werk - stilstand is achteruitgang / pers. ontwikkeling

[Cobb]

Binnenkort hebben wij weer onze halfjaarlijkse/jaarlijkse 'pop' gesprekken. Een gesprek met je manager over je persoonlijke ontwikkeling in je werk c.q. carrière. Tegelijkertijd is het ook een soort van beoordelingsgesprek, waar sta je nu en waar wil je staan..etc.
Ik werk binnen de overheid op een soort van toezichthouder/begeleider functie. Erg onderhevig aan de politieke waan van de dag. Laten wij het daar op houden.

Persoonlijk denk ik daar als volgt over:

Ik wil helemaal niet doorgroeien in mijn werk en naar een hogere functie doorstromen.
Ik vind mijn functie nog de meest interessante binnen mijn organisatie.
Bovendien zit ik al in mijn max schaal en trede in mijn huidige functie. Ik wil best meegroeien met mijn functie (zolang ik deze nog kan verenigen met mijn eigen normen en waarden) en ben ook prima bereid om interne opleidingen te doen om mijn functie beter uit te kunnen oefenen.

Maar echt ambities heb ik niet. Toch lijkt het een beetje een taboe om te zeggen dat ik er zo over denk. Je moet willen groeien en soort van carrière willen hebben. Stilstand is achteruitgang.

Natuurlijk wil ik mij als mens wel verder ontwikkelen, wat ik echt wil is het volgende:
-minder werken (daarom werken we ook flink aan het afbouwen van de hypotheek)
-een betere vader worden (heb drie kinderen 6,3 en 0 jaar oud)
-ik wil mij ontwikkelen in mijn hobby Powerliften en gezond blijven.
-ik wil meer een "echte man" worden ipv van een "goede man".
Maar goed, dit zijn geen zaken waar je het met je manager over wilt hebben.

Zelf heb ik ook steeds meer moeite om hiervoor maar een 'lulverhaaltje' op te hangen. Ja ik wil best een studie doen, blablabla.

Hoe gaan jullie hiermee om en waarom kunnen we in hemelsnaam niet gewoon beoordeeld worden over hoe je je werk doet!

[Delerium]

Het gesprek kan natuurlijk ook een opening bieden voor de ander om je andere, nog onbekende mogelijkheden te bieden. Misschien dat je manager je toch voor iets kan interesseren waarvan je nu nog niet weet dat het interessant is.

Maar het is echt geen schande om aan te geven dat je nu precies goed zit en je goed voelt. Dat is niet perse een gebrek aan ambitie of zo.

[naitsoezn]

Je kunt toch gewoon zeggen dat je nog lang niet klaar bent in je huidige functie? Dat heeft imho weinig te maken met gebrek aan ambitie. Je kunt je vast nog wel ergens ontwikkelen om je huidige functie nog beter uit te voeren, focus je daarop ipv op welke functie je hierna zou moeten ambiëren

[GhandiHarder]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:01:
-ik wil meer een "echte man" worden ipv van een "goede man".

Zou je deze eens willen toelichten?

[Cobb]

Ik ben het met jullie eens, maar de cultuur binnen onze organisatie is compleet de weg kwijt.
Onze huidige manager is bijv. ook van onderaan de ladder begonnen en dmv. bijscholing etc. manager geworden. Hij ziet dit dan ook graag terug in zijn medewerkers.

Ik heb ook een aantal jaren binnen defensie gewerkt en daar hebben ze ook een (ongeschreven) beleid genaamd "up or go". Rond je 34/35ste nog eens een herkeuring moment en indien je te lang hebt stil gestaan kun je een andere baan gaan zoeken.

[Cobb]

GhandiHarder schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:13:
[...]


Zou je deze eens willen toelichten?

Een goede man zie ik als een soort van mr. Nice Guy. Gewoon braaf doen wat de samenleving van je verwacht en vooral niet toegeven aan de oerman in jezelf.
Ik wil juist wat meer terug naar die oerman. Ik wil bijv. 300kg Deadliften want dan ben ik de sterkste op de sportschool. Ik wil eens meedoen aan een powerlifting wedstrijd bijvoorbeeld. Ik wil wat vaker nee zeggen als ik het ergens niet mee eens ben, ik wil onafhankelijk zijn ipv afhankelijk van mijn baan/bank etc.

[Uncle Mel]

Is het een schande dat je ergens heel goed in wil worden omdat je het leuk en interessant vind? In mijn ogen niet en als jij jezelf prima op je plek vindt zitten moet dat gewoon kunnen, ik ben als team lead heel blij dat sommige van mijn specialisten al 10-20 jaar in het vak zitten. mbt vaker nee zeggen en powerliften, dat hangt niet 1:1 samen, ik ben een schriel mannetje maar als ik nee zeg is het nee

[Anoniem: 224360]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:19:
[...]


Een goede man zie ik als een soort van mr. Nice Guy. Gewoon braaf doen wat de samenleving van je verwacht en vooral niet toegeven aan de oerman in jezelf.
Ik wil juist wat meer terug naar die oerman. Ik wil bijv. 300kg Deadliften want dan ben ik de sterkste op de sportschool. Ik wil eens meedoen aan een powerlifting wedstrijd bijvoorbeeld. Ik wil wat vaker nee zeggen als ik het ergens niet mee eens ben, ik wil onafhankelijk zijn ipv afhankelijk van mijn baan/bank etc.

Ik kan me eigenlijk best vinden in je betoog.
Bovenstaande komt echter over als iemand die ontevreden met zichzelf is en dat wil compenseren met macho gedrag. Zoals gezegd, mentale weerbaarheid, onafhankelijkheid en nee kunnen zeggen heeft weinig met een oerman te maken en jezelf sterk fitnessen imo.
Dat klinkt meer als een soort mid-life crisis. Die twee zaken zou ik gescheiden van elkaar proberen te houden.
*Disclaimer (Puur op stukje tekst beoordeeld).

[Cobb]

Nee, echt onzeker ben ik niet.

Ik kan gewoon niet lekker aarden in de huidige maatschappij. Het voelt of ik een paar 1000 jaar geleden geboren had moeten worden.
Een jaar of 3 geleden is dat gevoel enorm gaan groeien binnen mij omdat mijn vriendin/vrouw toen erg veel zorg nodig had. Ik wilde haar en mijn zoontje toen de volledige aandacht geven maar dat ging niet. Ik wilde een mammoet neerknuppelen en terug kruipen in onze veilige grot om een paar maanden met rust gelaten te worden. Ik wilde mij niet bezig houden met mijn werk.

Maar goed dat is weer een andere discussie.

[ Voor 46% gewijzigd door Cobb op 03-02-2016 17:02 ]

[Bossie]

Deze doelstellingen kun je toch juist tijdens dit gesprek bespreken?

