Het grote arbeidsongeschiktheids topic

[Plato1989]

Er zijn binnen het Werk en Inkomen forum genoeg topics te vinden over werk en wat de Tweakert zoal verdient. Wat ik mis is een topic voor Tweakerts die (tijdelijk) niet kunnen werken, hetzij door ziekte of handicap en al wat dies meer zij. Omdat ik zag dat er over de laatste paar maanden er een groot aantal vragen waren over Wajong/WIA/WAO/Ziektewet/Re-integratie e.d. besloot ik een topic hierover te noemen, met als samenvattende naam 'Het grote arbeidsongeschiktheids topic'.

Arbeidsongeschiktheid
Arbeidsongeschiktheid betekent dat je door ziekte of een handicap je (vroegere) werkzaamheden niet meer of niet meer volledig kunt verrichten. Voor vrijwel iedereen heeft dit ingrijpende gevolgen. Niet alleen omdat je moet leven met een ziekte die je in je activiteiten beperkt, maar ook omdat je gewoonlijk fors getroffen zult worden in je portemonnee.

Op welke aspecten van je financiële leven grijpt je arbeidsongeschiktheid in? Op welke wettelijke regelingen kun je terugvallen voor een steuntje in de rug? En wat zijn je rechten en plichten als arbeidsongeschikte? Het antwoord op die vragen hangt voor een belangrijk deel van je specifieke situatie af.

Informatie:
- De makkelijkste manier om aan informatie te komen is vanzelfsprekend de website van het UWV.
- http://www.arbeidsongeschiktheid.org/
- http://www.nibud.nl/inkom...eer/wiawao-uitkering.html

Het doel van dit topic
- Het uitwisselen van verhalen en ervaringen
- Vragen
- Tips

Dit is dus voor mensen die hier (in)direct mee te maken hebben

Ikzelf ben voor een x-periode nu voor 100% afgekeurd wegens een lichamelijke handicap. Mijn totale arbeidsongeschiktheid ligt op 60-80%. Voor de resterende tijd hoop ik volgend jaar (na nog verschillende ziekenhuisbezoeken) werk te gaan zoeken, met behulp vanuit een UWV werkbedrijf.

Mede-arbeidsongeschikten, ik groet u!

[Ardana]

Ik vraag me af hoeveel respons je gaat krijgen: helaas ligt op arbeidsongeschiktheid nogal een taboe en meent vrijwel iedere Jan Doedel dat hij een beter oordeel kan vellen dan de Rabo-arts.

Tevens ben je, volgens velen, pas arbeidsongeschikt als je kwijlend in een rolstoel zit; als je nog gewoon boodschappen kunt doen, of naar een verjaardag kunt, kun je ook werken.

Dus ik verwacht niet dat (op een aantal bekende Tweakers na) er veel mensen uit de kast zullen komen.

[Sissors]

Nu helpt jouw post daar ook niet bij, daarmee lok je uit dat mensen daar een discussie over gaan beginnen in plaats van waar dit topic voor bedoelt is (ik was er zelf bijna voor gevallen).

[Plato1989]

Hm, ik denk dat je gelijkt hebt; het was juist niet mijn bedoeling om het op zo'n manier te laten interpreteren.

Nu helpt het natuurlijk dat ik éen van die personen ben die ook kwijlend in een rolstoel zit, dus dat valt alweer mee!

Juist hetgeen wat mij dus trof (zie: topic basisinkomen) is dat men inderdaad over arbeidsongeschiktheid harde uitspraken kan doen en men geen enig greintje menselijkheid lijkt te hebben.

Het was in ieder geval niet mijn intentie om een discussie op te roepen. Wellicht dat het topic dan beter gesloten kan worden, ook Ardana's post in ogenschouw nemend.

[kamstra]

Wat een nonsens.

Juist goed dat iemand een topic opent, en erg jammer dat de eerste respons dan weer zo'n negatieve ondertoon heeft. Snap wel waar dat vandaan komt en ben het er op zich ook wel mee eens wat Ardana schrijft, maar soms kan het geen kwaad om je kop gewoon ff te houden (nofi Ardana ).

Laat t topic ff op z'n beloop want ik kan me best indenken dat er meer tweakers in een vergelijkbare situatie zitten en die hier een plek vinden om daar ervaringen over te delen.

Zelf zit ik totaal niet in het arbeidsongeschikten hoekje, ben ik een rechtse rakker en heb ik een hekel aan uitkeringsvreters die stiekem gewoon te lui zijn om te werken , maar een plek waar daadwerkelijk arbeidsongeschikten ervaringen delen lijkt me echt helemaal niks mis mee.

[Sissors]

Plato1989 schreef op zaterdag 04 oktober 2014 @ 16:47:
Juist hetgeen wat mij dus trof (zie: topic basisinkomen) is dat men inderdaad over arbeidsongeschiktheid harde uitspraken kan doen en men geen enig greintje menselijkheid lijkt te hebben.

Voor de goede orde, ik bedoelde Ardana d'r post, en niet jouw topic.

Echter om dan toch maar richting jouw eentje ook te doen, ook zeggen dat mensen met een andere mening geen enig greintje menselijkheid hebben doet het hem niet goed als je hier een topic voor arbeidsongeschikten wil hebben, en niet een flame war over arbeidsongeschikten.

[RemcoDelft]

ardana schreef op zaterdag 04 oktober 2014 @ 15:20:
Ik vraag me af hoeveel respons je gaat krijgen: helaas ligt op arbeidsongeschiktheid nogal een taboe en meent vrijwel iedere Jan Doedel dat hij een beter oordeel kan vellen dan de Rabo-arts.

Rabo?

Ik denk dat dit grotendeels veroorzaakt wordt doordat iedere Jan Doedel wel iemand kent die volledig afgekeurd van WAO geniet en heerlijk zwart bijbeunt... Gratis geld schreeuwt om fraude, en dat is hier niet anders. Dat lijkt me dan ook min of meer onderdeel van de complete discussie over het onderwerp.

[Voor 14% gewijzigd door RemcoDelft op 04-10-2014 18:03. Reden: Waarom lijken al die afkortingen dan ook op elkaar?]

