"Programmeur" met twijfels, wat is mijn volgende stap?

[GertW]

Inmiddels ben ik 32 jaar oud, ben al 10 jaar (PHP) programmeur en heb ook al wel 10 werkgevers versleten. Deels eigen keus, en deels pech. In de afgelopen 10 jaar heb ik bij een bedrijf bijna 3 jaar gewerkt, bij 3 een jaar, en bij de rest een half jaar of korter. Een paar keer geen contractverlenging gehad vanwege "de crisis", maar ook een paar keer ontslag genomen/andere baan gezocht omdat het me niet beviel. Al die tijd gelukkig altijd snel weer iets anders kunnen vinden, en eigenlijk maar 2 maand thuis gezeten. Op dit moment heb ik een vast contract, een baan die me redelijk bevalt en redelijk betaald. Ik ben nu 1,5 jaar in dienst bij deze werkgever. Niks mis mee zou je zeggen...

Maar toch heb ik zo mijn twijfels... Wil ik dit gaan doen tot mijn pensioen? Ik merk dat ik het programmeren nu lastiger vind dan toen ik begon. Ik kan me niet altijd even goed concentreren en vind het ook niet echt geweldig leuk en uitdagend meer. Ook vraag ik me af of andere opdrachten hierin zullen helpen.

Ik moet er wel bij zeggen dat ik geen traditionele, wereldvreemde, die-hard nerd/programmeur ben (NOFI). Ik heb ook redelijke people skills, leg makkelijk contact en kan goed communiceren. Ook met niet-programmeurs . Ik heb een brede skillset. Linux beheer en helpdesk werk zijn me bijvoorbeeld niet vreemd, en vind ik ook niet vervelend. Ook het uitdenken van ideeën/strategieën liggen wel in mijn straatje en daarnaast ben ik ook nog creatief. Ik kan goed tekenen en ontwerpen gaat me ook goed af. In mijn vrije tijd mag ik graag klussen, in huis, aan mijn auto, modelbouw, etc... Vooral bezig met mijn handen dus! Op dit moment doe ik een combinatie van frontend en backend werk (PHP/HTML5/JS/etc), en daarnaast onderhoud ik de interne servers hier op de zaak. Ik zie mezelf niet als een Senior programmeur, ondanks mijn ervaring. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik vooral een brede ervaring heb, en geen super diepe ervaring.

Nu vraag ik me af of er andere mensen zijn die in deze situatie hebben gezeten/zitten en wat ze hebben gedaan. Achteraf gezien denk ik dat me het al langer dwars zit, maar het wordt me steeds duidelijker. Ik denk dat ik toe ben aan iets anders. Maar wat... En hoe...

Wat zou een baan kunnen zijn waarbij ik niet al mijn ervaring weg gooi, maar toch iets heel anders ga doen?

Ik hoop dat jullie me hiermee een beetje in de goede richting kunnen sturen

[enigmafan]

Is informatieanalist niet iets voor je? Je zegt people skills te hebben, je bericht suggereert dat je duidelijk kan omschrijven wat een probleem is. Je bent programmeur, dus analytisch sterk. Informatieanalyse is een richting waar deze kwaliteiten nodig zijn. Je moet met mensen praten om uit ze te krijgen wat ze nou eigenlijk willen en je moet aan een programmeur duidelijk kunnen maken hoe iets gemaakt moet worden.
Dit alles zou jij moeten kunnen.

[rob_erwt]

Ik heb zelf, na ruim 12 jaar PHP developer, de overstap gemaakt naar Scrum Master. Ik had een beetje hetzelfde wat jij had en kon in het programmeren niet echt mij ei meer kwijt.

Als Scrum Master ben je vooral bezig met het proces en (het coachen van) mensen, en in mindere mate met de strategie. Tegelijk helpt je dev ervaring je wel goed omdat je dan goed snapt waar het team het over heeft.

In mijn geval kwam het toevallig op mijn pad omdat de oude scrummaster in het team wegging. En ik denk dat dat ook een goede manier is om 'erin te rollen': kijken of je een dergelijk rol binnen je huidige team op zou kunnen pakken.

[Scr33x0r]

Toen ik het las dacht ik ongeveer hetzelfde als Rob en misschien om het programmeren niet helemaal te verliezen is er hier en daar een mogelijkheid om wat van het team te coachen, ook op technisch vlak, een scrum master die ook de technische lijnen uit kan zetten.

[Config]

Je zou ook bij de techniek kunnen blijven en richting (web-)architectuur kunnen gaan. Dan neem je een stap terug en kijk je naar het grotere eco-systeem waarbinnen je nu developt op een gedeelte ervan.

[DJ Henk]

Ik heb hetzelfde meegemaakt als jij en ik ben zelfs een paar keer van functie gewisseld. Dat hielp altijd maar eventjes. Op een gegeven moment zat ik altijd weer in die positie: ik had alles wat ik dacht dat wilde in een baan, maar toch knaagte het nog. Zoals je zegt: ik kon mijn ei niet goed kwijt.

Toen ben ik de zaken wat rigoreuzer aan gaan pakken. Ik heb ruim de tijd genomen om uit te vinden wat het was dat ik miste. Ik maakte een lijst van alle dingen waarvan ooit in mijn leven had gedacht dat ik het leuk vond/zou vinden. (Een denkbeeldige lijst, al heb ik het misschien ook echt ergens opgeschreven.) Zelf muziek produceren, houtbewerken, maar ook parachutespringen, enz. you name it. En vervolgens.... ben ik die dingen een voor een gaan doen. Op kleine schaal natuurlijk, maar wel een serieuze poging. Er echt tijd in stoppen en ook (een beetje) geld.

Ik ben daar ongeveer een jaar mee bezig geweest, schat ik, voordat ik bij het ding kwam wat ik miste: schrijven. Verhalen, stukken toneel en er komt waarschijnlijk ook nog wel eens een boek. Ik ben inmiddels weer programmeur (het geld moet toch ergens vandaan komen), maar voor veel minder uur per week. De rest van de tijd besteed ik aan wat ik belangrijk vind. En verrassend genoeg, programmeren is opeens ook weer een stuk leuker!

Dus mijn tip: durf breder te denken en durf de tijd te nemen om het echt te onderzoeken. Gitaar spelen en muziek vind ik nog steeds te gek, maar ik heb het toch niet in me. Telkens na een aantal weken verslapte de discipline van het oefenen, ging de lol eruit. Dat is niet iets dat je vooraf kunt bedenken. Je moet het gewoon proberen en ervaren.

[GertW]

Goede tips hierboven!

Informatieanalist klinkt best interessant! Het is iets heel anders, en toch kan ik iets met de kennis die ik heb opgebouwd. Als Scrummaster heb ik dit idee minder, ik kan inderdaad nog wel veel met mijn kennis, maar heb niet het idee dat ik daar gelukkig van wordt... Het hangt nog teveel in die programmeer hoek op de een of andere manier, maar misschien heb ik het helemaal mis. Ik ga me er in ieder geval eens even goed in verdiepen!

DJ Henk schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 09:48:
... Toen ben ik de zaken wat rigoreuzer aan gaan pakken. Ik heb ruim de tijd genomen om uit te vinden wat het was dat ik miste. ... Ik ben inmiddels weer programmeur (het geld moet toch ergens vandaan komen), maar voor veel minder uur per week. De rest van de tijd besteed ik aan wat ik belangrijk vind. En verrassend genoeg, programmeren is opeens ook weer een stuk leuker! ...

De tijd nemen om uit te vinden wat ik mis, tsja, dat is wel een goeie... Ik heb wel veel interesses, en dingen die ik leuk vind. Veel hobbies waar ik eigenlijk te weinig tijd in steek om het echt een hobby te noemen. Maar uiteindelijk moet dit ook tot iets leiden waar geld mee te verdienen valt natuurlijk. Hoe heb jij dit opgelost? Je schrijft én programmeert nu voor de kost? En hoe heb je dit gedaan in de aanloop naar part-time programmeren?

Het zou best kunnen zijn dat 40 uur per week programmeren ook te veel is voor mij. Het zijn lange dagen waarin je alleen maar diep aan het nadenken bent hoe je iets moet oplossen. Mentaal best zwaar... Een luchtigere afwisseling zou soms best welkom zijn!

[Config]

Heb je er wel eens bij stilgestaan hoeveel waarde je zou kunnen toevoegen in je eigen projecten? Zeker als je een allround webdeveloper bent is het voor jou vrij eenvoudig om iets online technisch op te zetten. Wie weet heb je opeens iets dat anderen nuttig vinden en voor willen betalen.

[GertW]

Config schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 11:22:
Heb je er wel eens bij stilgestaan hoeveel waarde je zou kunnen toevoegen in je eigen projecten? Zeker als je een allround webdeveloper bent is het voor jou vrij eenvoudig om iets online technisch op te zetten. Wie weet heb je opeens iets dat anderen nuttig vinden en voor willen betalen.

Jazeker! Heb ook wel een aantal (m.i. goede) ideeën die ik wil gaan uitwerken, maar heb er domweg de tijd niet voor. DJ Henk heeft me met zijn reactie hierboven ook zeker aan het denken gezet en zal iets moeten bedenken waardoor ik meer tijd voor mezelf vrij kan maken, zonder (veel) achteruit te gaan in salaris. Dus eigen projecten zijn zeker een optie, en stiekem ook wel een beetje een droom van me

[Config]

In de tijd waarin we leven is tijd het meest waardevolle dat we hebben. Je zult het hoe dan ook moeten vrijmaken .

[brain75]

Dit is herkenbaar zeg. Ik zit in een vergelijkbare situatie. Ben al sinds jaar en dag beheer van vaste en mobiele telefonie, netwerk, zorgoproepoplossingen etc. etc. Meer een generalist dan een specialist. Door alsmaar doorgaande reorganisaties en het missen van feeling met ICT vanuit de leiding begint het bij mij ook te knagen. Als je dagelijkse werk een frustratie word: wat dan?

Door een teamcoach, met wie ik deze frustraties heb gedeeld, ben ik gewezen op het boek "Ontdek je sterke punten"van Marcus Buckingham. Daar ga ik binnenkort maar eens aan beginnen in een poging de mist een beetje op te laten trekken: misschien ook iets voor jou?

