Gameverslaving in het nieuws - NOS.nl 16 februari 2014

[Verwijderd]

Gisteren zijn er weer een aantal artikelen online verschenen, die ik vanmorgen ook op de radio hoorde langskomen.

De hele nacht gamen
Veel meer jonge gameverslaafden
4 vragen over gameverslaving

Hoe weet je als ouder wanneer je kind gameverslaafd is? Wat moet je juist wel of niet doen? Verslavingspsycholoog Ellen van Geffen van Jellinek Jeugd beantwoordt vier vragen over gameverslaving.

Uit het laatste artikel

1. Hoe weet ik of mijn kind verslaafd is aan gamen?
Een verantwoorde hoeveelheid uren gamen is ongeveer 16 uur per week. Maar iemand is pas gameverslaafd als hij of zij door het gamen niet meer toekomt aan andere dingen, zoals vrienden, school en hobby's. Een jongere zelf moet letten op de volgende signalen: heb je gamen nodig om rustig te worden of een kick te krijgen? Voel je je onprettig als je niet kunt spelen? Ben je in gedachten alsmaar met je game bezig, ook als je niet speelt? Leidt het gamen tot conflicten met je ouders, vrienden of jezelf, of met andere activiteiten zoals werk, school en hobby's? Wil je minderen, maar lukt het niet?

2. Mijn kind vindt zelf dat er niks aan de hand is. Wat nu?
"Je kunt samen met je kind een van de vele onlinetests doen (zie de linkjes onderaan dit artikel). Daarna kun je gratis een gesprek voeren met een medewerker van een verslavingskliniek, zoals Jellinek."

3. Wat is de beste aanpak: gamen verbieden of de computer afpakken?
"Dat zijn zeker geen goede oplossingen, want computers heb je nu eenmaal nodig in onze maatschappij. Wat wel helpt, is samen met je kind inzicht krijgen in de reden van het vele gamen. Vaak zijn er achterliggende oorzaken. Vervolgens kun je samen met je kind een afkickprogramma volgen, zodat je kind controle krijgt over zijn gedrag. Als je kind nog niet gameverslaafd is, is het zinvol om veel met je kind te praten over gamen. En om regels op te stellen rondom het gamen en je daar ook aan te houden. Het is verstandig om hier al op jonge leeftijd mee te beginnen, bij voorkeur wanneer je kind voor het eerst met de computer in aanraking komt."

4. Geef ik zelf misschien het slechte voorbeeld door vaak op mijn smartphone te kijken?
"Goed voorbeeld doet goed volgen. Als je als ouder zelf veel op je smartphone kijkt, zal de drempel voor een kind om dit ook te doen, lager worden. Een smartphone veroorzaakt echter niet per definitie een gameverslaving. Als je als ouder het goede voorbeeld geeft door niet aldoor "afwezig" te zijn, omdat je met je smartphone bezig bent, kun je je kind er ook eerder op aanspreken als hij zich verliest in zijn smartphone of het gamen."

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoewel ik het goed vind dat er aandacht is voor dit probleem, mis ik in deze artikelen een gedegen reactie van de industrie. De DGA wordt wel gehoord, maar dit is puur een aantal zinnen in de lijn van het artikel waarbij we de vraagstelling niet kennen. Daarnaast wordt het gamen als de oorzaak van de verslaving beschouwd terwijl er mogelijk andere oorzaken aan ten grondslag liggen waardoor jongeren vluchten in games zoals bijvoorbeeld een omgeving die ze onvoldoende aandacht geeft (beide ouders werken) of een gebrek aan zelfdiscipline. Opvallend is dat de verslaafden steeds jonger worden. Ik probeer me als 'oudere jongere' voor de geest te halen hoe dat bij mij destijds ging, maar volgens mij gamede ik geregeld uren achter elkaar naast andere activeiten als LEGO / buiten spelen en ben ik toch aardig terechtgekomen. Overigens heeft het mij wel geholpen dat ik mensen tegenkwam die vertelden dat ze vanwege een spel een jaar lang zijn blijven zitten of hun studie moesten staken. Daar had ik geen trek in.

Ten aanzien van het eerste artikel is het verder bijzonder dat er de cijfers van de man er niet onder leden, maar dat hij wel twee keer een studie zag mislukken...

Hebben jullie iets meegekregen over de artikelen? Wat is jullie mening hierover?

Zijn er al mensen die zich zorgen maken, gezien de norm van gemiddeld 16 uur per week?

[Viper®]

16 uur per week

Man, in de vakantieperiode werd je wakker rond 10/11 uur en ging de pc aan tot 3/4 uur 's nachts

Gamen en digitale sociale activiteit is gewoon groter en anders dan vroeger. De maatschappij en de manier waarop mensen hiermee omgaan verandert gewoon. Vergelijking maken met vroeger is om die reden dan soms ook moeilijk.

Er zullen altijd extreme gevallen zijn en het heeft ook deels te maken met de persoon, karakter en milieu. Waren ze niet verslaafd geweest aan gamen dan waren ze wel iets anders met hun tijd gaan doen.