[cornfed99111]

Zal wel Arbo arts bedoelen.

Alleen heeft die geen rol meer als je in het WIA traject inkomt.
Een verzekeringsarts of keuringsarts bekijkt je lichamelijke conditie en arbeidsdeskundige kijkt wat dat bekent voor je op arbeidsmarkt.

In het verleden is de WAO als dumpplek gebruikt voor (vooral ouder) overtollig personeel.
Daar heeft iedereen willens en wetens aan meegewerkt. Politiek, werkgevers en werknemers.
Je moet wel het hele verhaal bekijken.

[Voor 4% gewijzigd door cornfed99111 op 04-10-2014 21:09]

[Ardana]

Auto-correct idd, in combi met m'n laatste dag migraine (dan ben ik iets minder scherp en wil een foutje er nog wel eens tussendoor glippen).

Verzwijgen dat WAO'ers veel twijfel en wantrouwen krijgen is niet de oplossing lijkt me. Sterker nog, juist het bespreekbaar maken lijkt reactie op te roepen: op TS' post wordt nauwelijks ingegaan, op mijn post wel. Zelfs Sissors gaat, hoewel hij zelf aangeeft er bijna voor gevallen te zijn, niet in op wat TS schrijft, doch enkel op mijn post, hoezo dan "bijna"?

Misschien heb ik te vroeg gereageerd, maar ik vraag me af pf er überhaupt reactie was gekomen. Voorlopig zie ik niemand die zich meld met "ja, ik ben ook arbeidsongeschikt" en 1 iemand die zich expliciet meldt "ik ben niet arbeidsongeschikt".

[Sissors]

En omdat je toch weer mij erbij haalt: Dit is juist mijn hele punt: Ik ga juist niet in op je post (ja buiten dat ik meld dat ik het niet handig vind van je, maar ik ga er niet over discussieren). En waarom ik niet op de TS in ga? Omdat ik niet arbeidsongeschikt ben, en volgens mij dus niet echt de doelgroep van dit topic.

Echter jij lijkt wederom dit topic te willen gebruiken om een discussie te beginnen over mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering, en ik had het idee dat het een topic was VOOR mensen met een arbeidsongeschiktheid.

[anandus]

RemcoDelft schreef op zaterdag 04 oktober 2014 @ 17:17:
[...]

Ik denk dat dit grotendeels veroorzaakt wordt doordat iedere Jan Doedel wel iemand kent die volledig afgekeurd van WAO geniet en heerlijk zwart bijbeunt...

Onzin. Men leest eens wat op de Telegraaf/Geenstijl.

Ik ken een behoorlijk aantal arbeidsongeschikten (10+) en geen van allen beunen ze zwart bij, of je moet die paar uur in de week aan vrijwilligerswerk daarmee bedoelen? Het zal wel voorkomen, overal komt fraude voor, maar je moet niet doen alsof het wijdverbreid is. Leuk voor de bühne, maar strookt niet met de realiteit.
Dit topic heeft geen baat bij het strooien met overdreven onderbuiksentimenten.

[Voor 12% gewijzigd door anandus op 04-10-2014 19:15]

[Ardana]

Sissors schreef op zaterdag 04 oktober 2014 @ 18:38:
En omdat je toch weer mij erbij haalt: Dit is juist mijn hele punt: Ik ga juist niet in op je post (ja buiten dat ik meld dat ik het niet handig vind van je, maar ik ga er niet over discussieren). En waarom ik niet op de TS in ga? Omdat ik niet arbeidsongeschikt ben, en volgens mij dus niet echt de doelgroep van dit topic.

Echter jij lijkt wederom dit topic te willen gebruiken om een discussie te beginnen over mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering, en ik had het idee dat het een topic was VOOR mensen met een arbeidsongeschiktheid.

Ehm? Wederom? Ik snap je niet. Hoezo wederom? Het voelt een beetje als op de man spelen, waarbij ik niet eens snap waar je op doelt. En je geeft zelf al aan dat je geen arbeidsongeschiktheid hebt, dus waarom zou je er dan wel op ingaan cq. posten in een topic dat (volgens jou zelf) juist bedoeld is voor mensen mét een arbeidsongeschiktheid.

Overigens, anandus, heb jij gemerkt dat mensen steeds terughoudender zijn m.b.t het melden van hun arbeidsongeschiktheid? Ik merk steeds meer dat mensen zich ervoor schamen en van alles proberen om het maar niet te hoeven noemen. Bijv. bij een eenvoudig praatje "wat voor werk doe jij?" krijg je nogal ontwijkende antwoorden. Pas als er enigszins een vertrouwensrelatie is, durft men te zeggen dat ze een WAO-uitkering hebben.

[Hippocampus]

Misschien niet perse schamen maar proberen te voorkomen dat mensen gaan oordelen. Als iemand niet werkt verwachten de meeste mensen dat er iets ernstig aan de hand moet zijn of je bent een lui mens.
Soms ontbreekt enige nuance daarin.
Daarbij komt dat ik weinig mensen ken die er trots op zijn dat ze niet werken, in tegenstelling tot mensen die wel werk hebben.

Ontopic: Als ik zo snel op de website kijk van arbeidsongeschiktheid.org dan spreekt men van gedeeltelijk of volledig arbeidsongeschikt, maar Plato (TS) werkt met procenten. Ik kon daar zo snel niks over vinden hoe en wat bepaald in hoeveel procent een arbeidsongeschiktheid uitgedrukt wordt.

[Voor 28% gewijzigd door Hippocampus op 04-10-2014 20:43]

[Ardana]

Arbeidsongeschiktheid in de zin van de WAO werkt op basis van inkomstenverlies cq restverdiencapaciteit.

Stel, jij bent WO afgestudeerd, je maakt een mooie carrière en op een gegeven moment wordt je CEO. op een dag krijg je een hersenbloeding of iets anders waardoor je geen CEO meer kan zijn, maar nog wel de hele dag productie werk kan doen. Stel, als CEO verdiende je € 5.000 netto pm, en als productiemedewerker kun je nog maar € 1.000 verdienen. Je hebt dan een inkomensverlies van 80% en bent dus voor 80% arbeidsongeschikt.

