Gezamenlijk huishouden

[HKLM_]

Momenteel woon ik samen met mijn vriendin in een huur appartement en zijn opzoek naar een koop woning. Dit gaat allemaal prima

Toen ik een jaar geleden bij mijn vriendin kwam wonen hebben we besloten de kosten samen 50/50 te delen. Ik verdien 300 netto meer in de maand dan mijn vriendin. Maar ook zij houd ruim voldoende over voor andere zaken en we vinden dit momenteel goed.

De lasten bij een koop woning zullen verdubbelen en we willen daarom alles op 1 hoop gooien en dan alles betalen. We houden dan nog zoon 1600 euro over in de maand wat vrij besteedbaar is.

We hadden zelf in gedachten om 600 te sparen voor dingen als een nieuwe kast, reparaties, eigen risico etc. De overige 1000 euro door tweeën delen en dan heb je ieder 500 zakgeld in de maand.

Maar nu komt het, zowel ik als mijn vriendin hebben spaargeld hoe ga je daar mee om ? Hoe hebben jullie dat gedaan ? Ook op 1 hoop of niet ? Tevens gaat die 500 misschien niet op in de maand dus dat hou je over wat doe je daar mee. Na een jaar kan dat best weer een bedrag zijn.

Vraag: wat doen jullie met je spaargeld als je een gezamenlijk huishouden gaat voeren (alles op 1 hoop?)

Hoe gaan jullie om met zakgeld dat over is en dus naar je spaarrekening kan wat uiteindelijk resulteert in ik heb bedrag x en zij bedrag y.

[MAX3400]

Andersom, lijkt me.

Zakgeld komt maandelijks op ieders eigen rekening te staan. Dat mag eenieder besteden aan nutteloze voetbalplaatjes tot een paar gram coke

Pas als je allebei het eens bent dat er in huis iets samen betaald zou moeten worden, anders dan noodzakelijk (reparaties of vervanging), zal je dit apart kunnen afsplitsen (naar rato) van het maandelijkse zakgeld.

Mmmm, stukje weggevallen maar bestaande spaarsaldo's moet je even apart zien maar ook bedenken of jullie dit wel samen besteden bijvoorbeeld voor aflossen hypotheek, die gave wereldreis of een 7-persoons SUV als je ineens zwanger bent van een vijfling. Let ook op de belasting op vermogen:)

[ Voor 27% gewijzigd door MAX3400 op 28-06-2017 19:12 ]

[Barrycade]

Denk even aan een samenlevingscontract.

Lullig als het allemaal niet rozengeur en manenschijn is en je ex er met je spaargeld vandoor gaat.

Of in het ergste geval 1 van jullie komt te overleiden en de familie haar of jouw deel komt opeisen.

Maar de verdeling moeten jullie zelf bepalen.

[jorisjan]

Wij hebben allebei onze eigen rekening waarop ons loon binnen komt en daarnaast een gezamelijke rekening. We leggen, naar ratio van inkomen, allebei geld in op de gezamelijke rekening voldoende om alle gezamelijke kosten van te betalen.(op dit moment 50/50, maar situaties kunnen veranderen). Wat overblijft is besteedbaar voor persoonlijke dingen en sparen. We leggen dusdanig veel in op de spaarrekening dat we daar gezamelijk sparen voor gezamelijke inkopen

[emnich]

Jullie komen prima rond dus hou voorlopig lekker je eigen spaargeld. Er is geen enkele reden om dat op één hoop te gooien.

Als het uitgegeven moet worden kan je altijd nog kijken hoe je het doet.

[Rukapul]

emnich schreef op woensdag 28 juni 2017 @ 22:43:
Jullie komen prima rond dus hou voorlopig lekker je eigen spaargeld. Er is geen enkele reden om dat op één hoop te gooien.

Als het uitgegeven moet worden kan je altijd nog kijken hoe je het doet.

Dit is wel gebruikelijk bij samenwonen, zeker voor spaargeld wat voor de relatie is opgebouwd.

[Ardana]

Tot het moment waarop wij samen een huis gekocht hebben, hebben we eigen rekeningen aangehouden. Op het moment van kopen hebben we een verdeling gemaakt (deels geschat) over wie wat de afgelopen tijd heeft ingebracht, en dat hebben we vastgelegd. We hebben een afspraak gemaakt over hoe een eventueel verlies en hoe een eventueel positief saldo verdeeld moest worden als we onverhoopt uit elkaar zouden gaan.

Basicly kwam het erop neer dat winst en verlies opgebouwd tijdens de relatie 50/50 gedeeld zouden worden, maar dat vermogen opgebouwd vóór de relatie individueel eigendom zou blijven, zelfs al was het in het huis gestoken. Wat ik me toen niet gerealiseerd heb is dat daarmee mijn spaargeld "verdampte" (want weggestreept tegen zijn veel grotere vermogen) en dat ik feitelijk voor het restant een lening van 50% van zijn vermogen bij hem aan ging.

Uiteindelijk is het huis na de scheiding met zo'n € 14.000 verlies verkocht. Mijn spaargeld (zo'n € 4.000) was al weggestreept tegen zijn spaargeld, en uiteindelijk resultaat was dus dat hij met een groot bedrag contant (maar € 7.000 kleiner dan ingebracht) en ik met een schuld van € 7.000 stond.

Wat het voor mij extra zuur maakte, was dat ik tijdens het huwelijk arbeidsongeschikt geworden was, en hij tijdens het huwelijk afgestudeerd is, carriere had opgebouwd, en een extra rijbewijs gekregen heeft. Momenteel heeft hij dus een extreem veel hoger inkomen dan ik, en ben ik drastisch in inkomen gezakt.

Dingen die ik niet had (kunnen?) voorzien, maar, had ik ze wel geweten, gezorgd hadden dat ik andere afspraken had gemaakt.

Individueel spaargeld hadden we dus niet, alleen op papier.

[Wes46]

Mijn vriendin en ik hebben al ons spaargeld op één rekening gezet. Hiermee kosten koper voor het huis en dergelijke betaald. Daarnaast was dat gewoon ons startbedrag van de gezamenlijke rekening. Ik had wel wat meer spaargeld maar daar heb ik niet moeilijk over gedaan.

Ons inkomen wordt gestort op die rekening en betalen we alle vaste lasten, boodschappen, brandstof van die rekening. Als er wat overblijft gaat dat eerst naar verschillende spaarpotjes. Wat dan nog overblijft gaat 50/50 naar onze eigen spaarrekening. Met dat geld mag een ieder doen wat hij/zij wil, je kan het direct uitgeven of opsparen zolang je dat wilt.

[Willion01]

Wij zijn ook zo begonnen.

Bij positief verloop:
- Het gedeelte wat je samen spaart wordt groter (je wil een kinderkamer, nieuwe auto voor allebei, etc)
- Individueel geld wat overblijft zet je ook in voor "samen" (vakantie als cadeau, trouwringen, etc)
- Je groeit financieel naar elkaar toe.

Bij negatief verloop:
- Het gedeelte wat je samen spaart wordt kleiner
- Je gaat geld sparen voor jezelf (eigen huisje, interieur, etc)
- Je verkoopt je huis en lost in of deelt de winst.

Zie het als een natuurlijk verloop en denk er niet teveel bij na.
Onenigheid over geld is oorzaak 1 voor relatieproblemen.

Probeer zo min mogelijk te bezitten.
Wij hebben ons eerste huis op 1 salaris gekocht en dus grote concessies gedaan.
Ook ieder een auto met een dagwaarde van 9 euro.

Natuurlijk niet voor iedereen een oplossing, maar zo deden wij het.
Na 12 jaar nog steeds bij elkaar, getrouwd in gemeenschap van goederen en alles op 1 hoop.
Nooit onenigheid over geld. Niet wanneer zij nieuwe schoenen "nodig heeft" en niet wanneer ik uit ga voor meer dan 100,- voor een avondje. Zeker niet over huizen, auto's, vakanties, etc.

