Kantoorpolitiek ervaringen?

[Verwijderd]

Ik sprak laatst een oude schoolvriend van me, intelligentie jongen die ook nog eens behoorlijk sociaal vaardig en zeer ambitieus is. Heeft een leuke leidinggevende functie op WO niveau, bij een multinational in het buitenland, zeg maar dat klassieke enterprise plaatje. Het is wel zo dat hij op relatief jonge leeftijd een leidinggevende functie heeft weten te bemachtigen. Ik vroeg hem van hoe je zo'n positie kan bereiken blijkt het helemaal niet om kennis of ervaring te gaan maar vooral hoe je vaardig bent in het bedrijven van nepotisme en kantoorpolitiek. Het uitschakelen van collega's die op dezelfde functie azen, hogerop komen ten koste van anderen. Het elkaar beconcurreren met daarbij behorende smerige spelletjes is daar aan de orde van de dag.

Wat zijn jullie ervaringen met kantoorpolitiek, en andere smerige spelletjes op de werkvloer?

[gr8-jen]

Een andere vraag: zo je willen werken bij een bedrijf waar je teamleider/manager wordt als je vriendjes bent met of familie van.

Ik heb in die gevallen al te vaak gezien dat er een functie wordt verzonnen en een persoon aan genomen zodat die kan gemanaged. Of dat een teamleider bedankt voor de functie omdat de persoon het niet trekt of een variant daarvan.

Lijkt me niet gezond voor een bedrijf

[JPtjeeNL]

Hier is een mooi boek over geschreven mocht je hier meer informatie over willen: https://www.bol.com/nl/p/...een-rat/1001004001575374/

Ik zie het binnen ons bedrijf niet gebeuren, of het moet buiten mijn zicht omgaan. Toen ik dat boek las, was ik ook echt verrast over hoe het er binnen sommige bedrijven aan toe gaat. Ik weet niet of ik in een dergelijke organisatie zou willen werken, waar je elkaar dan tegenwerkt i.p.v. teamwork levert.

[pirke]

Ik denk dat er bij de meeste (grote) bedrijven politieke spelletjes gespeeld worden. Bij de een zijn ze wat milder dan bij de ander.

[Verwijderd]

Hoe groter het bedrijf hoe onpersoonlijker het wordt en dat werkt dit in de hand. Als je de collega die op dezelfde functie aast als jij maar 1x per jaar een half uurtje ziet op een andere locatie dan heb je er minder moeite mee om zo'n iemand te passeren dan wanneer die collega tegenover je zit en maandag ochtends verteld dat hij met z'n kinderen naar Burgers Zoo is geweest.

Overigens vind ik niet dat er wat mis mee is extra je best te doen om een promotie in de wacht te slepen, net zoals een hardloper zo hard gaat als hij kan om een gouden medaille te winnen, maar het moet wel constructief blijven. Bewust collega's uitschakelen (of de hardloper op baan 2 pootje haken) gaat mij echt veel te ver, en dat heb ik ook nooit meegemaakt. Ik geloof direct dat het in grote multinationals gebeurt, maar ik pas ervoor.

[NiGeLaToR]

Ben nog nooit ergens geweest waar dit niet zo was. Soms is het heel zichtbaar, soms is het goed verborgen. Er wordt gepraat, er wordt gezwendeld, er worden allianties gesloten, er wordt vooraf gegund, er zijn voorkeuren die niet per se aansluiten bij 'het beste'. Oftewel: mensen zullen mensen zijn.

Uiteindelijk zie je vaak mensen die goed kunnen netwerken en op de een of andere manier niets toevoegen, nooit uitgesproken zijn, toch een hogere functie bekleden. Dit, omdat ze voor hun leidinggevenden, geen bedreiging zijn. Die zoeken vaak ook alleen maar een stroman of -vrouw die vooral niet te veel risico oplevert. Het lijkt soms wel dat hoe minder je feitelijk doet, hoe hoger je functie kan worden. Vooral goed zijn in bureaucratie, alles procedureel van je af laten glijden en ondertussen zo min mogelijk risico lopen.

Overigens nu een tijd vanuit ondernemerschap gezien en me werkelijk zitten bescheuren om wat er bijvoorbeeld bij de overheid gebeurt. Allerlei marktplaatsen worden opgezet om zo eerlijk mogelijk mensen aan te trekken waarbij iedereen - op basis van kwalificatie - een kans krijgt. Zie ik toch de een na de andere van de ons-kent-ons consultancy bureau's naar binnen gelepeld worden. Kwestie van de functie zo omschrijven dat er maar 1 iemand precies op past - de rest van de procedure is voor de bühne. De belangen zijn groot, de zwendel nog groter

Zoals een wijze heer ooit tegen me zei 'het leven is oneerlijk' en zo is het Je kunt kiezen - speel het spel mee, of je valt buiten de boot. Ik kies er voor niet mee te spelen en heb eigen regels gecreëerd. Blijkt er in mijn groeiende netwerk weer een heleboel ondernemers te zijn die zo zijn gaan werken en via die weg vermaken we ons uitstekend.

Verwijderd schreef op zondag 27 maart 2016 @ 10:53:

Overigens vind ik niet dat er wat mis mee is extra je best te doen om een promotie in de wacht te slepen, net zoals een hardloper zo hard gaat als hij kan om een gouden medaille te winnen, maar het moet wel constructief blijven. Bewust collega's uitschakelen (of de hardloper op baan 2 pootje haken) gaat mij echt veel te ver, en dat heb ik ook nooit meegemaakt. Ik geloof direct dat het in grote multinationals gebeurt, maar ik pas ervoor.

Paar voorbeelden:
- op meest bizarre tijden e-mails gaan sturen (lang leve e-mail scheduling in outlook)
- anderen overdreven feliciteren met hun prestaties; als jij iemand anders bedankt voor hun inzet, plaats je jezelf immers op een voetstuk
- werk delegeren en zelf de eer opstrijken
- werk delegeren en jezelf op de schouder kloppen dat het werk goed door de ander is gedaan onder jouw leiding
- anderen feliciteren en nog even benadrukken dat je het fijn vind dat diegene er met jouw hulp zo goed uitgekomen is
- steevast in e-maildiscussies melden dat je graag holistische aanpak wilt voorstellen en bereid bent een taskforce/werkgroep/etc voor te zitten
- collega helpen / werk uit handen nemen en de credits zo draaien dat het net lijkt of de ander niet is opgewassen tegen de taak
- hardlopers harder laten lopen en terwijl jij zelf niets doet, als de ander 1 van de 10 dingetjes niet redt dat even fijntjes aanstippen op momenten van relevantie.

Het gaat er dus vooral dat je risico's mijdt, de processen en procedures goed kent en inzet in je voordeel, mensen die heel veel werk verzetten onschadelijk maakt op dat ene dingetje wat minder goed ging (terwijl je zelf feitelijk niets doet). Je kunt het hier echt lang mee redden - al zul je als het er om gaat spannen door de mand vallen omdat je simpelweg niets doet. Aan de andere kant - als je altijd veel zaken feitelijk realiseert loop je het risico dat het een keer mis loopt en dan kan het ook zomaar in je gezicht ontploffen. Heb je nog niets + een leger nietsnutten die je er elke keer even op wijzen

Vind het zelf erg leuk om bij een nieuwe klant uit te vissen wie formeel de baas is en wie informeel aan de touwtjes trekt. Vooral belangrijk om 's bij de koffiecorner, rookhokken en borrels te blijven plakken.

[ Voor 40% gewijzigd door NiGeLaToR op 27-03-2016 11:07 ]

[pirke]

Dat is toch gewoon organisatiesensitiviteit?

[Racing_Reporter]

pirke schreef op zondag 27 maart 2016 @ 11:17:
Dat is toch gewoon organisatiesensitiviteit?

Dat lijkt me nou niet echt een term die gericht is op de groei van het bedrijf, maar op de groei van het individu.

[Pietervs]

Zoals gezegd: hoe groter het bedrijf, hoe groter de kans dat er sprake is van kantoorpolitiek en bijbehorende spelletjes.
Zelf meegemaakt dat een collega met mensen staat te praten, tot er een leidinggevende binnenkomt: meneer kapt het gesprek niet eens af, hij loopt gewoon weg bij de mensen waarmee hij aan het praten is om een gesprekje aan te knopen met die leidinggevende.
Bij een ander bedrijf deed een collega niks uit zichzelf, totdat hem gevraagd werd om het te doen door een leidinggevende. Om vervolgens met een grote grijns aan te kondigen dat hij die "moeilijke klus" toch maar even volbracht had...