Als je prof-voetballer bent, en je kunt nog voor € 2.000 netto pm verdienen met een leuke baan, ben je alsnog vrijwel volledig arbeidsongeschikt op je 35e.

Zo werkt het dus

[t_captain]

Vervangende arbeid, de grootste loophole in de WIA. Tel dat op bij het maximeren van het dagloon en de nogal bijzondere formule die de hoogte van je uitkering koppelt aan je leeftijd (wtf), en je ziet in dat de hele dekking van het UWV drijfzand is.

Als je 40 bent en 80k bruto verdient, maak je bij volledige arbeidsongeschiktheid een inkomensval van 70%. En daarin zijn de eventuele gevolgen van "geschiktheid voor vervangende arbeid" (dus gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid) niet eens meegenomen. Wie een goede carrière heeft, moet proberen weg te komen van de werknemersverzekeringen.

[djengizz]

ardana schreef op zaterdag 04 oktober 2014 @ 15:20:
Ik vraag me af hoeveel respons je gaat krijgen: helaas ligt op arbeidsongeschiktheid nogal een taboe en meent vrijwel iedere Jan Doedel dat hij een beter oordeel kan vellen dan de Rabo-arts.

Inderdaad ik was / ben zo'n Jan Doedel.
Alleen in mijn geval vonden mijn Arbo artsen mij over de jaren vooral te hard gaan, hadden een compleet verkeerd beeld van mijn klachten (zonder veel pogingen dit beeld wel te krijgen) en ben ik vooral afgeremd. Mijn beeld van Arbo artsen is dan ook niet echt een baken van professionaliteit, dit beeld neemt nog verder af als het gaat over verzekeringsartsen. Na 4 verschillende Arbo artsen over een kleine 15 jaar en de vele verhalen van lotgenoten ben ik inmiddels overtuigd dat ik het vaak beter weet dan deze artsen.

Tevens ben je, volgens velen, pas arbeidsongeschikt als je kwijlend in een rolstoel zit; als je nog gewoon boodschappen kunt doen, of naar een verjaardag kunt, kun je ook werken.

Dat is inderdaad de algemeen geldende opvatting die ik vooral tegen kom bij het UWV en niet zozeer bij mijn omgeving of werkgever. Als iemand met Multiple Sclerose, COPD en andere problematiek die comorbiditeit versterken werd mij bijvoorbeeld indirect verweten door het UWV dat ik zelf, zwaar op de medicijnen die ik nodig heb voor zo'n inspanning, probeerde op te dagen bij het oriënterende gesprek wat geen medische keuring is volgens het UWV en waar wel een verzekeringsarts mij fysiek wilde testen (?!). Toen ik hier iets over zei werd ik onterecht als agressief bestempeld en werd het gesprek op die grond afgekapt. Mijn partner die hierbij was en die prima in staat is de mate van mijn agressie vast te stellen vond mij ook absoluut niet agressief.

Bovenstaande blijkt ook wel uit de snel escalerende trend waarin het UWV vindt dat mensen te weinig re-integreren en er bv. bij WIA aanvragen in de regio Rotterdam er bij zo'n 70% van de gevallen een loonsanctie uitgedeeld wordt (wat dus gelijk staat aan het niet voldoen aan Poortwachter met vaak de motivatie: te weinig re-integratie pogingen).

In mijn geval wordt mijn zwaar wisselende belastbaarheid (een grond om het 'Geen Duurzaam Benutbare Mogelijkheden' label te krijgen en dus een grond voor recht op WIA) dan ook vrolijk uitgelegd als dat ik dus benutbare mogelijkheden heb op een dag als ik toevallig minimaal belastbaar ben. De afwijkende mening hierin van de vele specialisten en artsen die ik over de jaren heb gehad en mijn eigen verhaal wordt hierin compleet van tafel geveegd.

Dus ik verwacht niet dat (op een aantal bekende Tweakers na) er veel mensen uit de kast zullen komen.

Tja. Nu ben ik ook nog niet arbeidsongeschikt en nog volledig in dienst maar ben wel in een felle strijd gewikkeld om dit te worden die nu al langer dan twee jaar duurt.

[Anoniem: 620028]

Wat ik een ieder kan meegeven, luister naar je lichaam. Ben heel lang werkzaam geweest op een boorplatform in de noordzee. Op een gegeven moment kreeg ik zo een last van mijn heup. Fysio, steunzolen, van alles geprobeerd. Niks hielp, 2 jaar mee rond gelopen. Toen heb ik me ziek gemeld de pijn werd ondraagzaam.

Daarna in heel die molen terecht gekomen van bedrijfsartsen. Te snel weer naar 100% gegaan, daarna terugval. 2 maanden thuis gezeten met toezegging. Hernia was t niet, mri scsn gaf ook geen uitsluitsel. Na terugkomst binnen 3 maanden een ontslagronde niet overleefd. Daarna half jaar rust gegeven aan mn lichaam, deed redelijk fysiek werk. Lijkt op overbelasting, of verkeerd zittende zenuw in heup. Pijn is nagenoeg weg nu.

Ja er heerst behoorlijk taboe op, griepje kan. Maar meer ook niet. Was nooit ziek, werkte overuren, nam shifts van collegaas over of bleef langer offshore zodat collegaas langer vrij konden zijn. Maar ooh wee als je ziek wordt.

Nee chronisch ziek is geen pretje.

[Tribledragon]

Ik besef dat dit een enorme kick is van het topic.

Ik vroeg me af of er mensen wel eens geprobeerd hebben vanuit een WIA met WSW indicatie een eigen bedrijf te starten en of er verschillen zijn met vanuit een WIA situatie.

Ben mezelf aan het oriënteren met het doel mijn hoop niet te verliezen. (Ingewikkelde situatie waarbij ik op dit moment geen goede uitkomst zie maar mogelijk ligt dat aan een negatieve blik.)

Ikzelf ben 80-100% afgekeurd WGA en heb een WSW indicatie.

