Solliciteren: Kinderen als troefkaart

[Saybia]

Ik ben al een tijdje op zoek naar een andere baan. Helaas schiet het niet op. Mijn ervaringen met recruiters worden ook steeds slechter. Kreeg gisteren bijvoorbeeld de vraag wat ik kon op ICT-gebied. Mijn reactie was dan ook gelijk of ze mijn cv wel had gelezen.

Maar goed even terug te komen op de titel van mijn topic. Het is mij nu al een paar keer overkomen dat ik in een groep zit om te solliciteren en dat de mensen waarvan de recruiters weten dat ze kinderen hebben dat deze eerst mogen. Het valt mij ook op dat vaders en moeders hun kinderen als troefkaart gebruiken tijdens het gesprek (je hoort wel eens wat). Dan heb ik het niet over stug je kinderwagen gebruiken als stormram (stoep, supermarkt).

Ik heb namelijk meegemaakt tijdens het werk dat ik bijna niet op vakantie kon omdat eerst de collega's met kinderen allemaal weg gingen. Dit vind ik normaal en ik vind het dan ook niet erg om later weg te gaan. Maar ik kon bijna niet weg want tja het was alweer bijna herfstvakantie.

Ik had er gisteren een discussie over met mijn vriendin en ze had volgens mij een punt. Als je iemand aanneemt met kinderen dan zal deze niet zo snel weggaan. Zeker niet als hij of zij de alleenverdiener/gescheiden/alleenstaand is. Vinden recruiters/werkgevers dit dan ook echt? Krijgen ze een machtsgevoel hierbij? Ik heb namelijk al een paar keer gehoord bij een sollicitatie dat ze bang zijn dat ik na een jaar weer weg ben omdat ik erg ambitieus ben.

Hebben jullie deze ervaringen ook? Zullen we dan gelijk afspreken dat we allemaal kinderen hebben en allemaal zielig doen tijdens sollicitaties. Dan heeft iedereen weer een eerlijke kans en wordt iedereen weer aangenomen op hun competenties en vaardigheden. Niet op emotie.

[Dido]

Tsja, aan de andere kant willen mensen met kinderen ook weer opeens eerder weg als er wat met de koters is, moeten ze onverwacht vrij nemen als d'r een ziek wordt, willen ze misschien wel pappadagen, en als er pas 1 of 2 zijn willen ze misschien later nog wel weer zwangerschapsverlof ook.
Als de kids wat ouder zijn willen ze allemaal in de schoolvakanties vrij (en dat is voor sommige bedrijven nou net een drukke periode), over het algemeen moeten ze op tijd thuis zijn en zijn ze dus minder flexibel met werktijden.

En zo kan ik nog wel even doorgaan met (voor)oordelen di ewerkgevers kunnen hebben tegen mensen met kinderen...

Ik betwijfel of er een algemene tendens is dat werkgevers liever menen met kinderen aannemen, eerlijk gezegd. In bepaalde branches misschien, in bepaalde leeftijdsgroepen, of voor bepaalde functies - misschien.

[DutX]

Dat een recruiter vraagt wat je allemaal kan is toch een normaal gesprek? Als hij zonder verder wat te zeggen jou een vacature doorstuurd denk ik je toch ook "dit is spam"?
Uit iemand z'n eigen bewoording kan je halen wat hij echt leuk vindt en waar je dus wat aan hebt.

Het feit dat je over kinderen begint en direct zegt dat iedereen zielig moet doen zegt meer over jou dan over iemand anders. Je kan het ook anders lezen; zijn die mensen misschien ouder en hebben ze meer ervaring dat ze daardoor de functie krijgen?

In het andere geval heb je pech en kan je er niets aan doen, bijvoorbeeld als het zorgt voor een persoonlijke klik tussen het bedrijf en de persoon. Maar omgekeerd zijn die situaties er toch ook?

[memphis]

Als kinderloze ben ik al jaren de dupe van vakantieplanning omdat ouders altijd al in januari vakanties gaan plannen en direct aanvragen. Ik ben afhankelijk van een kalender welke pas in maart bekend wordt, ik kan dan voor leuke evenementen nog maar moeilijk vrij krijgen. Eigenlijk zou het niets uit mogen maken.

Maar dat terzijde.

Helaas ook 7 maanden werkeloos geweest en als mijn oude werkplek met een nieuwe contracthouder niet op zoek was naar aanvullend personeel zat ik nog steeds thuis vrees ik.
Ik heb in die tijd gemerkt dat het toch goedkoop moet en men liever met jonge mensen in zee gaat. Ook na een sollicitatiegesprek blijkt al snel dat er keuze zat is en men anders kiest. Nu ben ik niet de kleinste en kijkt men dus ook naar gezondheidsrisico's. Dat zijn dus 2 factoren die mij tegen werken welke eigenlijk niet zou mogen.

[_JGC_]

Recruiters lezen geen CV, die struinen gewoon de hele dag internet af naar vacatures en struinen LinkedIn af om te kijken of ze wat kunnen vinden waar ze geld aan kunnen verdienen. Ik heb personeel aangeboden zien worden waarbij je als werkgever gewoon 10K mag schuiven richting de recruiter en als je nieuwe werknemer besluit dat ie het niet leuk vindt of jij kunt niks met je werknemer beginnen, dan ben je dat geld gewoon kwijt.

Wat kinderen betreft, ondanks dat je hard inkomen nodig hebt voor je kinderen, zijn die je werkgever alleen maar tot last. Je moet vakantie tijdens de schoolvakanties, want anders kunnen de kinderen niet mee. Je moet met je koters naar de huisarts als ze voor de zoveelste keer van het klimrek geflikkerd zijn, etc.

Dat jij geen vakantie kunt vieren omdat anderen op vakantie gaan ligt ook meer aan jezelf en je werkgever. Leuk dat iedereen in de zomervakanties en herfstvakanties op vakantie gaat, maar jij hebt daar net zoveel recht op. Dat jij je laat afschepen met zo'n kutsmoes ligt aan jezelf. Wat gebeurt er tussen zomervakantie en herfstvakantie als jij thuis komt te zitten met een burnout omdat je de hele zomer geen vakantie hebt kunnen plannen?

[RM-rf]

Saybia schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 17:19:


Ik had er gisteren een discussie over met mijn vriendin en ze had volgens mij een punt. Als je iemand aanneemt met kinderen dan zal deze niet zo snel weggaan. Zeker niet als hij of zij de alleenverdiener/gescheiden/alleenstaand is. Vinden recruiters/werkgevers dit dan ook echt? Krijgen ze een machtsgevoel hierbij? Ik heb namelijk al een paar keer gehoord bij een sollicitatie dat ze bang zijn dat ik na een jaar weer weg ben omdat ik erg ambitieus ben.

ieder vermeend voordeel kan evengoed een (groot ) nadeel zijn, mensen met kinderen zijn vaak ook nooit helemaal 100% op hun werk (zeker vrouwen kunnen hiervan een nadeel hebben; helemaal als deze ook nog alleenstaand voor hun kinderen moeten zorgen) en moeten soms extra flexibel zijn als hun kinderen ziek zijn of deze extra tijd van hen vragen... dat is dan tijd die ten kostte gaat van het werk en ook in een bedrijf voor scheve gezichten kan zorgen.


Wat me in jouw post een beetje opvalt is de erg negatieve teneur... alsof je vooral een pessimist bent en dan kan een opmerking als 'we denken dat je binnen een jaar al weer wegwilt' juist ook daarvan een weergave zijn...
Ik zou juist zulke opmerkingen oppikken als iets dat je zélf kunt verbeteren, minder kijken anar wat er allemaal mis is aan de 'anderen' (en hoe slecht die recruiters zijn of die rotpersonen die je CV niet goed genoeg doorlezen, wat je gelijk hen wil laten merken)..

Maar profileer jezelf juist wat beter als 'team-player'... als vriendelijk en sociaal persoon die open staat voor anderen en die best geneigd is over een 'foutje' van die recruiter heen te kijken als er iets al in je CV stond en deze dat niet gelezen had, zonder daarop een (nutteloos) puntje te willen scoren.


