en daar een verdeel sleutel mee berekenen. Met de simpele opmerking wat je tekort komt leg ik bij.

[ Voor 8% gewijzigd door FlaaMindO op 26-01-2018 16:00 ]

[Stoelpoot]

DeveloperNL schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 15:13:
[...]


Grof gezegd

Zij betaald 400 euro mee aan huishouden
Ik betaal 2000 euro mee aan huishouden

We sparen hier samen 500 euro van

De rest wat ze verdiend is voor haar zelf

De rest wat ik verdien, doen we samen leuke dingen van of is voor mijzelf.

Taakverdeling is niet heel anders geworden, ze werkte al parttime hiervoor. Verhouding huishouden is 70% voor haar, 30% voor mij. Sowieso is ons huishouden niet heel schokkend, want we hebben geen kinderen en boodschappen enzo doen we samen. Grootste deel van haar dag bestaat uit socializen met vriendinnen

toon volledige bericht

Emphasis is van mij

Wat ik er met rekenmachine uit haal is dat jullie grofweg (jij doet 30% huishouden en levert 83% inkomen) op een lijn zitten qua taakverdeling. Je vrouw doet dan iets minder. Beseft zij zich ook dat ze een stuk meer aan het huishouden bijdraagt dan jij en dus toch haar deel van dat geld 'verdient'? Dat zou haar perspectief kunnen veranderen.

[KatirZan]

DeveloperNL schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 15:13:
[...]


Grof gezegd

Zij betaald 400 euro mee aan huishouden
Ik betaal 2000 euro mee aan huishouden

We sparen hier samen 500 euro van

De rest wat ze verdiend is voor haar zelf

De rest wat ik verdien, doen we samen leuke dingen van of is voor mijzelf.

Taakverdeling is niet heel anders geworden, ze werkte al parttime hiervoor. Verhouding huishouden is 70% voor haar, 30% voor mij. Sowieso is ons huishouden niet heel schokkend, want we hebben geen kinderen en boodschappen enzo doen we samen. Grootste deel van haar dag bestaat uit socializen met vriendinnen

toon volledige bericht

Misschien een stomme opmerking, maar als zij zoveel tijd heeft om te socializen met vriendinnen, waarom spendeert ze die tijd niet aan het werven van meer cliënten?

Als mijn vrouw de halve dag loopt te "luieren" met vriendinnen, vrienden, familie of wat dan ook, maar vervolgens gaan melden dat ze het zo lullig vind dat ik meer betaal aan het huishouden, dan heeft ze wat mij betreft toch best een discussie aan haar broek.
Dit is uiteraard anders als ze dit met je heeft afgesproken....

[DeveloperNL]

KatirZan schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 16:14:
[...]


Misschien een stomme opmerking, maar als zij zoveel tijd heeft om te socializen met vriendinnen, waarom spendeert ze die tijd niet aan het werven van meer cliënten?

Als mijn vrouw de halve dag loopt te "luieren" met vriendinnen, vrienden, familie of wat dan ook, maar vervolgens gaan melden dat ze het zo lullig vind dat ik meer betaal aan het huishouden, dan heeft ze wat mij betreft toch best een discussie aan haar broek.
Dit is uiteraard anders als ze dit met je heeft afgesproken....

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[KatirZan]

DeveloperNL schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 16:29:
[...]


***members only***

Okay, dan heb ik niets gezegd

[nare man]

Ach, mijn vrouw verdient niks (heeft wel een giga studieschuld ) en ik verdien bijna 4x modaal. Gaat al tien jaar goed. Wij 'verdelen' ook niets, er is ook geen 'bijdragesleutel' ofzo. Ik verdien gewoon alles en zij niets, dus dan ben je snel klaar

Iets anders is natuurlijk dat het voor een vrouw - of beter gezegd, voor een mens - gewoon irritant is om niets te verdienen omdat er geen vraag is naar jouw specialisme. Zo heeft mijn vrouw bijvoorbeeld om die reden besloten zich te laten omscholen naar basischoollerares (vanaf academische opleiding filosofie waar je dus geen droog brood mee kunt verdienen).

[ Voor 11% gewijzigd door nare man op 26-01-2018 17:25 ]

[RodeStabilo]

nare man schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 17:25:
(vanaf academische opleiding filosofie waar je dus geen droog brood mee kunt verdienen).

Uit pure interesse; was daar vooraf geen indicatie voor dat er geen werkgelegenheid in was?

