Op vakantie (Indonesië) wil ik graag een mooie zonsopkomst vanuit de bergen vastleggen. Omdat timing belangrijk is en ik nog weinig ervaring met fotografie buiten de 'Auto'-stand heb, wil ik graag om wat tips vragen.
Er is genoeg generieke informatie online te vinden (YouTube, blogs, artikelen), maar ik ben eigenlijk wel benieuwd of ik het goed heb begrepen. En of dit ook met mijn apparatuur gaat lukken.
Al gauw kom ik lange sluitertijden in combinatie met ND-filters tegen. Alleen zo'n ND-filter heb ik niet. Daarom had ik het volgende idee om toch een lange sluitertijd te bewerkstelligen zonder de foto te overbelichten.
Allereerst plaats ik de camera op een beanbag, met stabilisatie uit en gebruik ik een remote.
Ik schiet met een Sony a6000 (APS-C) met de standaard SEL-P1650 kitlens. Die zet ik op 19mm omdat de kitlens op zijn wijdst (16-18mm) niet zo scherp zou zijn.
Witbalans op bewolkt (ik schiet JPEG+RAW, dus kan ik nog aanpassen).
Exposure Compensation iets negatief om diepere en intensere kleuren te krijgen.
ISO op 100. Zo min mogelijk ruis en zoveel mogelijk licht nodig, dus lange sluitertijd.
Vanwege Hyper Focal Distance zou de focus op ongeveer 1/3 moeten komen en niet ∞. Dus een stukje berg in de verte?
Dan kies ik voor 'Aperture Priority' en daar het kleinste diafragma f/22. De sluitertijd wordt zo het langste en krijg ik het meeste detail, van bijvoorbeeld wolken op de foto.
Nu las ik net nog iets over diffractielimieten en dat juist een (te) klein diafragma kan leiden tot een onscherpe foto. En dat ik beter voor f/11 of f/8 kan kiezen omdat bij APS-C dat ook al oneindige focus is.

Het wordt nu wel heel technisch en ben bang dat een foto op de "Auto Landscape" stand er alsnog beter uitkomt. Terwijl dit een mooi moment is om voor te bereiden en van te leren.
Er is genoeg generieke informatie online te vinden (YouTube, blogs, artikelen), maar ik ben eigenlijk wel benieuwd of ik het goed heb begrepen. En of dit ook met mijn apparatuur gaat lukken.
Al gauw kom ik lange sluitertijden in combinatie met ND-filters tegen. Alleen zo'n ND-filter heb ik niet. Daarom had ik het volgende idee om toch een lange sluitertijd te bewerkstelligen zonder de foto te overbelichten.
Allereerst plaats ik de camera op een beanbag, met stabilisatie uit en gebruik ik een remote.
Ik schiet met een Sony a6000 (APS-C) met de standaard SEL-P1650 kitlens. Die zet ik op 19mm omdat de kitlens op zijn wijdst (16-18mm) niet zo scherp zou zijn.
Witbalans op bewolkt (ik schiet JPEG+RAW, dus kan ik nog aanpassen).
Exposure Compensation iets negatief om diepere en intensere kleuren te krijgen.
ISO op 100. Zo min mogelijk ruis en zoveel mogelijk licht nodig, dus lange sluitertijd.
Vanwege Hyper Focal Distance zou de focus op ongeveer 1/3 moeten komen en niet ∞. Dus een stukje berg in de verte?
Dan kies ik voor 'Aperture Priority' en daar het kleinste diafragma f/22. De sluitertijd wordt zo het langste en krijg ik het meeste detail, van bijvoorbeeld wolken op de foto.
Nu las ik net nog iets over diffractielimieten en dat juist een (te) klein diafragma kan leiden tot een onscherpe foto. En dat ik beter voor f/11 of f/8 kan kiezen omdat bij APS-C dat ook al oneindige focus is.

Het wordt nu wel heel technisch en ben bang dat een foto op de "Auto Landscape" stand er alsnog beter uitkomt. Terwijl dit een mooi moment is om voor te bereiden en van te leren.
[ Voor 4% gewijzigd door M-ThijZ op 23-11-2015 12:14 . Reden: Grafiek ]