Nieuwe functie valt tegen

[dcell]

Sinds maandag ben ik binnen mijn bedrijf begonnen op een andere afdeling/bedrijfsonderdeel echter valt het me tot nu toe erg tegen.

Om wat duidelijker te zijn, ik heb de afgelopen (bijna) 4 jaar een functie gehad waarbij er een business intelligence systeem werd ontwikkeld. Omdat de salarisdoorgroei op die afdeling niet mogelijk was en ik er toch al 4 jaar zat kriebelde het toch om misschien wat nieuwe dingen te ervaren/te leren. Ik had het echter wel naar mijn zin op de afdeling.

Een paar maanden geleden kwam er een interne vacature voorbij. Het betrof ook een klus gerelateerd aan een business intelligence systeem en het sloot op papier aan op mijn werkzaamheden, tevens ook een hoger salaris dus het leek goede match om een gok te doen. Dus daarom maar besloten te informeren en te solliciteren en ik werd aangenomen.

Er werd verteld dat er genoeg werk aankomt want er was iemand vertrokken en dat er nog iemand gezocht werd om het 1 en ander aan te sturen, ook werd er verteld dat er dingen te verbeteren vallen en dat ze iemand zochten om dat op te pakken.

Afgelopen maandag tijdens mijn introductiegesprek met de manager werd me verteld dat ik maar eerst moest inwerken naast 2 mensen die mij toegewezen zijn en dat het niet de bedoeling dag ik het huidige proces ga aanpakken en veranderen want alles loopt naar zijn mening prima.

Nu ben ik nog niet ingewerkt dus ik kan nog in principe geen zinnige analyse doen over wat er te verbeteren valt. Echter als ik kijk naar de producten, de structuur en de processen dan valt het me vies tegen tot nu toe en zie ik al genoeg punten waar ik wat aan wil doen.

Er is in mijn optiek geen sprake van wat zij business intelligence noemen. Ik zie het meer als een ad-hoc klantvraag die quick and dirty beantwoord moet worden (ik wil bepaalde informatie uit systeem X hebben dus lever maar aan).

Dat beeld werd mij tijdens het informeren en solliciteren niet voorgeschoteld. Ik krijg het gevoel dat ze me toch hebben aangenomen voor het uitvoerende werk en dat ik op het vlak van verbeteringen mijn ei niet kwijt mag. Mijn collega die mij inwerkt heeft al wat hints gegeven dat wat ik wil vechten tegen de bierkaai is.

Met de sfeer is er in principe niks mis en de collega die mij inwerkt is ook wel aardig (de andere toont totaal geen interesse). Over de andere collegas kan ik nog geen zinnig woordje zeggen aangezien er allemaal flex-plekken zijn en ik dus iedere dag iemand anders zie. Uiteraard een paar dagen zeggen nog niet zoveel maar ik vraag me af of ik gelukkig kan worden met werkwijze en visie die deze afdeling hanteert.

Ik ben wel van plan om voorlopig door de zure appel heen te bijten in de hoop dat het me op korte termijn meer gaat bevallen maar ik zie het nu al niet zitten om voor een langere termijn hier te zitten (als het beeld van wat ik nu heb gekregen klopt).

Ik wil proberen om morgen een gesprek aan te gaan met de manager om het een en ander duidelijk te krijgen van wat nou daadwerkelijk de verwachtingspatronen zijn van hem. Als laatste heb ik nog een gesprek gepland met mijn voorganger (de vorige persoon die op deze functie zat die inmiddels binnen ons bedrijf weer een andere klus heeft) om het een en ander duidelijk te krijgen.

Zijn er mede-tweakers die een dergelijke ervaring hebben gehad ( nieuwe baan die niet bevalt) ? hoe zijn jullie er mee omgegaan ? tips zijn welkom voor wat ik juist wel of niet moet doen

[Señor Sjon]

Geef het tijd. Je bent pas 3 dagen op die afdeling bezig. Zelf heb ik ook weleens dipjes gehad bij banen, maar dat kwam toch altijd weer goed.

[ Voor 42% gewijzigd door Señor Sjon op 04-06-2014 20:28 ]

[filosofem]

Meteen opstappen! Nu kan 't nog. Er zijn toch banen genoeg...

[dcell]

Señor Sjon schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:27:
Geef het tijd. Je bent pas 3 dagen op die afdeling bezig. Zelf heb ik ook weleens dipjes gehad bij banen, maar dat kwam toch altijd weer goed.

ben ik wel van plan maar ik vraag me af hoe mensen hier mee omgaan als ze zoiets meemaken. Direct aankaarten bij je manager ? of toch afwachten ? welke stappen hebben mensen in een dergelijke situatie ondernomen etc. etc.

filosofem schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:29:
Meteen opstappen! Nu kan 't nog. Er zijn toch banen genoeg...

bedankt voor je input ik ben er me er heel goed van bewust dat ik blij mag zijn met een baan in de huidige tijd en ben ook niet van plan om op te stappen. Als je mijn tekst hebt gelezen ben ik niet van plan om op te stappen maar zoek ik ervaringen hoe mensen in een dergelijke situatie er mee om zijn gegaan

[Señor Sjon]

Ik heb mij gefocust op dingen waar ik goed in ben. Dat werkte voor mij bevrijdend en mijn leidinggevende van toen kon dat erg waarderen. Binnen een halfjaar was het van zero to hero.

