:strip_icc():strip_exif()/u/428264/t6vldloofbntjgsxehen.jpg?f=community)
Beste mede-Tweakers. Nadat ik met het idee kwam om weer een opleiding te gaan doen ging ik mij oriënteren op mijn interesses. Na enkele beroepstesten en reacties van vrienden en familie had ik besloten op een opleiding te gaan doen in het grafisch vormgeef circuit. Ik heb al een ICT opleiding afgerond, maar ik miste nog het creatieve aspect in dit hele verhaal waarna toch wel is gebleken dat dit mij wel ligt. Goed, Na vele positieve verhalen over het Grafisch Lyceum Rotterdam heb ik besloten voor deze school te gaan en wou toch even het een en ander delen, zeker gezien het feit dat ik meerdere leerlingen hoor op andere opleidingen die dezelfde punten ervaren.
Na bijna twee jaar op deze school te hebben gezeten heb ik naar mijn mening wel een redelijke kijk op hoe en wat er allemaal gebeurd op het GLR. Ten eerste heb ik altijd de gave om in een vernieuwend schooltraject te zitten. De opleiding was verkort van vier naar drie jaar. Natuurlijk klinkt dit in eerste instantie aantrekkelijk maar zelfs al in het eerste jaar nam dit al heel wat onzekerheden met zich mee. Uiteraard snap ik dat zo’n vernieuwend traject enige flexibiliteit van zich vergt, maar naar mijn mening mag dit niet ten koste gaan van de motivatie van de studenten. En ja, dit gebeurt in overvloed.
Het begin van een nieuw schooljaar in een volledig nieuwe school is altijd een spannende gebeurtenis. Zeker omdat ik gemiddeld drie jaar ouder was dan de doorsnee leerling in mijn klas bracht dit enige vragen met zich mee. Hierbij kom ik gelijk aan een enorm pluspunt van de school, acceptatie voor mensen die anders zijn. Niks is gek en niemand wordt uitgelachen. Ik heb mensen in de meest bizarre outfits het schoolgebouw zien betreden waar niemand van op of omkeek. Noem het raar, noem het onprofessioneel. Ik noem het mooi. Gelijkheid, hoe je ook komt opdagen.
De lessen begonnen al snel en boeken moesten worden meegenomen op dat moment. Alles leek goed te starten en er werden een hoop mooie praatjes gegeven en beloftes gedaan. De beloftes die mij het meest bleven hangen waren die van, “Deadlines zijn deadlines.” “Je kan bij ons altijd terecht voor vragen en onduidelijkheden” en “het werk wat je gaat doen is gericht op jouw specialisatie.” Het leken mij destijds erg mooie beloftes en ik begon dan ook met een goed gevoel aan het begin van het schooljaar.
Maar al snel veranderde de zaak in de negatieve zin van het woord en waren deadlines eerder een suggestie. Maanden later, en ik overdrijf niet, kon jouw project nog steeds worden ingeleverd zonder enige vorm van aftrek. Een evengoed cijfer voor iemand die tot in de late uurtjes heeft zitten werken om alles op tijd af te krijgen is dan vanzelfsprekend. U kunt wel begrijpen dat dit soort zaken de motivatie erg snel laten dalen. Nou wil ik ook niet al te veel in gaan op de uitleg van verschillende docenten. Ik bedenk me altijd maar dat verschillende docenten op verschillende manieren uitleggen en dat het niet altijd naar jouw voorkeur kan zijn. Maar nadat de complete klas na een half uur uitleg nog steeds geen idee heeft wat zij moeten gaan doen waarna na meerdere keren vragen er nog steeds geen duidelijk antwoord is, Je vraag naar de opdracht en je krijgt een verhaal te horen over een werknemersorganisatie op de op een na hoogste berg in het zuidelijk halfrond, niet gelogen. Dan ga ik toch mijn twijfels trekken.
De specialisaties waren ook volledig van de kaart verdwenen en al snel was het de bedoeling dat we elke specialisatie een kans moesten geven om te zien of je wel echt de juiste keuze hebt gemaakt. Op zich een goed idee natuurlijk, maar na meerdere beroepstesten te hebben gedaan en het feit dat geen enkele andere richting mij aansprak was ik toch behoorlijk zeker van mijn zaak. Onder het mom van een goede bedoeling ben ik toch met een goede instelling aan dit traject begonnen en u raad het al, na deze periode kwam ik op de richting waarvan ik in eerste instantie al had verteld wat ik wou gaan doen. Dat brengt mij gelijk op een volgend punt wat ons werd beloofd, “Je hebt de vrijheid om de opdrachten zo te maken als je zelf wilt.” Niks is minder waar. Opdrachten moesten volgens strenge procedures worden gemaakt en het ook maar 1 centimeter afwijken van de opdracht kwam gepaard met een onvoldoende. Een creatieve opleiding waar opdrachten worden gegeven om jouw unieke creatieve geest te laten bewijzen zouden naar mijn mening toch wel met een open gedachte moeten worden nagekeken.