Vanuit de WIA ben ik bekend met de bijzondere startersaftrek en de algemene fiscale voordelen.

Wat ik me wel afvraag zijn gevolgen voor uitkering en hoe deze berekend word en hoe lang je de status WIA-afgekeurd blijft houden.

[Anoniem: 634794]

Persoonlijk snap ik totaal niet de afkeur die mensen hebben tegen mensen die arbeidsongeschikt zijn, want altijd hoor je en lees je dan dat deze mensen zich aanstellen en gewoon te lui zijn om te werken. Het effect hiervan is feitelijk dat mensen die arbeidsongeschikt zijn en bijvoorbeeld een Wajong hebben dat niet durven te vertellen in een topic als deze.

Want in de tijd dat ik nog geen Tweakers account had en alleen af en toe kwam lurken, zag ik ook met enige regelmaat berichten van Tweakers die het blijkbaar steeds beter weten dan de keuringsarts. Een Tweaker die gewoon er vooruit komt dat hij een uitkering heeft, en een soort arbeidsongeschikt status word op zijn eigen Tweakblog daarvoor ook echt persoonlijk aangevallen.

En natuurlijk is het niet verstandig om te verkondigen dat je gewoon te lui bent om te werken, maar wie zijn wij dan om te oordelen of iemand nou terecht on onterecht arbeidsongeschikt zijn? Er zijn namelijk ook zat mensen met een Wajong die zich zelf keihard overschatten en dus wellicht op fora schrijven dat ze wel degelijk veel kennis in huis hebben, maar dat je iets goed kan doen op internet maakt je niet plots arbeidsgeschikt.

Ik zelf ben niet arbeidsongeschikt, maar ik kan wel mensen in mijn omgeving die dat wel zijn en zij komen er meestal niet zomaar vooruit en ontwijken inderdaad de vraag ''Wat voor werk doe je''. Overigens ziet het er voor arbeidsongeschikte niet rooskleurig uit met de participatie-wet, want straks moeten ook arbeidsongeschikten werken wanneer ze dat kunnen en ik persoonlijk geloof dat deze dwang voor sommige alleen de boel verergerd.

[djengizz]

Tribledragon schreef op vrijdag 12 december 2014 @ 23:20:
Ik besef dat dit een enorme kick is van het topic.

Ik vroeg me af of er mensen wel eens geprobeerd hebben vanuit een WIA met WSW indicatie een eigen bedrijf te starten en of er verschillen zijn met vanuit een WIA situatie.

Ben mezelf aan het oriënteren met het doel mijn hoop niet te verliezen. (Ingewikkelde situatie waarbij ik op dit moment geen goede uitkomst zie maar mogelijk ligt dat aan een negatieve blik.)

Ikzelf ben 80-100% afgekeurd WGA en heb een WSW indicatie.

Vanuit de WIA ben ik bekend met de bijzondere startersaftrek en de algemene fiscale voordelen.

Wat ik me wel afvraag zijn gevolgen voor uitkering en hoe deze berekend word en hoe lang je de status WIA-afgekeurd blijft houden.

Je mag vanuit de WIA wel een eigen bedrijf starten, wel kan dit gevolgen hebben als je weer stopt en een herkeuring inhouden. Uiteraard zullen eventuele inkomsten verrekend worden met je uitkering. Info
In hoeverre een WSW indicatie hierop van invloed is weet ik niet maar aangezien begeleid werken mogelijk is met een WSW indicatie en een eigen bedrijf starten vanuit de WIA ook begeleid zal worden kan ik me voorstellen dat het dus ook mogelijk is vanuit die combinatie maar dat is mijn speculatie.

Ik zou zeggen neem contact op met het UWV om dit te bespreken, ze kunnen je allicht verder helpen en uitsluitsel geven.

[Ardana]

Wees specifiek met de combinatie UWV - eigen bedrijf héél, héél, héél voorzichtig. Het UWV staat er redelijk om bekend dat ze mensen heeeeeel graag uit de uitkering in een eigen bedrijf willen duwen, daarbij veel foutieve informatie geven, en/of veel te weinig informatie geven, en vervolgens verlies je hele belangrijke, of zelfs alle rechten.

Probeer dus voor jezelf zekerheden in te bouwen, die je ook zwart-op-wit krijgt.

[Voor 10% gewijzigd door Ardana op 13-12-2014 01:30]

[djengizz]

ardana schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 01:29:
Probeer dus voor jezelf zekerheden in te bouwen, die je ook zwart-op-wit krijgt.

Niet cynisch bedoeld en oprecht geïnteresseerd: hoe doe je dit als alle regelgeving hieromtrent al zwart-wit op papier staat?

[Tribledragon]

Uit diverse artikelen een tijd terug vernomen dat het UWV niet duidelijk en correct gecommuniceerd heeft over de ureneis ze hadden gezegd dat je gewoon je uren moest opschrijven (en niet te zuinig) zodat je de fiscale voordelen zou hebben ... De gevolgen voor de uitkering zelf leken achteraf zeer negatief uit te vallen ...

[djengizz]

Tribledragon schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 02:10:
Uit diverse artikelen een tijd terug vernomen dat het UWV niet duidelijk en correct gecommuniceerd heeft over de ureneis ze hadden gezegd dat je gewoon je uren moest opschrijven (en niet te zuinig) zodat je de fiscale voordelen zou hebben ... De gevolgen voor de uitkering zelf leken achteraf zeer negatief uit te vallen ...

Ja, dat is naar en dan begrijp ik je vraag ook wel en is mijn verwijzing naar het UWV zelf misschien wat riskant.

Ik heb inderdaad zelf ook de ervaring dat je vooral jezelf heel goed moet inlezen en informeren omdat adviezen niet altijd kloppen en de materie vaak nogal complex is.

