Het wiebelende-voet-fenomeen

[RavendeRenee]

In de afgelopen decennia ben ik talloze mensen tegengekomen op kantoor, op school, in een trainings cursus, etc... die met 1 voet wiebelen.
Dit is een bizar fenomeen... Ongeveer 2 keer per seconde laten ze een paar minuten lang hun voet op en neer gaan terwijl ze op een stoel zitten te typen, lezen, luisteren...
Behalve dat het irritant is om er naast te zitten, fascineert het me ook. Ik neem aan dat dit een soort onbewuste stress-uitlaat is... Maar waarom is het zo'n universeel iets? Los van welk deel van de wereld, welk kantoor, man of vrouw zijn, het gedrag is hetzelfde. Is er een term voor dit voet-gewiebel? Dat moet haast wel... Dan kan ik weer verder lezen en kijken of mijn stress-theorie klopt...

[S_Chief]

http://www.newhealthadvis...ple-Shake-Their-Legs.html

[RavendeRenee]

S_Chief schreef op maandag 20 februari 2017 @ 01:46:
http://www.newhealthadvis...ple-Shake-Their-Legs.html

Nice, zoiets zocht ik... stress (werk, complex probleem of cafeine) dus.

[S_Chief]

Een van de vele linkjes hoor. Het stikt ervan op het internet iig.

[Salvatron]

Nu, op dit moment, ben ik met mijn been aan het wiebelen.

[RavendeRenee]

Salvatron schreef op maandag 20 februari 2017 @ 04:03:
Nu, op dit moment, ben ik met mijn been aan het wiebelen.

Waarom 1 been dan? Waarom doen zoveel mensen, onafhankelijk van elkaar hetzelfde? Dat moet uit onze evolutie komen... Misschien een zo efficient mogelijke manier om zittend energie te verbranden zonder de handen bezet te houden?

[g0tanks]

RavendeRenee schreef op maandag 20 februari 2017 @ 02:13:
[...]


Nice, zoiets zocht ik... stress (werk, complex probleem of cafeine) dus.

Waar haal je dat dan vandaan? In het artikel wordt helemaal niet over stress gesproken.

[RavendeRenee]

g0tanks schreef op maandag 20 februari 2017 @ 04:58:
[...]


Waar haal je dat dan vandaan? In het artikel wordt helemaal niet over stress gesproken.

"shaking of legs when faced with something difficult can also be a means of releasing nervous energy, too."

"Analeptics
People who make use of any kind of analeptics or stimulants such as nicotine or caffeine are bound to feel slightly agitated and anxious in a sitting position and can start shaking their legs. The urge to shake the leg intensifies if the person is using a powerful analeptic."

"For Adrenaline Issues
Why do people shake their legs? One of the reasons is adrenaline."

Lijkt me toch duidelijk... allemaal stress gevolgen of veroorzakers...

[ Voor 41% gewijzigd door RavendeRenee op 20-02-2017 05:09 ]

[Anoniem: 55563]

Het viel mij jaren geleden al op dat mensen dit doen. Ik ging er eigenlijk altijd van uit dat mensen het wél min of meer bewust doen. Ik kon me namelijk niet voorstellen dat je het níet in de gaten hebt. Daarom vond ik het ook altijd vooral irritant. Het kwam op mij over als een combinatie van ongeduld, opgejaagdheid en miskenning van de directe omgeving en omstanders. Net als mensen die overlast veroorzaken door altijd hard op de hielen te lopen (heel fijn voor de onderburen) en door deuren vaak hard dicht te trekken. Het zijn allemaal niet de meest sympathieke signalen die je kunt afgeven.

Inmiddels woon ik al geruime tijd in ZO Azië en hier zie ik het praktisch alleen bij westerlingen gebeuren en dan meestal toeristen of anderen die hier nog niet zo lang zijn. Aziaten lijken lichaamstaal beter op te pikken. Heb je bijvoorbeeld haast of zichtbare stress dan word je daar al snel licht bezorgd over aangesproken, en natuurlijk altijd met een glimlach. In het westen daarentegen lijken mensen elkaar voor het grootste deel te negeren. Wat hier als menselijke compassie of medeleven wordt gezien is in het westen al gauw een vorm van bemoeienis.

Ik weet inmiddels wel dat de westerse samenleving nodig moet onthaasten. Elke keer als ik in Nederland ben, valt het me op dat mensen zich veel drukker maken dan nodig. Alles moet per se constant zo efficiënt mogelijk gebeuren en er mag geen minuut verloren gaan. Er wordt hard gerend om nog de bus of de trein te kunnen halen, ook al gaat de volgende 5 of 10 minuten later. Boodschappen doen in spitstijd moet ook bijna robotisch precies gebeuren. Zorg maar dat je alvast met je geld en je tas klaar staat bij de kassa want de mensen achter je een minuut langer laten wachten dan onnodig wordt als irritant en onnodig ervaren. Dus als je in eerste instantie niet zoveel haast hebt dan zorgen omstanders daar wel voor. Dat staat in schril contrast tot culturen waarin mensen elkaar juist bewust afremmen. Mensen leven meer in het moment, hebben contact en zijn zichtbaar ontspannen. Wiebelende voeten zijn tegelijk een zeldzaamheid. Er zal vast wel een verband zijn.

[Clifdon]

Bij mij heeft het zeker een verband met stress. Vroeger had ik het extreem tijdens tentamens en nu alleen maar als ik het druk heb op werk. Zoals vandaag word ik al met wiebelende voeten wakker, waarschijnlijk omdat ik een issue heb lopen over mijn loon waar ik me heel erg over kan opwinden.

Volgens mij heb ik het niet als ik bijvoorbeeld op vakantie ben en alles netjes achter heb kunnen laten. Daarnaast heb ik wel altijd het idee gehad dat technische mensen er meer last van hadden. Maar ik heb daar geen onderzoek naar gedaan. Ik heb misschien ook gewoon meer technische mensen in stresssituaties gezien.

[aicaramba]

Even iets wat minder over de kernoorzaak. Het valt me op dat ik dat vooral doe als ik tijdens het zitten mijn voet afsteun op de bal van de voet. Wanneer ik mijn voet iets vooruit schuif en afsteun op mijn hele voet, of op de hak van de voet, doe ik het nooit. Dan lukt het ook niet, ofzo.

Ik heb misofonie en kan me aan dat soort dingen best wel storen als het vaak gebeurt.

[Anoniem: 55563]

aicaramba schreef op maandag 20 februari 2017 @ 07:31:
Even iets wat minder over de kernoorzaak. Het valt me op dat ik dat vooral doe als ik tijdens het zitten mijn voet afsteun op de bal van de voet. Wanneer ik mijn voet iets vooruit schuif en afsteun op mijn hele voet, of op de hak van de voet, doe ik het nooit. Dan lukt het ook niet, ofzo.

