Betrouwbare journalistiek over buitenlandse politiek?

[geert1]

Ik heb een interesse in buitenlandse politiek, en ben wel eens op zoek om meer te weten en snappen van de recente oorlogen, revoluties en het terrorisme in o.a. het Midden-Oosten en Afrika, en de Westerse invloed daarop. Maar ook zaken over bijvoorbeeld de voedselindustrie en de medicijnenindustrie; hun producten gebruiken we allemaal. Het is alleen verschrikkelijk lastig om berichten over deze onderwerpen op waarde te schatten en iets in de richting van waarheid te vinden.

Het lijkt erop dat grote Westerse media flink beïnvloedt zijn door propaganda die zaken eenzijdig belichten, door de lobby van machtige industrieën en een specifiek Westers paradigma waar alles doorheen gefilterd lijkt te worden. Er wordt aan ons gemeld hoeveel ISIS-strijders er nu weer zijn verslagen, of dat er weer aanslagen zijn geweest in Bagdad. Meestal gaat het niet verder dan het simpelweg melden wat er op een dag is gebeurd, zonder veel achtergrond of verdieping. En als dat er wel is, dan is het eenzijdig. Heel veel vragen lijken nooit gesteld te worden, laat staan beantwoord. Deze media lijken vooral te herkauwen wat ze wordt aangereikt door de grote persbureau's.

Aan de andere kant zijn er dan de kleine, onafhankelijke blogs. Maar die lijken meestal gevuld te worden met het doel om complottheoristen vurig te houden zodat ze terug blijven komen, om de advertentie-inkomsten van deze blogs te verhogen. Complot-sites bieden zogenaamde antwoorden en duidelijkheid voor een groep lezers die de grote media niet vertrouwt maar naarstig op zoek is naar verklaringen. Naar wat er echt gebeurt in de wereld. Die drang naar antwoorden wordt naar mijn mening misbruikt; dit publiek wordt gevoerd met compleet ongefundeerde berichten die zowaar nog minder betrouwbaar zijn dan die van de grote media. Sommige van deze sites schieten zo ver door dat ze lachwekkend zijn; alleen de meest verdwaalde zielen zullen deze serieus nemen. Maar bij andere wordt er de indruk gewekt dat er bronnen zijn en dat de informatie klopt, waardoor al een wat groter (kwetsbaar) publiek deze zaken voor waarheid aanneemt. Van andere is het bijna niet te zeggen of er enige waarheid in zit of niet.

Zowel aan de grote als de kleine media hebben we dus weinig, mijns inziens, als het aankomt op onderwerpen waar veel geld en macht mee gemoeid zijn.

Ik ben benieuwd: hebben jullie bronnen (online of offline) die meer te vertrouwen zijn? Waar diep wordt gegraven, meer vragen worden gesteld, met insider-informatie en gedegen onderzoek? Zijn er media die door de schijnbare muur van eenzijdige berichtgeving heen prikken, zonder te vervallen in ongefundeerde speculatie?

[Ardana]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nieuws niet volg, maar wat er hier op het forum voorbij komt, is m.i. van hoge kwaliteit. Er zijn een aantal Tweakers die bepaalde onderwerpen (bijv. de oorlog in de Oekraïne) nauwlettend in de gaten houden en daar goede berichtgeving bij zoeken. Wellicht heb je daar iets aan?

[Arthas]

Journalisten zouden objectief moeten zijn, maar zodra de journalist wordt betaald door een ander is hij/zij niet meer objectief. En aangezien de meeste journalisten betaald worden, zullen ze dus weinig objectief zijn. Een goede journalist zal altijd proberen zijn waarheid op te schrijven. En die waarheid is sterk afhankelijk van zijn omgeving, zijn verleden en vooral zijn eigen toekomst (lees inkomsten, carriere etc).

Dat maakt het ook moeilijk voor de leek om te begrijpen wat er allemaal aan de hand is. Veel lezen over de achtergronden, culturen en vooral de geschiedenis helpt om een beeld te krijgen van het verhaal. Een boek als Wereldorde van Henri Kissinger, of Guns, Germs and Steel van Jared Diamond helpt een beeld vormen.