Juist om je persoonlijke doelstellingen te bereiken, zou ik dit simpelweg benoemen, zeker omdat je ook uiteindelijk minder wilt gaan werken. Je kan dit beter met je manager bespreken en hierover afspraken maken.

Bossie is ook erg allergisch voor de bekende carrière babbels, juist omdat deze vrijwel altijd zijn gebaseerd op wat het beste is voor het bedrijf ipv wat het beste is voor bossie

[CMD-Snake]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:01:
-ik wil meer een "echte man" worden ipv van een "goede man".

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:19:
Een goede man zie ik als een soort van mr. Nice Guy. Gewoon braaf doen wat de samenleving van je verwacht en vooral niet toegeven aan de oerman in jezelf.
Ik wil juist wat meer terug naar die oerman. Ik wil bijv. 300kg Deadliften want dan ben ik de sterkste op de sportschool. Ik wil eens meedoen aan een powerlifting wedstrijd bijvoorbeeld. Ik wil wat vaker nee zeggen als ik het ergens niet mee eens ben, ik wil onafhankelijk zijn ipv afhankelijk van mijn baan/bank etc.

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 16:57:
Ik kan gewoon niet lekker aarden in de huidige maatschappij. Het voelt of ik een paar 1000 jaar geleden geboren had moeten worden.
Een jaar of 3 geleden is dat gevoel enorm gaan groeien binnen mij omdat mijn vriendin/vrouw toen erg veel zorg nodig had. Ik wilde haar en mijn zoontje toen de volledige aandacht geven maar dat ging niet. Ik wilde een mammoet neerknuppelen en terug kruipen in onze veilige grot om een paar maanden met rust gelaten te worden. Ik wilde mij niet bezig houden met mijn werk.

Wat zijn dit nou voor rare uitspraken? Elke keer hint je op dit soort vreemd gedrag. Het lijkt mij eerder vluchtgedrag om problemen of andere vervelende zaken niet onder ogen te hoeven komen. Je hoeft geen bodybuilder te zijn om sterk in je schoenen te staan. Dat is geen kwestie van spieren, maar gewoon mentaal sterk zijn. Gezondheid is niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk.

Het kan niet altijd feest zijn.

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:01:
Hoe gaan jullie hiermee om en waarom kunnen we in hemelsnaam niet gewoon beoordeeld worden over hoe je je werk doet!

Het hoort er allemaal bij. Zo erg zijn die gesprekken ook niet. Opleidingen en cursussen horen erbij, zeker in sommige functies zijn ze nodig om goed te blijven functioneren. Ik hecht er zelf waarde aan om mijn vakkennis bij te houden.

[ninjazx9r98]

Herkenbaar verhaal en ook bij ons op het werk is er steeds meer druk om vooral ambitieus te zijn en blijven. Dat je tevreden bent met je functie, bijbehorend salaris en verantwoordelijkheden (uiteraard ook bereid bent om op dat niveau te blijven) heeft men liever niet en helemaal niet als management denkt dat er (veel) meer in zit.
Binnenkort ook weer een gesprek en dan zal dit onderwerp ongetwijfeld weer aan bod komen terwijl ik tevreden ben met m'n huidige leven en niet zit te wachten op meer verantwoording, werkdruk, uren enz.

[Rukapul]

Datzelfde management is zelf toch typisch een passant / toerist. Dan is een 'groei in functie' doelstelling toch prima vol te houden?

[Cobb]

Ik zal het gesprek deze keer wat anders insteken, ben wel benieuwd hoe dat gaat vallen eigenlijk.

@cmd- snake, vakkennis vind ik ook vanzelfsprekend en ook helemaal geen probleem. Maar ik ben 7 jaar geleden aangenomen om mijn kennis en ervaring binnen de beroepsgroep en doelgroep. Ik ben inmiddels 1 van de weinige collega's zonder een HBO of universitaire opleiding. Ik merk dat dit soms ook wringt bij bepaalde leidinggevenden. Maar ik heb dus momenteel geen ambitie om een HBO opleiding te doen. Dat is af en toe ook iets wat over tafel gaat.

Mijn lange termijn doel is dus eigenlijk heel simpel. De komende 10 tot 20 jaar flink aflossen in mijn hypotheek om vervolgens 3 dagen te kunnen werken binnen een functie die ik op dat moment leuk vindt. Dat mag dan best een functie zijn die minder verdiend.

En voor wat betreft die 'rare uitspraken'. Er zijn veel mannen die daar mee rondlopen. Er zijn ook zat die geen problemen hebben om te aarden in de huidige maatschappij. Ik heb gewoon af en toe behoefte aan conflict. Gewoon zien of je je mannetje nog kunt staan. In een ander topic heb ik dit ook weleens aangesneden.
http://www.telegraph.co.u...war-Its-male-bonding.html

[ Voor 38% gewijzigd door Cobb op 03-02-2016 21:24 ]

[Free rider]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:01:
Binnenkort hebben wij weer onze halfjaarlijkse/jaarlijkse 'pop' gesprekken. Een gesprek met je manager over je persoonlijke ontwikkeling in je werk c.q. carrière. Tegelijkertijd is het ook een soort van beoordelingsgesprek, waar sta je nu en waar wil je staan..etc.
(...)
Ik wil helemaal niet doorgroeien in mijn werk en naar een hogere functie doorstromen.
Ik vind mijn functie nog de meest interessante binnen mijn organisatie.
(...)
Maar echt ambities heb ik niet. Toch lijkt het een beetje een taboe om te zeggen dat ik er zo over denk. Je moet willen groeien en soort van carrière willen hebben. Stilstand is achteruitgang.

Je zal toch moeten communiceren met je leidinggevende. Probeer er een positieve draai aan te geven, complimenteer je manager dat hij jou het leukste werk laat doen wat de organisatie te bieden heeft.

wat ik echt wil is het volgende:
-minder werken
-een betere vader worden
(...)
Maar goed, dit zijn geen zaken waar je het met je manager over wilt hebben.

Juist wel, geef aan dat je meer tijd aan je gezin wil besteden en benieuwd bent naar de mogelijkheden.
Dit is nu het uitgelezen moment om de 'echte man' te laten opstaan en te zeggen wat je wil. Buiten die beoordelingsgesprekken zijn er een stuk minder mogelijkheden.

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:14:
Ik heb ook een aantal jaren binnen defensie gewerkt en daar hebben ze ook een (ongeschreven) beleid genaamd "up or go". Rond je 34/35ste nog eens een herkeuring moment en indien je te lang hebt stil gestaan kun je een andere baan gaan zoeken.