Ik heb misofonie en kan me aan dat soort dingen best wel storen als het vaak gebeurt.

Misofonie? Ik heb het even opgezocht maar dan krijg ik meteen weer het gevoel dat ze van gekkigheid niet meer weten wat ze moeten bedenken. Maar dat gevoel zal ook wel weer een term voor bestaan. Met alle respect hoor. Het is meer dat sommige zaken gewoon nogal opgeblazen lijken te worden. Ik kan bepaalde geluiden ook bijzonder irritant vinden en dat hoeven niet per se harde geluiden te zijn maar ik plak daar geen label op. Volgens mij kennen heel veel mensen dat verschijnsel wel. Het hoort wat mij betreft gewoon bij het mens zijn.

Even licht off topic maar ADHD vind ik een gigantisch verzinsel. Ze hebben er al bizar veel kinderen mee aan de amfetaminen gekregen omdat dat goed voor ze zou zijn, iets waar ik mijn ernstige twijfels bij heb. Het probleem is dat in Nederland alles gewoon snel moet gebeuren en natuurlijk meteen goed. Er is vaak weinig ruimte meer voor rust en even nadenken. Er is zoveel maatschappelijke druk dat mensen zichzelf voorbij lijken te lopen. Kinderen groeien op in dat milieu, kunnen daar vaak niet goed mee omgaan en in plaats van de omgeving er zoveel mogelijk op aan te passen geven we ze maar een pilletje bij het eten. De wereld op zijn kop als je het mij vraagt.

Maar echt, de westerlingen die hier net zijn aangekomen pik je er zo uit.. De hele motoriek staat in overdrive. Er wordt niet gewandeld maar gesnelwandeld. Oversteken gaat niet afwachtend maar gehaast. Pas als je je bewust bent van je eigen stress kun je dat veranderen denk ik maar dan moet de omgeving wel een beetje meehelpen en het zeker niet negeren. Iets wat het er in Nederland niet altijd even makkelijk op maakt maar dan spreek ik vooral voor mezelf.

[aicaramba]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 08:42:
[...]

Misofonie? Ik heb het even opgezocht maar dan krijg ik meteen weer het gevoel dat ze van gekkigheid niet meer weten wat ze moeten bedenken. Maar dat gevoel zal ook wel weer een term voor bestaan. Met alle respect hoor. Het is meer dat sommige zaken gewoon nogal opgeblazen lijken te worden. Ik kan bepaalde geluiden ook bijzonder irritant vinden en dat hoeven niet per se harde geluiden te zijn maar ik plak daar geen label op. Volgens mij kennen heel veel mensen dat verschijnsel wel. Het hoort wat mij betreft gewoon bij het mens zijn.

Ik snap dat mensen er zo over denken.. Was het maar zo. Je kan je niet voor stellen wat voor effect fluitende mensen op mij kunnen hebben.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Overigens was dit laatst in het nieuws:
https://www.scientias.nl/...ppelijk-bewijs-ziekte-is/

[ Voor 14% gewijzigd door aicaramba op 20-02-2017 09:19 ]

[Kenzi]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 05:49:
Aziaten lijken lichaamstaal beter op te pikken. Heb je bijvoorbeeld haast of zichtbare stress dan word je daar al snel licht bezorgd over aangesproken, en natuurlijk altijd met een glimlach. In het westen daarentegen lijken mensen elkaar voor het grootste deel te negeren. Wat hier als menselijke compassie of medeleven wordt gezien is in het westen al gauw een vorm van bemoeienis.

Dat is wel erg iedereen over 1 kam scheren. In al die jaren dat ik in China / HK woon ben ik nog nooit aangesproken als ik haast / stress had / heb. En zeker niet met een glimlach. (die mama-san's die met een glimlach vragen of je een massage wil tellen niet mee )

In Hong Kong heeft iedereen altijd haast en kan een glimlach er nooit vanaf, en dat is een zeer mixed bevolking. (nationaliteiten).
En lichaamstaal beter oppakken? In NL geeft een dodelijke blik 9 vd. 10 keer de gewenste reactie. In China geen enkele reactie. Compassie, medeleven?

Stress komt overal voor, ook in Azïe. Het is echt niet iets Westers.

[Bensimpel]

Dit heet volgens mij "restless leg/feet syndrome"

Dit heb ik ook, maar dan vaak in mijn slaap.

Wikipedia: Rustelozebenensyndroom

[Michidez]

Ik was het ook aan het doen toen ik deze thread zag.

Volgens mij doe je het maar met 1 been zodat je op het andere kan "steunen". Zo voelt het toch als ik het met beide benen probeer.

Waarom ik het doe heb ik absoluut geen idee in.

[Montaner]

Kenzi schreef op maandag 20 februari 2017 @ 08:55:
[...]


Dat is wel erg iedereen over 1 kam scheren. In al die jaren dat ik in China / HK woon ben ik nog nooit aangesproken als ik haast / stress had / heb. En zeker niet met een glimlach. (die mama-san's die met een glimlach vragen of je een massage wil tellen niet mee )

In Hong Kong heeft iedereen altijd haast en kan een glimlach er nooit vanaf, en dat is een zeer mixed bevolking. (nationaliteiten).
En lichaamstaal beter oppakken? In NL geeft een dodelijke blik 9 vd. 10 keer de gewenste reactie. In China geen enkele reactie. Compassie, medeleven?

Stress komt overal voor, ook in Azïe. Het is echt niet iets Westers.

Hij had het ook over ZO Azië, een wezelijk verschil met HK en de grote steden in China.

Ik doe het zelf heel weinig, voornamelijk als iets niet lukt en ik mezelf er extra op moet inspannen. Regless leg syndroom is wel wat meer omvattend dan alleen wiebelen met 1 voet/been. Mijn vriendin trekt bijvoorbeeld om X tijd (minuut of zo) als ze rustig op de bank zit haar voet naar zich toe (alsof je kramp hebt in je kuit), dat valt meer onder restless leg syndroom denk ik.

[ThoNohT]

Het wordt hier meteen afgeschreven als stress, terwijl punt 1 in het gelinkte topic luidt: 1. Concentration
Het wordt zelfs aangemoedigd tegenwoordig, zie bijvoorbeeld dit artikel: http://www.hln.be/hln/nl/...ngen-rustiger-maken.dhtml En bij veel mensen waarvan ik weet dat ze hun been bewegen is dat ook hoofdzakelijk de oorzaak. Ik ben er ook een van. Ik kan heerlijk op mijn gemak tv aan het kijken zijn, of rustig achter mijn pc aan het werken zijn, en dan ben ik continu met mijn voet/been aan het bewegen.

