Anoniem: 294759 schreef op woensdag 4 januari 2017 @ 22:41:
Op de opmerking over een roostervrije dag. Het hebben van een roostervrije dag is het probleem niet. Het probleem zijn de twee wisselende dagdelen die het lastig maken. Mijn ervaring is dat daar juist de crux zit.
Want een werkgever wil een bepaalde continuïteit kunnen garanderen en dat is moeilijk te realiseren op die manier. Het enige wat ik kan doen is ruim van te voren een jaar(?) rooster geven zodat werkgever daar rekening mee kan houden. Maar dat verzacht natuurlijk niet helemaal de pijn.
Je wilt een werknemer die er is wanneer je hem of haar nodig hebt.
Lijkt me in de regel logisch, tenzij je een specifieke functie kunt vinden waarbij het niet uit maakt op wat voor dagen je werkt. In reguliere loondienst ga je dat minder snel vinden maar ook als je gaat freelancen is dat niet altijd even eenvoudig. Klant word niet blij als hij/zij je op woensdag op belt en jij zegt "jammer dat je server onderuit ligt, maar ik zit in college dus morgen ben je de eerste", een week later belt diezelfde klant op maandag en geef je hetzelfde antwoord.
Wil je dat, moet je naar een totaal vrij beroep, zonder opdrachtgevers. Kunstenaar, waarbij je alleen vrij werk maakt of met deadlines die zo ver in de toekomst liggen dat je zelf je werk kunt inplannen.
Ik kan even geen baan in de ICT bedenken waarbij je die ultieme vrijheid hebt maar dat kan ook aan mijn voorstellingsvermogen liggen.
Aan de andere kant, als jij een maand of 2 maanden tevoren je rooster al weet, dan is er vaak wel een mouw aan te passen mits die dagen niet vallen op dagen dat er hoe dan ook een beroep op je word gedaan. Bij ons is bijvoorbeeld de 2e woensdag van de maand heilig. Dat is onze onderhoudsdag en avond. Prima als iemand 4 dagen per week wil werken, maar die 2e woensdag van de maand moet diegene op kantoor kunnen zijn en bij uitzondering thuis het onderhoud gecoordineerd met mij kunnen doen. Zou je bij ons werken en regelmatig die woensdag naar college moeten, word het geen lang dienstverband.

Een opleiding wat dus niet direct gerelateerd wordt dus gezien als een dubbel verlies want dat kunnen zij niet aftrekken en je hebt een werknemer die er vaak niet is.
Daarom is het punt van van eigen financiering niet sterk genoeg om deze pijn te verzachten want zij missen nog steeds wat.
Zolang je een regelmatig en voorspelbaar rooster hebt is dat geen punt lijkt me. Bij heel veel werkgevers kun je 4x9 werken (bij de overheid is dat bijvoorbeeld een standaard keuze, je kunt niet meer dan 36 uur werken want da's een volle werkweek en je mag die uren verdelen over 4 dagen van 9 uur met een vaste vrije dag, afhankelijk van je functie en afdeling kan die dag per week wisselend zijn). Die dag ben je vrij om te doen wat je wil, zolang het maar geen invloed heeft op je werk. (Die avond tot 3 uur 's nachts in de kroeg hangen en de volgende dag met een forse kater op kantoor komen is een minder goed idee.)
Heb ik gekeken naar avondopleidingen? Uiteraard. Dat is het eerste wat ik heb gedaan. Dat was zelfs mijn initiële doel. Helaas zijn avond deeltijd opleidingen op universitair niveau wegbezuinigd omdat het volgens het UvA onrendabel zou zijn. Dit terwijl er genoeg werkenden zijn die nog graag een avondopleiding zouden willen doen. Schijnbaar is dat aantal niet hoog genoeg om dit alsnog te realiseren. En ik denk ook dat de kwestie van gebrek aan docenten daar ook een rol in speelt.
<KNIP>
Ik denk dat het hier een kwestie van de tering naar de nering zetten is.
