Salarisonderhandelingen

[sparticle]

Ik ben zelf van mening dat het bij salarisonderhandelingen voor een nieuwe baan geen goed idee is om het onderste uit de kan te halen, omdat je dit dan ook waar moet maken en dit je ook hebberig doet overkomen, etc.

De strategieën die vaak gebruikt worden zoals "altijd een counteroffer doen van 15% meer", o.i.d. vind ik dan eigenlijk ook naïef.

Uiteindelijk is die 10-20% van je salaris ook niet echt zaligmakend; het gaat erom wat die andere 80% is. Dus, het heeft veel meer zin om je sollicitatiestrategie zo aan te passen dat je nooit met mensen praat die je niet kunnen betalen en dan je energie te stoppen in het overtuigen van de mensen die dat wel kunnen.

In die zin is de salarisonderhandeling dan dus al begonnen, voordat je ook maar een bod hebt ontvangen van het bedrijf in kwestie.

Mocht je een tijdje werken voor zo'n bedrijf en is het duidelijk dat jij de drijvende kracht bent achter het team, dan kun je eens gaan zeggen dat het wellicht een goed idee is om dan wat aan het salaris te doen.

Mocht je meerdere aanbiedingen hebben (wat altijd een goed idee is), dan werkt het tegen elkaar opbieden ook maar tot op zekere hoogte (in mijn ervaring is dit "kruimelwerk"), omdat dit communiceert dat je alleen maar om geld* geeft, aangezien de kans dat twee banen precies net zo interessant zijn ongeveer 0 is en dat zal een werkgever ook bedenken.

Tot zover mijn naïeve/doorsnee/geniale gedachten. Hoe pakken jullie dit in de praktijk aan?

(Niet vergeten om zonnebrand te smeren.)

* Ook is vergelijking op alleen salaris een enorme vergissing die je kunt maken; bij sommige bedrijven zijn er wel degelijk meer kansen.

[ComputerHoed]

Als je weet dat je werkgever jou nodig heeft dan kun je uiteraard gaan voor wat meer dan een counteroffer van 15%.
Dit gevoel had ik bij mijn huidige werkgever en toen ik ging onderhandelen over het salaris voor mijn nieuwe functie (promotie) kreeg ik zelfs 35% meer. Uiteraard niet het onderste uit de kan daarmee gehaald maar toch meer gekregen dan het 'minimumloon' van deze functie

Pro-tip: je kunt altijd proberen meer te krijgen. Nee heb je, ja kun je krijgen.

[ Voor 27% gewijzigd door ComputerHoed op 08-10-2016 16:29 ]

[Firefly III]

-

[ Voor 100% gewijzigd door Firefly III op 21-10-2019 09:34 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[Sissors]

sparticle schreef op zaterdag 08 oktober 2016 @ 16:21:
Ik ben zelf van mening dat het bij salarisonderhandelingen voor een nieuwe baan geen goed idee is om het onderste uit de kan te halen, omdat je dit dan ook waar moet maken en dit je ook hebberig doet overkomen, etc.

Je moet het waar maken ja, maar om maar meteen te beginnen met twijfelen of je je loon kan terugverdienen voor de werkgever vind ik ook maar raar.

En hebberig zijn? Natuurlijk wil je het leuk hebben op je werk, maar primair kom ik er toch echt om geld te verdienen. Als mijn baas me niet meer betaald, kom ik niet meer werken.

De strategieën die vaak gebruikt worden zoals "altijd een counteroffer doen van 15% meer", o.i.d. vind ik dan eigenlijk ook naïef.

Soms kan het meer, soms kan het minder, soms is het gewoon accepteren wat ze bieden want het veranderd toch niet.

Uiteindelijk is die 10-20% van je salaris ook niet echt zaligmakend; het gaat erom wat die andere 80% is.

Als jij nu ergens woont waar je 80% van je loon uitgeeft aan vaste lasten, eten, kleding, etc. En je nog 20% hebt voor vakantie, sparen, uitjes, etc. Dan heb je als je 20% meer salaris hebt bij je nieuwe baan, ineens twee keer zoveel geld voor die leuke dingen.