Er zijn voor mij ook echt meerdere vormen waarbij ik dit kan doen. Een van de manieren is met beide voeten op de grond, en een daarvan gaat dan in hoog tempo (hoger dan ik zelf bewust kan bewegen) op en neer. Dit is bijna meer een trilling, of een spastische beweging, echter heb ik wel volledige controle over wanneer ik hiermee stop, en kan ik het vaak ook weer bewust starten met wat moeite. Ik ondervind bovendien geen onaangename gevoelens in mijn benen waardoor ik dit wil doen, zoals dat Wikipedia artikel aanhaalde. Ik ben er vrij zeker van dat dit niet de oorzaak is.

Ditzelfde kan ik ook doen als ik een been over de andere heb liggen, de voet op de grond kan ik dan gaan bewegen, waardoor de andere automatisch mee op en neer gaat, of de voet die op de andere been hangt kan ik op en neer bewegen. Dit laatste is iets wat ik ook heel vaak onbewust doe op de maat van de muziek die ik aan het luisteren ben. Voor mensen die naast mij op de bank zitten kan dit ook erg irritant zijn, en men vraagt me dan ook vaak of ik nerveus ben. Dit is het echter niet, het gebeurt gewoon, en ik ervaar geen enkele vorm van stress, ik schrijf het altijd maar toe aan het feit dat ik drummer ben, en dat dat een natuurlijke beweging is voor mij. Maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen.

Ook komt het nog wel eens ooit voor (dit was ik aan het doen toen ik deze topic opende), dat ik twee benen vooruit heb, gekruisd bij de enkels, en dat ik ze samen aan het bewegen ben. Wederom kan dit in willekeurige snelheid zijn, of op de maat van de muziek die ik aan het luisteren ben.

[Kenzi]

Montaner schreef op maandag 20 februari 2017 @ 09:19:
[...]

Hij had het ook over ZO Azië, een wezelijk verschil met HK en de grote steden in China.

Daarom is het over 1 kam scheren van "Aziaaten" tov "Westerlingen" nutteloos.
Wezelijk verschil tussen het platteland en de grote steden is er ook niet. Alleen de redenen voor stress zijn anders ( hoe kom ik aan geld voor eten tov. hoe betaal ik mijn huur bijv. )

Neem Vietnam bijv, Voor 'westerlingen' komen de mensen daar heel relaxed over. Dat wil niet zeggen dat ze dat ook echt zijn. De uiterlijke kenmerken voor stress zijn verschillend, en in sommige culturen proberen ze die ook meer te verbergen. Maar het is echt iets universeels.
Die boer op het platteland die zich zorgen maakt over de oogst of die bankier in Singapore.

[Anoniem: 887817]

Aandacht is concentratie, concentratie op iets 'positiefs' is 'lonende' afleiding, 'lonende' afleiding geeft een bepaalde rust en omgekeerd is negatieve concentratie op een acuut probleem een aanjager om afleiding/positiviteit te zoeken (ren!).

Als je iets vaak genoeg doet wordt het een soort van 'default path' van comfortabel automatisme en groeit de neiging om het vanzelf te doen.
De actieve/bewuste waardering kan er ook minder van worden terwijl de gewoonte toch al vast kan liggen.

OCD en mildere verschijningen van ongecontroleerd gedrag vormen zo rond eenvoudige mechanismen van beloning en discomfort, juist wanneer men minder critisch denkt/stuurt en meer met 'de flow' gaat sluipen dit soort dingen er in.

[ Voor 22% gewijzigd door Anoniem: 887817 op 20-02-2017 10:40 ]

[carbidsjitter]

Bensimpel schreef op maandag 20 februari 2017 @ 08:57:
Dit heet volgens mij "restless leg/feet syndrome"

Dit heb ik ook, maar dan vaak in mijn slaap.

Wikipedia: Rustelozebenensyndroom

Dat is weer wat anders volgens mij, mijn vader heeft dat ook, zelfs zo erg dat mijn moeder soms ergens anders slaapt , maar die heeft niet het 'Wiebelende-Voet-Fenomeen'.

M'n vader heeft 's avonds altijd jeuk aan z'n benen/voeten en moet de benen continue bewegen, echt moeten en niet wiebelen op de bal van de voet. Als hij 's avonds bv. achter de computer zit, zit hij er vaak op knieën voor het beeldscherm om z'n benen rustig te houden.

[MrMonkE]

Ik denk dat mensen het alleen met hun primaire been doen.
Dus ik ben rechts en doe het met rechts.
Wat ik me afvraag is of mensen die 100% links en rechts zijn dit afwisselen met beide benen.
Of heeft het te maken met welke hersenhelft actief is?

[Sjnieboon]

Ik doe het alleen als er muziek te horen is, en dan vrijwel altijd met beide benen.... drummers probleem denk ik. Ben me er bewust van dat dat nogal irritant kan zijn voor anderen, en probeer daar 'rekening' mee te houden (voor zover ik het zelf door heb).

[Anoniem: 887817]

MrMonkE schreef op maandag 20 februari 2017 @ 10:39:
Ik denk dat mensen het alleen met hun primaire been doen.
Dus ik ben rechts en doe het met rechts.
Wat ik me afvraag is of mensen die 100% links en rechts zijn dit afwisselen met beide benen.
Of heeft het te maken met welke hersenhelft actief is?

Onwaar en bovendien een fabel wat je aanhaalt.
Zelf "rechtshandig" maar had het idee en later de neiging mijn linker been te gebruiken, dit was bewust begonnen en aangeleerd geïnspireerd door mijn omgeving en hyperactieve vrienden in mijn geval.
Daarvoor heb ik nooit een onderscheid gemaakt of aangeleerd nog aangebracht tussen mijn linker en rechter been. Voetballen heb ik bijvoorbeeld van begin af aan bewust links en rechts gedaan.
Ik vond het om verschillende redenen (intellectueel en gevoelsmatig) lonend om het links te gaan doen.

Het zal voor een groot deel zien en imitatiegedrag zijn wat je op het idee brengt ook zo mee te gaan doen.

Aanleren/critiek override neiging (automatisme) en niet alles ligt vantevoren vast.
En bovendien, om niet pessimistisch te klinken:

Positieve opbouwendheid (liefde, "vrijheid") is voordeliger dan negatieve kritiek en toch kan ze nodig zijn (wet, "straf") om jezelf op de juiste weg te sturen en houden.

[ Voor 46% gewijzigd door Anoniem: 887817 op 20-02-2017 10:57 ]

[PaRaDoX4]

Anoniem: 887817 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 10:42:
[...]
Onwaar en bovendien een fabel wat je aanhaalt.
Aanleren/critiek override neiging (automatisme) en niet alles ligt vantevoren vast.
En bovendien, om niet pessimistisch te klinken:

Positieve opbouwendheid (liefde, "vrijheid") is voordeliger dan negatieve kritiek en toch kan ze nodig zijn (wet, "straf").

Sinds wanneer kan een gedachte onwaar en een fabel zijn.

Heb je de verkeerde reactie gequote?

