Ik heb een goed/slecht geheugen. Wat doe ik er aan?

[Don Quijote]

Ik zit met een opmerkelijk probleem waarbij ik durf te zeggen dat ik zowel een waanzinnig goed als een waanzinnig slecht geheugen heb.

Voorbeeld van het goede geheugen: Tijdens mijn gehele studentenleven heb ik zonder enige moeite uitstekende cijfers gehaald. Maandag een examen betekende zaterdag het boek voor het eerst openslaan, alles één keer doorlezen en een een prima cijfer halen. Ik lees bovengemiddeld snel en wanneer ik iets één keer gelezen zuig ik de informatie op als een spons. Zonder enige moeite heb ik dan ook uiteindelijk Cum Laude mijn Master gehaald met een 8,5 gemiddeld. Ook tijdens mijn werk onthoud ik de werking van tools etc. na het slechts een keer gezien te hebben of uitgelegd te hebben gekregen. Tot slot ter illustratie onthoud bijna alle lyrics van ieder liedje wat ik hoor.

Voorbeeld van het slechte geheugen: Ik weet letterlijk niet wat ik een week geleden heb gedaan op mijn werk. Bij elke email die ik krijg met een vraag betreffende iets wat langer dan 24 uur geleden heeft plaatsgevonden moet ik in mijn mailbox zoeken of ik er iets vanaf weet. Waar bijna al mijn collega's dingen lijken te onthouden die soms maanden geleden speelden, moet ik vaak het antwoord al schuldig blijven bij dingen van voor het weekend. Een vraag als "Weet jij nog dat we eind 2014 een HDD opgestuurd kregen van Persoon X. Wat stond er ook al weer op die HDD?" betekent voor de meeste collega's even kort nadenken en antwoord geven en voor mij rustig 30 minuten mijn mailbox of OneNote doorspitten. Ook in mijn priveleven lijkt het soms alsof ik zelfs hele conversaties compleet vergeet. Meer dan eens attenderen mensen mij erop dat ze X al lang aan mij verteld hebben.

In het kort heb ik dus de situatie dat het aan de ene kant lijkt alsof mijn geheugen een soort spons is, aan de andere kant lijkt het wel of mijn geheugen niet bestaand is. Herkennen mensen dit? En zo ja, is hier iets aan te doen, of is de enige oplossing gewoon alles gestructureerd documenteren?

[Onbekend]

Ik herken dit wel.
Volgens mij heeft het hoofdzakelijk te maken met dat je iets anders op dat moment belangrijker vond en dat iets minder belangrijks ook wat vager in jouw gedachten achterblijft.

Dit is het zelfde dat je ergens je sleutels neergooit terwijl je al met je gedachten ergens mee bezig bent. Als je daarna je sleutels weer wilt pakken, ben je soms lang aan het zoeken daarnaar.
De oplossing is om steeds aan een ding tegelijkertijd te denken. Dus leg die sleutels neer, en kijk ook dan 3 seconden naar de sleutels. Als je later de sleutels weer nodig hebt, weet je ze automatisch snel te vinden.


De oplossing voor het totale gedachtenprobleem is er niet. Probeer er voor te zorgen dat er zo min mogelijk dingen tegelijkertijd gebeuren zodat je ze stuk voor stuk kunt onthouden. Als er dingen tegelijkertijd gebeuren krijgt een gebeurtenis automatisch minder aandacht waardoor je die slechter kunt onthouden.

[naitsoezn]

TL > AZ

[CAP-Team]

Wel herkenbaar, op het MBO vroeger alles één dag van tevoren leren en dan ging het prima bij de proefwerken. Er zijn dingen die ik op de mavo gestampt heb die ik nog steeds weet (franse woordjes )

Anderszijds ook een gebrekkig geheugen, blijkbaar is het allemaal wat selectief en moet ook vaak in mails teruggraven als men mij iets vraagt over iets dat de vorige week is gebeurd. Namen kan ik goed onthouden, gezichten ook maar de combi is nog wel eens lastig.

Aangezien ik weet dat ik nog wel eens wat vergeet (hoewel ik dingen die ik echt belangrijk vind eigenlijk nooit vergeet en ik vrij veel parate kennis heb) noteer ik maar van alles, in wat TS ook doet OneNote.