[Sport_Life]

Elke keer weer als ik op een afdeling nieuw binnen kwam werd mij verteld dat er absoluut geen veranderingen mogelijk zijn, omdat alles naar behoren werkt. Nou, er is 1 ding dat ik de afgelopen jaren heb geleerd en dat is dat het altijd beter kan. Er is altijd ruimte voor verbetering, of het nou IT, Finance, HR is, maakt allemaal niets uit. Maar degene die jou inwerkt is wel de aller laatste die dat zal toegeven..

Bij mijn laatste baan was in eerste instantie ook geen verbetering mogelijk, nu 3 jaar later is er bijna geen enkel proces nog overeind van wat mijn voorganger allemaal ooit (lees: 20 jaar geleden) had opgezet . Bedrijven veranderen/groeien en dat geeft altijd een verandering in processen.

[ Voor 3% gewijzigd door Sport_Life op 04-06-2014 20:45 ]

[dcell]

Sport_Life schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:44:
Elke keer weer als ik op een afdeling nieuw binnen kwam werd mij verteld dat er absoluut geen veranderingen mogelijk zijn, omdat alles naar behoren werkt. Nou, er is 1 ding dat ik de afgelopen jaren heb geleerd en dat is dat het altijd beter kan. Er is altijd ruimte voor verbetering, of het nou IT, Finance, HR is, maakt allemaal niets uit. Maar degene die jou inwerkt is wel de aller laatste die dat zal toegeven..

Bij mijn laatste baan was in eerste instantie ook geen verbetering mogelijk, nu 3 jaar later is er bijna geen enkel proces nog overeind van wat mijn voorganger allemaal ooit (lees: 20 jaar geleden) had opgezet . Bedrijven veranderen/groeien en dat geeft altijd een verandering in processen.

Waar ik meer voor vrees is dat ze er van bewust zijn dat er te verbeteren valt maar dat ze het niet toelaten omdat het de huidige proces verstoord en dat loopt in de ogen van de manager prima. Daarom wil ik morgen even met hem bespreken wat hij nou daadwerkelijk met mij van plan is (c.q. wat mijn speelruimte is op bepaalde vlakken). Uiteraard ga ik nu al niet afgeven op de huidige gang van zaken maar ik wil weten wat er mogelijk is.

Degene die mij inwerkt is van dezelfde expertise als mij en die heeft mij al verteld dat mijn voorganger het ook wilde maar toch vertrok omdat hij het niet voor elkaar kreeg.

Misschien is het ook een stukje cultuur. Het is namelijk een vrij hecht groepje dat al jarenlang samenwerkt. Ik wil niet bij voorbaat opgeven maar het lijkt me een enorme strijd die ik waarschijnlijk in mijn eentje moet vechten want in mijn optiek valt er genoeg te verbeteren. Echter de klant krijgt wat die wil dus in de ogen van de manager is het nu allemaal prima.

Maar goed het is nu allemaal raden en gokken. Ik moet gewoon open kaart spelen en vragen wat ik wel en niet mag. Aan de hand daar van zal ik vermoedelijk een volgende stap plannen.

[Señor Sjon]

Ik denk dat 3 dagen te snel is. Er zijn redenen die je nog niet weet waarom dingen gaan zoals ze gaan. Been there, done that.

[dcell]

Señor Sjon schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:57:
Ik denk dat 3 dagen te snel is. Er zijn redenen die je nog niet weet waarom dingen gaan zoals ze gaan. Been there, done that.

Daar ben ik het mee eens. Echter zit ik er toch mee dat mijn iets anders is voorgeschoteld qua verantwoordelijkheden en mogelijkheden (naar mijn mening). Geeft me in ieder geval voorlopig geen prettig gevoel. Hopelijk dat het op termijn beter zal worden ....

[rotterdams]

Werk eerst eens twee weken uit, en noteer intussen hoe je dingen nu ervaart en wat je je afvraagt. Geef het even wat tijd om te bezinken, ondanks dat het hetzelfde bedrijf is als waar je al langere tijd werkt. Niets erger dan te snel ergens wat over roepen (zelfs netjes genuanceerd en politiek correct en tactisch) en het later niet meer terug kunnen nemen want ja de toon is al gezet en de indrukken en het beeld van iemand zijn al gemaakt / bepaald.

Drie dagen is echt niets.

Ben je er nu van overtuigd dat je het over 2 weken nog steeds zo ziet, dan prima, dan ben je over 2 weken nog net zo vastberaden. Maar vanaf de andere partij ziet het er een stuk anders uit als iemand na 2 weken met een vraag " wat wil je nou van mij " komt dan na 2-3 daagjes..

Succes in elk geval!