Je wil een reguliere opleiding doen maar je kunt dat redelijkerwijs niet combineren met een fulltime betaalde baan die je voldoende inkomsten oplevert. Dan kun je 2 dingen doen:
- Je neemt genoemen met minder inkomsten (verhuist naar een goedkoper huis, schaft wat luxe af, eventuele auto de deur uit, etc, etc, etc)
- Je doet je opleiding op momenten die wel te combineren valt met je baan
Ik heb lang geleden ook over die keuze getwijfeld. Uiteindelijk besloot ik dat de inkomstenderving dusdanig groot en het resultaat dusdanig klein was, dat ik niet heb doorgezet. Geen HBO/WO papiertje voor mij dus. Want de (financiële) gevolgen zouden groter zijn dan ik redelijk vond.
Dat is wel een keuze.
En dan alsnog een HBO ICT opleiding doen maar dan een andere richting? Nee. Dat vind ik geen optie.
Het is namelijk niet dat ik de techniek niet leuk vind. Sterker nog. Dat vind ik nog steeds leuk. Alleen niet meer als een vorm van werk. Programmeren. Heel leuk. Zou alleen geen programmeur willen worden.
Binnen de ICT zijn er meer mogelijkheden dan operationeel beheer (systeem- netwerkbeheer) en development (programmeren).
Dit klinkt nogal binair.
Maak eens een lijstje van HBO ICT opleidingen en deel dat met ons.
En wat als je gaat freelancen? Freelance is niet een oplossing denk ik. Ten eerste ben ik geen "echte ondernemer". Ik hecht enorm aan mijn sociale zekerheden. En het doen van boekhouding is totaal niet aan mij besteedt. Dat is niet uit luiheid. Maar ik weet zeker dat ik dan met schulden het schip in ga.
Boekhouding kun je uitbesteden. Da's geen argument.
Alleen het ondernemersbloed moet in je zitten en dat vind ik wel valide. Het is een van de redenen waarom ik niet freelance. Ik "onderneem" wat met mijn stichting. Maar dat is hobby. Ik hou van het pionieren en heb niet de intentie daar (ooit) geld mee te verdienen. (Mijn winst zit in andere dingen zoals extra kennis, sociale en professionele netwerk vergroten, iets terug doen voor de wereld, mijn horizon verbreden, dingen doen die ik leuk vind en op kantoor de kans niet voor krijg, etc. Daarbij vind ik het ook gewoon leuk.)
Op zo'n stichting verder voortbordurend: Is dat niet iets voor je?
Dus in plaats van work-wise de ICT uit te gaan, je ICT baan leuker maken en gelijktijdig je vrijwillig inzetten voor een stichting, vereniging, etc. Je verdient er geen geld mee, maar het kost in de regel ook niet veel geld. (Soms krijg je er zelfs vergoedingen voor, soms kost het geld omdat een stichting of vereniging ook inkomsten nodig heeft en die komen niet zelden uit de leden en vrijwilligers.)
Op die manier hou je een stabiele inkomstenstroom terwijl je toch gehoor geeft aan de "urge" die je hebt.
Op de grote hamvraag waarom geschiedenis?
Omdat geschiedenis een brede studie is waarmee je allerlei kanten op kan, zelfs binnen de IT.
Het is inderdaad geen opleiding waarbij je technische vaardigheden leert. Maar de IT is breed en kan ook met geschiedenis op verschillende manieren benaderd worden stel dat ik nog in de branche zou willen werken.
Leuk, maar nee.
Als je al geschiedenis wilt studeren, maak 'm dan duaal en pak er bestuurskunde bij.
Geschiedenis en bestuurskunde is een combinatie waar je wat mee kunt, bij voorkeur wel allebei op master-niveau. Alleen geschiedenis heb je helaas weinig aan. Het feit dat het WO is is nuttig en je leert zeker dingen die je later kunt gebruiken maar dat is niet geschiedenis-specifiek.
Wil je enig zicht op een baan die direct past bij je opleiding, heb je de combinatie met bestuurskunde nodig.