De vragen die ik stel bij een nieuwsbericht zijn:
1. Wie schrijft het en wat heeft hij/zij er mee te winnen of te verliezen?
2. Wat schrijft de journalist? Ook het woordgebruik binnen een nieuwsbericht is van belang. Wat voor de één een vrijheidstrijder is, is voor een ander een rebel of terrorist.
3. Wat hebben de bronnen van de informatie te winnen of te verliezen? Waarom worden ze, in geval van anoniem, niet bij naam genoemd?

Er wordt een hoop, al dan niet misleidende, informatie in de wereld geholpen. Het gaat er om hoe je een bericht leest en dat je niet klakkeloos alles maar voor waar aanneemt.

Hoe meer je leest, hoe meer je zelf een eigen beeld vormt. Pak dus niet alleen de mainstream media uit Nederland, maar lees ook die uit de VS, het VK, de Arabische landen, Rusland, China, etc en iedere andere partij die ook maar iets van een belang bij het verhaal heeft. Zet die allemaal tegenover of naast elkaar en trek je eigen conclusie.

[ Voor 3% gewijzigd door Arthas op 05-07-2015 20:46 ]

[MSalters]

Het is natuurlijk onzinnig om te geloven dat "betaling" het magische verlies aan integriteit is. Ideologie c.q. religie is waarschijnlijk een sterkere motivator. En dan heb je nog journalisten die verteld wordt wat ze moeten schrijven, daar speelt motivatie helemaal geen rol, maar meer de zorgen voor de veilgheid van het gezin.

[Verwijderd]

Er is in Nederland zoiets als het 360 magazine,
Waar ze 'de beste' editorials van diverse voornamelijk westerse media bundelen.
http://www.360magazine.nl/

Van een paar grote Arabische, Russische,Japanse en Duitse media weet ik dat ze ook hun Website vullen met Engels geschreven nieuws. Ik heb er diversen in een lijstje met favorieten staan, om in ieder geval m'n blikveld te verbreden.

wie informatie zoekt over specifiek voedselindustrie of medicijnen is afhankelijk van onderzoeksjournalistiek, of wetenschappelijke analyses.

[tinzarian]

Arthas schreef op zondag 05 juli 2015 @ 20:15:
Journalisten zouden objectief moeten zijn,

Onzin. Een journalist moet geen dingen zelf verzinnen en dan als "feiten" presenteren, meer niet. Er is nog nooit een journalist geweest die objectief was, en dat heeft er geen hol mee te maken of hij betaald werd of niet, maar heeft er alles mee te maken dat het een mens is, en dus alles waarover hij rapporteert doet met zijn eigen kleuring eroverheen.
Ook 360 selecteert wat zij "relevante, originele en mooie verhalen" vinden, dus per definitie gekleurd.

Het beste is, zoals je al zegt, om veel te lezen en er zelf een mening over te vormen.
De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars, dus het is afwachten of de mening die je gevormd hebt achteraf ook de juiste blijkt te zijn.

[Falastine]

Aljazeers en alarabia gebruik ik vaak en vond de erg goed.

[geert1]

Bedankt voor de reacties tot dusver.

Over het algemeen hebben afzonderlijke journalisten bij grotere media volgens mij geen kwaad in de zin met hun berichtgeving, en worden ze niet letterlijk individueel afgekocht of iets dergelijks. De gaten en onwaarheden in de berichtgeving komen meer voort uit onze levenslange beïnvloeding met Westers gedachtegoed: Elke schrijver kan alleen maar schrijven vanuit z'n eigen referentiekader. Nederlanders denken daarom bijvoorbeeld vaak in termen van economische groei, waardoor ze gekleurd zijn in onderwerpen als het milieu. En bovendien kan een journalist niet de waarheid melden als die waarheid opzettelijk achtergehouden wordt. De meeste journalisten zijn afhankelijk van persberichten van een regering, een industrie en van de grote internationale persbureau's. Als daar al informatie in ontbreekt of een eenzijdig perspectief wordt geboden, dan heeft de journalist zelden de tijd en het budget om er verder in te duiken.