[ Voor 24% gewijzigd door rotterdams op 04-06-2014 21:28 ]

[sypie]

Niets valt zo moeilijk te organiseren, niets maakt zo weinig kans op succes, niets is zo gevaarlijk bij het doorvoeren ervan, als vernieuwingen. Wie zich daarvoor inzet, maakt zich allen die van de oude situatie profiteerden tot vijanden – terwijl hij op weinig enthousiasme mag rekenen bij hen die uit de nieuwe toestand profijt zouden kunnen halen. Hun lauwheid spruit voort, enerzijds uit vrees voor de tegenstanders die zich op statuten en tradities kunnen beroepen; anderzijds uit het feit dat mensen over het algemeen achterdochtig zijn en nieuwigheden nooit echt vertrouwen voordat zij er beter van zijn geworden. Bijgevolg zullen allen die tegen veranderingen gekant zijn, bij elke gelegenheid fanatiek ten aanval blazen, en zullen de voorstanders liever de kat uit de boom kijken. Met als resultaat dat de positie van de vernieuwers en hun medestanders altijd gevaar loopt.

Bron: Machiavelli, Il Principe

[dcell]

rotterdams schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 21:26:
Werk eerst eens twee weken uit, en noteer intussen hoe je dingen nu ervaart en wat je je afvraagt. Geef het even wat tijd om te bezinken, ondanks dat het hetzelfde bedrijf is als waar je al langere tijd werkt. Niets erger dan te snel ergens wat over roepen (zelfs netjes genuanceerd en politiek correct en tactisch) en het later niet meer terug kunnen nemen want ja de toon is al gezet en de indrukken en het beeld van iemand zijn al gemaakt / bepaald.

Drie dagen is echt niets.

Ben je er nu van overtuigd dat je het over 2 weken nog steeds zo ziet, dan prima, dan ben je over 2 weken nog net zo vastberaden. Maar vanaf de andere partij ziet het er een stuk anders uit als iemand na 2 weken met een vraag " wat wil je nou van mij " komt dan na 2-3 daagjes..

Succes in elk geval!

Ik zal je advies uitproberen en een logboek aanmaken voor mezelf. Roepen ga ik uiteraard niet doen want ik ben me er goed van bewust dat drie dagen geen duidelijk impressie geeft.

Wel wil ik dus duidelijk hebben wat mijn speelruimte is zonder erbij te vermelden wat ik voor ogen heb. Een soort van informatief gesprekje om mijn rol en verantwoordelijkheden duidelijk te krijgen.

[Lolhozer]

Misschien moet je ook nog de vacature meenemen en vragen hoe je het één en ander moet begrijpen.

[CMD-Snake]

Geef het nog een paar dagen zou ik zeggen. Je werkt nog maar drie dagen in je nieuwe baan, de inwerk periodes zijn doorgaans nooit echt spannend of leuk. Als het na twee weken of iets meer net zo slecht is dan kan je altijd nog anders beslissen.

[harlekein]

Ik herken dit wel. Hoe het bij jou zit weet ik niet, maar bij mij was het vooral het feit dat ik een nieuwe stap maakte en dan toch wel twijfelde of ik wel de goede beslissing heb gemaakt. Ik greep veel dingen aan om te bevestigen dat de nieuwe functie niet goed bij mij paste.

Uiteindelijk bleek dit ook wel zo te zijn, maar ik heb de situatie wel voor mij laten werken door te kijken waar ik wel interessante dingen kon doen.

Zoals anderen zeggen, drie dagen is heel kort. Ongetwijfeld kom je wel sociale en prettige collega's tegen. Wat wel belangrijk is, is dat je goed communiceert naar de leidinggevenden. Wat je ziet, wat je wil en hoe je dat kunt bereiken.

Misschien is daar een oplossing te vinden. Zo niet, dan kun je zeker verder zoeken. Het kan sowieso nooit kwaard om je ogen en oren open te houden.

[avotar]

Het is altijd lastig om buiten je comfortzone te treden, dus geef het wat tijd.
Daarbij kun je natuurlijk moeilijk gaan doen, maar realiseer jezelf wel dat het gaat om een interne vacature. Zij kunnen een beeld hebben geschetst, maar had je natuurlijk zelf ook prima kunnen inlezen. Ik vind niet dat je ze dat kunt verwijten.

En daarnaast, als je overstapt voor meer geld, moet je er over het algemeen ook meer voor doen.

[SeatRider]

sypie schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 21:40:
[...]

Bron: Machiavelli, Il Principe

Wow, die moet ik onthouden. Ben zelf als change manager niet anders gewend dan met weerstand om te gaan, denk dat ik deze op een tegeltje ga laten drukken! Of op de achterkant van mijn visitekaartje.

[DennusB]

Señor Sjon schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:27:
Geef het tijd. Je bent pas 3 dagen op die afdeling bezig. Zelf heb ik ook weleens dipjes gehad bij banen, maar dat kwam toch altijd weer goed.