Daarnaast hebben wij in het kader van teamontwikkeling ook allemaal een Belbin-test gemaakt (http://www.thesis.nl/testen/belbin/de-teamrollen-van-belbin/). Daar was ik wat sceptisch over (al die testen....ben daar nogal nuchter in) maar het was toch best herkenbaar wat eruit kwam. Bij mij kwam er b.v. uit dat mijn innovatieve kant nogal sterk was maar dat ik daarvoor wel erkenning voor moest terug krijgen. Nou ja, die krijg ik vanuit de leiding nauwelijks en daar komen mijn frustraties dan weer uit.

Ik blijf je blog volgen! Ben benieuwd welke stappen je gaat nemen...

[DJ Henk]

GertW schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 10:53:
De tijd nemen om uit te vinden wat ik mis, tsja, dat is wel een goeie... Ik heb wel veel interesses, en dingen die ik leuk vind. Veel hobbies waar ik eigenlijk te weinig tijd in steek om het echt een hobby te noemen. Maar uiteindelijk moet dit ook tot iets leiden waar geld mee te verdienen valt natuurlijk. Hoe heb jij dit opgelost? Je schrijft én programmeert nu voor de kost? En hoe heb je dit gedaan in de aanloop naar part-time programmeren?

Ik heb/had wel een paar voordelen. Ik heb namelijk geen kinderen. Wel een serieuze relatie, maar zij heeft een eigen leven en carriere en we wonen niet samen. Er is dus niemand van mij afhankelijk en dan heb je meer bewegingsvrijheid.

Het lijkt alsof het energie kost om zulke dingen te gaan ondernemen en dat is ook wel zo. In eerste instantie werd ik gewoon gedreven door onvrede, maar al snel merkte ik dat dingen doen, dingen ondernemen, juist energie oplevert. Al dat twijfelen en met jezelf in de knoop liggen is namelijk ook erg vermoeiend, al zit je gewoon thuis op de bank. Bezig zijn is beter.

Dus eerst was het voor en na het werk en in de weekenden. Af en toe een paar dagen vrij. Voor muziek kocht ik een goedkoop keyboardje, de simpelste audiointerface die op homerecording.be als 'acceptabel' werd bestempeld en tweedehands monitors. FruityLoops downloaden en gaan! Met schrijven begon ik, heel simpel, met een cursus van de LOI. Je moet bij zoiets niet de illusie hebben dat het je naar een bestseller brengt, maar het helpt om wat structuur te hebben als je ermee bezig bent. Van die schriftelijke cursus kwamen een paar echte cursussen in een klasje.

Toen ik wist dat dat de richting was, zat ik inderdaad met de vraag: hoe kan ik er veel tijd in steken? Ik heb toen weer een opleiding gebruikt, dit keer als breekijzer. Ik ben begonnen met een parttime opleiding aan de Schrijversvakschool Amsterdam. Een soort conservatorium/kunstacademie, maar dan voor wannabe-schrijvers. Zo werd ik gedwongen om een x aantal uren per week eraan te besteden. Ik wist dat dat eigenlijk niet kon naast de 32 uur die ik toen werkte, maar ik dacht, ik merk wel wat het eerst opgeef, mijn baan of die schrijverij.

Het idee was leuk, de praktijk was zwaarder dan ik dacht. Maar het bleek uiteindelijk de baan te zijn die het eerste bezweek.

Die schrijverij brengt geen fuck op en dat zal wel zo blijven. Zo werkt het nu eenmaal in onze maatschappij. Ik las ergens dat er in Nederland zo'n 27 schrijvers zijn die van hun pen kunnen leven. Tegelijkertijd zijn er een miljoen amateurschrijvers. Reken maar uit. Je kunt veel beter meedoen aan een loterij, kost minder energie.

Dus ik heb gewoon minder geld. Maar hoe cliche het ook klinkt: je hebt ook niet zoveel nodig als je maar doet wat je leuk vindt. Luxe inleveren is vaak gewoon een kwestie van wennen. Na een paar maanden weet je niet meer beter. Je bent programmeur, dat is een beroep waarmee zeer goed geld te verdienen is en er is heel veel vraag naar. (Dat is dan weer een voordeel van die maatschappij ) En zie verder het begin: ik hoef niemand te onderhouden.

Het zou best kunnen zijn dat 40 uur per week programmeren ook te veel is voor mij. Het zijn lange dagen waarin je alleen maar diep aan het nadenken bent hoe je iets moet oplossen. Mentaal best zwaar... Een luchtigere afwisseling zou soms best welkom zijn!

Ondanks dat je met mensen te maken hebt en dat programmeren ook een creative bezigheid is, merkte ik hoe analytisch ik de wereld eigenlijk benaderde. Hoe erg ik 'in mijn hoofd zat', zoals mijn vriendin het noemde. Deze tocht heeft het verwaarloosde deel van mezelf wat meer ruimte gegeven: het gevoel, de emotie en de intuitie. Het is niet zo dat het roer radicaal om moest, maar er moest gewoon meer evenwicht zijn tussen wat ze noemen de linker- en de rechterhersenhelft.

[GertW]

Config schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 11:45:
In de tijd waarin we leven is tijd het meest waardevolle dat we hebben. Je zult het hoe dan ook moeten vrijmaken .

Sowieso, zeker ook nu ik kinderen heb merk ik dat vrije tijd me erg kostbaar is, en ik pas tijd voor mezelf (en vriendin) heb in de avonden. Twee uur reistijd per dag helpt ook niet mee, maar ik begin inmiddels al om 7 uur, zodat ik in ieder geval om half 5/5 uur thuis ben. Nadeel is wel dat de avonden niet zo lang zijn, op tijd naar bed, want de wekker gaat tenslotte al om 5 uur

brain75 schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 12:34:
Dit is herkenbaar zeg. Ik zit in een vergelijkbare situatie. ... Als je dagelijkse werk een frustratie word: wat dan?

... "Ontdek je sterke punten"van Marcus Buckingham. ...

... Belbin-test gemaakt (http://www.thesis.nl/testen/belbin/de-teamrollen-van-belbin/). ...

Ik blijf je blog volgen! Ben benieuwd welke stappen je gaat nemen...

Goede tip, ik ga het boek zeker eens even bekijken/lezen! Alle info is welkom

De Belbin test net ook even gemaakt, maar die vond ik lastig, en de uitkomst was wel erg "vlak", dus daar kon ik niet zo heel erg veel mee helaas!

Ik ben ook benieuwd welke stappen jij gaat nemen, we zitten tenslotte in hetzelfde schuitje! Beschrijf ze hier gerust, wie weet kunnen we nog andere mensen helpen.

DJ Henk schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 12:49:
[...]

... Ik heb namelijk geen kinderen. ...

... Het lijkt alsof het energie kost om zulke dingen te gaan ondernemen en dat is ook wel zo. ...

... Dus eerst was het voor en na het werk en in de weekenden. Af en toe een paar dagen vrij. ...

... Dus ik heb gewoon minder geld. ...


[...]


Ondanks dat je met mensen te maken hebt en dat programmeren ook een creative bezigheid is, merkte ik hoe analytisch ik de wereld eigenlijk benaderde. Hoe erg ik 'in mijn hoofd zat', zoals mijn vriendin het noemde. Deze tocht heeft het verwaarloosde deel van mezelf wat meer ruimte gegeven: het gevoel, de emotie en de intuitie. Het is niet zo dat het roer radicaal om moest, maar er moest gewoon meer evenwicht zijn tussen wat ze noemen de linker- en de rechterhersenhelft.

Hoewel me het zeer aantrekt wat je beschrijft zal ik het met de avonduren en af en toe een vrije dag moeten doen (tot ik iets anders vind dat inkomen genereert). Ik heb namelijk wel kinderen en een vriendin, maar ook een eigen huis én ben (bewust) alleen verdiener. Minder geld is geen optie, we leven al redelijk zuinig en doen niet veel gekke dingen.

Ik merk dat ik na een lange dag werken minder energie heb om dingen te ondernemen (slecht teken), maar het is ook al een lange dag geweest als je wekker om 5 uur gaat. Dus ook niet zo vreemd. De kinderen liggen tussen 6 en 7 op bed, dus heb daarna nog een paar uurtjes voordat ik moet gaan slapen. Als ik 8 uur slaap wil halen dan zou ik er om 9 uur in moeten liggen, maar het wordt meestal wel 11 uur, wat resulteert in 6 uur slaap. Vroeger geen probleem, nu merk ik het wel

Je laatste punt is zeker belangrijk. Ik zit ook teveel in mijn hoofd. Nooit echt bij stil gestaan, maar het is wel echt zo... Stof tot nadenken!

[Config]

Even van mijn kant nog wat advies uit eigen ervaring: toen ik tijd en geld meer als equivalenten ging zien (tijd = geld) was ik ook meer bereid om dingen in te kopen om sneller iets voor elkaar te krijgen, zoals (bijvoorbeeld) serverbeheer, theme development, image editing, boekhouding, etc. Simpelweg omdat het geen hobby meer is, maar werk.

[Scr33x0r]

Ik ben inmdidels al weer 8 of 9 jaar geleden fulltime gaan werken. Na 5 jaar bij dezelfde werkgever gezeten te hebben besloten om iets anders te gaan zoeken. Ik ben van Groningen naar Utrecht verhuisd, ondanks dat ik nog een appartement in Groningen had. Beste beslissing van mijn leven, ondanks dat het ook weer heel veel andere uitdagingen opleverde. Ik heb het daar zo naar mijn zin gehad, dat ik nu eindelijk weet dat leuk werk ook energie kan opleveren!

Inmiddels, zie ook ander topic, zit ik weer in Groningen omdat ik mijn appartement niet verkocht kreeg en het financieel toch een blok aan je been is. Het is wel even verhuurd geweest, maar het blijft in je achterhoofd spelen en ook van het verhuren heb je gezeik. Daar komt bovenop dat je, als die verhuur wegvalt nogal aardige financiele risico's loopt.. een huurhuis van 900 en een hypotheek van 800 plus alle andere vaste lasten loopt toch aardig op!

Ondertussen werk ik sinds januari bij een werkgever waar ik het toch niet zo naar mijn zin heb, dan worden het lange dagen en kom je doodop thuis. Gelukkig heb ik een vriendin die dat begrijpt en ook begrijpt dat ik daarna 's avonds even tijd voor mezelf nodig heb om het hoofd leeg te maken.