Een ander bekend fenomeen is het verhaal over de schoolboeken. Zeker nu ik in het tweede leerjaar zit en we voornamelijk readers op het internet krijgen vraag ik mij af waarom ik in godsnaam ruim honderdvijftig euro heb neergelegd voor deze educatieve literatuur. In het eerste jaar kregen we voornamelijk geprinte readers. Op zich niks mis mee want je hoeft niet met al die boeken te slepen de hele dag, om maar even de positieve kant van het verhaal te zien. Maar toen wij een rekening kregen voor al deze geprinte readers was bij mij, en vele andere, de maat even vol.
1. Je betaald een behoorlijk bedrag voor de schoolboeken
2. Deze boeken gebruik je nauwelijks
3. De leraren printen readers uit om de opdracht uit te leggen
4. We moeten extra betalen voor deze uitgeprinte readers
Nadat ik even verhaal ging halen bij een desbetreffende leraar werd mij verzekerd dat het een vrijwillige bijdrage was en als je niet wou betalen dat het niet hoefde. Nadat ik had verteld dat bovenstaande opsomming nou niet bepaald een ideale manier is van zaken kreeg ik als antwoord, “ik kan er ook niks aan doen.” U snapt natuurlijk wel dat dit soort antwoorden absoluut geen zoden aan de dijk zet en vandaar dat ik een brief wil sturen naar een instantie die hier wel aan verschil van kan maken. Deze ‘vrijwillige’ bijdrage was overigens een vermomming op papier. Nadat een leerling niet betaald had kregen deze toch mooi een brief op de deurmat thuis met de vraag waar het geld bleef. Ik quote een belangrijk stuk uit deze brief, “Deze bijdrage is verplicht.” Nadat ik nogmaals naar dezelfde leraar ben gestapt op verhaal te halen leek het hem dan toch maar een goed idee om het te betalen. Ja, u leest het goed. Als gevolg heeft natuurlijk merendeel netjes de vijfenzeventig euro overgemaakt. Noem het koppig maar ik hield voet bij stuk. Laat ze mij maar bewijzen dat dit inderdaad een verplichte betaling was. En zoals u misschien wel kunt raden, zeker gezien het feit dat zo’n betaling natuurlijk helemaal niet verplicht kan worden gemaakt, heb ik hier nooit meer wat van gehoord. Het bang maken om extra geld in het laatje te kunnen leggen is voor deze school geen vreemde actie.
Het ergste is nog dat dit niet hét verhaal is, dit is slechts EEN verhaal. Een van de vele. Ik zal het complete boekwerk vol tekortkomingen van deze school maar voor me houden, overigens is dat de functie die ik heb kunnen verzinnen voor de schoolboeken die wij nooit hebben hoeven gebruiken, en mijn laatste punt benoemen. Nogmaals het klinkt allemaal erg mooi wat er wordt gezegd op deze school. Zo vertelde onze mentor dat wij het Nederlands, Engels en Rekenen examen al in het tweede jaar zouden krijgen zodat we niet vervolgens terug naar school hoeven in het derde jaar waar wij 10 maanden stage moeten gaan lopen. Overigens vind ik, en iedereen, het belachelijk dat er volledig schoolgeld moet worden betaald voor een schooljaar waarvan je ruim negentig procent niet aanwezig bent. De reactie van de overheid, “zonder school heb je ook geen stage” helpt daar ook niet echt bij mij. Maar dat is een ander verhaal. Nou wil het geval dat deze examens zich in mei en Juni voor gaan doen waarvoor wij nog steeds geen planning hebben gehad. Ik zou niet weten wat ik moet leren voor deze examens en heb via een mail te horen gekregen dat ik over twee dagen mijn Engels examen heb. BELACHELIJK! Hoe kan iemand zich nou in twee dagen voorbereiden op het examen. Nee, ik neem al het hiervoor benoemde voor lief als wij ons normaal konden voorbereiden op de belangrijkste toetsing van onze schoolcarrière.
Na dit verhaal zou ik dan toch willen vragen aan Tweakers in hetzelfde schuitje of Tweakers die dit schuitje ook hebben moeten nemen. Wat is nou slim? Een brief/mail sturen naar een instantie die scholen inspecteer?. Verhaal halen bij de school zelf? Meerdere leerlingen aanwakkeren een petitie te starten? Heeft iemand enige ervaring in dit gebied die mij op het juiste pad kan zetten.