[Hackus]

(eigen) spaargeld vrij houden, je bent nog niet getrouwd.

[RodeStabilo]

We kunnen dat advies niet voor je geven, dat is iets persoonlijks waar jullie je het prettigst bij voelen. Zelf gooien m'n vrouw en ik alles op 1 hoop sinds we getrouwd zijn en dat werkt al ruim tien jaar prima voor ons.

[CurtPoindexter]

-

[ Voor 100% gewijzigd door CurtPoindexter op 19-10-2019 11:54 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[Harrie_]

Zorg dat je bij samenwonen de financiën goed regelt. Een oud gezegde luidt 'geld is een gemene deler', en dat is niet voor niets. In mijn nabije omgeving al verschillende relaties stuk zien lopen waarbij geldzaken een prominente rol speelden.

'Verse' stellen kiezen er dan voor om alle financiën in een klap bij elkaar te mikken met als gevolg dat men scheve ogen krijgt als het financieel wat minder gaat. Dat is ook logisch; wanneer je moeite hebt om financieel het hoofd boven water te houden dan heb je waarschijnlijk 0 begrip voor het feit dat je vriendin een nieuwe tas koopt. Andersom heeft zij 0 begrip voor het feit dat je een nieuwe SSD nodig hebt.

Het advies dat ik je in deze wil geven; zorg dat je duidelijke afspraken maakt waar je op terug kunt vallen mocht het ooit mis gaan tussen jullie. Daar ga je niet van uit, en wil je eigenlijk niet aan denken, maar op het moment dat je uit elkaar gaat wordt het een getouwtrek van hier tot Tokyo. Nu heb je er misschien niet zoveel problemen mee dat jij wat meer investeert in je nieuwe koopwoning dan je vriendin, maar als volgend jaar blijkt dat ze het met de buurman doet wordt het anders. Moet je dan bijv. het huis verkopen of de één moet de ander uitkopen en jij hebt bij de aankoop 10k meer geïnvesteerd dan wil je die ook terugzien. Dat geldt natuurlijk ook andersom, dat is wel zo fair naar je partner!

Als 'ervaringsdeskundige' zou ik je het volgende mee willen geven:
• Wanneer je een huis gaat kopen en je wil nog niet gaan trouwen sluit dan op z'n minst een notariele samenlevingsovereenkomst af. Zo'n ding kost je een paar honderd euro maar bespaart je een hoop ellende mocht het ooit mis gaan. In die overeenkomst leg je o.a. vast wat ieders eigen inbreng is in de koopwoning. Jij brengt bijv. 10k spaargeld in en zij 5k. Ga je ooit uit elkaar dan kun je dat verrekenen. In zo'n overeenkomst leg je doorgaans ook vast dat je naar elkaar toe verplicht bent om bij te dragen in het algemeen levensonderhoud (hypotheek, GWE, boodschappen). Je kunt dan bijvoorbeeld afspreken dat je dat 50/50 doet maar het is wellicht beter (en eerlijker) om dat naar rato te doen. Wanneer jij het dubbele verdient betaal jij dus 66% en zij 33%.
• Open een gezamenlijke rekening waarvan alle gezamenlijke kosten worden afgeschreven, o.a.: Gas/Water/Electra, Internet/TV-abonnement, gemeentelijke belastingen. Op dezelfde rekening kun je ook je hypotheekrenteaftrek laten terugstorten.
• Maak de balans op van de vaste lasten en ga kijken hoeveel je gezamenlijk wil 'sparen' en hoeveel je wilt overhouden voor eigen vrije bestedingsruimte. Het is prachtig als je iedere maand € 500,- kunt cashen op je eigen spaarrekening maar je moet je afvragen wat je doel is. Een woning kopen is een ingrijpende financiële beslissing en vereist van en naar elkaar behoorlijk wat commitment. Als je eenmaal in die woning woont ga je naast al je vaste lasten ook te maken krijgen met onderhouds-, verbouwings- en interieurkosten dus je zult altijd meer moeten dekken enkel de vaste lasten. Bovendien ga je waarschijnlijk niet meer apart met je vrienden op vakantie maar samen, dus ook hierbij kun je door middel van de gezamenlijke inleg geld 'bufferen' om dit soort zaken te bekostigen.



Succes!

[PinusRigida]

Simpel:

Zakgeld: hebben we niet
Sparen = twee manieren:
1) gezamenlijke spaarrekening: zowel vrouw als ik storten vast maandelijks bedrag op deze rekening
2) aparte spaarrekening voor onze dochter

In beide gevallen wordt er per doorlopende opdracht een vast bedrag op beide spaarrekeningen gestort door onszelf, veel is dit niet want het leven is duur en onze levensstandaard willen we behouden dus f*ck boterhammetjes met confituur.
Deze rekening dient ook niet persé om 'voor leuke dingen te sparen' maar voor onvoorziene situaties die je ...nja... nooit kan voorzien.

Niet dat we nooit eens wat leuks voor onszelf kopen maar we zijn totaal geen materialisten, het meeste 'leuks' dat we kopen gaat naar onze dochter.
Jaarlijks verwennen we onszelf wel met een reisje ...of 2...

Naar onze dochter haar spaarrekening gaat al wat extra is: kindergeld, vakantiegeld en 13'de maand van beide ouders, ook peter en meter en de oma en de opa storten bij gelegenheden een centje, Kerst, Nieuwjaar, verjaardag...

Wanneer we terugvorderen van de belastingen = deel naar spaarrekening, ander deel naar dochter.

Uiteraard komen we zo weinig mogelijk aan de spaarrekening zodat die jaar na jaar aanspekt. Spaarrekening voor dochter is vastgezet tot haar 18'de. (ze wordt in september 4)

Dus neen, ons zakgeld bestaat uit onze zichtrekening (wel nog apart, best zo: wil vrouw schoenen kopen, koopt ze maar schoenen, wil ik een game kopen, koop ik een game = verantwoording enkel aan ons zelf af te leggen)
En meestal heb ik zelfs 0.0 euro cash op zak of in huis, soms wel wat lastig als er alweer een deur-aan-deur kereltje van de plaatselijke jeugdbeweging/scholenwerking/sportclub/brandweer/... aan de deur staat voor sponsoring... tja...

En "sparen" brengt toch niks meer op, beste manier om te sparen is vastgoed.
In 2015 hebben we zo 70.000 euro netto winst gedaan op de verkoop van ons appartement. dit geld hadden we in 10 jaar nooit bij elkaar gekregen door gewoon te sparen.


Edit: ik vergeet snel: Onlangs toch wel wat leuke dingen voor mezelf gekocht, ik ben nl. bezig met het inrichten van m'n 'man-cave-zolder'; heb een nieuwe televisie gekocht zodat de oude naar zolder kan, en heb me een biertap gekocht van het merk Jupiler... Beste aankoop ooit, het ding zal al goed "ingereden" zijn tegen dat m'n mancave klaar is!

Ook vloerbekleding heb ik gekocht voor m'n mancave, dit mocht van de spaarrekening omdat vrouw het ziet als 'verdere afwerking van het huis in het algemeen', de rest van de dingen voor m'n mancave zijn zelf te bekostigen, vind ik maar zo logisch.

[ Voor 14% gewijzigd door PinusRigida op 29-06-2017 11:20 ]

[Piet_Piraat7]

Het hoeft ook niet het één of het ander. Wat wij doen is met een apart potje beginnen waarbij je naar rato de vaste lasten deelt. In het begin van een relatie (eerste paar jaar) vind ik persoonlijk alles op één hoop niet verstandig, aangezien je vaak zat hoort van geld-ruzies bij het uit elkaar gaan.

Als je een hele tijd bij elkaar bent, samen een huis hebt gekocht, samen kinderen hebt... dan gaat alles vast wel een keer op de grote hoop.