Mag in ieder geval iets minder passief agressief.

merk ook dat het voornamelijk mijn rechterbeen is en ik ben daarbij ook rechts. Zou nog best kunnen. Zal vast ooit onderzoek naar gedaan zijn.

[ Voor 19% gewijzigd door PaRaDoX4 op 20-02-2017 10:51 ]

[Anoniem: 887817]

Het werkt gewoonweg niet zoals zijn gedachte impliceert.
Ik zeg niet dat een gedachte onwaar is.

Heb trouwens mijn reactie bewerkt en verder aangevult.
Ik kom hier niet om discussies te voeren maar om iets nuttigs bij te dragen.

Misschien moet je je daar op richten in plaats van te concentreren op aannamen en gewoonten van "sociale" aard want ik kom niet om vriendjes te maken. Dus niet om in herhaling te vallen met populair en typisch gedoe.
Ik vond het simpelweg pijnlijk dat zoiets eenvoudigs, de OT vraag, niet te doorgronden is en heb er zelfs een account voor gemaakt.

Een beetje jammer dat nuttige zaken weg gewassen worden met veel lege zelfbelonende herhalingen en onnutte zaken.
Een beetje zoals mensen ook met hun brein te werk gaan.

Toeval? Nope.

De beste threads zijn nuttig, doelgericht beantwoord en sluiten naadloos aan op de grote aangeslotenheid/waarheid die NIET in conflict staat in plaats van opgeklopte lucht en dwaas amusement.

Helemaal fluiterig wordt het wanneer mensen eenvoudige processen gaan doodschilderen met zogenaamd 'hoog' intellectueel 'begrip' en woorden zonder te zien hoe eenvoudig dingen echt zijn.

Geef een beestje een grote naam en prijs jezelf de hemel in als grootse benoemer van een vorm maar de werkelijkheid bestaat uit letterlijke stof, de rest is conclusie maar veruit het meeste ijdel bijgeloof.

[ Voor 124% gewijzigd door Anoniem: 887817 op 20-02-2017 11:21 ]

[Bensimpel]

Ik tik vaak ook met mijn linkervoet, terwijl ik toch rechts ben, dus wat @MrMonkE zegt geld niet voor iedereen.

[RavendeRenee]

Grappig dat zoveel mensen dit precies hetzelfde doen maar er dus geen 100% passende term voor is...

[anandus]

Ik heb het ook, maar vooral als ik ergens over nadenk of geconcentreerd ergens mee bezig ben.

Een beetje hetzelfde als dat sommige mensen hun tong uitsteken, bijv.

Niet stress, maar echt een focusding.

Edit:
Meestal mijn linkerbeen (ik ben links), maar soms allebei de benen.

[ Voor 15% gewijzigd door anandus op 20-02-2017 11:11 ]

[Anoniem: 55563]

Kenzi schreef op maandag 20 februari 2017 @ 09:31:
[...]


Daarom is het over 1 kam scheren van "Aziaaten" tov "Westerlingen" nutteloos.
Wezelijk verschil tussen het platteland en de grote steden is er ook niet. Alleen de redenen voor stress zijn anders ( hoe kom ik aan geld voor eten tov. hoe betaal ik mijn huur bijv. )

Neem Vietnam bijv, Voor 'westerlingen' komen de mensen daar heel relaxed over. Dat wil niet zeggen dat ze dat ook echt zijn. De uiterlijke kenmerken voor stress zijn verschillend, en in sommige culturen proberen ze die ook meer te verbergen. Maar het is echt iets universeels.
Die boer op het platteland die zich zorgen maakt over de oogst of die bankier in Singapore.

Jij mag het nutteloos vinden maar ik schrijf het dus ik zal daar dan wel anders over denken. En zoals gezegd, ik had het inderdaad niet over China. Dat is weer een compleet andere cultuur. Er komen hier genoeg Chinezen en die kunnen zich naar lokale maatstaven vrij bot gedragen. En natuurlijk is dat generaliseren. Daar is niks mis mee zolang we ons er van bewust zijn. Mensen noemen het ook wel cultuur, de ongeschreven regels van een maatschappij die natuurlijk voortkomt uit hoe mensen zich gemiddeld genomen gedragen en waardoor een maatschappij kan functioneren.

Ik woon inmiddels ongeveer 7 jaar in ZO Azië waarvan de langste tijd in Thailand en Indonesië. Ik heb ook enkele buurlanden enige tijd mogen ervaren. Mensen hier gedragen zich "over het algemeen" vele malen relaxter. We hebben het hier wel over de rode draad in het dagelijkse bestaan. En dan bestaat er geen haast en geen structurele stress. Natuurlijk zijn er individuele situaties maar die zijn er altijd en dat leek mij een gegeven. Maar pas als je helemaal aan die ZO Aziatische tred gewend bent geraakt en voor je gevoel nooit anders hebt gekend dan is een bezoek aan Nederland behoorlijk ontluisterend kan ik je vertellen. Dan pas valt op hoe echt iedereen voor je gevoel constant aan het rennen is en zichzelf gewoon geen seconde echte rust gunt. Dan kun je je als relatieve buitenstaander echt een complete outsider voelen in je geboorteland. Ik vond dat achteraf wel een heel bijzondere ervaring die volgens mij niet al teveel mensen ooit zullen ervaren.

Ik ben vrij gevoelig voor stress en haast in mijn omgeving dus ik heb hier mijn plek wel gevonden. Hier kan ik functioneren zonder stress en burn-out verschijnselen en zonder daar medicatie voor te moeten gebruiken. Ik heb als student een tijdje in wat apotheken gewerkt als bijbaan en dan kom je erachter hoeveel kalmeringsmiddelen Nederlanders slikken. Vooral de 'pammetjes' (lorazepam, oxazepam etc) gaan als warme broodjes over de toonbank. Nederlanders slikken zich er helemaal vol mee. Dergelijke medicijnen worden hier amper verkocht. Dat zegt wel genoeg.

[Anoniem: 887817]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:10:
[...]

Ik ben vrij gevoelig voor stress en haast in mijn omgeving dus ik heb hier mijn plek wel gevonden. Hier kan ik functioneren zonder stress en burn-out verschijnselen en zonder daar medicatie voor te moeten gebruiken. Ik heb als student een tijdje in wat apotheken gewerkt als bijbaan en dan kom je erachter hoeveel kalmeringsmiddelen Nederlanders slikken. Vooral de 'pammetjes' (lorazepam, oxazepam etc) gaan als warme broodjes over de toonbank. Nederlanders slikken zich er helemaal vol mee. Dergelijke medicijnen worden hier amper verkocht. Dat zegt wel genoeg.

Mensen die 'vrij gevoelig zijn voor stress' moeten soms gewoon iets minder obsessief op ieder klein opgebroken detail ziften. Mensen die overal bewust een issue van maken hebben het zwaar in deze wereld van conflicterende drukke onzinnigheden.
Wanneer je er niet bewust teveel drama van maakt en iets vaker doet zonder het te vervloeken en op positieve zaken te richten dan worden dingen als automagisch veel draaglijker tot gewoontjes.