[FunkyTrip]

Sleutelwoord is focus hier. Zoals al gezegd vond je de informatie (over die HDD bijvoorbeeld) niet zo belangrijk op het moment dat je het voor je neus kreeg. Terwijl het boek voor het examen lezen op dat moment wel belangrijk was. Bij het opnemen van de informatie over die HDD was je dus in je hoofd waarschijnlijk met andere dingen bezig, ongetwijfeld met je 'eigen' werkzaamheden.
Klopt het dat je je werk leuk vindt, maar het gedoe er omheen (collega's met vragen, mailtjes ter kennisgeving, vergaderen e.d.) niet? Dan heb je je antwoord
In gedachten zit je bij je eigen werk op het moment dat die andere activiteiten aandacht vragen.

En dan kom je weer terug op focus. Als je de informatie dezelfde aandacht geeft als het 'leren' van zo'n boek voor je examen dan blijft het ongetwijfeld hangen in dat fenomale geheugen

[ThinkPad]

Ik heb dit ook vaak wel, als ik achter de PC zit en vriendin zegt iets. En dan een halfuur later begint ze erover en heb ik zoiets van: whait, wut?

Heb ook vaak dat ik iets in m'n hoofd heb en weet dat ik iets moest doen maar niet meer weet wat het precies was. Wat bij mij helpt is om alles gelijk te noteren (afspraken in Google Agenda), todo dingetjes Wunderlist bijv. Dan kan ik daar gewoon in kijken en denk ik: oja
Niet even 2 min wachten, maar echt gelijk. Als er bijv. op een feestje een datum wordt voorgesteld voor een etentje o.i.d.: hoppa gelijk in telefoon zetten.

[ Voor 16% gewijzigd door ThinkPad op 24-07-2015 12:41 ]

[Ardana]

Ik denk dat het ook te maken heeft met interesse maar vooral ook met de verschillende soorten informatie die je verwerkt.

Zo kan ik met het grootste gemak alle regeltjes omtrent sociale zekerheid in me opzuigen, maar namen, gezichten, gesprekken of nummers/getallen onthouden? Lukt me voor geen meter.

Dat levert soms behoorlijk awkward situaties op, waarin mensen me herkennen, en het hebben over wat er de vorige keer gezegd is, maar dat ik dus écht niet weet wie ze zijn, waar ik ze van ken, laat staan hun naam of wat er de vorige keer besproken is. Ik vind dit echt vervelend, en alle truukjes (naam herhalen, opschrijven, aanspreken met naam) werken voor een half uurtje, en daarna is het alsnog verdwenen. Je moet echt iets gezegd of gedaan hebben dat bij mij blijft hangen, óf ik moet je zeer regelmatig tegenkomen, anders is het zo weer weg.
Ook op de lange termijn blijft het niet hangen: ik kan een half jaar met iemand samenwerken, na 4 weken nog de naam niet weten, dan blijft hij eindelijk hangen, maar zodra ik 2 maanden weg ben, ben ik de naam ook weer vergeten. Gezichten blijven dan iets langer hangen, maar zodra ze een ander kapsel hebben, is dat ook weer weg.
En ik vind het wel echt vervelend, en merk dat het me hindert in contacten met anderen...

Mijn man daarentegen heeft het omgekeerde, die weet na 1x noemen voor- en achternaam, adres, geboortedatum (mocht het ter sprake komen), telefoonnummer, en weet dat járen later nog. Maar vraag hem niet wat er precies gezegd is, en leren/lezen is voor hem ook lastig.

Wat ik dan weer wel heb, is dat ik van álles weet waar het ligt, óók in huizen van vrienden. Dan hebben ze bijv. ergens een boek, of een riem neergelegd, zijn ze aan het zoeken, en kan ik zo opnoemen waar het ligt. Ik heb daar geen speciale aandacht aan besteed, vind het niet interessant, en toch onthou ik het.

Ik heb geen idee wat ik kan doen om het te verbeteren...

[ Voor 7% gewijzigd door Ardana op 24-07-2015 12:50 ]

[Anoniem: 574136]

Kan alleen maar zeggen: Zo vreselijk herkenbaar. Op m'n werk onthoud ik heel erg veel. Vooral lange termijn is dik in orde. Echter, korte termijn, en dan vooral privé is een groot drama...

Wat heel veel al gezegd hebben: Focus. Dat is inderdaad het sleutelwoord. Daarnaast zijn er legio factoren die er ook invloed op kunnen hebben. Denk er ook eens over na of je hoofd niet gewoon 'vol' zit.