Daarom ben ik inmiddels weer verder aan het kijken, ik weet redelijk wat ik leuk vind, maar ik ben er ook achter dat ik snel genoeg merk of een baan wel of niet iets voor mij is. Ja het moet geld verdienen natuurlijk en dat gaat inderdaad goed als programmeur, maar het in mijn optiek nog belangrijker dat je iets doet wat je leuk vindt! Je krijgt daar dan vanzelf energie van.

Verder zou ik je adviseren om eens dichter bij huis te kijken, een uur reistijd heen en ook weer terug breekt je op denk ik? Al zou dat maar een uur schelen, dan ga je dat echt wel merken, je staat 's ochtends een half uur later op, maar je bent ook weer een half uur eerder thuis.. Dan worden je avonden langer, zit je minder vermoeid op de bank en win je misschien nog wel meer dan dat uurtje..

Succes in ieder geval, een moeilijke, maar ook wel een leuke zoektocht denk ik!

[ Voor 19% gewijzigd door Scr33x0r op 09-06-2015 16:06 ]

[Blue-eagle]

Ook begin 30, en al 14 jaar full-time employed als developer. Doorgroeien moet mogelijk zijn, toch?

Heel simplistisch gezegd: Junior, medior, senior. Dan team lead of tech lead. Competency lead. Noem het wat je wilt. Daarna architect. En voor je het weet ben je opeens Chief Technical Officer (CTO) van een bedrijf

De verantwoordelijkheden wisselen ook naar mate je groeit steeds meer.

Vaak kan men zelf kiezen wat ze willen: niet doorgroeien en gewoon blijven waar je bent. Prima, niks mis mee. Dan blijf je gewoon medior or senior met bijhorende vakkennis en kwaliteiten. Of je groeit door, waarna je kan kiezen of je focus wilt leggen op coaching van mensen, of juist de focus wilt houden op techniek.

Wat mij geholpen heeft is juist de move maken vanuit het oosten van het land naar het rijkere westen. Veel meer bedrijven hier die meer uitdagingen bieden. Echt een enorme boost voor mijzelf en wat ik leer. Ook de groei is eigenlijk eindeloos groot als je er de tijd en moeite in wilt steken.

Ik ken mensen die van dev naar Business Intelligence zijn gegaan. Een erg leuke move waarbij minder techniek komt kijken, maar waarbij technische kennis enorm waardevol kan zijn. Same for testers: als jij kan developen, dan kan jij ook de software tester certificaten halen. En dan kan je dus ook automated tests programmeren.

Zoveel opties. Al zie ik het wat somber in voor mensen die in Friesland wonen en willen werken Weinig keuze stagneert je ontwikkeling ook, denk ik.

[DJ Henk]

GertW schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 14:36:
Hoewel me het zeer aantrekt wat je beschrijft zal ik het met de avonduren en af en toe een vrije dag moeten doen (tot ik iets anders vind dat inkomen genereert). Ik heb namelijk wel kinderen en een vriendin, maar ook een eigen huis én ben (bewust) alleen verdiener. Minder geld is geen optie, we leven al redelijk zuinig en doen niet veel gekke dingen.

Ja, dat zijn verantwoordelijkheden die je niet aan de kant kunt schuiven. Te weinig slaap is slopend, al verschilt het per persoon hoeveel je echt nodig hebt. Toen ik die opleiding naast die baan deed haalde ik ook vaak maar zes uur. Voor mij te weinig. Ik liep echt als een volslagen zombie rond. Niet leuk en volgens mij ook best ongezond. Misschien zijn er mogelijkheden als thuis werken, of buiten de spits reizen? Als je met de auto gaat, is de trein een optie? Stampvolle spitstreinen zijn geen feest, maar als je een beetje rustig kunt zitten is treinen relaxter, omdat je niet op hoeft te letten.

Maar belangrijk: ga het niet teveel zitten plannen. Als je vooraf al zoekt naar een manier om er geld mee te verdienen, beperk je jezelf enorm. Het is juist de bedoeling dat je de boel een beetje loslaat en dan wel ziet waar je uitkomt.

[mgizmo]

Beeld van herkenning, maar bij mij is het meer privé gerelateerd: Wat wil je doen in het leven.

Deze topic brengt mij als ondernemer wel aan het denken. Ik coach graag, ben generalist op IT network security (en veel zaken erom heen) en ik raak vaak getriggerd door mensen met hun "ziel" onder hun armen. Zoveel pro kennis hier op Tweakers, voor dit soort dilemma's zou je eigenlijk toch mee willen lopen met iemand of kennis willen uitwisselen middels bijv workshops op een vrije/vast dag in de week?

[GoldenSample]

Al eens gedacht wat meer richting de mechatronica te gaan?
Daar is zeker veel behoefte aan, met je programmeer kennis begin je met een voorsprong, ik weet niet hoe je (regel) elektronica kennis is?

Wie weet is er wel een traject wat met je baan te combineren is of met een baan in die richting waar je dan ingroeit.

[Verwijderd]

Ik werk nog maar 32 uur, beste keus ooit. Echt, dan maakt,t,niet eens zoveel wat je doet.

Ben zelf,de,verkoop ingegaan ipv programmeren, heel wat anders. Ben nu rayon manager van een provincie. Bevalt goes, vooral t mens contact. En 3 dagen weekend is echt een powerboost. Oke heeft me wat loon gekost, maar dat mis ik niet. Heb toch nooit duur geleefd

[GoldenSample]

Helaas is dat (zeker in de huidige tijd) niet voor iedereen een optie. Gelukkig voor TS is juist de ICT in dat soort zaken een vrij flexibele sector is.

[TheGhostInc]

GertW schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 10:53:
Het zou best kunnen zijn dat 40 uur per week programmeren ook te veel is voor mij. Het zijn lange dagen waarin je alleen maar diep aan het nadenken bent hoe je iets moet oplossen. Mentaal best zwaar... Een luchtigere afwisseling zou soms best welkom zijn!

Luchtigere afwisseling?
Ik weet niet helemaal hoe ik dit kort en bondig moet neerzetten, maar jouw baan is niet mentaal zwaar! Bijvoorbeeld een militair, die heeft een mentale uitdaging, die komt in situaties terecht waar ons brein niet op is getraind en op is ingericht. Die maakt lange dagen, omdat een oorlog geen lunchpauze neemt.
Als jij jouw werk als lange dagen, diep nadenken en mentaal zwaar karakteriseert, dan is dat waarschijnlijk omdat je dat zelf zo maakt! Of, omdat je je baas toestaat dat zo te maken.
Juist als programmeur kun je vrij makkelijk je tempo aanpassen, waarom niet standje minimaal om wat tijd voor de toekomst te krijgen.

GertW schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 14:36:
[...]
Ik merk dat ik na een lange dag werken minder energie heb om dingen te ondernemen (slecht teken), maar het is ook al een lange dag geweest als je wekker om 5 uur gaat. Dus ook niet zo vreemd. De kinderen liggen tussen 6 en 7 op bed, dus heb daarna nog een paar uurtjes voordat ik moet gaan slapen. Als ik 8 uur slaap wil halen dan zou ik er om 9 uur in moeten liggen, maar het wordt meestal wel 11 uur, wat resulteert in 6 uur slaap. Vroeger geen probleem, nu merk ik het wel

Hoe 'gestoord' ben jij
Als er iets makkelijk van thuis kan is het programmeren... sterker nog, soms gaat het zelfs sneller, doordat je minder gestoord wordt. En waar denk je dat die concentratie problemen vandaan komen?

GertW schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 14:36:
Je laatste punt is zeker belangrijk. Ik zit ook teveel in mijn hoofd. Nooit echt bij stil gestaan, maar het is wel echt zo... Stof tot nadenken!

STOP!!! Je zit teveel in je hoofd, dus minder stof tot nadenken!

Het is gewoon tijd voor actie, actie die oplevert wat JIJ wilt. Kies en zet prio's:
Reistijd is killing? Verhuis of ga solliciteren. Ga sowieso thuiswerken, minimaal 1 dag in de week!
Werk is saai? Dump de saaiste onderdelen bij iemand anders (die vindt ze misschien niet saai), of als je omkomt in het werk... laat die zaken eerst afvallen.
Werk is vermoeiend? Wissel vermoeiende taken af met ontspannende taken, ongeacht deadlines. Geen lunch skippen, geen onbetaald/ondergewaardeerd overwerk meer. 40 uur werkweek betekent MAX. 36 uur inplannen.
Pak je verantwoordelijkheid! Dus, ja: "deze bug ga ik oplossen", nee: "ik ga eerst alles doen wat niet mijn werk is, voordat ik toekom aan mijn werk". Maar ook: "ik heb vandaag 7 uur productief gewerkt... tijd voor een uurtje iets leuks of iets dat mij daadwerkelijk iets oplevert"

Simpel gezegd, elke actie die je vanaf nu doet, doe hem weer eens bewust en voor jezelf en niet voor een ander.

[GertW]

Wow… Wat een reacties zeg.. Het doet me wel goed om te zien dat ik niet alleen ben, ook goede, onderbouwde reacties! Thanks!

Config schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 15:24:
...tijd = geld...

Helemaal mee eens, 5 jaar terug wilde ik ook alles zelf doen, omdat ik dacht dat het goedkoper was… Maar wat je doet is bezig zijn met dingen die niets opleveren, en je dus beter kunt laten doen voor een appel en een ei, terwijl je zelf tijd steekt in dingen die wel wat opleveren

Scr33x0r schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 15:55:
… dat ik nu eindelijk weet dat leuk werk ook energie kan opleveren!
... omdat ik mijn appartement niet verkocht kreeg...
… werkgever waar ik het toch niet zo naar mijn zin heb...
… dichter bij huis te kijken, een uur reistijd heen en ook weer terug breekt je op denk ik?… zit je minder vermoeid op de bank en win je misschien nog wel meer dan dat uurtje..

Succes in ieder geval, een moeilijke, maar ook wel een leuke zoektocht denk ik!