Don't get me wrong, bewuste brainpower is zeer goed maar wendt het aan tot iets werkelijk voordeligs en maak het jezelf niet onnodig moeilijk.
Vooral wanneer je sterk reageert op zaken hebben de conclusie er van ook de grootste uitwerkingen. Zowel voordelig als nadelig, tot spasmen aan toe.
Bewust critisch denken kan oa. als een filter dienen. Sommige dingen zijn beter af in een 'sinkhole', geen focus waardig.

Medicatie helpt om een situatie gevoelsmatig iets rooskleuriger te schetsen maar ben er geen voorstaander van.

[ Voor 8% gewijzigd door Anoniem: 887817 op 20-02-2017 11:43 ]

[Ikke_Niels]

Intressant topic!

Ik heb het zelf ook maar of ik het nu nog steeds heb (denk het wel) weet ik niet 100% zeker, want in mijn ervaring kom je er alleen achter als andere mensen er op wijzen dat ze er last van hebben.

Meest voorkomende situaties waarbij dat is: tijdens een (uit) etentje.
Het is dan zeker niet dat ik gestrest ben maar vermoed dat ik het gezellig vind en het fysieke stilzitten niet voldoende is om dat te laten blijken.
Gevolg een trillende tafel en mensen die dat gaan opmerken ;D

Als ik er dan mee stop krijg ik ook deels een "stress"-gevoel wat gelukkig daarna ook weer snel te onderdrukken is.
Op mijn werk heb ik in het inderdaad ook af en toe zeker als je flink gefocused bezig bent en niet alleen als het slecht/stressend verloopt maar juist ook wanneer het goed gaat.

Misschien een soort van blij gekwispel wat een hond heeft alleen dan uit zich dat in een trillend been? Who knows


Het zal zeker een link hebben met stress, maar zoals ik hierboven stel denk ik dat het ook een heeft/kan hebben met "positieve stress/gevoelens"

[Anoniem: 224360]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:10:
[...]

Jij mag het nutteloos vinden maar ik schrijf het dus ik zal daar dan wel anders over denken. En zoals gezegd, ik had het inderdaad niet over China. Dat is weer een compleet andere cultuur. Er komen hier genoeg Chinezen en die kunnen zich naar lokale maatstaven vrij bot gedragen. En natuurlijk is dat generaliseren. Daar is niks mis mee zolang we ons er van bewust zijn. Mensen noemen het ook wel cultuur, de ongeschreven regels van een maatschappij die natuurlijk voortkomt uit hoe mensen zich gemiddeld genomen gedragen en waardoor een maatschappij kan functioneren.

Ik woon inmiddels ongeveer 7 jaar in ZO Azië waarvan de langste tijd in Thailand en Indonesië. Ik heb ook enkele buurlanden enige tijd mogen ervaren. Mensen hier gedragen zich "over het algemeen" vele malen relaxter. We hebben het hier wel over de rode draad in het dagelijkse bestaan. En dan bestaat er geen haast en geen structurele stress. Natuurlijk zijn er individuele situaties maar die zijn er altijd en dat leek mij een gegeven. Maar pas als je helemaal aan die ZO Aziatische tred gewend bent geraakt en voor je gevoel nooit anders hebt gekend dan is een bezoek aan Nederland behoorlijk ontluisterend kan ik je vertellen. Dan pas valt op hoe echt iedereen voor je gevoel constant aan het rennen is en zichzelf gewoon geen seconde echte rust gunt. Dan kun je je als relatieve buitenstaander echt een complete outsider voelen in je geboorteland. Ik vond dat achteraf wel een heel bijzondere ervaring die volgens mij niet al teveel mensen ooit zullen ervaren.

Ik ben vrij gevoelig voor stress en haast in mijn omgeving dus ik heb hier mijn plek wel gevonden. Hier kan ik functioneren zonder stress en burn-out verschijnselen en zonder daar medicatie voor te moeten gebruiken. Ik heb als student een tijdje in wat apotheken gewerkt als bijbaan en dan kom je erachter hoeveel kalmeringsmiddelen Nederlanders slikken. Vooral de 'pammetjes' (lorazepam, oxazepam etc) gaan als warme broodjes over de toonbank. Nederlanders slikken zich er helemaal vol mee. Dergelijke medicijnen worden hier amper verkocht. Dat zegt wel genoeg.

Het zegt vooral veel over jou en je persoonlijke voorkeuren.
Het zegt vrij weinig over daadwerkelijke cultuur en onderscheid in stress (containerbegrip dat vaak voor van alles en nog wat gebruikt wordt en dus weinig oplevert) in bepaalde landen.
Dat jij ergens op je plek zit betekent niet dat jouw issues met, in dit geval, het land Nederland generiek zijn en daadwerkelijk waarheid zijn. Daarvoor zijn de verschillen binnen het land al te groot.

[Anoniem: 55563]

Anoniem: 887817 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:36:
[...]


Mensen die 'vrij gevoelig zijn voor stress' moeten soms gewoon iets minder obsessief op ieder klein opgebroken detail ziften. Mensen die overal bewust een issue van maken hebben het zwaar in deze wereld van conflicterende drukke onzinnigheden.
Wanneer je er niet bewust teveel drama van maakt en iets vaker doet zonder het te vervloeken en op positieve zaken te richten dan worden dingen als automagisch veel draaglijker tot gewoontjes.

Don't get me wrong, bewuste brainpower is zeer goed maar wendt het aan tot iets werkelijk voordeligs en maak het jezelf niet onnodig moeilijk.

Medicatie helpt om een situatie gevoelsmatig iets rooskleuriger te schetsen maar ben er geen voorstaander van.

Mensen die dat zeggen ontbreekt het nogal eens aan empathische vermogens. Overigens neem ik dat niemand kwalijk. Maar jouw verhaal heeft helemaal niets met obsessies te maken. Mensen beïnvloeden elkaars gedrag sowieso en de een staat daar gewoon wat meer open voor dan de ander.

Overigens mag er wel wat tegenover jouw verhaal geplaatst worden namelijk dat mensen óók mogen leren om iets meer rekening met elkaar te houden. Dus niet alleen ikke ikke maar ook een klein beetje sociaal bewustzijn bijvoorbeeld over wat jouw opmerkingen teweeg kunnen brengen bij anderen. Heel klein beetje maar.

[Anoniem: 55563]

Anoniem: 224360 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:42:
[...]

Het zegt vooral veel over jou en je persoonlijke voorkeuren.
Het zegt vrij weinig over daadwerkelijke cultuur en onderscheid in stress (containerbegrip dat vaak voor van alles en nog wat gebruikt wordt en dus weinig oplevert) in bepaalde landen.
Dat jij ergens op je plek zit betekent niet dat jouw issues met, in dit geval, het land Nederland generiek zijn en daadwerkelijk waarheid zijn. Daarvoor zijn de verschillen binnen het land al te groot.