[co2301]

Heel herkenbaar, ik zit met het zelfde. Bij mij uit het zich vooral dat ik gesprekken met vrienden/ familie totaal niet herinner.. Heel frustrerend

[Wilibrord]

Same here. Klinkt allemaal zeer herkenbaar.
Wat ik inderdaad ook merk, is dat privé zaken me totaal niet bijblijven. Als iemand op het werk iets vertelt over z'n kindje, moet ik me 2 dagen later pijnigen om nog te weten of het over een meisje of een jongen ging. Ik denk dat het inderdaad vooral met interesse en focus te maken heeft. Het boeit me maar matig of dat kindje nu een jongen of een meisje is. En meestal volg ik zo'n gesprek ook maar op halve automatische piloot. Ik zal dan wel de belangrijkere dingen onthouden, zoals de gezondheid van dat kindje als het gesprek daarover ging. Maar details zoals namen enz...

[SpazzII]

FunkyTrip schreef op vrijdag 24 juli 2015 @ 12:00:
Sleutelwoord is focus hier. [..]

Helemaal mee eens, waarschijnlijk is het niet zo dat je die andere dingen 'vergeten' bent, maar meer dat je de herinnering nooit aangemaakt hebt. In het voorbeeld van de HDD uit 2014: misschien weet je nog wel wat er met de schijf gebeurd is, maar niet meer wat er op stond (want, lekker boeiend).

Afijn: doe vooral rustig, het feit dat je hersenen onderscheid maken tussen 'belangrijk' en 'niet interessant' betekent alleen maar dat je niet (heel erg) autistisch bent.
Verder: Op zaterdag een boek lezen en maandag een toets maken heeft niets te maken met dingen weten of geleerd hebben, maar kan wel iets zeggen over je focus en middellangetermijngeheugen. Als je al je toetsen zo geleerd hebt kan het in theorie zo zijn dat je Cum Laude afgestudeerd bent en toch evenveel weet als John Snow.

[Gamebuster]

Dat heb ik ook

Ik zeg altijd maar dat alleen voor mij belangrijke dingen opgeslagen worden en de rest vergeten wordt.

Mijn voorbeeld; Als je mij vraagt "wat had ik je gisteren verteld?" dan weet ik het echt niet meer. Wel heb ik je boodschap onthouden. Ik ben gewoon vergeten wanneer je het vertelde.

Ik zie het maar heel naïef als een teken van intelligentie.

[ Voor 11% gewijzigd door Gamebuster op 24-07-2015 14:09 ]

[tikkietrugjaap]

ThinkPadd schreef op vrijdag 24 juli 2015 @ 12:39:
Ik heb dit ook vaak wel, als ik achter de PC zit en vriendin zegt iets. En dan een halfuur later begint ze erover en heb ik zoiets van: whait, wut?

Hahaha. Jezus wat herkenbaar. Vooral omdat mevrouw er nogal handig ge(mis?)bruik van maakt soms door vragen te stellen die ik altijd met ja beantwoord. Ben ik klaar met een potje spelen, zit ik vast aan het vuil wegbrengen of boodschappen doen oid.

[FunkyTrip]

Wilibrord schreef op vrijdag 24 juli 2015 @ 13:21:
Same here. Klinkt allemaal zeer herkenbaar.
Wat ik inderdaad ook merk, is dat privé zaken me totaal niet bijblijven. Als iemand op het werk iets vertelt over z'n kindje, moet ik me 2 dagen later pijnigen om nog te weten of het over een meisje of een jongen ging. Ik denk dat het inderdaad vooral met interesse en focus te maken heeft. Het boeit me maar matig of dat kindje nu een jongen of een meisje is. En meestal volg ik zo'n gesprek ook maar op halve automatische piloot. Ik zal dan wel de belangrijkere dingen onthouden, zoals de gezondheid van dat kindje als het gesprek daarover ging. Maar details zoals namen enz...

Zie hier overigens wel het grote verschil tussen dames en heren. Vrouwen zijn meesters van de smalltalk en weten dit dus wel. Als je tegen een maat in de kroeg die je eens in de paar maanden tegenkomt meldt dat je op vakantie naar Londen gaat/ je ogen laat laseren/ je vrouw in verwachting is van een meisje en je komt hem een paar maanden later weer tegen in de kroeg weet ie dat niet meer en hij begint er ook niet over. Betreft het een dame, dan vraagt ze als je haar weer ziet direct hoe het in londen was, of de operatie succesvol was en hoe het met je vrouw gaat. Feilloos lepelt ze dat op.

