Dido schreef op maandag 27 april 2015 @ 19:11:
[...]
Zohe, in 1934 nog! Dat is maar 81 jaar geleden. In Nederland zijn veel mensen al vergeten wat er 70 jaar geleden gebeurd is, maar jij verwacht dat mensen in een half ontwikkelingsland allerlei maatregelen gaan nemen om hun huizen veiliger te maken voor het geval er iets gebeurd dat vier generaties geleden "ook al eens" gebeurd is?
Wat denk jij dat prioriteit heeft? Een dak boven je hoofd, of een duurder, high-tech, maar veilig dak wat je niet kunt betalen? Waarvan denk jij dat 81 jaar aan veiligheidmaatregelen (en regelmatige updates omdat de techniek niet stilstaat) betaald had moeten worden?
Nu wonen ze in tenten met een zeildoek boven hun hoofd (foto's zat).
Desnoods, als ze geen veilig (en mogelijk duur, heb je bronnen voor de bewering dat het duur zou zijn?) dak kunnen betalen, zoeken ze maar een stevige zeildoek uit en maken ze die vast aan de hoeken van hun woonverdieping.
Beter veilig en arm dan luxe en onveilig.
jjbstolk schreef op maandag 27 april 2015 @ 19:17:
[...]
Dit is wel een erg westerse, kortzichtige reactie.
De gemiddelde Nepalees is meer bezig met korte termijn denken; hoe hij elke dag kan eten, of er werk is de komende tijd, kortom bezig dagelijks leven. De gemiddelde Nepalees heeft helemaal geen mogelijkheid om het groter geheel te zien, laat staan om na te denken over hoe hij een huis moet bouwen. Dit blijkt mede wel uit eht feit dat er pas sinds 1994 bouwvoorschiften zijn over hoe huizen gebouwd kunnen worden, de bouwvoorschriften worden ook nog maar mondjesmaat gehandhaafd. Een Nepalees die geld heeft voor bouwwerkzaamheden heeft daar ent genoeg geld voor laat staan dat hij het besef en het geld heeft om aardbeveingsveilig te bouwen. Waarom ze allemaal naar Kathmandu verhuizen? Omdat ze daar geld hopen te verdienen om te leven.
In de bergdorpen worden huizen gebouwen met stenen, leem, riet en hout. Dus daar blijft nog minder van over (ondanks dat het veel lichter is dan beton).
Je moet dit soort dingen wel in het juiste perspectief zetten, Nepal is een ontwikkelingsland, dus geen tot weinig infrastructuur, geen geld, mensen zijn bezig met het dagelijks (over)leven. Dit kan je niet even bekijken vanuit ons welvarend westen.
Nou ja, laat ik dit maar op een iets simpeler niveau proberen uit te leggen.
In iedere samenleving heb je de niksnutten, klaplopers, laag- of (on)opgeleiden, en arbeidersklasse. Daarom moeten de mensen in de samenleving die wel afgestudeerd zijn en toegang hebben tot materialen en middelen ervoor zorgen dat het armere deel van de bevolking aan datgeen toekomt wat hen ontbreekt.
In het Westen zitten die lui meestal in de overheid en regelen ze bouwvergunningen om de veiligheid voor allen te waarborgen. Ook hebben we een handhavende macht (de brandweer en politie) die de veiligheid van een woning blijft controleren.
Ga je nou zeggen dat ALLEN Nepalezen onopgeleid en arm en onwetend zijn? Er moet toch ook een welgestelde, rijkeluis klasse bestaan? Waar zit die dan?
Waarom niet belasting afdragen, zodat ieder collectief in een potje bijdraagt en weer de voordelen van geniet?
Desnoods moet het hele systeem op de schop.
Je hebt heden ten dage, in het internettijdperk nota bene, echt geen smoesje meer om je fouten op onwetendheid te gooien.
Die lui moeten er wat mee doen. ik heb al tallozen foto's gezien van internetcafe's daar in de straat, dus ze hebben duidelijk wel toegang tot informatie. Desnoods gaan ze stevige tentenhuizen bouwen met spandoek zodat niets hards en zwaars hen komt verpletteren.
ik weet niet precies wat, maar er is wel zat dat ze KUNNEN en MOETEN doen.
[
Voor 56% gewijzigd door
Señor Sjon op 27-04-2015 23:07
]
De enige oplossing voor alle problemen is niet naar één oplossing te zoeken.