Ik ken zelf wel bedrijven met 'up or out' beleid, maar dat was nooit de overheid. Sterker nog, dat is wel de laatste waar ik het verwacht. Maar goed, jouw werkgever heeft dus dat beleid.
Bedenk dat als je niet wil groeien terwijl al je collega's dat wel willen, dat je dan wellicht niet zo goed bij je werkgever past. En je hebt gelijk dat je dan niet zomaar over je heen moet laten lopen, maar je kan de cultuur ook niet veranderen. Ofwel, kijk eens uit naar een werkgever met een cultuur die beter bij je past.

[Barrycade]

Beetje tegenstrijdige communicatie.

Je wilt op je borstkast trommelen en de grey back uit hangen omdat je het systeem uitkotst.

Maar komt hier vragen hoe je moet functioneren in datzelfde systeem wat je niet aanstaat.

Ik weet niet of je dienstverband bij de krijgsmacht je in oorlogsgebieden heeft gebracht en je daardoor wellicht niet de zorg hebt kunnen geven aan je vrouw en kind.

En dat hierdoor de wrijving is ontstaan. Dan raad ik toch wat anders aan dan hieronder.

Maar anders zou je eens kunnen vragen aan je leidinggevende of je een coaching traject in mag om je gevoel bij je werk te kunnen matchen.

Zou ik trouwens niet zo specifiek zijn als in dit topic. Maar meer in het kader dat je op zoek bent naar een goede work/life balance.

[ Voor 7% gewijzigd door Barrycade op 03-02-2016 23:32 ]

[CMD-Snake]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 20:47:
Maar ik ben 7 jaar geleden aangenomen om mijn kennis en ervaring binnen de beroepsgroep en doelgroep. Ik ben inmiddels 1 van de weinige collega's zonder een HBO of universitaire opleiding. Ik merk dat dit soms ook wringt bij bepaalde leidinggevenden. Maar ik heb dus momenteel geen ambitie om een HBO opleiding te doen. Dat is af en toe ook iets wat over tafel gaat.

Maar waarom wil je geen HBO opleiding doen als je werkgever deze aanbied? Je mag dan vaak een werkdag besteden aan studie. Voor je eigen ontwikkeling kan het ook interessant zijn. Bij de overheid telt het nog echt wat voor opleiding je hebt gedaan. Anders zullen sommige mogelijkheden altijd buiten je bereik blijven.

En voor wat betreft die 'rare uitspraken'. Er zijn veel mannen die daar mee rondlopen. Er zijn ook zat die geen problemen hebben om te aarden in de huidige maatschappij. Ik heb gewoon af en toe behoefte aan conflict. Gewoon zien of je je mannetje nog kunt staan. In een ander topic heb ik dit ook weleens aangesneden.

Ga lekker Call of Duty spelen. Die uitspraken blijven ronduit vreemd. Dingen horen nou eenmaal bij het leven. Praktisch elke Nederlander betaald huur of hypotheek en kan niet altijd doen waar ze zin in hebben. Sommige hebben ook een partner die meer zorg behoefd. Dan hoor je ook niet iedereen janken.

Het is al eerder gezegd, maar als je betere werk-privé balans wil kan je dat ook aangeven bij dit soort gesprekken. Verwoord het wel normaal. Niet zo'n rant over 'het systeem' en grotten en dergelijken. Het is leidinggevende, niet je psychiater.

[gr8-jen]

ok je wilt minder gaan werken. dat wil iedereen. En ik weet ook niet wat je functie precies is. maar je gaat mij echt niet vertellen dat je alles weet in jouw vakgebied. Sinds ik van school af ben kom ik altijd wel weer iets nieuws tegen:

- nieuwe technieken om (efficiënter) te werken
- nieuwe programma's / frameworks

Als je dan niet dat stuk voor jezelf wilt doen, doe het dan om later nog steeds makkelijk een baan te vinden waar je 3 dagen kan werken. Als ik jouw redenatie goed begrijp zit je bij een bedrijf waar alleen vrouwen part-time mogen werken dus gaat je dat als man niet lukken. En een ander bedrijf vind jou stukken interessanter met papieren en stempels.

[Anoniem: 224360]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 20:47:
Ik zal het gesprek deze keer wat anders insteken, ben wel benieuwd hoe dat gaat vallen eigenlijk.

@cmd- snake, vakkennis vind ik ook vanzelfsprekend en ook helemaal geen probleem. Maar ik ben 7 jaar geleden aangenomen om mijn kennis en ervaring binnen de beroepsgroep en doelgroep. Ik ben inmiddels 1 van de weinige collega's zonder een HBO of universitaire opleiding. Ik merk dat dit soms ook wringt bij bepaalde leidinggevenden. Maar ik heb dus momenteel geen ambitie om een HBO opleiding te doen. Dat is af en toe ook iets wat over tafel gaat.

Mijn lange termijn doel is dus eigenlijk heel simpel. De komende 10 tot 20 jaar flink aflossen in mijn hypotheek om vervolgens 3 dagen te kunnen werken binnen een functie die ik op dat moment leuk vindt. Dat mag dan best een functie zijn die minder verdiend.

En voor wat betreft die 'rare uitspraken'. Er zijn veel mannen die daar mee rondlopen. Er zijn ook zat die geen problemen hebben om te aarden in de huidige maatschappij. Ik heb gewoon af en toe behoefte aan conflict. Gewoon zien of je je mannetje nog kunt staan. In een ander topic heb ik dit ook weleens aangesneden.
http://www.telegraph.co.u...war-Its-male-bonding.html

Fijn 1 zo'n onderzoek zegt vrij weinig, maar ga dan ipv wat aan de gewichten hangen een sport doen waar je daadwerkelijk een wedstrijdelement hebt. Dat kan prima conflict vervangen. Dat kan gaan van een simpel potje tennis tot een brute vechtsport waar je gedisciplineerd wedstrijden moet vechten. Pre-midlife crisis met overdreven en waarschijnlijk ongepast alfamannetjes gedrag, nogmaals ik zou dit los van werk zien. Het 1 beïnvloedt wel degelijk het ander, maar het is niet de verantwoordelijkheid van je werkgever je psychologisch te helpen, hooguit te ondersteunen.

[Corrinne22]

Ik ben dan wel geen man en nog jong (25 jr), maar ik begrijp heel goed wat de TS hier aan wil geven. Het lijkt alsof de hele maatschappij leeft om te werken ipv werkt om in leven te kunnen blijven. Er zijn inderdaad dingen die veel belangrijker zijn in het leven dan fulltime werken. Voor de een is dat sporten en voor de ander vrijwilligerswerk doen.
Maar waarom zou dat onbespreekbaar zijn met een manager? De meeste zullen zelf toch ook een gezin hebben en diep in hun hart daar meer tijd aan willen besteden? Misschien word je in eerste instantie een beetje raar aangekeken, maar ik denk dat er daarna wel begrip komt, al zal dat wel van persoon tot persoon verschillen.