Hmm, leuk werk dat energie oplevert… Als ik met mijn eigen dingen bezig ben dan heb ik dit inderdaad wel, maar ik heb dit de laatste 10 jaar niet ervaren bij een werkgever… Wel toen ik, voor ik aan mijn programmeer-carriere begon, 5 jaar bij een computerwinkel heb gewerkt. Werken met klanten, adviseren, TD/reparaties, eigenlijk alle werkzaamheden. Dat is wel iets dat ik leuk vind, maar verdienen doet het helaas niet. Ik denk dat ik dan de helft van mijn loon mag inleveren en dat is gewoon geen optie… Maar wat ik wel wil? Dat wordt een zoektocht inderdaad

Kloten situatie als je je huis niet verkocht krijgt. Wij hebben ons appartement ook 3 jaar te koop gehad (waarin ons gezin ook nog eens is uitgebreid. 2 kids en 2 volwassenen op 60m2 is geen pretje!)… Uiteindelijk de prijs fors omlaag kunnen gooien met hulp van de mensen waarvan we ons nieuwe huis hebben gekocht (details? PM me ff). Daarna was ons huis binnen een maand verkocht, overdracht is 1 juli, en dan krijgen we ook de sleutel van ons nieuwe huis! We hebben in die 3 jaar ook gedacht aan verhuur en ergens anders te gaan wonen, maar de risico’s waren ons te groot. 2 huizen zijn gewoon niet op te brengen op een enkel loon.

En ja, de reistijd breekt me inderdaad op. 2 uur per dag in de auto is veel, dit is 10 uur per week(!!). Maar vanwege het vaste contract, goede verdiensten en de aankoop van ons nieuwe huis is het even geen optie om te veranderen van werkgever, al ben ik wel aan het rondkijken. Switchen zie ik mezelf nog wel doen, later dit jaar… Al vind ik het ook eng, want het werk is wel OK, en dat heb ik ook wel anders meegemaakt (met buikpijn naar je werk bijvoorbeeld) en dan de twijfel dat ik al zo vaak ben geswitcht de afgelopen 10 jaar. Dit is ook niet goed voor je CV natuurlijk… Ik hoop dat jij in ieder geval snel iets vind, er is zat te krijgen in Groningen, maar betaalt wel een stuk minder als de randstad… (uit eigen ervaring)

Ik weet wel zeker dat minder reistijd me goed zal doen en me meer zal brengen dan die 1 a 2 uur tijdsbesparing, dus eigenlijk heb ik geen keus dan verder te kijken

Blue-eagle schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 16:44:
… vanuit het oosten van het land naar het rijkere westen. Veel meer bedrijven hier die meer uitdagingen bieden. Echt een enorme boost voor mijzelf en wat ik leer...
… dev naar Business Intelligence ...Same for testers...
...Friesland wonen en willen werken Weinig keuze stagneert je ontwikkeling ook, denk ik.

Op welk vlak merk je dat je meer uitdaging krijgt? Ik ben hier altijd wel benieuwd naar, want ik heb nu bij heel wat bedrijven gewerkt, met heel veel verschillende frameworks gewerkt, systemen gebouwd, onderhouden, uitgebreid, maar echt een super leuke uitdaging? Ja, bij projecten die een max. paar dagen duren wel, dan is het eind in zicht, maar heb je projecten die weken of zelfs maanden duren? Nee, leuk is anders… En de focus is dan ook niet optimaal en de zin ebt langzaam weg.

Business Intelligence, ok… Wat houdt dat precies in? Klinkt mooi, maar kan me er geen voorstelling bij maken wat het nu is… (Ben niet zo’n ster in job titles e.d.). Tester zijn lijkt me dodelijk saai

Sommige woonplaatsen/provincies hebben inderdaad meer als andere… Ik zit in Drenthe, waar ook niet heel veel is. Gelukkig wel onderin, dus Zwolle e.d. is goed bereikbaar. Ben het wel met je eens dat weinig keus kan stagneren!

DJ Henk schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 17:52:
[...]

... Te weinig slaap is slopend, ... thuis werken, of buiten de spits reizen? Als je met de auto gaat, is de trein een optie? Stampvolle spitstreinen zijn geen feest, maar als je een beetje rustig kunt zitten is treinen relaxter, omdat je niet op hoeft te letten.

Maar belangrijk: ga het niet teveel zitten plannen. Als je vooraf al zoekt naar een manier om er geld mee te verdienen, beperk je jezelf enorm. Het is juist de bedoeling dat je de boel een beetje loslaat en dan wel ziet waar je uitkomt.

Klopt, ik merk het ook wel eens. Als ik minder dan 6 uur slaap heb dan is de volgende dag een ramp! Op het werk kan ik me slecht focussen, en als ik thuis kom dan ga ik het liefst direct naar bed na het eten. Thuiswerken is helaas geen optie bij deze werkgever. Ja, uit nood mag het af en toe, en dat terwijl ik echt alles remote kan doen. Ik kan overal bij, ik kan alle servers beheren, etc… Heb zelfs een laptop van de zaak zodat ik altijd kan ingrijpen als het nodig is Maar een of twee dagen per week thuiswerken ziet mijn werkgever helaas niet zitten vanwege slechte ervaringen met een vorige werknemer, hoe vaak ik het ook probeer. Ik moet zeggen, ik zit ook wel bij een ouderwets bedrijf, ben de enige programmeur. ( en ben 50 tot 75% van de tijd aan het zoeken hoe oude code van mijn voorgangers werkt (geen documentatie/erg slechte code)). Dat heeft zo zijn voordelen, maar ook zijn nadelen.

Nee, niet te veel plannen moet ik inderdaad voor uitkijken. Ik moet zorgen dat mijn basis (werkgever) goed is en dan in mijn vrije tijd gaan experimenteren met de mogelijkheden en wat dingetjes uitzoeken.

mgizmo schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 19:39:
Beeld van herkenning, maar bij mij is het meer privé gerelateerd: Wat wil je doen in het leven.

Deze topic brengt mij als ondernemer wel aan het denken. Ik coach graag, ben generalist op IT network security (en veel zaken erom heen) en ik raak vaak getriggerd door mensen met hun "ziel" onder hun armen. Zoveel pro kennis hier op Tweakers, voor dit soort dilemma's zou je eigenlijk toch mee willen lopen met iemand of kennis willen uitwisselen middels bijv workshops op een vrije/vast dag in de week?

Coaching zou inderdaad wel iets zijn waar ik in geïnteresseerd zou zijn als mijn werkgever deze mogelijkheid beschikbaar zou stellen (doet hij niet). Zelf zou ik hier geen geld aan willen/kunnen besteden. Je krijgt met goede (loopbaan?) coaching toch meer kennis over jezelf en je mogelijkheden. Ik denk dat zoiets goed zou zijn voor iedereen!

GoldenSample schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 21:49:
Al eens gedacht wat meer richting de mechatronica te gaan?
Daar is zeker veel behoefte aan, met je programmeer kennis begin je met een voorsprong, ik weet niet hoe je (regel) elektronica kennis is?

Wie weet is er wel een traject wat met je baan te combineren is of met een baan in die richting waar je dan ingroeit.

Ja! Mechatronica heb ik wel eens aan gedacht, maar nooit echt in verdiept qua mogelijkheden. Heb kennis van elektronica, zelfs VBO Electro gedaan en veel in de hobby sfeer gedaan, denk aan midi controllers bouwen en een CNC freesmachine. Ook PLCs programmeren heb ik op school wel gedaan, dus daar zou ik ook eenvoudig in kunnen rollen denk ik. Wel een leuke hoek om me eens in te verdiepen, ook omdat robotica e.d. me ook wel erg interesseert.

Verwijderd schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 22:51:
Ik werk nog maar 32 uur, beste keus ooit. Echt, dan maakt,t,niet eens zoveel wat je doet.

Ben zelf,de,verkoop ingegaan ipv programmeren, heel wat anders. Ben nu rayon manager van een provincie. Bevalt goes, vooral t mens contact. En 3 dagen weekend is echt een powerboost. Oke heeft me wat loon gekost, maar dat mis ik niet. Heb toch nooit duur geleefd

32 uur per week klinkt mij ook als muziek in de oren. En bij de richting verkoop denk ik altijd automatisch aan “in de winkel staan”, maar er is natuurlijk zoveel meer. Mag ik vragen hoeveel je erop hebt ingeleverd?

GoldenSample schreef op dinsdag 09 juni 2015 @ 23:14:
Helaas is dat (zeker in de huidige tijd) niet voor iedereen een optie. Gelukkig voor TS is juist de ICT in dat soort zaken een vrij flexibele sector is.

Ja, als je werkgever ook zo flexibel is wel

TheGhostInc schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 00:40:
[...]

Luchtigere afwisseling? ...maar jouw baan is niet mentaal zwaar! Bijvoorbeeld een militair, die heeft een mentale uitdaging...
Als jij jouw werk ... mentaal zwaar karakteriseert, ... omdat je dat zelf zo maakt! Of, omdat je je baas toestaat dat zo te maken.
… waarom niet standje minimaal....

[...]

Hoe 'gestoord' ben jij
Als er iets makkelijk van thuis kan is het programmeren... sterker nog, soms gaat het zelfs sneller, doordat je minder gestoord wordt. En waar denk je dat die concentratie problemen vandaan komen?

[...]

STOP!!! Je zit teveel in je hoofd, dus minder stof tot nadenken!

Het is gewoon tijd voor actie, actie die oplevert wat JIJ wilt. Kies en zet prio's:
Reistijd is killing? Verhuis of ga solliciteren. Ga sowieso thuiswerken, minimaal 1 dag in de week!
Werk is saai? Dump de saaiste onderdelen bij iemand anders (die vindt ze misschien niet saai), of als je omkomt in het werk... laat die zaken eerst afvallen.
Werk is vermoeiend? Wissel vermoeiende taken af met ontspannende taken, ongeacht deadlines. Geen lunch skippen, geen onbetaald/ondergewaardeerd overwerk meer. 40 uur werkweek betekent MAX. 36 uur inplannen.
Pak je verantwoordelijkheid! Dus, ja: "deze bug ga ik oplossen", nee: "ik ga eerst alles doen wat niet mijn werk is, voordat ik toekom aan mijn werk". Maar ook: "ik heb vandaag 7 uur productief gewerkt... tijd voor een uurtje iets leuks of iets dat mij daadwerkelijk iets oplevert"

Simpel gezegd, elke actie die je vanaf nu doet, doe hem weer eens bewust en voor jezelf en niet voor een ander.