Bij de kleine blogs is de journalist persoonlijk soms wel iets meer te verwijten. Op deze onafhankelijke websites zie ik vaak enorm ondoordachte sensatiezoekerij en ook verhalen waarvan de schrijver zelf bijna wel moet weten dat het onzin is. Die echte "aluminium hoedje"-blogs bijvoorbeeld; die geloven er zelf vaak ook niet in maar schrijven puur voor de advertentie-inkomsten over de rug van een naïef publiek dat antwoorden zoekt.

De tip om meer bronnen te raadplegen, uit meerdere landen, en een eigen beeld te vormen is zeker een goede. Dit doe ik ook al langer, maar propaganda en verdraaiing door regeringen en industrieën beïnvloeden natuurlijk elk land tot op zekere hoogte. In landen als Rusland en China ligt het propaganda er zelfs vaak nog flink dikker bovenop dan in het Westen (wij zijn niet zozeer eerlijker, hooguit subtieler). Dus het blijft enorm lastig om een evenwichtig beeld te vormen van de kwesties waar het meeste geld en macht mee gemoeid zijn. Het frustreert me enorm dat we in het informatietijdperk nog altijd niet in staat zijn om breder en eerlijker te kijken. Maar zoals ik hierboven schreef zit het probleem volgens mij meer in wat regeringen, industrieën en de grote persbureau's naar buiten brengen dan in de journalistiek zelf.

Hoe dan ook, als er hier mensen zijn die specifieke bronnen van nieuws en achtergrond meer vertrouwen dan andere, dan hoor ik het graag.

[Mosin]

Leuk topic!
Ik heb ook veel interesse in dit soort zaken. Alleen vraag jezelf maar eens 10x: ''wat is de waarheid?'' Zoals je zelf al zegt, worden wij hier Westers opgevoed en ook misleid door dingen, zoals de NOS. Alles wat je ziet is in lichte vorm niet oke.. Als ik al het nieuws mag geloven, dan zou ik absoluut niks met Moslims te maken willen hebben, Amerikanen helden zijn en dat ik van Rusland geen klote moet verwachten.

Ik denk dat die alle 3 in de hele foute richting zitten.

Wat ik soms wel een beetje spijtig vind in een Democratie is dat iedereen zijn verhaal kan doen of het nu een lul of echt verhaal is. Het komt gewoon gelijk neer als een Dictatuur, want daar is 1 verhaal meestal verdraait en bij ons heb je bewijze van een paar duizend verhalen die allemaal verschillen.

Hoe weet je nu wat de echte waarheid is? Je weet het niet, maar het scheelt dat bij ons gelukkig wel betere journalisten kunnen werken. Ik wil hierboven dus ook niet zeggen dat een Dictatuur precies een Democratie is op dat gebied, maar in het ergste geval schiet je met beide geen hol op.

[Pooh]

geert1 schreef op zondag 05 juli 2015 @ 12:47:
Zowel aan de grote als de kleine media hebben we dus weinig, mijns inziens, als het aankomt op onderwerpen waar veel geld en macht mee gemoeid zijn.

Je slaat wel een heel grote categorie over: Professionele kleinschalige media. Wat denk je van een blad als de Groene Amsterdammer? Dat is in het Nederlandse taalgebied toch ech een van de beste hoogwaardige journalistieke bladen, met een zeer uitgebreide portie buitenland. Maar ook de kwaliteitskranten hebben wel wat verdieping en achtergronden, zeker NRC en Trouw.

En internationaal heb je nog veel meer keus. Als je een brede wereldvisie wil kan ik je van harte de New York Times aanraden.

[RM-rf]

geert1 schreef op zondag 05 juli 2015 @ 12:47:

Ik ben benieuwd: hebben jullie bronnen (online of offline) die meer te vertrouwen zijn? Waar diep wordt gegraven, meer vragen worden gesteld, met insider-informatie en gedegen onderzoek? Zijn er media die door de schijnbare muur van eenzijdige berichtgeving heen prikken, zonder te vervallen in ongefundeerde speculatie?