[GforceNL]

Al sinds het bestaan van de mensheid zul je iets moeten doen om te zorgen dat er eten op tafel komt. Vroeger kwamen de brontosaurus burgers ook niet aangewaaid.

Als je met minder genoegen wilt/kunt nemen, dan is inderdaad minder werken een optie.

[frumper]

Natuurlijk wil ik mij als mens wel verder ontwikkelen, wat ik echt wil is het volgende:
-minder werken (daarom werken we ook flink aan het afbouwen van de hypotheek)

Waarom pak je dit niet anders aan? Waarom eerst hypotheek aflossen en daarna minder gaan werken?
Zelf heb ik een aantal jaar geleden juist een andere keuze gemaakt: ik ben toen namelijk minder gaan werken (4 dagen ipv 5) zodat ik meer tijd had om aan mijn persoonlijke ontwikkeling te werken, en me niet gedurende de week volledig op werk te hoeven focussen (mijn vrije dag is op woensdag dus ik werk 2x2 dagen).
Oke, je levert een stukje salaris in, dus je kan wat minder snel sparen / hypotheek aflossen, maar je kan wél meteen beginnen met je doelen. Die hypotheek, die lost zich tzt vanzelf wel af... Nu ben je nog in de mogelijkheid en in de situatie dat je wat aan jezelf wil doen.
Sinds 2 jaar ben ik zelf vader geworden, en heeft mijn "vrije dag" een hele andere invulling gekregen, maar dat heeft mij persoonlijk alleen maar positieve dingen gebracht!

[t_captain]

Cobb schreef op woensdag 03 februari 2016 @ 15:01:
[...]
Persoonlijk denk ik daar als volgt over:

Ik wil helemaal niet doorgroeien in mijn werk en naar een hogere functie doorstromen.
Ik vind mijn functie nog de meest interessante binnen mijn organisatie.
[...]
Maar echt ambities heb ik niet. Toch lijkt het een beetje een taboe om te zeggen dat ik er zo over denk. Je moet willen groeien en soort van carrière willen hebben. Stilstand is achteruitgang.

Natuurlijk wil ik mij als mens wel verder ontwikkelen, wat ik echt wil is het volgende:
-minder werken (daarom werken we ook flink aan het afbouwen van de hypotheek)
-een betere vader worden (heb drie kinderen 6,3 en 0 jaar oud)
[...]
Maar goed, dit zijn geen zaken waar je het met je manager over wilt hebben.

Het idee van "altijd omhoog" in je loopbaan gaat compleet voorbij aan het feit dat de levensboog van een mens geen rechtlijnige vorm heeft.

Een baby + 2 jonge kinderen is een situatie die op veel vlakken veel van je vraagt. Ik vind het niet meer dan logisch dat je enkele jaren pas op de plaats maakt. Pas als je merkt dat de thuissituatie weer wat rustiger is geworden, word het tijd om wat nieuw hooi op je vork te laden.

Waarom zou je dit niet met een manager kunnen bespreken?

[Rockvee2]

Ik heb precies hetzelfde. De functie waar ik nu op zit is prima.Als ik kinderen zou krijgen zou ik wel minder werken om mijn kinderen zien op te groeien. Maar dat moet wel financieel haalbaar zijn. Ik leef om te leven en mijn leven draait niet om het werk. Ik doe alleen het werk om geld binnen te krijgen en je moet plezier hebben in je baan.

[Wmm]

Wat TS beschrijft als mr. Nice Guy is voor genoeg mannen binnen de samenleving wel degelijk een probleem. Het uit de weg gaan van confrontaties en maar doen wat de samenleving van je verwacht zodat je leven zo zorgenloos mogelijk is. Uiteindelijk zijn vele Nice Guys ongelukkig en willen ze juist ontsnappen. De personen die hier zo hard roepen dat TS zich aanstelt moeten zelf eens in de spiegel kijken misschien.

Weinig tot geen ambitie hebben, daar is niets mis mee. Je zit alleen op het verkeerde forum denk ik om daarin veel medestanders te hebben. Kijk alleen niet alleen naar je werk voor de oplossing. Het klinkt alsof je voelt dat je niet de baas bent over je eigen leven. Je werkt 40 (?) uur per week en thuis moet je zorgen voor je drie kinderen. Kijk dus ook naar je priveleven, misschien zijn daar de verhoudingen verkeerd? En zoals iemand anders al suggereerde: waarom niet nu al minder gaan werken ipv over 10-20 jaar als de hypotheek afgelost is? Je leeft nu, je wilt nu ook genieten (en daar ben je je zo te zien zeker van bewust).

[Roozzz]

Wmm schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 10:43:
Wat TS beschrijft als mr. Nice Guy is voor genoeg mannen binnen de samenleving wel degelijk een probleem. Het uit de weg gaan van confrontaties en maar doen wat de samenleving van je verwacht zodat je leven zo zorgenloos mogelijk is. Uiteindelijk zijn vele Nice Guys ongelukkig en willen ze juist ontsnappen. De personen die hier zo hard roepen dat TS zich aanstelt moeten zelf eens in de spiegel kijken misschien.

Weinig tot geen ambitie hebben, daar is niets mis mee. Je zit alleen op het verkeerde forum denk ik om daarin veel medestanders te hebben. Kijk alleen niet alleen naar je werk voor de oplossing. Het klinkt alsof je voelt dat je niet de baas bent over je eigen leven. Je werkt 40 (?) uur per week en thuis moet je zorgen voor je drie kinderen. Kijk dus ook naar je priveleven, misschien zijn daar de verhoudingen verkeerd? En zoals iemand anders al suggereerde: waarom niet nu al minder gaan werken ipv over 10-20 jaar als de hypotheek afgelost is? Je leeft nu, je wilt nu ook genieten (en daar ben je je zo te zien zeker van bewust).

Exact. Het is opvallend hoe moeilijk mensen en zeker bedrijven het vinden om om te gaan met mensen die niet de behoefte hebben aan het "groei-model", maar eerder kiezen voor geluk en doen wat ze leuk vinden. Ik zie een behoorlijke groep mensen in mijn omgeving in hoog tempo hun carrière op een laag pitje zetten (of geheel stoppen) en bewust kiezen om zich te focussen op dingen die ze leuk vinden. Wen er maar aan dat niet iedereen dezelfde ambities heeft, daar is niets raars aan.

In mijn ogen heeft de TS een sterke troefkaart tov de "altijd groeien" manager. Een gezin met jonge kinderen lijkt mij een uitstekend, maatschappelijk geaccepteerd, excuus om even enkele jaren pas op de plaats te maken. Het volgen van een HBO of doorgroeien in de organisatie lijkt mij daar niet direct bij passen.