[Tribledragon]

Zelf onderzoek ben ik op dit moment mee bezig, ook om mezelf een beetje bezig te houden. Daarnaast moet ik ook onderzoeken wat de gevolgen op lange termijn zijn (zoals vervallen recht uitkering... Dit is een hele
Gevaarlijke voor mij... Mijn terugvallen kunnen heel Veel jaren uit elkaar liggen nu jaar was het lang geleden >5 jaar)

Het probleem is dat het verdienen van mijn inkomen zal lukken als ik goed ben ... Echter in slechtere periodes levert het een probleem op en standaard is na 5 ja je recht weg volgens mij.

[Ardana]

@djengizz: deels wat Tribledragon schrijft idd. Wat veel gebeurde, was dat, op het moment dat je zei "ik heb me ingeschreven bij de KvK", het UWV er niet alleen op aandrong dat je zoveel mogelijk (al dan niet fictieve) uren schreef, maar vooral ook dat zij al een aantal uur verplicht stelden. Ze stelden bijv. dat je minstens 5-10 uur per week bezich zou moeten zijn met je administratie, en dus dat je voor die uren al geen uitkering meer kon krijgen.
Daarnaast zijn er ook zeker mensen de dupe geworden doordat ze niet goed gewezen waren op het risico dat je loopt als je bedrijf niet lukt: je hebt dan wel je "werknemers-status" opgegeven, met bijbehorende rechten.

@Tribledragon: Standaard is je recht na 5 jaar inderdaad weg, mits je die hele 5 jaar in het geheel geen gebruik hebt gemaakt van een uitkering van het UWV. Als je dus in jaar 4 voor een paar maanden uitvalt, kun je (vooralsnog) wel terugvallen op je WAO. Een vriendin van mij heeft het op die manier gepresteerd om, 8-10 jaar na omzetten van WAO naar WIA, alsnog opnieuw in de WAO terecht te komen.

Hou echter ook de invoering van de Participatiewet in de gaten: volgens mij heeft nog vrijwel niemand in de gaten wat dit gaat betekenen voor je WAO-rechten op lange termijn en al zeker niet in combinatie met het willen starten van een eigen onderneming.

[Anoniem: 500749]

ga verder geen details geven over hoe en wat maar heb gewerkt, zit vast aan een koophuis en hoge vaste lasten
op dit moment moet ik uitkomen met 60 euro leefgeld per maand
maar op zich te doen als je van bruine bonen uit blik houd
ongelooflijk maar waar; die kosten ook al 67 eurocent

elke onverwachte extra uitgave is een strop om je nek die strakker word

zo heb ik een brief liggen van een incassobureau
oorspronkelijke bedrag 1,78
kosten en extra kosten 15 + 25 euro (wtf?)
click&buy zou hebben gemailed, natuurlijk naar een een mailbox op een verlopen domain
en dan krijg je zo een kerstkado

[Voor 43% gewijzigd door Anoniem: 500749 op 13-12-2014 12:25]

[Ardana]

Hoi Stealthy, zonder je informatie te willen laten geven, wil ik je toch wat tips geven:
* je kunt navragen of je recht hebt op bijzondere bijstand voor je koophuis, in sommige gevallen heb je hier recht op
* je kunt navragen of je gebruik kunt maken van minima-beleid van de gemeente
* je kunt navragen of je recht hebt op kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen en waterschapslasten
* je kunt je aanmelden bij de Voedselbank

Veel succes! Mocht je meer hulp willen, mijn DM staat open (maar dan heb ik wel meer informatie nodig).

[djengizz]

ardana schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 02:39:
@djengizz:

Dank je maar ik bedoelde eigenlijk hoe je afspraken met het UWV zwart-wit krijgt en kan borgen of ze hier later op kan aanspreken nav wat je hier schreef:

Probeer dus voor jezelf zekerheden in te bouwen, die je ook zwart-op-wit krijgt.

Aangezien de wet de wet is en al zwart-wit is werd ik getriggerd door jouw advies en vroeg ik me af of je een UWV kan aanspreken op bijvoorbeeld verkeerd advies en hoe je zekerheden inbouwt.

[gr8-jen]

Anoniem: 500749 schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 12:12:
click&buy zou hebben gemailed, natuurlijk naar een een mailbox op een verlopen domain

Ik kan je de tip geven om goed in kaart te brengen of je opeenvolgend de herinnering en aanmaning en sommatie hebt ontvangen. Zoals het nu klinkt heb je geen herinnering gekregen omdat je die mialing niet kon lezen. Het incasso bureau waar ik mee werk houd er niet van om een zaak op te pakken waarbij die stappen niet zijn genomen.

Verder heb je het nu over de wettelijke minimale kosten die gerekend moeten worden. Een incasso bureau zal nog extra geld vragen van de klant naast incasso kosten en factuur om eigen kosten te dekken.

Ik zou dus controlen of het alleen gaat om een logo van een incassobureau bij de sommatie en het nog niet zo ver is.
Verder kun je de instantie die 2 euro wil vangen vragen of het voldoende is om alleen die 2 euro te betalen.
De postkosten van de aanmaning en sommatie liggen al hoger dus het lijkt mij dat het om een automatisch proces gaat waarbij niet naar het bedrag is gekeken. misschien willen ze de kosten kwijtschelden

Succes nog

[Ardana]

djengizz schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 17:43:
[...]

Dank je maar ik bedoelde eigenlijk hoe je afspraken met het UWV zwart-wit krijgt en kan borgen of ze hier later op kan aanspreken nav wat je hier schreef:

[...]

Aangezien de wet de wet is en al zwart-wit is werd ik getriggerd door jouw advies en vroeg ik me af of je een UWV kan aanspreken op bijvoorbeeld verkeerd advies en hoe je zekerheden inbouwt.

Je zou kunnen kijken of je alle informatie die je mondeling krijgt (en dat is heel wat) ook op schrift kunt krijgen bijvoorbeeld. Als blijkt dat de informatie niet op schrift staat, zou ik er sowieso niet op vertrouwen. Probleem met het UWV is dat je bij dit soort zaken veel informatie mondeling krijgt, en vervolgens gooien ze het op "maar dat is helemaal niet gezegd" of "dat heeft u verkeerd begrepen".

Door bij alles te vragen naar "waar staat dat? Mag ik een kopie?" wapen je je hier tegen.

