'Google now'-achtige functionaliteit, hoe te maken?

[Rekcor]

Eén van onze projecten betreft een 'performance support systeem', een systeem wat de gebruiker tijdens het werken ondersteunt. Bijv. bij het repareren van een auto, zou het systeem ter plekke een instructiefilmpje kunnen aanbieden van de taak.

Nu is de uitdaging om de hoeveelheid informatie te beperken die de gebruiker te zien krijgt. Sommige gebruikers zijn onervaren, en weten - bij wijze van spreken - niet het verschil tussen een schroevendraaier en een hamer. Andere gebruikers zijn meer ervaren en hebben ondersteuning op een hoger niveau nodig. De heilige graal is een systeem dat, zelfstandig en precies op het moment dat de gebruiker het nodig heeft, de juiste informatie toont aan die gebruiker. Een soort dedicated Google Now dus.

1. Er zijn verschillende onderwerpen, bijv. 'banden verwisselen', 'accu verwisselen', 'remmen testen'
2. Gebruikers zitten voor ieder onderwerp op een schaal (bijv. 0=de gebruiker weet hier niets van, 100=de gebruiker weet hier alles van).
3. Er zijn verschillende soorten informatie, bijv. 'Waar ligt het gereedschap', 'Hoe ziet gereedschap eruit?', 'Hoe gebruik ik gereedschap?'.
4. Er zijn verschillende media, bijv. een stukje tekst, een plaatje, een filmpje. Grofweg kun je stellen dat beginnende gebruikers behoefte hebben aan een filmpje ('zo draai je een schroef erin), gemiddelde gebruikers aan een plaatje (foto van schroevendraaier in schroef), en ervaren gebruikers aan een stukje tekst ('draai schroef aan').

Alle informatie zit in het systeem, bijv. achter knoppen of tabjes of in testvragen. Vervolgens heeft het systeem de beschikking over de volgende informatie van de gebruiker:

• op welke knoppen de gebruiker wanneer heeft geklikt
• de antwoorden op de testvragen
• welke informatie in het systeem de gebruiker wanneer heeft bekeken en voor hoe lang dat was.
• welke taak de gebruiker momenteel uitvoert (bijv. het verwisselen van een band)
• een schatting van hoelang de gebruiker met een taak bezig is.

Ik stel me zo voor dat er een user model moet komen, waarin schalen zitten voor ieder onderwerp en dat acties van de gebruiker zorgen dat die schalen van 0 naar 100 gaan lopen. Daarnaast geven acties in het verleden clues voor de toekomst. Als een gebruiker een instructiefilmpje steeds na 5 sec wegklikt, heeft hij kennelijk minder baat bij instructiefilmpjes. Als een gebruiker al uren met een taak bezig is, die in theorie 30 minuten moet duren, heeft hij wellicht behoefte aan een uitgebreidere uitleg. Enz. enz.

Mijn vraag is: hoe pakken we dit aan? Ik hoef (natuurlijk) geen uitgewerkte ontwerpen, maar graag globale oplossingsrichtingen en keywords.

[kutagh]

Ik vermoed dat voor het schatten van ervaring de belangrijkste keyword 'feedback system' zal zijn (zie bijvoorbeeld http://www.cds.caltech.ed...mwiki/index.php/Main_Page voor informatie).

Wat je wilt is dat aan hand van bepaalde observeringen de schaal van ervaring word bepaald. Ook wil je dat het systeem een bepaalde variatie heeft in hoe zwaar de groei of afname in ervaring word meegenomen (weinig meetresultaten en een zeer goed resultaat maakt het aannemelijk dat een gebruiker goed is in iets en dus moet je je aanname aanpassen dat hij een beginner is), dit kan ook weer als een component in de feedback systeem worden ingebouwd.

[RocketKoen]

De simpelste manier is gewoon een topic "schroevendraaier" maken. En dan in de instructie het woord "schroevendraaier" klikbaar maken en laten verwijzen naar het eerdergenoemde topic.
Degene die niet weet hoe een schroevendraaier er uit ziet of hoe je die moet gebruiken kan op de uitleg klikken. En degene die het al weet val je niet lastig. Een beetje zoals wikipedia werkt.

Of gewoon de gebruiker aan het begin vragen naar zijn niveau.
Bij de band verwisselen bijvoorbeeld:
Heeft u dit al vaker gedaan?
a) Ja, op dit type auto
b) Ja, op een andere type auto
c) Nee, Maar ik heb wel ervaring met andere autoreparaties
d) Nee, en ik heb geen ervaring met autoreparaties.

En als je gebruik maakt van gebruiker logins kun je deze informatie onthouden en gebruiken voor de volgende keer.