[Anoniem: 224360]

Wmm schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 10:43:
Wat TS beschrijft als mr. Nice Guy is voor genoeg mannen binnen de samenleving wel degelijk een probleem. Het uit de weg gaan van confrontaties en maar doen wat de samenleving van je verwacht zodat je leven zo zorgenloos mogelijk is. Uiteindelijk zijn vele Nice Guys ongelukkig en willen ze juist ontsnappen. De personen die hier zo hard roepen dat TS zich aanstelt moeten zelf eens in de spiegel kijken misschien.

Dat vind ik zo'n zwaktebod. TS krijgt enkel de visie van anderen hier te horen. Van die oneliners dat veel mannen hier last van hebben is ongefundeerd en slaat waarschijnlijk enkel op jou persoonlijk of je persoonlijke ervaring.

Het niet kunnen accepteren dat velen juist geen last hebben van macho gedrag is niet het probleem van de 'Nice Guy'. Overigens werkt het niet als je enkel in stereotypes denkt. Die aardige man kan heel goed je volledig van de mat slaan in een pot voetbal of bij een judogevecht en voor het overige zich heel netjes binnen de samenleving gedragen conform de regels die we samen gemaakt hebben en blijven maken.

Dat wil niet zeggen dat je dan nooit ongelukkig of ontevreden bent. Iedereen gaat daar anders mee om.

[Blue-eagle]

Wat een gedoe. Een "echte man"? Dat klinkt nogal bekrompen zeg. Ik ben liever een echte ikzelf. Real men don't give a fuck what others think

Mijn ambities kan ik als volgt samenvatten:

• Mijn werk moet leuk zijn;
• Ik werk om te leven.

Ik kan prima rondkomen door 32 uur te werken als software developer. Het gevolg van die vrije tijd is dat ik meer energie heb om leuke dingen te kunnen doen: ik zie mijn vrienden en familie vaker, ik zorg beter voor mijzelf, ik leer nieuwe dingen die niet werk-gerelateerd zijn.

Gevolg daarvan is wel dat ik andere “ambities” heb moeten opgeven. Ik wordt geen tech-lead als ik er niet 40+ uur ben. Dat vind ik helemaal prima: mijn huidige werk vind ik leuk. En als ik leiding moet geven aan andere developers is dat vooral veel overleggen en organiseren.

Mijn enige ambitie in ’t leven is om het leuk te hebben. Ik ben begin 30, ik ben nog gezond en vitaal. Ik heb geld, een vriendin, een huis, vrienden en mijn familie is ook nog gezond en gelukkig. Waarom zou ik er nu niet van genieten?

Waarom zou ik carrière moeten maken? Dan sluit ik mijzelf 5 dagen per week van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat op in een kantooromgeving. Ik werk liever minder en ga ergens in de zon liggen een boek lezen.

In mijn vakgebied is overwerk vaker een gegeven dan een incident. En ook daar weiger ik aan mee te werken. Overwerk moet incidenteel zijn. Vaker dan 1 keer per maand is een structureel probleem bij het management.

In diezelfde lijn: bedrijfsuitjes, team-dinners, “hackathons”, en al die andere sociale business-bullshit kan mij ook gestolen worden. Leuke dingen doe ik met mijn vrienden. En de overlap collega/vriend is zeker niet altijd haalbaar.

De beste keuze die ik ooit heb gemaakt is mijn contract aanpassen van 40 naar 32 uren Het inleveren van 1/5e van mijn bruto salaris is eventjes vervelend, maar je krijgt er zo enorm veel voor terug. It’s worth it.

[Viccers]

Helemaal eens met hierboven. Als je tevreden bent met je huidige positie en salaris, lijkt me er geen enkel vuiltje aan de lucht. Jij wordt steeds meer ervaren in je huidige functie, waardoor je wellicht ook nog een efficienter kan gaan werken voor hetzelfde loon. Ideaal voor je manager.

[CMD-Snake]

Wmm schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 10:43:
Wat TS beschrijft als mr. Nice Guy is voor genoeg mannen binnen de samenleving wel degelijk een probleem. Het uit de weg gaan van confrontaties en maar doen wat de samenleving van je verwacht zodat je leven zo zorgenloos mogelijk is. Uiteindelijk zijn vele Nice Guys ongelukkig en willen ze juist ontsnappen. De personen die hier zo hard roepen dat TS zich aanstelt moeten zelf eens in de spiegel kijken misschien.

Die confrontatie lijkt wel noodzakelijk gewelddadig te moeten zijn. Ga je dan iemand op de bushalte in elkaar timmeren omdat die je vreemd aankeek? Van die treurige aso macho's die iets moeten compenseren.

En waarom moeten jouw frustraties het probleem zijn van de samenleving? Ik zie het dan eerder omgekeerd.

gforcegti schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 09:37:
Al sinds het bestaan van de mensheid zul je iets moeten doen om te zorgen dat er eten op tafel komt. Vroeger kwamen de brontosaurus burgers ook niet aangewaaid.

Yabba-dabba-doo!

[Qwerty-273]

Ik vindt het trouwens geen taboe om te zeggen dat je niet door wilt groeien naar een management positie, maar je in je huidige vakpositie wilt blijven. Ik doe dat ook altijd in mijn gesprekken, waar dan juist wel de vraag komt of ik naar een management positie oog. Mijn antwoord is dan nee, en dat ik goed zit in de hoek van tech lead met een groei richting solution architect (die verder niet in onze geo locatie binnen het bedrijf beschikbaar is, maar dat is weer een andere discussie ). Maar ja dat is dan weer een specifiek voorbeeld uit de tech hoek.

[t_captain]

Inderdaad. We hebben veel te lang gewerkt met een mantra dat management het doel van je loopbaan moet zijn, en dat heeft geresulteerd in een overvloed aan slechte managers en een tekort aan goede uitvoerenden. Het inzicht dat je ook ruimte moet bieden aan mensen die graag in hun vak blijven, dat is tegenwoordig overal wel aanwezig. De aanpassing van de salarishuizen om dat mogelijk te maken, dat is een ander verhaal.

[Wmm]

CMD-Snake schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 12:51:
[...]


Die confrontatie lijkt wel noodzakelijk gewelddadig te moeten zijn. Ga je dan iemand op de bushalte in elkaar timmeren omdat die je vreemd aankeek? Van die treurige aso macho's die iets moeten compenseren.

En waarom moeten jouw frustraties het probleem zijn van de samenleving? Ik zie het dan eerder omgekeerd.

