Sommige printplaten krijg ik niet gedesoldeerd

[MsG]

Sindskort ben ik wat meer bezig met elektronica en heb mijn vaders soldeerbout gekregen. Een blauwe Weller soldeerbout zonder directe temperatuurregeling, maar met tipjes die middels een ingebouwde weerstand een bepaalde temperatuur vasthouden. Althans zoiets heb ik me laten vertellen.

Dit werkt prima op veel printjes. Echter merk ik bij bijvoorbeeld moderne moederborden, of andere computerchips dat hoe lang ook ik de bout er tegenaan houd er niets smelt (ik doe gewoon soldeertin op de bout).

Ligt dit nou aan het feit dat mijn soldeerbout geen directe temperatuurregeling heeft? Of is er iets anders aan de hand met moderne printplaten? Iemand die dit herkend?

[jeroen3]

Er is een verschil tussen lood en loodvrij soldeer. Thuis soldeer je met lood, en dat werkt dar enigzins als vloeimiddel. Er zit ook vloeimiddel in de kern van de tin.

Je moederbord is loodvrij. Vloeimiddel (flux) moet je daar handmatig toevoegen ander s krijg je een soort plakkerige pasta.

Loodvrij heeft ook een meer intense bout nodig omdat je vloeimiddel anders vervliegt voordat je tin heet is.

Het is een complex onderwerp. Ik raad je aan op YouTube een aantal tutorials en video's te bekijken. Bijvoorbeeld van Louis Rossman of EEVblog.

Tl;dr:
Voeg eerst een beetje sn63pb37 toe.

[ Voor 4% gewijzigd door jeroen3 op 08-08-2016 22:10 ]

[Onbekend]

Het heeft ook te maken met de hoeveelheid koper wat je moet verwarmen. Voordat het padje 250 graden is, is er al heel wat warmte via de dikke printbanen weggeleid. Ten eerste moet jouw soldeerbout wel voldoende vermogen aan warmte kunnen genereren. En daarna kan je meer soldeertin gebruiken zodat het oppervlak tussen jouw soldeerbout het en component groter is waardoor de warmte beter overgedragen kan worden.

[SA007]

Wat je trouwens hebt is een magnastat, daarbij bepalen de puntjes inderdaad de temperatuur.
Dat gaat magnetisch, zit materiaal in wat bij een specifieke temperatuur de magnische eigenschappen verliest, en dat bedient een schakelaar in de soldeerbout.
Prima dingen in een gecontroleerde omgeving (productiestraat oid), imho erg lastige dingen als hobby omdat je geen flexiiliteit hebt.
(Ook voor een productiestraat zou ik ze niet willen, je hebt ook wellers met een slot op de temperatuurregeling, practischer in mijn ogen).

Met een magnastat werken met loodvrij soldeer (wat in elk consumentenapparaat sinds 2002 zit) is een prutwerk, want loodvrij heeft een flink hogere smelttemperatuur, maar je kan een magnastat niet even een graad of 40-50 hoger zetten.
Oud loodsoldeer smelt vanaf een 190 graden, loodvrij zit rond de 230-240 graden.

Verder maakt her vermogen van de soldeerbout uit, omdat je soldeer warmer moet worden heb je ook wat meer vermogen nodig om snel die temperatuur te bereiken. Je kan merken dat bijvoorbeeld groter vlakken minder goed gaan.

Dan is er ook nog de flux, die ervoor zorgt dat naast dat je soldeer smelt hij ook goed vloeit door oxidatie weg te halen.

De laatste 2 zijn redelijk op te lossen door loodhoudend soldeer toe te voegen, al is het niet ideaal.
De beste oplossing is voor de magnastat puntjes voor loodvrij halen, of het geheel vervangen door een andere bout (magnastat is best oud ondertussen, loodvrij geschikte puntjes zijn zeldzaam en dus duur en goede hobbysoldeerstations niet meer)

[MsG]

Om meteen het gekregen materieel af te schrijven terwijl ik net begin met de hobby en printplaten vooral voor de oefening een beetje wilde desolderen vind ik ook weer zo wat. Ik zal eens kijken voor andere tips voor de magnastat.