Ik zie het als een ander soort mentaal zwaar. Ja, een militair heeft het mentaal zwaar, dat snap ik ook. Maar een programmeur doet zijn werk vooral in zijn hoofd, dingen op de automatische piloot doen dat gaat gewoon niet, terwijl dat ook wel eens fijn kan zijn. Nu ben ik constant problemen/bugs aan het oplossen, uitzoeken hoe een systeem werkt, etc. Ik ervaar het als mentaal zwaar werk in ieder geval en heb s’avonds altijd even “alone-time” nodig om bij te komen. En standje minimaal? Ja, dat doe ik soms wel, maar dan stapelt het werk zich alleen maar op. Ik heb er zowel op korte als op lange termijn in ieder geval niets aan. Als enige programmeur binnen de organisatie moet je toch wat

Thuiswerken zou ik graag doen, en ook al erg vaak aangegeven, maar dit ziet de werkgever niet zitten helaas (zie boven). Gestoord wordt ik inderdaad wel vaak tijdens mijn werk (letterlijk en figuurlijk), daar komen de concentratieproblemen ook vandaan, maar het slaapgebrek helpt ook niet echt mee natuurlijk Als jij nog andere dingen kunt aanwijzen dan hoor ik het graag, ik zie het zelf niet altijd…

Dat het tijd voor actie is lijkt me logisch! Ik heb niet voor niks dit topic geopend, waar ik overigens heel erg blij mee ben dat ik dat heb gedaan. Solliciteren is denk ik de enige optie om te krijgen wat ik wil: meer tijd voor mezelf en meer flexibiliteit. Lunch skippen en overwerken doe ik amper. Mijn wandelingetje tussen de middag heb ik ook nodig, anders wordt het s’middags helemaal niks.

Ik heb verschillende redenen waarom ik niet eerder ben gaan solliciteren:
- Ons appartement stond 3 jaar te koop: zonder vast contract (bijna) geen mogelijkheid om wat nieuws te kopen, dit is gelukkig opgelost per 1 juli, dus na de verbouwing/vakantie heb ik de mogelijkheid om stappen te nemen
- Angst, paar keer werkgevers gehad die niet bevielen of (bijna) over de kop zijn gegaan, wat als dit opnieuw gebeurt? Mijn CV wordt alleen maar langer…
- Werk is OK, ben/was redelijk tevreden, maar dit wordt steeds minder, naarmate ik me meer bewust wordt van de situatie (thanks topic!!)
- Wat moet ik in godsnaam gaan doen, weer gaan programmeren? of iets anders dat misschien beter bevalt? En wat? —geen idee—!!

En dat ik te veel in mijn hoofd zit merk ik ook, maar dat is best lastig te doorbreken… tips?

[Blue-eagle]

GertW schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 10:23:
Wow… Wat een reacties zeg.. Het doet me wel goed om te zien dat ik niet alleen ben, ook goede, onderbouwde reacties! Thanks!


[...]

Op welk vlak merk je dat je meer uitdaging krijgt? Ik ben hier altijd wel benieuwd naar, want ik heb nu bij heel wat bedrijven gewerkt, met heel veel verschillende frameworks gewerkt, systemen gebouwd, onderhouden, uitgebreid, maar echt een super leuke uitdaging? Ja, bij projecten die een max. paar dagen duren wel, dan is het eind in zicht, maar heb je projecten die weken of zelfs maanden duren? Nee, leuk is anders… En de focus is dan ook niet optimaal en de zin ebt langzaam weg.

Personal experiences follow: Ik heb 10 jaar in het oosten van het land gewerkt, en daar waren mijn collega's de leukste die ik ooit had, maar bijna geen enkele collega deed ook maar iets waarvan ik blij werd. Ze deden hun werk. Zoals ze dat hadden geleerd op school.

Hier in het westen kom ik bij bedrijven terecht waar mijn collega's meer gemotiveerd zijn. Ze werken niet alleen, hun werk is ook hun hobby. Ze ondernemen vanuit zichzelf, houden van innovatie. De projecten hier zijn ook niet langer van het niveau "bakker om de hoek wilt een webshop" maar zijn opeens wereldwijd. Ik bediende opeens 50 miljoen unieke bezoekers per dag in plaats van 100 gebruikers per week.

Disclaimer: Dat is mijn ervaring, ik zeg niet dat dit een absoluut feit is

En er zijn hier in de randstad genoeg van die hippe start-ups. Het leuker daarvan is dat het vaak geen langere periodes zijn. Als developer ben je hier volgende week alweer aan een nieuwe baan als je wilt dus het is ook niet echt gevaarlijk. Werken aan innovatieve producten met innovatieve technologie en gedreven mensen kan enorm stimulerend en leerzaam zijn.

Business Intelligence, ok… Wat houdt dat precies in? Klinkt mooi, maar kan me er geen voorstelling bij maken wat het nu is… (Ben niet zo’n ster in job titles e.d.). Tester zijn lijkt me dodelijk saai

Business Intelligence kan je ook met Google wel vinden lijkt me Zoals ik het ken zijn het mensen die rauwe data interpreteren voor zakelijke doeleinden. Dus de Google Analytics statistieken van een website interpreteren en daar de nodige technieken op toepassen om tot een meetbaar resultaat te komen waarna je beslissingen kan maken welke wijzigingen je wilt oppakken.

Bijvoorbeeld.

Sommige woonplaatsen/provincies hebben inderdaad meer als andere… Ik zit in Drenthe, waar ook niet heel veel is. Gelukkig wel onderin, dus Zwolle e.d. is goed bereikbaar. Ben het wel met je eens dat weinig keus kan stagneren!

Zwolle is leuker, daar zitten toffe bedrijven zoals Figlo. En ook in Deventer heb je een paar leuke bedrijven. En ook in Arnhem als je meer naar het zuiden gaat. De mindset en de sfeer die ik hier in het westen ervaar is wel totaal anders.

Persoonlijk zou ik–in Nederland–alleen nog maar Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, en alles daartussen overwegen. Hilversum en Den Haag zijn ook nog acceptabel. Tip: Koop een motor, maakt files leuker

[DJ Henk]

TheGhostInc schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 00:40:
Luchtigere afwisseling?
Ik weet niet helemaal hoe ik dit kort en bondig moet neerzetten, maar jouw baan is niet mentaal zwaar! Bijvoorbeeld een militair, die heeft een mentale uitdaging, die komt in situaties terecht waar ons brein niet op is getraind en op is ingericht. Die maakt lange dagen, omdat een oorlog geen lunchpauze neemt.
Als jij jouw werk als lange dagen, diep nadenken en mentaal zwaar karakteriseert, dan is dat waarschijnlijk omdat je dat zelf zo maakt! Of, omdat je je baas toestaat dat zo te maken.
Juist als programmeur kun je vrij makkelijk je tempo aanpassen, waarom niet standje minimaal om wat tijd voor de toekomst te krijgen.

Niet dat je per se een verkeerde conclusie trekt (kunnen we niet weten zonder het dagelijkse werken van OP te zien), maar je zet er wel een extreem tegenover. Er zijn veel meer manieren om mentaal last te hebben van werk dan alleen beschoten worden door jihadisten. Zo bestaat er bijvoorbeeld ook ziets als een bore-out. Inderdaad. Ernstige klachten omdat je je teveel verveelt.

[TheGhostInc]

DJ Henk schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 11:55:
[...]


Niet dat je per se een verkeerde conclusie trekt (kunnen we niet weten zonder het dagelijkse werken van OP te zien), maar je zet er wel een extreem tegenover. Er zijn veel meer manieren om mentaal last te hebben van werk dan alleen beschoten worden door jihadisten. Zo bestaat er bijvoorbeeld ook ziets als een bore-out. Inderdaad. Ernstige klachten omdat je je teveel verveelt.

True true,
maar als iemand 10 jaar werkt, 10 werkgevers heeft gehad, dan begint de kans heel klein te worden dat iemand 10x pech heeft gehad. Zoals ze ook wel zeggen, geluk dwing je af. Daarnaast zijn de symptomen die hij beschrijft eerder in de richting van een burn-out, dan richting een bore-out.

Kort gezegd: ik probeer te TS uit te dagen om de grenzen op te zoeken in de richting die hij wil. Dus laat zijn baas maar 3x NEE zeggen op een verzoek van de TS, in plaats van 'te denken' dat het niet gaat werken en iets anders te zoeken.

[GertW]

Blue-eagle schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 10:37:
...Personal experiences follow:...

Bedankt voor je insights, maar echt randstad lijkt me geen optie vanwege de afstand, tenzij 2 a 3 dagen thuiswerken mogelijk zijn natuurlijk. Ik zal dat eens onderzoeken, maar eerst eens kijken welke kant ik op wil!

Ik merk wel dat ik het veel fijner vind als de sfeer gemoedelijk is en je af en toe “lekker kunt zeuren” onder elkaar. Een lolletje op zijn tijd vind ik wel belangrijk, maar ik ben niet iemand die je moet verplichten tot na-zitten op vrijdag, na werktijd. Mensen die hun werk als hobby zien, tja… Dat ligt niet altijd goed. Als je een clubje met zulke mensen hebt, dan wordt er ook vaak veel/vrijwillig overgewerkt (is mijn ervaring). Doe je daar niet (genoeg) aan mee, dan pas je niet in het team en loopt het allemaal niet lekker.

DJ Henk schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 11:55:
Niet dat je per se een verkeerde conclusie trekt (kunnen we niet weten zonder het dagelijkse werken van OP te zien), maar je zet er wel een extreem tegenover. Er zijn veel meer manieren om mentaal last te hebben van werk dan alleen beschoten worden door jihadisten. Zo bestaat er bijvoorbeeld ook ziets als een bore-out. Inderdaad. Ernstige klachten omdat je je teveel verveelt.

Zoals ik hierboven ook al heb uitgelegd, ik zie het als een ander soort mentaal zwaar. Ja, een militair heeft het mentaal zwaar, dat snap ik ook. Maar een programmeur doet zijn werk vooral in zijn hoofd, dingen op de automatische piloot doen dat gaat gewoon niet, terwijl dat ook wel eens fijn kan zijn. Nu ben ik constant problemen/bugs aan het oplossen, uitzoeken hoe een systeem werkt, etc. Ik ervaar het als mentaal zwaar werk in ieder geval en heb s’avonds altijd even “alone-time” nodig om bij te komen. De werk problemen blijven niet in mijn hoofd spoken gelukkig, dat kan ik goed van me afzetten, maar ik wordt mentaal moe van mijn werk en haal er niet veel voldoening uit.

TheGhostInc schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 12:14:
True true,
maar als iemand 10 jaar werkt, 10 werkgevers heeft gehad, dan begint de kans heel klein te worden dat iemand 10x pech heeft gehad. Zoals ze ook wel zeggen, geluk dwing je af. Daarnaast zijn de symptomen die hij beschrijft eerder in de richting van een burn-out, dan richting een bore-out.