Het kan inderdaad goed komen, maar zo'n onderbuik gevoel kan ook flink roet in het eten gooien. Dat had ik ook vorige jaar toen ik net een week als sysbeheerder bij een niet-nader-te-noemen-groot-museum-in-leiden zat. Wat een ellende, na 2 weken was ik weer weg

[cmndr_adama]

Señor Sjon schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:42:
Ik heb mij gefocust op dingen waar ik goed in ben. Dat werkte voor mij bevrijdend en mijn leidinggevende van toen kon dat erg waarderen. Binnen een halfjaar was het van zero to hero.

Dat

Ik was trainer / coach bij een klanten contact center, vervolgens ben ik overgestapt naar de afdeling planning & traffic, waarbij ik ook de cijfertjes qua bezetting etc. beheer en rapportages maak.

Toen ik begon in mijn huidige functie kreeg ik ook te horen dat het allemaal goed liep, en dat er niks hoefde te veranderen. Ik heb dit een tijdje aangezien en ben me daarna gaan focussen op waar ik goed in ben (cijfertjes). Vervolgens heb ik toch voorzichtig een aantal (goed onderbouwde) verbetervoorstellen neergelegd, in eerste instantie werden deze niet al te hartelijk ontvangen maar er werd wel wat mee gedaan. Toen bleek dat ze ook daadwerkelijk voor verbetering zorgden kreeg ik meer de vrije hand en een salarisverhoging, met het verzoek om vooral zo door te gaan

Het kan dus nog best veranderen, ik zou niet te snel cocnclusies trekken maar het toch even aankijken.

[jip_86]

Als je daar bent aangenomen om eea te verbeteren en de manager daar vind het wel prima is er toch een reden om het gesprek aan te gaan lijkt me

Aan de andere kant is het vanuit het verbeteroogpunt natuurlijk ook prima om gewoon eens twee weken zelf in het proces mee te doen en te ervaren wat er dan eventueel beter kan.

[xzip22]

Geduld is in het begin een goede zaak. Daarnaast vind ik dat je er wel makkelijk over denkt. Je komt namelijk binnen en wil bij wijze van spreken carte blanche. Ze hebben je, neem ik aan, aangenomen om je kwaliteiten, dus je zult ze ook moeten overtuigen van je ideeën en manier van werken. Er is altijd een hoop te verbeteren of door te ontwikkelen, maar je zult ook rekening moeten houden met de dynamiek binnen een organisatie.

Dus, nogmaals, geduld en probeer steun te krijgen voor jouw gewenste verandering/verbeteringen.

[Anoniem: 172410]

dcell schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:51:
Waar ik meer voor vrees is dat ze er van bewust zijn dat er te verbeteren valt maar dat ze het niet toelaten omdat het de huidige proces verstoord en dat loopt in de ogen van de manager prima. Daarom wil ik morgen even met hem bespreken wat hij nou daadwerkelijk met mij van plan is (c.q. wat mijn speelruimte is op bepaalde vlakken). Uiteraard ga ik nu al niet afgeven op de huidige gang van zaken maar ik wil weten wat er mogelijk is.

Ik zou daar nog even mee wachten. Als je als verse nieuweling gelijk wijsneuserig gaat doen over waarom alles niet anders kan valt dat waarschijnlijk niet in goede aarde. Werk je in, kijk mee en maak ondertussen notities. Als je na een maand of drie de verhoudingen kent kan je misschien voorzichtig eens suggesties gaan doen.

Als er echt ruimte voor verbetering is en de huidige garde er niet aan wil is dat natuurlijk ook schadelijk voor het bedrijf, dus wellicht dat je daar iets hogerop wat mee kunt als je met concrete plannen komt. Dat wordt je misschien niet in dank afgenomen door de huidige afdeling, maar met zulke kleinzerigheden kan je niet al te veel rekening houden.

Verder sluit ik me wel aan bij de andere mensen: je kwaliteiten moeten zich ook bewijzen. Als je met je frisse blik wat betrekkelijk onschuldige voorstellen kunt doen die goed uitpakken, krijg je waarschijnlijk vanzelf meer ruimte. Zo niet is het mis op die afdeling.

[ Voor 9% gewijzigd door Anoniem: 172410 op 13-06-2014 15:22 ]

[dcell]

We zijn nu een week verder en vele tips van jullie heb ik al in gebruik. Met name het voorzichtig zijn met dingen als fout bestempelen en daarover mijn mond open doen (dat was ik sowieso niet van plan om op korte termijn te doen).

Verder noteer ik wat mij "opvalt" en noteer ik er bij hoe ik het kan aanpakken. Vooralsnog bevalt het nog steeds niet echt maar ik ga wel kijken waar het schip gaat stranden. Ik moet het ook een eerlijke kans geven maar ik zie mezelf hier niet lang zitten. Direct wegvluchten is natuurlijk geen optie dus ik hou mijn ogen en oren open voor toekomstige opties.