Overigens kan het zeker samenvallen, iemand die een gezin heeft, en daarover ook graag praat en volop dingen te melden heeft, komt sneller over als een 'sociaal' persoon, en heeft binnen de sociale omgeving vane en kantoor ook gelijk al een gespreksaankoopppunt...
Maar dat wil niet zeggend at je dat niet hebt, als je geen kinderen hebt, hooguit moet je dan op andere punten laten blijken dat je ook volop een interssant leven of gespreksstof bied, als persoon open en sociaal bent, bv via hobby, extra interssegebieden of een bepaalde achtergrond.

[t_captain]

Saybia schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 17:19:

Maar goed even terug te komen op de titel van mijn topic. Het is mij nu al een paar keer overkomen dat ik in een groep zit om te solliciteren en dat de mensen waarvan de recruiters weten dat ze kinderen hebben dat deze eerst mogen.

Ik weet niet wat ik me moet voorstellen bij "in een groep solliciteren". Bij mij is het altijd een individuele ervaring geweest.

Wie zijn "de recruiters" in dit plaatje? Ik ken in-house recruiters en recruitmentbureaus, maar in beide gevallen waren de contacten 1:1.

Ik heb namelijk meegemaakt tijdens het werk dat ik bijna niet op vakantie kon omdat eerst de collega's met kinderen allemaal weg gingen. Dit vind ik normaal en ik vind het dan ook niet erg om later weg te gaan. Maar ik kon bijna niet weg want tja het was alweer bijna herfstvakantie.

Dat heeft volgens mij niets te maken met solliciteren. In veel organisaties is het gebruik dat vakanties in het hoogseizoen met prioriteit aan de ouders van schoolgaande kinderen worden toegekend. Dat vind ik geen gekke vorm van collegialiteit.

Daarnaast, als je niet gebonden bent aan de schoolvakanties kun je veel prettiger en goedkoper buiten de vakanties op reis. En tussen zomer- en herfstvakantie zit toch tenminste een week of 6 dacht ik.

Ik had er gisteren een discussie over met mijn vriendin en ze had volgens mij een punt. Als je iemand aanneemt met kinderen dan zal deze niet zo snel weggaan. Zeker niet als hij of zij de alleenverdiener/gescheiden/alleenstaand is. [...]

Als je flexibel bent naar je werknemer toe, kan ik me voorstellen dat de werknemer loyaal zal zijn. Aan de andere kant hebben deze werknemers de nodige nadelen. Om het lullig samen te vatten en lekker te overdrijven, je kunt er geen pijl op trekken wanneer ze wel of niet komen opdagen en ze zijn nooit beschikbaar voor overwerk. Generalisatie ten top, maar deze sentimenten leven ook bij werkgevers. Ik heb in mijn omgeving meer gezien dat vrouwen met kinderen naar de uitgang werden gedirigeerd dan andersom.

[Lordy79]

Saybia schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 17:19:

Als je iemand aanneemt met kinderen dan zal deze niet zo snel weggaan. Zeker niet als hij of zij de alleenverdiener/gescheiden/alleenstaand is. Vinden recruiters/werkgevers dit dan ook echt?

Nou, dat is wel iets wat bij ons meespeelt ja, maar zo zijn er wel meer dingen. Ik vraag me alleen af of je hier formeel op mág selecteren. Want je mag bijvoorbeeld niet selecteren op geslacht en/of leeftijd maar als je getrouwde/samenwonende vrouwen hebt zonder kinderen van rond de 30 dan zou het best eens kunnen zijn dat er werkgevers zijn die liever voor iemand anders kiezen omdat er binnen korte tijd wel eens een kinderwens zou kunnen komen...

Ik heb namelijk al een paar keer gehoord bij een sollicitatie dat ze bang zijn dat ik na een jaar weer weg ben omdat ik erg ambitieus ben.

Dat is een belachelijk argument. Als jij goed bent en als werkgever wil je dat iemand blijft, vraag je gewoon wat hij/zij wil verdienen. En als dat niet schandalig veel is, dan betaalt een werkgever dat gewoon, althans wij wel.
Sowieso is het altijd handig een sollicitant te vragen wat hij wil verdienen

Dan heeft iedereen weer een eerlijke kans en wordt iedereen weer aangenomen op hun competenties en vaardigheden. Niet op emotie.

Een goede werkgever kijkt ook naar competenties en vaardigheden. En uit ervaring kan ik zeggen dat er enorm veel verschil zit in het prestatieniveau tussen verschillende mensen met op papier(!) dezelfde kwalificaties en wij betalen dan ook 20 - 30 procent meer dan 'passend' is omdat zo iemand ook veel meer presteert dan 'passend' is.

Wat ik wel raar vind, da's een beetje offtopic, dat er nog steeds moeilijk aan personeel te komen is. Via een website waar mensen hun CV's kunnen deponeren heb ik een man/vrouw of 7 gevraagd of ze interesse hebben in een baan (gesprek) en 1 uit de 7 heeft gereageerd. En de laatste update van hun profiel was < 1 maand dus het waren geen oude profielen.

[Hahn]

Lordy79 schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 19:44:
[...]

Dat is een belachelijk argument. Als jij goed bent en als werkgever wil je dat iemand blijft, vraag je gewoon wat hij/zij wil verdienen. En als dat niet schandalig veel is, dan betaalt een werkgever dat gewoon, althans wij wel.
Sowieso is het altijd handig een sollicitant te vragen wat hij wil verdienen

Alleen bestaat ambitie niet enkel uit zoveel mogelijk verdienen. En sommige bedrijven hebben niet heel veel doorgroeimogelijkheden te bieden, en de bedrijven die dat van zichzelf weten kunnen dat argument prima hanteren, zonder dat het belachelijk is. In mijn ogen tenminste.

[gambieter]

t_captain schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 18:10:
Dat heeft volgens mij niets te maken met solliciteren. In veel organisaties is het gebruik dat vakanties in het hoogseizoen met prioriteit aan de ouders van schoolgaande kinderen worden toegekend. Dat vind ik geen gekke vorm van collegialiteit.

Maar wel een eenzijdige vorm van collegialiteit, wat komt er voor terug vanuit de ouders met schoolgaande kinderen naar de andere collega's? Wat als iemand met een gezin samen op stap wil, dan gaat de werkgever zeggen "niet je eigen gezin, telt niet"? Ik denk dat prioriteit toekennen de verkeerde stap is, het zou beter zijn als het gevraagd wordt zonder verplichting te accepteren. Dan kan daarna desnoods geloot worden om die gewenste dagen.

Ik heb het vrijwillig gedaan waarmee ik ervoor zorgde dat er altijd een staflid op de afdeling was in hoogseizoen, maar de "tegenprestatie" was dat ik geen enkele rekening hoefde te houden in andere perioden, dan moest er maar iemand anders de pineut zijn. Kinderen of geen kinderen, dat was dan geen excuus.

[ Voor 16% gewijzigd door gambieter op 04-08-2014 19:52 ]

[Lordy79]

Hahn schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 19:48:
[...]
Alleen bestaat ambitie niet enkel uit zoveel mogelijk verdienen. En sommige bedrijven hebben niet heel veel doorgroeimogelijkheden te bieden, en de bedrijven die dat van zichzelf weten kunnen dat argument prima hanteren, zonder dat het belachelijk is. In mijn ogen tenminste.

Je hebt gelijk, geld is niet alles, maar als je een goede werksfeer creëert en erg goed betaalt dan hou je talent wel makkelijk(er) in huis.

Verder ben ik het met Gambieter eens dat het vreemd is als werknemers mét kinderen per definitie voorrang krijgen op werknemers zonder kinderen als het gaat om kiezen wanneer er vakantie kan worden opgenomen.