Ik denk dat je nogal snel conclusies aan het trekken bent. Ik spreek uit observeringen van anderen, niet over mijn eigen gevoelens en gedragingen daarbij. Haal het ajb niet uit zijn verband.

[Anoniem: 887817]

Om het punt te maken overdreef ik en noemde het 'obsessief'.
De mate van concentratie is op zich minder relevant voor mijn punt dan concentratie op zich.
Zo zijn er veel mensen die juist heel slecht concentreren op een specifiek ding en hierdoor verdwalen in vele dingen zonder echt conclusies te trekken.
Deze mensen zijn zo opgejaagd dat ze geen enkele conckusie echt waarderen maar wel problemen en ergernis er van kunnen ervaren, ook weer om concentratie op zich.

Met mijn empatische vermogens is trouwens niet mis.
Dat ik soms hard en scherp spreek is bewust.

[ Voor 39% gewijzigd door Anoniem: 887817 op 20-02-2017 11:52 ]

[Anoniem: 55563]

Overigens wil ik bij deze even duidelijk maken dat ik op geen enkele manier last had van psychische klachten in Nederland. Het enige dat ik uiteindelijk schrijf (mensen die goed kunnen lezen pikten dat al op) is dat mij nu opvalt hoe de Nederlandse samenleving in mijn beleving vol zit met stress en haast. Daar mag je het mee oneens zijn. Het is slechts mijn perceptie, niets meer niets minder. Ik doe daar niet gewichtig over dus hoeven anderen dat ook niet te doen. En laten we het vooral on-topic houden want ik heb eerlijk gezegd al meer dan genoeg over mijn persoonlijke situatie geschreven.

Anoniem: 887817 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:47:
Om het punt te maken overdreef ik en noemde het 'obsessief'.
De mate van concentratie is op zich minder relevant voor mijn punt dan concentratie op zich.

Met mijn empatische vermogens is trouwens niet mis.
Dat ik soms hard en scherp spreek is bewust.

Prima!

[686932]

Tikken met de voet doe ik ook onbewust. Wanneer ik bijvoorbeeld een college aan het volgen ben of opdrachten aan het maken ben. Dan grijpt de persoon naast mij mijn been vast, of vragen ze of ik nerveus ben, wat ik zelf vervelend vind. Want ik doe het niet bewust om anderen te treiteren. Het gebeurt gewoon...

Je hebt mensen die op hun pen gaan kauwen, die met hun pen gaan tikken, die met hun vingers op de tafel gaan tikken... Wij tikken met onze voet.

[carbidsjitter]

Anoniem: 887817 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:36:
[...]


Mensen die 'vrij gevoelig zijn voor stress' moeten soms gewoon iets minder obsessief op ieder klein opgebroken detail ziften. Mensen die overal bewust een issue van maken hebben het zwaar in deze wereld van conflicterende drukke onzinnigheden.
Wanneer je er niet bewust teveel drama van maakt en iets vaker doet zonder het te vervloeken en op positieve zaken te richten dan worden dingen als automagisch veel draaglijker tot gewoontjes.

Don't get me wrong, bewuste brainpower is zeer goed maar wendt het aan tot iets werkelijk voordeligs en maak het jezelf niet onnodig moeilijk.
Vooral wanneer je sterk reageert op zaken hebben de conclusie er van ook de grootste uitwerkingen. Zowel voordelig als nadelig, tot spasmen aan toe.
Bewust critisch denken kan oa. als een filter dienen. Sommige dingen zijn beter af in een 'sinkhole', geen focus waardig.

Medicatie helpt om een situatie gevoelsmatig iets rooskleuriger te schetsen maar ben er geen voorstaander van.

Veels te kort door de bocht, sommige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en hebben daar geen goede 'filtering' voor. Dan kunnen die mensen daar nog zo bewust en rationeel mee bezig zijn, maar dat werkt gewoonweg niet. Je kan daar jaren Cognitieve Gedrags Therapie tegen aan gooien, echt beter wordt het niet. Ik zal niet zeggen dat het niks doet, maar dat men dan ineens meer kan hebben is niet het geval. Je scheert de mensen veels te veel over een kam.

[PinusRigida]

Ik heb er nog nooit op gelet maar idd... het is iets waarop ik mezelf nu dus ook betrap... bedankt hoor... pffff...

[Technomania]

Een maatje van me heeft er ook last van. Vreselijk gewoon.

En het ergste is, is dat als het mij is opgevallen dat ik dan onbewust blijf kijken (en irriteren) naar dat gewiebel

[PinusRigida]

technomania schreef op maandag 20 februari 2017 @ 12:42:
Een maatje van me heeft er ook last van. Vreselijk gewoon.

En het ergste is, is dat als het mij is opgevallen dat ik dan onbewust blijf kijken (en irriteren) naar dat gewiebel

Mij stoort het eigenlijk niet, tenzij het zou geluid maken en niet weg kunnen uit de situatie... maar zo lang dat niet het geval is let ik er niet op en stoort het dus ook niet...

wat me wel stoort, mocht ik onlangs ontdekken, zijn mensen die onophoudelijk irritante "mondgeluiden" maken... onlangs zat er rechtover me in de trein een man die constant... mja, wàt hij net deed weet ik niet maar het maakte een irritant, scherp piepgeluidje, alsof er iets vast zat tussen zijn tanden, en hij het met een combinatie van z'n tong, en zuigkracht, wou los maken... echt om de 10 seconden dat geluid... en ik moest een half uur in die trein zitten, pokke-irritant, heb me dan maar in een andere wagon gezet.

[Technomania]

PinusRigida schreef op maandag 20 februari 2017 @ 12:46:
[...]



mja, wàt hij net deed weet ik niet maar het maakte een irritant, scherp piepgeluidje, alsof er iets vast zat tussen zijn tanden, en hij het met een combinatie van z'n tong, en zuigkracht, wou los maken... echt om de 10 seconden dat geluid... en ik moest een half uur in die trein zitten, pokke-irritant, heb me dan maar in een andere wagon gezet.

Ow. Dat lijkt me idd erg vervelend

[Anoniem: 224360]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 11:45:
[...]

Ik denk dat je nogal snel conclusies aan het trekken bent. Ik spreek uit observeringen van anderen, niet over mijn eigen gevoelens en gedragingen daarbij. Haal het ajb niet uit zijn verband.