Hoe kom je erbij dat het gewelddadig moet zijn? Het heeft ook helemaal niets met macho gedrag te maken. Het gaat erom of je over je heen laat lopen (op verschillende manier), of je zelf je leven regeert ipv laat regeren door anderen. In het geval van TS bijvoorbeeld qua carriere doen waar hij zich zelf goed bij voelt. Hij kan de confrontatie uit de weg gaan en een stapje hoger doen of die HBO opleiding volgen, maar daar wordt hij blijkbaar niet gelukkiger van. Hij kan ook nee zeggen en aangeven dat hij prima op z'n plek zit. Dat is ook een confrontatie, maar er komt geen geweld aan te pas.

Sommige mensen vinden de huidige samenleving (of de verwachtingen die die schept) niet prettig. Daar kun je als individu alleen zelf wat aan doen maar dan moet je wel je leven gaan leven ipv laten leven. Voor TS kan dat b.v. inhouden dat hij minder gaat werken, dan heeft hij meer tijd voor z'n gezin waar hij gelukkiger van wordt, kan hij zich blijven ontwikkelen in z'n hobby waar hij ook weer gelukkiger van wordt.

[_vision]

Ik proef uit de teksten van TS een soort van existentiële crisis. Dat gaat dieper dan een gesprek met zijn manager omdat hij geen ambitie heeft om te groeien. Hij voelt zich vervreemd van de maatschappij, omdat wat de maatschappij van hem verlangt (of normaal vindt) hij dat niet ziet zitten.

Ik zou TS aanraden om op zoek te gaan wat hij uit leven wil halen en wat het leven voor hem waardevol maakt. Breng dat voor je helder in zicht en acteer daar naar, ondanks dat je misschien radicaal andere keuzes in de toekomst moet maken. Wat is het leven waard als je aan het einde van de rit dingen hebt gedaan die je vooral niet wilde doen maar alleen deed omdat van je verwacht werden vanuit de samenleving?

[Cobb]

Minder werken heb ik 3 jaar gedaan dmv ouderschapsverlof. Ik wilde daar nog een jaar aan vast plakken maar nu mijn vrouw haar baan kwijt is geraakt is daar geen ruimte voor.
Bovendien hebben wij een behoorlijk hypotheek deel aflosvrij, daarom lossen we zelf af. Doordat wij dat al jaren doen, kunnen we van alleen mijn inkomen rondkomen. Als mijn vrouw weer een nieuwe baan heeft dan kijken we ook weer naar minder werken van mijn kant. Dat is altijd ons plan geweest, ik wil niet 5 dagen per week loonslaaf zijn.

Nogmaals ik heb het best naar mijn zin op mijn werk maar wordt gewoon moe van dat hele mobiliteits gebeuren. Blok heeft onlangs een brief naar de kamer gestuurd om de mobiliteit binnen het rijk weer eens op de kaart te zetten. Ik vermoed dat ons gesprek daar uit voort komt. Ik zit namelijk helemaal vast in mijn functieprofiel. Geen HBO opleiding genoten en toch schaal 10. Maar ik vind het dus voorlopig wel prima zo. Ik wil nu met 3 jonge kinderen en de andere vraagstukken in mijn leven even geen HBO studie erbij. Ik zal dat ook aangeven.

[ Voor 19% gewijzigd door Cobb op 04-02-2016 16:15 ]

[Rukapul]

Ik ben helemaal niet tegen beperkte ambitie, maar van een afstandje zie ik toch wel wat problemen. Ten eerste is daar het zelfbeeld wat onevenwichtig en stereotypisch gebracht wordt. Ten tweede is er overduidelijk sprake van een gouden kooi en daarmee samenhangend beperkte financiele weerbaarheid.

Het kan op zijn minst geen kwaad jezelf eens de vraag te stellen waar je realistisch aan de bak kan als je noodgedwongen een andere baan zou moeten zoeken.

[Cobb]

Rukapul schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 16:24:
Ik ben helemaal niet tegen beperkte ambitie, maar van een afstandje zie ik toch wel wat problemen. Ten eerste is daar het zelfbeeld wat onevenwichtig en stereotypisch gebracht wordt. Ten tweede is er overduidelijk sprake van een gouden kooi en daarmee samenhangend beperkte financiele weerbaarheid.

Het kan op zijn minst geen kwaad jezelf eens de vraag te stellen waar je realistisch aan de bak kan als je noodgedwongen een andere baan zou moeten zoeken.

Heb je helemaal gelijk in, dat is een risico waar ik mij goed bewust van ben. Maar momenteel zie ik even geen ruimte omdat goed aan te pakken.
Mocht ik echt mijn baan kwijtraken dan is het plan wel om zelf aan de slag te gaan, ik heb daartoe een aantal opties.

Mijn zelfbeeld is prima, ik ben er juist de laatste jaren achtergekomen waar de schoen wringt. Ik moet alleen nog even een balans daarin zien te vinden. Afgelopen 6 jaar is er zo enorm veel veranderd en gebeurd in mijn leven. 3 kinderen, tussendoor heeft mijn vrouw ruim 2 jaar pijn gehad door een verkeerde keizersnede en moeten revalideren. Met vooruitzicht op nooit meer pijnvrij. Toch weer 100% geworden, ze was net koud een maand fysio vrij toen ze ondanks de pil toch zwanger werd van onze derde.
Dit alles heeft bij mij ook het eea. losgemaakt.

[ Voor 26% gewijzigd door Cobb op 04-02-2016 18:00 ]

[GoldenSample]

Wmm schreef op donderdag 04 februari 2016 @ 10:43:
Wat TS beschrijft als mr. Nice Guy is voor genoeg mannen binnen de samenleving wel degelijk een probleem. Het uit de weg gaan van confrontaties en maar doen wat de samenleving van je verwacht zodat je leven zo zorgenloos mogelijk is.

Tja voor dingen als 'nee zeggen' hoef je veel dingen niet te doen, dat gaat uit van een stuk mentale kracht/weerbaarheid. Dat je al niet eens aan durft te geven wat je echt vind bij z'n persoonlijk ontwikkel plan-gesprek vind ik wel ironisch. Ik zou zeggen begin daar eens mee. Zo te horen functioneer je al jaren prima dus wordt je er om zo een gesprek echt niet direct uit getrapt (zeker niet bij de overheid).

Verder vind ik de 'niet mister nice guy zijn' lastig te rijmen met 'terugtrekken in een grot en voor 't vrouwtje zorgen'. Want afgezien van het taalgebruik lijkt het 2e op het 1e.

Uiteindelijk zijn vele Nice Guys ongelukkig en willen ze juist ontsnappen. De personen die hier zo hard roepen dat TS zich aanstelt moeten zelf eens in de spiegel kijken misschien.