[Saybia]

Def1ant schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 17:25:
Dat een recruiter vraagt wat je allemaal kan is toch een normaal gesprek? Als hij zonder verder wat te zeggen jou een vacature doorstuurd denk ik je toch ook "dit is spam"?
Uit iemand z'n eigen bewoording kan je halen wat hij echt leuk vindt en waar je dus wat aan hebt.

Het is toch zijn/haar werk om je cv en brief te lezen en daar dan al een selectie qua banen aan jou aan te bieden? Ze willen toch aan je verdienen?

Het feit dat je over kinderen begint en direct zegt dat iedereen zielig moet doen zegt meer over jou dan over iemand anders.

Mag dit topic dan niet in jouw ogen? Ik vraag naar ervaringen en deel mijn eigen ervaring hierin.

Je kan het ook anders lezen; zijn die mensen misschien ouder en hebben ze meer ervaring dat ze daardoor de functie krijgen?

In het andere geval heb je pech en kan je er niets aan doen, bijvoorbeeld als het zorgt voor een persoonlijke klik tussen het bedrijf en de persoon. Maar omgekeerd zijn die situaties er toch ook?

Klopt, daar ben ik het met je eens. Ik zeg ook niet dat de kinderfactor de enige factor is. Dat heb ik niet beweert.

@Memhis

Nu ben ik niet de kleinste en kijkt men dus ook naar gezondheidsrisico's. Dat zijn dus 2 factoren die mij tegen werken welke eigenlijk niet zou mogen.

Ik denk ook dat deze factoren bij mij meer spelen qua afwijzingen. Mensen zitten mij altijd schaapachtig aan te staren als ik ze vertel hoeveel ik sport. Afgezien van deze factoren constateerde ik iets in mijn sollicitatieprocedures wat ik vrij apart vond.

Over vakantie: Ik ga graag buiten het seizoen omdat het inderdaad goedkoper is. Tussen zomer en herfstvakantie zit een flinke periode maar als je afhankelijk ben van andere bedrijven die dan weer opstarten, is dat een hele drukke periode.

Pessimist? Misschien wel, ben al een hele tijd aan het rondkijken. En ik heb recruiters niet heel hoog zitten omdat ze vaak net doen alsof ze je al je hele leven kennen. En dan kom je erachter dat ze je cv of brief niet gelezen hebben. Of dat ze niet eens iets af weten van IT. Vind dat echt een blamage voor een corporate recruiter. Meeste gesprekken waren 1:1 maar ik heb twee keer in een vergaderruimte gezeten met tien andere kandidaten.

Ik betrap mij wel erop dat ik af en toe negatief denk. Maar zo zit ik van nature ook wel in elkaar. Ik denk graag na over sociaal maatschappelijke ontwikkelingen en dan schroom ik niet om een standpunt in te nemen die een ander niet gauw zou nemen. Ben ook van mening dat heden ten dage de loyaliteit meer van de werknemer komt dan andersom.

Ik ben zeer flexibel en loyaal ingesteld als men mij een kans bied. Wil een collega een dagje vrij dan ben ik echt niet degene die zegt nee dat kan niet. Ik ben erg ambitieus ingesteld maar ik hoef geen topsalaris. Ik vind verdieping belangrijker in een baan.

@Lordy79:

Welke openstaande vacatures heb je op dit moment? Trouwens weet je wat ik ook raar vind de hoeveelheid spookvacatures. Jij had het over mensen die niet reageren, dat kan dus ook andersom.

[Lordy79]

haha... niets in de ICT...

[Krisp]

Saybia schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 20:01:
[...]

Ik betrap mij wel erop dat ik af en toe negatief denk. Maar zo zit ik van nature ook wel in elkaar. Ik denk graag na over sociaal maatschappelijke ontwikkelingen en dan schroom ik niet om een standpunt in te nemen die een ander niet gauw zou nemen. Ben ook van mening dat heden ten dage de loyaliteit meer van de werknemer komt dan andersom.

Prima dat je een standpunt inneemt, maar de stelling dat kinderen een voordeel zijn bij een sollicitatie kan ik op geen enkele manier onderschrijven. Je ervaring is een geval van n=1, waar ik zeker een aantal andere gevallen tegenover kan zetten. Bij vrouwen is bijvoorbeeld eerder het tegenovergestelde. Als je dan te ambitieus bent (en let wel: ambitieus is iets anders dan arrogant of betweterig), dan kan ik je het beste aanraden om op meer senioren vacatures te solliciteren. Andere optie is om je domweg leergierig op te stellen, waarna je aangenomen wordt en kunt vertrekken wanneer je dat wilt.

[chime]

Een voordeel, hangt van de job af zou ik zeggen.

Wil je een werknemer die je naar de andere kant van de wereld kunt sturen of vaak opbellen => dan is eentje met kinderen niet zo interessant.

Wil je een werknemer die niet direct vertrek na opgeleid te zijn, wat stabiliteit in je organisatie => dan is eentje met kinderen iets interessanter.

Meeste recruiters binnen de IT zijn wel om te huilen, dat is een feit.
Met wat "geluk" kennen ze juist wat keywords.

[t_captain]

Saybia schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 20:01:
[...]

Het is toch zijn/haar werk om je cv en brief te lezen en daar dan al een selectie qua banen aan jou aan te bieden? Ze willen toch aan je verdienen?


[...]

Nee, het werk van een recruiter is om een selectie aan cv's bij een vacature te zoeken. Kandidaten zijn niet de klanten maar de handel.

Dat neemt niet weg dat er soms via een headhunter wel een mooie kans op je pad kan komen, maar de beste uitgangssituatie is wel om op eigen kracht aan het werk te zijn. Verwacht nooit van recruiters dat ze je werkloosheid gaan oplossen, want die verantwoordelijkheid zullen zij niet voelen.

Meeste gesprekken waren 1:1 maar ik heb twee keer in een vergaderruimte gezeten met tien andere kandidaten.

Ik vind dat ongepast, tenzij het een assesment betreft waar men je in groepsverband een probleem laat uitvogelen. Sowieso vraag ik me af hoe je aan 10 gekwalificeerde kandidaten komt, die ook nog eens allemaal op dezelfde dag de gelegenheid hebben om langs te komen. Kan aan de functie liggen, maar een dergelijke situatie heb ik in software development nooit meegemaakt.

[...]

Ben ook van mening dat heden ten dage de loyaliteit meer van de werknemer komt dan andersom.

Dat ben ik met je eens. De voordelen van het werknemerschap zijn uitgehold (loyaliteit vanuit het bedrijf, werkzekerheid ook als je wat ouder wordt, goed geregelde arbeidsvoorwaarden en inkomensverzekeringen). De nadelen zijn overeind gebleven (matig inkomen, dure sociale zekerheid). Voor mij was het een paar jaar geleden dan ook een bewuste keuze om geen werknemer meer te zijn, althans niet in Nederland.

Ik ben zeer flexibel en loyaal ingesteld als men mij een kans bied.
[...]

Laat het nou niet klinken als een daad van barmhartigheid, de werkgever die jou een kans moet bieden voordat jij kunt laten zien hoe goed en trouw je wel niet bent. Jij biedt een werkgever een kans; namelijk om zijn vacature eindelijk een keer fatsoenlijk ingevuld te krijgen, zijn projecten voortaan op tijd af te ronden en zijn bedrijfsresultaat te verviervoudigen. Klinkt meteen wat positiever

[Tuxie]

Ik heb sinds kort wel kinderen maar herken me helemaal niet in dit verhaal. Solliciteer je op IT banen? Ik heb namelijk als stelregel dat als jij goed bent voor je werkgever, je werkgever ook goed voor jou is. En dit laat ik tijdens de eerste gesprekken ook altijd duidelijk merken.

Mijn ervaring is juist dat veel werkgevers zich willen profileren als bedrijf met 'een goede balans tussen werk en prive'. Met name de midden-bedrijven (ICT bedrijven tot 150 man) doen dit om te kunnen concurreren met de grotere jongens die vaak een iets beter salaris bieden, maar weer minder vakantiedagen en flexibiliteit.

