Studievertraging door ziekte ouder

[blauwester]

Beste forumleden,
Vanaf half februari ben ik bezig geweest met mijn afstudeerstage van de hbo studie bedrijfskunde.Ik ben 22 jaar en nog thuiswonend. Deze studie zou ik als alles goed was gegaan inmiddels zijn afgerond. vlak voor mijn stage kreeg mijn vader (87 jaar) echter een beroerte. Hierdoor heeft hij volledige zorg nodig en was niet meer in staat iets zelfstandig te doen. Mijn moeder die stukken jonger dan mijn vader is heeft besloten de verzorging zelf op zich te nemen, een keuze die ik 100% steun. Desondanks ben ik naar stage gegaan maar heb wel een enigszins valse start gemaakt. Dit komt voornamelijk doordat mijn moeder de verzorging eigenlijk niet aankon en dat al mijn vrije tijd aan de verzorging van mijn vader opging.
Toen ik 4 weken met stage bezig was is mijn vader nogmaals in het ziekenhuis terechtgekomen en is sindsdien niet meer in staat om mee te helpen met de verzorging en is een passieve patient die door dementie ook niet meer als gesprekspartner kan dienen. Daarbij komt dat mijn oma gelijktijdig in een verpleegtehuis ligt en ook aandacht van mijn moeder nodig heeft.
Dit alles heeft mij ertoe doen besluiten om mijn stage naar september te verplaatsen zodat ik mijn ouders beter kon helpen.
Dit is zeer naar tevredenheid gelukt. Ik denk vrijwel zeker dat mijn moeder zonder dat ik 95% van de tijd thuis heb geholpen voornamelijk geestelijk maar ook lichamelijk aan haar eind was als ze de verzorging zelf met hulp van de thuiszorg had moeten doen. Ook ik ben blij dat ik deze bescheiden hulp heb kunnen leveren.
Nu komt september echter steeds dichterbij en begin ik doodsbang te worden voor het begin van mijn stage. de situatie is in verhouding met maart (toen ik stopte met mijn stage) wel gestabiliseerd maar beslist niet beter geworden. Moet ik mijn stage nu nog verder voor mij uitschuiven of moet ik maar met mijn stage beginnen met het gevolg dat privé de situatie zoals die nu is sowieso onhoudbaar wordt.
Mijn moeder laat het helemaal aan mij en wil liever ook niet zo'n groot beslag op mij leggen, maar het doet mij enorm pijn om welke beslissing dat ook te nemen.
Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit hier op een openbaar forum typ maar het zit me heel erg dwars en ik kan van de belangen van de keuze gewoon niet slapen.

[Stef87]

Allereerst: sterkte en succes.

Doe vooral wat jij denkt dat goed is.

Misschien kan je in overleg wel een jaartje vertragen? (Of het gewoon proberen maar wel duidelijk aangeven bij je stageplek)

Je bent pas 22 en woont nog thuis, als je er van overtuigd bent dat je een jaar later alsnog alles kan afronden dan moet je dat ook wel lukken👍🏻

[Oekiejoekie]

Alle HBO-instellingen die ik ken hebben een studentenadviseur waar je met dit soort problemen terecht kunt, en die mee zoekt naar oplossingen...

[Tuttel]

Die keuze zul je inderdaad zelf moeten maken. Ik weet niet wat de vooruitzichten zijn, maar hoe aannemelijk is het dat deze situatie bijvoorbeeld nog minstens een jaar voort duurt? Je geeft immers al aan dat het al wel gestabiliseerd is, dus hoeveel beter gaat het nog worden ipv slechter.

Als je het echt niet los kan laten, laat dan die stage gewoon even zitten zodat je je daar niet druk om hoeft te maken. Je bent nog jong en kunt die keuze eenvoudig maken.

[JackBol]

Oekiejoekie schreef op dinsdag 18 juli 2017 @ 14:23:
Alle HBO-instellingen die ik ken hebben een studentenadviseur waar je met dit soort problemen terecht kunt, en die mee zoekt naar oplossingen...

Dit inderdaad. HBOs hebben mogelijkheden om in bijzondere omstandigheden studenten flexibele financiele- en studieopties te geven (FOS). Ga asap een gesprek aan met een je studiebegeleider.

[blauwester]

Bedankt voor de tips. Ik zal dan inderdaad nog eens een gesprek met de studiebegeleider aangaan. Dat dit noodzakelijk is begrijp ik. Ik wil voor mijzelf echter vooraf precies duidelijk hebben wat ik wil en kan. Het is voor mij heel moeilijk om de beslissing tot nogmaals uitstellen te maken. Ondanks dat ik dankbaar ben dat ik de mogelijkheid heb het te doen is het niet de meest makkelijke weg. en ben ik ondanks dat dit op dit moment onbelangrijk lijkt ook een beetje bang voor de algemene opinie dat ik 'niets anders doe dan mijn vader help.' Vandaar dat ik mijn verhaal ook via deze weg kwijt wilde.

