incaz schreef op zaterdag 05 november 2016 @ 09:00:
[...]
Ten eerste: ook als ik met een ervaring kom, getuigt het van weinig fatsoen om aan te komen zetten met een verregaande interpretatie en advies zonder dat je verder ook maar iets van mij weet. (Mag het? Ja, het is niet juridisch verboden en ook niet door de Tweakersregels verboden. Het is alleen wel echt een hele onhebbelijke manier van reageren.)
Daarnaast heb je niet goed gelezen, ik was niet degene die de kriebels uberhaupt noemde bij de trap van Utrecht CS, ik gaf alleen een voorbeeld over hoe ik de opmerking opvatte.
Wat hier eerder als ongepast wordt gezien is op die manier in de verdediging schieten, de tegenaanval zoeken en dat vervolgens niet via een topic report of DM proberen op te lossen, maar vol in de discussie te gaan. Mijn verhaal is heel algemeen en als het niet op jou van toepassing is dan hoef je je niet aangevallen te voelen. Lijkt me beter voor je gezondheid dat om je uberhaupt niet zo snel druk te maken als iemand met een idee komt aanzetten (of is dat weer ongevraagd advies wat niet mag?).
Maar goed, ondanks dat ik het niet terecht vindt; als ik jou echt overstuur heb gemaakt dan excuses daarvoor.
Da's dus echt bullshit. De angst voor afgronden is een aangeboren proces dat al in babybreinen optreedt (en met goede reden) en dat bij de meeste mensen helemaal niet 'zichzelf versterkend en aangeleerd gedrag' is, maar bij verreweg de meeste mensen redelijk stabiel blijft tot op latere leeftijd (en zelfs dan is een toename van hoogtevrees niet altijd 'zichzelf versterkend en aangeleerd' maar kan ook zeer goed veroorzaakt worden door veranderingen in de omstandigheden: bijvoorbeeld slechter functionerende reflexen. Een totaal valide reden voor je brein om de waarschuwingen wat omhoog te gooien, en niet zelfversterkend maar reactief.)
Als ik dan ook een adviesje mag geven: minder poppsychologie lezen een eens een paar vakken over neurocognitie volgen.
Je wordt wel steeds minder genuanceerd. Je beledigt tegelijkertijd ook honderden onderzoekers. Mijn verhaal is geïnspireerd op het goede werk van de
http://www.comfortzonecrusher.com/, die heel wat mensen echt hebben kunnen helpen.
Verder hadden we het over een scenario waarbij we zouden worden aangetikt op de schouder en dan de leuning zouden vastgrijpen om te voorkomen naar achteren te vallen. Ik ga er vanuit dat je we dan praten over omhoog lopen. Immers als je op een trap omlaag loopt en je wordt aangetikt dan ga je gewoon zitten.
Ik vraag het je nog een keer heel nadrukkelijk: hou op met deze manier van reageren. Het is zeer onbeleefd en zeer aanmatigend om, zonder dat je iets weet van een ander, aan te komen met ongevraagd advies. Daar word ik wel kwaad om: allereerst al omdat het geen neutraal advies is, maar ook een rol speelt in de discussie. Het is een tactiek die (bewust of onbewust) wordt ingezet om van een structurele situatie iets te maken dat alleen maar in de (irrationele) geest van 1 persoon leeft.
Het is een advies voor iedereen met "anxieties", niet alleen voor jou. Het speelt wel een rol in de discussie. Het is een out-of-the-box oplossing voor het vraag stuk van de topic starter. Het overkomen van angst voor het ontbreken van de leuning is een alternatief voor het installeren van de leuning. Doe ik wel vaker en het levert ook vaak resultaat op. Zie bijvoorbeeld maart 2015
sdk1985 in "Bizar verbruik: 3600m³ gas op 70m² stookoppervlak". In maart 2016 bleek dat inderdaad de oplossing
benchMarc in "Bizar verbruik: 3600m³ gas op 70m² stookoppervlak". In de basis is er dus niets mis met een out-of-the-box oplossing.
