Als je wilt beginnen aan de universiteit met een Bachelor en vervolgens wil doorstromen naar een universitaire Master moet je wel één ding in de gaten houden: Werkervaring, danwel, je gebrek aan werkervaring als je bijna klaar bent/Master Thesis moet gaan schrijven.
Helaas moet ik vaststellen dat veel universiteiten (maar niet alle, het verschilt nogal per opleiding, hou hier dus goed rekening mee bij het orienteren) veels te rooskleurig zijn met betrekking tot de 'wereld buiten de schoolmuren'. Er worden gouden bergen beloofd en bijna elk recruitment praatje zal wel gaan over hoe je een 'unieke vraag' gaat vervullen. Vervolgens ga je dan op zoek naar een baan/plek om je Master Thesis te schrijven als een in-company project en kom je erachter dat werkgevers nogal achterover slaan dat je totaal geen werkervaring hebt. Daarnaast heb ik het idee (volgens mij is DIT wel bij de TU Delft een stuk beter aangezien die erom bekend staan dat zij midden in de werkelijkheid staan) dat universiteiten nogal in een eigen werkelijkheid leven en sommige kennis nogal outdated is, vooral in vergelijking met een HBO studie.
Zelf heb ik beide kanten van het hogeronderwijs gezien. Ik heb een HBO Informatica opleiding op zak inclusief een jaar relevante werkervaring (oftewel, de stage+afstudeeropdracht was wel even wat meer dan koffie halen voor mijn collega's

) inclusief enkele andere projecten waar je echt in de samenleving bezig bent met praktische opdrachten. Aangezien ik toch het idee heb dat ik met een Universitaire titel op de lange termijn wat verder kan komen heb ik toen besloten om een 2-jarige IT Master erachteraan te doen (schakelprogramma was niet nodig).
Maar hoe zit dat met betrekking tot de universiteit en praktijkgericht zaken doen? Over het algemeen niets van dit alles, alles is super theoretisch, niks is praktijkgericht. Gelukkig is de Master die ik nu doe juist -wel- wat meer praktijkgericht waardoor het eigenlijk heel erg goed aansluit als een vervolg op een HBO opleiding. Het nadeel? De reguliere 'universiteit informatica' studenten die in hetzelfde gebouw college krijgen zien ons als 'indringers'. IT'ers (en vooral IT starters) staan er nogal om bekend dat ze niet goed kunnen communiceren en precies dit is het geval bij de reguliere universiteit informatica studenten. Bij ons op de master, omdat het merendeel juist van het HBO doorstroomt, al relevante werkervaring heeft en goed kan praten + presenteren zijn wij dus over het algemeen wel goed in het communiceren en overbrengen van een boodschap.
Ik weet dat ik hier een beetje aan generaliseren ben maar als ik om mij heen kijk is het net alsof de reguliere informatica studenten van de universiteit nogal een Sheldon Cooper-houding hebben. Er zullen vast mensen tussen zitten die wel gezellig zijn en leuk kunnen communiceren maar over het algemeen is dit wel het beeld wat ik om mij heen zie. Dat hoeft trouwens niet erg te zijn. Meestal zijn de regulieren universiteit informatica studenten namelijk wel meesters in het programmeren, en die mensen heb je ook nodig.
En wat vinden de werkgevers het meest belangrijk als IT starter? Juist, precies, goed kunnen communiceren, in teams kunnen samenwerken en het redelijk gezellig houden. Zeker als IT starter moet je nogal stevig in je schoenen staan en relevante werkervaring helpt daar zoveel bij.
Mijn advies: Als je gaat voor het volledige universiteit Bachelor + Master traject (Beta masters zijn allemaal 2 jaar), doe een stage of neem een relevante bijbaan als je een rustig jaartje hebt. Het levert wat geld op en een berg aan ervaring die je enorm gaan helpen om aan het einde van je universiteit periode een goede baan te vinden. Als je vijf jaar jezelf gaat opsluiten en vervolgens de werkelijkheid van het leven weer gaat opzoeken krijg je een cultuurshock van hier tot ginder en dat wil ik je toch echt niet aanraden.
[
Voor 3% gewijzigd door
Verwijderd op 22-10-2014 19:56
]