Dus, het heeft veel meer zin om je sollicitatiestrategie zo aan te passen dat je nooit met mensen praat die je niet kunnen betalen en dan je energie te stoppen in het overtuigen van de mensen die dat wel kunnen.

Mijn werkgever kan me een miljoen betalen en ze zouden het nog niet merken op het jaaroverzicht. Toch doen ze het niet. Helaas.

Mocht je een tijdje werken voor zo'n bedrijf en is het duidelijk dat jij de drijvende kracht bent achter het team, dan kun je eens gaan zeggen dat het wellicht een goed idee is om dan wat aan het salaris te doen.

Was het maar zo. In de praktijk is het toch vaak dat ze intern geen grote loonsverhogingen doen, en dan liever een nieuw iemand inhuren en die veel meer betalen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen op, maar heel vaak is alles gebaseerd op je huidige loon. Doe je het goed, krijg je misschien wel 7% erbij. Was je met 15% meer begonnen, dan kreeg je nog steeds 7% erbij. Of misschien heel pessimistisch maar 5%.

Maar de kans dat je omdat je met 15% minder was begonnen, dan omdat je het lief vraagt 20% erbij krijgt, is redelijk klein.

[sparticle]

ComputerHoed schreef op zaterdag 08 oktober 2016 @ 16:28:
Als je weet dat je werkgever jou nodig heeft dan kun je uiteraard gaan voor wat meer dan een counteroffer van 15%.
Dit gevoel had ik bij mijn huidige werkgever en toen ik ging onderhandelen over het salaris voor mijn nieuwe functie (promotie) kreeg ik zelfs 35% meer. Uiteraard niet het onderste uit de kan daarmee gehaald maar toch meer gekregen dan het 'minimumloon' van deze functie

Pro-tip: je kunt altijd proberen meer te krijgen. Nee heb je, ja kun je krijgen.

Juist, dit is dus zo'n geval waar je je al bewezen hebt bij die specifieke werkgever. Het kost veel meer geld voor een werkgever om iemand anders aan te nemen.

[NiGeLaToR]

Vergeet niet dat salaris erbij krijgen vaak lastiger is dan hoger starten...

Voor je het weet heb je discussies over schalen, schijven, CAO's en andere onzin die voorkomen dat je salaris stijgt.

[sparticle]

Ik denk dat het vooral te maken heeft met de arbeidsmobiliteit van een werknemer. Als je zeer zakelijk gewoon de balans kunt opmaken na een tijdje bij die werkgever te hebben gezeten en ziet dat er significant meer bij een ander valt te halen, dan kun je altijd overstappen naar een ander, maar de meeste werknemers nemen die stap niet uit een soort van gevoel van het altijd maar moeten hebben van stabiliteit.

Angst zaaien bij een toekomstig werkgever dat ze je misschien mislopen, werkt wel goed als je weet dat het bedrijf makkelijk een miljoen voor je kan betalen (dat is nl. niet bij alle bedrijven zo). Als jij bij een grote chipfabrikant de productie met 1% kunt opvoeren (en je kunt hetzelfde doen bij de concurrent), dan hebben ze daar vast wel een miljoen voor over, maar als je hetzelfde doet bij de bakker op de hoek gaat dat niet werken.

Zoals met alles is het gewoon een kwestie van weten met wie je praat, wat je ongeveer waard bent voor andere partijen, en je niet laten inpakken met slechts mondelinge beloftes; alles wat mondeling beloofd wordt gewoon zwart-op-wit zetten en zo tegemoet komen aan enige beperkingen die de werkgever meent te hebben.