Ik denk ook dat dit fenomeen voorbehouden is aan een bepaald type bedrijf (grootte, werkzaamheden e.d.)

[Paul]

t_captain schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 18:10:
In veel organisaties is het gebruik dat vakanties in het hoogseizoen met prioriteit aan de ouders van schoolgaande kinderen worden toegekend. Dat vind ik geen gekke vorm van collegialiteit.

Ik wel... Als ik al 3 jaar niet naar Lowlands heb kunnen gaan omdat (even heel zwart wit) die @#*%^@# er zelf voor hebben gekozen zichzelf te verplichten aan bepaalde vakantiedata dan heeft dit jaar maar een van die ouders pech. Ik ben ook collega, je kunt niet zomaar één collega bevoordelen boven een ander onder de noemer 'collegialiteit'...

'Iets voor elkaar over hebben' en 'collegialiteit' zijn beide dingen die twee kanten op werken

[CMD-Snake]

Tuxie schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 11:24:
Ik heb namelijk als stelregel dat als jij goed bent voor je werkgever, je werkgever ook goed voor jou is. En dit laat ik tijdens de eerste gesprekken ook altijd duidelijk merken.

Tja, hierover valt de discussiëren. In de detachering nemen de bedrijven vooral. Je mag wel goed zijn voor je baas, maar je krijgt daardoor zelden automatisch iets cadeau. Veel van de IT reuzen misbruiken de crisis altijd nog om zaken als loonsverhogingen uit te stellen en om arbeidsvoorwaarden te versoberen.

Mijn ervaring is juist dat veel werkgevers zich willen profileren als bedrijf met 'een goede balans tussen werk en prive'. Met name de midden-bedrijven (ICT bedrijven tot 150 man) doen dit om te kunnen concurreren met de grotere jongens die vaak een iets beter salaris bieden, maar weer minder vakantiedagen en flexibiliteit.

De balans tussen werk en privé daar prijst ieder bedrijf zich om aan. Maar feitelijk verschillen ze weinig van elkaar. In de detachering ben je vooral afhankelijk van je klant voor zaken als thuiswerken of andere zaken die helpen die balans te bewaren.

Voor wat betreft het topic, ik denk niet dat kinderen een voordeel opleveren bij sollicitaties. Hooguit dat het mensen wat gemeenschappelijk gesprekstof geeft. (Zeg maar vergelijken hoe vaak hun kroost uit het klimrek is gevallen ). Mogelijk kan dit ook ongemakkelijk zijn als iedereen om je heen kinderen krijgt/heeft en alleen nog maar daarover kan praten.

Mijn ervaring met vakanties is meestal dat wie het eerst komt, die het eerst maalt. Ik boek mijn vakantieperiodes meestal aan het begin van het jaar. Zo kan ik ook in populaire periodes gewoon vrij hebben.

[Verwijderd]

Paul schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 11:49:
[...]
Ik wel... Als ik al 3 jaar niet naar Lowlands heb kunnen gaan omdat (even heel zwart wit) die @#*%^@# er zelf voor hebben gekozen zichzelf te verplichten aan bepaalde vakantiedata dan heeft dit jaar maar een van die ouders pech. Ik ben ook collega, je kunt niet zomaar één collega bevoordelen boven een ander onder de noemer 'collegialiteit'...

'Iets voor elkaar over hebben' en 'collegialiteit' zijn beide dingen die twee kanten op werken

Het is nou niet dat ouders een keuze hebben. De vaste en verplichte vakanties is niet iets wat ze zelf verzonnen hebben. Dit soort gedachtes laten al gelijk zien hoe dat 2 richtingen werkt bij de meeste mensen
Of bepaal jij wanneer Lowlands is en plan jij het bewust op samenvallende dagen?

[Paul]

Verwijderd schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 11:55:
Het is nou niet dat ouders een keuze hebben.

Ik zei toch al dat ik het zwart/wit stelde? Hij had kunnen kiezen zijn leuter in de broek te houden, zij had kunnen kiezen de knieën bij elkaar te houden. Aan kinderen zitten nu eenmaal consequenties en de vakantietijden zijn daar onderdeel van. Er zitten voordelen aan kinderen, er zitten nadelen aan kinderen. Sommige mensen hebben een hele sterke kinderwens, anderen een minder sterke, weer anderen hebben juist absoluut geen kinderwens. Hoe je het echter ook wend of keert, in vrijwel alle gevallen zijn de kinderen een bewuste keuze geweest. Dus JA, die ouders hadden wel een keuze.

Dit soort gedachtes laten al gelijk zien hoe dat 2 richtingen werkt bij de meeste mensen

Goede onderbouwing ook, chapeau... Het is juist deze opmerking die mij zegt hoe het bij jou werkt...

Of bepaal jij wanneer Lowlands is en plan jij het bewust op samenvallende dagen?

Nee, daar heb ik minder invloed op dan dat die ouders dat over de vakanties hebben (in theorie kunnen ze verhuizen en daarmee een paar vakanties met een week of twee verschuiven. In theorie, want ik snap ook wel dat dat niet bijster realistisch is) De organisatie van Lowlands plant het overigens wel zeer bewust op samenvallende dagen... Maar dat is dan ook wel meteen mijn punt: Ik heb dan OOK dingen die ik wil doen, dingen die ik OOK niet kan verschuiven. Waarom moet ik ieder jaar de lul zijn? Omdat ik geen kinderen heb? Wat is daar collegiaal aan? Verdeel het gewoon eerlijk onder de collega's!

En ja, uiteraard zal iemand met kinderen vaak wel zijn vakantieplannen gehonoreerd zien, want over het algemeen gaan mensen zonder kinderen inderdaad vaak buiten de dure periodes, maar het is onzin om niet hebben van kinderen aan te grijpen als excuus om mij bij voorbaat al uit te sluiten van bepaalde periodes.

[Verwijderd]

Paul schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 12:06:
Goede onderbouwing ook, chapeau... Het is juist deze opmerking die mij zegt hoe het bij jou werkt...

Ik snap je punt, die van jou is een stuk beter

[Zinno]

Het klopt dat ouders de vakanties niet zelf kunnen plannen, dat is één van de consequenties van schoolgaande kinderen. Maar mag je dan van je collega's verwachten dat zij hun planning/keuzes aanpassen aan jou als ouder? Collegialiteit gaat twee kanten op, m.i. betekent het dat je rekening houdt met je collega die aan schoolvakanties vast zit, maar ook dat diezelfde collega een keer overslaat zodat jij een keer in deze periode vakantie kunt opnemen. Helaas vinden sommige mensen dat ze het alleenrecht hebben op een bepaalde periode, juist omdat ze kinderen hebben ....

[Verwijderd]

Waarom wordt hier net gedaan alsof de gehele schoolvakantie opgeslokt wordt door de collega's met kinderen? Doorgaans gaan die 2 a 3 weken op vakantie, terwijl de schoolvakantie toch echt een stuk langer duurt.

Verder is het voorbeeld van Lowlands gewoon slecht plannen of slecht werkgeverschap, want daar zou je alleen de vrijdag en optioneel de maandag vrij voor moeten nemen.

Voor de rest is de vakantiediscussie ook nog eens zeer afhankelijk van het bedrijf en/of de functie.

Verder zie ik niks in de stelling van TS, of het ligt aan jezelf, of niet. Het leven is niet altijd eerlijk, dit ligt niet aan de kinderen hoor.

Je ziet vooral weer dat iedereen vindt dat je rekening moet houden met een ander, maar er moet vooral rekening met MIJ gehouden worden.

[sverzijl]

Paul schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 11:49:
[...]
Ik wel... Als ik al 3 jaar niet naar Lowlands heb kunnen gaan omdat (even heel zwart wit) die @#*%^@# er zelf voor hebben gekozen zichzelf te verplichten aan bepaalde vakantiedata dan heeft dit jaar maar een van die ouders pech. Ik ben ook collega, je kunt niet zomaar één collega bevoordelen boven een ander onder de noemer 'collegialiteit'...