Ik heb mijn voorganger ook gesproken, die is eigenlijk min of meer weg gegaan omdat hij het niet voor elkaar kreeg om bepaalde zaken te verbeteren, dus eigenlijk om de zaken die mij zijn opgevallen de eerste 2 weken. Ik ga nog veel beren op de weg tegen komen denk ik maar ik ga de uitdaging maar aan

[BFmango]

Dat vind ik een prima instelling

[Smitovic]

Is het mogelijk om kleine dingetjes voor jezelf aan te passen? Bepaalde procedures of zoiets. Dat hoeft je manager niet te weten totdat je écht zeker weet dat het beter is. Op zo'n moment kan je - voorzichtig - naar je manager gaan om dat te laten zien.

Je had het over het feit dat je de business intelligence geen business intelligence wilt noemen. Nou heb ik eigenlijk geen flauw idee waar het precies over gaat, ik gok dat er klanten/collega's met vragen of zaken komen die jij moet oplossen en waarvoor een 'database' met kennis zou moeten zijn, maar die er niet is en je daardoor die vragen steeds opnieuw moet oplossen. Klopt dit? Misschien kan je dan voor jezelf zulke cases uitgewerkt klaar hebben liggen om snel met antwoorden te komen. Als je hierdoor effectiever te werk kan gaan, zou je naar je manager kunnen lopen om dat te laten zien.

Anyway, ik kan er compleet naast zitten wat betreft mijn idee van je werk. Wat ik bedoel te zeggen is dat als je dingen wilt veranderen die al jaren vastgeroest zitten je met concrete oplossingen moet komen waarvan 100% duidelijk is dat het beter werkt. Anders ga je het niet redden.

[pieterbell]

Het lijkt mijn bedrijf wel (en mijn situatie)

Ik zou maar voorzichtig zijn met doorgaan.. Nu kun je nog makkelijk weg, zonder opgaaf van reden.
(al weet ik niet hoe het met uitkering zit?).

[Persoonlijk]
Vol goede moed begonnen waar ik nu werk, maar het viel al snel enorm tegen.
Ik had toen direct weg moeten wezen, maar ondertussen zit er al 2 jaar.

Ik kan geen andere baan vinden. Terugkoppeling na sollicitatie is iedere keer weer bladiedit, bladidaa.. Maar tussen de regels door: dat ik te negatief ben over mn huidige baan (hoor ik ook van recruiters). En ik probeer het echt iedere keer te vermijden, maar het sluipt er toch stiekem iedere keer weer in.

Dat is natuurlijk steeds meer een vicieuze cirkel, ik wil ander baan omdat ik weg wil, je moet nooit afgeven op huidige werkgever, maar dat is toch echt de hoofdreden, dat ga je vermijden in een gesprek, dat vermijden wordt gehakkel en omheen draaien, lui die je sollicitatiegesprek voeren hebben raar gevoel bij je, je wordt dus afgewezen, je zit dus nog steeds bij die randdebielen in je huidige baan, je wilt hoe langer hoe meer weg.. meer druk.. etc.
[/persoonlijk]


Ik zit dus al twee jaar te balen, en dat heeft ook wel impact natuurlijk. Pas daar ook voor op!
Misschien nog even aankijken, maar hak die knoop! (hetzij ja/hetzij nee)
En persoonlijk zou ik zeggen;
- Ga op je gevoel af. Wat voel je nou echt diep van binnen?
- Kijk ook eens echt objectief zonder gevoel

-> vat het samen en trek je conclusie

(ik denk dat je het eigenlijk allang weet Doe het dan ook, beter dan over een jaar spijt krijgen dat je een jaar later bent begonnen aan je nieuwe gave, leuke, fijne baan )

EDIT
Oja; degene die ik opvolgde is ook weggegaan om de redenen die ik heb en zijn voorganger ook..
Dat zegt ook wel iets denk ik

[ Voor 4% gewijzigd door pieterbell op 15-06-2014 20:13 ]

[dcell]

Smitovic schreef op zondag 15 juni 2014 @ 19:46:

Je had het over het feit dat je de business intelligence geen business intelligence wilt noemen. Nou heb ik eigenlijk geen flauw idee waar het precies over gaat, ik gok dat er klanten/collega's met vragen of zaken komen die jij moet oplossen en waarvoor een 'database' met kennis zou moeten zijn, maar die er niet is en je daardoor die vragen steeds opnieuw moet oplossen. Klopt dit? Misschien kan je dan voor jezelf zulke cases uitgewerkt klaar hebben liggen om snel met antwoorden te komen. Als je hierdoor effectiever te werk kan gaan, zou je naar je manager kunnen lopen om dat te laten zien.

Anyway, ik kan er compleet naast zitten wat betreft mijn idee van je werk. Wat ik bedoel te zeggen is dat als je dingen wilt veranderen die al jaren vastgeroest zitten je met concrete oplossingen moet komen waarvan 100% duidelijk is dat het beter werkt. Anders ga je het niet redden.

in principe worden er informatieproducten op aanvraag van de klant geleverd. Dat kunnen bestanden zijn in welke vorm dan ook of rapportages. Gegevens die je uit systemen haalt. Alles gebeurd echter vrij ad-hoc terwijl er genoeg vergelijkbare klantvragen binnenkomen. Je zou dan denken dat je daarvoor iets structureel regelt.

pieterbell schreef op zondag 15 juni 2014 @ 20:10:
Het lijkt mijn bedrijf wel (en mijn situatie)

Ik zou maar voorzichtig zijn met doorgaan.. Nu kun je nog makkelijk weg, zonder opgaaf van reden.
(al weet ik niet hoe het met uitkering zit?).

