46 jaar. Waarschijnlijk door zuurstofgebrek bij geboorte na 7 maanden meer moeite dan anderen met studeren, opnemen van informatie. Van oorsprong boekhandelaar. Sinds 1995 in hele reeks ICT-baantjes gewerkt. Langste was net geen vijf jaar Door gedragsproblemen meerdere keren in problemen geraakt en ontslagen. Nu in therapie voor gedrag. Patroon lijkt dat ik wel de ict ingerold ben, maar vaak net het benodigde niveau niet had of kon halen. Ik werkte dus vaak op het randje van mijn mogelijkheden en de baas wilde eigenlijk net dat beetje dat ik niet kon geven of bereiken. Resultaat: Jaren frustratie, laag zelfbeeld etc.
Nu weer baantje in mkb-ictsupport, contract voor drie maanden omdat men eerst meer zekerheid over mijn niveau wilt. Ik ben soms 's morgens vroeg gewoon bang om te gaan. Faalangst knalt er dagelijks in. Therapie leert me ook wel om negatieve gedachten om te buigen, maar toch.
Er is een Bruna-winkel die over te nemen is in de buurt, ik heb de diploma's en de wetenschap dat ik toen nog wel graag naar mijn werk ging. Maar ook de wetenschap dat de retail in boeken zowat aan het overlijden is. Dillemma...? 20 jaar (met onderbrekingen 15) 'weggooien' en in een zeer onzekere markt voor mezelf beginnen?
Nu weer baantje in mkb-ictsupport, contract voor drie maanden omdat men eerst meer zekerheid over mijn niveau wilt. Ik ben soms 's morgens vroeg gewoon bang om te gaan. Faalangst knalt er dagelijks in. Therapie leert me ook wel om negatieve gedachten om te buigen, maar toch.
Er is een Bruna-winkel die over te nemen is in de buurt, ik heb de diploma's en de wetenschap dat ik toen nog wel graag naar mijn werk ging. Maar ook de wetenschap dat de retail in boeken zowat aan het overlijden is. Dillemma...? 20 jaar (met onderbrekingen 15) 'weggooien' en in een zeer onzekere markt voor mezelf beginnen?

Reacher said nothing / Everybody counts or nobody counts