Bij voorbaat dank.
- Een enorm gefrustreerde leerling
Na bijna twee jaar op deze school te hebben gezeten heb ik naar mijn mening wel een redelijke kijk op hoe en wat er allemaal gebeurd op het GLR. Ten eerste heb ik altijd de gave om in een vernieuwend schooltraject te zitten. De opleiding was verkort van vier naar drie jaar. Natuurlijk klinkt dit in eerste instantie aantrekkelijk maar zelfs al in het eerste jaar nam dit al heel wat onzekerheden met zich mee. Uiteraard snap ik dat zo’n vernieuwend traject enige flexibiliteit van zich vergt, maar naar mijn mening mag dit niet ten koste gaan van de motivatie van de studenten. En ja, dit gebeurt in overvloed.
Het begin van een nieuw schooljaar in een volledig nieuwe school is altijd een spannende gebeurtenis. Zeker omdat ik gemiddeld drie jaar ouder was dan de doorsnee leerling in mijn klas bracht dit enige vragen met zich mee. Hierbij kom ik gelijk aan een enorm pluspunt van de school, acceptatie voor mensen die anders zijn. Niks is gek en niemand wordt uitgelachen. Ik heb mensen in de meest bizarre outfits het schoolgebouw zien betreden waar niemand van op of omkeek. Noem het raar, noem het onprofessioneel. Ik noem het mooi. Gelijkheid, hoe je ook komt opdagen.
De lessen begonnen al snel en boeken moesten worden meegenomen op dat moment. Alles leek goed te starten en er werden een hoop mooie praatjes gegeven en beloftes gedaan. De beloftes die mij het meest bleven hangen waren die van, “Deadlines zijn deadlines.” “Je kan bij ons altijd terecht voor vragen en onduidelijkheden” en “het werk wat je gaat doen is gericht op jouw specialisatie.” Het leken mij destijds erg mooie beloftes en ik begon dan ook met een goed gevoel aan het begin van het schooljaar.
Maar al snel veranderde de zaak in de negatieve zin van het woord en waren deadlines eerder een suggestie. Maanden later, en ik overdrijf niet, kon jouw project nog steeds worden ingeleverd zonder enige vorm van aftrek. Een evengoed cijfer voor iemand die tot in de late uurtjes heeft zitten werken om alles op tijd af te krijgen is dan vanzelfsprekend. U kunt wel begrijpen dat dit soort zaken de motivatie erg snel laten dalen. Nou wil ik ook niet al te veel in gaan op de uitleg van verschillende docenten. Ik bedenk me altijd maar dat verschillende docenten op verschillende manieren uitleggen en dat het niet altijd naar jouw voorkeur kan zijn. Maar nadat de complete klas na een half uur uitleg nog steeds geen idee heeft wat zij moeten gaan doen waarna na meerdere keren vragen er nog steeds geen duidelijk antwoord is, Je vraag naar de opdracht en je krijgt een verhaal te horen over een werknemersorganisatie op de op een na hoogste berg in het zuidelijk halfrond, niet gelogen. Dan ga ik toch mijn twijfels trekken.
De specialisaties waren ook volledig van de kaart verdwenen en al snel was het de bedoeling dat we elke specialisatie een kans moesten geven om te zien of je wel echt de juiste keuze hebt gemaakt. Op zich een goed idee natuurlijk, maar na meerdere beroepstesten te hebben gedaan en het feit dat geen enkele andere richting mij aansprak was ik toch behoorlijk zeker van mijn zaak. Onder het mom van een goede bedoeling ben ik toch met een goede instelling aan dit traject begonnen en u raad het al, na deze periode kwam ik op de richting waarvan ik in eerste instantie al had verteld wat ik wou gaan doen. Dat brengt mij gelijk op een volgend punt wat ons werd beloofd, “Je hebt de vrijheid om de opdrachten zo te maken als je zelf wilt.” Niks is minder waar. Opdrachten moesten volgens strenge procedures worden gemaakt en het ook maar 1 centimeter afwijken van de opdracht kwam gepaard met een onvoldoende. Een creatieve opleiding waar opdrachten worden gegeven om jouw unieke creatieve geest te laten bewijzen zouden naar mijn mening toch wel met een open gedachte moeten worden nagekeken.