[PB-powell]

jorisjan schreef op woensdag 28 juni 2017 @ 22:43:
Wij hebben allebei onze eigen rekening waarop ons loon binnen komt en daarnaast een gezamelijke rekening. We leggen, naar ratio van inkomen, allebei geld in op de gezamelijke rekening voldoende om alle gezamelijke kosten van te betalen.(op dit moment 50/50, maar situaties kunnen veranderen). Wat overblijft is besteedbaar voor persoonlijke dingen en sparen. We leggen dusdanig veel in op de spaarrekening dat we daar gezamelijk sparen voor gezamelijke inkopen

Wij doen precies hetzelfde met als verschil dat m'n vriendin wat fluctueert in haar inkomen omdat ze maandelijks tussen de 110 en 130 uur werkt. Maar mijn inleg is altijd hetzelfde. Wat we ieder overhouden is voor onszelf en ik heb dan het voordeel dat dat iets meer is, maar daar gaat ze mee akkoord (hoger werkniveau en meer uren).
Wat overblijft van de gezamenlijke vaste lasten gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor nieuwe meubels en andere dingen die we samen kopen.
Maar op dit moment huren we nog, zodra we iets gaan kopen zal dit zomaar kunnen wijzigen gezien de lasten daarmee iets zullen stijgen.

Daarnaast hebben we ieder een eigen spaarrekening, maar hier zit wel een dusdanig verschil in qua bedrag dat we die voorlopig nog apart houden.

[ Voor 5% gewijzigd door PB-powell op 29-06-2017 11:10 ]

[PinusRigida]

Piet_Piraat7 schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 11:06:
Het hoeft ook niet het één of het ander. Wat wij doen is met een apart potje beginnen waarbij je naar rato de vaste lasten deelt. In het begin van een relatie (eerste paar jaar) vind ik persoonlijk alles op één hoop niet verstandig, aangezien je vaak zat hoort van geld-ruzies bij het uit elkaar gaan.

Als je een hele tijd bij elkaar bent, samen een huis hebt gekocht, samen kinderen hebt... dan gaat alles vast wel een keer op de grote hoop.

Zo was het bij ons ook: eerste jaren alles apart, pas na... -weet het al niet meer vanbuiten hoeveel jaar- beslist om spaarrekeningen samen te voegen maar nog steeds zichtrekeningen apart.

Aangezien ik meer verdien dan zij neem ik maandelijks de zwaarste vaste kosten op me, alhoewel we wel duidelijke afspraken hebben, bv; boetes (snelheidsovertredingen, parkeerboetes,...) zijn te betalen door de overtreder. (vrouw is zwaar in het nadeel )

En idd, sinds de geboorte van de dochter, eigenlijk ervoor al (zijn 11 jaar samen) wordt er echt niet meer nagerekend van "jij betaalde dit, dus nu is het aan mij" ach, het is maar geld, en als één van ons beiden in de problemen zou komen, past de andere gewoon bij.

Maar in het begin is het best om eerst wat af te wachten idd...

[tuinïnen]

Vergeet ook even niet een testament. Het is onhandig wanneer de wettelijke erfgenamen van je vriendin opeens mede-eigenaar van je woning worden bij overlijden.

Verder heb ik dezelfde situatie en is het inderdaad een gevoelskwestie. Situatie nu; allebei eigen rekeningen, eigen spaarrekening en delen van vaste lasten ongeveer naar rato. Grote uitgaven delen we dan ook van de spaarrekeningen.

Ik heb overwogen om het allemaal samen te voegen, maar aan de andere kant zie ik het nut er niet van in behalve dat het iets overzichtelijker wordt. Maar wanneer je vervolgens weer eigen 'zakgeld-rekeningen' gaat maken heeft het nog weinig nut. Ik heb ook geen behoefte om elkaar hierin overigens te beperken, een stuk vrijheid en zelfstandigheid vind ik ook belangrijk.

[sypie]

Ik heb mijn "evangelie" hier al vaker neergezet:

Hier is het als volgt geregeld:

10% van mijn salaris geef ik aan de kerk waar wij bij zitten (vrijwillig, laat ik dat even voorop stellen).
10% van mijn salaris gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor de korte termijn, voor nieuwe spullen in huis enz.
10% van mijn salaris gaat naar een spaarrekening waar ik mee mag doen wat ik wil, hoef ik geen verantwoording over af te leggen.
70% van mijn salaris gaat op de betaalrekening, de grote bult.

10% van het salaris van mijn vrouw geeft ze aan de kerk waar wij bij zitten (ook vrijwillig).
10% van het salaris van mijn vrouw gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor de korte termijn, voor nieuwe spullen in huis enz.
10% van het salaris van mijn vrouw gaat naar een spaarrekening waar zij mee mag doen wat zij wil, hoeft ze geen verantwoording over af te leggen.
70% van het salaris van mijn vrouw gaat op de betaalrekening, de grote bult.

Van de grote bult gaat iedere maand een X bedrag naar een spaarrekening voor de lange termijn, waar we straks een keer een auto van gaan kopen bijvoorbeeld.

Sinds we naar een seminar over deze bijbelse manier van geld beheren zijn geweest, wat voor ons een eye-opener was, hebben we geen enkele discussie meer over geld gehad. Voorheen heb ik er wel eens een slapeloze nacht van gehad omdat we flinke discussies had, over geld. Fricking geld! Kom op, daar moet je geen discussies over hebben, slecht voor je huwelijk...

[Ardana]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:35:
Ik heb mijn "evangelie" hier al vaker neergezet:

Hier is het als volgt geregeld:

10% van mijn salaris geef ik aan de kerk waar wij bij zitten (vrijwillig, laat ik dat even voorop stellen).
10% van mijn salaris gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor de korte termijn, voor nieuwe spullen in huis enz.
10% van mijn salaris gaat naar een spaarrekening waar ik mee mag doen wat ik wil, hoef ik geen verantwoording over af te leggen.
70% van mijn salaris gaat op de betaalrekening, de grote bult.

10% van het salaris van mijn vrouw geeft ze aan de kerk waar wij bij zitten (ook vrijwillig).
10% van het salaris van mijn vrouw gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor de korte termijn, voor nieuwe spullen in huis enz.
10% van het salaris van mijn vrouw gaat naar een spaarrekening waar zij mee mag doen wat zij wil, hoeft ze geen verantwoording over af te leggen.
70% van het salaris van mijn vrouw gaat op de betaalrekening, de grote bult.

Van de grote bult gaat iedere maand een X bedrag naar een spaarrekening voor de lange termijn, waar we straks een keer een auto van gaan kopen bijvoorbeeld.

Sinds we naar een seminar over deze bijbelse manier van geld beheren zijn geweest, wat voor ons een eye-opener was, hebben we geen enkele discussie meer over geld gehad. Voorheen heb ik er wel eens een slapeloze nacht van gehad omdat we flinke discussies had, over geld. Fricking geld! Kom op, daar moet je geen discussies over hebben, slecht voor je huwelijk...

10% van jouw salaris voor jou, 10% van haar salaris voor haar. Klinkt eerlijk. Totdat de een € 2.000 verdient, en de ander € 600. Dan vind ik het ineens niet zo eerlijk meer...

[pyrofielo]

inderdaad, maar dat is ook maar net hoe je erin staat.

als de een veel verdiend en het meeste betaald waarom zou die dan niet meer voor zichzelf mogen uitgeven?

Aan de andere kant gaat het hier ook anders. alles gaat op de grote hoop.
Daar gaan dan de vaste lasten vanaf en een deel wordt gespaard. klein deel gaat naar de kleine haar spaarrekening. De rest gaat 50/50 naar een eigen rekening.

Toen we elkaar leerden kennen was het inkomen erg scheef en droeg ik alle onkosten en was wat ze verdiende gewoon voor haarzelf. Nu haar vaste lasten ook van de gezamenlijke rekening gaan en zij meer is gaan verdienen en we ondertussen getrouwd zijn spreken we niet echt meer van zijn/haar geld maar ons geld.