[Persoonlijk]
Vol goede moed begonnen waar ik nu werk, maar het viel al snel enorm tegen.
Ik had toen direct weg moeten wezen, maar ondertussen zit er al 2 jaar.

Ik kan geen andere baan vinden. Terugkoppeling na sollicitatie is iedere keer weer bladiedit, bladidaa.. Maar tussen de regels door: dat ik te negatief ben over mn huidige baan (hoor ik ook van recruiters). En ik probeer het echt iedere keer te vermijden, maar het sluipt er toch stiekem iedere keer weer in.

Dat is natuurlijk steeds meer een vicieuze cirkel, ik wil ander baan omdat ik weg wil, je moet nooit afgeven op huidige werkgever, maar dat is toch echt de hoofdreden, dat ga je vermijden in een gesprek, dat vermijden wordt gehakkel en omheen draaien, lui die je sollicitatiegesprek voeren hebben raar gevoel bij je, je wordt dus afgewezen, je zit dus nog steeds bij die randdebielen in je huidige baan, je wilt hoe langer hoe meer weg.. meer druk.. etc.
[/persoonlijk]


Ik zit dus al twee jaar te balen, en dat heeft ook wel impact natuurlijk. Pas daar ook voor op!
Misschien nog even aankijken, maar hak die knoop! (hetzij ja/hetzij nee)
En persoonlijk zou ik zeggen;
- Ga op je gevoel af. Wat voel je nou echt diep van binnen?
- Kijk ook eens echt objectief zonder gevoel

-> vat het samen en trek je conclusie

(ik denk dat je het eigenlijk allang weet Doe het dan ook, beter dan over een jaar spijt krijgen dat je een jaar later bent begonnen aan je nieuwe gave, leuke, fijne baan )

EDIT
Oja; degene die ik opvolgde is ook weggegaan om de redenen die ik heb en zijn voorganger ook..
Dat zegt ook wel iets denk ik

Weg gaan en zonder baan zitten dat is wel het laatste wat ik doe. Gelukkig zijn er intern ook nog op andere afdelingen vacatures dus als ik echt weg wil dan is dat een optie. Dat hou ik nu dagelijks in de gaten.

Eventueel kan ik zelfs nog terugkeren naar mijn vorige team maar momenteel is gelukkig de bodem van de put nog niet bereikt qua gevoel. Misschien is het goed dat ik op een plek ben terecht gekomen waar het me niet bevalt. Daar groei ik ook van als mens en daarom probeer ik toch nog de uitdaging aan te gaan.

[Tsjipmanz]

Na verloop van tijd moet je ook eens kijken waar precies de bottleneck zit, dat kan ook van alles zijn:
- je leidinggevende snapt niet wat je wilt veranderen
- je leidinggevende snapt het wel, maar ziet het niet als een verbetering
- je leidinggevende erkent de verbetering, maar wil dat je je tijd en energie in andere (voor hem belangrijker dingen) steekt
- je leidinggevende is bang dat een paar simpele veranderingen zoveel verbeteren, dat hieruit eigenlijk blijkt dat hij tijden niet goed heeft gefunctioneerd
- jij onderschat de effort of de impact van de veranderingen
- etc etc

Je kan ook eens de manager van je manager spreken, zeggen dat je enkele uitstekende ideeën hebt, maar dat je moeite hebt om het van de grond te krijgen. Maar daar zou ik me niet te snel aan wagen, want dat kan ook gezien worden als zagen aan de stoelpoten van je leidinggevende.

Ben wel benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt.

Dit soort tegenvallers zie je veel vaker overigens. Ik werk in de detachering, dan kom je bij bedrijven die beweren 'agile' te werken, maar in de praktijk is alleen de hele IT-afdeling naar een scrum-cursus gestuurd en wordt er allesbehalve agile gewerkt. Idem voor Prince 2. Of IT-managers die de hele tijd lopen te roeptoeteren dat de 'business centraal staat', maar in de praktijk zijn ze alleen bezig met spreadsheetmanagement op hun eigen eilandje.

[ Voor 2% gewijzigd door Tsjipmanz op 17-06-2014 15:15 . Reden: kleine typos ]

[Zak]

De eerste 3 maanden van mijn nieuwe baan waren een kwelling. Ik moest me er echt naar toe slepen en heb na 3 maanden zelfs een gesprek gehad met mijn manager waarbij ik heb aangegeven om me heen te gaan kijken als er niks veranderde.

Nu weer 3 maanden verder zit ik lekker in mijn vel en loopt het (bijna) allemaal zoals ik wil.