Persoonlijk walg ik van dat soort spelletjes. Ben zelf interim-manager geweest van een afdeling, had als ik wat meer van dit soort onzin uit zou halen nu waarschijnlijk nog steeds in een leidinggevende positie gezeten, maar nee: bedankt, ik word liever gelukkig op een manier waarop ik mezelf en anderen nog steeds recht in de ogen kan kijken.

[H!GHGuY]

Herkenbaar.

Ik ben een pur-sang techneut een walg van dat soort ongein. Zeker omdat je ziet dat die spelletjes het bedrijf gewoon handenvol geld kosten, inferieure oplossing opleveren en iedereen demotiveert.

[GoldenSample]

NiGeLaToR schreef op zondag 27 maart 2016 @ 10:58:
Ben nog nooit ergens geweest waar dit niet zo was. Soms is het heel zichtbaar, soms is het goed verborgen. Er wordt gepraat, er wordt gezwendeld, er worden allianties gesloten, er wordt vooraf gegund, er zijn voorkeuren die niet per se aansluiten bij 'het beste'. Oftewel: mensen zullen mensen zijn.

Typisch een eilandjesrijk hoort er bij inderdaad waar je samengeklonterde groepjes & gelegenheidscoalities hebt. Z'n 'gelegenheidscoalitie' klinkt vriendelijk maar is het vaak niet, de minst oplettende krijgt nog al eens een mes in zijn rug.

Uiteindelijk zie je vaak mensen die goed kunnen netwerken en op de een of andere manier niets toevoegen, nooit uitgesproken zijn, toch een hogere functie bekleden. Dit, omdat ze voor hun leidinggevenden, geen bedreiging zijn. Die zoeken vaak ook alleen maar een stroman of -vrouw die vooral niet te veel risico oplevert. Het lijkt soms wel dat hoe minder je feitelijk doet, hoe hoger je functie kan worden. Vooral goed zijn in bureaucratie, alles procedureel van je af laten glijden en ondertussen zo min mogelijk risico lopen.

Overigens nu een tijd vanuit ondernemerschap gezien en me werkelijk zitten bescheuren om wat er bijvoorbeeld bij de overheid gebeurt. Allerlei marktplaatsen worden opgezet om zo eerlijk mogelijk mensen aan te trekken waarbij iedereen - op basis van kwalificatie - een kans krijgt. Zie ik toch de een na de andere van de ons-kent-ons consultancy bureau's naar binnen gelepeld worden. Kwestie van de functie zo omschrijven dat er maar 1 iemand precies op past - de rest van de procedure is voor de bühne. De belangen zijn groot, de zwendel nog groter

Ik ben er absoluut van overtuigd dat dit niet iets specifiek van overheden is, ik heb bij grote van oorsprong Duitse multinational gezeten in Duitsland en daar was het nog erger. Intern was iedereen op 'management' niveau tot de tanden toe bewapend en altijd klaar om iemand van zijn stoel te kiepen.

Zoals een wijze heer ooit tegen me zei 'het leven is oneerlijk' en zo is het Je kunt kiezen - speel het spel mee, of je valt buiten de boot. Ik kies er voor niet mee te spelen en heb eigen regels gecreëerd. Blijkt er in mijn groeiende netwerk weer een heleboel ondernemers te zijn die zo zijn gaan werken en via die weg vermaken we ons uitstekend.


[...]


Paar voorbeelden:
- op meest bizarre tijden e-mails gaan sturen (lang leve e-mail scheduling in outlook)
- anderen overdreven feliciteren met hun prestaties; als jij iemand anders bedankt voor hun inzet, plaats je jezelf immers op een voetstuk
- werk delegeren en zelf de eer opstrijken
- werk delegeren en jezelf op de schouder kloppen dat het werk goed door de ander is gedaan onder jouw leiding
- anderen feliciteren en nog even benadrukken dat je het fijn vind dat diegene er met jouw hulp zo goed uitgekomen is
- steevast in e-maildiscussies melden dat je graag holistische aanpak wilt voorstellen en bereid bent een taskforce/werkgroep/etc voor te zitten
- collega helpen / werk uit handen nemen en de credits zo draaien dat het net lijkt of de ander niet is opgewassen tegen de taak
- hardlopers harder laten lopen en terwijl jij zelf niets doet, als de ander 1 van de 10 dingetjes niet redt dat even fijntjes aanstippen op momenten van relevantie.

Het hangt van de situatie af maar een belangrijke is soms ook 'facetime'. Het is gewoonweg briljant om te zien dat een hele massa mensen altijd 10 minuten na hun manager weg gaat.

Het gaat er dus vooral dat je risico's mijdt, de processen en procedures goed kent en inzet in je voordeel, mensen die heel veel werk verzetten onschadelijk maakt op dat ene dingetje wat minder goed ging (terwijl je zelf feitelijk niets doet). Je kunt het hier echt lang mee redden - al zul je als het er om gaat spannen door de mand vallen omdat je simpelweg niets doet. Aan de andere kant - als je altijd veel zaken feitelijk realiseert loop je het risico dat het een keer mis loopt en dan kan het ook zomaar in je gezicht ontploffen. Heb je nog niets + een leger nietsnutten die je er elke keer even op wijzen

Vind het zelf erg leuk om bij een nieuwe klant uit te vissen wie formeel de baas is en wie informeel aan de touwtjes trekt. Vooral belangrijk om 's bij de koffiecorner, rookhokken en borrels te blijven plakken.

Jup, ben zelf helaas niet een heel sterke netwerker met volslagen vreemde, moet toch iets meer van een lead hebben. Gelukkig ben ik wel vrij sterk in het doorzien van situaties wat op dit vlak wel wat goed maakt.

Pietervs schreef op zondag 27 maart 2016 @ 11:44:
Zoals gezegd: hoe groter het bedrijf, hoe groter de kans dat er sprake is van kantoorpolitiek en bijbehorende spelletjes.
Zelf meegemaakt dat een collega met mensen staat te praten, tot er een leidinggevende binnenkomt: meneer kapt het gesprek niet eens af, hij loopt gewoon weg bij de mensen waarmee hij aan het praten is om een gesprekje aan te knopen met die leidinggevende.

Ook een mooie variant: je bespreekt iets met een collega en besluit samen het op een bepaalde manier te doen. Als een tijdje later een van de eigenaren/directeuren binnen komt begint hij random over het zelfde onderwerp op een manier dat het lijkt alsof je op het verkeerde spoor zat en hij dat corrigeert.

Nog erger is het (zelfde bedrijf) als directeur 1 (10% eigenaar) dat bij iemand doet op het moment dat directeur 2 (80% eigenaar en de echte 'eindbaas') binnenkomt. Blij dat ik daar weg ben, nare sfeer en 0 toekomstperspectief, dus dat malle gedrag van mijn collega had sowieso geen nut. Hij zag het zelf alleen nog niet.

Bij een ander bedrijf deed een collega niks uit zichzelf, totdat hem gevraagd werd om het te doen door een leidinggevende. Om vervolgens met een grote grijns aan te kondigen dat hij die "moeilijke klus" toch maar even volbracht had...

Persoonlijk walg ik van dat soort spelletjes. Ben zelf interim-manager geweest van een afdeling, had als ik wat meer van dit soort onzin uit zou halen nu waarschijnlijk nog steeds in een leidinggevende positie gezeten, maar nee: bedankt, ik word liever gelukkig op een manier waarop ik mezelf en anderen nog steeds recht in de ogen kan kijken.

[WhiteDog]

Wat ik wel is doe is stiekem anderen hun probleem oplossen zonder dat me wat gevraagd wordt. Zeker als ze het aan het rekken zijn of er compleet naast zitten. Ik wil er persoonlijk niets mee bereiken, heb alleen een hekel aan incompetente overbetaalde mensen.

[evilution]

Ik herken dit niet (meer), wellicht hangt het van de branche af. Ik werk zelf als techneut in een team met verschillende technische disciplines. Bovendien werken wij in een potentiëel gevaarlijke omgeving (spoor). Bij ons is wel aandacht om eerlijk en respectvol met elkaar en jezelf om te gaan, o.a. tijdens werkoverleggen, door workshops, beschikbaarheid van gecertificeerde coaches en het aanbieden van trainingen. Deze mogelijkheden worden ook ingezet op het gebied van samenwerking en persoonlijke effectiviteit. Filosofie is eigenlijk wel een beetje dat als mensen goed in hun vel zitten ze ook betere prestaties leveren.

[Verwijderd]

Ik kan me nog een topic herinneren dat het onder technici onderling soms ook best heftig aan toe kan gaan. Dat er beslissingen worden genomen op basis van dominantie dan op basis van kennis en de beste oplossing voor een probleem. Zeker als je wat minder mondig bent aangelegd zit de kans er altijd in dat je niet gehoord wordt omdat de haantjes binnen een team per se hun zin willen hebben.