Als ik trouwens naar de salarissen kijk die in het salaristopic worden gepost, dan zit ik daar volgens mij boven iedereen die ik ooit heb gezien (maar wellicht heb ik er een paar gemist). Daarom is het ook zo dat ik me niet zozeer meer zorgen maak om het basissalaris, maar meer of wat ik aan het doen ben kan leiden tot iets wat in de buurt komt van rijkdom (wat ik dan even los interpreteer als 10 miljoen in een jaar of 5 *). Mocht de kans daarop nul zijn, dan heb ik niet echt veel interesse meer in de positie. Voor een positie waar de enige variabele salaris is, dan zou het wel anders liggen, en meer in lijn met jullie suggesties.

Ik heb persoonlijk ook wel mensen ontmoet die weer ver boven mij zitten, maar die posten waarschijnlijk nooit en die zitten nu allemaal in het buitenland.

* Dat is nog lang niet wat meneer De Mol in een paar maanden heeft gedaan met Delta Lloyd, maar je moet ergens beginnen

[Sissors]

Ah goed verhaal. Dus degene die meer dan een ton binnenhengelt gaat de plebs vertellen dat ze zich niet zo druk moeten maken over hun salaris, en maar met wat minder genoegen nemen als ze ergens gaan werken. Ben je ofzo verantwoordelijk voor het aannemen van nieuwe mensen en hun salaris, en probeer je het jezelf wat makkelijker te maken?

Overigens zijn er volgens mij bijzonder weinig banen in loondienst waar je 10M binnenhaalt. Ik denk ook zelf niet als ik al zoveel verdiende dat ik me zo druk zou maken om maar multimiljonair te worden.

Als jij bij een grote chipfabrikant de productie met 1% kunt opvoeren (en je kunt hetzelfde doen bij de concurrent), dan hebben ze daar vast wel een miljoen voor over

Als je dat kan, dan heb je zeer waarschijnlijk al een functie bij zo'n chipfabrikant. De meeste bedrijven kunnen het niet waarderen als personeel die ze gewoon betalen effectief hun werkgever gaan chanteren. Uiteraard heb je als je dat doet wel een heel goed punt bij je volgende functioneringsgesprek, maar dan krijg je echt niet een miljoen.

[surr1e]

Ik snap het doel van het topic niet zo? Ja over salaris wordt onderhandeld en nee, dat is niet gek (en dat vinden bedrijven ook niet.) Uiteindelijk is de afweging wat je waard kunt zijn voor een bedrijf, en natuurlijk neemt dat toe met meer ervaring. Dat evalueer je tussentijds en stem je vervolgens af. Ik kan me ook niet vinden in het idee dat onderhandelen over arbeidsvoorwaarden (of specifiek over salaris) wilt zeggen dat je alleen maar om geld geeft. Ik gebruik ook geen strategieën, maar weet wel dat er vrijwel altijd ruimte is voor onderhandeling.
Als ik je tweede reactie lees (vergaren van miljoenen in jaren), gaat dit natuurlijk helemaal niet op voor Jan met de pet en als je daadwerkelijk die kwaliteiten/waarde hebt kom je, denk ik, niet in 'normale' salarisonderhandelingen terecht.

[Skyrunner]

Hoog inzetten is naar mijn een idee een strategie die met enige terughoudendheid ingezet dient te worden. Uiteraard willen we allemaal zo'n sessie uitstappen met een "YESS!!" vuist in de lucht, maar het volgende moet je je bedenken, en dan ga ik uit van een functie werkvloer/middenkader:

- Is mijn bod realistisch? Maw, heb jij echt iets unieks te bieden (wat je dan uiteraard ook kunt onderbouwen met feiten, een portfolio, etc ...) of ben je er een van velen en kun je beter marktconform kwa jouw prijs blijven?

- Kan ik het waarmaken? Daarmee bedoel ik niet eens zozeer of jij kunt presteren, maar meer of je kunt voldoen aan de (soms vage) verwachtingen van de werkgever? Dat ligt namelijk nogal eens ver uit elkaar, heb ik eens ondervonden, met als gevolg dat je de deur wordt gewezen. Jammer ...

Ik denk dan ook niet dat er 1 'winning strategy' is, maar dat je je per geval zult moeten verdiepen in de situatie.

edit: typo.