'Iets voor elkaar over hebben' en 'collegialiteit' zijn beide dingen die twee kanten op werken

Ik snap dat je gefrustreerd bent vanwege deze situatie, maar om het ook maar even zwart/wit te stellen, jij kan nog op een ander moment op vakantie cq naar een ander festival dat op een ander moment plaatsvindt. Je collega's met kinderen kunnen niet buiten de opgelegde schoolvakanties weg. Daar staan boetes op als ze dat wel doen.

En ik durf wel te beweren dat de ellende die jij nu meemaakt een uitzonderingsgeval is. Ik ken niet anders dan dat er in goed overleg altijd uit te komen is (zowel toen ik zelf nog geen kinderen had, als nu ik wel kinderen heb). Er zijn immers meerdere schoolvakanties. En over het algemeen (uitzondering daargelaten) zijn degenen zonder kinderen juist blij dat ze niet in het hoogseizoen op vakantie hoeven te gaan.

[dragon2]

Ik had de grootste moeite om dit jaar vrij te kunnen krijgen voor de NKP (Nederlandse Kampioenschappen Parachutespringen), 4 dagen vrij voor nodig. Want, 2 dagen daarvan vielen in de 1e week van de zomervakantie. En ik heb geen kinderen.

Alsof ik die NKP anders in kan plannen
En ik had het ook al heel vroeg aangevraagd, eerder dan collega's met kinderen.

Moeten praten als brugman....

Ik snap echt wel dat collega's met kinderen in de schoolvakanties vrij willen, maar ik heb ook wel eens een evenement dat een weekje vrij in de zomer- of herfstvakantie mij goed zou uitkomen.... Maar dat is allemaal heeeel stroef.

[Tom]

memphis schreef op maandag 04 augustus 2014 @ 17:29:
Als kinderloze ben ik al jaren de dupe van vakantieplanning omdat ouders altijd al in januari vakanties gaan plannen en direct aanvragen. Ik ben afhankelijk van een kalender welke pas in maart bekend wordt, ik kan dan voor leuke evenementen nog maar moeilijk vrij krijgen. Eigenlijk zou het niets uit mogen maken.

Hoe zou je het dan willen zien? Want first come, first serve vind ik wel een eerlijk systeem waarbij men juist niet kijkt naar het hebben van kinderen. Dat jij pas op een later tijdstip weet wanneer je vrij wilt hebben, daar kan je werkgever niets aan doen toch?
Ik heb overigens hetzelfde probleem hoor, plan dat soort zaken niet zover vooruit en moet mij dus ook vaker aanpassen aan anderen, maar het systeem is niet oneerlijk. Of heel het bedrijf zit elk jaar op 1 januari de vakanties in willen plannen rondom dezelfde data.

[Paul]

Verwijderd schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 12:17:
Ik snap je punt, die van jou is een stuk beter

Ik besteed er tenminste meer dan 1 retorisch zinnetje aan

Verwijderd schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 13:15:
Verder is het voorbeeld van Lowlands gewoon slecht plannen of slecht werkgeverschap, want daar zou je alleen de vrijdag en optioneel de maandag vrij voor moeten nemen.

Dat laatste dan vooral, want je kunt zoveel plannen als je wilt, als je werkgever zou zeggen dat mensen met kinderen voorrang hebben dan zou je zomaar (alweer) pech kunnen hebben En als je de donderdag en maandag niet meemaakt is LowLands gewoon niet compleet

sverzijl schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 13:25:
Ik snap dat je gefrustreerd bent vanwege deze situatie

Nee hoor, voor mij is het een academische discussie. Heb danwel geen kinderen, maar heb ook geen werkgever die daar op let

jij kan nog op een ander moment op vakantie cq naar een ander festival dat op een ander moment plaatsvindt.

Vakantie, eens. Festival: Ieder festival heeft zijn eigen publiek en sfeer Die zijn zeker niet 1 op 1 te wisselen. Maar inderdaad, mijn opties zijn groter. Dan nog wil ik ook wel eens tussen kerst en oud en nieuw vrij

Ik ken niet anders dan dat er in goed overleg altijd uit te komen is

Meestal wel, maar bijvoorbeeld bij een van mijn vorige werknemers moest je lullen als Brugman om bij 'conflicten' in vakantieaanvragen niet het onderspit te delven, en dan nog waren vooral de voorgaande jaren doorslaggevend. Dat ik bijvoorbeeld samen met een ander stel (dat wel kinderen heeft!) op vakantie wil was geen argument.

Dus ja, dat soort werkgevers bestaan wel Ze zijn gelukkig in de minderheid, maar ze zijn er

Tom schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 13:59:
Hoe zou je het dan willen zien? Want first come, first serve vind ik wel een eerlijk systeem

Ik niet Het klinkt heel eerlijk, maar degene die je quote heeft al een goed weerwoord: Soms ben je afhankelijk van andere / andermans schema's en _kun_ je niet als eerste aanvragen. En dan kan het dus ook voorkomen dat je jaar in jaar uit achter het net vist. Je werkgever kan er niks aan doen dat 'ik' pas later mijn schema weet, hij kan er wel iets aan doen dat ik nooit eens vakantie kan nemen wanneer dat mij uitkomt.

Bij de meeste werkgevers waar ik gewerkt heb werd zo rond juni de (zomer)vakantieplanning gemaakt, waarbij vooral de bezettingsgraad in het oog werd gehouden. Gewoon netjes overleggen met collega's en afstemmen wie wanneer gaat zorgt er over het algemeen gewoon voor dat er niemand aan het kortste eind hoeft te trekken. Bij een dubbele boeking gewoon kijken wie er kan schuiven en waarom niet, en dan kom je er wel uit. Ga je naar een festival of samen met andere (externe) mensen die maar op bepaalde datum kunnen dan krijg je wat meer voorrang want die datums staan vast, ga je in je eentje klimmen in Oostenrijk of ga met je huisvader en 3 kids twee weken met de sleurhut naar Zuid Frankrijk, tja, die berg of camping ligt er de week erop ook nog wel

[sverzijl]

Paul schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 14:11:
[...]
Nee hoor, voor mij is het een academische discussie. Heb danwel geen kinderen, maar heb ook geen werkgever die daar op let

tssk, het is dus niet eens een echt probleem. Waar hebben we het dan nog over

[Verwijderd]

Paul schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 14:11:
[...]
Ik besteed er tenminste meer dan 1 retorisch zinnetje aan
[...]
Bij de meeste werkgevers waar ik gewerkt heb werd zo rond juni de (zomer)vakantieplanning gemaakt, waarbij vooral de bezettingsgraad in het oog werd gehouden. Gewoon netjes overleggen met collega's en afstemmen wie wanneer gaat zorgt er over het algemeen gewoon voor dat er niemand aan het kortste eind hoeft te trekken. Bij een dubbele boeking gewoon kijken wie er kan schuiven en waarom niet, en dan kom je er wel uit. Ga je naar een festival of samen met andere (externe) mensen die maar op bepaalde datum kunnen dan krijg je wat meer voorrang want die datums staan vast, ga je in je eentje klimmen in Oostenrijk of ga met je huisvader en 3 kids twee weken met de sleurhut naar Zuid Frankrijk, tja, die berg of camping ligt er de week erop ook nog wel

Lang verhaal kort, je snapt het wel, alleen moet je gewoon ff moeilijk doen
Alles valt of staat met je college die wel of niet redelijk is, met of zonder kids.

Dus solliciteren en het gebruiken van de kinderkaart: Het kan ook tegen je werken.
Misschien moet je je richten op andere troeven?
(Dat was tenslotte de discussie)

[gambieter]

Een veel eerlijker systeem is dat iedereen zeg maar een troefkaart krijgt, die je kan uitspelen als je perse een bepaalde periode wilt. En ja, dat kan betekenen dat de mensen met kinderen niet altijd krijgen wat ze willen, maar dan mogen ze gaan onderhandelen om zo toch die periode te krijgen. Zullen ze wel iets anders moeten opgeven.

