Sure maar als ik even kijk naar mijn specifieke situatie. Klein team en als op vrijdagmiddag de boel onderuit gaat, is het niet heel handig als mijn directe collega om 4 uur op staat en zegt "moet naar huis, kinderen van de crèche halen". Op dat moment verwacht ik dat mijn collega zijn prioriteiten anders stelt.
Natuurlijk is ook daar vast een mouw aan te passen en kan ik vast beginnen met het oplossen van de crisis, kan collega kind thuis brengen, aan partnerlief (m/v) geven en terug naar kantoor komen of remote helpen maar het verstoort wel de troubleshooting en levert per definitie vertraging op. Ideaal is het dus niet.
Ik streef er naar gemiddeld op zo'n 40 uur per week uit te komen maar in de praktijk zijn dat er altijd meer (zo tussen de ~8 en ~40 uur per maand) en zijn er (gelukkig bij uitzondering) ook weken van 60 uur en meer. Onderhoud of verstoringen waarbij de werkdagen 12 - 18 uur lang zijn (met een enkele uitschieter naar 24 uur of meer) komen vrij regelmatig voor. Dat moet passen bij iemands leven en for sure dat ik tijdens de sollicitatiegesprekken heb gelet of iemand zich daar senang bij voelt of niet.
Nee hoor. Bij een vrouw had ik _exact_ hetzelfde vermeld.
Hadden wij een vrouw aangenomen in plaats van een man, was ik ook niet heel vrolijk geworden als ergens in week 2 blijkt dat diegene een sterke kinderwens zou hebben en binnen een jaar moeder zou willen worden.
Sure, een vrouw is er in de regel langer uit dan een man dus de impact is groter. Blijft dat ik het in beide gevallen relevante informatie vind juist vanwege de (mogelijk) forse impact op het werk. In een groter team is dat niet zo spannend, dan kun je je werk overdragen of voor inhuur zorgen. In een kleiner (en niet zelden gespecialiseerd) team is de impact veel voelbaarder en huur je minder makkelijk even iemand in om het werk over te nemen.
Zelf zou ik het niet melden, simpelweg omdat het er niet toe doet. Je komt daar solliciteren, dus het gesprek moet gaan over de functie en jouw capaciteiten om de functie te vervullen. En eventueel over het bedrijf en hoe zij denken jouw wensen te gaan vervullen. Dat je vader wordt heeft hier verder niks mee te maken, dus niet melden. Je bent het niet verplicht.
Precies daarom is het dus relevant het te melden. Niet in iedere functie past het / is het gewenst dat iemand iedere dag om half 5 naar huis gaat om de kinderen van de crèche te halen. Niets mis mee als je dat wil doen en de taken eerlijk verdeelt, maar logischerwijs heeft het wel invloed op de werkgever en baan die je moet willen.
Als een werkgever daar niet voor open staat of het niet praktisch is voor de baan die je kiest, is het logisch dat zowel werkgever als werknemer moeten kijken of het wel een match is.
Een internationaal vrachtwagenchauffeur die iedere dag de kinderen van school wil halen kan gewoon niet en wel degelijk is het in zo'n situatie relevant.
Verwijderd schreef op maandag 19 juni 2017 @ 08:50:
[...]
Ik denk dat je idee van kinderen en leeftijden een beetje mis zit. Kinderen van 5 zijn al heel goed in staat een hoop handeling zelf te verrichten (eten, aankleden, douchen, etc.). En het wordt met het jaar eenvoudiger.
Een kind van 5 kan niet zelfstandig van- en naar school fietsen. Daarbij, 5 jaar. Voor veel mensen is 5 jaar bij 1 werkgever al een jubileum dat ze nooit willen of gaan halen. Persoonlijk vind ik langere dienstverbanden ook prettiger, de praktijk leert dat 3 jaar al een hele periode is.
[...]
Ik ben nog nooit uitgerust teruggekomen van een vakantie. Voor en na de kinderen.
Gebroken nachten worden veelal door moeders opgevangen (want die heeft verlof) en KDV spreek je af met je partner.
Zwangerschapsverlof is beperkt tot een paar weken. Tenzij je als vrouw daarna besluit niet of minder te gaan werken, heb je daarna als vader toch echt het probleem dat jij ook je bed uit mag om 3 uur 's nachts om je kind te troosten of de fles te geven.

[...]
Alleen al het idee van 80 uur doet mij maagkramp krijgen. Geef mij maar mijn 36 uur, heerlijk. Ook voor de kids was dat al zo.
80 uur in 1 week is absurd veel en hoop ik niet mee te maken. Ik geloof dat ik hier 1 of 2 weken van 70 uur heb gehad en dat was meer dan zat. Maagkramp krijg ik er niet van maar ik zal vast niet de enige zijn die na zo'n week, of een week van 14 dagen aan 1 stuk, een paar dagen nodig heeft om bij te komen.
[...]
Geen idee welke bedrijven jij solliciteert. Maar als man zijnde heb je echt 0,0 last van het feit dat je kinderen hebt. Ik denk dat het eerder een voordeel is, iemand met kinderen wisselt minder makkelijk van baan is mijn ervaring.