Kort gezegd: ik probeer te TS uit te dagen om de grenzen op te zoeken in de richting die hij wil. Dus laat zijn baas maar 3x NEE zeggen op een verzoek van de TS, in plaats van 'te denken' dat het niet gaat werken en iets anders te zoeken.

Ik heb in de afgelopen 10 jaar geen 10x pech gehad Ik heb bijvoorbeeld 3 jaar bij een bedrijf gewerkt waar het goed beviel, had ook een vast contract, maar waar ik vanwege het (lage) salaris ben weg gegaan. Er kon niets bij, ondanks herhaaldelijk vragen. Bedrijven gehad waar het niet beviel vanwege de sfeer of het werk zelf, en een paar keer pech… Beviel goed, maar moest eruit vanwege een terugloop in opdrachten. Buiten de paar keer pech die ik heb gehad, heb ik een switch altijd zelf geïnitieerd, dus in zekere zin probeer ik mijn geluk ook af te dwingen.

Als ik iets wil dan doe ik er alles aan om dit voor elkaar te krijgen, je wilt niet weten hoe vaak ik heb geprobeerd om thuiswerken bespreekbaar te maken, dit is niet bij 3x gebleven Ook andere dingen gaan hier moeizaam, ik wacht bijvoorbeeld al een paar maand op een nieuwe bureaustoel omdat ik last krijg/heb van mijn benen en rug, elke week zit ik ze weer achter de broek aan. Nu is eindelijk gisteren een nieuwe bureaustoel besteld en die komt als het goed is vandaag binnen. Had ik er niet achteraan gezeten, dan was die nieuwe bureaustoel nooit gekomen. Een dagje vrij vragen is ook altijd moeizaam bijvoorbeeld en werkgever geeft je altijd het idee dat je teveel vrij vraagt (hij werkt tenslotte 14 uur per dag, net als de bedrijfsleider)... En zo heb ik nog wel meer voorbeelden. Er zijn ook wel minder belangrijke dingen die ik graag geregeld wil hebben maar daar neem ik de moeite niet meer voor omdat het zoveel moeite kost om het daadwerkelijk voor elkaar te krijgen.

Dus ja, misschien heb ik wel een beetje last van een burn-out, ik ben in ieder geval niet helemaal burnt-out gelukkig!

Oplossen gaat het bij dit bedrijf in ieder geval niet worden dus ik ga op zoek naar een nieuwe uitdaging. Maar wel een uitdaging waar ik 100% achter sta. Of dit een eigen onderneming gaat worden full-time of part-time, of een andere baan in een andere sector, dat weet ik nog niet, maar ik denk wel dat ik het full-time programmeren achter me ga laten. Het wordt een leuke zoektocht in ieder geval, en alleen al de gedachte daaraan geeft me meer energie!

[Falastine]

Ga 1 dag in de week minder werken. En ga eens simpel werk doen ict mbo leerlingen bijvoorbeeld lesgeven. Die stap heb ik zelf ook genomen ik ben het zelfs vrijwillig gaan doen. Daarna kreeg ik een baan aangeboden. Beste keus in mijn leven geweest. Straks weer van 4 juli tot 1 sept vrij

[_vision]

GertW schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 13:26:
[...]
De werk problemen blijven niet in mijn hoofd spoken gelukkig, dat kan ik goed van me afzetten, maar ik wordt mentaal moe van mijn werk en haal er niet veel voldoening uit.

Volgens mij is dit het overduidelijke teken dat jij je werk gewoon niet leuk vindt. Ik ben consultant en heb ook eens een opdracht gedaan waar ik mentaal moe van werd. Ik vond het type opdracht niet leuk, te technisch naar mijn smaak. Combineer dat met een bepaalde moeilijkheidsfactor (dus inderdaad geen routinewerk) en je bent aan het einde van de dag 'drained'. Geen energie meer...

Het punt is: je hoeft helemaal niet mentaal moe te worden van intellectueel / analytisch werk. Ik heb recent een IT strategie opdracht met 2 collega's gedaan. Qua inhoud het meest lastige wat ik heb gedaan, maar geen moment had ik last van een 'energy drain'. Integendeel, ik kreeg er energie van ondanks soms werktijden tot 23:00 uur om een conceptrapport voor de CEO op te leveren.

[TheGhostInc]

GertW schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 13:26:
[...]
Als ik iets wil dan doe ik er alles aan om dit voor elkaar te krijgen, je wilt niet weten hoe vaak ik heb geprobeerd om thuiswerken bespreekbaar te maken, dit is niet bij 3x gebleven Ook andere dingen gaan hier moeizaam, ik wacht bijvoorbeeld al een paar maand op een nieuwe bureaustoel omdat ik last krijg/heb van mijn benen en rug, elke week zit ik ze weer achter de broek aan. Nu is eindelijk gisteren een nieuwe bureaustoel besteld en die komt als het goed is vandaag binnen. Had ik er niet achteraan gezeten, dan was die nieuwe bureaustoel nooit gekomen. Een dagje vrij vragen is ook altijd moeizaam bijvoorbeeld en werkgever geeft je altijd het idee dat je teveel vrij vraagt (hij werkt tenslotte 14 uur per dag, net als de bedrijfsleider)... En zo heb ik nog wel meer voorbeelden. Er zijn ook wel minder belangrijke dingen die ik graag geregeld wil hebben maar daar neem ik de moeite niet meer voor omdat het zoveel moeite kost om het daadwerkelijk voor elkaar te krijgen.

Dus ja, misschien heb ik wel een beetje last van een burn-out, ik ben in ieder geval niet helemaal burnt-out gelukkig!

Precies, maar het betekent ook dat de 'energy drain' er nog steeds is. Dan is het lastig om te 'soul search'-en. Zorg ervoor dat je voldoende ruimte creëert om dat burn-out gevoel wat af te bouwen.

Maar nog even terug naar je huidige werk. Er is niks wat je 'stopt' om de grenzen op te zoeken aan de kant van 'minimale' inzet, wat een goede oefening kan zijn. Het ergste wat je kan gebeuren is dat je wordt ontslagen.... ideaal als je daarna voor jezelf begint, met je ontslagvergoeding/WW/...
Ik bedoel overigens niet ruzie zoeken, maar wel een keer je arbeidsvoorwaarden/medewerkersboek doorlezen en bijvoorbeeld de vrije dag procedure doornemen. En dan dus vrije dagen inschieten (neem een paar keer een dagje vrij) op de correcte manier.
Maar bijvoorbeeld ook met je stoel.... om 14:00 last van je rug/benen?.... ziek melden en naar huis eventueel via de dokter! Al tijden een nieuwe muis aangevraagd en RSI klachten? PC uitzetten als je teveel last hebt van de klachten. Je baas heeft iets meer verantwoordelijkheid dan alleen 'je salaris betalen'.
Er zijn maar weinig beroepen die lichamelijke klachten waard zijn!

Ik heb zelf ook geen moeite met 14 uur werken voor een baas, zelfs als er maar 8 uur betaald worden, maar die bereidheid verdwijnt als sneeuw voor de zon zodra ik gehinderd wordt in het uitvoeren van mijn werk. Dat betekent echt niet dat ik direct €5000 aan hardware eis als ik een keer jeuk heb, maar als mijn baas besluit dat hij geen zin heeft om een muis te vervangen die niet goed werkt, dan ben ik al bijna klaar.
Zoals een bedrijf die een servicemonteur op zijn eerste dag zonder gereedschap naar de klant stuurde en zelf bij de praxis gereedschap moest gaan halen (en voorschieten!). Ik had hem gelijk gegeven als hij naar het kantoor was gereden en direct zijn ontslag had ingediend.

[GertW]

Falastine schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 13:31:
Ga 1 dag in de week minder werken. En ga eens simpel werk doen ict mbo leerlingen bijvoorbeeld lesgeven. Die stap heb ik zelf ook genomen ik ben het zelfs vrijwillig gaan doen. Daarna kreeg ik een baan aangeboden. Beste keus in mijn leven geweest. Straks weer van 4 juli tot 1 sept vrij

Een dag in de week minder werken zou ik graag doen, maar dan komt het financieel niet goed. Ouderschapsverlof heb ik ook aan gedacht (heb ik nog niet opgenomen voor beide kinderen), maar ook dan loop ik inkomsten mis die hier hard nodig zijn helaas.

_vision schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 13:49:
[...]


Volgens mij is dit het overduidelijke teken dat jij je werk gewoon niet leuk vindt. Ik ben consultant en heb ook eens een opdracht gedaan waar ik mentaal moe van werd. Ik vond het type opdracht niet leuk, te technisch naar mijn smaak. Combineer dat met een bepaalde moeilijkheidsfactor (dus inderdaad geen routinewerk) en je bent aan het einde van de dag 'drained'. Geen energie meer...

Het punt is: je hoeft helemaal niet mentaal moe te worden van intellectueel / analytisch werk. Ik heb recent een IT strategie opdracht met 2 collega's gedaan. Qua inhoud het meest lastige wat ik heb gedaan, maar geen moment had ik last van een 'energy drain'. Integendeel, ik kreeg er energie van ondanks soms werktijden tot 23:00 uur om een conceptrapport voor de CEO op te leveren.

Nou ja, ik denk wel dat je daar de spijker op zijn kop slaat. Ik ben nu al 10 jaar aan het programmeren, waarbij het me bij sommige werkgevers een stuk beter is bevallen dan bij andere. Waar ik nu zit is geen dieptepunt, het is wel OK. Ik denk dat ik het heb geaccepteerd en dat ik roei met de riemen die ik heb. Maar om nou te zeggen dat ik het werk dat ik doe echt super leuk vind? Nee… Dat niet! Door alle reacties realiseer ik me dat je van werk ook energie kunt krijgen en dat heb ik al heel lang niet gehad. En dat is wel iets dat ik graag terug wil. Logisch inderdaad dat ik helemaal drained ben aan het einde van de dag, zelfs op een dag waarin ik niets heb uitgevoerd, die zijn er namelijk ook bij omdat ik me gewoon slecht kan concentreren op wat er moet gebeuren.

TheGhostInc schreef op woensdag 10 juni 2015 @ 14:22:
[...]

Precies, maar het betekent ook dat de 'energy drain' er nog steeds is. Dan is het lastig om te 'soul search'-en. Zorg ervoor dat je voldoende ruimte creëert om dat burn-out gevoel wat af te bouwen.