Uiteindelijk moeten voor iedereen de rechten en plichten gelijk zijn, dwz geen prioriteit gegeven worden vanuit de werkgever.

[Paul]

sverzijl schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 14:17:
tssk, het is dus niet eens een echt probleem. Waar hebben we het dan nog over

Nou ja, GoT is een discussieplatform Als iedereen het altijd maar met elkaar eens is dan is er weinig aan Dat ik het probleem nu niet ervaar wil niet zeggen dat het er niet is

Verwijderd schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 14:20:
Lang verhaal kort, je snapt het wel, alleen moet je gewoon ff moeilijk doen
Alles valt of staat met je college die wel of niet redelijk is, met of zonder kids.

Niet alleen collega's, ook hier zie ik posts van mensen die zich wel kunnen vinden in het voorrang geven van mensen met kids Wat niet wil zeggen dat die mensen ook onredelijk zijn, want dat vermelden ze niet Al ken ik de meeste GoTters wel als redelijk

---

Zelf heb ik nog nooit in een massa-gesprek gezeten, ik kan uit persoonlijke ervaring dan ook niet melden of het meespeelt, ik heb echter in mijn omgeving wel een aantal HR-medewerkers of mensen die aan werving & selectie hebben gedaan en die zeggen dat het niet zoveel uitmaakt. Mensen met kinderen hebben over het algemeen wat vaker plots verlof nodig maar zijn ook iets meer honkvast. Men is vooral 'huiverig' voor vrouwen in de leeftijdsgroep waarop men over het algemeen kinderen krijgt, maar ook 'off the record' geeft men aan dat maar beperkt mee te laten spelen. Ook omdat dat van de wet niet mag

[memphis]

Tom schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 13:59:
[...]

Hoe zou je het dan willen zien? Want first come, first serve vind ik wel een eerlijk systeem waarbij men juist niet kijkt naar het hebben van kinderen. Dat jij pas op een later tijdstip weet wanneer je vrij wilt hebben, daar kan je werkgever niets aan doen toch?
Ik heb overigens hetzelfde probleem hoor, plan dat soort zaken niet zover vooruit en moet mij dus ook vaker aanpassen aan anderen, maar het systeem is niet oneerlijk. Of heel het bedrijf zit elk jaar op 1 januari de vakanties in willen plannen rondom dezelfde data.

Goede vraag maar misschien moeten de vroegboekers eerst even op een standby gezet worden. Bij mijn vorige baas werd het steeds vroeger om zomervakanties aan te kunnen vragen (al voor februari) een beetje ruimte over laten zou wel prettig zijn. 1 x kon ik naar de een WK als deelnemer maar kreeg geen vrij meer. De inschrijving van bijna 300 euro was al geregeld maar kon het terug krijgen.
Ook ooit hadden we als team een roulatiesysteem met de kerst, ook dat werd volledig verknalt door collega's die al in augustus vrij voor de kerst aanvroegen zonder medeweten van anderen.

Het voorrang verhaal zou niet mogen en achtelijke vroege deadlines speelt ook alleen ouders in de hand...

[rik86]

Dat is denk ik dan nog meer een nadeel van wel single/niet single zijn; Als je single bent en in je 1tje op vakantie gaat hoef je niet echt met anderen rekening te houden in je planning, dus plan je later. Ben je met 2 werkenden, dan moet je al tegelijk vrij kunnen zijn, anders is 't nogal duf op vakantie gaan.

Daarbij komt dat als je heel vroeg boekt óf op 't allerlaatste moment boekt je veel goedkoper uit zult zijn normaal gesproken. Kan je niet tegen de onzekerheid van op 't laatste moment boeken, dan moet je dus vroeg boeken wil je goedkoop uit zijn. Dus vraag je ook vroeg vrij.

[TheGhostInc]

gambieter schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 14:22:
Een veel eerlijker systeem is dat iedereen zeg maar een troefkaart krijgt, die je kan uitspelen als je perse een bepaalde periode wilt. En ja, dat kan betekenen dat de mensen met kinderen niet altijd krijgen wat ze willen, maar dan mogen ze gaan onderhandelen om zo toch die periode te krijgen. Zullen ze wel iets anders moeten opgeven.

Uiteindelijk moeten voor iedereen de rechten en plichten gelijk zijn, dwz geen prioriteit gegeven worden vanuit de werkgever.

Dat je werkgever je ook een keer om 05:00 uit bed mag bellen... "Je kind is ziek, morgen werk je thuis"... maar ik heb geen kinderen... "Pech, je hebt ook het recht om een dag ongewenst thuis te werken. O ja, ik bel je de rest van de nacht wakker." ... dan zet ik mijn telefoon uit ... (van buiten klinkt een claxon)... "Dan worden je buren niet blij".

Het is een wisselwerking tussen collega's.
Ik zou niet blij worden van een collega die mij mijn vrije dagen niet gunt, maar ook oeverloos geklaag en gezever zou mij op een gegeven moment gaan tegenstaan.

Het heeft ook iets met verdraagzaamheid te maken. Die collega die altijd als laatste binnen is, of het hardst praat door de telefoon... O ja, en dat geld 2 kanten op.
Als baas zou ik hier trouwens korte metten mee maken... of een planning waar iedereen zonder morren mee akkoord gaat, of gewoon de lotto machine erbij... dit jaar is het nummer.... 3 die als eerste mag kiezen.

Maar om terug te kom op de TS en de sollicitatie verhalen.
Ik heb regelmatig aan de andere kant van de tafel gezeten en dan krijg je allerlei pluimage tegenover je en de keuze valt zelden op iemand vanwege 'zoiets'. Je zoekt echter wel een mix, heb je 3 dames van 25 zitten die aan de kinderen willen, tja, dan is een beetje spreiding misschien wel verstandig.
Maar ook ambitie is echt niet altijd een plus. Heb je een beetje doorsnee baan in de aanbieding, dan is die ambitieuze kandidaat inderdaad zo weer weg. Maar ook in de IT heb je veel verschillen, voor een baan in de beheershoek wil je liever niet die creatieve losbol, maar een degelijke gestructureerde kandidaat. Moet er echter geïnnoveerd worden, dan is die degelijke kandidaat juist minder geschikt.

Je kijkt naar het totaal plaatje, de kandidaat is daar een onderdeel van, maar je bestaande setting & baan & toekomstverwachting is ook zeker belangrijk.

[Ankona]

Ik verwacht geen structurele voor of nadelen. In zijn algemeenheid geldt natuurlijk dat kinderen moeten passen bij jouw plaatje. Een veertiger zonder kinderen is verdacht, een jonge twintiger met kinderen ook.

Kinderen hebben geeft misschien een signaal van stabiliteit af, het is ook een signaal van minder flexibiliteit. (Reis bereidheid, overwerken, onregelmatige werktijden, vakantieplanning etc)

Of het een voor of nadeel zal zijn zal dus vooral aan de persoonlijke kijk van je gesprekspartner liggen. Het is vooral belangrijk om die snel in te schatten om te bepalen hoe nadrukkelijk je over je kinderen gaat praten.

[Mx. Alba]

Wat betreft vakantie en kinderen... Dat kan nog veel moeilijker gaan als het een gescheiden ouder is! Het "vakantiewindow" gaat dan namelijk van zes naar drie weken over het algemeen en daar komt dan nog bij dat die ouder die drie weken ook vrij "moet" zijn om voor het kind te zorgen zelfs als hij niet op vakantie gaat.