[rc5proxy]

Je zegt ze werkt partime ?
Maar doet ze misschien meer in het huishouden ?
dus misschien moet je haar daar dan eens mee belonen door te zeggen je verdient een deel van mijn loon.

[DeveloperNL]

rc5proxy schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 20:07:
Je zegt ze werkt partime ?
Maar doet ze misschien meer in het huishouden ?
dus misschien moet je haar daar dan eens mee belonen door te zeggen je verdient een deel van mijn loon.

Zie mijn post hierboven. Ik beloon haar al. We houden ongeveer allebei evenveel over per maand

[burne]

NotSoSteady schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 00:04:
Bovendien verdien jij meer dan een ton, waar hebben we het over.

Modaal in 2018 is € 37.500 bruto per jaar. Maal 2.5 is 93.750, niet 'meer dan een ton'.

(CBP-schatting van een paar maanden terug. 'Modaal' is alleen achteraf nauwkeurig vast te stellen..)

[NotSoSteady]

burne schreef op zaterdag 27 januari 2018 @ 00:18:
[...]


Modaal in 2018 is € 37.500 bruto per jaar. Maal 2.5 is 93.750, niet 'meer dan een ton'.

(CBP-schatting van een paar maanden terug. 'Modaal' is alleen achteraf nauwkeurig vast te stellen..)

Het was al laat.

[President]

Ik moedig mijn vrouw aan om straks als ons zoontje vier is nog minder te gaan werken, zodat ze straks dagelijks om 15.15u thuis is om de kleine uit school te halen. Ze zal dan wel minder verdienen, maar vind ons kind belangrijker.

Snsp dat het met sommige inkomsten scheef kan zijn. Ik verdien maar iets meer dan 2100 netto, dus bij ons valt er sowieso niet snel over een grote kloof te praten. Daarnaast komt alles bij ons op één hoop en praten we ook gewoon over onze situatie en wat we maandelijks en jaarlijks overhouden. Tevens zijn we beiden niet van het onnodig kopen, wat het nog eenvoudiger maakt

[TWeaKLeGeND]

Cybje schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 10:59:
[...]

Ik weet niet of je enige ervaring hebt met een relatie, maar als je zo bot tegen je vrouw gaat doen, dan is het volgens mij echt beter voor jullie allebei om een andere relatie te gaan zoeken. Je helpt elkaar toch gewoon in zo'n situatie. Sterker nog, ik zou haar helpen bij haar onderneming. Is ook leuk, om dingen samen te doen. Tenminste, wel als je van elkaar houdt.

Als ze uiteindelijk meer verdient, is het een mooi moment om een nieuwe verdeling te gaan doen. Of niet. Het is maar geld

"Zeik niet over dat je te weinig in het laatje brengt voor ons samen en geniet van mijn geld want ik vind het niet erg en doe het graag voor ons, jij wilde zelf voor jezelf beginnen dus maak je niet druk over geld dat dek ik voorlopig focus jij je maar op je zzperschap en als je wat duurdere zaken zou willen hebben wil ik gewoon dat je dat aangeeft zodat we dat in overleg kunnen aanschaffen/doen en ondanks dat ik praktisch al het geld in huis breng vind ik het ook fijner om grote bedragen die ik zelf wil uitgeven met jou te bespreken/overleggen. We zijn samen, we zijn gelijkwaardig, we hebben het goed, niks aan de hand toch?"

De vrouw (of man) die dan valt over dat het woord 'zeik' gebruikt is en zich niet gesteund voelt in haar onafhankelijkheid en haar ondernemerschap moet inderdaad maar opdonderen

[ Voor 52% gewijzigd door TWeaKLeGeND op 27-01-2018 08:57 ]

[ybos]

DeveloperNL schreef op vrijdag 26 januari 2018 @ 14:54:
Dank je wel voor alle reacties. Op dit moment zijn alle uitgaven naar rato verdeeld (was 65%-35%, nu 80%-20%). Daarnaast hebben we allebei een eigen spaarrekening en een gezamelijke spaarrekening waar we 500 euro per maand sparen. Zij heeft ongeveer 600-1000 euro zakgeld (flexibel inkomen) en ik tussen de 600-1500 euro in de maand zakgeld (flexibel inkomen). Ik hou meestal 800 in de maand over en bij haar is het meestal op (ik geef niet zoveel om spullen). Gezamelijk uitjes betaal ik meestal of gaat van spaarrekening (weekendjes weg, uitstapjes).