Een ander bekend fenomeen is het verhaal over de schoolboeken. Zeker nu ik in het tweede leerjaar zit en we voornamelijk readers op het internet krijgen vraag ik mij af waarom ik in godsnaam ruim honderdvijftig euro heb neergelegd voor deze educatieve literatuur. In het eerste jaar kregen we voornamelijk geprinte readers. Op zich niks mis mee want je hoeft niet met al die boeken te slepen de hele dag, om maar even de positieve kant van het verhaal te zien. Maar toen wij een rekening kregen voor al deze geprinte readers was bij mij, en vele andere, de maat even vol.
1. Je betaald een behoorlijk bedrag voor de schoolboeken
2. Deze boeken gebruik je nauwelijks
3. De leraren printen readers uit om de opdracht uit te leggen
4. We moeten extra betalen voor deze uitgeprinte readers
Nadat ik even verhaal ging halen bij een desbetreffende leraar werd mij verzekerd dat het een vrijwillige bijdrage was en als je niet wou betalen dat het niet hoefde. Nadat ik had verteld dat bovenstaande opsomming nou niet bepaald een ideale manier is van zaken kreeg ik als antwoord, “ik kan er ook niks aan doen.” U snapt natuurlijk wel dat dit soort antwoorden absoluut geen zoden aan de dijk zet en vandaar dat ik een brief wil sturen naar een instantie die hier wel aan verschil van kan maken. Deze ‘vrijwillige’ bijdrage was overigens een vermomming op papier. Nadat een leerling niet betaald had kregen deze toch mooi een brief op de deurmat thuis met de vraag waar het geld bleef. Ik quote een belangrijk stuk uit deze brief, “Deze bijdrage is verplicht.” Nadat ik nogmaals naar dezelfde leraar ben gestapt op verhaal te halen leek het hem dan toch maar een goed idee om het te betalen. Ja, u leest het goed. Als gevolg heeft natuurlijk merendeel netjes de vijfenzeventig euro overgemaakt. Noem het koppig maar ik hield voet bij stuk. Laat ze mij maar bewijzen dat dit inderdaad een verplichte betaling was. En zoals u misschien wel kunt raden, zeker gezien het feit dat zo’n betaling natuurlijk helemaal niet verplicht kan worden gemaakt, heb ik hier nooit meer wat van gehoord. Het bang maken om extra geld in het laatje te kunnen leggen is voor deze school geen vreemde actie.
Het ergste is nog dat dit niet hét verhaal is, dit is slechts EEN verhaal. Een van de vele. Ik zal het complete boekwerk vol tekortkomingen van deze school maar voor me houden, overigens is dat de functie die ik heb kunnen verzinnen voor de schoolboeken die wij nooit hebben hoeven gebruiken, en mijn laatste punt benoemen. Nogmaals het klinkt allemaal erg mooi wat er wordt gezegd op deze school. Zo vertelde onze mentor dat wij het Nederlands, Engels en Rekenen examen al in het tweede jaar zouden krijgen zodat we niet vervolgens terug naar school hoeven in het derde jaar waar wij 10 maanden stage moeten gaan lopen. Overigens vind ik, en iedereen, het belachelijk dat er volledig schoolgeld moet worden betaald voor een schooljaar waarvan je ruim negentig procent niet aanwezig bent. De reactie van de overheid, “zonder school heb je ook geen stage” helpt daar ook niet echt bij mij. Maar dat is een ander verhaal. Nou wil het geval dat deze examens zich in mei en Juni voor gaan doen waarvoor wij nog steeds geen planning hebben gehad. Ik zou niet weten wat ik moet leren voor deze examens en heb via een mail te horen gekregen dat ik over twee dagen mijn Engels examen heb. BELACHELIJK! Hoe kan iemand zich nou in twee dagen voorbereiden op het examen. Nee, ik neem al het hiervoor benoemde voor lief als wij ons normaal konden voorbereiden op de belangrijkste toetsing van onze schoolcarrière.
Na dit verhaal zou ik dan toch willen vragen aan Tweakers in hetzelfde schuitje of Tweakers die dit schuitje ook hebben moeten nemen. Wat is nou slim? Een brief/mail sturen naar een instantie die scholen inspecteer?. Verhaal halen bij de school zelf? Meerdere leerlingen aanwakkeren een petitie te starten? Heeft iemand enige ervaring in dit gebied die mij op het juiste pad kan zetten.
Bij voorbaat dank.
- Een enorm gefrustreerde leerling
:strip_icc():strip_exif()/u/188201/ava.jpg?f=community)
/u/98547/crop5db2a7ff7f697_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/626559/crop59916d9743d5c_cropped.jpeg?f=community)
/u/421470/crop5851203431803_cropped.png?f=community)
. /u/12668/hydra.png?f=community)
/u/120678/crop5e3c61bc88f61_cropped.png?f=community)