En wat betreft sollicitatie... Het zou best kunnen zijn dat wel of niet hebben van kinderen een voor- of juist een nadeel kan zijn. Als het voor een baan met onregelmatige tijden en/of met veel reizen is, dan zijn kinderen juist een nadeel. Maar als je in een team komt te werken met veel vaders en moeders dan is het voor de integratie in het team een plus als je juist wel kinderen hebt, bijvoorbeeld. Bij een bedrijf dat in de zomerperiode een "dal" heeft (bijvoorbeeld direct of indirect gerelateerd aan de bouw) kan het hebben van kinderen ook een voordeel zijn omdat de werkgever dan weet dat die persoon juist in die dalperiode vakantie zal willen nemen, wat een win-win-situatie is; maar juist een nadeel in een (direct of indirect) aan de horeca of toerisme gerelateerde sector omdat daar de zomer juist een topperiode is.

[Tom]

Paul schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 14:11:
[...]

Ik niet Het klinkt heel eerlijk, maar degene die je quote heeft al een goed weerwoord: Soms ben je afhankelijk van andere / andermans schema's en _kun_ je niet als eerste aanvragen. En dan kan het dus ook voorkomen dat je jaar in jaar uit achter het net vist. Je werkgever kan er niks aan doen dat 'ik' pas later mijn schema weet, hij kan er wel iets aan doen dat ik nooit eens vakantie kan nemen wanneer dat mij uitkomt.

Ik vind het raar om een vakantieplanning uit te stellen tot, zeg, een twee maanden vooraf. Daardoor kan niemand een vakantie boeken tot die planning bekend is. Terwijl je bij zo'n korte periode tussen boeken en vakantie te maken hebt met minder keus en hogere prijzen (of je moet écht last minute gaan, maar dat is voor veel mensen ook geen optie). Aangezien 90% van de mensen de vakantie gebruikt om daadwerkelijk op vakantie te gaan, vind ik die groep met zo'n nadeel opzadelen wat egoïstischer dan van iedereen op tijd verwachten wat je gaat doen. Ook voor jou is het toch een kwestie van anderen dwingen die planning eerder kenbaar te maken en daarmee niet tot het laatste moment te wachten?

[Railgunner]

Ankona schreef op woensdag 06 augustus 2014 @ 12:01:
Ik verwacht geen structurele voor of nadelen. In zijn algemeenheid geldt natuurlijk dat kinderen moeten passen bij jouw plaatje. Een veertiger zonder kinderen is verdacht, een jonge twintiger met kinderen ook.

Kun je toelichten wat je in beide voorbeelden met 'verdacht' bedoelt?

[gambieter]

Vanuit beide kanten goede redenen, dus een compromis noodzakelijk. En dat betekent dat niemand alles krijgt wat hij of zij wil of nodig heeft. Bij een eerlijk systeem krijgen de mensen met kinderen evenveel het deksel op de neus, niet het eenzijdige wat sommige ouders of vrijgezellen hier voorstaan.

En om nou een vroegboekwedloop te gaan voorstaan, dan krijg je dat mensen wat gaan boeken met een annuleringsmogelijkheid zodat ze kunnen claimen. Moet de werkgever boekingsbewijzen gaan eisen?

Je kunt daarna altijd gaan onderhandelen ("ik moet echt die periode hebben, please please please") en dan zal je wat anders moeten aanbieden in ruil. En soms heb je dan pech.

Als kinderloze 40+ vind ik het ook wel interessant waarom ik "verdacht" ben

TheGhostInc schreef op dinsdag 05 augustus 2014 @ 16:43:
Als baas zou ik hier trouwens korte metten mee maken... of een planning waar iedereen zonder morren mee akkoord gaat, of gewoon de lotto machine erbij... dit jaar is het nummer.... 3 die als eerste mag kiezen.

offtopic:
Zo heb ik wel eens een kantoorplan gemaakt voor een man of 50. Plan gemaakt wie waar zat (er moesten 8-12 mensen per kantoorruimte voor ~9 maanden, dicht op elkaar), en aangegeven dat ze onderling mogen ruilen als beiden akkoord gaan. Bij onenigheid beslis ik, en mijn beslissing is het originele schema

Met zo'n lotto gebeuren of met een schema waar duidelijk is dat iedereen gelijkmatig eerste keuze krijgt, geen probleem.

[ Voor 34% gewijzigd door gambieter op 07-08-2014 15:33 ]

[Paul]

Tom schreef op donderdag 07 augustus 2014 @ 15:08:
Ik vind het raar om een vakantieplanning uit te stellen tot, zeg, een twee maanden vooraf.

En ik vind juist een vroegboekwedloop raar Ik vind 2 maanden ook niet echt lang, iedereen dwingen 8 maanden van te voren al in te dienen is echter wel het andere uiterste.

Er wordt gewoon naar meer factoren gekeken. Als jij in januari al goedkoop hebt kunnen boeken dan is de kans dat het niet wordt toegewezen erg klein, maar als jij al 4 jaar in januari boekt voor half augustus waardoor je collega al 4 jaar niet naar Lowlands kan, dan heb je zomaar kans dat ze dit jaar zeggen 'annuleer maar, nu is je collega een keer aan de beurt'

Het staat en valt gewoon met overleg. Tussen 'niemand kan eerder boeken dan 2 maanden van te voren' en 'iedereen moet 8 maanden van te voren boeken' zit een heel groot grijs gebied

[Tom]

Vroeger kwamen volgens mij in november/december de reisgidsen uit. Nu is die tijd wel voorbij dankzij internet, maar volgens mij boeken de meeste mensen nog steeds rond januari of februari de (zomer)vakantie. Ik heb er wat moeite mee om iets wat vrij normaal is nu een vroegboekwedloop te noemen. In tijden van crisis wat minder, maar tot een paar jaar terug moest je wel omdat anders alles bezet is.

Paul schreef op donderdag 07 augustus 2014 @ 18:50:
[...]

Het staat en valt gewoon met overleg. Tussen 'niemand kan eerder boeken dan 2 maanden van te voren' en 'iedereen moet 8 maanden van te voren boeken' zit een heel groot grijs gebied

Maar er moet ergens een tijdstip zijn waarop de vakanties gepland worden... waar leg je dat punt dan? Want mensen kunnen pas boeken als ze weten dat ze vrij krijgen. Een annuleringsverzekering dekt niet je vakantie die je moest afzeggen omdat je geen vrij krijgt.
Ik vind dat dat tijdstip moet liggen op het moment dat de meeste mensen een vakantie boeken. Dat is rond januari of februari. Als iedereen het dan laat weten, dan kun je bij conflicten alsnog bezig gaan met rouleren of loting.
En tja, festivals vinden in de meeste gevallen elk jaar op dezelfde data plaats. Vind het niet echt een sterk excuus om het niet van tevoren te weten.
Ik ben trouwens ook alleenstaand en plan ook nooit zo vroeg. In die zin werkt het voor mij ook als nadeel, maar ik zie vakantieperiodes ook wat meer als vliegtuigstoelen en hotelkamers, hoe later ik boek, hoe kleiner de keus Dat is het risico wat je loopt als je pas laat dat soort dingen regelt.

[gambieter]

Je hoeft de vakantie niet te boeken, je spreekt de periode af wanneer mensen vrij zijn. En of mensen kinderen hebben hoort daar geen voordeel bij te zijn, dwz geen voortrekkerij. En het niet hebben van kinderen hoort geen nadeel te zijn . Veel moeilijker hoeft het niet te worden gemaakt

Daarna kan men verzoeken doen aan collega's en vragen of een gunst, of ruilhandel beginnen.

[ Voor 13% gewijzigd door gambieter op 07-08-2014 19:51 ]

[Ankona]

Railgunner schreef op donderdag 07 augustus 2014 @ 15:16:
[...]


Kun je toelichten wat je in beide voorbeelden met 'verdacht' bedoelt?

Ja hoor.
Als je cv's scant dan probeer je via papieren informatie je een beeld van de kandidaten te vormen. Wat afwijkt van verwachtingspatronen valt op. En ja, dan ben je heel snel bevooroordeeld.
(Ik zit regelmatig in die rol en signaleer die vooroordelen ook bij mijn manager die nog veel meer cv's beoordeelt)

Overigens wil dat niet zeggen dat een "verdacht" profiel niet uitgenodigd wordt als het verder goed is. Maar bij twijfel zou het uit kunnen maken en we gaan enigszins bevooroordeeld het gesprek in.

