francoski schreef op donderdag 3 augustus 2017 @ 09:14:
Welke regio zit je?
Overdrijf enorm tijdens je sollicitatiegesprek.
Vergroot alles wat positief is tot in het extreme. Dat is verkopen. Maar lieg niet. Alles wat je liegt wordt een keer tegen je gebruikt. Dus als je ergens geen ervaring mee hebt, dan heb je dat tijdens het sollicitatiegesprek niet. Heb je "redelijke" ervaring met iets, dan ben je daar tijdens het sollicitatiegesprek goed in thuis, en ken je dit en dat. (Oke, niet iedereen zou moeten overdrijven, maar als introverte mensen "enorm" overdrijven, overdrijven ze meestal nog minder als de gemiddelde verkoper)
Wat misschien voor jou helpt is om voorbeelden van je eigen werk mee te nemen. Eventueel met code. En daar over te gaan vertellen. Misschien kom je dan wat makkelijker los. En als je daar je enthousiasme over kunt laten zien heb je weer meer kans om aangenomen te worden.
Enorm overdrijven lijkt me geen goed idee. Je creert dan ook een overdreven verwachtingspatroon als je wel aangenomen zou worden, je moet er daarna dan ook nog gaan werken he
Bij iemand die van nature introvert is en op dat moment zenuwachtig gaat dat overdrijven ook niet natuurlijk overkomen. Dat werkt argwaan en is ook geen goed begin.
Wel gewoon je sterke punten aankaarten en daar dieper op ingaan. Ga wat dieper in op een voorbeeld van iets wat je gerealiseerd hebt en hoe je dat aangepakt hebt.
Workharder schreef op donderdag 3 augustus 2017 @ 17:00:
Eindelijk klaar met werken en nu de vele reacties aan het doorspitten. Bedankt voor alle reacties en tips!
Ik denk dat mijn fout ook wel ligt in het feit dat ik te graag wil worden aangenomen waardoor ik de druk verhoog voor mijzelf.
Bij het sollicitatiegesprek van mijn huidige werkgever ben ik inderdaad met een andere mindset ingestapt (als in dat ik eigenlijk betere opties had maar toch op gesprek ben gegaan).
Helaas heb ik te snel ja gezegd tegen een vrij laag salaris e.d. gewoon om het feit dat ik asap inkomen wilde hebben gezien ik een gezin te onderhouden heb.
Een andere oorzaak wat betreft mijn introversie is dat er een sterk vermoeden is dat ik asperger heb.
Je zal niet de eerste en ook zeker niet de laatste programmeur zijn die introvert is met een vermoeden van asperger. Voor een programmeur hoeft dat ook geen beperking te zijn. Kan er wel inkomen dat he solliciteren en de sollicitatiegesprekken een vervelend noodzakelijk kwaad zijn waarbij je ineens het gevoel hebt je anders voor te moeten doen. Heb er zelf ook altijd al een hekel aan gehad. en als er een type beroep is waar ik allergisch voor ben dan zijn dat de 'HR' tutjes die zelf geen inhoud hebben. Probeer bij een sollicitatie er altijd voor te zorgen dat er iemand zoals een Afdelingsmanager, Teamleader of dergelijke met verstand van zaken bij zit. Bij een MKB bedrijf desnoods de eigenaar of ander directielid. In elk geval iemand met eindverantwoordelijkheid voor het werk dat jij moet gaan leveren.
De meeste mensen, hoe capabel en succesvol ze uiteindelijk ook blijken lopen in het begin wel tegen deze muur aan. Eerste sollicitaties zie je dan als een soort examens, je wil dan te graag, beetje onzeker en bent teveel bezig met goed over willen komen. Als ze dan voor een andere kandidaat kiezen lijkt dat net alsof je gefaald hebt en niet goed genoeg bent.
Over dikgedrukte, dat zou wel eens heel goed kunnen. Mindset doet al veel, als je meer op je gemak bent, overtuigd bent van je eigen capaciteiten en het voor jou niet per se moet gaat het vanzelf veel makkelijker. Denk dat de meeste posters dit wel kunnen beamen. Als je goed bent kom je op termijn zelfs op een punt dat je aanbiedingen en recruiters steeds af moet wijzen.
Als ik het goed lees heb je een vaste baan maar is het salaris aan de lage kant. Mag ik vragen hoe laag en hoe lang je er al werkt? Je hebt zo te lezen in elk geval een vaste baan en inkomen. Niet onbelangrijk met een gezin dat je moet onderhouden en je verantwoordelijk voor voelt.
Presteer je daar goed? Heb je het er verder een beetje naar je zin? Mogelijkheden om je te ontwikkelen?
Zoja zou je ook kunnen overwegen daar nog even te blijven om werkervaring voor op je CV op te bouwen en dingen te realiseren die je bij een sollicitatie kan gebruiken om je eigen kwaliteiten te onderbouwen. Je zal dan vanzelf ook zekerder worden. Wie weet kan je bij je huidige werkgever ook wel een verhoging verdienen door goed werk te leveren.
Dan kan je vanuit een andere positie gaan solliciteren. Mindset is dan heel anders: Je hebt een baan, bent ergoed in en dat heb je aangetoond. Hoeft niet per se weg. Maar staat open voor een nieuwe uitdaging waarbij je jezelf kan verbeteren.
Dan is het geen eenrichtingsverkeer meer waarbij je zelf puur vragende partij bent voor de baan en daardoor indirect onzeker/nerveus bent. Je kan er dan veel zekerder in gaan en ook zelf eens kritische vragen stellen. Dan krijg je een heel ander gesprek waarbij je veel capabeler overkomt.
De meeste mensen, hoe capabel en succesvol ze uiteindelijk ook blijken lopen in het begin wel tegen deze muur aan. Eerste sollicitaties zie je dan als een soort examens, je wil dan te graag, beetje onzeker en bent teveel bezig met goed over willen komen. Als ze dan voor een andere kandidaat kiezen lijkt dat net alsof je gefaald hebt,niet goed genoeg bent. Helpt niet om vetrouwen op te bouwen naar de volgende sollicitatie toe.
Je bent echt niet de enige in deze situatie. Kan van mezelf ook voorbeelden van mislukkingen opnoemen terwijl ik er nu goed voor sta, redelijk introvert ben en men het ook al over asperger gehad heeft.
Nu even door de zure appel bijten, als je goed in je vak bent komt kwaliteit toch wel boven drijven. Hecht ook niet teveel waarde aan de mening van de gemiddelde HR tutjes.
(HR zou hun vak moeten zijn en worden vaak slechter betaald dan kandidaten die ze moeten screenen, dan hebben ze of heel veel zelfkennis of snappen het gewoon niet)
Abit nf7-s, Amd xp 2800+ Barton, 1024mb DDR400 Dualchannel (2*512), 200gb 7200rpm 8 mb cache + 2* 120gb 7200rpm 8 mb cache