Gamen is tegenwoordig ook big business en er is geld mee te verdienen en sommige kunnen er op leven. Ik denk dat dit beeld ook bijdraagt aan meer game gedrag.

[mrsar]

Ik kom veel minder toe aan gamen..... ben ik nu werk en sociaal verslaafd?

Je veranderd je prio's iedere minuut feitelijk,en als je prio alleen nog maar gamen is...ja dan heb je wel een probleem inderdaad.
Uiteindelijk gaat het er gewoon om dat je een gezonde verhouding heb.waarom is het normaal dat iemand een heel weekend aan de auto sleuteld,maar als je het hele weekend gamed is het opeens een probleem?

[ Voor 32% gewijzigd door mrsar op 17-02-2014 11:07 ]

[Verwijderd]

Viper® schreef op maandag 17 februari 2014 @ 11:03:
16 uur per week

Man, in de vakantieperiode werd je wakker rond 10/11 uur en ging de pc aan tot 3/4 uur 's nachts

Ik moet toegeven. Zo heb ik ook perioden gekend in de zomervakantie, wanneer mijn ouders met vakantie waren. I blame UT.

Viper® schreef op maandag 17 februari 2014 @ 11:03:

Gamen en digitale sociale activiteit is gewoon groter en anders dan vroeger. De maatschappij en de manier waarop mensen hiermee omgaan verandert gewoon. Vergelijking maken met vroeger is om die reden dan soms ook moeilijk.

Er zullen altijd extreme gevallen zijn en het heeft ook deels te maken met de persoon, karakter en milieu. Waren ze niet verslaafd geweest aan gamen dan waren ze wel iets anders met hun tijd gaan doen.

Gamen is tegenwoordig ook big business en er is geld mee te verdienen en sommige kunnen er op leven. Ik denk dat dit beeld ook bijdraagt aan meer game gedrag.

Ik denk dat het nu ook meer opvalt, omdat meer mensen zich ermee bezig houden. Als je gamen in brede zin opvat, dan valt er een miljoenenpubliek onder (Flappy Bird, Angry Birds) en dan is het ook logisch dat er meer verslaafden zijn.

[Verwijderd]

mrsar schreef op maandag 17 februari 2014 @ 11:07:
Uiteindelijk gaat het er gewoon om dat je een gezonde verhouding heb.waarom is het normaal dat iemand een heel weekend aan de auto sleuteld,maar als je het hele weekend gamed is het opeens een probleem?

Dat is ook geen probleem. Dat wordt ook niet beweerd door bv die verslavingspsycholoog. Pas als je normale leven er echt onder gaat lijden. en je ontwenningsverschijnselen vertoont als je niet kan spelen kan je pas spreken van een verslaving.

Dit zal bij de meeste gamers niet van toepassing zijn, maar dat wil niet zeggen dat er geen probleem gevallen zijn. Met name in de MMORPG hoek wil het nog wel eens fout gaan.

[psychodude]

mrsar schreef op maandag 17 februari 2014 @ 11:07:
Ik kom veel minder toe aan gamen..... ben ik nu werk en sociaal verslaafd?

Je veranderd je prio's iedere minuut feitelijk,en als je prio alleen nog maar gamen is...ja dan heb je wel een probleem inderdaad.
Uiteindelijk gaat het er gewoon om dat je een gezonde verhouding heb.waarom is het normaal dat iemand een heel weekend aan de auto sleuteld,maar als je het hele weekend gamed is het opeens een probleem?

Dit met name, pas zodra je niet langer in je dagelijks functioneren kunt meedraaien, vormt het naar mijns inziens een probleem.

Vroeger heb ik ook veel gegamed, weken van 60 - 100 uur zijn niet uitzonderlijk geweest. En gedurende launch weeks van bepaalde games indien er sprake was van vakantie kon nog wel eens oplopen tot 120 - 125 uur.

Toen ben ik gaan studeren, daarna is werk gekomen en heb inmiddels ook andere hobby's tot mij genomen. Nu bestaat mijn week voor ca. 50 uur uit werk, 20 uur uit gamen en 20 uur uit sport. Daarnaast nog tijd voor andere dingen.

Tsja, blijft met 20 uur nog steeds bovengemiddeld. Zou ik spreken van een verslaving? Nee. Ik heb er bijv. ook totaal geen moeite mee om het enkele wegen achterwege te laten gezien vakantie, werkreis, wat dan ook.

Bovendien wordt een groot deel van de uren in games gemaakt, niet zozeer vanuit een verslavingsaspect, maar vanuit sociale druk. En daar vervaagt de grens tot het niet langer toekomen aan andere dingen al snel voor de buitenstaander welk niet tot deze generatie behoort. De uren geïnvesteerd in gamen zijn in dat geval namelijk de uren geïnvesteerd in een hobby en in vrienden. Waarmee het vergelijkbaar is met bijv. de uren welk vroeger in grotere mate werd gespendeerd op de plaatselijke voetbalvereniging. Daarmee zijn gamen noch voetballen in dit geval een verslaving.