[ChojinZ]

http://vorige.nrc.nl/econ...inderen_betere_werknemers

[Pat911]

Ankona schreef op vrijdag 08 augustus 2014 @ 14:07:
[...]

Ja hoor.
Als je cv's scant dan probeer je via papieren informatie je een beeld van de kandidaten te vormen. Wat afwijkt van verwachtingspatronen valt op. En ja, dan ben je heel snel bevooroordeeld.
(Ik zit regelmatig in die rol en signaleer die vooroordelen ook bij mijn manager die nog veel meer cv's beoordeelt)

Overigens wil dat niet zeggen dat een "verdacht" profiel niet uitgenodigd wordt als het verder goed is. Maar bij twijfel zou het uit kunnen maken en we gaan enigszins bevooroordeeld het gesprek in.

Maar wat is er dan verdacht aan een 40'er zonder kinderen? Of een 20'er met kinderen. In sommige gebieden is een 20 'er met kinderen heel normaal... en tegenwoordig zie je behoorlijk wat 40'ers zonder kinderen.

Ik zie niet in wat er verdacht aan zou moeten zijn, anders dan dat jij het verdacht vindt (wat ik trouwens op zich weer verdacht vind )

[TheJason]

Omdat het tegenwoordig nog afwijkt van de standaard die in Nederland gangbaar is.
Verdacht lijkt mij ook niet een gelukkige gekozen term. Ik zou het eerder als opvallend benoemen.

Maar ik zie niet op de stoel van werkgever of hr dus ik vind het iig niet verdacht

[Pluizel]

Over het solliciteren: ik heb ook wel eens verhalen gehoord (werk in de gezondheidszorg) dat kinderloze (jonge) vrouwen minder snel worden aangenomen omdat die nog wel eens zwanger willen raken. En zwangerschapsverlof is duur en lastig. Op die manier zijn kinderen wel een voordeel: als je er al wat hebt lopen, is de kans minder groot dat je er nog veel meer bij krijgt.

[kmf]

Pluizel schreef op vrijdag 08 augustus 2014 @ 20:55:
En zwangerschapsverlof is duur en lastig.

Zwangerschapsverlof is eerder lastig. UWV betaalt het verlof.

[Deveon]

TheJason schreef op vrijdag 08 augustus 2014 @ 15:10:
Omdat het tegenwoordig nog afwijkt van de standaard die in Nederland gangbaar is.
Verdacht lijkt mij ook niet een gelukkige gekozen term. Ik zou het eerder als opvallend benoemen.

Maar ik zie niet op de stoel van werkgever of hr dus ik vind het iig niet verdacht

Ik meld het als 24 jarige altijd (detachering) en heb altijd positief verbaasde reacties, vooral vrouwen zijn er erg "gevoelig" voor. Ik denk wel dat vaders beter de kinderkaart kunnen spelen als moeder. Het "de man werkt en de vrouw doet de kinderen" speelt nog heel veel.

Gelukkig komt er tegenover mijn huis een basisschool die 12x5x50 open is (7 tot 7, 50 weken p/j).

kmf schreef op vrijdag 08 augustus 2014 @ 22:54:
[...]


Zwangerschapsverlof is eerder lastig. UWV betaalt het verlof.

Maar UWV betaalt niet de tijdelijke vervanger incl inwerk tijd. Om maar niet te spreken over het gezondheid risico van een zwangerschap.

[Paul]

Deveon schreef op vrijdag 08 augustus 2014 @ 23:22:
Maar UWV betaalt niet de tijdelijke vervanger incl inwerk tijd. Om maar niet te spreken over het gezondheid risico van een zwangerschap.

Dat eerste doen ze dus wel (ongeveer) Omdat ze het verlof betalen heb je minder personeelskosten aan de zwangere dame en kun je dat geld uitgeven aan de vervanger.

Qua impact is het natuurlijk ook van belang hoe groot het bedrijf is, bij een klein bedrijfje met 5 werknemers hakt een zwangerschap er veel zwaarder in dan wanneer je nog 6 medewerkers hebt die exact hetzelfde doen als degene die met verlof gaat

[kmf]

De laatste paar jaar zullen bedrijven echt wel blij zijn geweest met zwangere vrouwen. 3 maanden loon die ze uit kunnen sparen. Misschien zelfs nog een paar extra weken vakanties die ze opnemen.

Hoe dan ook. Helemaal geen vrouwen aannemen lijkt mij ook niet echt een keuze die gemaakt mag worden.

En allemaal sociopaths aannemen die nooit aan de vrouw kunnen komen is net zo min een goede keuze.

Als je met mensen wilt werken, dan heb je nou eenmaal dit soort problemen.

[Lethalis]

Ik heb geen kinderen, maar eerlijk gezegd ook nooit issues mee gehad. Ik ben gewoon een week vrij geweest in het hoogseizoen en het is ook nooit een probleem bij het solliciteren geweest.

Misschien scheelt het dat ik er wel interesse in toon, praat wel vaker met collega's over hun kinderen en over hoe het zou zijn om zelf kinderen te hebben.

Dus ja. Daarnaast ben ik 33 en mijn vriendin 29, en dan merk je ook dat er dingen gaan veranderen. Het rijtjeshuis met tuin is al onder voorbehoud aangekocht, de "kinderkamer" mag al niks in staan.. I'm doomed

Maar goed, ik heb zo het idee dat het probleem bij TS ergens anders ligt. Als je kwaliteiten hebt die geld waard zijn dan verkoopt dat altijd.

Ik ben zelf tot nu toe ook altijd gewend geweest dat er een tekort aan goede software ontwikkelaars is, dus solliciteren is altijd vrij eenvoudig gegaan.

[ Voor 22% gewijzigd door Lethalis op 09-08-2014 08:12 ]

[Lolhozer]

kmf schreef op vrijdag 08 augustus 2014 @ 23:36:
De laatste paar jaar zullen bedrijven echt wel blij zijn geweest met zwangere vrouwen. 3 maanden loon die ze uit kunnen sparen. Misschien zelfs nog een paar extra weken vakanties die ze opnenen.

En aansluitend nog ouderschapsverlof.

[ZeRoC00L]

Lolhozer schreef op zaterdag 09 augustus 2014 @ 08:04:
[...]

En aansluitend nog ouderschapsverlof.

Kun je als man ook opnemen hoor

[magneet]

toen ik nog geen kinderen had vond ik die vrijheid om buiten de schoolvakanties vakantie te hebben juist heerlijk (en goedkoper!!) Nu ik aan de schoolvakanties vastzit mis ik dat echt, overigens heb ik altijd een deel in de schoolvakantievrij en een week ofzo aansluiten zodat ik thuis iets gedaan kan krijgen of zelf richting de wo1 slagvelden kan. Zomervakantie deden de meeste van mijn werkgevers de laatste jaren pas na carnaval in gaan plannen maar dan was het wel altijd wie het eerst komt.......

[Deveon]

ZeRoC00L schreef op zondag 10 augustus 2014 @ 13:41:
[...]

Kun je als man ook opnemen hoor

Kan wel, maar gebeurd veel minder. Net als de verhouding van mannen en vrouwen die na een kind minder gaan werken. Meestal werkt de man 40 uur door en de vrouw gaat parttime werken. Als maatschappij maken we grote stappen richting een eerlijke verdeling, maar we zijn er nog zeker niet. Een mooi voorbeeld is dat tussen 25-30 jaar een werkende vrouw meer verdient per uur, maar de werkende man meer verdient per maand.

[Verwijderd]

Gelukkig zullen er in de loop der jaren minder (naar verhouding) collega's met kinderen rondlopen. Het sociale stigma van "het moeten hebben van kinderen" begint gelukkig enigsinds te verdwijnen.

Jammer genoeg zijn ik en mijn vriendin nog de klos en moeten wij menig maal verantwoorden waarom wij absoluut niet aan kinderen willen beginnen. Erg vermoeiend