[KiefDelicious]

Blijkbaar heb je een goed korte termijn geheugen en een wat minder goed lange termijn geheugen. Dit spreek ook 2 verschillende delen van je hersenen aan. Lange termijn geheugen kan je heel goed trainen. Dit doe je door meer herhalingen van je handelen etc. uit te voeren. Verdere praktijk tips zijn er op google te vinden

[ybos]

@TS: wat ik me dan afvraag:
die boeken die je las voor je examen op zaterdag. was je dat paar dagen na je examen kwijt, of weet je dat min of meer nu nog. Want dan klopt het verhaal wat enkele suggereren dat je korte termijngeheugen goed is en (middel)lange niet.

Ikzelf ben een drama met namen, krijg ik niet in mn kop. Dochtertje van mn zusje is inmiddels anderhalf, en soms moet ik hersens laten kraken om er op te komen. Storingen bij mn oude werkgever van meer dan 2 jaar terug? Als ze me vannacht wakker bellen weet ik wat er aan de hand was, welk artikel defect en waar ik het toen vandaan heb gehaald. Wist ik maar hoe ik dat geheugen kon aanspreken wanneer ik het wilde

[Don Quijote]

Dank allen voor de reacties. Allereerst fijn om te horen dat dit veel herkend wordt, althans niet voor diegene die het ervaren, maar persoonlijk wel prettig om te lezen dat ik niet heel vreemd ben .

Sleutelwoord wat veel terugkomt is focus. Ik ben vandaag dan ook begonnen met mezelf wegdraaien van de computer wanneer ik een gesprek heb. Klinkt misschien als iets wat sowieso wel sociaal en fatsoenlijk is om te doen, maar in de regel bleef ik vaak toch twee dingen tegelijk doen. Eens kijken wat dit me oplevert.

@funkytrip de aanname is niet juist. Juist mijn collega's en het sociale erom heen is wat me aanspreekt aan mijn huidige baan, niet zo zeer de dagelijkse bezigheden (forensisch analist).
@ybos de informatie is me niet perse bijgebleven. De concepten en ideeen wel, de daadwerkelijke rijtjes niet.

[Deathchant]

Herkenbare gedachte

Ik kan getallenreeksen, telefoonnummers en vooral verjaardagen onthouden, die dan nooit meer eruit gaan

Ik kan mensen in auto's herkennen aan hun kentekens, en ik koppel verjaardagen aan sterrenbeelden en zie daarbij een denkbeeldige kalender voor me die van december "achteruit" loopt naar januari (van links naar rechts) en de mensen wiens verjaardag ik weet plotten mijn hersenen dan automatisch in die kalender. Dus ik weet dan bijvoorbeeld direct dat de verjaardag van mijn zusje op 40% van links staat, en dan op 60% van boven (19 september).

Ik ken van iedereen om mijn heen (waarvan ik ooit heb vernomen/gehoord wanneer ze jarig zijn) hun verjaardag en ik weet vanaf 18 maart tot en met 19 mei op iedere dag hiertussen wel iemand die jarig is.Kunnen mensen zijn in mijn nabije omgeving, of mensen die ik slechts een enkele keer heb gezien, of verjaardagen van celebs die ik ooit eens heb opgevangen

Ik ken alle vaste telefoonnummers nog van al mijn klasgenootjes in groep 3, nog vóór de omnummering, alsmede kentekens van auto's van enkele van hun ouders van toen.

I'm crazy that way....

Voordelen van hoe mijn brein schijnt te werken:
- ik word als attent gezien
- Ik weet dus precies wanneer collega's vlaai gaan uitdelen op het werk
- Ik hoef bijna niks op te zoeken, en als wel, dan weet ik het direct te vinden
- Ik kan heel vlot informatie aan elkaar linken
- Als ik eenmaal een weg gereden heb, kan ik die daarna meestal blindelings vinden, dus orientatievermogen, mits 1x gedaan, laat me nooit in de steek

Nadelen:
- Belangrijke zaken (werkgerelateerde zaken ook nog ) moet ik 10x lezen voordat ik het onthoud, en ik vind mijn werk ook nog leuk (ik zit in de techniek: lead designer)
- Ik vergeet vaak wat ik vorige week ookal weer allemaal gedaan heb.
- Ik vergeet vaak waar ik dingen neergelegd heb. Huissleutels in een kleerkast, schroevendraaier in de koelkast, dit soort perikelen...
- Ik heb moeite met "een begin" vinden in hoe dingen aan te aanpakken, maar als ik eenmaal bezig ben, dan gaat het vanzelf.