Grappig dat je het dan over snel conclusies trekken hebt en jij de jouwe enkel baseert op je eigen observaties. Juist dit soort onderwerpen kun je op andere en minder subjectieve manieren bestuderen.
En dat schreef ik dan ook. Je generaliseert en trekt conclusies niet op basis van feitelijkheden, maar op basis van je eigen perceptie.
Dat is prima, maar zegt dus vrij weinig over de daadwerkelijke situatie in Nederland. Dat je later nuanceert doet vrij weinig af aan mijn reactie op je eerdere schrijven.

Wat betreft wiebelende voeten, valt dat niet onder de categorie onbewuste ticjes? Nagelbijten, krabben, neuspeuteren etc. hebben daar toch overeenkomsten mee?

Mensen die zich eraan storen is ook een interessante. Er zijn namelijk dagen dat je veel meer 'last' hebt van zulke zaken. Dan ben je zelf prikkelbaarder.

[Anoniem: 887817]

carbidsjitter schreef op maandag 20 februari 2017 @ 12:29:
[...]


Veels te kort door de bocht, sommige mensen zijn gevoeliger voor prikkels en hebben daar geen goede 'filtering' voor. Dan kunnen die mensen daar nog zo bewust en rationeel mee bezig zijn, maar dat werkt gewoonweg niet. Je kan daar jaren Cognitieve Gedrags Therapie tegen aan gooien, echt beter wordt het niet. Ik zal niet zeggen dat het niks doet, maar dat men dan ineens meer kan hebben is niet het geval. Je scheert de mensen veels te veel over een kam.

Dat is omdat er in fysieke zin minder draagvlak is, de 'wiring er niet is'.
Bijvoorbeeld mensen met een verstoorde levensloop waardoor ze minder of niet zijn blootgesteld aan bepaalde invloeden/impulsen of een anderzijds verstoorde ontwikkeling (trauma).

Een intellectuele (bewust bedenken) aanpak kan daar inzicht in geven maar overmatig bewust denken kan dat proces, de aanleg van raakvlak en gewenning aan blootstelling door het versterken van deze 'wegen', ook verstoren.

Zo kun je bewust zaken wel plaatsen maar voelt het toch ongemakkelijk en kost het moeite.
Ten gevolge hiervan komt het vaak voor dat mensen meer en meer afstand nemen van hun emoties en een theoretische verklaring gaan ontwikkelen die al dan niet functioneel schijnt en zal blijken te zijn.

Het is niet altijd nodig om iedere case uitgebreid toe te lichten.
Mijn punt was eenvoudig te begrijpen is als je het brein visueel voorsteld en erkend dat het bewust denken een afstandelijke kijk is. Een nuttige tool maar voor anderen is die afstand en zijn relatie onbekend, met alle gevolgen van dien.

Weer een ander schiet juist in de overdrive en deelt alle zaken onnodig op tot zijn of haar eigen nadeel.
Zo lees ik hier mensen die met termen gooien die in de wereld van theorie kloppen maar weinig raakvlak hebben met de vleselijke werkelijkheid.

Een kenmerk van bijvoorbeeld een leugen of iets abstracts in elk geval.
De lijn tussen sanity en insa ity is erg klein zegt men wel eens en zijn er mensen die te weinig of te veel ten nadele 'aan het roer staan'.

Terwijl het over eenvoudige kleine zaken gaat is er in de breedte en hoogte heel veel over te zeggen.
Daar heb ik zelf geen behoefte aan en kan ieder voor zichzelf zien.

Laat ik het zo zeggen, als je aan de stam wilt werken ga je niet aan bladeren plukken en snoeien.
En als je tuinierd wacht je niet tot alle onkruid groot geworden is om het te herkennen en te wieden.
Hoe verder van de werkelijkheid af, hoe waanzinniger het wordt.

En daarmee wil ik niet zeggen dat we als mens onze persoonlijke bewuste ervaring niet mogen koesteren... Nee, in tegendeel... Deze geeft persoonlijk belang in het geheel om te koesteren.
Maar we blazen de zaken te vaak onnodig op waardoor we teveel afstand nemen en de oorzaak en gevolgen uit het oog verliezen.

Oh en ja, ik 'generaliseer'. Ik heb het namelijk niet over persoonlijke dingen maar over algemene dingen. Jouw verstand werkt in vleselijke zin niet anders dan die van een ander.
Dat zijn juist de dingen die er toe doen als je op zoek bent naar fundament. Het is tijdverspilling om in bladeren te plukken als je op zoek bent naar de stam van zaken.

Dus mja... "kort door de bocht". Ik wil een manier van denken overbrengen en de paar belangrijke dingen die er wel toe doen delen.
Geen breed gepraat over verschillende mensen maar juist wat voor iedereen geldt.

En als we dan terug gaan hebben over die tics ook daar kun je weer breed over praten.
Sommigen zijn er door eigen denken en handelen ingeslopen en anderen door onmacht en/of onbewust.
Zinloos gegeven doch waar, en nu?
Precies... Kunnen beter de relevante mechanismen en factoren benoemen en zo een zinvol beeld geven in plaats van pochen in de breedte zonder inhoud en nut.

Bewust, onbewust, vlees en gedachte, concentratie->filteren, sturen maar ook het missen er van.
Deze had ik al kort aangehaald en de rest is logisch dacht ik.

[ Voor 55% gewijzigd door Anoniem: 887817 op 20-02-2017 14:44 ]

[Anoniem: 55563]

Anoniem: 224360 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 13:11:
[...]

Grappig dat je het dan over snel conclusies trekken hebt en jij de jouwe enkel baseert op je eigen observaties. Juist dit soort onderwerpen kun je op andere en minder subjectieve manieren bestuderen.
En dat schreef ik dan ook. Je generaliseert en trekt conclusies niet op basis van feitelijkheden, maar op basis van je eigen perceptie.
Dat is prima, maar zegt dus vrij weinig over de daadwerkelijke situatie in Nederland. Dat je later nuanceert doet vrij weinig af aan mijn reactie op je eerdere schrijven.

Beetje jammer dat je zo door blijft drammen. Ik trek conclusies op basis van persoonlijke ervaringen die ik hier vrijwillig deel. Jij bent alleen bezig met het beoordelen van reacties zonder enige inhoudelijke input. Daar zit echt niemand op te wachten.

[Jesserr]

Ik zou het classificeren als 'stimming'.

Linkje: Wikipedia: Stimming

[BvZwolle]

Michidez schreef op maandag 20 februari 2017 @ 09:10:
Ik was het ook aan het doen toen ik deze thread zag.

Volgens mij doe je het maar met 1 been zodat je op het andere kan "steunen". Zo voelt het toch als ik het met beide benen probeer.

Waarom ik het doe heb ik absoluut geen idee in.

Ik denk dat als je beide benen los hebt hangen( op een veel te hoge stoel zitten zonder bij de grond kunnen komen), je dan gaat wiebelen met beide benen...

[wontcachme]

Ik doe dit vaak met het linkerbeen, achter rechts ook regelmatig. Bijna iedereen in mijn familie doet dit in meer of mindere mate. Ook tijdens het tv kijken met de benen op de bank dansen de voeten mee op de achtergrondmuziek.

