cordonbleu schreef op donderdag 6 juli 2017 @ 15:21:
Ik ben pas geleden verhuisd en heb vorige week de sleutels van mijn vorige woning aan de verhuurder overgedragen. De verhuurder is akkoord gegaan met de staat van de woning waarin deze is achtergelaten en in navolging van het huurcontract zou ik de bij aanvang betaalde waarborgsom terug ontvangen.
Dus de verhuurder heeft geen melding gemaakt van omstandigheden die een vordering op jou zouden opleveren.
Nu heb ik echter een mail ontvangen van de verhuurder dat ze een (klein) bedrag inhoudt op de waarborgsom, onder het mom van 'rente over te laat betalen van de huur e.d.'. Ik vraag mij af of dit wel legitiem is.
Zowel schuldeiser als schuldenaar zijn bevoegd tot verrekening:
Artikel 79
Is de schuldeiser wiens schuldenaar door een hem niet toe te rekenen oorzaak verhinderd is na te komen, desondanks in staat zelf zich door executie of verrekening het verschuldigde te verschaffen, dan is hij daartoe bevoegd.
en
Afdeling 12. Verrekening
Artikel 127
1 Wanneer een schuldenaar die de bevoegdheid tot verrekening heeft, aan zijn schuldeiser verklaart dat hij zijn schuld met een vordering verrekent, gaan beide verbintenissen tot hun gemeenschappelijk beloop teniet.
2 Een schuldenaar heeft de bevoegdheid tot verrekening, wanneer hij een prestatie te vorderen heeft die beantwoordt aan zijn schuld jegens dezelfde wederpartij en hij bevoegd is zowel tot betaling van de schuld als tot het afdwingen van de betaling van de vordering.
[...]
Echter in dit geval moet er wel een herinnering zijn verzonden:
Afdeling 10. Wettelijke verplichtingen tot schadevergoeding
Artikel 96
1 Vermogensschade omvat zowel geleden verlies als gederfde winst.
2 Als vermogensschade komen mede voor vergoeding in aanmerking:
a. redelijke kosten ter voorkoming of beperking van schade die als gevolg van de gebeurtenis waarop de aansprakelijkheid berust, mocht worden verwacht;
b. redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid;
c. redelijke kosten ter verkrijging van voldoening buiten rechte.
3 Lid 2 onder b en c is niet van toepassing voor zover in het gegeven geval krachtens artikel 241 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering de regels betreffende de proceskosten van toepassing zijn.
4 In geval van een handelsovereenkomst als bedoeld in artikel 119a lid 1 of artikel 119b lid 1 bestaat de vergoeding van kosten bedoeld in lid 2 onder c uit ten minste een bedrag van 40 euro. Dit bedrag is zonder aanmaning verschuldigd vanaf de dag volgende op de dag waarop de wettelijke of overeengekomen uiterste dag van betaling is verstreken. Hiervan kan niet ten nadele van de schuldeiser worden afgeweken.
5 Bij algemene maatregel van bestuur worden nadere regels gesteld voor de vergoeding van kosten als bedoeld in lid 2 onder c. Van deze regels kan niet ten nadele van de schuldenaar worden afgeweken indien de schuldenaar een natuurlijk persoon is, die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf. In dit geval mist artikel 241, eerste volzin, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering toepassing.
6 De vergoeding volgens de nadere regels kan indien de schuldenaar een natuurlijk persoon is, die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf, eerst verschuldigd worden nadat de schuldenaar na het intreden van het verzuim, bedoeld in artikel 81, onder vermelding van de gevolgen van het uitblijven van betaling, waaronder de vergoeding die in overeenstemming met de nadere regels wordt gevorderd, vruchteloos is aangemaand tot betaling binnen een termijn van veertien dagen, aanvangende de dag na aanmaning.
7 Indien een schuldenaar voor meer dan een vordering door een schuldeiser kan worden aangemaand als bedoeld in lid 6, dan dient dit in één aanmaning te geschieden. Voor de berekening van de vergoeding worden de hoofdsommen van deze vorderingen bij elkaar opgeteld.
toon volledige bericht
Verzuim, en dus een opeisbare vordering, kan direct optreden, zie:
§ 2. Verzuim van de schuldenaar
Artikel 81
De schuldenaar is in verzuim gedurende de tijd dat de prestatie uitblijft nadat zij opeisbaar is geworden en aan de eisen van de artikelen 82 en 83 is voldaan, behalve voor zover de vertraging hem niet kan worden toegerekend of nakoming reeds blijvend onmogelijk is.
Artikel 82
1 Het verzuim treedt in, wanneer de schuldenaar in gebreke wordt gesteld bij een schriftelijke aanmaning waarbij hem een redelijke termijn voor de nakoming wordt gesteld, en nakoming binnen deze termijn uitblijft.
2 Indien de schuldenaar tijdelijk niet kan nakomen of uit zijn houding blijkt dat aanmaning nutteloos zou zijn, kan de ingebrekestelling plaatsvinden door een schriftelijke mededeling waaruit blijkt dat hij voor het uitblijven van de nakoming aansprakelijk wordt gesteld.
Artikel 83
Het verzuim treedt zonder ingebrekestelling in:
a. wanneer een voor de voldoening bepaalde termijn verstrijkt zonder dat de verbintenis is nagekomen, tenzij blijkt dat de termijn een andere strekking heeft.
b. wanneer de verbintenis voortvloeit uit onrechtmatige daad of strekt tot schadevergoeding als bedoeld in artikel 74 lid 1 en de verbintenis niet terstond wordt nagekomen;
c. wanneer de schuldeiser uit een mededeling van de schuldenaar moet afleiden dat deze in de nakoming van de verbintenis zal tekortschieten.
toon volledige bericht
Echter, zie de veertien dagen brief. Bovendien treed schuldeiser m.i. in verzuim vanwege het tot nu toe toelaten van 2 dagen te late betaling:
Afdeling 8. Schuldeisersverzuim
Artikel 58
De schuldeiser komt in verzuim, wanneer nakoming van de verbintenis verhinderd wordt doordat hij de daartoe noodzakelijke medewerking niet verleent of doordat een ander beletsel van zijn zijde opkomt, tenzij de oorzaak van verhindering hem niet kan worden toegerekend.
Artikel 59
De schuldeiser komt eveneens in verzuim, wanneer hij ten gevolge van hem toe te rekenen omstandigheden niet voldoet aan een verplichting zijnerzijds jegens de schuldenaar en deze op die grond bevoegdelijk de nakoming van zijn verbintenis jegens de schuldeiser opschort.
Ik heb een aantal keren de huur 1 dag te laat of soms maximaal 2 dagen te laat overgeschreven in de ruim 5 jaar dat ik er gewoond heb (we hebben beiden ING, dus bij overschrijven stond het direct daarna op haar rekening). De huur werd per maand betaald. Het lijkt mij dat er dus geen sprake is geweest van een dergelijke betalingsachterstand toch? Dit is toch alleen aan de orde als je een maand of meer verzuimd de huur te betalen?
Een rechter zal een vordering tot uithuiszetting pas toewijzen bij meer dan twee maanden achterstand (uit mijn hoofd).
Mijn vraag is dus of ze over die aantal dagen in totaal zomaar rente kan inhouden op de waarborgsom?
Nee dus. Dit alles te vinden in
Burgerlijk Wetboek Boek 6.
[
Voor 95% gewijzigd door
PcDealer op 07-07-2017 19:21
]