Als blijkt dat papier niet overeenkomt met wat er mondeling gezegd en uitgelegd is, dan heb je dus gegronde redenen om te twijfelen of het niet te doen.

In mijn vakgebied moet ik ook heel veel informatie mondeling overdragen. Mensen moeten het maar van me aannemen. Verschil is, en dat zeg ik er ook vaak genoeg bij, alles wat ik zeg, komt voort uit (wettelijke) regels, vastgelegde regelingen en beleid. Ik bied dan ook altijd aan om de bronnen erbij te pakken, zodat ze het zelf ook na kunnen kijken. Overigens is dat in de ruim 10 jaar dat ik nu aan 't werk ben misschien 2 of 3 keer gebeurd...

[djengizz]

ardana schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 20:12:
Door bij alles te vragen naar "waar staat dat? Mag ik een kopie?" wapen je je hier tegen.

Niet altijd.

Toen ik vroeg naar de criteria voor GDBM waarop ik beoordeeld werd door het UWV, werd ik verwezen naar de folders in de hal en naar 'Google'. Toen ik vervolgens aangaf dat ik me ingelezen had en wist dat het in beide (en Google interpreteer ik dan als informatie op sites van de overheid) niet te vinden was werd mij verteld dat ik niet kon verwachten dat mij interne toetsingscriteria werden verteld. Toen ik zei dat een rechter het daar niet mee eens zou zijn omdat die vindt dat je iemand niet mag toetsen voor uitkeringen zonder dat je hem vertelt waaraan die getoetst wordt werd mij selectief de criteria verteld waaraan ik niet voldoe en werden de criteria waaraan ik wel voldoe verzwegen. Later heb ik ze wel kunnen vinden, voornamelijk in juridische jurisprudentie waarbij ze afgedwongen waren voor een rechter en websites van arbeidsdeskundige bedrijven die ze kennen uit ervaring met uitspraken in dit soort zaken maar toen was het gesprek al voorbij en op basis daarvan al beslissingen gemaakt (waar ik nu, vele maanden later, nog steeds over in de clinch lig en tegen in beroep ben).

Nauwelijks iets waar je je tegen kan wapenen lijkt mij en vandaar mijn vraag.

[Ardana]

Dat is dus precies mijn punt. Als je het niet zwart op wit kunt krijgen, moet je het dus niet doen.

Het gaat hier om iemand die, in goed overleg met en met toestemming van het UWV een eigen bedrijf wil beginnen zonder dat zijn rechten in gevaar komen. Als het UWV dus dingen roept en niet onderbouwt, zou je simpelweg moeten zeggen "Dan doe ik het dus niet".

Jouw voorbeeld is precies waarom je niet moet vertrouwen op hun mondelinge informatie - of gebrek aan informatie. Jouw voorbeeld is dus eigenlijk een schoolvoorbeeld van hoe het UWV werkt - en hoe het niet zou mogen werken.

Ik wens je in ieder geval veel succes bij je beroep.

[djengizz]

ardana schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 22:04:
Dat is dus precies mijn punt. Als je het niet zwart op wit kunt krijgen, moet je het dus niet doen.

Het gaat hier om iemand die, in goed overleg met en met toestemming van het UWV een eigen bedrijf wil beginnen zonder dat zijn rechten in gevaar komen. Als het UWV dus dingen roept en niet onderbouwt, zou je simpelweg moeten zeggen "Dan doe ik het dus niet".

Tja, ik denk dat je gelijk hebt maar vind het triest, zeker als ik bijvoorbeeld de motivatie lees van Tribledragon om aan de slag te willen:

Tribledragon schreef op vrijdag 12 december 2014 @ 23:20:
Ben mezelf aan het oriënteren met het doel mijn hoop niet te verliezen.

Niet alleen lijkt mij dat een hele valide reden ook zou het, in het geval hij hierin zou slagen, minder druk op onze verzorgingsstaat betekenen, iets wat juist aangemoedigd zou moeten worden in plaats van ontmoedigd vanuit bureaucratie en hoe de praktijk werkt.
Maar ja, hoe meer ik hiermee zelf in aanraking kom, hoe meer ik leer dat mensen die vaker met het UWV te maken hebben op zijn minst, ahum, niet te spreken zijn over hun werkwijze in veel gevallen.

Ik wens je in ieder geval veel succes bij je beroep.

Dank je.

[Tribledragon]

Omdat ik hier al goed geholpen ben en ook om jullie iets meer inzicht te geven zal ik wat meer uitweiden.

Ik ga in grove termijnen praten, dit om wat minder direct naar de werkelijke persoon te kunnen herleiden en anderzijds omdat het niet zo erg van belang is.

Ik ben al 15 jaar aan het werk, voor ik werkte is het (achteraf bekeken) al 2x fout gegaan met mij. Ik heb wel mijn VWO afgemaakt maar nooit mijn universiteit.
Ik ben gaan werken na de afgebroken studie al ging het hier ook weer snel fout. Enkele maanden ziektewet opnieuw gaan werken maar op een lager niveau. uiteindelijk weer volgeladen en echt geknapt. dat is een jaar of 10 geleden.

(wat is fout gaan: door stress (continue) een zware depressie en een lange recoveryperiode.) Na 2 jaar ziektewet WIA toegekend gekregen WGA 80-100% afgekeurd niet in staat met stress te werken. Nu is stress zo overal aanwezig dat ik ook een WSW indicatie heb ontvangen. Na enkele jaren ben ik (door zelf te regelen) een redelijk normale baan kunnen krijgen waarbij rekening gehouden werd hierbij.

De afgelopen jaren is de maatschappij veranderd en wordt er steeds meer gevraagd van mensen, ikzelf ben ook veranderd en in staat piekbelasting en piekstress zoals ik het noem te hanteren en hier mee om te gaan. Tijdelijke continue stress gaat ook al echter continue stress loop ik nu weer op vast.

Het is dus zo dat ik op dit moment maar een beperkt beslag leg op de verzorgingsstaat.