Uiteindelijk is geen enkele bron zomaar 'te vertrouwen'...

Eigenlijk bestaat er helemaal geen volledig 'objectieve' informatie; Iedere 'verwerking' (ook een 'vertaling' van bv woorden in een andere taal) gaat al gepaard met een zekere vorm van aanpassing en interpretatie, welke altijd een mate van subjectiviteit kent.

Zaak is gewoon zelf op zoek te gaan naar verschillende visie's, achtergronden zelf ook op te zoeken en af te wegen (waarbij overigens zeker het erg nuttig kan zijn achtergrond-artikelen van journalistische media te lezen)... mits je maar niet al je vertrouwen in één partij of bron vestigt.

Vaak is het overigens ook niet zo dat er maar één Waarheid bestaat, maar is het wel degelijk mogelijk om een bepaalde situatie te belichten vanuit verschillende standpunten.

Voorbeeld, ik ben een tijdje terug het boek "Saviors and Survivors: Darfur, Politics, and the War on Terror" van Mahmoud Mamdani gelezen, over de geschiedenis van Sudan en Darfur en uiteindelijk een analyse van de oorlog en ook het optreden van de Westerse Machten (vooral jegens de 'Save Darfur' coalitie, een westerse media campagne waarvoor bv Angelina Jolie, George Clooney en de toenmalige senator Barrack Obama zich sterk inzetten).
Dat is een erg sterk boek dat je visie op dat conflict ook sterk verandert/nuanceert, maar tevens een sterke invloed heeft op gedachtes over Interventie-politiek, post-coloniaal Afrika en haar toekomst: http://www.amazon.com/Sav...tics-Terror/dp/0385525966

[ Voor 22% gewijzigd door RM-rf op 06-07-2015 12:51 ]

[twerk]

Ik kan qua Nederlandse media de Correspondent en FTM vaak waarderen.

- https://decorrespondent.nl/
- http://www.ftm.nl/

En qua internationale media The Guardian, The Washington Post, FT en af en toe een artikel van der spiegel international.

- http://www.theguardian.com/international
- http://www.wsj.com/
- http://www.spiegel.de/international/
- http://www.ft.com/ en ( http://ftalphaville.ft.com/ Dit is een gratis blog van FT met vaak goede opinies)

[JDillinger]

The Economist! Lees hem al jaren. Goede artikelen, goede onderwerpen, mooi vormgegeven in een handig formaat.

Af en toe kiezen ze positie, maar geven dit dan duidelijk aan.

[DaniëlWW2]

Nou, bij mainstream Nederlandse media hoef je niet te zijn met hun integrale kopieergedrag van Interfax, Sputnik, RT en wat voor rotzooi er nog meer uit Rusland komt. De Volkskrant en het NRC zijn soms leuk maar vaak ook maar middelmatig. Echte journalistiek vind je eerder bij the Guardian, NYT of der Spiegel. In Nederland is eigenlijk alleen decorrespondent wel een goede. Daar ga ik ook maar eens een abonnement op afnemen denk ik.

[Verwijderd]

Je kan natuurlijk ook veel zelf onderzoeken dankzij internet. Toegegeven dat er vrij veel informatie te vinden is die niet klopt of waar moeilijk af te leiden is of het klopt. Maar je kan wel weer contacten leggen met locals.

[Pooh]

DaniëlWW2 schreef op donderdag 09 juli 2015 @ 10:15:
Nou, bij mainstream Nederlandse media hoef je niet te zijn met hun integrale kopieergedrag van Interfax, Sputnik, RT en wat voor rotzooi er nog meer uit Rusland komt. De Volkskrant en het NRC zijn soms leuk maar vaak ook maar middelmatig. Echte journalistiek vind je eerder bij the Guardian, NYT of der Spiegel. In Nederland is eigenlijk alleen decorrespondent wel een goede. Daar ga ik ook maar eens een abonnement op afnemen denk ik.