Ik ben erg op mensen gericht. Zoals ik al zei ben ik een techneut, maar het sociale en emotionele aspect vind ik erg belangrijk. Ik voel me heel vaak eerder de emotionele filosoof/psycholoog gevangen in een technische omgeving waarbij bewijslast, ratio en op wetenschap/feiten gebaseerde argumentatie de enige weg voorwaarts is. Dit klinkt natuurlijk alsof ik geen lol in mijn werk heb en dat al mijn collega's te oppervlakkig zijn, maar dat bedoel ik hier niet mee, ieder is zijn eigen persoon.

Tja, ik heb zovaak geprobeerd te analyseren hoe het allemaal in de bovenkamer werkt; ligt het aan interesse, ligt het aan een lichte vorm van autisme, ben ik zo abnormaal, of heeft stiekem iedereen dit soort dingetjes maar ben ik gewoon degene die het uitspreekt...ik heb werkelijk geen idee.

[Totoro88]

En ik dacht dat ik de enige was met gelijkaardige problemen.
Volgens mij inderdaad een gevalletje van belangrijk/onbelangrijk die ieder voor zich bepaald, ook al wilden we dat het anders was. Moest vroeger eveneens een dag op voorhand een boek en nota's overlezen en het zat er weer in, ik hield het er maar op dat ik tijdens de les heel aandachtig was (wat vreemd genoeg niet altijd het geval is geweest).

+
- verjaardagen
- bepaalde nummers/telefoonnummers
- hoe mensen zich voelden op een bepaald moment
- Indien ik me focus op iets dat ik interessant vind blijft dat me maanden/jaren bij
(ten nadele van al de rest wat er op dat moment gebeurt..
- mezelf wijsmaken dat iets belangrijk is lukt voor geen meter)

-
- feestdagen en dergelijke
- gezichten/namen van mensen die ik amper tegenkom
- afvragen hoe ik een probleem vroeger aangepakt zou hebben, vergeten? mindblock!
- sleutels snel kwijt, identiteitskaart verdwijnt nadat ik hem nodig heb gehad icm. de kaartlezer..
- vraag me eens uitgebreid uit te leggen wat ik het voorbije halfuur allemaal gedaan heb

[ Voor 1% gewijzigd door Totoro88 op 25-07-2015 01:28 . Reden: verdere uitleg, leesbaarheid ]

[Will_M]

Vergelijk alle reacties hier eens met de "Tier 1 - 2 - 3 - 4 - ........" manier van data opslag in een data center.

Vergelijk daarna alle mededelingen welke gemaakt zijn tijdens een recente vergadering/werkoverleg nog eens met elkaar.

[Ardana]

<- niet nerd genoeg om te weten wat Tier icm datacenter betekent.

[Palthe]

tikkietrugjaap schreef op vrijdag 24 juli 2015 @ 14:11:
[...]


Hahaha. Jezus wat herkenbaar. Vooral omdat mevrouw er nogal handig ge(mis?)bruik van maakt soms door vragen te stellen die ik altijd met ja beantwoord. Ben ik klaar met een potje spelen, zit ik vast aan het vuil wegbrengen of boodschappen doen oid.

Of nog erger: er misbruik van maken door altijd stellig te beweren dat ze het je echt verteld heeft en dat je daarop ja hebt gezegd. Terwijl ik soms kan aantonen dat het hele gesprek niet heeft plaats gevonden. Maar je bent altijd in het nadeel want tja, je vergeet toch altijd alles?

[ Voor 0% gewijzigd door Palthe op 25-07-2015 14:07 . Reden: Typo's ]

[Palthe]

Ardana schreef op zaterdag 25 juli 2015 @ 13:50:
<- niet nerd genoeg om te weten wat Tier icm datacenter betekent.

Prioritering van data availability. Denk aan garantie op uptime/redundantie etcetera. Hoef je geen nerd voor te zijn ;-) (hoop ik...)

[ScrooLoose]

Goed/slecht geheugen bestaat niet echt, het is meer getraind/ongetraind geheugen.

[Ardana]

palthe schreef op zaterdag 25 juli 2015 @ 14:11:
[...]