En tjah, zij werkt minder en verdient daardoor minder maar als ze thuis is zorgt ze voor onze dochter dus mij maakt het niet uit.

[Harrie_]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:35:
10% van mijn salaris geef ik aan de kerk waar wij bij zitten (vrijwillig, laat ik dat even voorop stellen).
10% van het salaris van mijn vrouw geeft ze aan de kerk waar wij bij zitten (ook vrijwillig).

LDS?

[Rmg]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:35:


Sinds we naar een seminar over deze bijbelse manier van geld beheren zijn geweest, wat voor ons een eye-opener was, hebben we geen enkele discussie meer over geld gehad. Voorheen heb ik er wel eens een slapeloze nacht van gehad omdat we flinke discussies had, over geld. Fricking geld! Kom op, daar moet je geen discussies over hebben, slecht voor je huwelijk...

Als het voor jullie werkt, helemaal top. Maar in wat voor opzicht is dit een 'bijbelse manier van geld beheren' ? (Ben benieuwd waar het vandaan komt / wat deze manier bijbels zou maken, geen kritiek.)

[Sparkiee]

Bij ons is het als volgt.

We hebben 2 rekening. Een lopende en een spaarrekening. Daarnaast nog een gezamenlijke en/of rekening.

De lopende rekening is de rekening waar maandelijks ons loon op binnen komt. Waarvan we sparen en geld overmaken naar de en/of rekening.

De en/of rekening gebruiken we voor alle gezamenlijke uitgaves. Dus hypotheek, gemeentelijke belastingen, boodschappen. Maar ook benzine, onderhoud auto, nieuwe tv, dingetjes voor in de tuin een etentje met vrienden...enz. Staat er een keer te weinig op door grote uitgaves dan maken we beide een gelijk bedrag over.

De spaarrekening is onze prive spaarpot. Maandelijks zetten we een bedrag apart op onze eigen spaarrekening. Dit geld is voornamelijk voor eigen gebruik. Dus voor die nieuwe fiets, vakantie enz. Maar ook om grote uitgaves op te vangen. Zo hebben we recentelijk verbouwd. Ieder de helft betaald vanaf onze spaarrekening.

Het geld wat we dan nog op onze lopende rekening hebben staan word gebruikt voor overige uitgaves zoals eens trakteren op een etentje, avondje bios, eigen aankopen zoals kleding, dat maandblad wat je leest enz. Kortom voor eigen uitgaves. Zelf kijk in aan het eind van de maand wat over is als alles betaald is, en dat boek ik over naar mijn spaarrekening.

Dit werkt voor ons heel goed. We weten wat we maandelijks kwijt zijn aan lasten voor de gezamenlijke uitgaves en aan sparen. Dan weten we ook vrij goed wat we nog over houden voor extra's. En dat is dan flexibel in te zetten. Meer overboeken naar de en/of kan. Maar eigen ervaring is dat het dan sneller op is dan wanneer we het op onze eigen spaarrekening zetten. En voor ons is het logisch. We rijden samen in de auto, hebben samen het huis enz, dan betaal je daar ook samen voor. Wil je een paar hippe schoenen, dan betaal je die zelf.

Dit gaat al 13 jaar zo. Nog nooit problemen of gezeik gehad. Het kan op andere manier en maybe zijn die beter, slimmer, makkelijker... maar dit werkt voor ons goed genoeg.

[emnich]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:35:
10% van mijn salaris geef ik aan de kerk waar wij bij zitten (vrijwillig, laat ik dat even voorop stellen).
[...]
10% van het salaris van mijn vrouw geeft ze aan de kerk waar wij bij zitten (ook vrijwillig).

Sinds we naar een seminar over deze bijbelse manier van geld beheren zijn geweest, wat voor ons een eye-opener was, hebben we geen enkele discussie meer over geld gehad.

Damn, ik moet ook van die cursussen gaan geven. Bijzonder lucratief.

Uiteindelijk zegt je overigens gewoon dat 20% voor jullie vrij te besteden is en de rest gaat op de grote hoop. Hoewel ik niet zo goed snap waarom dat in procenten gaat en niet gewoon in een vast bedrag. Afhankelijk van het salaris kan het nog steeds vrij oneerlijk zijn.

[Arrim]

emnich schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 14:10:
[...]Hoewel ik niet zo goed snap waarom dat in procenten gaat en niet gewoon in een vast bedrag. Afhankelijk van het salaris kan het nog steeds vrij oneerlijk zijn.

Dat is maar net hoe je erin staat. Ik vind het persoonlijk vooral belangrijk dat je allebei je 'bijdrage' levert in een huishouden. Dan bedoel ik in moeite en uren, maar niet per se in harde euro's. Als je kijkt naar euro's lever ik in het huishouden de grootste bijdrage, maar mijn vriendin werkt net zo hard, zo niet harder. Ze krijgt er alleen minder voor betaald. Voor ons is de 'samen uit samen thuis' gedachte belangrijk, dus we zetten allebei ons salaris op de grote bult en gebruiken wat we nodig hebben. Netto draag ik dan de meeste euro's bij maar dat vind ik eigenlijk irrelevant; zij draagt weer iets anders bij.

Een scheiding maken op financieel gebied zou ik juist onprettig vinden: m'n hele leven delen behalve m'n geld?

[garriej]

pyrofielo schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:52:
inderdaad, maar dat is ook maar net hoe je erin staat.

als de een veel verdiend en het meeste betaald waarom zou die dan niet meer voor zichzelf mogen uitgeven?

Ik verdien ook meer als mijn vriendin, maar zei werkt net zo hard als ik(misschien nog wel harder(fysieker)werk).

Waarom zou ik meer luxe dingen moeten mogen kopen voor mezelf als haar? Dat is krom, zij moet ook gewoon een goed leven hebben. Daar worden we allebei alleen maar beter van.

alles op een hoop en beide een even groot vrij besteedbaar inkomen vind ik zelf veel netter, dat maakt de relatie ook gelijkwaardig imho.

[pyrofielo]

garriej schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 14:35:
[...]

Ik verdien ook meer als mijn vriendin, maar zei werkt net zo hard als ik(misschien nog wel harder(fysieker)werk).

Waarom zou ik meer luxe dingen moeten mogen kopen voor mezelf als haar? Dat is krom, zij moet ook gewoon een goed leven hebben. Daar worden we allebei alleen maar beter van.

alles op een hoop en beide een even groot vrij besteedbaar inkomen vind ik zelf veel netter, dat maakt de relatie ook gelijkwaardig imho.

Ben ik met je eens hoor. Dat is ook de reden waarom wij ook alles op de grote hoop gooien en dan 50/50. Maar aan de andere kant kan ik mij best voorstellen dan als je elkaar net leert kennen en inkomensverschil is groot dat zoiets wel speelt.

En wat is er dan op tegen om het in eerste instantie wel zo te doen en naarmate de relatie groeit naar het "grote hoop" model toe te groeien.

Kan me trouwens ook voorstellen dat er andere verschillen spelen. als de een ervoor kiest 16 uur te werken en voor de rest bier te zuipen en WoW te spelen ofzo.... naja je snapt me vast wel

[sypie]

Ardana schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:41:
[...]

10% van jouw salaris voor jou, 10% van haar salaris voor haar. Klinkt eerlijk. Totdat de een € 2.000 verdient, en de ander € 600. Dan vind ik het ineens niet zo eerlijk meer...

Wil niet zeggen dat mijn vrouw geen cent van mij krijgt...

De grootste reden is omdat je op deze manier beiden kunt doen wat je graag wilt doen voor je hobby of iets dergelijks.

Rmg schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 14:00:
[...]


Als het voor jullie werkt, helemaal top. Maar in wat voor opzicht is dit een 'bijbelse manier van geld beheren' ? (Ben benieuwd waar het vandaan komt / wat deze manier bijbels zou maken, geen kritiek.)