[Oekiejoekie]

blauwester schreef op dinsdag 18 juli 2017 @ 14:35:
Bedankt voor de tips. Ik zal dan inderdaad nog eens een gesprek met de studiebegeleider aangaan. Dat dit noodzakelijk is begrijp ik. Ik wil voor mijzelf echter vooraf precies duidelijk hebben wat ik wil en kan. Het is voor mij heel moeilijk om de beslissing tot nogmaals uitstellen te maken. Ondanks dat ik dankbaar ben dat ik de mogelijkheid heb het te doen is het niet de meest makkelijke weg. en ben ik ondanks dat dit op dit moment onbelangrijk lijkt ook een beetje bang voor de algemene opinie dat ik 'niets anders doe dan mijn vader help.' Vandaar dat ik mijn verhaal ook via deze weg kwijt wilde.

Wat is er mis met mantelzorg geven aan een zieke ouder ? En een oma die ook wat zorg en aandacht nodig heeft ? En zeker voor een studentenadviseur is dat een heel normaal geval, wat ze regelmatig tegen komen...

[True]

Ik zou ook even met je SLB'er overleggen naar een verwijzing naar de decaan, je hoeft bij je SLB'er niet uit te leggen wat er speelt. De decaan heeft ontzettend veel mogelijkheden binnen scholen en is ook een vertrouwenspersoon. Dingen zoals verlengde studiefinanciering of tegemoetkoming in studiekosten of restitutie hiervan kunnen zij allemaal gemakkelijk doen.
Niet dat dit perse is waar je hiervoor je verhaal schrijft, het lijkt mij wel belangrijk deze situatie bij de decaan ook kenbaar te maken, zij hebben ook zeker eerder met dit bijltje gehakt en hebben misschien nog tips of ideeën voor je. Ze weten hier ook beter raadt mee dan je SLB'er.

Ik weet dat het bij ons draait om de uren, je moet in principe 5 maand aan uren draaien, maar als jij dit bijvoorbeeld met 20u/week zou doen in plaats van 40u/week heb je bijvoorbeeld wel vertraging, maar wel wat leuks om handen terwijl je je moeder en je vader wel kan steunen.

In ieder geval erg veel sterkte en succes gewenst.

[gambieter]

Er zijn bij universiteiten en hogescholen vaak potjes met geld voor bepaalde zaken waar dit onder kan vallen. Als ik me goed herinner heet het "hardheidsclausule", zie bijvoorbeeld https://students.uu.nl/ni...-vraag-afstudeersteun-aan van de Universiteit Utrecht.

[JackBol]

blauwester schreef op dinsdag 18 juli 2017 @ 14:35:
Het is voor mij heel moeilijk om de beslissing tot nogmaals uitstellen te maken. Ondanks dat ik dankbaar ben dat ik de mogelijkheid heb het te doen is het niet de meest makkelijke weg. en ben ik ondanks dat dit op dit moment onbelangrijk lijkt ook een beetje bang voor de algemene opinie dat ik 'niets anders doe dan mijn vader help.' Vandaar dat ik mijn verhaal ook via deze weg kwijt wilde.

Kerel, je bent 22 jaar. Zorg voor je pa, je eigen leven duurt nog lang genoeg.
Ter vergelijk, ik ben op m'n 27e pas afgestudeerd en het is nog redelijk goed met mij gekomen.

Wanneer je over een paar jaar in je kantoortje zit te werken en pa er niet meer is, kan je jezelf alleen maar voor de kop slaan dat je nu niet meer tijd met hem doorgebracht.

[ Voor 22% gewijzigd door JackBol op 18-07-2017 14:49 ]

[DonJunior]

blauwester schreef op dinsdag 18 juli 2017 @ 14:35:
[..] Ik zal dan inderdaad nog eens een gesprek met de studiebegeleider aangaan. Dat dit noodzakelijk is begrijp ik. Ik wil voor mijzelf echter vooraf precies duidelijk hebben wat ik wil en kan. [..]

Het idee is juist dat je tijdens dit gesprek opheldering krijgt over wat er allemaal kan .. als je vooraf alles al helder hebt hoef je ook niet meer op gesprek. Misschien komen er tijdens het gesprek wel nieuwe opties uit die jij nog helemaal niet had bedacht.

Buiten dat, onwijs veel sterkte met de situatie.

[Qwerty-273]

Inderdaad kijk wat er in een gesprek met een decaan naar boven komt. Ik denk niet dat je jouw beslissing op een financieel punt zou moeten maken (wel/geen stufi bv kan soms opgevangen worden door de eerder vermelde potjes). Waar voel jij jezelf prettig bij, maar ook wat zie jij zelf voor de toekomst?
Je moeder weet heel goed dat ondanks dat zij jouw hulp zeer op prijs stelt en dat jij het ook als jouw roeping ziet om te helpen, dat het wel consequenties heeft voor jouw toekomst. Daarom geeft ze ook aan dat ze geen (of niet zo groot) beslag op je wilt leggen, en laat de keuze aan jou over. Nu gaat het niet lekker, maar is dat over een jaar ook nog zo? En zou je dan liever niet over een jaar al een stuk verder met je opleiding willen zijn? Of zelfs al beginnen met werken? Dat is iets waar jezelf een keuze over moet maken.

