Kleine marges betekent dat je grote volumes moet verwerken om kiet te spelen tegen de vaste kosten. Heel simpel gezegd, stel je hebt 1000 € vaste kosten per maand aan huur, loon, administratie, website, etc. Stel dat je voor elke bak die je verkoopt gemiddeld 10% van de verkoopprijs overhoudt na aftrek van opkoopkosten, transportkosten, onderdelen, disposables (schoonmaakmiddelen, koelpasta etc.), en de kosten die volgen uit het risico dat sommige ingekochte bakken niet verkoopbaar blijken. (Onder dat laatste valt ook de afvoer van afval.)
Dan moet je dus voor 10 000 € per maand verkopen om kiet te spelen. Dit gaat je alleen lukken als je breed inzet, dus grote hoeveelheden van hetzelfde type pc inkopen en een gestructureerde verwerkingslijn opzetten. Doel daarvan is om zo min mogelijk tijd per bak kwijt te zijn. Dus fase 1 is bijvoorbeeld: sorteren in drie groepen A:direct bruikbaar, B:bruikbaar na een rendabele hoeveelheid werk, C:teveel moeite om dit werkend te krijgen, dus onderdelen eruit halen en dan wegmikken.
Waar trek je dan de grens, wanneer is het nog rendabel om aan een bak te werken? Je kunt er ook niet te lang over nadenken per bak want dat kost ook tijd, dus die intake analyse is meestal relatief oppervlakkig. Het wordt dan al gauw een harde grens, op harde data gebaseerd, en geen kwestie van "elk geval individueel beoordelen" - want dat kost teveel tijd. Wellicht kun je het deels automatiseren met een bootable USB stick die automatisch een intake script draait, een rapport genereert van de hardware, wat simpele tests uitvoert, en het rapport in een centrale database dropt. Dan moet jij nog zorgen dat het serial# dat dit script aan de pc toekent, op de kast geplakt wordt.
Als je dit doet uit liefde voor oude hardware dan gaat dit proces tegen je gevoel in werken. Want jij wil elke oude bak een kans op een tweede leven geven, zoveel mogelijk afval van de afvalberg redden, en de perfecte match vinden tussen al je beschikbare componenten en de computers. Als hobbyist leuk, maar als bedrijf gaat dat gewoon niet. Je moet dus accepteren dat je soms een first-gen i3 met 8 GB RAM+SSD gaat shippen en een third-gen i7 met 4 GB+HDD, en erger nog dat je af en toe goede spullen gaat weggooien omdat de tijd kostbaarder is dan de hardware. Je gaat niet ontkomen aan een regel "zodra we x minuten besteed hebben zonder het probleem op te lossen, dan geven we het hele ding op". En als je de kans krijgt om één of twee losse pc's te redden, moet je er niet eens aan beginnen, want dan moet je alles gaan uitzoeken over dat specifieke model (drivers gaan zoeken, downloaden, en handmatig installeren). Kost véél te veel tijd voor twee stuks. Je moet dus ook ergens een minimale partijgrootte gaan definiëren, en die partij mag dus geen mengelmoes zijn.
Verkeerde beslissingen omtrent "is deze bak nog rendabel om te fixen" kosten je tijd en dus geld, want je moet die 10 000 € per maand halen. Minimaal. En dus heb je geen tijd om een uur lang aan één bak te gaan zitten troubleshooten. Je kunt ook niet teveel "risicovolle" transplantaties uitvoeren van bijvoorbeeld CPU's of RAM - bij twijfel over de compatibiliteit ga je het als hobbyist gewoon proberen, maar als bedrijf kun je er beter niet eens aan beginnen. Als het werkt win je honderd euro, als het niet werkt verlies je tijd die meer waard is dan dat. Dus voor elke pc het optimale resultaat behalen, is veel te duur qua tijd. Want je bent ook 1/3 van de tijd kwijt aan inkoop (op jacht naar deals, onderhandelen over deals, transport uitvoeren) en 1/3 aan verkoop (website, advertenties, verkoopkanalen en imago bijhouden, contact met klanten, transport regelen). Dan is er nog aftersales support.
Laten we zeggen dat je gemiddelde verkoopprijs € 200 per bak zal zijn. Dan moet je dus 10 000 / 200 = 50 bakken verkopen. In één maand zitten zo'n 22 werkdagen. Laten we doen alsof je de helft van je tijd aan het oplappen van de bakken kunt besteden (optimistischer dan ik hierboven heb geschetst!). Dan heb je 11 dagen om 50 bakken op te lappen. En dan speel je pas kiet! Dus om er iets aan over te houden, wil je echt minstens 5 pc's per dag van begin tot eind door het refurbishment proces halen. Daar hoort niet alleen het hardware geknutsel bij, maar ook de afwerking - schoonmaken, leveren met een OS, final quality test before shipment. Als al die 5 pc's precies hetzelfde model zijn, dan is dat op zich haalbaar.
Tot zover mijn snelle berekening. Geen idee of het klopt, maar in principe lijkt het haalbaar - als je bereid bent te denken als een keiharde zakenman voor wie de €€ het belangrijkste zijn. Elk stukje idealisme over milieu redden, zoveel mogelijk recyclen, de meest optimale pc's bouwen met je componenten, etc. wat je hierin stopt (behalve dan in de marketing) gaat je tegenwerken. Als je vanuit dat idealisme komt is het top, maar dan moet je dat niet als bedrijf doen maar als vrijwilligerswerk of 's avonds voor een zakcent. Ik heb eens bij een stichting rondgekeken die dat op redelijk grote schaal doet met een handvol mensen - en zelfs zij gebruiken het soort logica dat ik hierboven schets.
[
Voor 13% gewijzigd door
Antique op 29-10-2016 17:40
]