Bewust of onbewust zijn veel mensen toch bang voor deze types en kiezen voor een onderdanige rol om conflicten te voorkomen. Best krom eigenlijk, het mag toch niet zo zijn dat mensen met enkel een grote bek hun zin moeten krijgen.

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 27-03-2016 15:54 ]

[oohh]

WhiteDog schreef op zondag 27 maart 2016 @ 13:42:
Wat ik wel is doe is stiekem anderen hun probleem oplossen zonder dat me wat gevraagd wordt. Zeker als ze het aan het rekken zijn of er compleet naast zitten. Ik wil er persoonlijk niets mee bereiken, heb alleen een hekel aan incompetente overbetaalde mensen.

Zo houd je het toch alleen maar in stand?

[evilution]

Je moet hier als bedrijf in willen investeren. Teambuilding is meer dan af en toe een dagje paintballen en BBQ'en. Een omgeving creëren waarin mensen zich vrij voelen zich uit te spreken en elkaar ruimte te geven is een proces wat continu aandacht vergt.

[SPee]

evilution schreef op zondag 27 maart 2016 @ 14:05:
Ik herken dit niet (meer), wellicht hangt het van de branche af. Ik werk zelf als techneut in een team met verschillende technische disciplines. Bovendien werken wij in een potentiëel gevaarlijke omgeving (spoor). Bij ons is wel aandacht om eerlijk en respectvol met elkaar en jezelf om te gaan, o.a. tijdens werkoverleggen, door workshops, beschikbaarheid van gecertificeerde coaches en het aanbieden van trainingen. Deze mogelijkheden worden ook ingezet op het gebied van samenwerking en persoonlijke effectiviteit. Filosofie is eigenlijk wel een beetje dat als mensen goed in hun vel zitten ze ook betere prestaties leveren.

Of is het goed verborgen?
Ik hoor nu ook collega's over zulke acties praten, terwijl ik er zelf vrij weinig van merk.

B.v. er is een reorganisatie gaande en functies worden verdeeld. Collega's moeten weg, maar een heeft zich in een soort coaching positie geplaatst, waardoor hij er net buiten valt en mag blijven. Een ander volgt een cursus, waardoor die ook weer een stapje boven de collega's staat. Thuiswerken is niet toegestaan, omdat onze manager dan een vrij lege ruimte ziet. En meer.

Zoals eerder gezegd; als het bedrijf groot is, wordt het log door regels, waar zulke personen graag gebruik van maken.

[Panzer_V]

Bij mij op kantoor gaat het precies zo er aan toe. Zelf weiger ik mij te verlagen tot dit niveau en mis daarmee een hele hoop boten als het op 'carrière' aankomt. Aan de andere kant, ik kan mijzelf iedere ochtend zonder vies gevoel aankijken in de spiegel!

[Will_M]

SPee schreef op zondag 27 maart 2016 @ 16:56:
[...]

Of is het goed verborgen?
Ik hoor nu ook collega's over zulke acties praten, terwijl ik er zelf vrij weinig van merk.

B.v. er is een reorganisatie gaande en functies worden verdeeld. Collega's moeten weg, maar een heeft zich in een soort coaching positie geplaatst, waardoor hij er net buiten valt en mag blijven. Een ander volgt een cursus, waardoor die ook weer een stapje boven de collega's staat. Thuiswerken is niet toegestaan, omdat onze manager dan een vrij lege ruimte ziet. En meer.

Zoals eerder gezegd; als het bedrijf groot is, wordt het log door regels, waar zulke personen graag gebruik van maken.

Wat vaak nog veel erger is is dat er vanaf een bepaalde salarisschaal alleen nog maar geteld (en gekeken) wordt naar FTE (Full-Time Equivalent) in plaats van naar "mensen" te kijken. Er wordt daarbij vaak aan het feit voorbij gegaan dat je één FTE niet met 1 mens kunt opvullen doordat die éne mens ook wel eens verlof op wil nemen óf een keer ziek kan worden.... Voor één FTE heb je vaak minimaal 2 mensen nodig.

Één = géén in zo'n geval!!

Voor de mensen welke zich hier overigens ooit ergens aan ergeren tijdens een afdelings/werkoverleg: Ga eens een paar keer voor de gein "Bull-Shit Bingo" spelen tijdens zo'n overleg.... Je ziet vanzelf vrij snel WIE zich probeert op te werken binnen een afdeling door de juiste vragen te stellen

[ Voor 13% gewijzigd door Will_M op 27-03-2016 17:22 ]

[Racing_Reporter]

wimmel_1 schreef op zondag 27 maart 2016 @ 17:03:
[...]


Wat vaak nog veel erger is is dat er vanaf een bepaalde salarisschaal alleen nog maar geteld (en gekeken) wordt naar FTE (Full-Time Equivalent) in plaats van naar "mensen" te kijken. Er wordt daarbij vaak aan het feit voorbij gegaan dat je één FTE niet met 1 mens kunt opvullen doordat die éne mens ook wel eens verlof op wil nemen óf een keer ziek kan worden.... Voor één FTE heb je vaak minimaal 2 mensen nodig.

Één = géén in zo'n geval!!

Voor de mensen welke zich hier overigens ooit ergens aan ergeren tijdens een afdelings/werkoverleg: Ga eens een paar keer voor de gein "Bull-Shit Bingo" spelen tijdens zo'n overleg.... Je ziet vanzelf vrij snel WIE zich probeert op te werken binnen een afdeling door de juiste vragen te stellen

Kan je een paar voorbeelden noemen van BS bingo?

[Will_M]

Racing_Reporter schreef op zondag 27 maart 2016 @ 17:28:
[...]

Kan je een paar voorbeelden noemen van BS bingo?

Concrete voorbeelden zijn lastig te noemen doordat ieder overleg pér afdeling anders is..... Maar een lijstje (bingokaart) is op voorhand vrij snel gemaakt op basis van de agendapunten welke vooraf bekend gemaakt zijn/worden

[De_Bastaard]

Bij mij op het werk is er anders wel flink wat 'kantoorpolitiek' hoor. Niet eens zo zeer om hoger op te komen, maar er heerst een bijzonder groot old-boys netwerkje die elkaar allerlei leuke klusjes gunnen en 'de jeugd niets weet behalve goed met computers om te gaan'.

Erg raar fenomeen, nog niet eerder meegemaakt.

Moet wel zeggen dat dit een 'oud' bedrijf is waar veel mensen tegen de pensioengrens aanhikken. Dat speelt imo voor een groot deel wel flink mee.

[matty___]

wimmel_1 schreef op zondag 27 maart 2016 @ 17:03:
[...]


Voor de mensen welke zich hier overigens ooit ergens aan ergeren tijdens een afdelings/werkoverleg: Ga eens een paar keer voor de gein "Bull-Shit Bingo" spelen tijdens zo'n overleg.... Je ziet vanzelf vrij snel WIE zich probeert op te werken binnen een afdeling door de juiste vragen te stellen

Wat is bullshit bingo?

[Will_M]

matty___ schreef op zondag 27 maart 2016 @ 18:01:
[...]

Wat is bullshit bingo?

Tijdverdrijf tijdens een overleg voor mensen welke eigenlijk nuttigere zaken te doen hebben dan deel te nemen aan een overleg wat ingepland is dóór mensen welke niet beter weten dan dat een bedrijf alleen draait om overleggen.....

[ Voor 10% gewijzigd door Will_M op 27-03-2016 18:17 ]

[Tsurany]

Bingo spelen met modewoorden ipv cijfertjes.
http://www.bullshitbingo.net/cards/bullshit/

Deze is dan ook leuk: http://thecooperreview.com/10-tricks-appear-smart-meetings/

[blitzkrieg]

matty___ schreef op zondag 27 maart 2016 @ 18:01:
[...]

Wat is bullshit bingo?

https://pjbrink.home.xs4all.nl/apekool/150/113.html

Zoiets als dit. Maar voor ieder bedrijf is het natuurlijk net wat anders.

[JaQ]

De toon van de topic start is lekker tendentieus, wat wil je nou bereiken met dit topic?

Ja in iedere organisatie lopen mensen rond die zich niet kies gedragen, zo werk het nou eenmaal ik de grote mensenwereld. Soms worden er spelletjes gespeeld, soms zijn die smerig, soms vallen er slachtoffers. Soms ook niet.

Als je niet met vuur om kan gaan, moet je er niet mee gaan spelen.

[Ahrnuld]

JaQ schreef op zondag 27 maart 2016 @ 22:40:
De toon van de topic start is lekker tendentieus, wat wil je nou bereiken met dit topic?

Ja in iedere organisatie lopen mensen rond die zich niet kies gedragen, zo werk het nou eenmaal ik de grote mensenwereld. Soms worden er spelletjes gespeeld, soms zijn die smerig, soms vallen er slachtoffers. Soms ook niet.