Gezien sommige reacties, het gaat mij niet om het geld, het gaat meer om het gevoel van eigenwaarde van mijn vrouw te vergroten zonder de druk om haar inkomen te vergroten of haar het gevoel te geven dat ze teveel uitgeeft. Ik ben iemand die iets meer bezig is met financiele planning en mijn vrouw helemaal niet. Ik hou netjes een excel sheet bij met wat we ongeveer uitgeven en wat we sparen en wat voor grote uitgaven we zouden kunnen doen (bijvoorbeeld een mooie rondreis maken en volgend jaar nieuwe badkamer).

Als ik bijvoorbeeld vraag waar we dit jaar op vakantie heengaan durft ze bijvoorbeeld niet haar dromen uit te spreken, omdat ze nu niks verdient en ik snap niet waarom. Alles is van ons samen, maar zij vindt dat ik dat nu mag bepalen.

Is juist niet de reden dat ze het niet uit durft te spreken omdat je met de diverse potjes werkt
Je splitst de uitgaven, en zij heeft geen spaarpot voor die dure vakantie. Lijkt me bijna logisch dat ze haar wens niet uit durft te spreken omdat zij in haar potje daar geen geld voor heeft en jij dus de vakantie zou moeten betalen. Voor zover ik weet/lees heb je daar geen moeite mee. Wat heb je dan in vredesnaam aan die potjes

Ziet de vrouw wel waarde van geld Ikzelf heb dat probleem met mijn vrouw ook gehad. Gaf een X bedrag per maand uit waar ze van maandag t/m donderdagochtend voor moest werken! Voor haar was het gewoon X euro. Toen ik haar vertelde hoeveel ze daar elke week voor moest werken schrok ze echt. Misschien heeft jouw vrouw dit probleem ook wel? Aangezien haar geld elke maand op gaat, lijkt het alsof ze niet echt door heeft dat je voor bepaalde (onvoorziene) uitgaven dient te reserveren.
Laat haar eens verklaren waar haar zakgeld eigenlijk aan opgegaan is, waarschijnlijk kan ze nog niet de helft verklaren. Hopenlijk gaat er op dat moment een lichtje branden dat ze beter moet realiseren waar ze haar spaarpot op kapotslaat.

[nare man]

Ja, die domme vrouwtjes altijd...

...

[ybos]

nare man schreef op zaterdag 27 januari 2018 @ 11:24:
Ja, die domme vrouwtjes altijd...

...

Jep, ik zeg met mijn reactie echt dat alle vrouwen dom zijn...

Zeg dan niks.

[DeveloperNL]

ybos schreef op zaterdag 27 januari 2018 @ 10:24:
[...]

Is juist niet de reden dat ze het niet uit durft te spreken omdat je met de diverse potjes werkt
Je splitst de uitgaven, en zij heeft geen spaarpot voor die dure vakantie. Lijkt me bijna logisch dat ze haar wens niet uit durft te spreken omdat zij in haar potje daar geen geld voor heeft en jij dus de vakantie zou moeten betalen. Voor zover ik weet/lees heb je daar geen moeite mee. Wat heb je dan in vredesnaam aan die potjes

Ziet de vrouw wel waarde van geld Ikzelf heb dat probleem met mijn vrouw ook gehad. Gaf een X bedrag per maand uit waar ze van maandag t/m donderdagochtend voor moest werken! Voor haar was het gewoon X euro. Toen ik haar vertelde hoeveel ze daar elke week voor moest werken schrok ze echt. Misschien heeft jouw vrouw dit probleem ook wel? Aangezien haar geld elke maand op gaat, lijkt het alsof ze niet echt door heeft dat je voor bepaalde (onvoorziene) uitgaven dient te reserveren.
Laat haar eens verklaren waar haar zakgeld eigenlijk aan opgegaan is, waarschijnlijk kan ze nog niet de helft verklaren. Hopenlijk gaat er op dat moment een lichtje branden dat ze beter moet realiseren waar ze haar spaarpot op kapotslaat.

We hebben 3 potjes (1 voor onderhoud huis, sparen nieuwe auto, vakantie, ongeveer 500 per maand, de andere 2 potjes is ieder voor zich, voor kleren, schoenen, hobbies, uitstapjes etc).

Of mijn vrouw goed met geld omgaat, mwah, wordt wel beter, Voor haar is 1500 euro sparen heel veel en als ze het heeft kan ze dat in 1x uitgeven. Ik vind 10000 euro op mijn spaarrekening al weinig.