Na bijna 10 jaar bij hetzelfde bedrijf te hebben gewerkt, ben ik gaan zoeken naar een andere baan.
Daarvoor heb ik hoofdzakelijk 2 redenen gehad:
- persoonlijke groei: bij nieuwe werkgever krijg ik cursussen/trainingen aangeboden, ze kennen een persoonlijke evaluatie en doelstellingen, daarnaast deels een andere functie t.o.v. vorige werkgever en een hoger salaris (11,6 %).
- irritaties: het werk en de klanten bevallen goed, maar de werkvoorbereiding is matig danwel slecht te noemen. Deze zijn sinds ongeveer 2 jaar bekend bij leidinggevende, daarnaast geef ik die meerdere malen per week aan, sinds die tijd is er vrijwel niets mee gedaan en is er niets veranderd.
Na een sollicitatie kan ik aan de slag bij de nieuwe werkgever, deze noem ik even werkgever B.
Ik heb nog niets getekend bij werkgever B.
Zodra bleek dat werkgever B voornemens had om mij als nieuwe werknemer te verwelkomen, heb ik de leidinggevende bij werkgever A gebeld en gezegd wat mijn plannen waren en waarom. Die is op zijn beurt gaan praten met de directeur en daarna heeft er een gesprek plaatsgevonden tussen mij, leidinggevende en directeur.
Zij geven aan mij meer vrijheid te willen geven in mijn werkzaamheden, waarbij ik kan meebeslissen over hoe de werkzaamheden gedaan worden en hoe de voorbereiding ervan is. Verder zijn er geen concrete plannen en/of voorwaarden.
Ik heb aangegeven daar niets in te zien, omdat ik na 2 jaar niet meer het vertrouwen heb dat dit zomaar opgelost kan en zal gaan worden, en dat mijn voorkeur uit gaat naar de baan bij werkgever B.
Werkgever A nam daarop een aanvallende positie in, gaf aan dat hij werkgever B geen goed bedrijf vindt en dat hij niet snapt waarom ik daar wil werken. Verder kon ik een ontslagbrief inleveren (nog niet gedaan) en als laatste poging om mij binnen het bedrijf te houden zei hij dat ik wel een brief kon verwachten van zijn advocaat in verband met concurrentiebeding.
Dit gesprek heeft er al met al niet voor gezorgd dat ik nu liever bij werkgever A blijf werken.
In het concurrentiebeding staat het volgende:
Het is werknemer verboden zonder schriftelijke toestemming van werkgever binnen een tijdvak van 1 jaar na beëindiging van de dienstbetrekking en binnen 25 kilometer gerekend vanaf de gemeentegrens van vestigingsplaats werkgever A in enigerlei vorm een zaak, gelijk, gelijksoortig of aanverwant aan die van werkgever te vestigen, te drijven, hetzij direct, hetzij indirect, als ook financieel in welke vorm ook bij een dergelijke zaak belang te hebben. Het is werknemer evenmin toegestaan gedurende bovenvermelde periode in of voor een dergelijke onderneming op enigerlei wijze werkzaam te zijn, hetzij tegen vergoeding hetzij om niet, voor zover daarbij aan cliënten of voormalige cliënten van werkgever diensten worden verricht.
Sanctie:
Bij overtreding van de in (bovenstaand concurrentiebeding) omschreven verboden, verbeurt werknemer ten behoeve van werkgever een direct opeisbare boete van € 500,00 voor elke keer c.q. dag, dat werknemer in overtreding is, onverminderd de bevoegdheid van werkgever de werkelijk geleden schade te vorderen.
De afstand tussen werkgever A en werkgever B is minder dan 25 km. De klanten van beide bedrijven zitten door heel Nederland.
Werkgever B heeft werkgever A enkele jaren geleden willen overnemen maar dat is niet gelukt.
Mijn huidige functie bij werkgever A is volgens het arbeidscontract "medewerker technische dienst" en wordt bij werkgever B "technisch projectleider".
Bij beide werkgevers heb ik geen commerciële functie (gehad) waardoor het mogelijk zou zijn om beroepsmatig klanten te werven.
Sowieso breng ik werknemer B op de hoogte voor ik een contract teken, omdat dit ook gevolgen voor hen kan hebben. Toch zou ik graag daar aan de slag willen.
In hoeverre is dit concurrentiebeding redelijk en rechtsgeldig?
