Paultje3181 schreef op vrijdag 24 februari 2017 @ 08:32:
Ik denk dat het een goede basis geeft, maar let er wel op dat taal ook onderhevig is aan verandering. De klassiekers zijn leuk, maar hoe relevant is de spreektaal van Kafka (1883-1924) voor het huidige Duits? Of Das Parfum uit 1985?
Wie heeft het over spreektaal? TS wil in eerste instantie leren lezen en schrijven.
Juist omdat het Duits sterk uiteenlopende regionale dialekten heeft wordt er hard onderscheid gemaakt tussen spreek- en schrijftaal. De schrijftaal is muv een mislukte hervorming van 1996 terug te leiden tot de regels die Konrad Duden in 1880 vastlegde en in de jaren erop door Pruisen, Zwitserland, en vanaf 1904 in de rest van het Duitse rijk en Oostenrijk als gezaghebbend bestempeld werd.
Dus wat Kafka schreef (wat zeker geen spreektaal was!) in 1915 was prima correct Duits volgens hedendaagse normen. Het verschil tussen de taal in zijn boeken en in recente boeken is veel kleiner dan het verschil tussen pakweg iets van Couperus en hedendaags Nederlands, met name door de Spellingwijziging van 1955.
Kafka maakt gebruik van heldere, eenvoudige taal, dus is hij een erg toegankelijke auteur. Daarnaast zijn zijn onderwerpen nu nog relevant en stimulerend.
Als je spreektaal wilt leren moet je allereerst kiezen *welk* spreektaal je wilt, net over de grens in Ostfriesland spreken ze een dialekt (van het Duits overigens, Fries kom je er nauwelijks tegen) dat iemand in Bayern volstrekt niet zou kunnen verstaan. En dan moet je erheen gaan en je enige tijd volledig onderdompelen in de taal en de streek. Dat ga je nooit uit enige boek kunnen leren.
Daarnaast heb je voor de naamvallen toch echt een stukje kennis nodig van de regels.
Kan, maar je pikt al snel veel op uit context als je een beetje basis hebt. Ik was waardeloos in Duits op school, heb het dan ook zo snel als het kon laten vallen. Later, op de universiteit, werd ik geacht Duitstalige bronnen en studieboeken te kunnen lezen. Dus dat gedaan. Het was de eerste dagen lastig doorbijten, maar binnen een paar weken kon ik zonder meer te doen dan lezen met woordenboek erbij de woordenboek wegdoen, en na een halfjaar ging het dermate soepel dat ik niet eens doorhad of een bron in NL, EN of DE was.
Overigens zijn er zeker Duitse auteurs die er een sport van maken om lastig te schrijven. Goethe, met z'n paginavullende zinnen, is al genoemd. Ik heb recent ook meer dan een jaar gedaan over Nicolaus Sombart's
Jugend in Berlin. Geweldig boek, maar soms geen doorkomen aan. Dat zijn nou werken die ik een beginner niet zo zou aanraden, net zoals je in het NL waarschijnlijk beter met Hugo Claus dan Harry Mulisch kunt beginnen