Bij het overlijden van mijn moeder heb ik grootste lol (not

) gehad om Telfort ervan te overtuigen dat ze overleden was en dat het abonnement stopgezet diende te worden. Telefonisch kon eea niet geregeld worden, er moest een brief incl kopie overlijdensakte verstuurd worden. Drie (niet aangetekende) brieven zouden nooit ontvangen zijn, bij ontvangst vierde (wel aangetekende) een kwartaal later melding bevestiging van ontvangst, maar melding dat abo pas stopgezet kon worden per datum ontvangst brief, en of ik nog even kon betalen voor de resterende maanden.
Toen ik dat weigerde kreeg ik nog het dreigement dat haar naam bij Stichting Preventel geregistreerd zou worden en ze nooit meer een abo zou kunnen afsluiten. Goh, alsof een dode zich daarom bekommert...
Heb dat duidelijk aangegeven en gezegd dat als ze daadwerkelijk bij dit standpunt bleven ik hun verdere juridische stappen met vertrouwen tegemoet zag. Nooit meer iets van gehoord, niet eens een of andere kansarme incassobureau die het alsnog ging proberen.
Let wel, ging hier over SIM-only, dus niet eens schimmige zaken met telefoons op afbetaling.
Iig uit mijn ervaring:
- alle communicatie per aangetekende brief door de executeur laten verlopen.
- als er reactie komt dat onredelijk is, zeker niet zomaar accoord gaan.
Verder mbt toestel: tenzij je vader abo pas zeer kort heeft, is de abo nog onder oude voorwaarden aangegaan waar niet expliciet benoemd stond dat telefoon op afbetaling was en niet expliciet gemaakt is welk bedrag er met toestel gemoeid was. Dat is in situatie als deze jammer voor Vodafone: het is daadwerkelijk een geschenk gekoppeld aan het aangaan van een bepaald abo. Aan de abo - maar niet het toestel! - zitten bepaalde verplichtingen vast, maar die komen bij overlijden te vervallen. Ik zou er dus vanuit gaan dat het toestel al sinds dag 1 eigendom van je vader is en dus ook bij overlijden in de inboedel terechtkomt.
Dat wil niet zeggen dat jij het gelijk krijgt
Als jij op dag overlijden van je vader het in je zak steekt, onttrek je het aan de inboeldel. Als dat niet goed gedocumenteerd is, komt het neer op diefstal. Niet doen dus! Ook als het wel gedocumenteerd is, begeef je je op glad ijs: je handelt dan alsof je de nalatenschap aanvaardt. Meestal is dat ook wat je wilt doen, maar stel dat je vader enorme - jouw nu niet bekende - schulden had, dan aanvaard je die dus ook. Pas daar enorm mee op.
Beter idee: koop het toestel voor dagwaarde uit de nalatenschap. Betaal de executeur dus de waarde ervan. Dan heb je nog niets aanvaard, ook geen gedrag getoond dat zo uitgelegd kan worden. En je onttrekt geen waarde uit de nalatenschap. Enige wat je doet is een deel van de nalatenschap verzilveren (iets wat de executeur toch moet doen).
Sowieso, alvast gecondoleerd en maak je borst maar nat, zowel qua emoties als practische shit die op je af gaat komen. Je onderschat beide zowel van tevoren als terwijl alles speelt. Pas als je achteraf terug kunt kijken zie je hoe hard dingen erin gehakt zijn
Mbt dat practische: eea hangt ervan af wie de executeur wordt, dus wie de zaken moet regelen. Als jij hier met deze vraag komt, ga ik ervan uit dat jij dat ws wordt. In dat geval ben je idd de lul als het op een enorme lading zooi aankomt. Ben jij het niet (bijv omdat je (stief)moeder, een zus/broer of andere het doet), dan kun je je tenminste puur op de rouwverwerking richten. Hou dan alsjeblieft zoveel mogelijk rekening met de arme stakker die wel executeur is. Diegene heeft het zowel emotioneel als practisch zwaar en heeft alle hulp en steun nodig die je kunt bieden.
* dion_b komt trouwens net terug van crematie van een vriend, die een rouwende vriendin, twee kleine kinderen en een shitlading regelwerk achter zich laat - daarom sprak dit topic gelijk aan
[
Voor 15% gewijzigd door
dion_b op 23-07-2016 17:41
]