Even snel een uitleg er bij gezocht. Ik hoop niet dat je nu denkt dat ik een zware Christen ben, de uitleg brengt het een beetje alsof dat voor mensen die 10% geven wel zo is.
https://www.gotquestions....Christelijke-tienden.html

Harrie_ schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 13:56:
[...]


LDS?

Wat bedoel je hier mee?

[ Voor 43% gewijzigd door sypie op 29-06-2017 15:10 ]

[ReRichard]

Beste oplossing om "gezeik" in het huishouden te voorkomen. Huishoudster inhuren, kost je 100-200 p/m en je bent van de meeste rotklusjes af. Voila, zo simpel kan het zijn.

[Harrie_]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:06:
[...]

Wat bedoel je hier mee?

Helemaal niets als je niet weet wat het betekent
Een vriend van mij is lid van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (in het engels vaak afgekort als LDS = Latter Day Saints), hij staat ook 10% van zijn inkomen af aan de kerk dus ik dacht dat wellicht ook jouw kerk kon zijn?

ReRichard schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:06:
Beste oplossing om "gezeik" in het huishouden te voorkomen. Huishoudster inhuren, kost je 100-200 p/m en je bent van de meeste rotklusjes af. Voila, zo simpel kan het zijn.

Hear! Hear!

[ Voor 65% gewijzigd door Harrie_ op 29-06-2017 15:14 ]

[Rmg]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:06:
[...]

Even snel een uitleg er bij gezocht. Ik hoop niet dat je nu denkt dat ik een zware Christen ben, de uitleg brengt het een beetje alsof dat voor mensen die 10% geven wel zo is.
https://www.gotquestions....Christelijke-tienden.html

Ahh ok het opdelen in tienden is vooral het bijbelse gedeelte ik vat en dat doortrekken naar tienden opzij zetten naar spaargeld, huishoud etc etc, werkt voor jullie goed

[sypie]

Wat ons tijdens de seminar verteld is, door een ervaringsdeskundige die vanaf de straat opgeklommen is tot multimiljonair: je zou van 70% van je inkomen moeten kunnen leven. En ja, dat lukt ons prima.

[Anoniem: 677216]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:48:
Wat ons tijdens de seminar verteld is, door een ervaringsdeskundige die vanaf de straat opgeklommen is tot multimiljonair: je zou van 70% van je inkomen moeten kunnen leven. En ja, dat lukt ons prima.

Als je 10% weggeeft leef je toch gewoon van 90%? Dat je 10% 'spaart' voor uitgaven op korte termijn en 10% 'speelgeld' hebt, doet daar niets aan af.

[Ardana]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:06:
[...]
Wil niet zeggen dat mijn vrouw geen cent van mij krijgt...

De grootste reden is omdat je op deze manier beiden kunt doen wat je graag wilt doen voor je hobby of iets dergelijks.

Dat ligt er maar net aan wat de wederzijdse inkomens en hobby's zijn... Zoals gezegd, als zij, € 60 pm voor zichzelf over houdt, en jij € 200, ben ik benieuwd wat daar specifiek christelijk of eerlijk aan is.

Ik vraag me bij dat soort verdelingen altijd af of de een 'n kaartje naar huis stuurt als hij/zij lekker op Hawaii zit terwijl de ander zich net 'n weekje Texel kan veroorloven. Of wat je er anders mee doet... (Nu zeg ik niet dat het bij jullie zo'n scheve verdeling is, maar als voorbeeld.)

Zeker als er sprake is van "er is voldoende voor ieders behoeften", lijkt het begrip "persoonlijk zakgeld" me alleen fijn om te voorkomen dat de ander ziet dat je 'n kado'tje voor hem/haar gekocht hebt. Alle extra's gaan wat mij betreft toch in overleg. In mijn geval zou "persoonlijk zakgeld" er voor zorgen dat ik extra spaargeld heb, waarvan ik dan niet weet wat ik er mee zou moeten, behalve in de relatie stoppen. En als m'n partner zijn "persoonlijke zakgeld" dan wél maand na maand op maakt, zou dát voor mij wel voor een unheimisch gevoel zorgen. Moet ik "mijn zakgeld" dan maar opsparen totdat we uit elkaar gaan? Of totdat het in een erfenis terecht komt? Ik snáp het gewoon niet.

[wnwiigrtz]

Leuk onderwerp, altijd goed voor discussie. Hier inderdaad al een paar keer voorbij zien komen, nu zelf ook maar eens even reageren.

We dachten het goed geregeld te hebben door elke maand naar ratio geld in te leggen op de gezamenlijke en/of rekening. Hiervoor hadden we uitgerekend wat we nodig hadden. Deze rekening ging de hypotheek, nutsvoorzieningen, verzekeringen en de boodschappen vanaf. De rest van het geld bleef allemaal op de eigen/persoonlijke rekening staan en deden we eigen dingen van. Telefoonrekening, zorgkosten, benzine, ov etc.

Maar dan komt het: uit keertje uit eten, naar de bios, daagje weg... Gezamenlijke rekening was in principe alleen bedoeld voor de vaste lasten, dus de ene keer betaalde ik, de andere keer zij, soms met de gezamenlijke rekening, met als gevolg elke keer thuis alles narekenen en bedragen overschrijven om alles recht te trekken of eind van de maand weer allebei een gelijk bedrag extra naar de gezamenlijke rekening moesten overmaken, omdat we door dure boodschappen niet uitkwamen. Soms niet altijd even handig, maar dit was nou eenmaal zo.

En toen kwamen er dingen als "Ja, we zijn nu al 3 keer met mijn auto boodschappen wezen doen, nu de jouwe, anders kost het mij elke keer benzine..." Wij hebben het toen over een andere boeg gegooid. Salaris komt op de gezamenlijke rekening binnen, hier krijgen wij naar ratio wat 'zakgeld' van. Hiervan kunnen we beide sparen, eigen uitgaven (hobby's) doen en persoonlijke vaste lasten van betalen. De rest staat allemaal op de gezamenlijke rekening, waar we een aantal 'spaarpotjes/spaardoelen' hebben (huis / tuin / vakantie).

Van de betaalrekening van de gezamenlijke rekening wordt inmiddels bijna alles betaald, ov, benzine, boodschappen, keertje naar de film, dagje/weekendje weg, dingen voor in huis (zij de accessoires / ik de klusspullen), verjaardagscadeautjes/kaartjes (of het nou mijn of haar vrienden/ouders zijn) etc. etc. Dit voelt inmiddels ook gewoon als 'ons' geld, niet meer mijn deel en haar deel.

Dit doen we nu al een jaar of 3 zo en dat bevalt eigenlijk heel, heel goed. En wat betreft spaargeld: Ik ben ergens nog wat achter de hand, dat is voorlopig gewoon nog mijn geld, daar kan zij ook niet bij. Wie weet kan ik het nog eens een keer inloggen voor iets gezamenlijks (verbouwing / aflossen / trouwen )

[ReRichard]

Wat zijn sommige mensen toch ontzettend "judgey judgey" over het fenomeen gescheiden geldstromen. Buiten het feit om dat het idee van 'alles inkomsten 50/50 verdelen' vrij absurd is in een kapitalistische samenleving, vind ik het buitengewoon zelfingenomen om dat dan ook nog eens als enige acceptabele levenswijze te zien.

Ja, ik en mijn vriendin doen ook 50/50 (inmiddels, tijdens mijn studententijd had ik minder als haar. Dat was mijn keuze en ik voelde me daar prettiger bij als leechen bij mijn partner). Maar het is absoluut niet de enige geldige manier van zaken goed regelen.