Weinig tot geen ambitie hebben, daar is niets mis mee. Je zit alleen op het verkeerde forum denk ik om daarin veel medestanders te hebben. Kijk alleen niet alleen naar je werk voor de oplossing. Het klinkt alsof je voelt dat je niet de baas bent over je eigen leven. Je werkt 40 (?) uur per week en thuis moet je zorgen voor je drie kinderen. Kijk dus ook naar je priveleven, misschien zijn daar de verhoudingen verkeerd? En zoals iemand anders al suggereerde: waarom niet nu al minder gaan werken ipv over 10-20 jaar als de hypotheek afgelost is? Je leeft nu, je wilt nu ook genieten (en daar ben je je zo te zien zeker van bewust).

Die hypotheek aflossen snap ik wel, geeft je meer mogelijkheden om te zeggen: laat deze troep maar zitten ik ga wat anders doen. 't Is nu eerst wel even slikken ja.

[digidokter.net]

Ik maak sinds 2000 al elke 7 jaar een 7 jaren termijnplan:
2000-2007 Heb ik voornamelijk aan mijn hoofddoelen ervaringsdeskundigheid, herstel, empowerment, studie life coach en management met mijn passies gewerkt Smile
2008-2015 Is mijn droom uitgekomen en ben ik als ZZP lifecoach gaan werken, maar die periode had ik ook terugvallen. Dus werden mijn doelen van 2000-2007 weer actief!
2016-2023 zijn mijn doelen:
1. Werk: In 2016 was het hoofddoel een (vrijwilligers)baan met benefits te vinden in vorm van trainingen of vergoedingen voor mijn passie ICT gecombineerd met life coaching. Die heb ik gevonden bij mijn huidige werk op drie vestigingen. Ik sta op wachtlijst daar voor een functie bij een interne startup compleet met trainingen en begeleiding in wat ik wens. In 2016 was iemand me voor, dit jaar maak ik weer kans en tot die tijd werk ik dus als vrijwilliger bij de twee huidige bedrijven.
2. Studie: In 2015 heb ik mijn deel-HBO bedrijfskunde afgerond. Deel-HBO kwaliteits-- en verandermanagement met afstudeer opdracht "Onderzoek cliëntgebonden tijd binnen GGZ: De maatregelen ter verbetering tot gewenste norm"
Volgende week ben ik klaar met een certificaat voor Spaans beginners 1 en mijn huidige studie basisfilosofie duurt nog maximaal drie jaar. Daarna ga ik me weer op ICT en software storten (GIMP, PHOTOSHOP, C++, HTML, Webdesign, wordpress, Python) afhankelijk van mijn omstandigheden en de subdoelen op dat moment. De studiedoelen lopen soms parallel aan elkaar afhankelijk was op dat moment speelt in praktijk!
3.Ontspanning:
Ik doe al 15 jaar salsa (gevorderden 2), Bachatta (beginners 2) en kizomba (workshops)
Ik wil Kizomba lessen gaan volgen beginners 1+2 als ik financieel sterk sta. Verder ga ik om de week naar een (groot) latinfeest.
4. Sociaal:
Ik ontwikkel sinds mijn ziekte mijn netwerk op sociaal gebied. Ik heb mijn familie+ stamboom die ik onderhoud en een tiental goede vrienden. Verder breidt ik mijn facebook, twitter, instagram en linkedin netwerk uit.
5. ZORG en PGB:
Ik heb regie over een eigen PGB met zeven en een FACTteam (psycholoog, Psychiater en SPV) zorgverleners met dagbesteding. Samen met mijn zus doe ik dagelijks mijn administratie, structuur, planning en huishouden. Evaluaties, reflecties en analyses die ik geheel zelf omdat ik daar heel diep in ga.
6. Huis:
Ik al jaren bezig en sparen voor een nieuwe woning in andere wijk. Daar spaar ik ook voor.
7. Hobby's:
Verder ben ik maandelijks bezig met schilderen, wekelijks met DJ'ing en dagelijks met films en muziek. Lezen (vooral veel zelfhulpboeken voor empowerment) en interesses op vele gebieden (Geluk, carriere, Lean, stress, schaken,succesvol studeren, onderhandelen, geheugen, zuinig leven etc) Overal waar ik interesse voor heb nu weer kunst bijvoorbeeld koop ik boeken en verdiep me in thema's.

Ook bij mij is twijfel ontstaan op mijn werk. Na een aantal conflicten heb ik een gesprek met mijn manager gehad en die gokte dat, "dat kwam omdat ik wellicht autisme had?" Ik trapte in haar bluf en gaf toe dat ik met ASS onderzoek bezig ben. Ze wisten niet dat ik schizofrenie met paranoïde katatone depressie had. Dus nu staat mijn functie bij een van drie locaties op de tocht...Sad.
Ook heb ik gevoel dat ik theoretisch te hard ga en in praktijk praktisch stil sta!!! Dus hou ook alle opties open. Ik kan alle kanten op met mijn 100% WAO als vangnet. Een vaste baan is mijn wens niet, omdat ik chronisch ziek ben en ervaring na acht psychoses leert dat ik niet stabiel ben. maar ik wil wel meer uitgedaagd worden en creatiever bezig zijn op mijn werk.

Enige zwakheden (zelfdiscipline, obees, bijwerkingen, negatieve symptomen, weinig energie) beperken het behalen van mijn doelen op korte termijn. Over algemeen haal ik bijna altijd doelen op lange termijn door mijn pitbull mentaliteit en mindset. Wink
Wenslijst komende jaren:
2018: groot abrahamfeest en daytrading in EURUSD
2019: partycruise IBiza op de ARK (google maar voor foto's) en afronden studie filosofie
2020: smarthome de luxe met homy als middelpunt en vele apparatuur als aansluitmogelijkheden)
2021: ICT studies (Webdesign, wordpress expert, cloud-professional en ICT coach)
2022: Mogelijk verhuizen of eerder?!
2023: Subdoelen die nog op mijn pad komen?!

2024:
Is het weer tijd voor mijn evaluaties financieel en van de afgelopen (sinds 2000) zeverjarenplannen PDCA en nieuw plan voor van 2024-2031.

[Z___Z]

Cobb schreef op donderdag 4 februari 2016 @ 16:13:
Minder werken heb ik 3 jaar gedaan dmv ouderschapsverlof. Ik wilde daar nog een jaar aan vast plakken maar nu mijn vrouw haar baan kwijt is geraakt is daar geen ruimte voor.
Bovendien hebben wij een behoorlijk hypotheek deel aflosvrij, daarom lossen we zelf af. Doordat wij dat al jaren doen, kunnen we van alleen mijn inkomen rondkomen. Als mijn vrouw weer een nieuwe baan heeft dan kijken we ook weer naar minder werken van mijn kant. Dat is altijd ons plan geweest, ik wil niet 5 dagen per week loonslaaf zijn.

