Gekort op bijstand wegens afzien van partneralimentatie

[Mexxus]

Hi allemaal,

Mijn vrouw en ik liggen in scheiding en hebben een vraag over betaling van partneralimentatie terwijl de alimentatiegerechtigde in de bijstand terecht komt. In het kort is het scenario als volgt:

1. Huwelijk heeft 3 jaar geduurd
2. We hebben een dochtertje die 3 maanden oud was toen wij trouwden. Derhalve schijnt de betaaltermijn voor partneralimentatie toch 12 jaar te zijn omdat het kind door het huwelijk is gewettigd.
3. Ik moet partneralimentatie gaan betalen aan mijn (ex-)vrouw
4. Vrouw komt na het huwelijk zeer waarschijnlijk in de bijstand terecht. Het ontvangen alimentatiebedrag zal worden gekort op haar bijstandsuitkering.
5. Vrouw is bereid om een kortere alimentatiebetaling te accepteren, zeg 6 jaar in plaats van 12.

Nu zag mijn (ex-)vrouw, als zij na het verlopen van de afgesproken alimentatietermijn (6 jaar) gebruik moet maken van de bijstand, gekort worden op haar bijstand omdat ze zelf heeft afgezien van partneralimentatie waar ze wettelijk recht op had. Nu is onze vraag; hoe hoog is die "korting", kortom; hoeveel gaat er dan van haar bijstandsuitkering (percentueel?) af?

[F_J_K]

Klopt AFAIK. (Is ook terecht, anders is het "gratis geld" ten laste vd belastingbetaler. Althans zolang er zoiets als alimentatie bestaat).

Het lijkt me goed om die vraag aan de betreffende gemeente te stellen En desnoods en als relevant misschien via de rechter een kortere periode aantoonbaar nodig laten blijken.

Kan je ex pas weer werken als jullie dochter 15 is? Misschien heb ik als sleutelkind dan een slechte jeugd gehad

Iig sterkte met de scheiding...

[ Voor 3% gewijzigd door F_J_K op 30-04-2015 09:30 ]

[Anoniem: 27535]

Sterker nog, ze komen gewoon alsnog bij jou aankloppen. Zij kan niet afzien van een alimentatie die ze nodig heeft voor onderhoud terwijl ze wel bij de staat wil aankloppen voor geld.

http://www.scheidslijn.nl/partneralimentatie-en-de-bijstand
http://www.alimentatiewij...e-bijstandsuitkering.html

Oftewel: alles dat jij betaalt wordt gekort op de bijstand, en de sociale dienst gaat proberen dat bedrag te maximaliseren. En begrijpelijk ook; zoals F_J_K al zegt is het anders nogal makkelijk de gevolgen van eigen keuzes af te wentelen op de belastingbetaler. Je bent bepaalde verantwoordelijkheden aangegaan, en daar zal je de gevolgen voor moeten dragen.

Slechts als de sociale dienst het niet de moeite vindt om er een procedure voor te starten zal korting plaatsvinden. Als er voldoende te halen is, hoef je daar niet op te rekenen.

[ Voor 16% gewijzigd door Anoniem: 27535 op 30-04-2015 00:27 ]

[Frostbite]

Zij kan afzien van partneralimentatie maar de gemeente zal toch bij jou aankloppen.
Verder zul je ook tot haar 18ste kinderalimentatie moeten gaan betalen aan de moeder. Vanaf 18 -21 jaar aan je dochter zelf. (ik neem aan dat ze daar blijft wonen)

Dat de vrouw maar 6 jaar ivm 12 jaar wil accepteren is prima maar de gemeente zal dan nog steeds bij jou aankloppen om een bedrag daaraan te betalen.

Ook al heb je alles goed geregeld dan nog kan de gemeente geld aan je vragen omdat je ex in de bijstand zit.

Ik heb het zelf ook meegemaakt dat mijn ex afzag van 'partneralimentatie' (ze werkte niet) en ze aanklopte bij de gemeente. Hoewel ik al kinderalimentatie betaalde kon ik toch mooi salarisstroken naar de gemeente sturen (en ook nog even die van mijn nieuwe partner ...) Uiteindelijk was mijn draagkracht na betaling kinderalimentatie van dien aard dat ik gelukkig niets hoefde te betalen aan de gemeente.

Ik heb toen e.a. nagevraagd en het klopt dat de gemeente dit mag doen. Die hebben niets te maken met afspraken wat betreft de scheiding. Het had zomaar dus kunnen zijn dat ik een bedrag aan mijn ex moet betalen (kinderalimentatie) en dan ook nog een bedrag aan de gemeente omdat ze in de bijstand zat....

[Valorian]

Frostbite schreef op donderdag 30 april 2015 @ 00:50:


Ik heb toen e.a. nagevraagd en het klopt dat de gemeente dit mag doen. Die hebben niets te maken met afspraken wat betreft de scheiding. Het had zomaar dus kunnen zijn dat ik een bedrag aan mijn ex moet betalen (kinderalimentatie) en dan ook nog een bedrag aan de gemeente omdat ze in de bijstand zat....

Klinkt ook wel logisch. Als dit niet zo zou werken zou het ook mensen uitnodigen te frauderen, door bijvoorbeeld af te spreken helemaal geen alimentatie te hoeven ontvangen, dan maximale bijstand te krijgen en vervolgens cash nog een aparte regeling treffen met de ex. Lijkt me niet wenselijk.

Desalniettemin begrijp ik ook wel dat de TS oprecht wilt weten hoe hij en zijn ex het maximale uit hun situatie kunnen halen.