[harlekein]

pieterbell schreef op zondag 15 juni 2014 @ 20:10:
... ik wil ander baan omdat ik weg wil, je moet nooit afgeven op huidige werkgever, maar dat is toch echt de hoofdreden, dat ga je vermijden in een gesprek, dat vermijden wordt gehakkel en omheen

Mijn excuses voor het off-topic en ongevraagd advies.

Ik herken dit enigzins. Men vroeg mij waarom ik bij mijn werkgever vertrokken ben om ZZP te worden. Toen ik geld en vrije tijd als hoofdzaken noemde viel dat niet goed.

Het is altijd een spel bij sollicitatiegesprekken. "Waarom wil je weg? Omdat ik het kut vind." "Waarom wil je bij ons werken. Voor het geld." Dit is de waarheid die vermijd moet worden.

Je kunt een positief verhaal verzinnen wat ook echt op jou van toepassing is. In mij geval zei ik dat ik mijn carriere niet naar management of project management wilde doorvoeren, maar als technisch specialist, verschillende omgevingen, bla bla.

Je kunt gewoon zeggen dat je een nieuwe uitdaging wil, nieuwe omgeving met stimulatie. Meld waarom het bedrijf waar je solliciteert goed bij je past. B.v. vanwege open source visie, bedrijfscultuur. Reisafstand?

Je kunt vast wel redenen bedenken waarom werkgever X jou enthouasiaster maakt dan werkgever Y. Schrijf die op voor je op gesprek gaat en dan ben je eerlijk zonder dat je iets negatiefs hoeft te noemen.

[KillerAce_NL]

dcell schreef op maandag 16 juni 2014 @ 08:23:
[...]


in principe worden er informatieproducten op aanvraag van de klant geleverd. Dat kunnen bestanden zijn in welke vorm dan ook of rapportages. Gegevens die je uit systemen haalt. Alles gebeurd echter vrij ad-hoc terwijl er genoeg vergelijkbare klantvragen binnenkomen. Je zou dan denken dat je daarvoor iets structureel regelt.

Daar ligt toch juist een mooie kans. Probeer van iets negatiefs wat positiefs te maken. GA in off-hours daar gewoon mee aan de slag.
Als jij ineens iets op tafel legt wat x uur per week bespaart, dan zijn ze echt wel blij.

Ken die situatie wel, mocht eerst ergens geen tijd insteken. Totdat ik besloot om het gewoon te doen (uiteraard met minimale impact op mijn andere werk) en een pasklare oplossing op tafel te leggen. Nu luistert men meer naar dit soort voorstellen van mij.

[sypie]

Off-hours als in vrije tijd of in de uren dat je niks te doen hebt op de zaak? Er zit namelijk een klein verschil in de vergoeding die je gaat ontvangen...

[Anoniem: 14038]

Tip: Als je tegen een recruiter zegt dat je meer uitdaging zoekt vinden ze vaak geweldig. Lekker ambitieus is beter te verkopen dan een zuurpruim. En er is niets aan gelogen. Maar houdt er dan ook rekening mee dat het bij een sollicitatie gesprek naar gevraagd kan worden en zorg dat je al een antwoord hebt voorbereid.

[Dinictus208]

sypie schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 21:40:
[...]

Bron: Machiavelli, Il Principe

PROPS for the quote!
Zou toch jammer zijn als er niemand naar kraait.

[ Voor 12% gewijzigd door Dinictus208 op 30-06-2014 12:28 ]

[unclero]

dcell schreef op woensdag 04 juni 2014 @ 20:51:
Waar ik meer voor vrees is dat ze er van bewust zijn dat er te verbeteren valt maar dat ze het niet toelaten omdat het de huidige proces verstoord en dat loopt in de ogen van de manager prima. Daarom wil ik morgen even met hem bespreken wat hij nou daadwerkelijk met mij van plan is (c.q. wat mijn speelruimte is op bepaalde vlakken). Uiteraard ga ik nu al niet afgeven op de huidige gang van zaken maar ik wil weten wat er mogelijk is.

Been there, done that, welkom aan boord van het zinkende schip. Ik zou je CV maar vast updaten, en je vriendenkring te vragen je te endorsen op LinkedIn, want je zult wel op tijd van boord moeten kunnen. De kans is serieus dat de toko er over een jaar niet meer staat, en het is lastig solliciteren als je iedere keer moet vertellen dat onder jouw toeziend oog de tent nog verder de afgrond in is gegleden.

Ben je iemand die vastheid en stabiliteit in een baan zoekt, en meer een 9-tot-5 mens is, lees dan niet verder.
Ben je echter iemand die zich bij een sollicitatie-gesprek voorstelt als "de Drakenjager" en helemaal warm wordt van incontinente draken van codebases en optimalisatie een levensdoel is, en hier en daar er ook een ontzettende opperhooligan voor wil zijn: Welkom in mijn wereld.