[ Voor 6% gewijzigd door ReRichard op 29-06-2017 16:44 ]

[Wes46]

ReRichard schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 16:43:
Wat zijn sommige mensen toch ontzettend "judgey judgey" over het fenomeen gescheiden geldstromen. Buiten het feit om dat het idee van 'alles inkomsten 50/50 verdelen' vrij absurd is in een kapitalistische samenleving, vind ik het buitengewoon zelfingenomen om dat dan ook nog eens als enige acceptabele levenswijze te zien.

Ja, ik en mijn vriendin doen ook 50/50 (inmiddels, tijdens mijn studententijd had ik minder als haar. Dat was mijn keuze en ik voelde me daar prettiger bij als leechen bij mijn partner). Maar het is absoluut niet de enige geldige manier van zaken goed regelen.

Ik vind het grappig dat je dit zo ziet. Ik zie 50/50 inderdaad als enige acceptabele levenswijze, de rest is gewoonweg niet eerlijk als je samen een huishouden runt. Ik heb dat hele verhaal van naar rato nooit begrepen en maakt het onnodig complex zoals te lezen valt in het verhaal van @wnwiigrtz

Als je relatieproblemen over financiën wilt dan moet je het naar rato gaan verdelen. Het zal best dat beide accepteren dat de één meer overhoudt dan de ander maar als dat verschil te groot is kan ik me niet voorstellen dat het op een bepaald punt niet tot frictie gaat leiden. Daarnaast kan ik er niet bij dat als de één veel meer overhoudt dan de ander, hij/zij dit niet vervelend vindt naar zijn/haar partner toe.

Is het verschil niet zo groot dan is er geen reden om het niet 50/50 te doen.

[Ardana]

Wes46 schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 16:53:
[...]
Ik vind het grappig dat je dit zo ziet. Ik zie 50/50 inderdaad als enige acceptabele levenswijze, de rest is gewoonweg niet eerlijk als je samen een huishouden runt. Ik heb dat hele verhaal van naar rato nooit begrepen en maakt het onnodig complex zoals te lezen valt in het verhaal van @wnwiigrtz

Als je relatieproblemen over financiën wilt dan moet je het naar rato gaan verdelen. Het zal best dat beide accepteren dat de één meer overhoudt dan de ander maar als dat verschil te groot is kan ik me niet voorstellen dat het op een bepaald punt niet tot frictie gaat leiden. Daarnaast kan ik er niet bij dat als de één veel meer overhoudt dan de ander, hij/zij dit niet vervelend vindt naar zijn/haar partner toe.

Is het verschil niet zo groot dan is er geen reden om het niet 50/50 te doen.

Eensch.

Ik zeg altijd: beiden zetten zich (als het goed is) 100% in voor de relatie. Waarom dan geen 50/50 verdeling van de opbrengsten?

[ReRichard]

Ik snap waarom jullie (en inmiddels ook ik) voor het 50/50 model kiezen. Maar waarom jullie het allemaal zo vanzelfsprekend vinden ontgaat mij volledig.

Enfin ik weiger pertinent te profiteren van mijn partner dus mocht ze weer aanzienlijk meer gaan verdienen dan mij dan zullen de verhoudingen weer scheef gaan. Liever minder geld over houden dan moeite hebben om mijzelf in de spiegel te kijken. (Geen kinderen in het spel ofc, Die veranderen de spelregels aanzienlijk)

[ Voor 20% gewijzigd door ReRichard op 29-06-2017 18:14 ]

[Arrim]

ReRichard schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 18:10:
Enfin ik weiger pertinent te profiteren van mijn partner dus mocht ze weer aanzienlijk meer gaan verdienen dan mij dan zullen de verhoudingen weer scheef gaan. Liever minder geld over houden dan moeite hebben om mijzelf in de spiegel te kijken. (Geen kinderen in het spel ofc, Die veranderen de spelregels aanzienlijk)

Ik begrijp het idee van 'eigen broek willen ophouden' heel goed, maar hoe zie je het voor je als een van de twee significant minder verdient dan de ander? Om dan nog alle kosten/baten naar rato te verdelen lijkt me pittig in de praktijk. Ik 2000 euro uitgeven aan een nieuwe pc terwijl zij geldzorgen heeft? Dat zie ik niet zo snel werken relatietechnisch gezien. Bovendien, de verdiensten van de een worden ook mede mogelijk gemaakt door de ander omdat je elkaars keuzes beïnvloed. Denk aan de keuze voor woonplaats, hoeveel uren je werkt, zorg dragen voor kinderen, huishouden, etc. Als er meer 'samen' ontstaat, dan verdwijnt er m.i. een stukje 'ik'.

[Alexji]

sypie schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:48:
een ervaringsdeskundige die vanaf de straat opgeklommen is tot multimiljonair

Dit klinkt wel erg als een of andere zelfhulpboekfraudeur, koop mijn boek en kom er achter hoe ik rijk ben geworden (door boeken te verkopen aan mensen die hier gevoelig voor zijn!)

[TheBrut3]

Mijn (simpele) mening: Doe waar jullie je beide het beste bij voelen, maar doe dit vooral ook met verstand en niet alleen met je hart.

[sypie]

Alexji schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 19:03:
[...]


Dit klinkt wel erg als een of andere zelfhulpboekfraudeur, koop mijn boek en kom er achter hoe ik rijk ben geworden (door boeken te verkopen aan mensen die hier gevoelig voor zijn!)

De beste man is niet rijk geworden door boeken te verkopen. De beste man is rijk geworden met zaken doen. Wij, mijn vrouw en ik, hebben destijds een seminar gevolgd en hebben daar uit gehaald waarvan wij dachten dat het ons zou helpen. Nu kunnen we inderdaad zeggen dat het ons geholpen heeft. Waar we voorheen discussies en flinke meningsverschillen over geld hadden is dat nu niet meer. Sinds die dag hebben we geen enkele discussie meer gehad over geld, wel gesprekken. Ik moet zeggen dat dit toch écht rust in huize Sypie heeft gebracht.

De beste man is Jeff Lestz, hier kun je zijn verhaal lezen: https://jefflestz.co.uk

[Flavius]

Heb het ook al in een ander topic geplaatst, maar bij een gezamenlijk inkomen ben ik van mening dat het volgende het beste werkt (en mijn inziens ook rechtvaardig is): als je beide inkomen hebt dan dient dit inkomen op één rekening te komen. Vanaf deze rekening betaal je alle gezamenlijke vaste lasten en zet je een deel opzij voor gezamenlijk spaargeld.

Datgene wat vervolgens overblijft verdeel je dan 50/50 en stuur je naar twee aparte rekeningen: één voor de vrouw en één voor de man (of man-man, vrouw-vrouw, zo je wilt). Van dat geld (naar mijn mening kun je met 200 euro vrij te besteden geld per maand méér dan genoeg wanneer alle vaste lasten al betaald zijn) kun je dan individueel doen wat je wilt wat niet voor het geheel is (zoals kleding, eigen hobby, of dergelijke), waarbij op=op is (per maand natuurlijk) en waarbij ieder individu vrij is te sparen wat die persoon wilt (enkel en alleen voor eigen gebruik).

Het idee is naar mijn mening dat wanneer je gaat samenwonen (persoonlijk denk ik dan ook aan trouwen) dat je dan zogenoemd één lichaam wordt. Er is dus geen "haar" geld of "zijn" geld, maar "ons" geld (ondanks dat er wel een individueel deel is, maar enige individuele vrijheid is wel nodig binnen een relatie omdat het anders verstikkend kan werken). Mocht je waarde hechten aan de Bijbel vind ik dit eigenlijk best een Bijbelse methode, waarbij men bij het trouwen ervan uitgaat dat je één lichaam wordt. Enfin, dat is hier verder niet relevant.

