TU Delft bewijst Einsteins ongelijk met verstrengelde deeltj

[Juup]

nieuws: TU Delft bewijst Einsteins ongelijk met verstrengelde deeltjes

... namelijk dat de spin van verstrengelde elektronen met een tussenliggende afstand daadwerkelijk instantaan en zonder tussenkomst, veranderd kan worden.

De spin kan niet veranderd worden maar als je de spin van 1 van beide elektronen meet dan weet je instantaan de spin van het andere electron (die is dan tegengesteld gericht).

[Vickiieee]

De ideeën achter het experiment zijn gebaseerd op het feit dat een deeltje in verschillende staten kan bestaan: een superpositie.

Kleine toevoeging: 'in verschillende staten tegelijk kan bestaan', kleine nuance, maar in het geval van superpositie erg belangrijk .

Overigens heet het niet 'een superpositie', wat naar mijn mening 'een positie' zou betekenen, maar gewoon: superpositie! Zonder 'een'.

---

Edit:

Een deeltje kan naar twee kanten tegelijk spinnen. Het lastige van het verrichten van metingen bij kwantumfysische experimenten, is dat het meten alleen al een directe invloed uitoefent op het te meten deeltje. De coherente superpositie verdwijnt bij waarneming.

Vind dit toch ook een discutabel stuk. Een deeltje kan niet twee kanten tegelijk op spinnen, dat is natuurkundig onmogelijk. Je gaat óf vooruit, óf achteruit. Het hele idee achter superpositie is dat een deeltje 'alles tegelijk' is. Maar totdat je er naar kijkt, weet je niet wat. Op het moment dat je gaat kijken, spint het óf vooruit, óf achteruit. Maar nooit tegelijk.
Voorbeeld, voor het gemak, met water: het neemt een van de volgende vormen aan:
- Vast: ijs;
- Vloeibaar: water;
- Gas: waterdamp.
Water kan niet én water, én ijs zijn. Dat kan gewoon niet. Een van de andere combinaties ook niet. Het kan zich wel in superpositie bevinden, waardoor het alles tegelijk is, totdat je er naar kijkt: dan is het óf vast, óf vloeibaar, óf gas .

Zie ook: Schrödingers kat

[ Voor 75% gewijzigd door Vickiieee op 22-10-2015 11:22 ]

[z.jeroen]

Omdat er geen transport van informatie tussen de deeltjes plaatsvindt, is teleportatie de gedroomde toekomst voor het veilig creëren van beveiligingssleutels tussen twee punten, juist omdat er niets verstuurd wordt.

Schrijft de auteur nou werkelijk dat je met quantum teleportatie een sleutel zou kunnen delen zonder deeltjes te versturen? Lijkt me onzin. Er zullen toch echt op de een of andere manier kwantumbits en/of klassieke bits moeten worden verstuurd.

[letatcest]

z.jeroen schreef op donderdag 22 oktober 2015 @ 13:45:
[...]


Schrijft de auteur nou werkelijk dat je met quantum teleportatie een sleutel zou kunnen delen zonder deeltjes te versturen? Lijkt me onzin. Er zullen toch echt op de een of andere manier kwantumbits en/of klassieke bits moeten worden verstuurd.

Bij verstrengeling wordt niets verstuurd. Dat is ook het bizarre...

[z.jeroen]

letatcest schreef op donderdag 22 oktober 2015 @ 14:50:
[...]

Bij verstrengeling wordt niets verstuurd. Dat is ook het bizarre...

Het artikel laat het veel bizarder lijken dan dat het is. Immers, hoe zorg je ervoor dat partij A en partij B ieder een deeltje heeft en dat die deeltjes verstrengeld zijn? Je prepareert het deeltjespaar in verstrengelde toestand en stuurt één deeltje naar A en één deeltje naar B. Er zal dus echt een quantumdeeltje verstuurd moeten worden. Dit quantumdeeltje kan in principe gewoon onderschept worden.

[letatcest]

z.jeroen schreef op vrijdag 23 oktober 2015 @ 00:09:
[...]


Het artikel laat het veel bizarder lijken dan dat het is. Immers, hoe zorg je ervoor dat partij A en partij B ieder een deeltje heeft en dat die deeltjes verstrengeld zijn? Je prepareert het deeltjespaar in verstrengelde toestand en stuurt één deeltje naar A en één deeltje naar B. Er zal dus echt een quantumdeeltje verstuurd moeten worden. Dit quantumdeeltje kan in principe gewoon onderschept worden.

Er wordt dus niets verstuurd. Helemaal niets, nada, nakkes. Niet over 1 micrometer en ook niet over 1 miljoen lichtjaar. Ook als er een lichtjaar tussen die twee elektronen zit, en de richting van de spin wordt veranderd,dan verandert de spin van het elektron 1 lichtjaar verder direct mee. En dat kan dus niet, want iets met lichtsnelheid. Het kan dus toch. Anyway, Bruno van Wayenburg legt het 1000000 keer beter uit dan ik kan:

[Vimeo: https://vimeo.com/143257629]

[z.jeroen]

letatcest schreef op vrijdag 23 oktober 2015 @ 09:19:
[...]

Er wordt dus niets verstuurd. Helemaal niets, nada, nakkes. Niet over 1 micrometer en ook niet over 1 miljoen lichtjaar. Ook als er een lichtjaar tussen die twee elektronen zit, en de richting van de spin wordt veranderd,dan verandert de spin van het elektron 1 lichtjaar verder direct mee.

Ja, nadat de verstrengeling is opgebouwd wordt niets meer verstuurd. Hoe maak je die twee verstrengelde deeltjes die je vervolgens een lichtjaar uit elkaar zet? Bijvoorbeeld met een bepaald kristal https://en.wikipedia.org/...arametric_down-conversion. De twee verstrengelde deeltjes bevinden zich dan dicht bij elkaar en moeten ver uit elkaar gebracht worden om bijvoorbeeld een Bell experiment te doen. De deeltjes worden dus verplaatst. Voor een cryptotoepassing zou je ook zoiets moeten doen.

En dat kan dus niet, want iets met lichtsnelheid. Het kan dus toch. Anyway, Bruno van Wayenburg legt het 1000000 keer beter uit dan ik kan:

[video]

Beide deeltjes zijn in superpositie. Als je deeltje A meet, vervalt deeltje B direct in dezelfde toestand. A en B zijn dan in dezelfde random toestand. Er is dus geen informatie verstuurd, dus er is geen tegenspraak met "iets met lichtsnelheid". Dat wordt in jouw video trouwens ook gezegd.

[letatcest]

Ah, nu snap ik wat je bedoeld. Sorry, ik las daar geheel overheen

[Falcon]

Mooie update vanuit onze vrienden van TU Delft

https://www.tudelft.nl/20...d-quantum-verstrengeling/

ook in de nieuws-submit gezet

[ Voor 12% gewijzigd door Falcon op 14-06-2018 15:25 ]