Nee, je moet kunnen kijken of het voldoet aan wat je wil. Als dat betekent een blisterverpakking kapotknippen, dan zijn de kosten daarvan voor de winkel omdat de schade niet te voorkomen is.
Om een CPU te proberen, zal je een koeler moeten monteren en dus koelpasta gebruiken. De gevolgen daarvan zijn voor de winkel.
En ja, je kan in de winkel prima een werkend model met stock cooler ergens in een PC werkend zien en bepalen of die koeler te veel lawaai maakt naar jouw smaak.
Koop op afstand is heel duidelijk;
- Retour mag *nooit* geweigerd worden, de wettelijke uitzonderingen daargelaten. Een CPU valt niet onder de uitzonderingen.
- Alleen werkelijke kosten als gevolg van verdergaan dan uitproberen mogen verhaald worden.
De winkel zal de spullen dus gewoon terug moeten nemen en het hele bedrag plus verzendkosten terug moeten betalen. Retourkosten zijn voor koper.
De suggestie van een andere koeler is prima, maar staat los van hoe de wet werkt. Wel kan het een goed idee zijn voor de winkel om voor te stellen dat koper het met een andere koeler van hen probeert. Als dat wel naar wens is, voorkomt de winkel het retour.
Mensen focussen telkens weer heel erg op wat in de winkel zou kunnen en mogen, maar dat is ondergeschikt vanwege de bovenstaande punten dat retour sowieso niet geweigerd mag worden en dat er geen definitie is van 'de winkel' en 'wat kan en mag je daar'. Let erop dat de intentie van de wet is consumentenbescherming, waarbij het oogpunt is dat de winkel niet allerlei creatieve wegen er omheen kan verzinnen. Als stok achter de deur, wordt het retourrecht verlengd tot 12 maanden als de winkel de klant niet op juiste wijze over zijn rechten informeert. Dat geldt voor de standaard voorwaarden en regels, maar ook voor uitspraken daarna, zoals verbroken zegels op hardwareverpakkingen. (Software is anders, hier offtopic)
De wet zegt wel dat je er zorgvuldig mee om moet gaan, maar nergens dat de winkel het weer als 'ongeopende verpakking' of wat er op lijkt moet kunnen verkopen.
Wie meent dat het niet eerlijk is voor de winkel; die kan het prima calculeren in de marges en als dat niet opweegt tegen een showroom waar mensen het niet op afstand kopen, dan kunnen ze daar prima voor kiezen. De wet is er immers om de achterstand van proberen en advies in de winkel te compenseren.
Winkels die proberen zowel de kosten van een showroom als de kosten van koop op afstand te weigeren, zorgen voor een landschap van oneerlijke concurrentie waarbij uiteindelijk de consument de dupe is.
[
Voor 24% gewijzigd door
Verwijderd op 17-06-2017 11:29
]