Wat ik ook vaak doe is mijn grote teen over de wijsteen (hoe de fuck noem je tenen?) leggen en dan dezelfde beweging maken als het klakken van je vingers (duim, middelvinger). Dit doe ik bijna de hele dag door, ook in de schoenen.

[Anoniem: 224360]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 18:15:
[...]

Beetje jammer dat je zo door blijft drammen. Ik trek conclusies op basis van persoonlijke ervaringen die ik hier vrijwillig deel. Jij bent alleen bezig met het beoordelen van reacties zonder enige inhoudelijke input. Daar zit echt niemand op te wachten.

De ironie is wel mooi. Jij zit er zelf niet op te wachten en vervolgens zit er echt niemand op te wachten in jouw perceptie. Dat vat eigenlijk alles samen. Dat je zelf een heel land beoordeelt en het raar vindt dat mensen daar op reageren is een beetje kortzichtig. Natuurlijk beoordelen mensen zo'n reactie!

[T-Forever]

Voor mij klopt dit ook, maar kan je het eerder zoeken bij het kopje ADHD.
Het is manier om energie kwijt te raken terwijl ik stil moet zitten. want hier ben ik dus erg slecht in ^^

[Sissors]

Anoniem: 55563 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 18:15:
[...]

Beetje jammer dat je zo door blijft drammen. Ik trek conclusies op basis van persoonlijke ervaringen die ik hier vrijwillig deel. Jij bent alleen bezig met het beoordelen van reacties zonder enige inhoudelijke input. Daar zit echt niemand op te wachten.

In een topic over mensen die met hun voet wiebelen kom jij met een semi-rant aan over stress in het westen en hoe anders het wel niet is in ZO Azië en dat daar dus niemand met zijn voet wiebelt. Goed verhaal.

Ik ben zelf ook een voetwiebelaar. Om de zoveel tijd betrap ik mezelf erop, stop ik ermee, en 10 minuten later kan het zomaar weer bezig zijn. Of niet. Ik denk dat ik het wat eerder doe als ik ergens echt intensief mee bezig ben, maar het kan ook als we aan het niks in de koffiekamer zijn. Bij mij persoonlijk zie ik geen verband met stress.

Overigens heb ik ook onbewust de neiging om iets vast te pakken en mee te gaan spelen als mijn handen niks te doen hebben. Zo heb ik een keer per ongeluk een paar meter soldeertin verkloot voordat ik in de gaten had wat ik aan het doen was .

[RavendeRenee]

Sissors schreef op maandag 20 februari 2017 @ 22:47:
[...]

In een topic over mensen die met hun voet wiebelen kom jij met een semi-rant aan over stress in het westen en hoe anders het wel niet is in ZO Azië en dat daar dus niemand met zijn voet wiebelt. Goed verhaal.

Ik ben zelf ook een voetwiebelaar. Om de zoveel tijd betrap ik mezelf erop, stop ik ermee, en 10 minuten later kan het zomaar weer bezig zijn. Of niet. Ik denk dat ik het wat eerder doe als ik ergens echt intensief mee bezig ben, maar het kan ook als we aan het niks in de koffiekamer zijn. Bij mij persoonlijk zie ik geen verband met stress.

Overigens heb ik ook onbewust de neiging om iets vast te pakken en mee te gaan spelen als mijn handen niks te doen hebben. Zo heb ik een keer per ongeluk een paar meter soldeertin verkloot voordat ik in de gaten had wat ik aan het doen was .

Ik doe het zelf (naar mijn weten ) niet, maar ik zie wel degelijk een link tussen stress bij anderen en dit gewiebel. Het zijn vaak de wat gejaagde mensen en dan vooral als die onder wat druk komen te staan. Het grappige bij stress is dat je het vaak zelf amper door hebt als de stress wat toeneemt in je werk en prive leven. Ik zeg niet dat dit altijd de oorzaak is, maar ik zie wel heel duidelijk een link.

[Anoniem: 55563]

Anoniem: 224360 schreef op maandag 20 februari 2017 @ 20:35:
[...]

De ironie is wel mooi. Jij zit er zelf niet op te wachten en vervolgens zit er echt niemand op te wachten in jouw perceptie. Dat vat eigenlijk alles samen. Dat je zelf een heel land beoordeelt en het raar vindt dat mensen daar op reageren is een beetje kortzichtig. Natuurlijk beoordelen mensen zo'n reactie!

Sissors schreef op maandag 20 februari 2017 @ 22:47:
[...]

In een topic over mensen die met hun voet wiebelen kom jij met een semi-rant aan over stress in het westen en hoe anders het wel niet is in ZO Azië en dat daar dus niemand met zijn voet wiebelt. Goed verhaal.

Dit is wel weer typische forum-psychologie: fijn anoniem een andere anonieme deelnemer eens lekker tegen de schenen proberen te trappen. Daar hebben ze volgens mij forumterminologie voor maar ik het zal het niet benoemen. Maar jullie mogen best blijven vasthangen in jullie eigen cirkelredenering samenvatting.

Ik zal altijd mijn ervaringen af en toe met mensen blijven delen, online en offline. Mensen doen dat dan ook naar mij toe en zo heb ik soms prachtige gesprekken met andere open-minded personen die de dingen eens van een ander perspectief willen bekijken. Dat laatste kan ik jullie van harte aanraden. Het is gewoon zoveel fijner om mensen positief te benaderen, zonder enige zelfingenomenheid. Dan gaan mensen dat ook bij jou doen. Dat is zoveel relaxter en dan kom je misschien zelfs een keer van die wiebelende voet af.

[Sissors]

offtopic:
Anders schiet je even vol in Calimero modus. Iemand is het niet met je eens op een forum en je begint meteen op deze manier . En natuurlijk ook niet eerst zelf kijken hoeveel mensen je tegen de schenen kan schoppen en dan op zo'n manier reageren wanneer iemand het met je oneens is.

[ Voor 34% gewijzigd door Sissors op 21-02-2017 07:39 ]

[Anoniem: 224360]

Volgens mij heet het gewoon discussiëren. Op het moment dat mensen het niet met je eens zijn is dat natuurlijk heel vervelend als je in je eigen Aziatische bubbel leeft, maar dat is niet om je bewust tegen de schenen te schoppen.

Scissors heeft het prima samengevat. Open-minded betekent juist begrip opbrengen voor mensen die het anders zien, maar daar hoef je het niet mee eens te zijn.
Dat niemand begrip opbrengt voor je rant dat alle westerlingen danwel Nederlanders gestresst zijn en daarom met hun voet wiebelen betekent niet automagisch dat je dan niet open-minded bent.
Dat zegt meer over je boodschap en hoe je hem brengt.

Maar Calimero gonna Calimero, dus waarom nog moeite erin steken.