Natuurlijk raakt de manager geagiteerd als mensen neerbuigend praten over 'zijn kindje'. Hij weet drommelsgoed dat hij als eerste gaat wieberen als de grote baas erachter komt dat hij met zijn aanprutserij de oudedagvoorziening van de grote baas langzaam richting de afgrond stuurt. En dan maakt het niet uit hoe ver terug de grote baas en de manager gaan. Ik heb zo eens binnen enkele dagen een eigenaar zich als een blad aan een boom om zien draaien en het mes in de rug van zijn vroegere studiemaatje, met wie hij samen het bedrijf heeft gestart, zien zetten.

Je zit nu in de proeftijd, dat is een mooi moment om gelijk de boel even snel in kaart te brengen: hoe levensvatbaar is de tent? waar liggen mogelijke grove optimalisaties? hoe zit de boel grofweg in elkaar? hoe rot is de database?
Heb je dat eenmaal op een rijtje gezet, tijdens de proefperiode, kun je gaan beslissen of je er blijft.
Als je blijft, zul je indruk moeten maken. Je hebt twee maanden de tijd om je hele jaarsalaris aan optimalisaties en besparingen bijelkaar te coden. Klinkt moeilijker dan het is, maar des te rotter de data, en des te instabieler het systeem, des te makkelijker (doe ik meestal een maand over, vaak even een trosje klanten vinden die nog nooit een factuur hebben gekregen, of een paar abonnementen wijzigen). Dan heb je een flinke vuist om mee op tafel te slaan.

Daarna ga je alle bedrijfsprocessen en subprocessen eens nader onder de loep nemen. Schrijf ze op, teken ze uit, maar nog belangrijker: reken uit wat ze kosten. Op het moment dat jij uit hebt gerekend dat iedere scheet die de marketing&sales afdeling doet, een negatief rendement oplevert, zullen ze heel snel naar je luisteren.

En daarna zul je moeten vechten. Niet alleen de manager wil niet uit zijn comfort-zone komen. Maar eigenlijk iedereen die er al een tijdje zit. De systeembeheerders krijgen koude rillingen als jij de on-premise servers naar de cloud wil verplaatsen. Truus van administratie krijgt het spaansbenauwd als jij in een ochtendje een scriptje heb geschreven die geheel automatisch 90% van haar werk uitvoert.

Om ook maar met quotes te komen: "It always seems impossible until it is done." - Nelson Mandela.

[dcell]

Ik heb expres een aantal weken niet gereageerd aangezien ik geen dingen wil roepen waar ik later op terug moet komen. Nu wil ik een statusupdate geven van mijn afgelopen weken. Ik heb de afgelopen weken voornamelijk gekeken naar de processen van mijn expertise. Ik wil niet al te specifiek zijn dus ik benoem het ook expliciet als "expertise".

Ik heb een aantal gesprekken gehad met medewerkers van mijn expertise en tevens met mijn voorganger die intern bij het bedrijf ergens anders is gaan werken. Die delen mijn mening ook, waarbij ik moet vermelden dat ik niet expliciet heb gevraagd waarom alles zo "negatief" is.

Dus ik heb mijn mening niet hardop uitgesproken richting mijn collega's. Zij kwamen zelf met het beeld. De ene is wat negatiever dan de andere, sommigen hebben de situatie al geaccepteerd en vinden het allemaal wel best.

Zelf ben ik in de processen gedoken van mijn eigen expertise. Het een en ander is vastgelegd en er zijn in het verleden wel pogingen gedaan om een aantal dingen te verbeteren, echter zijn die gestrand. Het team van mijn expertise is in 3 jaar behoorlijk uitgedund. Waren er 3 jaar geleden nog 10 FTE's inmiddels zijn dat er maar 3 (inclusief mijzelf). Veel zijn er naar het schijnt vertrokken uit frustratie en zijn intern een andere functie op andere projecten gaan bekleden.

Het grootste probleem zit hem waarschijnlijk bij het management. Die hebben namelijk uiteenlopende meningen over de expertise waar ik onder val. Sommigen vinden de functie overbodig en stellen zonder te kunnen. Anderen willen er weer een andere invulling aan geven etc. In ieder geval is daar niet een eenduidige mening over. Het project wordt namelijk aangestuurd door een aantal managers die weer een eigen sub-clubjes hebben waarbij belangen verschillen.

Binnenkort komt er een reorganisatie aan van een aantal projecten (waar mijn project ook onder valt) waarbij de huidige situatie en indeling weer gaat veranderen. Hopelijk biedt dat meer kansen om het een en ander voor elkaar te krijgen of in ieder geval hoe de invulling van mijn expertise moet zijn.

Vooralsnog heb ik dus nog niet laten merken wat ik er van vind en heb ik zoals door velen hier aangeraden, de kat uit de boom gekeken. Tevens ben ik het gaan inzien als een "uitdaging" en probeer ik niet alles negatief te benaderen.

Ik ga voorlopig verder met de instelling dat ik alles op me af laat komen, wat kan veranderen ga ik veranderen en wat niet kan moet ik accepteren In ieder geval bedankt voor de vele tips en ervaringen die jullie met mij gedeeld hebben.