Als kind in de jaren '80 -met een pa die programmeur was- hadden wij een IBM bak thuis staan. Met zo'n mooie monochrome monitor....
Toen de (illegale) spelletjes kwamen, werd ik gewaarschuwd: Daar was deze PC te duur voor. Geen illegale zooi. Als ik een spelletje wilde, moest ik zelf maar leren programmeren.
Er zat GW-Basic op, ik heb het niet goed meer in mijn hoofd, maar volgens mij vergelijkbaar met QBasic, maar wel met regelnummers (meen ik!)
Het textscherm is wel lekker duidelijk. 40 of 80 tekens op 24 regels (blijf van regel 25! anders gaat'ie scrollen...), en spelen met locate (zetmaar: setcursor) en print. Daarna de for-next loop. Met ascii rare tekens op het scherm tekenen in patronen. En vervolgens IF.. THEN en GOTO (toen mocht dat nog!)
Jaren later heb ik pas beseft dat je door dat tekst scherm eigenlijk heel puur met de code en de output daarvan bezig bent. Volgens mij bestonden grafics al, maar op een monochrome monitor was de lol maar beperkt. Screen 1, 2, 5 en 12 volgens mij, met 320x200 pixels in drie kleuren /twee paletten (die niet te volgen waren monochrome)), of screen 12 met maar liefst 640 x 400 pixels in zwart wit. En je letters werden heel lelijk.
Volgens mij heb ik in die laatste resolutie op 11 jarige leeftijd nog in de Kijk (ik denk dat dat nu de Quest is) gestaan: er werden maandelijks zelfgemaakte programma's geplaatst, en ik had een notenbalk tekenaar. (speelde via het PLAY commando tonen af via de PC speaker, want een geluidskaart hadden we nog niet)
Het hield je allemaal wel bij de basis: je zat niet te zoeken naar de mogelijkheid om MP4 bestanden te integreren, je bleef bij de combinatie van de simpele instructies. Het hoogst gegrepen thuisgemaakte spelletje was een kloon van goudmijntje (volgens mij C64 oorspronkelijk) en een fruitautomaat in tekst modus.
Mijn pa gaf mij puzzels die alleen met programmeren op te lossen waren (vaak trial and error). Zo hebben we geloof ik ooit meegedaan aan een wedstrijd van de V&D of Intertoys om zoveel mogelijk gemeentgeplaatsen in NL op een scrable bord te leggen, met een zo hoog mogelijke score. Het programma is na dag 3 nooit meer met een hogere score gekomen.... (snelheid was nog niet zo'n issue)
Ook hebben we de schuifpuzzel met de meubels uit "The seventh guest" (jaren '90, horror-puzzelgame) op deze manier opgelost, zelf een knullige brand-simulator gebouwd waarbij in tekstmodus een plattegrond langzaam affikte als er in een ruimte voldoende hitte en zuurstof was. Maar bijvoorbeeld ook morse-lingo geschreven voor zendamateurs (en belangstellenden) die morse moesten leren. Iets met padvinders en JOTA....
Ik heb veel met kinderen gewerkt, en als ik programmeren zou moeten aanleren zou ik denk ik beginnen met iets a-la QBasic. Kun je inderdaad maar beperkt topgames mee maken, maar een programma knutsel je in drie minuten in elkaar, dan acht minuten debuggen, waarna je een uur kunt puzzelen waarom die uitkomst niet kan kloppen. Geen afleiding van graphics, events, en andere dingen die later wel komen. En inderdaad motiverende uitdagingen presenteren. Kraak eens een versleuteling, los een rekenraadsel op of bereken het aantal rijstkorrels op veld 64 van het schaakbord.... (en bouw maar iets zodat ik geen wiskundige notatie hoef te zien!)