Prioritering van data availability. Denk aan garantie op uptime/redundantie etcetera. Hoef je geen nerd voor te zijn ;-) (hoop ik...)

Dit geeft bij mij een syntax error... Geen idee waar je het over hebt. Iig niet in combinatie met geheugen en vergaderingen...

[Don Quijote]

ScrooLoose schreef op zaterdag 25 juli 2015 @ 14:13:
Goed/slecht geheugen bestaat niet echt, het is meer getraind/ongetraind geheugen.

Dat vind ik een interessant statement. Kan je dit toelichten?

[sypie]

Je geheugen is net als je spieren: iedereen heeft er evenveel van gekregen maar sommigen trainen ze en anderen niet. Met geheugen is dat net zo.

Wanneer je in je leven veel minder je geheugen hebt getraind is het automatisch ook minder goed in te zetten.

Om terug te komen op de vraag van TS: ik heb vaak dat in details nog weet, dat ik weet wat ik ergens gegeten of gedronken heb, wat ik onderweg tegenkwam... Welke plaats daar dan bij hoort, tja, dat is kennelijk niet belangrijk genoeg want dat onthoud ik niet (zo goed). Ik weet hier thuis ook altijd waar de spullen liggen, ook die van mijn vrouw. Dit komt omdat ik op details let kennelijk, en deze ook nog op sla.

Het is wel zo dat heel veel zaken uit mijn jonge jaren niet meer goed aanwezig zijn, die zijn verdrongen kennelijk.

[ScrooLoose]

DivWhis schreef op zaterdag 25 juli 2015 @ 15:33:
[...]


Dat vind ik een interessant statement. Kan je dit toelichten?

Daar is genoeg over te vinden op internet.
Eerste de beste google hit
Het enigste wat roet in het eten kan gooien wat dit betreft is je vermogen om je te concentreren.

[Ardana]

Het spijt me, maar die bron is mi inziens niet erg betrouwbaar of wetenschappelijk onderbouwd.

De meeste onderzoekers ontdekken dat gezonde volwassenen steeds beter gaan presteren op de taken die ze getraind hebben. Met andere woorden: als je veel cryptogrammen maakt word je steeds beter in het maken van cryptogrammen. Wat niet gevonden wordt is dat deze taken de algemene werking van het geheugen verbeteren. Ook is niet aangetoond dat het effect op de taken blijft bestaan, wanneer er niet meer getraind wordt.

Oftewel, ja, je wordt steeds beter in dat ene onderdeel van de training, maar in het algemeen verbetert je geheugen niet, en ook is het niet blijvend.

Bron: de hersenstichting.

[SeatRider]

Interessant. Ik bemerk bij mezelf iets vergelijkbaars. Ik ben een half jaar geleden bezig geweest met een scheiding, verkoop van een huis, boedelverdeling, verhuizen et cetera, waardoor ik dus belangrijker dingen aan mijn hoofd had dan werk. Ik heb een paar maanden op de automatisch piloot rondgelopen. Ik schijn al die tijd prima werk geleverd te hebben, maar kan me er maar flarden van herinneren...

[ybos]

SeatRider schreef op zondag 26 juli 2015 @ 09:16:
Interessant. Ik bemerk bij mezelf iets vergelijkbaars. Ik ben een half jaar geleden bezig geweest met een scheiding, verkoop van een huis, boedelverdeling, verhuizen et cetera, waardoor ik dus belangrijker dingen aan mijn hoofd had dan werk. Ik heb een paar maanden op de automatisch piloot rondgelopen. Ik schijn al die tijd prima werk geleverd te hebben, maar kan me er maar flarden van herinneren...

eig best shocking (no offence), en denk dat het voor velen geldt, inclusief mijzelf (zeker iig bij mijn vorige baan): onbewust zeg je nu dat werk dus 1 van de belangrijkste zaken is

[SeatRider]

ybos schreef op zondag 26 juli 2015 @ 10:15:
[...]

eig best shocking (no offence), en denk dat het voor velen geldt, inclusief mijzelf (zeker iig bij mijn vorige baan): onbewust zeg je nu dat werk dus 1 van de belangrijkste zaken is

Ik denk dat ik zeg dat als je op dat moment belangrijkere zaken aan je hoofd hebt, werk op een tweede (of zelfs derde) plan komt te staan. Normaal vind ik werk wel dermate belangrijk dat ik probeer te onthouden wat er in vergaderingen wordt gezegd ja