Het ministerie van veiligheid en justitie (en haar voorganger) is de afgelopen jaren decennia volop in het nieuws geweest, vanwege de continue reorganisaties en de hervorming naar een nationale politiekorps. Parallel daaraan komen er steeds meer verhalen naar boven gekomen over het disfunctioneren van politie en justitie, niet op politiek niveau, maar juist op operationeel niveau bij de uitoefening van haar taken.
Hier is de bestrijding van grote criminaliteit en de toename van infiltratie in de bovenwereld is imho een onderbelicht onderwerp dat nu al een aantal jaren in het nieuws komt, maar nooit echt een belangrijk thema wordt. Door de genoemde chaos, bezuinigingen en reorganisaties bij veiligheid en justitie is er onvoldoende prioriteit en capaciteit om dit probleem op te lossen. Er heerst tevens een obsessie met meer blauw op straat, terwijl recherche capaciteit juist noodzakelijk is om de mensen achter grote criminele netwerken op te rollen.
Een paar grepen uit de media van afgelopen jaren rondom dit probleem, wat zich met name concentreert in het zuiden van het land:
Rondom de beperkte recherche capaciteit:
De rechercheur is uitgeblust
Plasterk ook bezorgd over 'invloed' criminelen
De 7 plagen van het ministerie van Veiligheid & Justitie
Dat terwijl een toename van grote criminaliteit en infiltratie uiteindelijk qua sociaal maatschappelijk effecten op de maatschappij op lange termijn juist zeer schadelijk is en steeds moeilijker te bestrijden. Bestrijding wordt namelijk dan vaak tegengewerkt door allerlei mensen op positie die zijn omgekocht of belangen hebben.
Deze TS is dus het beeld wat ik krijg over het fenomeen als ik de media en pers volg, de vraag is natuurlijk of dit beeld überhaupt ook klopt, zo ja, wat er zou moeten gebeuren om dit probleem op te lossen voor het echt uit de hand loopt.
Hier is de bestrijding van grote criminaliteit en de toename van infiltratie in de bovenwereld is imho een onderbelicht onderwerp dat nu al een aantal jaren in het nieuws komt, maar nooit echt een belangrijk thema wordt. Door de genoemde chaos, bezuinigingen en reorganisaties bij veiligheid en justitie is er onvoldoende prioriteit en capaciteit om dit probleem op te lossen. Er heerst tevens een obsessie met meer blauw op straat, terwijl recherche capaciteit juist noodzakelijk is om de mensen achter grote criminele netwerken op te rollen.
Een paar grepen uit de media van afgelopen jaren rondom dit probleem, wat zich met name concentreert in het zuiden van het land:
Rondom de beperkte recherche capaciteit:
De rechercheur is uitgeblust
Angstcultuur verlamt rechercheBij de Nederlandse recherche is sprake van „een tekort aan intelligentie”. Rechercheurs zijn volgens Princen opvallend vaak uitgebluste en cynische mannen van middelbare leeftijd. „De frontsoldaten van de rechtsstaat” zijn pover opgeleid en nauwelijks opgewassen tegen het geboefte dat ze moeten bestrijden. „Soms schaam je je diep voor de manier waarop wij als politie met een aangifte zijn omgesprongen”, verzucht Princen halverwege zijn boek.
Rondom infiltratie van criminelen in de bovenwereld:Na een rondgang langs ervaren rechercheurs, wetenschappers en officieren van justitie werden er maar liefst „160 knelpunten” in het recherchewerk geïnventariseerd. Het leverde zo’n droef stemmend werkstuk op dat de academie besloot de resultaten niet te publiceren. „We vonden dat het beter was eerst intern de boel op de rails te krijgen”, zegt Kop. Ze praat er nu toch over omdat deze krant een vertrouwelijk exemplaar van de studie in handen wist te krijgen. „Het rapport is nog niet achterhaald. De problemen zijn alleen maar erger geworden.”
Plasterk ook bezorgd over 'invloed' criminelen
Rondom de effecten van bezuinigingen en hervormingen van het politie en justitie apparaat:Plasterk zei dat dinsdag in de Tweede Kamer naar aanleiding van een noodkreet van twee burgemeesters in Noord-Brabant in de Volkskrant van zaterdag. Zij waarschuwen voor machtige criminelen die via intimidatie van burgemeesters en infiltratie in gemeentebesturen proberen het gezag onder druk te zetten.
De 7 plagen van het ministerie van Veiligheid & Justitie
De discussies in de ambtelijke top zijn de afgelopen jaren sterk gekanteld naar wat bij politiek en publiek leeft, en er is minder aandacht voor juridisch-inhoudelijk vraagstukken, ziet een oud-bewindspersoon. Het beleid van het departement werd zo verengd tot „het benoemen van problemen die verontwaardiging oproepen”. Het trekt de aandacht van journalisten, maar het maakt het ministerie kwetsbaar. De (relatief) apolitieke neutraliteit waarop veel juridisch geschoolde ambtenaren van het ministerie zo trots zijn, raakt dan zoek. En daarmee, vinden ze, verdwijnt een cruciale schakel in de democratische rechtsstaat.
Er is dus een gebrek aan kwaliteit en organisatorisch vermogen om de grote criminaliteit en hun infiltratie in de bovenwereld aan te pakken. Het probleem hierbij is tevens dat grote criminaliteit minder invloed heeft op de algemene veiligheidsbeleving en zichtbare incidenten, bijvoorbeeld in statistieken van mensen die opgepakt worden voor (kleine) vergrijpen.‘De politie is lamgeslagen’, aldus de ondernemingsraad bij monde van zijn voorzitter Frank Giltay. ‘Met een strop om onze nek krijgen we de opdracht Nederland veiliger te maken. Dat gaat gewoon niet.‘ De ondernemingsraad komt met zijn ongebruikelijk harde kritiek nu duidelijk wordt dat de politie komend jaar 6 miljoen overuren minder mag draaien. Ook zou het opleidingsbudget worden gehalveerd.
Dat terwijl een toename van grote criminaliteit en infiltratie uiteindelijk qua sociaal maatschappelijk effecten op de maatschappij op lange termijn juist zeer schadelijk is en steeds moeilijker te bestrijden. Bestrijding wordt namelijk dan vaak tegengewerkt door allerlei mensen op positie die zijn omgekocht of belangen hebben.
Deze TS is dus het beeld wat ik krijg over het fenomeen als ik de media en pers volg, de vraag is natuurlijk of dit beeld überhaupt ook klopt, zo ja, wat er zou moeten gebeuren om dit probleem op te lossen voor het echt uit de hand loopt.
Climate dashboard | “Reality is that which, when you stop believing in it, doesn't go away.”