Het is volgens mij een vrij speciale van de PTT-tijd. De soldeerbout wordt aangesloten op een groot grijs blok die verder geen bediening heeft. Zal wel een transformator zijn.

Op de bout staat: 45 watt 24 volt. TCP-S

[ Voor 5% gewijzigd door MsG op 09-08-2016 12:19 ]

[naftebakje]

SA007 schreef op maandag 08 augustus 2016 @ 23:25:
...Met een magnastat werken met loodvrij soldeer (wat in elk consumentenapparaat sinds 2002 zit) is een prutwerk, want loodvrij heeft een flink hogere smelttemperatuur, maar je kan een magnastat niet even een graad of 40-50 hoger zetten.
Oud loodsoldeer smelt vanaf een 190 graden, loodvrij zit rond de 230-240 graden.
...

Dat is altijd een leuke discussie op de tweejaarlijkse soldeercursus, wat we in de praktijk ook zien: het grootste verschil tussen loodhoudend en loodvrij solderen is dat je bij loodvrij de soldeermethode's correct moet toepassen (en dan merk je wel dat je een halve seconde langer moet verwarmen). Het blijft perfect mogelijk op dezelfde temperatuur te werken (of desnoods 10°C hoger, meer verhogen is aantoonbaar slechter, want dan ga je je flux verbranden die je net hard nodig hebt). Bangmakerij voor loodvrij is echt niet nodig.

Desolderen is idd wel een tik moeilijker (allesinds als je de gedesoldeerde componenten en de PCB niet mag beschadigen ). Enkele truukjes:
- PCB voorverwarmen, even in de oven tot ie 150° is, dan ben je vlotter op temperatuur.
- Gelflux is handiger dan vloeibare flux, blijft langer liggen.
- Hogere vermogens gebruiken: dikste/zwaarste punt die je kan vinden voor lastige stukken.
- Verschillende diktes tin hebben verschillende inhoud van flux, vaak vloeit dikkere diameter tin ook beter uit.
- Niet volgens de normen toegestaan (maar werkt wel goed thuis): dikke klodder loodhoudend tin gebruiken, dat helpt om warmte vast te houden en verlaagt het smeltpunt.

MsG schreef op maandag 08 augustus 2016 @ 22:03:
(ik doe gewoon soldeertin op de bout).

Soldeertin toevoegen doe je nooit tegen de bout, want dan ben je je flux (die in het midden van het tin zit) aan het verbranden. Je wil de flux in de soldeerverbinding, dus bout aan ene kant van het pootje en tin aan de andere kant (als het tin niet direct smelt was je te snel).

Maar vooral: gewoon doen. Goed solderen is als leren fietsen, je gaat in het begin flink op je bek maar eenmaal je het in de vingers hebt verleer je het niet meer.

[MsG]

Thanks, ga ik het eens met de dikste bout proberen. Klinkt opzich logisch, al zijn die wat onpraktischer qua grootte.

Ik heb alle tipjes even gecheckt en ze hebben allemaal het cijfer 7 op de achterkant, terwijl de punt zelf allemaal heel divers is. Ik kan niet goed vinden waar die 7 voor staat. Ik wil namelijk weten op welke temperatuur de huidige tips fungeren.

[SuaveKadaver]

Ik gebruik ook nog wel eens een hete lucht soldeer station, dat kan je ook combineren met een bout. Dan verwarm je de print voor op een mooie temperatuur, zeg 150-200 graden en ga je met de bout verder. Een extra set handen kan dan erg handig zijn.

[SA007]

Dikste bout klinkt onhandig, maar een grotere 'tip' heeft meer oppervlaktesplanning op de tin, dat maakt erg veel uit voor het gemak om de juiste hoeveelheid soldeer aan te brengen.

Als je bijvoorbeeld SMD soldeert met veel kleine pinnetjes zorgt een grote punt samen met goede flux er bijna vanzelf voor dat overbodig tin naar de bout getrokken wordt in plaats van kortsluitingen op de SMD chip veroorzaakt.