Ik vind de Correspondent toch meestal een slap aftreksel van de Groene? En waarom noem je Volkskrant wel en Trouw (die imho stukken beter is) niet?

Ik vind 't altijd een beetje makkelijk om af te geven op de nederlandse media, als je alleen de grote/bekende namen noemt. De kwaliteit zit meestal bij de kleintjes.

[Kees]

Pooh schreef op donderdag 09 juli 2015 @ 13:28:
[...]

Ik vind 't altijd een beetje makkelijk om af te geven op de nederlandse media, als je alleen de grote/bekende namen noemt. De kwaliteit zit meestal bij de kleintjes.

Er zit ook genoeg kwaliteit bij de grote, alleen is dat vaak wat meer verstopt door de rest van het nieuws.

En alle journalisten hebben nu eenmaal een andere kijk op de wereld en zullen uit die overtuiging schrijven. Om je eigen beeld echt goed te vormen zul je er vaak midden in moeten zitten. Aangezien dat meestal geen optie is zul je er onderzoek naar moeten doen en meerdere bronnen lezen.

Deze media lijken vooral te herkauwen wat ze wordt aangereikt door de grote persbureau's.

Ook voor de media geldt domweg dat zij er midden in moeten zitten om echt een goed beeld te vormen van de situatie of dat ze er gedegen onderzoek naar moeten doen, en vaak is dat niet eens mogelijk omdat ze niet over alle informatie kunnen beschikken of omdat ze er niet middenin zitten. Dan zul je vaak naar de '1-issue' blogs moeten zoeken, maar die zijn vaak ook weer minder objectief en vanuit 1 kant geschreven. Bovendien kost het gewoon erg veel geld om iemand dagen te laten werken aan 1 artikel wat je relatief weinig oplevert.

Dan heb ik liever dat ze melden hoeveel ISIS-strijders er verslagen zijn dmv een copy/paste van Reuters dan dat ze er helemaal niets over melden 'want het is niet hun eigen nieuws'. Natuurlijk zijn er sites die alleen hun eigen nieuws publiceren (oa De Correspondent, De Groene etc) maar daardoor mis je ook weer informatie.

En let er ook op dat iedereen van uit zijn eigen overtuiging schrijft, zo zul je bij The Intercept niet snel lezen hoe NSA surveilence een terroristische aanslag heeft voorkomen en aan de andere kant zul je in de WP niet snel lezen dat de USA honderden onschuldige kinderen vermoord heeft om 1 verdachte uit te schakelen.

Er is gewoon niet 1 bron die je altijd kan raadplegen om al je nieuws objectief binnen te krijgen, elke bron verzwijgt dingen. Je zal per nieuwsitem op zoek moeten gaan naar verdieping, en dat kan je behoorlijk veel tijd kosten.

[ Voor 4% gewijzigd door Kees op 09-07-2015 18:52 ]

[Pooh]

Kees schreef op donderdag 09 juli 2015 @ 18:50:
[...]

Er zit ook genoeg kwaliteit bij de grote, alleen is dat vaak wat meer verstopt door de rest van het nieuws.

En alle journalisten hebben nu eenmaal een andere kijk op de wereld en zullen uit die overtuiging schrijven. Om je eigen beeld echt goed te vormen zul je er vaak midden in moeten zitten. Aangezien dat meestal geen optie is zul je er onderzoek naar moeten doen en meerdere bronnen lezen.

Eens. 'Kwaliteit' is een slecht woord. Wat ik bedoelde is inderdaad 'onafhankelijk geschreven reflectie op het nieuws'. Hoe groter het persbureau of de krant, hoe meer ze vaak proberen om een onafhankelijk, waardenvrij feitenrelaas te geven. Dat heeft zijn nut (al bereiken ze hun ideaal nooit), maar helpt je vaak geen steek verder in het duiden van het nieuws. Een medium dat durft richting te kiezen, dat je helpt om te 'beschouwen', dat is waardevol.

En je hebt gelijk dat je daarmee ook meteen het gevaar te pakken hebt, omdat hoe meer een medium aan duiding doet, hoe eenzijdiger het verhaal zou kunnen worden.