De koop op afstand regels zijn een dwingend recht voor de consument. Nu heb ik onlangs een discussie gehad met een jurist hierover.
De abstractie casus:
Ik koop bij een webwinkel een product. Nu blijkt dat dit product niet helemaal naar wens is en een vergelijkbaar ander product misschien beter aansluit. Nu blijkt dat vergelijkbare product een levertijd te hebben van meer dan 2 weken.
Ik vraag de webwinkel of dat tweede product ook geleverd kan worden zodat er na vergelijking één teruggestuurd kan worden. Dat betekent dat ik het eerste product voorbij de herroepingstermijn in huis moet houden. Anders valt er niks te vergelijken.
De webwinkel gaat akkoord. Het tweede product wordt vervolgens na twee weken geleverd. Daarna blijken beide producten toch niet volgens wens en wil ik ze beide terugsturen.
De webwinkel weigert aangezien de afspraak was dat ik één van de twee producten zou houden.
Het meningsverschil:
Ik: Herroepingsrecht is een dwingend recht. Dat ik schriftelijk de termijn van het eerste product heb opgerekt betekent niet dat ik niet meer gebruik kan maken van het herroepingsrecht. Idem voor het tweede product. Omdat het een dwingend recht is, maakt de toezegging dat ik één van de twee producten zou houden niet uit.
Jurist: De oprekking van het eerste herroepingstermijn is onder voorbehoud gedaan. Dat ik één van de twee producten zou houden. Zodra dat voorbehoud wegvalt (ik wil beide terugsturen), valt tevens de basis onder de oprekking van de herroepingstermijn weg en ben ik dus te laat met terugsturen van het eerste product.
De jurist zegt tevens dat het dwingende recht van koop op afstand niet meer van toepassing is, omdat het in mijn voordeel is uitgevallen. Ik heb immers een langere termijn gekregen.
Ik weet niet beter dan dat een dwingend recht altijd van toepassing is, los van de voorbehouden die je maakt. Oftewel, het voorbehoud van één van de twee producten houden, zou geen invloed moeten hebben op het gebruik kunnen maken van het herroepingsrecht van beide producten.
Daarmee blijf ik ook de twee aankopen als twee losse transacties zien. De jurist geeft aan dat het één grote transactie betreft door het voorbehoud dat ik heb gemaakt.
Wie heeft hier nu (meer) gelijk en in zijn algemeenheid, hoe werkt het dwingend recht? Ik lees veel over bescherming van de klant als iets in zijn nadeel uitvalt, maar nergens wat er gebeurt bij afspraken in het voordeel van de klant (na eventueel aanvullende voorbehouden)?
Ja, ik weet dat het dom is om toe te zeggen één van de twee producten te houden.
De abstractie casus:
Ik koop bij een webwinkel een product. Nu blijkt dat dit product niet helemaal naar wens is en een vergelijkbaar ander product misschien beter aansluit. Nu blijkt dat vergelijkbare product een levertijd te hebben van meer dan 2 weken.
Ik vraag de webwinkel of dat tweede product ook geleverd kan worden zodat er na vergelijking één teruggestuurd kan worden. Dat betekent dat ik het eerste product voorbij de herroepingstermijn in huis moet houden. Anders valt er niks te vergelijken.
De webwinkel gaat akkoord. Het tweede product wordt vervolgens na twee weken geleverd. Daarna blijken beide producten toch niet volgens wens en wil ik ze beide terugsturen.
De webwinkel weigert aangezien de afspraak was dat ik één van de twee producten zou houden.
Het meningsverschil:
Ik: Herroepingsrecht is een dwingend recht. Dat ik schriftelijk de termijn van het eerste product heb opgerekt betekent niet dat ik niet meer gebruik kan maken van het herroepingsrecht. Idem voor het tweede product. Omdat het een dwingend recht is, maakt de toezegging dat ik één van de twee producten zou houden niet uit.
Jurist: De oprekking van het eerste herroepingstermijn is onder voorbehoud gedaan. Dat ik één van de twee producten zou houden. Zodra dat voorbehoud wegvalt (ik wil beide terugsturen), valt tevens de basis onder de oprekking van de herroepingstermijn weg en ben ik dus te laat met terugsturen van het eerste product.
De jurist zegt tevens dat het dwingende recht van koop op afstand niet meer van toepassing is, omdat het in mijn voordeel is uitgevallen. Ik heb immers een langere termijn gekregen.
Ik weet niet beter dan dat een dwingend recht altijd van toepassing is, los van de voorbehouden die je maakt. Oftewel, het voorbehoud van één van de twee producten houden, zou geen invloed moeten hebben op het gebruik kunnen maken van het herroepingsrecht van beide producten.
Daarmee blijf ik ook de twee aankopen als twee losse transacties zien. De jurist geeft aan dat het één grote transactie betreft door het voorbehoud dat ik heb gemaakt.
Wie heeft hier nu (meer) gelijk en in zijn algemeenheid, hoe werkt het dwingend recht? Ik lees veel over bescherming van de klant als iets in zijn nadeel uitvalt, maar nergens wat er gebeurt bij afspraken in het voordeel van de klant (na eventueel aanvullende voorbehouden)?
Ja, ik weet dat het dom is om toe te zeggen één van de twee producten te houden.
Sinds de 2 dagen regel reageer ik hier niet meer