Ik ben recent gaan kijken, 10 februari in Den Haag. Wat viel mij op:
- Je hoeft je niet te registreren, je kan gewoon langskomen. Mocht je iets kopen dan moet je je wel kunnen identificeren.
- Bij de receptie van de veiling kan je een overzicht krijgen van de objecten die op de veiling worden aangeboden, maar ook deze bleek niet volledig - na het verspreiden werd alsnog een object teruggetrokken.
- De aanwezigen -ca. 100 man- komen uit (bijna) alle lagen van de bevolking, van makelaarstypes (lang haar met gel, pak) tot gepensioneerden tot allochtonen tot.... Er waren alleen mannen, behalve een enkele vrouwelijke notaris. Men kan ook online bieden, ik heb geen idee hoeveel mensen online meekeken. Het is geen statige bedoening, vrijwel de gehele tijd is er geroezemoes.
- Naast de aanwezigen is er een veilingmeester, een technicus voor de overheadprojector en de notaris, de laatste heeft meestal ook een assistent. De objecten worden aangeboden door verschillende notarissen, en om de zoveel tijd komt een nieuwe notaris voor "zijn"objecten.
- Voor de veiling van ieder object (pand, apartement, kavel) komt de desbetreffende notaris met een opsomming van bijzondere zaken van dat object. Bijvoorbeeld, soms is er een achterstand in de betaling van erfpacht, en bij één object was de eigenaar gesommeerd om een reparatie aan de balustrade uit te voeren. Ook waren er nogal wat panden welke ineens verhuurd bleken, zelfs na de ingang van de beslaglegging. De koper kan dat natuurlijk ongedaan maken maar de kosten en risico's zijn voor hem. Afhankelijk van de notaris kan de opsomming snel verlopen dus je moet wel scherp blijven.
- Bij de opsomming kunnen ook vanuit de zaal vragen worden gesteld (bv. energielabel?), maar deze worden doorgaans beantwoord door een verwijzing naar de site van de notaris - alsof de notaris wilde zeggen dat je je maar beter had moeten voorbereiden. Soms werd er wel kort op de vraag ingegaan, maar uiteindelijk kwam het er altijd op neer dat het gevraagde feit moet worden beschouwd als een risico voor de koper - met als impliciete waarschuwing dat aspirant-kopers bij het bieden met dit risico rekening moeten houden.
- Van de kosten zijn de notariskosten behoorlijk hoog, denk aan 8K tot 10K voor een gewoon apartement dat voor 70K wordt verkocht. Dit lijkt me een belangrijke verklaring waarom de veilingprijs een stuk lager ligt.
- Het bieden gaat als volgt: eerst wordt er via opbod geboden. Het hoogste bod wordt de zogenaamde inzet. Daarna wordt er afgemijnd: de veilingmeester kiest een hoger bedrag (flink hoger) en noemt die prijs. vervolgens een wat lagere prijs, nog lager enz. Dat gaat door totdat iemand "mijn" roept, of totdat de inzet weer is bereikt. Als iemand mijnt (dus "mijn" roept) dan is hij de koper. Hij moet naast het bedrag ook nog 1% "inzetpremie" betalen, hij moet dus 1% betalen aan de persoon die de inzet heeft bepaald (dus het hoogste bod in de opbodsessie deed). Als er niet wordt gemijnd dan is de persoon van de inzet de koper. NB Ik vermoed dat het zo werkt, maar pin me er niet op vast. Bedenk ook dat andere veilingen andere biedingsvormen kunnen volgen.
- Het geheel gaat nogal langzaam, ik ben na een uur weggegaan. Ik denk dat het nog wel drie uur doorging.
Tot zover mijn ervaring... Als je dit overweegt moet je er zeker eens langsgaan!