@aardebewoner;
Je was mij voor met dat ongeluk in 2014, dus ik had de vorige post bewerkt om te reageren- het is beter om op horizontaal op hoogte te komen (verlaten zal -nog- niet lukken, omdat motoren en vleugels een bepaalde luchtdichtheid nodig hebben, om te functioneren; de lucht wordt gewoon te 'ijl' op grote hoogte, dit plafond scheelt per vliegtuig, hangt van een hoop factoren af) omdat een vleugel eigenlijk uit zichzelf 'al wilt vliegen' zeg maar- het is gewoon aërodynamisch een soort van 'ideaal' ontwerp, om lift te creëren. Bepaalde vliegtuigen (zoals de "Skyvan") hebben een romp, die zelf al een vleugel profiel heeft. Dit type kan ongeveer de kortste runway starten en landen en vliegt over het algemeen zeer efficiënt (best rate of climb betekent trouwens niet altijd automatisch best rate of flight.)
Loodrecht omhoog betekent eigenlijk: van de vier krachten die op het lichaam werken (lift, gravity, trust and drag een kruis met vier pijlen die je hiermee in kunt vullen) dat er geen lift is, alleen trust in de vorm van je gecontroleerde explosie van liquid rocket-fuel (hydrazine-mengsel bijv.), dat er wel 100% drag is (weerstand, die je kunt verminderen door een goed ontwerp), dat er wel 100% gravity is (die kwadratisch afneemt met de hoogte) en je trust dus resulterend alles voor zijn kiezen krijgt.
Met een vleugel creër je lift, de trust (=engine) zorgt samen met deze lift voor een resultante vector schuin omhoog (even schematisch), maar je trust hoeft dus niet alle arbeid te verrichten- je vleugel manipuleert de luchtdeeltjes zo, dat er lift ontstaat. Je hebt dus minder trust nodig, voor dezelfde hoogtewinst. Dan krijg je nog de verhoudingen m.b.t. de factoren zoals vleugelgrootte, motorvermogen, aërodynamische eigenschappen, upper-wing (cessna bijv.), lower-wing (sierra-piper bijv.), gewichtsverdeling (tail -of nose-heavy) etc. en de meteorologische invloeden die nog een rol spelen, maar het principe van de vier (hoofd)krachten blijft de main-factor zeg maar.
aardebewoner schreef op zaterdag 26 september 2015 @ 23:28:
[...]
Eigenlijk hebben we allebei het fout. Escape-velocity (ontsnappingssnelheid) doet niet toe bij gecontroleerde stuwbewegingen (thrust), escape-velocity slaat op objecten die zonder enige hulpmiddel van buitenaf zoals raketmotor of brandstof de aarde moeten zien te verlaten.
De minimum benodigde snelheid om steeds te kunnen stijgen kan dus door het volgende worden weergegeven
> G
waarbij G de geldende gravitatiekracht is (acceleratie). Op het aardoppervlak is dit 9,8 m/s/s.
Dus zolang de acceleratie positief groter is dan G (en dan bedoel ik het verticaal vectorcomponent, mocht de beweging niet loodrecht maar op een hoek plaatsvinden), zal het lichaam steeds stijgen. Als het gelijk is aan G, blijft hij in een baan rond de aarde varen.
Hoe kom je daar nou zo plots bij, want het lijkt alsof je dit even snel van wikipedia hebt afgerukt

Het klopt wel, maar juist omdat die escape-velocity benodigd is, gebruik je een raket-motor.
In principe is dit bij een verticale launch benodigd vanaf het maaiveld- vandaar de voorkeur om eerst 'rustig' op hoogte te komen met een vleugel (als het ware de eerste trap van de Apollo) en dan pas te launchen. Dat dit dan niet geheel verticaal is, dat is een kwestie van bijsturen, tijdens de boost na afkoppelen.
Als je gewoon rustige door baantjes om de aarde te vliegen steeds een schil hoger zou kunnen komen, dan zou dit prima zijn (al heb je nog aardig wat jetfuel nodig), maar dat is nu eenmaal gelimiteerd. Ik denk dat het U-2 spionage vliegtuig (koude oorlog) samen met een Engelse jet-fighter (ook gebruikt in docu's met Brian Cox en Ian Stewart over de aarde&dampkring) -Lightning Jet genaamd, dacht ik- zo ongeveer de grens halen van wat technisch mogelijk is m.b.t. de max. hoogte met conventionele kisten.
Omdat die G-functie een kwadratische functie betreft (het is immer seconde-kwadraat), neemt deze ook (kwadratisch) af naarmate je verder van het aardoppervlak verwijderd bent, mee eens? Daardoor kan je booster ook kleiner zijn, dan je eerste trap vanaf de aarde zelf- er vanuitgaande dat je dan boost vanaf maximale hoogte die je conventioneel maar kunt bereiken (randje meso-stratosfeer?), ik weet niet hoe hoog Virgin komt met zijn speciale carrier (is ook geen normaal vliegtuig denk ik.)
Maar wat eigenlijk veel interessanter is imo, zijn de informatietheorie van Erik Verlinde (natuurkundige) en de (voortschrijdende) inzichten omtrent het Standard-model i.c.m. het Higgs-boson/Higgs-field en de rest van alle quantum-gravitatie-theorieën, om tot een model te komen waarmee je als het ware de 'noodzaak' voor gravity lokaal opheft, zonder dat je massa uit elkaar 'valt' en dus zo 'echte' anti-gravity creëert (dus niet propellor-driven/Meisner-Ochsenfeld-effect/magneto-powered etc., maar 'the real deal'.)
[
Voor 42% gewijzigd door
naitsoezn op 28-09-2015 08:43
]