Neuh, maar mijn stelling geldt min of meer ook voor opdrachten, maar zeker ook voor de verkoop danwel voor het geven van licenties.
Als je dit doet nadat een partij jou vraagt naar de prijs op basis van hun gegevens geef je bijna altijd een prijs die niet marktconform is.
Dat is mijn punt juist, d'r is niet zoiets als "marktconform".
Als voorbeeld; ‘’partij x’’ wil jouw foto afdrukken op een wenskaart. Het gaat om 3 jaar, non-exclusief, UK, met naamsvermelding (lagere prijs), oplage van 25.000 en zonder ‘’e-greeting card rights’’. Een andere partij, ‘’partij y’’, wil 5 jaar, exclusief, wereldwijd, zonder naam, oplage van 100.000 met ‘’e-greeting card rights’’. De prijs die partij Y kan en zal betalen ligt tussen de 10 en 15 keer hoger dan partij x (ook uit eigen ervaring in dit geval).
Als "partij x" en "partij y" bij dezelfde fotograaf gaan shoppen, tuurlijk lijkt het me dan logisch dat "partij y" meer geld moet neerleggen, ze hebben tenslotte meer wensen dan "partij x".
Maar stel, twee fotografen hebben een goede foto gemaakt van het gebouw van Tweakers in Amsterdam, de een is een hobbist, de ander een professional. Tweakers vraagt aan beide fotografen de opties zoals jij hierboven schets. Jij denkt dan dat beide fotografen dezelfde "marktconforme" prijzen gaan geven? Neuh, de hobbist zal minder vragen, maar hij zal wel blij zijn met z'n verkoop, hij kan d'r immers weer een Playstation 4 van halen. De andere fotograaf (professional) hanteert veel hogere prijzen, maar ook hij zal tevreden zijn met de verkoop, hij kan immers die mooie nieuwe Toyato Prius kopen.
Punt is, verschillende fotografen rekenen verschillende bedragen, puur op basis van wat zij het waard vinden, niet persee op basis van een vaste berekening (al zal het bedrag van de pro wel iets meer gebaseerd zijn op zijn/haar berekende wensen en kosten).
De kwaliteit en imago van de fotograaf is niet echt relevant in deze want je bent immers al benaderd en uit hun gebruik kan je opmaken dat het voor hen commercieel interessant is.
Die is zeker WEL relevant. Jij denkt dat als je een portret koopt (van een BN'er) bij Erwin Olaf, je dan ongeveer net zoveel kwijt bent als dat je een portret koopt bij mij? Tuurlijk niet. Daarom zijn Flickr en 500px hele goede bronnen voor als je als bedrijf foto's wilt kopen; redelijke kwaliteit, maar over het algemeen veel amateurs. Die vragen niet zoveel als een gevestigde fotograaf.
Pak anders de foto van Andreas Gursky met "Rhein II". Verkocht voor 4,3 miljoen dollar. Dat is echt niet alleen op basis van de foto zelf hoor, die foto zou bijna iedereen hier kunnen maken (met behulp van wat Photoshop).
Bij een opdracht van werk is dat natuurlijk anders. Met jouw benadering zal ik eerst misschien wel lekker slapen als je denkt dat je er een redelijk bedrag voor hebt gekregen, maar ik zal snel waker schrikken als ik zou horen wat ik er voor had kunnen/moeten krijgen.
En dat is het hele punt van goed zaken doen; het maximale kunnen vragen voor hetgeen je levert; niet te weinig zodat je inkomsten "misloopt", maar ook niet teveel zodat je mensen wegjaagt. Dat is ook min of meer het verschil tussen een amateur en een pro. Maar als je vraagt (en krijgt) waar je je goed bij voelt, dan zou d'r niets aan de hand moeten zijn. Tuurlijk had je misschien 5 keer zoveel kunnen vragen, maar misschien was je dan een klant kwijtgeraakt en dan had je helemaal niets gehad.