Maar nog even terug naar je huidige werk. Er is niks wat je 'stopt' om de grenzen op te zoeken aan de kant van 'minimale' inzet, wat een goede oefening kan zijn. Het ergste wat je kan gebeuren is dat je wordt ontslagen.... ideaal als je daarna voor jezelf begint, met je ontslagvergoeding/WW/...
Ik bedoel overigens niet ruzie zoeken, maar wel een keer je arbeidsvoorwaarden/medewerkersboek doorlezen en bijvoorbeeld de vrije dag procedure doornemen. En dan dus vrije dagen inschieten (neem een paar keer een dagje vrij) op de correcte manier.
Maar bijvoorbeeld ook met je stoel.... om 14:00 last van je rug/benen?.... ziek melden en naar huis eventueel via de dokter! Al tijden een nieuwe muis aangevraagd en RSI klachten? PC uitzetten als je teveel last hebt van de klachten. Je baas heeft iets meer verantwoordelijkheid dan alleen 'je salaris betalen'.
Er zijn maar weinig beroepen die lichamelijke klachten waard zijn!

Ik heb zelf ook geen moeite met 14 uur werken voor een baas, zelfs als er maar 8 uur betaald worden, maar die bereidheid verdwijnt als sneeuw voor de zon zodra ik gehinderd wordt in het uitvoeren van mijn werk. Dat betekent echt niet dat ik direct €5000 aan hardware eis als ik een keer jeuk heb, maar als mijn baas besluit dat hij geen zin heeft om een muis te vervangen die niet goed werkt, dan ben ik al bijna klaar.
Zoals een bedrijf die een servicemonteur op zijn eerste dag zonder gereedschap naar de klant stuurde en zelf bij de praxis gereedschap moest gaan halen (en voorschieten!). Ik had hem gelijk gegeven als hij naar het kantoor was gereden en direct zijn ontslag had ingediend.

Jup, die energy drain is er nog steeds, en daar moet ik van af. De enige manier om dat op te lossen is een andere baan ben ik bang, want hier verandert het toch niet. Wel kan ik proberen om de weekenden beter te gebruiken, maar eerst verhuizen, dat zal ook wel de nodige energie opleveren, want we gaan er heel erg op vooruit!

En mijn huidige werk, en grenzen op zoeken qua minimale inzet, tja… Wat als ik ontslagen wordt (ik heb een vast contract)? Zo lang dit geen ontslag op staande voet wordt, dan is het probleem minder groot, maar wordt het dit wel, dan heb je dus geen recht op WW enzo he. En een ontslagvergoeding bij ontslag met gegronde reden? Ik denk niet dat je die krijgt… Als het goed is heb je dan al meerdere waarschuwingen gehad en is er dus echt wel een goede reden om je ontslag aan te vragen. Dus ik weet niet of dit wel zo’n goed idee is. Met 70% van mijn huidige loon (WW dus) hebben we ook een probleem. Er staat hier qua arbeidsvoorwaarden e.d. niet zoveel op papier, ook de vrije dag procedure niet, dat is mailen naar de werkgever+bedrijfsleider en hopen dat je antwoord krijgt. Ik snap dat het voorbeelden zijn, maar dan heb je meer een beeld bij hoe het er hier aan toe gaat

Qua stoel en last van rug en benen, ja, daar had ik inderdaad wat strakker in kunnen zijn. In fact, de stoel is er nog niet, dus ik kan het er wel eens op aan laten komen Ik ben me ervan bewust dat mijn werkgever meer verantwoordelijkheden heeft, ik heb wat dat betreft al genoeg shit meegemaakt bij de verschillende werkgevers (in al die tijd eigenlijk maar twee hele goede werkgevers gehad). Lichamelijke klachten zijn het inderdaad niet waard!

Als ik 14 uur voor een baas moet draaien terwijl er maar 8 uur wordt betaald? Dan moet die compensatie er toch op een andere manier komen anders dan sta ik er niet voor open. Is het incidenteel, bij bijvoorbeeld een verhuizing van het bedrijf, dan doe ik daar ook niet moeilijk over, maar overwerk gebeurt mijns inziens bijna altijd door een falende planning. Maar goed, als je je werk geweldig vind, je er heel veel plezier in hebt enzo, dan snap ik het wel dat je er ineens niet zo moeilijk meer over doet. Wat er bij mij nog meer aan vast hangt is dat ik mijn vrije tijd erg belangrijk vind, maar ook dit komt misschien wel omdat ik niet goed op mijn plek zit, en is dit misschien anders als je een geweldige baan hebt. Neemt niet weg dat de kinderen er ook nog zijn, en ik die ook de tijd en aandacht wil geven die ze verdienen. Ik wil geen weekend papa zijn.

[DJ Henk]

GertW schreef op donderdag 11 juni 2015 @ 08:01:
En mijn huidige werk, en grenzen op zoeken qua minimale inzet, tja… Wat als ik ontslagen wordt (ik heb een vast contract)?
...
Met 70% van mijn huidige loon (WW dus) hebben we ook een probleem

Ik vind dit toch wel een veelzeggend stukje voor je manier van redeneren. 'Minimale inzet' klinkt wat negatief, maar volgens mij heeft TheGhostInc heeft het over opnieuw voor jezelf beslissen wat je vindt dat redelijk is dat je werkgever van je kan verwachten en andersom. Uit wat je vertelt lijkt het inderdaad slim om dat eens opnieuw te bedenken. Maar jij zit binnen een paar zinnen al werkeloos thuis en kan de rekeningen niet meer betalen.

(Om je gerust te stellen voor wat betreft die arbeidsvoorwaarden: in Nederland kom je als werkgever echt niet zomaar af van een werknemer in vaste dienst, ook al staat er bijna niks op papier.)

Als je altijd alleen maar beren op de weg ziet kom je nooit ergens. Het kan best zijn dat je angsten/twijfels terecht zijn, maar dat kun je niet nu al weten. Als voorbeeld: je vraagt je af of je c.v. niet te lang wordt als je weer van baan verandert. Dat zou misschien kunnen. Maar het is ook zo dat minder reistijd een hele goede reden is om elders te solliciteren. Welke van de twee zwaarder weegt weet je pas als je vijf keer gesolliciteerd hebt en wel/niet afgewezen bent. Daarvoor zijn het alleen vermoedens. En als je alleen vanwege het vermoeden een mogelijkheid uitsluit, dan kom je nergens, want er zijn altijd wel redenen te verzinnen waarom iets zou mislukken.

Overigens vind ik het wel slim om de dingen een voor een aan te pakken, dus eerst die verhuizing, inderdaad.

[GertW]

DJ Henk schreef op donderdag 11 juni 2015 @ 09:25:
[...]


Ik vind dit toch wel een veelzeggend stukje voor je manier van redeneren. 'Minimale inzet' klinkt wat negatief, maar volgens mij heeft TheGhostInc heeft het over opnieuw voor jezelf beslissen wat je vindt dat redelijk is dat je werkgever van je kan verwachten en andersom. Uit wat je vertelt lijkt het inderdaad slim om dat eens opnieuw te bedenken. Maar jij zit binnen een paar zinnen al werkeloos thuis en kan de rekeningen niet meer betalen.

(Om je gerust te stellen voor wat betreft die arbeidsvoorwaarden: in Nederland kom je als werkgever echt niet zomaar af van een werknemer in vaste dienst, ook al staat er bijna niks op papier.)

Als je altijd alleen maar beren op de weg ziet kom je nooit ergens. ...Daarvoor zijn het alleen vermoedens....

Misschien komt het zo over, maar ik zie zeker niet alleen maar beren op de weg. Ik snap dat het vooral vermoedens en what-ifs zijn.

Bij eerdere sollicitaties heb ik gemerkt dat er al vragen zijn gesteld over/twijfels over de lengte van mijn CV, dus geheel ongegrond is het niet Wel heb ik het altijd goed kunnen onderbouwen en de twijfels weten weg te nemen. Of dat nog zo is als mijn CV nog langer wordt? Dat weet ik niet. Dat weet niemand en zal ook verschillen per werkgever. Wat wel zo is, is dat ik door mijn ervaringen voorzichtiger ben geworden, maar ook een beetje onzekerder. Een paar verkeerde keuzes en een paar keer pech maakt je gewoon wat onzekerder hierin, maar dit is wel iets waar ik vrij makkelijk overheen stap. Ik weet tenslotte waar ik het voor doe, en dat is me veel waard.

Ook weet ik dat je in Nederland niet eenvoudig op straat wordt gezet en als werknemer veel rechten hebt. Ik heb al het een en ander meegemaakt, dus heb ervaring Daar ben ik ook niet zo bang voor, maar neemt niet weg dat het niet door mijn hoofd speelt.

Voor wat betreft het 'minimale inzet' stukje, ik kan me er wel in vinden, en ga er ook zeker wat mee doen. Uiteraard op mijn eigen manier, maar dat is logisch. Dat is wel iets waar ik nu al mee ga beginnen, dat hoeft niet te wachten tot na de verhuizing. Rigoureuzere stappen komen later wel

[TheGhostInc]

GertW schreef op donderdag 11 juni 2015 @ 09:50:
[...]
Voor wat betreft het 'minimale inzet' stukje, ik kan me er wel in vinden, en ga er ook zeker wat mee doen. Uiteraard op mijn eigen manier, maar dat is logisch. Dat is wel iets waar ik nu al mee ga beginnen, dat hoeft niet te wachten tot na de verhuizing. Rigoureuzere stappen komen later wel

Je merkt bij jezelf al wat 'resultaten uit het verleden' doen met je hoofd. Maar gelukkig bieden ze geen garantie voor de toekomst
Bij je oude baas kun je dus prima nog wat (andere) ervaringen op doen zonder verstrekkende consequenties. Dat geeft je mogelijk wat meer zelfvertrouwen in je volgende uitdaging.

Als je dadelijk je ontslagbrief inlevert, zorg er dan alvast voor dat zij niet verbaasd kunnen zijn en het gewoon konden zien aankomen. Anders heb je duidelijk nog niet genoeg 'geluid' gemaakt.

[GertW]

TheGhostInc schreef op donderdag 11 juni 2015 @ 11:28:
[...]