Dat is een vervelende manier van discussievoeren. Het is ook onzin, omdat mijn argumenten voor een leuning puur praktisch en rationeel zijn: voor diverse mensen is een leuning handig, en dus moet'ie er zijn.
Het is handig voor sommigen, dus het moet er zijn? Het is handig voor criminelen als je bij elke winkel grote kaliber vuurwapens uit een rek kunt trekken, dus ze moeten er zijn. Met dat soort redenaties diskwalificeer je jezelf volledig.
Wat ik daarbij bovendien heel nadrukkelijk NIET stel is dat 'iedereen altijd maar' de leuning vast moet houden. Ook dat is een tactiek om het punt van de ander in het belachelijke te trekken en dus te ondermijnen... maar hou er mee op want het is niet wat ik zeg.
Als jij de leuning niet wilt vasthouden, doe je het vooral niet.
Je hebt het niet goed begrepen. Het punt is dat als je de leuning niet beethoudt, zoals 95% van de traplopers, de kans dat wanneer iemand kei hard tegen je schouder aanloopt je nog snel genoeg bent om jezelf beet te grijpen erg klein is. De kracht is immers naar achteren en richting de muur, je arm strekt zich uit. Dus tenzij de trap heel smal is of je reflexen heel goed zijn kun je er niet bij. Zoals gezegd kan de leuning helpen, maar er is ook een grote kans dat hij niet werkt. De helm en kniebeschermers blijven veiliger.
(Maar als je last hebt van irrationele angst voor besmetting, en daarom ook een vermijdingsangst aan het opbbouwen bent voor niet alleen het gebruik maar zelfs de aanwezigheid van leuningen, of je ze nou gebruiken moet of niet, is dat dat niet ook een mooi moment om binnen te lopen bij de huisarts? Of is jouw angst toch per definitie minder irrationeel?)
Doe je nu niet precies wat je mij heel erg verwijt en waar je zo kwaad over bent. Maar goed ik heb er geen problemen mee. Ik heb er geen last van, het is een punt om aan te tonen dat je met de rubber stoeptegel mentaliteit altijd bezig kunt blijven. Dus dan heb je straks je tweede leuning en dan is er weer een nieuw probleem. Het komt neer op een filosofische discussie: moet je elk risico af willen vangen? Het enige rationele antwoord daarop is "nee". Dan is de vervolgvraag; vanaf welk risico ga je wel afvangen.
Terug naar het algemene
Het komt er op neer dat ik niet ben overtuigd dat het ontbreken van die leuning een reëel probleem oplevert voor de bezoekers van die universiteit. Ook ben ik niet overtuigd van de waarde die een trapleuning wel toevoegt in het scenario dat het wel mis gaat. Die twee zaken bij elkaar zorgt ervoor dat ze wat mij betreft het geld dat die leuning kost beter aan andere zaken kunnen besteden. Bijvoorbeeld aan het echt verbeteren van de toegankelijkheid van minder validen. Vergeet namelijk niet dat middelen (arbeid, geld, tijd, enz) altijd beperkt zijn en de rubberen stoeptegel mentaliteit gaat dus per definitie ten kostte van iets anders. Voor hetzelfde geld heb je er een paar oprij planken bij.
Op basis van mijn eigen ervaring bij een andere universiteit verwacht ik dat het gemiddelde aantal incidenten met enige vorm van letsel op trappen in zo'n situatie (trap met 1 leuning) minder dan 1 per jaar is. Letsel waarvoor de ambulance moet komen lijkt mij uberhaupt sporadisch, bijvoorbeeld 1 x in 5 jaar.
Als iemand de moeite neemt het na te vragen op de universiteit en er blijkt dat er inderdaad X mensen per jaar van die trap afvallen dan stel ik mijn mening bij
Diegenen met een irrationele angst voor trappen gun ik oprecht dat ze daar geen last meer van hebben. Vandaar de 3 plaatjes uit anxiety vs exposure literatuur. Wie weet leest er 1 persoon mee en denkt "goh daar kan ik wat mee". Dan ben ik er blij mee.
[
Voor 4% gewijzigd door
sdk1985 op 05-11-2016 13:13
]