[Ardana]

Met de mensen hierboven. Het is logisch dat jullie het onderling zo netjes mogelijk willen regelen, maar zoals jullie dat nu willen doen, gaat dat op kosten van de overheid, en dat lijkt me niet netjes.

Ik vraag me het volgende af (en zou het waarderen als je die vraag door zou spelen naar je ex-vrouw): als zij, door 4-5 dagen per week te werken, net zoveel zou verdienen als zij vanuit de bijstand krijgt, zou zij dan ook afzien van partneralimentatie? In die situatie krijgt ze het er dus netto bij, en heeft ze dus meer te besteden mét alimentatie dan zonder.

Zo ja: dan zit er moreel wel iets in. Zo nee, dan ziet ze er dus enkel vanaf omdat het voor haar toch niks uit maakt, en het is makkelijk kado'tjes geven van andermans geld.

Het spijt me, maar je bent in het huwelijksbootje gestapt, en daar zitten nu eenmaal gevolgen aan.

Ow, en om je vraag te beantwoorden: 100% kan ze gekort worden, of beter gezegd, 100% van wat je zou moeten betalen aan alimentatie kan door de gemeente bij jou gehaald worden. Het maximale bedrag is 70% van het minimumloon: daarboven is geen recht op bijstand meer. Dat komt neer op € 960,83 per maand maximaal.

Stel, zij heeft een baantje waarin zij € 600 verdient, dan zou de bijstand € 360 pm aanvullen en is jouw verplicht bijdrage beperkt tot maximaal die € 360. Zou jij volgens de berekeningen echter maar maximaal € 200 moeten bijdragen, dan is blijft dat jouw maximum, en ontvangt zij vanuit de bijstand nog € 160. Is, in deze situatie, jouw volgens de berekeningen bepaalde bijdrage echter € 500, dan staat het haar vrij om van alles boven die € 360 af te zien.

Overigens mag zij prima met minder genoegen nemen, maar dan moet ze dus geen bijstand aanvragen.

Ik vraag me echter af wat jouw reden is om je kind op te willen laten voeden in een situatie onder de bijstandsnorm... Dat is echte armoede...

[ Voor 37% gewijzigd door Ardana op 30-04-2015 14:19 ]

[Marcva]

Ik vraag me echter af wat jouw reden is om je kind op te willen laten voeden in een situatie onder de bijstandsnorm... Dat is echte armoede...

Ik vermoed dat TS dat helemaal niet wil en dus via de achterdeur alsnog wat geld naar binnen schuift.
Dat heet bijstandsfraude

[IceStorm]

Marcva schreef op donderdag 30 april 2015 @ 13:48:
Ik vermoed dat TS dat helemaal niet wil en dus via de achterdeur alsnog wat geld naar binnen schuift.
Dat heet bijstandsfraude

Het klinkt meer als een situatie waar de TS gewoon niet eerder mee te maken heeft gehad (logischerwijs). En anders nog steeds, kort door de bocht conclusie imho .

Verder eens met alles dat al gezegd is, bijstand is een vangnet. Alle middelen die je aan kunt wenden om in je bestaan te voorzien moet je ook gebruiken. Deze voorliggende voorzieningen kun je geen afstand van doen zonder gevolgen.

[menn0]

Fijn dat de TS hier zo open over is, maar ik ben blij te lezen dat de overheid 100% bij de TS gaat ophalen ookal ziet je ex-vrouw af van de alimentatie. In mijn ogen zou het moreel veel zwaarder bij jou en je vrouw moeten binnendringen dat je deze niet ongebruikelijke situatie toch echt in eerste instantie zelf zou moeten oplossen. En niet gelijk naar de bijstand zoekt/grijpt.
Uiteraard is het voor niemand een pretje die norm en zeker niet als alleenstaande moeder! En ik wil ook zeker niet met haar ruilen. Nog belangrijker zijn de statistieken van alleenstaande bijstandsmoeder voor de maatschappelijke ontwikkeling van jouw kind.

Ik zou dus zoals hierboven wordt gesuggereerd, je ex-vrouw (ruim) boven het bijstandsminium alimentatie gaan betalen en met name voor het welzijn van je kind. UIteraard reist de vraag waarom je vrouw niet tenminste voor 3 dagen in de week een baan zoekt, dat lijkt me het beste voor iedereen. (inc het kind).

Bijstand zou echt het allerlaatste redmiddel moeten zijn en waar men alles voor doet om er van weg te blijven. Die verplichting heb je aan je zelf maar ook aan je landgenoten!

[Question Mark]

Hebbeb jullie, zoals in je vorige topic al werd aangeraden, de alimentatie bedragen laten uitrekenen door een professional?

Wij krijgen nu nl. maar druppelsgewijs wat informatie van je, terwijl de achtergrondinformatie ontbreekt.

Stel dat uit die berekening blijkt dat je ex een behoefte heeft aan partneralimentatie van 1000 euro. Over vijf jaar gaat jullie kind naar school, en kan je ex zonder al teveel problemen wat gaan werken (zonder dat jullie kind daar veel van te leiden heeft). Als ze bv. met drie dagen werk in de week meer verdient dan haar behoefte, vervalt je alimentatieplicht al. Ze kan dan immers zelf voorzien in haar behoefte.

Verder vraag ik me even hardop af waarom je deze vraag hier stelt. Ik mag hopen dat jullie je inmiddels laten voorlichten en bijstaan door een goede mediator. Die had deze vraag zo kunnen beantwoorden.