[ Voor 13% gewijzigd door RocketKoen op 14-07-2014 13:57 ]

[Rekcor]

RocketKoen schreef op maandag 14 juli 2014 @ 13:55:
De simpelste manier is gewoon een topic "schroevendraaier" maken. En dan in de instructie het woord "schroevendraaier" klikbaar maken en laten verwijzen naar het eerdergenoemde topic.
Degene die niet weet hoe een schroevendraaier er uit ziet of hoe je die moet gebruiken kan op de uitleg klikken. En degene die het al weet val je niet lastig. Een beetje zoals wikipedia werkt.

Dit is wat we nu hebben. Echter, de hoeveelheid mogelijkheden is dermate groot, dat er 10-20 links tegelijkertijd op je scherm kunnen staan. We willen het juist wat slimmer maken, om te voorkomen dat de gebruiker overladen wordt met informatie

kutagh schreef op maandag 14 juli 2014 @ 13:47:
Ik vermoed dat voor het schatten van ervaring de belangrijkste keyword 'feedback system' zal zijn (zie bijvoorbeeld http://www.cds.caltech.ed...mwiki/index.php/Main_Page voor informatie).

Wat je wilt is dat aan hand van bepaalde observeringen de schaal van ervaring word bepaald. Ook wil je dat het systeem een bepaalde variatie heeft in hoe zwaar de groei of afname in ervaring word meegenomen (weinig meetresultaten en een zeer goed resultaat maakt het aannemelijk dat een gebruiker goed is in iets en dus moet je je aanname aanpassen dat hij een beginner is), dit kan ook weer als een component in de feedback systeem worden ingebouwd.

Dank, ik zal dit eens gaan bestuderen!

[incaz]

Ontzettend boeiend idee

De key hier lijkt me in elk geval om te zorgen dat je je gebruikers kent en observeert, dat je je aannames en uitwerkingen regelmatig test op de diverse manieren van gebruikersinteractie (dus observatie, proefdraaien en A/B-testing). Wat je bedenkt, al is het nog zo logisch, wil in de pratijk toch soms heel anders gaan.

Bv de aanname: "Grofweg kun je stellen dat beginnende gebruikers behoefte hebben aan een filmpje ('zo draai je een schroef erin), gemiddelde gebruikers aan een plaatje (foto van schroevendraaier in schroef), en ervaren gebruikers aan een stukje tekst ('draai schroef aan')."

Weet je dat zeker? Er zijn een aantal zaken die een rol spelen, waaronder leerstijl van de gebruiker (iemand die meer visueel georienteerd is heeft meer aan plaatjes, terwijl een auditief gericht persoon meer kan met geschreven of gesproken tekst, sommige mensen kunnen meer met pictografische / schematische afbeeldingen en anderen met realistische.)
Daarnaast spelen andere dingen een rol: veel plaatjes kan kinderachtig voelen, veel tekst kan intimiderend zijn en is lastig te overzien, filmpjes kosten een tijdsinvestering en sommige mensen schrikken daarvoor terug, zelfs al zou het de dingen sneller duidelijk maken dan lezen / bekijken.

De eerste stap zou dan ook zijn denk ik om een aantal mensen echt te observeren: welke informatie hebben ze nodig bij een taak? Hoe gaan ze op zoek en welke informatie gebruiken ze? Als er werkelijk 20 dingen zijn waar ze informatie over zouden kunnen vinden, hoe bepalen ze dan welke voor hen relevant zijn, zoeken ze naar bv de dingen waar ze het minst van weten, dus dat ze over het geheel een bepaald niveau proberen te vinden? Of specialiseren ze zich juist liever in de zaken waar ze enig vertrouwen in hebben en slaan de dingen die ze niet weten zoveel mogelijk over?

Verder: dit lijkt me bij uitstek iets waar je een gamification-concept bij zou kunnen toepassen. Het staat immers helemaal niet ver af van de manier waarop games hun opdrachten en levels uitwerken, en ook het concept 'xp' voor de diverse vaardigheden komt dicht bij de games te liggen. Als je dat als uitgangspunt neemt kun je misschien en relevante algoritmen of studies vinden, en je kunt wellicht manieren vinden waarop gebruikers het leuk vinden om hun kennis en lacunes correct te rapporteren, zodat wat je aanbiedt ook werkelijk relevant is, en ze ook geneigd zijn om de informatie ook echt te gebruiken om aan hun skills te werken.

(En dan is het zaak om het precies leuk genoeg te maken dat het wel motiveert om ermee te werken, maar geen doel op zich wordt om bizarre scores te halen.)

[Rekcor]

Dank!