Ik heb een collega gehad met kinderen. De impact was absoluut voelbaar. In alle gevallen hebben we d'r goed een mouw aan kunnen passen en is alles in harmonie gegaan, wil niet zeggen dat er geen inpact was.
emnich schreef op maandag 19 juni 2017 @ 08:51:
@unezra Je hebt het als bedrijf dan gewoon niet goed voor elkaar. Je hebt een structurele onderbezetting en moet gewoon meer mensen aannemen.
Natuurlijk ga je dat met een team van jonge honden redden maar echt duurzaam (voor werknemer én werkgever) is het niet.
Meer mensen zou fijn zijn, maar dat zit er bij ons niet in. Hoe dan ook zou ook bij een 3e man op de afdeling er een situatie blijven dat er 1 senior is (ik) en 1 junior/medior beheerders. Ook met 3 personen is de impact fors voelbaar als 1 persoon niet beschikbaar is en de vraag is of die impact wel zo veel groter is dan met 2 personen. (We hebben overigens wel een escape: externen inhuren. Dat kan ook op zeer korte termijn als dat nodig is.)
We plannen er op. Tijdens vakanties is er in principe een soort van change freeze en voeren we geen grote wijzigingen door tenzij noodzakelijk. Grote verstoringen hou je en als nodig, bellen we daarvoor externen.
Maar goed, persoonlijk hou ik daar ook wel van.

Het stadium "jonge hond" ben ik al even gepasseerd, ik word dit jaar 40. Voor mij is juist een van de dingen waar ik plezier uit haal het ietwat onvoorspelbare. (Yet, vakanties zijn heilig en ik heb geen kinderen / kinderwens. Wel een partner.)
Is het ook maar zie boven, dit is waar we het mee moeten doen.
Toen ik 18 was had ik een dergelijke uitdaging wel aangenomen. Nu ik 2x zo oud ben krijg ik er maagkramp van. 36 uur = 36 uur. Ook in de IT. Natuurlijk ben ik 24/7 bereikbaar en niet te beroerd om extra uren te maken, maar wel als het mij uitkomt.
Ik ben dus niet 24/7 bereikbaar. Dat is een heel bewuste keuze. Mijn werktelefoon ligt buiten werktijd in principe buiten gehoorafstand en mijn privé nummer hebben maar heel weinig mensen. Als ik 24/7 bereikbaar zou moeten zijn is dat een 100% garantie dat ik binnen een jaar overspannen thuis zit.
Dat is niet wat ik zeg.
Of je iemand aan neemt of niet is het resultaat van een totale beoordeling van iemands functioneren en of iemand met gegeven privé leven wel bij gegeven functie / bedrijf past.
Niets mis met bijvoorbeeld 36 uur werken en geen storingsdiensten kunnen of willen draaien. Maar dan zijn er wel bepaalde banen en werkgevers die daar niet bij passen. Zoiets wil je tijdens de sollicitatieronde afgevangen hebben.
Dus vind ik het logisch dat je dat in de sollicitatiegesprekken bespreekt en niet daarna.
Uiteindelijk is het geen geheim - tijdens de lunch of koffie-pauze komt het toch wel ter sprake...maar het zou nooit invloed mogen hebben op je kansen tijdens een sollicitatie. Hij zal gewoon aanspraak maken op zijn wettelijk geregelde verlofdagen naast zijn vakantiedagen. Na zijn verlof blijft hij evenveel werken, maakt per saldo niet zo gek veel uit dan voor de werkgever.
Waarom zou dat geen invloed mogen hebben?
Een vegetariër die in een slachthuis gaat werken zal ook niet snel worden aangenomen. Een SEH arts die geen 24 uurs diensten wil draaien zal geen kans maken op de positie van SEH arts. Een internationaal vrachtwagenchauffeur die iedere dag om 5 uur de kinderen van school moet halen is ongeschikt voor die baan.
Natuurlijk heeft het invloed.
Uiteindelijk zal hij het wel een keer moeten melden, maar tijdens een eerste sollicitatiegesprek zou ik het nog even voor me houden - zorg eerst maar dat duidelijk is dat je geschikt bent voor de functie en dat je binnen het bedrijf past. Een tweede gesprek, indien de situatie er zich voor leent, lijkt me een mooier moment.
Daar ben ik het zeker mee eens. Het is meer iets voor een 2e gesprek dan voor een 1e. Maar als het tijdens het 1e gesprek toevallig ter sprake komt zou ik het onderwerp zeker niet mijden of er geen eerlijk antwoord op geven. Stel dat het zinvol van invloed is en je komt daar tijdens het 2e gesprek achter, heb je zowel je eigen tijd als de tijd van je potentiële toekomstige werkgever zitten verdoen. Da's zonde. Kun je er beter tijdens het 1e gesprek achter komen.
[
Voor 75% gewijzigd door
unezra op 19-06-2017 09:13
. Reden: Wat reacties op reacties toegevoegd ]
Ná Scaoll. - Don’t Panic.