[tuinïnen]

Flavius schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 23:16:


Datgene wat vervolgens overblijft verdeel je dan 50/50 en stuur je naar twee aparte rekeningen: één voor de vrouw en één voor de man (of man-man, vrouw-vrouw, zo je wilt). Van dat geld (naar mijn mening kun je met 200 euro vrij te besteden geld per maand méér dan genoeg wanneer alle vaste lasten al betaald zijn) kun je dan individueel doen wat je wilt wat niet voor het geheel is (zoals kleding, eigen hobby, of dergelijke), waarbij op=op is (per maand natuurlijk) en waarbij ieder individu vrij is te sparen wat die persoon wilt (enkel en alleen voor eigen gebruik).

Het idee is naar mijn mening dat wanneer je gaat samenwonen (persoonlijk denk ik dan ook aan trouwen) dat je dan zogenoemd één lichaam wordt. Er is dus geen "haar" geld of "zijn" geld, maar "ons" geld (ondanks dat er wel een individueel deel is, maar enige individuele vrijheid is wel nodig binnen een relatie omdat het anders verstikkend kan werken). Mocht je waarde hechten aan de Bijbel vind ik dit eigenlijk best een Bijbelse methode, waarbij men bij het trouwen ervan uitgaat dat je één lichaam wordt. Enfin, dat is hier verder niet relevant.

Waarom dan verder niet alles gewoon van één rekening ipv twee rekeningen voor de variabele kosten/aankopen? Wanneer je het echt allemaal wilt samensmelten maakt dat dan toch ook niet uit, of toch?

[Stef87]

tuinïnen schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 23:43:
[...]


Waarom dan verder niet alles gewoon van één rekening ipv twee rekeningen voor de variabele kosten/aankopen? Wanneer je het echt allemaal wilt samensmelten maakt dat dan toch ook niet uit, of toch?

Zodat je bijvoorbeeld nog eens voor je vriendin wat kan kopen zonder dat zij gelijk alles al kan zien op haar rekening?

Omdat vriendin graag meer kleding koopt, zonder elke keer geld van "elkaar" op te maken?

Wij doen het ook zo, het meest is allemaal gezamenlijk en hebben beiden een relatief klein eigen budget op onze eigen rekening.

(Ik investeer bijvoorveeld een deel daar weer van, of spaar meer voor andere dingen, vriendin koopt of doet daar weer haar eigen dingen mee)

Het komt er op neer dat je beiden ook nog een individueel persoon blijft, een stukje vrijheid met eigen invulling.

Ik koop eens per jaar iets duurs voor mijn pc, kan ik nu zonder overleg zo doen, vriendin koopt vaker kleine dingen. Grote uitgaven moet je anders (wel zo netjes) altijd overleggen als je echt 100% op één rekening zou zetten, kleine weer niet? Lijkt mij iig niet fijn.

Doe vooral wat voor jullie werkt is vooral het advies :-)

[ Voor 12% gewijzigd door Stef87 op 30-06-2017 00:14 ]

[Flavius]

Wat @Stef87 zegt. Mijn inziens voorkom je daar ook gewoon 'gezeik' mee, omdat je toch personen bent die een eigen wijze van uitgeven hebben. Waar ik 'calvinistisch' zuinig ben, is zij mee van het 'katholieke' gat in d'r hand. Door beide gewoon een even groot budget te hebben, heb ik daar dan verder geen last van en geeft ze het maar uit aan wat ze wil.

[St@m]

Al heel wat jaren alles op 1 hoop en daar maandelijks allebei een stukje zakgeld uit terug, ik zuip het op en investeer in mijn verzamelingen. Mijn vrouw spaart en koopt kleren.
Omdat ik meer verdien kopen we mijn kleding van de gezamenlijke rekening.
Ach.. Maar we hoeven ons niet druk te maken over geld, niet dat we er in zwemmen, maar we hebben voldoende om ons er eigenlijk nooit druk over te maken.

[Divak]

Bij 50/50 denk ik juist aan een oneerlijke verdeling. Sowieso, waarom zou je alles in je leven met elkaar delen, maar wel eerlijk alle muntjes per maand verdelen? Bij ons doen we gewoon 1x 100 en dat is voor ons beiden.

Ik verdien veel meer dan mijn vriendin, zij heeft op dit moment zelfs geen baan. Ze wast, stofzuigt en kookt. Daar is ze misschien 2-3 uurtjes per dag aan kwijt. Betekent het dan dat het oneerlijk is? Ik vind het niet. We delen samen ons leven en we zijn gelukkig met elkaar. We zijn geen middelbare school werkgroepje die elkaar in de haren vliegt omdat het ene groepslid 3 hoofdstukken heeft geschreven en de ander maar 1.

Zolang we beiden maar zicht hebben op ons geld en zolang we het samen maar niet opmaken en verstandig mee omgaan gaat het goed. We hebben ons een doel gesteld wat we maandelijks willen sparen, en alles wat we over hebben mag (niet moet) worden uitgegeven. Deze ene keer wilt mijn vriendin iets leuks, de andere keer hebben we samen iets nodig of wil ik iets voor mijzelf kopen. Geen probleem. Dat houden we echt niet met een telraam bij.

En we kunnen hier nog 100 jaar over discussiëren (of 50 en 50), uiteindelijk beslis je zelf wat het beste werkt voor elkaar en waar jullie je het beste bij voelen. Misschien zien jullie allebei niets in de grote hoop, of vinden jullie het idee naar rato verdelen belachelijk, dan is het snel opgelost

[ Voor 9% gewijzigd door Divak op 30-06-2017 10:00 ]

[Flavius]

Divak schreef op vrijdag 30 juni 2017 @ 09:58:
Zolang we beiden maar zicht hebben op ons geld en zolang we het samen maar niet opmaken en verstandig mee omgaan gaat het goed.

Precies, zolang je er beide verstandig mee omgaat. Echter, zodra het uitgeven tussen de twee personen dusdanig anders is zul je toch ergens een grens moeten trekken. Door beide één bedrag per maand uit te geven, waarvan je beide gebruikmaakt ga je simpelweg gezeik krijgen als de één een gat in de hand heeft en de ander spaarzamer is.

Als je beide ongeveer hetzelfde in elkaar steekt qua financiën kun je prima ook jouw wijze volgen, maar zodra de verschillen in uitgavepatroon groter worden lijkt het mij persoonlijk gewoon verstandiger om beide een x-bedrag per maand te hebben die vrij uit te geven valt (en in dat geval is het mijn inziens rechtvaardiger als één huishouden om dat dan 50/50 te doen, want anders krijg je een scheefgroei in de relatie). Degene met een gat in d'r hand kan dat er dan maandelijks doorheen jagen en degene die wat spaarzamer is kan er ook mee doen wat die wil (bijv. sparen voor grotere, persoonlijke uitgaven, of whatever).

[ Voor 3% gewijzigd door Flavius op 30-06-2017 10:32 ]

[unezra]

Hoewel we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd en er juridisch dus geen mijn en dijn is, hebben we vanaf dat we zijn gaan samenwonen een behoorlijk gescheiden systeem.

We hebben ieder een eigen betaalrekening *en* een eigen spaarrekening, daarnaast hebben we nog een gezamelijke betaal- en spaarrekening.

Allebei hebben we toegang tot en inzicht in onze eigen betaal- en spaarrekening en de gezamelijke betaal- en spaarrekening, maar niet tot die van de ander.

Alle gezamelijke lasten gaan in de regel van de gezamelijke betaalrekening (vaste lasten, maar ook incidenteel brandstof voor de auto, gezamelijke dingen in huis, etc) en we storten iedere maand een bedrag naar rato op de gezamelijke betaal- en spaarrekening. Op dit moment is de verhouding 50/50 omdat onze inkomens nagenoeg gelijk zijn. (Alle extra's zoals overwerk, vakantiegeld en 13e maand zijn voor ons individueel.)

Sparen doen we ieder voor zich, we hebben daarin ieder een eigen systeem en ander spaarsaldo. Vakantiegeld overleggen we ieder jaar opnieuw, soms maken we een bedrag over naar de gezamelijke spaarrekening, soms niet.