Als je niet met vuur om kan gaan, moet je er niet mee gaan spelen.

Bij de grote mensenwereld hoort ook dat je problemen herkent en ze probeert op te lossen, in plaats van dingen maar doen omdat 'het nu eenmaal zo werkt'. Ik denk dat een beetje inzicht in dit soort zaken een hoop op kan leveren voor een organisatie.

Lijkt mij een nuttig topic, ben vooral benieuwd naar ervaringen van mensen die hier op een positieve manier mee om weten te gaan. Ik merk wel dat een open sfeer zonder dit soort onzin wel iets is waar je echt moeite voor moet doen als manager of directeur.

[BFmango]

JaQ schreef op zondag 27 maart 2016 @ 22:40:
Als je niet met vuur om kan gaan, moet je er niet mee gaan spelen.

Wat een vreemde opmerking.

Zou het zomaar eens kunnen zijn dat sommige mensen niet kiezen voor een cultuur zoals in dit topic besproken wordt? Of dat mensen niet gediend zijn van die enkele rotte appels die over de ruggen van andere hogerop willen komen? Of dat het eigenlijk gewoon best vreemd is dat sommige mensen als het ware spelen met de levens van anderen?

Je opmerking doet vermoeden dat juist jij zo'n shark bent als waarover dit topic gaat. Typisch.

[Verwijderd]

BFmango schreef op maandag 28 maart 2016 @ 13:30:
[...]

Wat een vreemde opmerking.

Zou het zomaar eens kunnen zijn dat sommige mensen niet kiezen voor een cultuur zoals in dit topic besproken wordt? Of dat mensen niet gediend zijn van die enkele rotte appels die over de ruggen van andere hogerop willen komen? Of dat het eigenlijk gewoon best vreemd is dat sommige mensen als het ware spelen met de levens van anderen?

Je opmerking doet vermoeden dat juist jij zo'n shark bent als waarover dit topic gaat. Typisch.

Uiteraard de mensen die dit bewust meespelen zien het als part of the game en zien zichzelf echt niet als achterbaks. Vind het zelf een sneu gebeuren, bij ons heerst ook een gematigd foute cultuur waardoor je op de lange termijn toch gaat twijfelen over je eigen toekomst. Ik wil vooral een bedrijf vinden waar de cultuur matcht met je eigen waarden, maar dat zal toch trial en error zijn.

Gewoon werken en proberen productief te zijn is vaak niet voldoende, je moet uren maken, BS verkondigen, hielenlikken, 'het spel' meespelen. Wat me vooral tegenstaat is dat een bewuste keuze hier niet in mee te gaan ook niet gewaardeerd wordt als je iets meer in je mars hebt, maar om welke reden dan ook gewoon tevreden bent met je huidige baan.

[Fiber]

Tsurany schreef op zondag 27 maart 2016 @ 18:14:
Bingo spelen met modewoorden ipv cijfertjes.
http://www.bullshitbingo.net/cards/bullshit/

Deze is dan ook leuk: http://thecooperreview.com/10-tricks-appear-smart-meetings/

Nederlandse versies hebben vaak nog wat meer toepasbaarheid in hier in Nederland:

http://www.intermediair.n...%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F

Voor meer zie:

https://www.google.nl/#q=nederlandse+bullshit+bingo

en:

https://www.google.nl/sea..._AUIBygB&biw=1440&bih=812

[ Voor 20% gewijzigd door Fiber op 28-03-2016 14:28 ]

[fsfikke]

Verwijderd schreef op maandag 28 maart 2016 @ 13:57:
[...]

Uiteraard de mensen die dit bewust meespelen zien het als part of the game en zien zichzelf echt niet als achterbaks.

Dat is het probleem natuurlijk ook. Zijn ze aan het hielenlikken en proberen hogerop te komen, of proberen ze het bedrijf vooruit te brengen door zich in te zetten voor datgene waarvan ze denken dat het het beste is. Mensen die het niet eens zijn met die gang van zaken zullen hem snel bestempelen als iemand die alleen maar hogerop probeert te komen. Andersom zal zo iemand die anderen eerder zien als gedemotiveerd personeel wat alleen z'n uurtjes aan het afzitten is en verder geen inzet toont. Zo zijn er altijd twee kanten aan de medaille.

[defiant]

Kantoorpolitiek is een verschijnsel wat voorkomt uit het ontbreken van een of meerdere factoren:
- Heldere en transparante openbare prestatie criteria
- Duidelijke verantwoordelijkheid en openbare verantwoording van macht
- Een cultuur van samenwerking en conflictbeheersing in plaats van (continue) confrontatie.
- Een organisatie structuur zo ingericht dat interne tegenstellingen/tegenstrijdigheden zo veel mogelijk vermeden worden.
- Openbaar en transparant beloning en promotie beleid.

Het ontbreken van elke van bovenstaande factoren is een potentiële bron van het ontstaan van kantoorpolitiek. Het is in die zin net zoals corruptie in de samenleving, sommige mensen zijn er heel erg trots op het dat ze 'het spel' begrijpen en kunnen (be)spelen, maar het eind resultaat is een netto verlies voor de organisatie of maatschappij.

Bij corruptie en kantoorpolitiek spelen namelijk nooit bedrijfsbelangen mee, maar altijd het belang van het individu of een selecte groep. Dat Jan Piet kent van de tijd dat Piet hem het hand boven het hoofd heeft gehouden en daardoor Piet als 'kick back' promoveert tot manager, betekend niet dat automatisch dat Piet de beste manager is voor het bedrijf of z'n onderdanen.

Kantoorpolitiek biedt een uitweg voor (continue) prestatie en verantwoording en is als de cultuur zich daarvoor leent de weg van de minste weerstand om vooruit te komen.

[gambieter]

defiant schreef op maandag 28 maart 2016 @ 14:50:
Kantoorpolitiek is een verschijnsel wat voorkomt uit het ontbreken van een of meerdere factoren:
- Heldere en transparante openbare prestatie criteria
- Duidelijke verantwoordelijkheid en openbare verantwoording van macht
- Een cultuur van samenwerking en conflictbeheersing in plaats van (continue) confrontatie.
- Een organisatie structuur zo ingericht dat interne tegenstellingen/tegenstrijdigheden zo veel mogelijk vermeden worden.
- Openbaar en transparant beloning en promotie beleid.

Zelfs als dat er allemaal niet is, dan nog zullen mensen het creeeren; kantoorpolitiek is een gevolg van menselijk gedrag en niet alleen van organisatorische misstanden. Uiteindelijk gaat het Peter Principle ook op.

Oplossing is al aangeleverd en heeft een IgNobel prijs opgeleverd in 2010:
If The Peter Principle Is Right, We Should Randomly Promote People.

Random promoties (en random demoties/degradaties).

[sambalbaj]

Gewoon vaker Office Space kijken.

[TNW]

Pietervs schreef op zondag 27 maart 2016 @ 11:44:
Zoals gezegd: hoe groter het bedrijf, hoe groter de kans dat er sprake is van kantoorpolitiek en bijbehorende spelletjes.

Ben ik het niet 100% mee eens. Ik heb wel eens bij een kleiner bedrijf (<75) gewerkt en er was behoorlijk veel politiek. Een van de meest opvallende dingen was dat medewerkers die lang bij het bedrijf werkten tot een soort van elite behoorden die zich diverse dingen konden permitteren zonder consequenties: autoritair opstellen t.o.v. nieuwere medewerkers zonder hun leidinggevende te zijn, leaseauto's persoonlijk geregeld, buiten corveeregeling vallen, structurele ziekmeldingen etc.

Kantoorpolitiek heb je uiteraard overal, maar de effecten kunnen in mijn ogen enorm zijn. Het zorgt voor (verborgen) ergernis en frustratie waardoor mensen zaken gaan ontwijken en zich apathisch opstellen. Het kost ook tijd en geld, die manager die een bevlogen speech houdt over hoe het beter moet maar nooit naar het personeel luistert voegt weinig toe. Gedurende die speech werken de mensen niet, en daarna zeggen ze "Het zal wel".

[JaQ]

Ahrnuld schreef op maandag 28 maart 2016 @ 00:50:
Bij de grote mensenwereld hoort ook dat je problemen herkent en ze probeert op te lossen, in plaats van dingen maar doen omdat 'het nu eenmaal zo werkt'. Ik denk dat een beetje inzicht in dit soort zaken een hoop op kan leveren voor een organisatie.

Lijkt mij een nuttig topic, ben vooral benieuwd naar ervaringen van mensen die hier op een positieve manier mee om weten te gaan. Ik merk wel dat een open sfeer zonder dit soort onzin wel iets is waar je echt moeite voor moet doen als manager of directeur.