Daarvoor heb ik hoofdzakelijk 2 redenen gehad:
- persoonlijke groei: bij nieuwe werkgever krijg ik cursussen/trainingen aangeboden, ze kennen een persoonlijke evaluatie en doelstellingen, daarnaast deels een andere functie t.o.v. vorige werkgever en een hoger salaris (11,6 %).
- irritaties: het werk en de klanten bevallen goed, maar de werkvoorbereiding is matig danwel slecht te noemen. Deze zijn sinds ongeveer 2 jaar bekend bij leidinggevende, daarnaast geef ik die meerdere malen per week aan, sinds die tijd is er vrijwel niets mee gedaan en is er niets veranderd.
Na een sollicitatie kan ik aan de slag bij de nieuwe werkgever, deze noem ik even werkgever B.
Ik heb nog niets getekend bij werkgever B.
Zodra bleek dat werkgever B voornemens had om mij als nieuwe werknemer te verwelkomen, heb ik de leidinggevende bij werkgever A gebeld en gezegd wat mijn plannen waren en waarom. Die is op zijn beurt gaan praten met de directeur en daarna heeft er een gesprek plaatsgevonden tussen mij, leidinggevende en directeur.
Zij geven aan mij meer vrijheid te willen geven in mijn werkzaamheden, waarbij ik kan meebeslissen over hoe de werkzaamheden gedaan worden en hoe de voorbereiding ervan is. Verder zijn er geen concrete plannen en/of voorwaarden.
Ik heb aangegeven daar niets in te zien, omdat ik na 2 jaar niet meer het vertrouwen heb dat dit zomaar opgelost kan en zal gaan worden, en dat mijn voorkeur uit gaat naar de baan bij werkgever B.
Werkgever A nam daarop een aanvallende positie in, gaf aan dat hij werkgever B geen goed bedrijf vindt en dat hij niet snapt waarom ik daar wil werken. Verder kon ik een ontslagbrief inleveren (nog niet gedaan) en als laatste poging om mij binnen het bedrijf te houden zei hij dat ik wel een brief kon verwachten van zijn advocaat in verband met concurrentiebeding.
Dit gesprek heeft er al met al niet voor gezorgd dat ik nu liever bij werkgever A blijf werken.
In het concurrentiebeding staat het volgende:
Het is werknemer verboden zonder schriftelijke toestemming van werkgever binnen een tijdvak van 1 jaar na beëindiging van de dienstbetrekking en binnen 25 kilometer gerekend vanaf de gemeentegrens van vestigingsplaats werkgever A in enigerlei vorm een zaak, gelijk, gelijksoortig of aanverwant aan die van werkgever te vestigen, te drijven, hetzij direct, hetzij indirect, als ook financieel in welke vorm ook bij een dergelijke zaak belang te hebben. Het is werknemer evenmin toegestaan gedurende bovenvermelde periode in of voor een dergelijke onderneming op enigerlei wijze werkzaam te zijn, hetzij tegen vergoeding hetzij om niet, voor zover daarbij aan cliënten of voormalige cliënten van werkgever diensten worden verricht.
Sanctie:
Bij overtreding van de in (bovenstaand concurrentiebeding) omschreven verboden, verbeurt werknemer ten behoeve van werkgever een direct opeisbare boete van € 500,00 voor elke keer c.q. dag, dat werknemer in overtreding is, onverminderd de bevoegdheid van werkgever de werkelijk geleden schade te vorderen.
De afstand tussen werkgever A en werkgever B is minder dan 25 km. De klanten van beide bedrijven zitten door heel Nederland.
Werkgever B heeft werkgever A enkele jaren geleden willen overnemen maar dat is niet gelukt.
Mijn huidige functie bij werkgever A is volgens het arbeidscontract "medewerker technische dienst" en wordt bij werkgever B "technisch projectleider".
Bij beide werkgevers heb ik geen commerciële functie (gehad) waardoor het mogelijk zou zijn om beroepsmatig klanten te werven.
Sowieso breng ik werknemer B op de hoogte voor ik een contract teken, omdat dit ook gevolgen voor hen kan hebben. Toch zou ik graag daar aan de slag willen.
In hoeverre is dit concurrentiebeding redelijk en rechtsgeldig?
Bij gebrek aan uw reclame staat hier mijn handtekening.