Nogmaals ik heb het best naar mijn zin op mijn werk maar wordt gewoon moe van dat hele mobiliteits gebeuren. Blok heeft onlangs een brief naar de kamer gestuurd om de mobiliteit binnen het rijk weer eens op de kaart te zetten. Ik vermoed dat ons gesprek daar uit voort komt. Ik zit namelijk helemaal vast in mijn functieprofiel. Geen HBO opleiding genoten en toch schaal 10. Maar ik vind het dus voorlopig wel prima zo. Ik wil nu met 3 jonge kinderen en de andere vraagstukken in mijn leven even geen HBO studie erbij. Ik zal dat ook aangeven.

Heeft je vrouw inmiddels een nieuwe baan? De reden waarom ik je toch een HBO opleiding kan aanraden is arbeidsmobiliteit. Hoewel je bij de overheid bijna nooit ontslagen wordt, krijg je waarschijnlijk zonder HBO nooit meer een vergelijkbare functie bij een andere organisatie. Opleidingen volgen doe je niet alleen om hoger op te komen, maar ook om je positie op de arbeidsmarkt te behouden in het geval dat je ontslagen wordt. Diploma's op zak zijn een soort verzekering. Ze kosten geld/tijd, je hebt ze alleen nodig in een specifiek scenario.
Daarnaast is een HBO opleiding niet heel moeilijk als je al een baan hebt op HBO werk/denkniveau.

[albino71]

Z___Z schreef op vrijdag 14 april 2017 @ 04:26:
[...]

Heeft je vrouw inmiddels een nieuwe baan? De reden waarom ik je toch een HBO opleiding kan aanraden is arbeidsmobiliteit. Hoewel je bij de overheid bijna nooit ontslagen wordt, krijg je waarschijnlijk zonder HBO nooit meer een vergelijkbare functie bij een andere organisatie. Opleidingen volgen doe je niet alleen om hoger op te komen, maar ook om je positie op de arbeidsmarkt te behouden in het geval dat je ontslagen wordt. Diploma's op zak zijn een soort verzekering. Ze kosten geld/tijd, je hebt ze alleen nodig in een specifiek scenario.
Daarnaast is een HBO opleiding niet heel moeilijk als je al een baan hebt op HBO werk/denkniveau.

Realiseer je wel dat de post waar je op reageert meer dan een jaar oud is?

[Harm_H]

Cobb schreef op woensdag 3 februari 2016 @ 15:01:
Binnenkort hebben wij weer onze halfjaarlijkse/jaarlijkse 'pop' gesprekken. Een gesprek met je manager over je persoonlijke ontwikkeling in je werk c.q. carrière. Tegelijkertijd is het ook een soort van beoordelingsgesprek, waar sta je nu en waar wil je staan..etc.
Ik werk binnen de overheid op een soort van toezichthouder/begeleider functie. Erg onderhevig aan de politieke waan van de dag. Laten wij het daar op houden.

Persoonlijk denk ik daar als volgt over:

Ik wil helemaal niet doorgroeien in mijn werk en naar een hogere functie doorstromen.
Ik vind mijn functie nog de meest interessante binnen mijn organisatie.
Bovendien zit ik al in mijn max schaal en trede in mijn huidige functie. Ik wil best meegroeien met mijn functie (zolang ik deze nog kan verenigen met mijn eigen normen en waarden) en ben ook prima bereid om interne opleidingen te doen om mijn functie beter uit te kunnen oefenen.

Maar echt ambities heb ik niet. Toch lijkt het een beetje een taboe om te zeggen dat ik er zo over denk. Je moet willen groeien en soort van carrière willen hebben. Stilstand is achteruitgang.

Natuurlijk wil ik mij als mens wel verder ontwikkelen, wat ik echt wil is het volgende:
-minder werken (daarom werken we ook flink aan het afbouwen van de hypotheek)
-een betere vader worden (heb drie kinderen 6,3 en 0 jaar oud)
-ik wil mij ontwikkelen in mijn hobby Powerliften en gezond blijven.
-ik wil meer een "echte man" worden ipv van een "goede man".
Maar goed, dit zijn geen zaken waar je het met je manager over wilt hebben.

Zelf heb ik ook steeds meer moeite om hiervoor maar een 'lulverhaaltje' op te hangen. Ja ik wil best een studie doen, blablabla.

Hoe gaan jullie hiermee om en waarom kunnen we in hemelsnaam niet gewoon beoordeeld worden over hoe je je werk doet!

Ongeacht je halve redenatie zijn je plannen goed. Beweging. Vrijheid. Met 3 kinderen kan ik me dat goed voorstellen! Begrijp me niet verkeerd, aan jouw doelen kunnen anderen een voorbeeld stellen. Enige wat mist is minder broeikasgassen om een goede toekomst veilig te stellen.

Focus op "ik specialiseer me graag in mijn huidige functie. Wil een expert zijn waar je op kan bouwen. "

En misschien:
"Daarnaast heb ik een druk thuisleven - heb je daar tips voor?"

[Dets]

Ik wil helemaal niet doorgroeien in mijn werk en naar een hogere functie doorstromen.
Ik vind mijn functie nog de meest interessante binnen mijn organisatie.
Bovendien zit ik al in mijn max schaal en trede in mijn huidige functie. Ik wil best meegroeien met mijn functie (zolang ik deze nog kan verenigen met mijn eigen normen en waarden) en ben ook prima bereid om interne opleidingen te doen om mijn functie beter uit te kunnen oefenen.

Maar echt ambities heb ik niet. Toch lijkt het een beetje een taboe om te zeggen dat ik er zo over denk. Je moet willen groeien en soort van carrière willen hebben. Stilstand is achteruitgang.

In wat je schrijft zit best wel ambitie, je zou het kunnen zien als "de beste willen worden/zijn in je vak". Een hoogspringer gaat toch ook niet polsstokhoogspringen om hoger te komen?

In zo'n gesprek begin ik altijd met mijn enige echte doel: "Met plezier aan het werk gaan.". Ik heb geen zin om een carrière na te jagen waar ik me niet gelukkig bij voel. Ik werk doorgaans meer dan de standaard uren en wil best buiten mijn comfortzone dingen doen en me in de breedte ontwikkelen. Wat ik te vaak zie is dat ambitieuze types iedere keer weer te maken krijgen met het "Peter principle". Ze verdienen dan aanzienlijk meer, draaien meer uren maar functioneren slecht.

Naast mijn reguliere baan, heb ik nog een eigen bedrijf en doe vrijwilligerswerk. Je naast je werk ontwikkelen is minstens zo belangrijk.

[defiant]

albino71 schreef op vrijdag 14 april 2017 @ 04:49:
Realiseer je wel dat de post waar je op reageert meer dan een jaar oud is?

Dit dus inderdaad Aangezien dit een persoonlijk topic was dat onnodig gekicked is door iemand anders dan de TS, gaat deze op slot, tenzij de TS meldt dat hij de discussie nog wil voortzetten.