Echter vanwege zelfbescherming kan ik op dit moment vanwege de alom aanwezige stress niet werken, bedrijfsarts is het hier mee eens. Het is de vraag of stress op een of andere manier nog geëlimineerd kan worden in mijn huidige functie of op een andere plaats bij dezelfde werkgever. (Dit is ook de taak van de werkgever maar ik zie hier problemen in voor mezelf en voor de werkgever).

Mijn worst case scenario zie ik van een afstandje een werkelijke mogelijkheid worden. Terug thuis komen te zitten. financieel achteruitgang is te overleven ik gok 20% achteruitgang (niet berekend). Maar hier zou ik niet gelukkig in zijn.

Echter omdat echt WSW werk (sociale werkplaats) niet voor mij is weggelegd is het moeilijk zeker met de participatiewet een goede werkgever te vinden die rekening houd met mijn beperkingen en tegelijk mijn mogelijkheden ziet en kan benutten.

[Ardana]

Mag ik een OT opmerking plaatsen? Wat mij betreft ben je er weer eentje waar het Basisinkomen een oplossing zou bieden...

[Tribledragon]

Ik snap de opmerking, dat topic lees ik ook regelmatig door, vind de discussie interessant. Echter zelf twijfel ik of het basisinkomen voor mij beter zou zijn dan mijn huidige vangnet, dit is namelijk niet verkeerd, ook al ben ik jong arbeidsongeschikt geraakt, mijn inkomen was wel al redelijk (voor mijn eigen begrippen).

Ik weet dat het in ieder geval mij niet aan wil ontbreekt en dat probeer ik ook regelmatig tegen mezelf te zeggen. Ben goed bezig geweest in het verleden en ook nu ben ik niet slecht bezig, ook al ben ik een stukje teruggevallen.

Naast de risico's van onder andere verliezen van een vangnet zit ik ook nog erg in mijn maag met zorgen dat als ik voor mezelf zou beginnen niet in dezelfde valkuilen te vallen. Zonder baas in een groeiende markt is het risico op steeds meer stress ook flink aanwezig. (tevreden zijn met beperkte bedrijfsomvang en groei op tijd te stoppen zou een oplossing zijn maar als dit zo makkelijk zou zijn had ik vast niet deze beperking)

[djengizz]

ardana schreef op zaterdag 13 december 2014 @ 23:57:
Mag ik een OT opmerking plaatsen? Wat mij betreft ben je er weer eentje waar het Basisinkomen een oplossing zou bieden...

Om voor mij persoonlijk te spreken: basisinkomen is een interessant concept met vele voordelen en nadelen en ik zie zeker de relevantie van het onderwerp in een topic over arbeidsongeschiktheid.

Toch wil ik wijzen op het feit dat het basisinkomen vooral een ideologische invulling van de verzorgingsstaat in zijn algemeen is en verder gaat dan arbeidsongeschiktheid. Het gaat ook om een zeker welvaartsniveau voor iedereen en is ook bijvoorbeeld een middel in een oplossing voor vele vormen van werkeloosheid. Daarnaast vraagt het om een verregaande hervorming van ons systeem die verder gaat dan wat er nodig is om wat simpele verbeteringen en verlichting te realiseren binnen het huidige systeem.

Om het als oplossing aan te dragen voor bepaalde misstanden in onze verzorgingsstaat ten aanzien van arbeidsongeschiktheid is logisch maar is een verregaande one-size-fits-all oplossing die niet zo breed gedragen wordt als gewoon een goede gang van zaken rondom arbeidsongeschiktheid uitkeringen en eventueel misbruik van het systeem of de kosten daarvan. En begrijp me niet verkeerd: ik zie dat het aandragen van deze oplossing is uit empathie voor arbeidsongeschikten.

Het taboe over dit onderwerp, wat ook al meteen doorschemert in dit tot nu toe korte topic, komt deels vanwege misbruik van dit systeem en deels omdat niemand graag zwakte toont of toegeeft dat hij niet in staat is om zijn steentje op dat gebied bij te dragen, iets waar nogal eens op gewezen wordt in deze tijd.
Verder komt dit taboe deels vanwege de terechte realisatie bij velen dat arbeidsongeschiktheid en ziekte een peperdure wissel trekt op onze verzorgingsstaat en het dit al decennia doet en waarschijnlijk nog meer zal gaan toenemen.

Er lijkt nu echter een trend te zijn bij de overheid dat de realisatie dat het huidige systeem topzwaar is, deels onhoudbaar en handen vol geld kost moet leiden tot een bezuinigingsmodel van 'een pondje minder onderhandelen'. Persoonlijk heb ik liever dat bijvoorbeeld fraude met dit soort uitkeringen beter bestreden wordt en eventueel de uitkeringen omlaag gaan als het onbetaalbaar blijkt dan wat er op dit moment gebeurt.
Het onvermogen van de staat en de uitkeringsinstanties om te bepalen wie recht heeft op wat lijkt nu te leiden tot een tombola voor de mensen die aanspraak maken op dit soort regelingen met vaak een ongewenste uitkomst en één die veel leed veroorzaakt. Daarnaast lijken financiële bezuinigingen nu deels afgewikkeld te worden op de werkgevers, op een strenger selectie beleid, twijfelachtige vormen van arbeidsparticipatie en door meer boetes toe te passen. Voor mij is dit niet de weg om te gaan en veroorzaakt dit ontzettend veel onnodige pijn bij de partijen die aanspraak maken op deze regelingen.

Ik zie liever een eerlijk selectiebeleid gebaseerd op medische argumentatie, transparantie van regels (ook voor werkgevers) en regelgeving die onterechte deelname aan deze systemen ontmoedigt. Als dit betekent dat hierdoor de uitkeringen omlaag gaan neem ik dat persoonlijk voor lief.
Het feit dat nu adviezen van artsen overruled kunnen worden, er vele misstanden zijn gezien geluiden die ik hoor van lotgenoten ten aanzien van toetsing en selectie en er een sterke trend is van boete beleid wat vaak niet redelijk is, is ongewenst beleid om deze kosten te beheersen. Voeg daar nu dan arbeidsparticipatie aan toe wat in sommige gevallen het verkapt verlagen van een minimumloon is en soms de creatie van arbeidsplaatsen juist tegengaat, soms oplossingen uitstelt en in de ergste gevallen arbeidsongeschiktheid kan vergroten.