Dit is een beetje het risico van het aangaan van vaderschap als 65 jarige.. Dat je juist door je eigen ouderdom je kinderen jonger opzadelt met het verlies van hun ouder (op het gemiddelde bekeken natuurlijk, een ouder kan natuurlijk ook veel eerder overlijden door medische problemen of bv een ongeluk etc.)

[Barrycade]

Sterkte. De keuze moet je zelf maken.

Maar zoals ik het nu lees heb je koud water vrees gekregen. Ik denk dat het verstandig is om te gaan beginnen in september. Want van uitstel komt afstel.

Geeft de situatie aan bij je afstudeerplek en school en geef aan dat er momenten zullen zijn waarin je mantelzorg moet gaan verlenen. In het ergste geval loop je vertraging op maar blijf je best doen om verder te gaan met je stage.

Niet continue met je zorgen rond hoeven te lopen omdat je ergens letterlijk anders bent geeft wellicht juist voldoende veerkracht om je moeder en vader te kunnen helpen.

[Oekiejoekie]

Barrycade schreef op dinsdag 18 juli 2017 @ 15:07:
Maar zoals ik het nu lees heb je koud water vrees gekregen. Ik denk dat het verstandig is om te gaan beginnen in september. Want van uitstel komt afstel.

Ook bij koudwatervrees is de studentenadviseur de goede ingang. Bij grotere instellingen zit er op die afdeling vaak ook een studentenpsycholoog, waar je een keer een uurtje langs kunt om er over te praten...

[theHoff]

Succes met de situatie. Als het goed is heeft je HBO een afstudeerfonds waar je mogelijk een beroep op kan doen in het geval van studievertraging door omstandigheden buiten jouw schuld. Het is niet je vraag maar misschien kan het je helpen met een goeie beslissing te nemen.

Een afstudeerplek is een goede stap naar een een vaste baan in sommige gevallen. Misschien als je het alvast als werk ziet is de keus wat makkelijker. Zou je niet gaan werken in deze situatie?

Succes in ieder geval.

[Ernemmer]

Je bent de stage nu aan het doorschuiven naar minder drukke tijden, maar wanneer die komen weet je niet.
Als je wacht tot je niet meer voor familie hoeft te zorgen, kan je al wel een stuk ouder zijn en dan wordt het nog weer een stuk moeilijker om je opleiding af te ronden.

Misschien is de oplossing om de stage in deeltijd te doen zodat je er wel langer over doet, maar dat je naast de stage ook nog voor familie kan zorgen. Volgens mij moet dit best te regelen zijn met school en een bedrijf.

PS, toen ik moest afstuderen 2 jaar geleden kon ik kiezen uit een project doen of een stage bij een bedrijf. Ik heb toen gekozen om een project te doen zonder bedrijf waardoor ik mijn tijd lekker flexibel kon indelen.

[ Voor 18% gewijzigd door Ernemmer op 18-07-2017 15:21 ]

[Joep]

Toen er bij mijn pa een paar jaar geleden een kwaadaardige hersentumor werd ontdekt die niet te opereren was heb ik mijn stage stilgelegd en de paar maanden die hij nog te leven had bij hem doorgebracht. Ik heb zelfs flink op m'n spaarrekening moeten teren, maar achteraf gezien ben ik erg blij dat het zo gelopen is.

Je kunt best aan je stage beginnen, maar geef aan dat als het plotseling minder goed gaat met je pa je de stage het liefst wil pauzeren. Ik kan me niet voorstellen dat een bedrijf daar geen begrip voor heeft. Zo niet, dan zou ik de extra studievertraging op de koop toenemen.

[blauwester]

Heel erg bedankt voor de vele reacties. Ik vindt het idee van deeltijd aan stage beginnen heel interessant. Ik zal vandaag nog contact opnemen met mijn slb'er. Als zowel stagebedrijf als school hier begrip voor zou hebben zou dit het beste zijn. Ik ben me zeker ervan bewust dat de situatie tijdelijk is. Alleen het is lastig om te anticiperen op iemands overlijden en ik wil niet in de situatie komen dat ik 'opgelucht' moet zijn als dat gebeurt. Ik heb veel aan jullie meningen omdat dit mij help het gesprek met deze slb'er voor te bereiden zodat ik ten deel op de reactie van hem voorbereidt kan zijn.

[Hokkie]

Ik ben 37 en start nog met deeltijd HBO BKM. Voordat ik überhaupt het papiertje heb, ben ik 40. Dus; zorg voor je vader, dat kun je maar 1 keer goed doen. Die studie kan altijd nog. Sterkte!

[bernard038]

Ha @blauwester

Heel veel sterkte de komende tijd!

Ik kwam laatst dit artikel tegen. Misschien heb je er wat aan. Voordat je met je begeleider in gesprek gaat, doorzoek het intranet van de hogeschool goed. Mogelijk hebben zij hier al een regeling voor, maar is deze (nog) niet bekend bij je begeleider.
Eén laatste tip, als je met je begeleider spreekt, maak dan een verslagje hiervan en mail dit naar hem / haar. Zo voorkom je 'misverstanden' met mogelijk akelige gevolgen.