En wat ik ermee wil worden? Ik ben mij van bewust dat ik niet als historicus aan de slag kan. Maar een baan als onderzoeker of iets dergelijks zou ik wel gaaf vinden als het zou lukken. Lukt dat niet. Dan is er nog een hele scala aan mogelijkheden wat ik wel zou kunnen en willen doen. Zelfs in de IT, weleens waar niet van harte. Dat is weer het voordeel hebben van serieuze werkervaring hebben in de branche die net afgestudeerden weer niet hebben. Ook dit telt dan mee.
De vraag is al eerder gesteld maar ik stel 'm toch nog een keer:
Waarom zou een werkgever voor jou kiezen, als je op je pak 'm beet 42e je BA of MA geschiedenis hebt en niet voor een 26 jarige die vers van school komt?
Als het gaat om werkgevers buiten de IT, heb ik ook ervaring mee. Op dit moment werk ik bijvoorbeeld voor een stichting. Maar dat is alles dan zaligmakend. En ik heb ervaring met onderzoeksinstituten.
Los hiervan, loop ik al zeker 4 a 5 jaar met het idee om eruit te stappen. Maar het is pas sinds anderhalf jaar dat ik daar echt acties tegenover zet. Dus het is geen gedachte van vandaag of gister na het drinken van teveel glaasjes vuurwater of een goed voornemen.
Ik vind 4-5 jaar niet heel erg lang als ik heel eerlijk ben, maar dan kijk ik puur naar mezelf. Die onderzoeksgroep is dus nogal beperkt en kent een sterke bias. *kuch*
Punt is niet hoe lang je al op zoek bent, punt is dat het soms zoeken is naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg. Die zit er wel, je moet 'm alleen vinden. Ik denk dat je er meer aan hebt te zoeken naar een baan die bij je past en daar al je energie in te stoppen, dan nu te blijven hangen in "ik wil de ICT uit". Want feitelijk heb je volgens mij al de keuze gemaakt dat je de inkomstenderving onredelijk hoog vind.
Dus of je moet een andere keuze maken wat betreft inkomsten (zie boven), of je moet accepteren dat je beter je "urge" op een realistischer manier kunt invullen.
De suggestie om anders een loopbaanonderzoek te gaan doen vind ik een goed idee. Ik zat zelf ook te denken aan het inschakelen van een loopbaanbegeleider die mij zou kunnen helpen. De prijzen zijn alleen niet misselijk. En wat is überhaupt een "goede" loopbaanbegeleider?
Zoiets hoeft geen geld te kosten.
Bij de moedermaatschappij van mijn werkgever hebben ze interne coaches, daar kun je gebruik van maken en dat kost niets. Kwestie van even rondbellen en niet te bescheiden zijn.
Ik begrijp dat je bij een onderwijsinstelling werkt, grote kans dat ook daar interne job-coaches werken. Bel zo iemand op en vraag of je met hem of haar een gesprek en eventueel traject in kunt gaan.
Aan de andere kant, al kost het geld, het is jouw toekomst.
Zo'n jobcoach is echt een investering in jezelf die je later terug verdient.
Wat is je eigen geluk je waard? Hoeveel heb je er financieel voor over om tot je pensioen gelukkig te zijn in je werk?
[...]
Een menig IT bedrijf veegt zijn achterwerk met dit verzoek af. Want er is altijd meer dan genoeg werk, er is altijd wel een personeelstekort en het zal altijd niet lekker liggen op een schema. Dus als systeembeheerder is dit gewoon bijna niet te doen.
Mwah. Bij ons kun je ook minder dan 40 uur per week werken mits je de flexibiliteit hebt om op te draven als de boel onderuit gaat en mee te draaien in onderhoudsdagen en eventuele standby diensten.
Wil je nooit gepland of ongepland 's avonds en in het weekend werken heb je als systeembeheerder in de regel een uitdaging. Da's gewoon onderdeel van het werk. Maar er zijn heel veel systeembeheerders die parttime (32, 36, 38 uur) werken. Niet alleen bij overheden.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.