Je merkt bij jezelf al wat 'resultaten uit het verleden' doen met je hoofd. Maar gelukkig bieden ze geen garantie voor de toekomst
Bij je oude baas kun je dus prima nog wat (andere) ervaringen op doen zonder verstrekkende consequenties. Dat geeft je mogelijk wat meer zelfvertrouwen in je volgende uitdaging.

Als je dadelijk je ontslagbrief inlevert, zorg er dan alvast voor dat zij niet verbaasd kunnen zijn en het gewoon konden zien aankomen. Anders heb je duidelijk nog niet genoeg 'geluid' gemaakt.

Jup, dat merk ik inderdaad, en krijg dit inzicht vooral door dit topic, dus ben erg blij met alle ideeën en inzichten. Die helpen me echt!

Dat ze het gaan zien aankomen dat gaat een feit worden, heb er nu al zin in, haha...

[JBplap]

GertW schreef op donderdag 11 juni 2015 @ 11:45:
[...]


Jup, dat merk ik inderdaad, en krijg dit inzicht vooral door dit topic, dus ben erg blij met alle ideeën en inzichten. Die helpen me echt!

Dat ze het gaan zien aankomen dat gaat een feit worden, heb er nu al zin in, haha...

Wat ik me dan afvraag of dat nieuwe huis wel op een handige plek gekocht is?
Had dat niet dichter bij het werk gekunt?
Want schijnbaar kan het werk niet dichter bij komen, dan maar jij dichter bij het werk.

Soms is het ook wel kiezen of delen, je kunt niet alles hebben.

Overigens als je met 70% van je inkomen het al niet red dan lijkt me wat beter naar je financiën kijken ook geen slecht plan, 30% marge is al niet veel. Daar lopen in W&I ook wel wat topics over (oa financiële onafhankelijkheid). Meer ruimte op dit gebied laat je dan ook makkelijk 32u werken of switchen etc.

Want gelijk met je nieuwe 'hobby' geld moeten verdienen is ook slecht plan. Grote kans dat dat niet gaat lukken en je er de lol ook in verliest. Je moet dan iets doen wat je leuk vind en als je er na x tijd wat geld mee verdiend is het mooi meegenomen, maar dat moet niet het doel zijn.

[GertW]

JBplap schreef op vrijdag 12 juni 2015 @ 11:45:
[...]


Wat ik me dan afvraag of dat nieuwe huis wel op een handige plek gekocht is?
Had dat niet dichter bij het werk gekunt?
Want schijnbaar kan het werk niet dichter bij komen, dan maar jij dichter bij het werk.

Soms is het ook wel kiezen of delen, je kunt niet alles hebben.

Overigens als je met 70% van je inkomen het al niet red dan lijkt me wat beter naar je financiën kijken ook geen slecht plan, 30% marge is al niet veel. Daar lopen in W&I ook wel wat topics over (oa financiële onafhankelijkheid). Meer ruimte op dit gebied laat je dan ook makkelijk 32u werken of switchen etc.

Want gelijk met je nieuwe 'hobby' geld moeten verdienen is ook slecht plan. Grote kans dat dat niet gaat lukken en je er de lol ook in verliest. Je moet dan iets doen wat je leuk vind en als je er na x tijd wat geld mee verdiend is het mooi meegenomen, maar dat moet niet het doel zijn.

Het nieuwe huis is voor ons juist op een handige plek gekocht, om verschillende (persoonlijke) redenen. Tuurlijk, het had dichter bij het huidige werk gekund, maar er zijn genoeg mogelijkheden dichterbij, zeker met een beetje geduld. Ik werk namelijk om te leven, ik leef niet om te werken.

De keuze voor deze werkgever is vooral genomen op basis van 3 belangrijke redenen destijds: direct vast contract na proeftijd, een functie die me erg aansprak en een redelijk goed salaris. Ik had daar de reistijd wel voor over. Vooral het eerste punt was/is erg belangrijk voor ons ivm een appartement dat onder water stond/staat en we toch graag wilden verkopen. Verkopen zonder een vast contract zou betekenen dat het erg lastig zou zijn om een nieuwe hypotheek te krijgen, zeker als er ook nog een restschuld meegefinancierd moest worden.

Hadden we de woning verkocht zonder dat ik een vast contract had (en dus geen nieuw huis konden kopen), dan hadden we de restschuld in een persoonlijke lening moeten steken met de daar bij horende torenhoge rente. Ook hadden we moeten gaan huren wat op de eerste plek al veel duurder is dan kopen, en ook nog eens lastig te vinden zonder de hoofdprijs te betalen.

Ik heb de kans dus gegrepen door voor deze werkgever te gaan werken, zodat we (na de verkoop) verder konden met ons leven, dit klinkt heel doem-denkend misschien, maar in het huidige appartement werden we gillend gek vanwege het ruimtegebrek (er is niet eens een eigen kamer voor de jongste spruit). Waar een wil is, is een weg, maar dit was gewoon geen jaren meer vol te houden.

Spijt heb ik geen moment gehad, want het komt nu allemaal mooi op zijn plek. Daarnaast gaan we, ondanks de hogere totale hypotheek én het meefinancieren van een (gedeeltelijke) restschuld, fors omlaag in maandelijkse kosten!

De keuzes die we maken doen we altijd erg bewust gelukkig, en dit was een kans die ik niet kon laten schieten, en waar ik tot nu toe erg blij mee ben. Als de verhuizing en alles achter de rug is kan ik rustig gaan rondkijken wat mijn volgende stap wordt. Ik heb geen haast, als het maar een goede keus is, vooral voor de wat langere termijn. Desondanks moet je soms keuzes maken die het je op kortere termijn een stuk makkelijker/fijner maken. Als je je in je eigen huis niet meer fijn voelt en dus echt gek wordt, dan moet er wat gebeuren, en dat hebben we gedaan.

Je kunt inderdaad niet altijd alles hebben dat je wilt, daarom rij ik ook niet in een BMW, maar in een klein zuinig koekblikje en gaan we niet in een vrijstaand huis wonen, maar in een "gewone" rijtjeswoning, waar ik overigens heel erg tevreden mee ben. En nogmaals, ik werk om te leven, ik leef niet om te werken. Leven doe ik thuis

Wat salaris betreft, met 70% zullen we het, met wat aanpassingen, uiteindelijk wel redden, maar je moet het wel een beetje verstandig blijven bekijken, wat reserves overhouden en wat kunnen sparen voor als er wat gebeurt dat niet is gepland. Financiën zijn we erg bewust mee bezig, dit zit wel goed. 30% marge (netto) overhouden van je salaris vind ik persoonlijk trouwens wel fors, ik ken weinig gezinnen die dit hebben, zonder dat beide partners vrijwel full-time aan het werk zijn. Neemt niet weg dat meer financiële ruimte heel erg prettig is!!

Gelijk geld verdienen met een hobby is overigens ook niet de bedoeling, we doen alles lekker rustig aan. Een eigen zaak hoeft bijvoorbeeld je hobby ook niet te zijn, zolang je het maar leuk vind. Een hobby is ook om het leuk te vinden en je te vermaken en hoeft niet perse geld op te leven, het mag zelfs geld kosten, daar is het een hobby voor!

[Lethalis]

Tsja, ik ben ooit 36 uur ipv 40 gaan werken. En sindsdien ben ik meer uren met mijn vak bezig per week dan daarvoor

Het probleem met werken is dat het uiteindelijk altijd productiewerk is. Als je van deadline naar deadline hopt dan is de lol er al snel vanaf.

Door minder uren te werken, ben ik in mijn vrije tijd weer de uitdaging gaan zoeken in het programmeren. Kijken of dingen anders kunnen. Andere talen en frameworks uitproberen. Linux en OS X gebruiken ipv Windows. Ga zo maar door. Ik ben zelfs weer gaan studeren.

Kortom: ik vind het vak ontzettend leuk en ben gewoon een diehard programmeur dus.

Het is werken in het algemeen dat vrijwel altijd vervelend wordt In het gemiddelde project zit misschien 25% uitdaging en 75% domweg uitvoerwerk waar je niet omheen kan (en het liefste aan iemand anders geeft).

Misschien wordt het ook tijd dat ik een Team Lead of iets dergelijks word (ben nu 34). Dan kan ik het domme werk delegeren

[ Voor 9% gewijzigd door Lethalis op 13-06-2015 16:29 ]

[GertW]

Lethalis schreef op zaterdag 13 juni 2015 @ 16:27:
Tsja, ik ben ooit 36 uur ipv 40 gaan werken. En sindsdien ben ik meer uren met mijn vak bezig per week dan daarvoor

Het probleem met werken is dat het uiteindelijk altijd productiewerk is. Als je van deadline naar deadline hopt dan is de lol er al snel vanaf.

Door minder uren te werken, ben ik in mijn vrije tijd weer de uitdaging gaan zoeken in het programmeren. Kijken of dingen anders kunnen. Andere talen en frameworks uitproberen. Linux en OS X gebruiken ipv Windows. Ga zo maar door. Ik ben zelfs weer gaan studeren.

Werk blijft uiteindelijk altijd productiewerk inderdaad! Minder werken blijft me erg aanspreken, ik hoor het ook steeds meer om me heen. Toch maar eens goed gaan uitzoeken of en hoe dit te realiseren is!

PS. Ik heb eindelijk een nieuwe (gebruikte ) stoel!

[ Voor 19% gewijzigd door GertW op 15-06-2015 08:05 ]

[GertW]

Zo, inmiddels zijn we anderhalve maand verder, waarin een hoop is gebeurd. Vanwege alle reacties doe ik toch maar eens even een update.

• [POS] We hebben flink geklust en zijn verhuist naar onze nieuwe woning
• [NEG] Heb een week extra verplichte vakantie moeten nemen (met protest), waardoor mijn dagen bijna op zijn
• [NEG] Heb er onverwachts een collega bij gekregen op de afdeling en zijn van 2 naar 3 man gegaan, zonder overleg met mijn collega en mij. Het nut ontgaat ons ook een beetje.
• [NEG] Uitbetaling van salaris wisselt de laatste periodes... Een paar keer te laat en de laatste keer een week te vroeg

Al met al begin ik een beetje de kriebels te krijgen hier en ga ik actief op zoek naar iets anders. Ik ben me breed aan het oriënteren op alles wat me interessant lijkt en probeer daar vervolgens op gesprek te gaan. Ik zal mijn bevindingen en ervaringen in dit topic bij houden voor diegene die in hetzelfde schuitje zitten als mij, en voor de andere mensen die dit interessant vinden natuurlijk