Ik weet niet zeker of je mijn bericht goed interpreteerde. Een topic start die vooral uitnodigt om voorbeelden ten noemen van "smerige spelletjes" is niet helemaal hetzelfde als onderzoeken hoe organisaties een positieve en open sfeer kunnen houden. In mijn mening is dat de inverse en was "het grote "klaag hier over smerige spelletjes op kantoor" topic Deel 1" meer passend geweest. L'enfer, c'est les Autres

BFmango schreef op maandag 28 maart 2016 @ 13:30:
Wat een vreemde opmerking.

Zou het zomaar eens kunnen zijn dat sommige mensen niet kiezen voor een cultuur zoals in dit topic besproken wordt? Of dat mensen niet gediend zijn van die enkele rotte appels die over de ruggen van andere hogerop willen komen? Of dat het eigenlijk gewoon best vreemd is dat sommige mensen als het ware spelen met de levens van anderen?

Het zou zomaar eens kunnen dat je gelijk hebt, het zou ook zomaar eens kunnen dat je een weinig constructieve discussie krijgt door allemaal gelijkgestemden hun frustraties te laten uiten. Vandaar mijn vraag: wat wil je nou bereiken met dit topic?

BFmango schreef op maandag 28 maart 2016 @ 13:30:
Je opmerking doet vermoeden dat juist jij zo'n shark bent als waarover dit topic gaat. Typisch.

Ook voor deze opmerking geldt, wat wil je nou precies bereiken met zo'n opmerking?

Stel dat ik zo'n shark was, denk je dan echt dat je opmerking me iets zou doen? Zeg je zoiets zodat je jezelf verheven kan voelen boven "een shark", je bent immers zelf beter? Weet je wel dat zo'n opmerking precies datgene is wat in dit topic als "kantoorpolitiek" wordt gecategoriseerd?

Verwijderd schreef op maandag 28 maart 2016 @ 13:57:
Ik wil vooral een bedrijf vinden waar de cultuur matcht met je eigen waarden, maar dat zal toch trial en error zijn.

Exact hierom ben ik bij mijn vorige werkgever vertrokken. Het bedrijf motiveerde mensen (door financiële compensatie) om de verkeerde dingen te doen. Hierdoor kon de strategie van het bedrijf nooit overeen komen met mijn mores, derhalve ben ik vertrokken. Dat vind ik jammer, want de technologie vind ik reuze interessant. ik maak me echter geen illusies: ik zie mezelf geen multinational veranderen qua cultuur. (daar had ik overigens ook de positie niet voor, enkel technisch beleid viel in mijn portefeuille).

Verwijderd schreef op maandag 28 maart 2016 @ 13:57:
Gewoon werken en proberen productief te zijn is vaak niet voldoende, je moet uren maken, BS verkondigen, hielenlikken, 'het spel' meespelen. Wat me vooral tegenstaat is dat een bewuste keuze hier niet in mee te gaan ook niet gewaardeerd wordt als je iets meer in je mars hebt, maar om welke reden dan ook gewoon tevreden bent met je huidige baan.

Als je "vooruit" wilt binnen een bedrijf, wordt er inderdaad verwacht dat je meer levert dan een vergelijkbaar ander. Zo gek is dat toch niet? Hoe je dat stapje extra doet is wel hetgeen dat het interessant maakt. Des te "hoger" je komt in een bedrijf, des te meer talent en kennis relevant is. Dat lijkt misschien niet altijd zo vanuit de buitenkant, maar als je in de top 1 % van een bedrijf met 100.000 mensen wilt werken dan kom je er niet met hielenlikken en spelletjes spelen. En terecht!

Echter, ik ben met je eens dat veel bedrijven "een leven lang leren" als carrière maken. En dat is reuze jammer, er zijn veel mensen die ontzettend gelukkig zijn op de plek waar ze zitten. Ik snap echter niet zo goed wat dat met kantoorpolitiek te maken heeft?

[Verwijderd]

Ik schrijf toch duidelijk dat het niet gewaardeerd wordt als je niet vooruit wilt, maar daar wel de capaciteit voor hebt. Dat kan allerlei redenen hebben, maar meestal wordt het niet geaccepteerd bij de grotere ondernemingen. Tenzij je een vrouw bent.....lullig genoeg.

Dat wordt via politiek duidelijk gemaakt en is evengoed onderdeel vd cultuur. Dat hekel ik een beetje.

[JaQ]

Verwijderd schreef op maandag 28 maart 2016 @ 17:33:
Ik schrijf toch duidelijk dat het niet gewaardeerd wordt als je niet vooruit wilt, maar daar wel de capaciteit voor hebt. Dat kan allerlei redenen hebben, maar meestal wordt het niet geaccepteerd bij de grotere ondernemingen. Tenzij je een vrouw bent.....lullig genoeg.

Dat wordt via politiek duidelijk gemaakt en is evengoed onderdeel vd cultuur. Dat hekel ik een beetje.

Ik zie dat ik een woord mis, excuus :
"Echter, ik ben met je eens dat veel bedrijven "een leven lang leren" als carrière maken"
had aangevuld moet zijn met "interpreteren". Ben het dus met je eens.

[MacWolf]

NiGeLaToR schreef op zondag 27 maart 2016 @ 10:58:
…

Overigens nu een tijd vanuit ondernemerschap gezien en me werkelijk zitten bescheuren om wat er bijvoorbeeld bij de overheid gebeurt. Allerlei marktplaatsen worden opgezet om zo eerlijk mogelijk mensen aan te trekken waarbij iedereen - op basis van kwalificatie - een kans krijgt. Zie ik toch de een na de andere van de ons-kent-ons consultancy bureau's naar binnen gelepeld worden. Kwestie van de functie zo omschrijven dat er maar 1 iemand precies op past - de rest van de procedure is voor de bühne. De belangen zijn groot, de zwendel nog groter

...

Enige tijd terug kwam er een bedrijf naar een maat van me toe met een mogelijke klus voor de R'damse overheid. De klant vertelde dat ze eerder geen kans maakte op klusjes voor de R'damse overheid, want PVDA bestuur zorgde ervoor dat de klusjes alleen terechtkwamen bij bevriende bedrijfjes. Maar nu had Leefbaar veel macht gekregen en daardoor had deze klant dus ook de mogelijkheid gekregen om wat klusjes binnen te slepen.

Als je dat weet, dan vraag je je uiteindelijk af hoe zinvol, qua tijd, het is om mee te doen met een aanbestedingsproces vanuit de overheid.

[Tjebakka]

JPtjeeNL schreef op zondag 27 maart 2016 @ 10:40:
Hier is een mooi boek over geschreven mocht je hier meer informatie over willen: https://www.bol.com/nl/p/...een-rat/1001004001575374/

Ik zie het binnen ons bedrijf niet gebeuren, of het moet buiten mijn zicht omgaan. Toen ik dat boek las, was ik ook echt verrast over hoe het er binnen sommige bedrijven aan toe gaat. Ik weet niet of ik in een dergelijke organisatie zou willen werken, waar je elkaar dan tegenwerkt i.p.v. teamwork levert.

Ahh, de teflon manager. Iemand die tussen alle lagen omhoog klimt door alle verantwoordelijkheid van zich af te laten glijden en nooit gedurfde beslissingen neemt. Helaas maar al te waar.

[Icephase]

MacWolf schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 10:36:
[...]


Enige tijd terug kwam er een bedrijf naar een maat van me toe met een mogelijke klus voor de R'damse overheid. De klant vertelde dat ze eerder geen kans maakte op klusjes voor de R'damse overheid, want PVDA bestuur zorgde ervoor dat de klusjes alleen terechtkwamen bij bevriende bedrijfjes. Maar nu had Leefbaar veel macht gekregen en daardoor had deze klant dus ook de mogelijkheid gekregen om wat klusjes binnen te slepen.

Als je dat weet, dan vraag je je uiteindelijk af hoe zinvol, qua tijd, het is om mee te doen met een aanbestedingsproces vanuit de overheid.

Goed verhaal, lekker kort ook. Maar onzin.
"Klusjes" worden vanuit een ambtelijk proces gegund, daar heeft de politiek niets over te zeggen. Mooi dat je via een maat hebt gehoord dat een ander bedrijf dat zo ervaren heeft, maar neem me niet kwalijk dat ik er helemaal niks van geloof. Typische 'borrelpraat'...

[Verwijderd]

Zo zo, de toon is snel gegaan van 'politiek is vaak niet goed voor de organisatie' naar 'managers zijn nutteloze, kennisloze mensen die op anderen staan om vooruit te komen'.

Er zijn aardig veel managers die niet goed kunnen managen. Er zijn best veel medewerkers die de kantjes er van af lopen. Alles heeft impact op de organisatie. Maar als je werkelijk tot de laag wil komen die daadwerkelijk invloed op de visie en strategie heeft, dan kom je daar als incapabele manager gewoon niet. Net zo min als dat iemand aan het eind niet in staat is voorbij het detail van de techniek te kijken daar kan komen.