Dit zijn allemaal in mijn ogen halfwas, zwakke oplossingen gedreven uit het niet weten hoe goed beleid te maken rondom deze problematiek en het daarom maar blijven zoeken naar besparingen op een al wankelend systeem in plaats van eens echte hervormingen door te voeren. Het systeem moet doen waar het voor bedoeld is zonder het verlies van menselijkheid en redelijkheid en daar lijkt het nu juist steeds verder van af te drijven. Dit vaak in het kader van dat het te duur is (en deze aanname kan best kloppen) maar zonder te kijken dat een deel van deze kosten zitten in het niet effectief opereren en het besteedde geld dat niet op de juiste plek komt.

Nogmaals, ik zie persoonlijk als een deelnemer aan dit systeem liever mijn maandelijkse bedrag omlaag gaan als daarvoor in de plaats de mening van mijn artsen en de ernst van klachten serieus genomen worden, mijn werkgever niet als melkkoe gebuikt wordt, er geen verborgen werkeloosheid wordt gecreëerd en ik minder ontzettend nare en bijna surrealistische verhalen van lotgenoten hoef te lezen.
Daarbij zie ik de complexiteit van deze problematiek en zijn kosten maar zie ik ook het soms misselijk makende politiek spel en onvermogen rondom dit onderwerp wat weer bijdraagt aan een in mijn ogen onnodig taboe.

/lange rant

[defiant]

Het is in dit soort discussies imho nuttig om een stuk historie mee te nemen, want wat veel mensen niet weten is dat bijvoorbeeld misbruik van arbeidsongeschiktheidsverzekeringen in de jaren 80 ('het WAO drama') voornamelijk werd veroorzaakt door werkgevers die toen op een makkelijke manier overtollig personeel kon dumpen in de WAO. Echter zie je dat discussie later werd omgedraaid en alleen de WAO'ers werden neergezet als profiteurs terwijl het voor de werkgevers al heel snel vergeven en vergeten was.

Je ziet hierin een parallel met het integratie/migratie probleem, het zijn de werkgevers geweest die het probleem hebben geïnitieerd, maar nooit hun verantwoordelijkheid hebben genomen. Sterker, de schuld van migratie wordt door die groep over het algemeen afgeschoven op de 'aartsluie en verwende Nederlandse arbeider' die zijn neus ophaalde voor hard werken tegen een zo laag mogelijk loon. De migranten moesten daarna wel komen.

Hetzelfde zie je bij veel discussie nu over de inrichting van de verzorgingsstaat, men kijkt niet naar de oorzaken van het probleem, maar richt zich vooral op de effecten en probeert die te bestrijden of in te zetten voor politiek gewin.

[djengizz]

defiant schreef op zondag 14 december 2014 @ 13:53:
Hetzelfde zie je bij veel discussie nu over de inrichting van de verzorgingsstaat, men kijkt niet naar de oorzaken van het probleem, maar richt zich vooral op de effecten en probeert die te bestrijden of in te zetten voor politiek gewin.

Klopt hoor en ik ben het in grote lijnen met je verhaal eens en de jaren '80 waren op dit gebied berucht net zoals de afwenteling door werkgevers toendertijd.

Toch als je ziet dat ik ondertussen al bijna 3 jaar niks meer heb uitgevoerd voor mijn werkgever waarbij hij mij niet kan ontslaan en moet doorbetalen en waarbij het UWV de afhandeling van mijn beroep en parallel dat van mijn werkgever pas in januari volgend jaar hoeft af te ronden en daarbij nog een keer het recht heeft uitstel aan te vragen schrik je wel van de kosten die hierbij komen kijken. Tel daarbij op dat de werkgever zelfs de plicht heeft alle regelgeving te kennen en zich hierbij zelfs niet kan verschuilen achter bijvoorbeeld verkeerd advies van een bedrijfsarts of het UWV en waarbij arbeidsdeskundigen en UWV vaak zelf de regels niet volledig kennen omdat het zo complex is en ik kan me voorstellen dat een zieke werknemer soms een nachtmerrie kan worden voor een bedrijf.

Nu heb ik mijn diagnose al jaren en werk ik ook al vele jaren voor mijn huidige werkgever die gelukkig één van de grootste multinationals ter wereld is met een sociaal beleid naar zijn werknemers en met eigen advocaten, artsen en arbeidsdeskundigen in dienst. Toch kan ik me nog een baantje in de horeca herinneren vlak na mijn studietijd waarvan ik destijds de administratie kende en waarvan ik zeker weet dat ik in mijn huidige situatie dat bedrijf mee had getrokken een faillissement in, inclusief het bijbehorende ontslag van alle andere werknemers.
Dat kan de bedoeling niet zijn en in die zin kan ik me de boze werkgever wel voorstellen die wat intoleranter wordt naar de zieke werknemer (al is dat natuurlijk de verkeerde om boos op te worden) en het taboe wat hier mede door ontstaat of versterkt wordt.

Dat er meerdere oorzaken zijn, waarvan sommige met hele duidelijke en valide historische gronden, staat voor mij vast maar doet niet af aan wat er nu speelt en in mijn ogen echt grote misstanden zijn grotendeels veroorzaakt worden door slecht beleid. Zo liggen de nuances in oorzaak en de overeenkomsten met de jaren '80 nu toch echt wel wat anders, zie hiervoor bijvoorbeeld mijn eerder genoemde statistiek dat nu 70% van de WIA aanvragen in de regio Rotterdam uitmonden in een strafmaatregel voor de werkgever (wat dus betekent verplicht in dienst houden en doorbetalen) of het doorgeschoten boete beleid van het UWV naar mensen met een uikering wat nu in het spotlicht staat.

Wel ga ik mee met je quote hierboven en denk dat veel van het huidige taboe en hoe onze samenleving naar zijn arbeidsongeschikten kijkt vaak is op verkeerde gronden en deels veroorzaakt door politiek en negeren van oorzaken.