Praatjes over de heg met de buurman gingen in de jaren zestig en zeventig vaak over 'goede merken' en 'slechte merken'.
'Je moet een Electrolux stofzuiger kopen, dan zit je goed! Die gaat jaren mee'.
'Een Alfa roest al in de fabriek! Niet doen.'
De polarisering van merken leek in de tachtiger jaren opeens voorbij.
'Tegenwoordig kun je je geen buil meer vallen. Vooruitgang, weet je wel'.
'Echt slechte merken bestaan niet meer. Dat ligt achter ons'.
Als extreem kritische consument heb ik deze verandering van tijdgeest werkelijk aan flarden gelachen en gehoond. Want wij hadden vroeger 'een auto van een goed merk' waar altijd wat mee was. De buurman had een auto 'van een slecht merk' en hij had nooit wat.
Ik leerde natuurlijk wel het verschil begrijpen tussen 'algemene kwaliteit' en 'exemplarische uitval'. Dat bood echter geen enkele houvast. Mijn conclusie: het indelen van merken naar 'goede merken' en 'slechte merken' is niks anders dan oppervlakkige small-talk van hen die gewoon wat te vertellen willen hebben. Van hen die nu eenmaal niet graag 'ik zou het niet weten' zeggen.
Maar dan. Anno 2014 ben ik toch weer geneigd een muur op te werpen tussen goede en slechte merken. Waarom?
Ik heb bijna vijftien jaar mobiel gebeld met Nokia-telefoons. Nooit problemen gehad. Nokia leek wel een standaard voor kwaliteit en betrouwbaarheid.
Daarna koos ik voor de knevel van Monster Google omdat ik de knevel van Engerd Apple nóg gevaarlijker vind. Ik ging in zee met Samsung. En Android.
De eerste was een Google Nexus S, made by Samsung. Alleen maar problemen. Ik ga ze niet eens opnoemen want ik ben niet de enige. Het internet ontploft zowat als je zoekt op problemen met de Nexus S.
De tweede is een Note 2. Alleen maar problemen. Blijven hangen op startlogo, niet meer willen opladen. Allemaal binnen zes maanden. De Note 2 is nu al vier weken bij een 'geautoriseerde servicebedrijf' in Goes. Vier weken!
Ik ben er klaar mee. Ik hoop dat de Note 2 nog vóór de komende winter bij me wordt afgeleverd. Als het toestel vervolgens nog één niet-software gerelateerde storing toont, dan ga ik het ding ritueel desintegreren door middel van impact. Dat wil zeggen: ik hamer het ding aan flarden. Hiervan komt een filmpje op YouTube en de tekst die ik erbij zet is dezelfde tragedie als deze hier maar dan in het Engels.
En dan de vragen. Ik roep uw hulp in om mijn vragen beantwoord te krijgen. Ik begin uiteraard met de hamvraag:
* Wat is een goed merk telefoon dat bovendien nauwelijks exemplarische uitval kent?
Ik begrijp heus wel dat hierop geen eensluidend antwoord kan komen. Ik wil alleen maar een discussie over dit onderwerp aanzwengelen. Een discussie waarvan de som der bijdragen hopelijk een vector naar één bepaald merk oplevert.
De volgende vraag gaat over service. Van mij wordt verwacht dat ik 'in oplossingen denk', 'klantvriendelijk ben' en 'proactief denk en doe' en 'geen problemen maar alleen uitdagingen ken'. Ook dat is tijdgeest.
Hoe is het mogelijk dat ik in dit decor word meegesleurd in een sukkelig traject van "garantie > opsturen > braaf wachten > langer braaf wachten > ..... "?
Mijn telefoon, de lifeline van mijn eenmanszaak is al ruim drie weken weg! De vraag:
Wat moet ik doen om mijn defecte telefoon met garantie gewoon binnen een uur gemaakt te krijgen?
Bedankt voor uw bijdrage.
'Je moet een Electrolux stofzuiger kopen, dan zit je goed! Die gaat jaren mee'.
'Een Alfa roest al in de fabriek! Niet doen.'
De polarisering van merken leek in de tachtiger jaren opeens voorbij.
'Tegenwoordig kun je je geen buil meer vallen. Vooruitgang, weet je wel'.
'Echt slechte merken bestaan niet meer. Dat ligt achter ons'.
Als extreem kritische consument heb ik deze verandering van tijdgeest werkelijk aan flarden gelachen en gehoond. Want wij hadden vroeger 'een auto van een goed merk' waar altijd wat mee was. De buurman had een auto 'van een slecht merk' en hij had nooit wat.
Ik leerde natuurlijk wel het verschil begrijpen tussen 'algemene kwaliteit' en 'exemplarische uitval'. Dat bood echter geen enkele houvast. Mijn conclusie: het indelen van merken naar 'goede merken' en 'slechte merken' is niks anders dan oppervlakkige small-talk van hen die gewoon wat te vertellen willen hebben. Van hen die nu eenmaal niet graag 'ik zou het niet weten' zeggen.
Maar dan. Anno 2014 ben ik toch weer geneigd een muur op te werpen tussen goede en slechte merken. Waarom?
Ik heb bijna vijftien jaar mobiel gebeld met Nokia-telefoons. Nooit problemen gehad. Nokia leek wel een standaard voor kwaliteit en betrouwbaarheid.
Daarna koos ik voor de knevel van Monster Google omdat ik de knevel van Engerd Apple nóg gevaarlijker vind. Ik ging in zee met Samsung. En Android.
De eerste was een Google Nexus S, made by Samsung. Alleen maar problemen. Ik ga ze niet eens opnoemen want ik ben niet de enige. Het internet ontploft zowat als je zoekt op problemen met de Nexus S.
De tweede is een Note 2. Alleen maar problemen. Blijven hangen op startlogo, niet meer willen opladen. Allemaal binnen zes maanden. De Note 2 is nu al vier weken bij een 'geautoriseerde servicebedrijf' in Goes. Vier weken!
Ik ben er klaar mee. Ik hoop dat de Note 2 nog vóór de komende winter bij me wordt afgeleverd. Als het toestel vervolgens nog één niet-software gerelateerde storing toont, dan ga ik het ding ritueel desintegreren door middel van impact. Dat wil zeggen: ik hamer het ding aan flarden. Hiervan komt een filmpje op YouTube en de tekst die ik erbij zet is dezelfde tragedie als deze hier maar dan in het Engels.
En dan de vragen. Ik roep uw hulp in om mijn vragen beantwoord te krijgen. Ik begin uiteraard met de hamvraag:
* Wat is een goed merk telefoon dat bovendien nauwelijks exemplarische uitval kent?
Ik begrijp heus wel dat hierop geen eensluidend antwoord kan komen. Ik wil alleen maar een discussie over dit onderwerp aanzwengelen. Een discussie waarvan de som der bijdragen hopelijk een vector naar één bepaald merk oplevert.
De volgende vraag gaat over service. Van mij wordt verwacht dat ik 'in oplossingen denk', 'klantvriendelijk ben' en 'proactief denk en doe' en 'geen problemen maar alleen uitdagingen ken'. Ook dat is tijdgeest.
Hoe is het mogelijk dat ik in dit decor word meegesleurd in een sukkelig traject van "garantie > opsturen > braaf wachten > langer braaf wachten > ..... "?
Mijn telefoon, de lifeline van mijn eenmanszaak is al ruim drie weken weg! De vraag:
Wat moet ik doen om mijn defecte telefoon met garantie gewoon binnen een uur gemaakt te krijgen?
Bedankt voor uw bijdrage.