Politiek is niet per definitie alleen maar slecht om te bedrijven. Zolang je die niet bedrijft voor jezelf, maar voor het belang van de organisatie. Dus met feiten en informatie komt om verandering teweeg te brengen. Soms lukt die verandering niet alleen door de feiten te geven, maar door ze te verkopen afhankelijk van de manager die je van richting wil laten veranderen, en soms met kleine stapjes, en soms helemaal niet omdat dat een slechte manager is.
Ook dat is politiek.

De wereld van: "Ik heb gelijk want feiten dus het moet zó" kan net zo contraproductief zijn als van alles afschuiven. Niet eens vanwege onwil, maar want mensen. Daarom is wat verschillende mensen als politiek zien ook niet hetzelfde.

In realiteit is het ook lang niet altijd gerechtvaardigd dat een manager meer verdient (zeker binnen lager management, directe teamleiding); sommige mensen zijn goede managers maar slechte medewerkers, en sommige zeer goede presterende medewerkers zijn uitermate slechte managers. Je hebt gewoon een andere rol in het team. Als goed medewerker zijn moet betekenen dat je manager moet (kunnen) worden, dan hebben we daar al een reden waarom er zo veel slechte managers zijn

[ Voor 15% gewijzigd door Verwijderd op 29-03-2016 11:22 ]

[MacWolf]

Icephase schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 10:50:
[...]


Goed verhaal, lekker kort ook. Maar onzin.
"Klusjes" worden vanuit een ambtelijk proces gegund, daar heeft de politiek niets over te zeggen. Mooi dat je via een maat hebt gehoord dat een ander bedrijf dat zo ervaren heeft, maar neem me niet kwalijk dat ik er helemaal niks van geloof. Typische 'borrelpraat'...

Het is aan jou of je dit verhaal wel of niet wil aannemen. Ik was zelf aanwezig toen de klant langskwam om de klus te bespreken (voor het technische gedeelte). Ik heb dus het verhaal direct vanuit klant vernomen en vind het wel geloofwaardig. Die maat van me had een bedrijf en probeerde destijds de opdracht te krijgen.

[NiGeLaToR]

MacWolf schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 10:36:
[...]


Enige tijd terug kwam er een bedrijf naar een maat van me toe met een mogelijke klus voor de R'damse overheid. De klant vertelde dat ze eerder geen kans maakte op klusjes voor de R'damse overheid, want PVDA bestuur zorgde ervoor dat de klusjes alleen terechtkwamen bij bevriende bedrijfjes. Maar nu had Leefbaar veel macht gekregen en daardoor had deze klant dus ook de mogelijkheid gekregen om wat klusjes binnen te slepen.

Als je dat weet, dan vraag je je uiteindelijk af hoe zinvol, qua tijd, het is om mee te doen met een aanbestedingsproces vanuit de overheid.

Wij zijn er daarom ook mee gestopt, behalve voor opdrachten vanuit C-level. Maar ook daar moeten we het van ons netwerk hebben en niet van zo'n marktplaats. Je kunt wellicht de gunning al aflezen aan de uurtarieven, sommige opdrachten geven ze een max tarief waar je je bed niet voor uit kunt komen en in dezelfde zucht worden 'simpele' opdracht uitgezet met een bijna dubbel tarief. Dat begrepen we eerst dus ook niet helemaal

Overigens is dit een mooi effect van overvloed - aanbod is groot, dus de opdrachtgevers hebben keuze en gaan met opdrachtnemers om als vee. Nu ontstaat er schaarste en krijg je ze weer aan de lijn of we niet alsjeblieft iemand voor ze vrij kunnen maken. Die golfbeweging is ook mooi om te zien.

[Icephase]

MacWolf schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 11:31:
[...]


Het is aan jou of je dit verhaal wel of niet wil aannemen. Ik was zelf aanwezig toen de klant langskwam om de klus te bespreken (voor het technische gedeelte). Ik heb dus het verhaal direct vanuit klant vernomen en vind het wel geloofwaardig. Die maat van me had een bedrijf en probeerde destijds de opdracht te krijgen.

Dat je het verhaal zo gehoord hebt, betwijfel ik niet. Wel dat het echt zo in elkaar zit. Dat zou namelijk betekenen dat het college van B&W keer op keer de aanbestedingsprocedure bypasst bij het verlenen van opdrachten. En dat zou niet gaan opvallen? Zeer onwaarschijnlijk...

[Invisible_man]

Icephase schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 12:06:
[...]


Dat je het verhaal zo gehoord hebt, betwijfel ik niet. Wel dat het echt zo in elkaar zit. Dat zou namelijk betekenen dat het college van B&W keer op keer de aanbestedingsprocedure bypasst bij het verlenen van opdrachten. En dat zou niet gaan opvallen? Zeer onwaarschijnlijk...

De financiële grens waarboven een gemeente moet aanbesteden is tot bepaalde hoogte door de gemeente zelf te bepalen (er is wel een maximum overigens) en ook door bepaalde klussen op te splitsen is hier vaak nog mee te spelen. Maar de vraag is of dit slecht is. Alles aanbesteden brengt ten eerste een hoop bureaucratie met zich mee, maar maakt ook dat als een gemeente eigenlijk met een bepaalde partij in zee wil omdat deze gewoon goed voldoen, dit vaak niet kan en klussen door partijen opgesnoept worden die met rotprijzen de markt op gaan en vervolgens met meerwerken gaan smijten.

Maar aanbestedingspolitiek is zijn eigen topic wel waard niet?

[Icephase]

Invisible_man schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 12:14:
[...]

De financiële grens waarboven een gemeente moet aanbesteden is tot bepaalde hoogte door de gemeente zelf te bepalen (er is wel een maximum overigens) en ook door bepaalde klussen op te splitsen is hier vaak nog mee te spelen. Maar de vraag is of dit slecht is. Alles aanbesteden brengt ten eerste een hoop bureaucratie met zich mee, maar maakt ook dat als een gemeente eigenlijk met een bepaalde partij in zee wil omdat deze gewoon goed voldoen, dit vaak niet kan en klussen door partijen opgesnoept worden die met rotprijzen de markt op gaan en vervolgens met meerwerken gaan smijten.

Maar aanbestedingspolitiek is zijn eigen topic wel waard niet?

Als het onder de aanbestedingsgrens zit, lijkt het me nog veeel onwaarschijnlijker dat een wethouder zich hier mee bemoeit: een ambtenaar kan dat dan zelf helemaal regelen. Daar kunnen dus wel vriendjes mee geholpen worden maar dat komt niet voort vanuit een bepaalde politieke partij. Ambtenaren worden niet vervangen wanneer er verkiezingen zijn geweest...

[NiGeLaToR]

Icephase schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 12:21:
[...]


Als het onder de aanbestedingsgrens zit, lijkt het me nog veeel onwaarschijnlijker dat een wethouder zich hier mee bemoeit: een ambtenaar kan dat dan zelf helemaal regelen. Daar kunnen dus wel vriendjes mee geholpen worden maar dat komt niet voort vanuit een bepaalde politieke partij. Ambtenaren worden niet vervangen wanneer er verkiezingen zijn geweest...

En dan kom je weer terug op kantoorpolitiek - want zoals al zo vaak is gebleken is er wel degelijk invloed uit te oefenen en kan het zo zijn dat een ambtenaar in kwestie weer minder gedoe of andere voordelen heeft door een bepaalde aanstelling te doen. Misschien het SVB-debacle gevolgd? Dat was toch ook een mooi staaltje van ons-kent-ons.

[Frogmen]

Vaak is het bedrijfscultuur waarbij de top het zelf in de hand heeft en eraan meewerkt/ gevoelig voor is. Dit veranderen is heel erg moeilijk en negeren is slecht voor je eigen welzijn over het algemeen.

[Qwerty-273]

Verwijderd schreef op zondag 27 maart 2016 @ 10:53:
Als je de collega die op dezelfde functie aast als jij maar 1x per jaar een half uurtje ziet op een andere locatie dan heb je er minder moeite mee om zo'n iemand te passeren dan wanneer die collega tegenover je zit en maandag ochtends verteld dat hij met z'n kinderen naar Burgers Zoo is geweest.