Alles dat op onze eigen rekeningen staat is onze eigen verantwoordelijkheid en mogen we zonder overleg uitgeven. Wel hebben we de afspraak dat in geval van nood, de een gebruik mag maken van het spaarsaldo van de ander en dat bijvoorbeeld grote uitgaven van onze privé rekeningen gaan. (Zo hebben we onze auto 50/50 van onze privé spaarrekeningen betaald. Vakanties doen we ook vaak 50/50.)

Qua boodschappen, vrijwel altijd is dat gezamelijk maar als ik whisk(e)y koop of wat extra speciaalbiertjes betaal ik dat soms van mijn eigen rekening.

Brandstof voor de auto wisselt. Zij gebruikt de auto voor woon- werk verkeer dus tankt het meeste maar zo af en toe doen we een tank van de gezamelijke rekening (als we op de gok ongeveer een tank hebben opgereden doen we een gezamelijke tank, zelfde voor als ik vind dat ik veel eigen kilometers heb gemaakt).

Fin, zo hebben we dus redelijk strakke afspraken, maar niet alles is vast te leggen. Brandstof zouden we kunnen uitrekenen maar da's vooral heel veel administratie en zo werkt het ook.

Het leuke van 3 (6 inclusief spaarrekeningen) rekeningen vind ik dat als we elkaar trakteren (etentje, cadeautje, hotel, etc) dat ook echt van onszelf is. Geef ik haar een bos bloemen, dan is dat volkomen een verrassing en 100% van mijn eigen rekening.

We maken niet echt een geheim van onze saldo's maar het is ook geen dagelijks onderwerp van gesprek. Ik vind het niet relevant wat er op haar rekeningen staat en andersom ook niet. (Mits we dus voldoende reserves hebben, zeker als er grote uitgaven aan zitten te komen.)

[wnwiigrtz]

Grappig hoe @Wes46 vind dat we het onnodig complex maken, voor ons is het heel duidelijk. Ons 'zakgeld' is c.a. 30/35% van ons salaris, de rest is gezamenlijk. 13e maand/bonus iis voor de persoon zelf, vakantiegeld gaat in de gezamenlijke pot.

Qua gedachtegang ben ik het helemaal eens met @Stef87 en @unezra. Het is fijn om nog een stukje 'ik' te hebben. In elkaars rekening (en spaarrekening) hebben we geen inzicht, maar weten van elkaar hoe het ervoor staat, gezamenlijk kunnen we uiteraard allebei in. (Speciaal)biertjes of duren koffiebonen voor mij gaan tegenwoordig ook gewoon van de gezamenlijke rekening, net als wanneer zij een hele ochtend bij de kapper heeft gezeten voor wassen, knippen, kleuren etc.

Wel is het zo dat je inderdaad beide je eigen manier van uitgeven en sparen hebt. De ene wil het gewoon lekker op de rekening zetten, de ander neemt wat meer risico door ermee te beleggen. Ene persoon geeft het uit zodra het binnen is, de ander spaart lang voor een grote uitgave. Dit via een gezamenlijke rekening lijkt me erg lastig. Vooral omdat je elkaar dan echt actief in de gaten moet gaan houden...

Als zij elke maand voor € 200,- aan kleding vanaf de gezamenlijke rekening zou kopen, zou dat voor mij geen probleem zijn. Als ik in 1 keer € 2400,- van de rekening plunder omdat ik ineens in m'n kop haal voor mezelf een nieuwe laptop met alles erop en eraan te willen kopen, kan ik me voorstellen dat zij daar wat meer moeite mee heeft. Ik moet er daarbij voor waken dat er gedurende het jaar dat ik spaar voor deze uitgave, zij niet alles uitgeeft aan kleding omdat 'er toch genoeg geld is'.

Die eigen rekening geeft voor ons dus heel veel inzicht. We kunnen beide ons eigen ding doen, hoeven daarvoor niet te overleggen met elkaar etc. En inderdaad, hoe leuk is het om af en toe de ander een te kunnen trakteren op een etentje, avondje uit, bloemetje, wat dan ook... zonder dat de ander het op de rekening al voorbij heeft zien komen. Plus dat het dan ook echt van mij aan haar is. Een cadeautje van de gezamenlijke rekening zou betekenen dat als ik haar een keer duur uit eten neem, ze uiteindelijk gewoon haar eigen gerecht moet betalen, ondanks dat ik degene ben die aan het eind van de avond de pincode intoets...

Het is aan ieder om zelf te bepalen hoe ze dit doen, maar voor ons werkt dit heel erg goed. Kan ik je ten zeerste aanraden @Downloader_NL!

[HKLM_]

@iedereen thx voor de vele reacties. Afgelopen dagen niet veel op Tweakers kunnen zitten wegens ziek zijn / het ff niet meer zien zitten waar ik nu woon... Dus even extra rust gepakt op een andere plek. (Relatie gaat prima)

We zijn inderdaad nog niet getrouwd en een samenlevings contract is in de maak zodra we een woning hebben aangeschaft. We willen dat soort dingen als kosten of overlijden zo goed mogelijk proberen te regelen.

Ik zal vandaag / morgen alle reacties goed lezen en reageren waar nodig

[unezra]

wnwiigrtz schreef op zondag 2 juli 2017 @ 12:53:
Wel is het zo dat je inderdaad beide je eigen manier van uitgeven en sparen hebt. De ene wil het gewoon lekker op de rekening zetten, de ander neemt wat meer risico door ermee te beleggen. Ene persoon geeft het uit zodra het binnen is, de ander spaart lang voor een grote uitgave. Dit via een gezamenlijke rekening lijkt me erg lastig. Vooral omdat je elkaar dan echt actief in de gaten moet gaan houden...

Grappig dat je dat aan haalt. Dat is hier precies zo.

Zij geeft meer geld uit aan kleding, etentjes met vriendinnen, etc. Da's vooral een paar tientjes hier, honderd EUR daar. Bij mij gaat het meer schoksgewijs (hoewel ik ook wel een prima klant van bol.com ben en vrij regelmatig CD's koop), hele tijd niets en dan opeens *bam* een duur stuk apparatuur.

Ik spaar meer voor grote dingen (spaar sowieso wat krampachtiger dan zij), zij geeft haar geld in de regel geleidelijker uit.

Juist omdat we dat gesplitst hebben, is dat geen probleem.

Qua grote gezamelijke uitgaven middelen we wat. Onze auto is een compromis tussen wat zij wil (een klein zuinig voertuig voor woon-werk verkeer) en wat ik fijn vind (een kleine station voor vakanties, klimtrips en op momenten het mee slepen van de nodige computerspullen). In the end hebben we samen het budget bepaald, zijn daar iets overheen gegaan, hebben allebei 50% betaald en zijn happy. Toen ze daarna toch vond dat haar spaargeld wat te krap was maar haar laptop echt op instorten stond, heb ik een nieuwe laptop voor d'r gekocht van mijn eigen geld en op die manier dan toch ook weer die door mijn wensen en eisen wat duurdere auto wat gecompenseerd.

Dat soort dingen zijn geen generieke afspraken over. Da's te veel gedoe en je heb te veel uitzonderingen. We kopen niet ieder jaar een nieuwe auto en telkens als het zo ver is, zijn onze financiële situaties dusdanig veranderd dat het beter is op dat moment te bekijken hoe we het doen.

Wat we wel overigens doen is loonindexactie en een indexatie van de gezamelijke uitgaven. Als er iets veranderd in onze persoonlijke financiële situatie (een van ons 2 gaat meer / minder verdienen, de gezamelijke lasten gaan structureel omhoog), doen we een herberekening en bepalen opnieuw het bedrag dat eenieder over maakt naar de gezamelijke rekening zodat die opnieuw in de regel alle gezamelijke lasten kan dragen. (En als we eens een echt dure maand hebben, dan maken we allebei weer een bedrag over om 'm aan te vullen.)