Mijn gedachte dwaalt de laatste tijd nogal eens richting de ruimtevaart en de toekomst van onze mensheid. Over hoe het eventueel mogelijk zou zijn om naar andere planeten te reizen en wat we daar dan gaan doen. Afgezien van de techniek die daarbij komt kijken ben ik vooral in de weer met het idee wat er voor nodig is om niet onze fouten te herhalen bij het opzetten en uitvoeren van een nieuwe beschaving op een andere planeet. Met fouten bedoel ik dan onder andere oorlog, armoede, milieuvervuiling , scheve politieke systemen, overbevolking.
De menselijke natuur, de aard van het beestje is precies de factor die het zo spannend maakt. Er komt vast onvrede, misschien komen er rellen, leidt dat dan tot hervormingen of ontstaat er zelfs oorlog. Misschien zijn we als mensheid wel gedoemd onze fouten te herhalen.
Ik geloof in een maakbare samenleving. Niet zozeer dat alles perfect is maar dat we de samenleving tot over honderden/duizenden generaties leefbaar houden. Juist als we de aarde achter ons laten en met een schone lei kunnen beginnen liggen er kansen om structurele veranderingen aan te brengen. Alleen welke sociale, politieke en economische ideologieën gaan we gebruiken die het beste houdbaar zijn op lange termijn ?
Ik denk dan aan een soort communisme 2.0 met misschien een basisinkomen voor iedereen. Hiermee voorkom je financiële armoede. Verder een democratische regering (liefst een meerdere partijen systeem maar in ieder geval zonder lobby) die verantwoordelijk is voor infrastructuur, wetenschap & opleiding, zorg, rechten, energie & milieu. Dienstverlening, nutsvoorzieningen en financiële leningen zie ik als een taak van de overheid ter voorkoming dat er kwantiteit boven kwaliteit wordt gesteld.
Defensie het liefst zo minimaal mogelijk, want het hebben van dodelijk wapentuig loopt vaak fout en het slokt nogal veel geld en grondstoffen op. Desondanks zal er altijd behoefte zijn aan een leger voor in het geval dat en de technische ontwikkeling die het met zich mee kan brengen. Het hebben van politie met niet dodelijke wapens samen met een verbod op persoonlijk dodelijk wapenbezit lijkt me voldoende om de orde te handhaven.
Om overbevolking te voorkomen kunnen we misschien een maximaal aantal bedenken aan de hand van de aanwezige grondstoffen, bewoonbare en bewerkbare ruimte. Door geboorte restricties per x aantal steeds aan te scherpen kunnen we dan redelijk snel door het opbouw stadium lopen om langzaam op een hanteerbaar maximum uit te komen. Het klinkt allemaal erg proefdier achtig, maar ik denk dat kleiner bevolkingsaantal kan bijdragen aan een betere samenleving door per persoon meer leefruimte te hebben en dus men elkaar niet zo snel in de weg zal zitten.
Mensen die niet mee willen doen blijf je altijd hebben, maar die zullen er in het begin stadium waarschijnlijk minder snel zijn omdat de groep nog zo klein is en er nog een duidelijk missie gevoel zal zijn. Later als de groep dusdanig groot is dat we van een maatschappij kunnen spreken zullen deze mensen niet veel lastiger zijn als in onze huidige maatschappij. Als we ervan uitgaan dat we iets op kunnen zetten wat beter doordacht is dan wat we nu hebben, zullen er waarschijnlijk juist minder alternatieven aanlokkelijk genoeg zijn om je te willen verzetten tegen, of afzonderen van de maatschappij.
Verder kan men er ook voor kiezen om bepaalde kennis of ideologie bewust niet mee te nemen. Nemen we bijvoorbeeld religie mee of kiezen we ervoor om dat hier (voor zover mogelijk) achter te laten.
Het kan als censuur worden beschouwt maar het voorkomt misschien ook ellende.
Ik ben benieuwd naar jullie bedenkingen over dit onderwerp.
De menselijke natuur, de aard van het beestje is precies de factor die het zo spannend maakt. Er komt vast onvrede, misschien komen er rellen, leidt dat dan tot hervormingen of ontstaat er zelfs oorlog. Misschien zijn we als mensheid wel gedoemd onze fouten te herhalen.
Ik geloof in een maakbare samenleving. Niet zozeer dat alles perfect is maar dat we de samenleving tot over honderden/duizenden generaties leefbaar houden. Juist als we de aarde achter ons laten en met een schone lei kunnen beginnen liggen er kansen om structurele veranderingen aan te brengen. Alleen welke sociale, politieke en economische ideologieën gaan we gebruiken die het beste houdbaar zijn op lange termijn ?
Ik denk dan aan een soort communisme 2.0 met misschien een basisinkomen voor iedereen. Hiermee voorkom je financiële armoede. Verder een democratische regering (liefst een meerdere partijen systeem maar in ieder geval zonder lobby) die verantwoordelijk is voor infrastructuur, wetenschap & opleiding, zorg, rechten, energie & milieu. Dienstverlening, nutsvoorzieningen en financiële leningen zie ik als een taak van de overheid ter voorkoming dat er kwantiteit boven kwaliteit wordt gesteld.
Defensie het liefst zo minimaal mogelijk, want het hebben van dodelijk wapentuig loopt vaak fout en het slokt nogal veel geld en grondstoffen op. Desondanks zal er altijd behoefte zijn aan een leger voor in het geval dat en de technische ontwikkeling die het met zich mee kan brengen. Het hebben van politie met niet dodelijke wapens samen met een verbod op persoonlijk dodelijk wapenbezit lijkt me voldoende om de orde te handhaven.
Om overbevolking te voorkomen kunnen we misschien een maximaal aantal bedenken aan de hand van de aanwezige grondstoffen, bewoonbare en bewerkbare ruimte. Door geboorte restricties per x aantal steeds aan te scherpen kunnen we dan redelijk snel door het opbouw stadium lopen om langzaam op een hanteerbaar maximum uit te komen. Het klinkt allemaal erg proefdier achtig, maar ik denk dat kleiner bevolkingsaantal kan bijdragen aan een betere samenleving door per persoon meer leefruimte te hebben en dus men elkaar niet zo snel in de weg zal zitten.
Mensen die niet mee willen doen blijf je altijd hebben, maar die zullen er in het begin stadium waarschijnlijk minder snel zijn omdat de groep nog zo klein is en er nog een duidelijk missie gevoel zal zijn. Later als de groep dusdanig groot is dat we van een maatschappij kunnen spreken zullen deze mensen niet veel lastiger zijn als in onze huidige maatschappij. Als we ervan uitgaan dat we iets op kunnen zetten wat beter doordacht is dan wat we nu hebben, zullen er waarschijnlijk juist minder alternatieven aanlokkelijk genoeg zijn om je te willen verzetten tegen, of afzonderen van de maatschappij.
Verder kan men er ook voor kiezen om bepaalde kennis of ideologie bewust niet mee te nemen. Nemen we bijvoorbeeld religie mee of kiezen we ervoor om dat hier (voor zover mogelijk) achter te laten.
Het kan als censuur worden beschouwt maar het voorkomt misschien ook ellende.
Ik ben benieuwd naar jullie bedenkingen over dit onderwerp.