Mwa, ik ken helaas genoeg (ex-)collega's die meeleven met een andere collega (zowel met positive als negative gebeurtenissen) een hart onder de riem steken, maar ondertussen wel via achterkamertjes en ellebogen werk een dikke dolk in de rug van die collega steken. Zelfs al is er voor de eerste (dubbele) collega geen kans op promotie, dan er wel voor zorgen dat de andere collega niet doorgroeid of kansen krijgt.
En dat is dan misschien bij een international in de naam, maar deze wordt dan gewoon op lokaal niveau gerund als MKB, ie gewoon je lokale market org. en aanvullende lokale diensten. Corp is dan vaak ver buitenbeeld en alleen echt van belang op de hogere management lagen (en wellicht een afdeling hier of daar).
Functies waar kandidaten voor aangenomen worden, zonder dat ooit de functie uitgezet is (intern of extern), promoties als titel wijzigingen voor de vriendjes van enz.
Of gewoon het simpele spelletje van niet je directe collega's informeren over zaken maar deze alleen doorgeven aan je team leider. Die vervolgens aanneemt omdat je naast elkaar zit in 1 kamer, dit ongetwijfeld wel besproken zal hebben met elkaar. Jezelf onmisbaar maken door informatie aan je directe collega's te achterhouden. (dat laatste heb ik het meeste last van in "mijn" omgeving - waar ik zelf alles deel met het team, doet een enkeling dat pertinent niet.... wat weer behoorlijk frustrerend is).

[Icephase]

NiGeLaToR schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 12:29:
[...]


En dan kom je weer terug op kantoorpolitiek - want zoals al zo vaak is gebleken is er wel degelijk invloed uit te oefenen en kan het zo zijn dat een ambtenaar in kwestie weer minder gedoe of andere voordelen heeft door een bepaalde aanstelling te doen. Misschien het SVB-debacle gevolgd? Dat was toch ook een mooi staaltje van ons-kent-ons.

Ja maar dan komt het dus niet omdat de PvdA is opgevolgd door Leefbaar Rotterdam, want dat heeft er in zo'n geval dus niks mee te maken. En dat was mijn punt, niet dat er geen corruptie bestaat.

[NiGeLaToR]

Icephase schreef op dinsdag 29 maart 2016 @ 12:36:
[...]


Ja maar dan komt het dus niet omdat de PvdA is opgevolgd door Leefbaar Rotterdam, want dat heeft er in zo'n geval dus niks mee te maken. En dat was mijn punt, niet dat er geen corruptie bestaat.

Ken die situatie niet, al ken ik ook voorbeelden waarbij de overheid heeft ingegrepen bij een bank en een lid van een bepaalde partij een bestuurspositie gaf. Dat is de banencarousel, zoals dat Zalm spontaan de ABN ging leiden.

Niets menselijks is ons vreemd natuurlijk - ergens snap ik het wel, je mag kiezen tussen iemand die je al kent en vertrouwt of iemand die helemaal nieuw is. Zou ook ons-kent-ons doen, zo ben ik ook aan menig opdracht gekomen, omdat iemand mij aanbeveelt bij een relatie of klant. Moet je alleen niet aan de buitenkant doen alsof je alles netjes via een open marktplaats op basis van kwalificatie gunt - want dat is dus echt niet zo.

[Firefly III]

-

[ Voor 100% gewijzigd door Firefly III op 21-10-2019 09:14 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[gambieter]

Om even terug on-topic te gaan, ik heb dat "Hoe wordt ik een rat" boek ooit als verjaardagskado gekregen op mijn werk (ik vond het fantastisch, mijn collega zei dat hij diep beledigd zou zijn bij een dergelijk kado). Het is wel aardig, maar niet echt nuttig. Er schijnt ook een Engelstalige Dilbert-versie van te zijn, die was nog beter geweest.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 8% gewijzigd door gambieter op 30-03-2016 12:33 ]

[Blue-eagle]

Voor een voormalig werkgever had ik ooit een project gemaakt. Iemand anders werd na mijn eerste presentatie bestempeld als "lead" van mijn project. Die persoon wist niets van de gebruikte technologie en ook niet dat ik eigenlijk gewoon al klaar was. De presentatie wilde zij wel geven voor het management, daar had ik immers niks te zoeken.

Zij kreeg een promotie daarna. Mijn project werd gebruikt als toonbeeld van hoe bepaalde zaken zouden moeten gebeuren. En mevrouw "lead" had nog altijd geen verstand van zaken.

Geen happy ending. Ik ben weg gegaan uit dat bedrijf. Het management werd blijer van een goed geconserveerde single vrouw in haar mid-30's. Niet mijn intentie haar neer te zetten als een "sucks her way to the top" persoon maar dat "single pretty face" was simpelweg een feit.

Hoe dan ook: dat tekende het management en de motivaties voor beslissingen wel enorm. Goed voor madam "lead", ze heeft er een leuk salaris aan overgehouden en zit nu in een functie waar d'r werk alleen maar bestaat uit praten met mannelijke 40+ers. Dus dat zal ook wel goed komen. Ze weet in ieder geval nog steeds dat inkijk en hoge hakken 't goed doen in die wereld.

* Blue-eagle klinkt een beetje gefrustreerd.

Het is inmiddels alweer vele jaren geleden.

Ik zou niet willen werken voor zo'n bedrijf

[Lulukai]

Is dit niet typisch een geval van game theory/prisoner's dilemma? Wat goed is voor het bedrijf, is niet per se goed voor je eigen carrière en andersom. Globaal is het voor iedereen beter om niet met politiek bezig te zijn en gewoon goed werk te leveren, individueel ben je best een haai.

[Verwijderd]

Ik werk bewust in het MKB en daar heb je dat niet of weinig. Mijn ervaring er mee is dus zeer beperkt.
Ik moet ook zeggen dat ik niet zou kunnen functioneren in zo'n cultuur. Ik zie werken naast het genereren van inkomsten om te kunnen eten toch ook vooral iets als waar je gezamelijk wat mee probeert na te streven. Er zit immers gigantisch veel tijd in en ik leef toch graag met het idee dat het ergens nuttig is wat ik doe.
Als ik 40 uur per week mijn best moet doen om op een non-productieve manier anderen het leven moeilijk te maken ter behoeve van mijn eigen gewin zit ik in een maand thuis met een depressie. Zo functioneer ik niet als mens.

[ Voor 12% gewijzigd door Verwijderd op 30-03-2016 15:00 ]

[GoldenSample]

Lulukai schreef op woensdag 30 maart 2016 @ 14:52:
Is dit niet typisch een geval van game theory/prisoner's dilemma? Wat goed is voor het bedrijf, is niet per se goed voor je eigen carrière en andersom. Globaal is het voor iedereen beter om niet met politiek bezig te zijn en gewoon goed werk te leveren, individueel ben je best een haai.

Zitten heel erg veel tinten grijs in. Echte ratten kom je tegen (hangt ook van beroep/functie af, als front-office trader bij een zakenbank zal je wel moeten) maar ook ontzettende naïevelingen (een bedrijf waar ik tijdelijk gedetacheerd had gezeten, daar waren veel medewerkers enorm naïef terwijl de eigenaren eigenlijk enorme ratten waren).

[matty___]

Verwijderd schreef op woensdag 30 maart 2016 @ 14:57:
Ik werk bewust in het MKB en daar heb je dat niet of weinig. Mijn ervaring er mee is dus zeer beperkt.
Ik moet ook zeggen dat ik niet zou kunnen functioneren in zo'n cultuur. Ik zie werken naast het genereren van inkomsten om te kunnen eten toch ook vooral iets als waar je gezamelijk wat mee probeert na te streven. Er zit immers gigantisch veel tijd in en ik leef toch graag met het idee dat het ergens nuttig is wat ik doe.
Als ik 40 uur per week mijn best moet doen om op een non-productieve manier anderen het leven moeilijk te maken ter behoeve van mijn eigen gewin zit ik in een maand thuis met een depressie. Zo functioneer ik niet als mens.

Je ziet je collega's toch meer dan wie dan ook binnen je kenniskring. Als je daar geen klik mee hebt of er constant wrijving zijn dan hou je dat toch niet vol

[Verwijderd]

matty___ schreef op donderdag 31 maart 2016 @ 07:58:
[...]

Je ziet je collega's toch meer dan wie dan ook binnen je kenniskring. Als je daar geen klik mee hebt of er constant wrijving zijn dan hou je dat toch niet vol

Eens, al moet die klik ook ook niet overtrokken worden, een ander uiterste is dat mensen de zak krijgen omdat ze "niet in het team passen" terwijl ze inhoudelijk prima functioneren wat op zichzelf ook weer een vorm van vriendjespolitiek is.
Maar helemaal irrelevant is het inderdaad niet. Als je 40 uur per week met iemand doorbrengt is het prettig als je gewoon met elkaar kan praten als "goede buren".
Ik ben (vind althans...) zelf gelukkig vrij makkelijk in de omgang dus ik heb zelden iemand waar ik écht niets mee kan.
Ik kan me ook niet voorstellen hoe het is om te leven met zo'n afwijking dat je letterlijk iedere derde gozer die voorbij loopt een lul vind. Lijkt me heel lastig.

