Wij zijn al heel veel jaren getrouwd, maar heel soms komt er een verhaal naar boven dat ik nog niet eerder had gehoord. We kennen waarschijnlijk allemaal het met armen over elkaar zitten als er bijvoorbeeld een verhaaltje werd voorgelezen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat dit nog steeds gebeurt. Maar wat mijn vrouw me nu vertelde over haar kleuterschooltijd had ik nog nooit van gehoord. Namelijk de kinderen moesten tijdens het luisteren of wandelen hun lippen stijf op elkaar geperst houden. De wat oudere kleuters moesten daarin corrigerend optreden jegens de allerjongsten, d.w.z. bij even op schouder tikken en naar zijn of haar opeen geperste lippen wijzen.
Het was een Montessori-school, dat moet ik er wel bij vertellen. Daar gebeuren/gebeurden wel meer dingen die je op "normale" scholen niet hebt/had. Het zal wel met een bepaalde pedagogische achtergrond hebben plaatsgevonden, maar het komt me vrij absurd over. Heeft iemand hier dezelfde herinnering, dan wel een idee wat dan wel die achtergrondgedachte was? Wat dacht men zo'n kind hiermee te leren behalve de juf te gehoorzamen?
Het was een Montessori-school, dat moet ik er wel bij vertellen. Daar gebeuren/gebeurden wel meer dingen die je op "normale" scholen niet hebt/had. Het zal wel met een bepaalde pedagogische achtergrond hebben plaatsgevonden, maar het komt me vrij absurd over. Heeft iemand hier dezelfde herinnering, dan wel een idee wat dan wel die achtergrondgedachte was? Wat dacht men zo'n kind hiermee te leren behalve de juf te gehoorzamen?