[ Voor 17% gewijzigd door Verwijderd op 31-03-2016 12:53 ]

[Wokschotel]

Verwijderd schreef op woensdag 30 maart 2016 @ 14:57:
Als ik 40 uur per week mijn best moet doen om op een non-productieve manier anderen het leven moeilijk te maken ter behoeve van mijn eigen gewin zit ik in een maand thuis met een depressie. Zo functioneer ik niet als mens.

zo functioneren die mensen die door TS beschreven worden over het algemeen ook niet. Even hard gezegd, het zijn vaak figuren als een aantal mensen die in dit topic hun onvrede uiten die niet in het team passen. Vaak wat solistisch autistisch operende figuren die denken dat prestaties en je werk goed doen de enige zaken zijn die worden meegenomen in beoordelingen of promoties, daarbij voorbijgaand aan dat hoe je je opstelt richting collega's en hoe je in het team past minimaal net zo belangrijk is. Zij zien dat vaak als kantoorpolitiek, terwijl dat voor veel andere mensen gewoon een normale manier van met elkaar omgaan is.

[Stoney3K]

Wokschotel schreef op donderdag 31 maart 2016 @ 13:13:
[...]
zo functioneren die mensen die door TS beschreven worden over het algemeen ook niet. Even hard gezegd, het zijn vaak figuren als een aantal mensen die in dit topic hun onvrede uiten die niet in het team passen. Vaak wat solistisch autistisch operende figuren die denken dat prestaties en je werk goed doen de enige zaken zijn die worden meegenomen in beoordelingen of promoties, daarbij voorbijgaand aan dat hoe je je opstelt richting collega's en hoe je in het team past minimaal net zo belangrijk is. Zij zien dat vaak als kantoorpolitiek, terwijl dat voor veel andere mensen gewoon een normale manier van met elkaar omgaan is.

Niet helemaal natuurlijk: Je houding tegenover collega's is misschien net zo belangrijk als je prestaties op het werk, maar de prestaties op het werk zijn daar niet ondergeschikt aan.

Wat ik als 'kantoorpolitiek' zie zijn mensen die totaal niet competent zijn om leiding te geven maar wel promotie maken puur door zich bij iedereen populair te maken, anderen voor hun karretje te spannen en hard werkende mensen die een foutje maken keihard de grond in te boren, terwijl ze zelf nul inhoudelijke inbreng in het werk hebben. En dat vooral doen omwille van hun eigen belang, salaris, leaseauto en bonussen, terwijl de klant een half jaar langer op zijn product moet wachten.

Werknemers die leiden door een goed voorbeeld te geven en net zo hard met hun teamleden mee te denken om een voor de klant/opdrachtgever het best werkende oplossing te bieden, juich ik alleen maar toe.

[merauder]

Zelf ben ik meer 'eerlijkheid duurt het langt' type waardoor ik uit ervaring weet dat ik het niet ga redden / gelukkig ga worden in een grote organisatie waarbij ik in een positie zit die ik niet ambieer. Ik wil gewoon lekker kunnen werken, een leuke omgang met collega's en fatsoenlijk betaald worden. Dit is dan ook mijn voornaamste reden om in het MKB te werken.

Bij ons is het heel simpel. Gaat het goed met de baas, dan gaat het goed met ons, wat zich vertaald in bonussen of extraatjes. Gaat het even wat minder, dan wordt hier openlijk over gesproken en alle zeilen door de hele organisatie bijgezet.

Ook het omgaan met disfunctionerende medewerkers gaat bij ons vervolgens simpel, je wordt er twee keer op aangesproken, en de derde keer volgt er geen verlenging.

[Verwijderd]

Wokschotel schreef op donderdag 31 maart 2016 @ 13:13:
[...]
zo functioneren die mensen die door TS beschreven worden over het algemeen ook niet. Even hard gezegd, het zijn vaak figuren als een aantal mensen die in dit topic hun onvrede uiten die niet in het team passen. Vaak wat solistisch autistisch operende figuren die denken dat prestaties en je werk goed doen de enige zaken zijn die worden meegenomen in beoordelingen of promoties, daarbij voorbijgaand aan dat hoe je je opstelt richting collega's en hoe je in het team past minimaal net zo belangrijk is. Zij zien dat vaak als kantoorpolitiek, terwijl dat voor veel andere mensen gewoon een normale manier van met elkaar omgaan is.

Daar op valt ook weer prima te nuanceren dat "normale omgang" geen statisch begrip is.

Je collegae een beetje op een wenselijke, vriendelijke manier benaderen lijkt gewoon onder het kopje "gewoon goed fatsoen" passen en ook fatsoenlijk kunnen samenwerken in productieve zin is natuurlijk belangrijk voor werk in teamverband maar voor veel mensen ligt die drempel van "in het team passen" veel hoger dan alleen dat.
Sommige mensen blieven je pas als je mee gaat bier drinken, meedoet met dat slappe gelul in het rookhok en vooral gewoon in het generieke "politieke kleurtje" past in zo'n kantoor.
Daar niet aan mee willen doen heeft natuurlijk verder geen kut met autisme te maken. Ik ben zelf heel erg jolig op werk en heb het rustig over (soms iets té) privé zaken met collega's maar ik kan me zomaar voorstellen dat je dat zo ver mogelijk uit elkaar wil houden en dat gaat niet zonder een zeker mate van isolatie.

[Denman]

Stoney3K schreef op donderdag 31 maart 2016 @ 13:22:
[...]


Niet helemaal natuurlijk: Je houding tegenover collega's is misschien net zo belangrijk als je prestaties op het werk, maar de prestaties op het werk zijn daar niet ondergeschikt aan.

Wat ik als 'kantoorpolitiek' zie zijn mensen die totaal niet competent zijn om leiding te geven maar wel promotie maken puur door zich bij iedereen populair te maken, anderen voor hun karretje te spannen en hard werkende mensen die een foutje maken keihard de grond in te boren, terwijl ze zelf nul inhoudelijke inbreng in het werk hebben. En dat vooral doen omwille van hun eigen belang, salaris, leaseauto en bonussen, terwijl de klant een half jaar langer op zijn product moet wachten.

Werknemers die leiden door een goed voorbeeld te geven en net zo hard met hun teamleden mee te denken om een voor de klant/opdrachtgever het best werkende oplossing te bieden, juich ik alleen maar toe.

Dit.

Ik heb ooit eens van een wijs en ervaren oud-collega geleerd: mensen, vooral managers, die normaal gesproken op kantoor zitten en juist op de werkvloer enorm hard lopen, zijn in werkelijkheid weinig productief, of zelfs totaal niet.

En het klopt, bij mijn vorige werk hadden we een vestigingsmanager die als het ware bijna sprintte tussen het "werk"volk, maar in werkelijkheid niks deed. Maar zo leek hij in ieder geval druk.
En als je dan eens bij hem op kantoor aan klopte met een "echt" probleem, dan vroeg ie: "hoe zou jij het oplossen?" Ja euhh.... daarvoor sta ik hier. Jij wordt vorstelijk betaald om dit soort verantwoordelijke beslissingen te nemen, ik niet. Dat dacht ik dan maar en ik zei het niet, want de beste man legde werkelijk waar alles vast zodat het later tegen je gebruikt kon worden.
Verder kwam hij zelden uit kantoor, tenzij er een hoge pief van het hoofdkantoor langs kwam, want dan liep ie natuurlijk als een baas door het pand heen. Uiteraard zichzelf veelvuldig op de schouders kloppend dat ie alles zo goed onder controle had. "Ah, zien we hem ook weer eens een keer", zeiden we dan tegen elkaar.
Ik vond het altijd wel schitterend als ik hem er bij riep als het druk was. Uiteraard luid genoeg zodat de klant het ook kon horen, dan kon ie geen nee zeggen. Dan zag je gewoon de paniek in z'n ogen omdat ie geen verstand van zaken had

Bij mijn huidige werk precies zo. Toen ik hier 3 jaar geleden begon was het wel grappig: ook een manager die als een wervelwind voorbij kwam lopen altijd. Hij is geen manager van onze afdeling, dus ik kende hem verder niet goed. In de loop der jaren ben ik hem iets beter leren kennen, en net als de manager in de vorige alinea: doet geen kloot. Ondertussen scheld hij zijn directe collega's de huid vol op kantoor, en lacht hij lief naar de mensen die boven hem staan. Doet ie slim, want hij verdient een godsvermogen, heeft een dikke auto onder z'n reet, maar totaal geen verstand van zaken.
3 Maanden geleden hadden we een bijeenkomst, waarbij hij als afdelingsverantwoordelijke een presentatie moest geven voor 200 man over een nieuw en groot product. 1 x raden wie er "toevallig" ziek was...