Van de gamers welk > 16 uur gamen, zal dan ook slechts een zeer klein aandeel hiervan daadwerkelijk te maken hebben met een game verslaving. Voor het merendeel is het niets anders dan een hobby als ieder ander.

[Mortum]

Viper® schreef op maandag 17 februari 2014 @ 11:03:
16 uur per week

nou dan ben ik ook zwaar verslaafd! ik red dat op een LAN, of een regenachtig dag in mijn vakantie, per dag ^^


Zonder gekheid, tuurlijk top dat er nu wat aandacht aan besteed wordt.
Ik heb tijdens mijn schoolperiode ook klasgenoten gehad die met een WoW verslaving thuis zaten en simpelweg omvielen door slaaptekort tijdens (de niet al boeiende) les op het 7e uur van de dag.

maar tegenwoordig wordt er al veel te snel een "geestelijke gesteldheid" stempel op iemand zijn hoofd geramd!

Schiet iemand dood, vertel dat je vroeger wel eens in je bed plaste en je bent dan automatisch ontoerekeningsvatbaar. (niet helemaal waar, maar jullie snappen het idee)

mijn mening is net als hierboven ook al omschreven:
Je ouders/verzorgers zijn verantwoordelijk. (gezien dit vooral bij jongere nog speelt)

Maak afspraken: "je mag pas een spelletje spelen als je je huiswerk heb laten zien"

Er zijn ook tools beschikbaar die je beheer geven over de onlineactiviteiten van je kroost.
Vaak alleen is het niet bekend dat deze tools bestaan.

Of als ouder zorgen dat er ook een "offline" activiteit is die ook heel leuk is!
(ga met je kind een potje monopolie doen o.i.d.!)

en zo kan ik wel een heel boek vullen met tips..


Voor oudere mensen met een gameverslaving ligt het echter een stuk lastiger, daar ligt de verantwoordelijk vaak bij hunzelf.

Familie en vrienden zijn in dat geval ook vaak de enigste die kunnen helpen om "de verslaafde" te laten inzien hoe zijn situatie is en hem/haar over te halen professioneel hulp te zoeken.

[Verwijderd]

Viper® schreef op maandag 17 februari 2014 @ 11:03:
16 uur per week

Vooral dat demonstreert het stigma dat NOS nog altijd op gaming legt, ongeacht hun poging om een objectief artikel te brengen.

Gameverslavingen bestaan absoluut, dat ga ik niet ontkennen (heb meerdere hevige gevallen gezien in mijn World of Warcraft periode), maar 16 uur per week = 2.2 uur per avond. Als je dus iedere avond meer dan 2 uur gamet loop je risico op een verslaving, maar als je iedere avond 4 uur televisie kijkt is dat perfect normaal? Bedankt NOS, "wij van wc-eend"

Wel geloof ik dat er een onderscheid moet gemaakt worden tussen:
• MMO's (vooral als het IRL niet zo goed gaat werkt dit als virtuele crack, hier zitten imo de grootste problemen)
• smartphone games (heel nieuw, maar het valt wel op dat de jongste generaties hier problemen mee hebben)
• andere pc/consolegames

[ Voor 22% gewijzigd door Verwijderd op 17-02-2014 15:17 ]

[NLKornolio]

Iedereen is verslaafd .... ieder heeft zijn genot waar die teveel tijd aan besteed.
Als het jouw lichamelijke of fysieke toestand geen kwaad toe doet wat maakt het dan uit.

[Wailing_Banshee]

Verwijderd schreef op maandag 17 februari 2014 @ 15:08:
[...]

Vooral dat demonstreert het stigma dat NOS nog altijd op gaming legt, ongeacht hun poging om een objectief artikel te brengen.

Gameverslavingen bestaan absoluut, dat ga ik niet ontkennen (heb meerdere hevige gevallen gezien in mijn World of Warcraft periode), maar 16 uur per week = 2.2 uur per avond. Als je dus iedere avond meer dan 2 uur gamet loop je risico op een verslaving, maar als je iedere avond 4 uur televisie kijkt is dat perfect normaal? Bedankt NOS, "wij van wc-eend"

Of, een uurtje per avond en 5 uur op zaterdag en zondag.

Vooral de vrijdagavond en zaterdagavond zit ik vaak te spelen. Je begint tegen een uur of 8, en bent zo lekker bezig dat je tegen een uur of 2 naar bed gaat. Is toch weer 6 uur (keer 2). En dan op zondag weer op tijd naar bed om op maandag weer op tijd naar het werk te gaan.

---

Het is altijd zo makkelijk om een aantal uren eraan te koppelen, maar dit kan heel erg afhankelijk zijn van de persoonlijke omstandigheden....

[daan56666]

Verwijderd schreef op maandag 17 februari 2014 @ 10:53:
Hebben jullie iets meegekregen over de artikelen? Wat is jullie mening hierover?

Zijn er al mensen die zich zorgen maken, gezien de norm van gemiddeld 16 uur per week?

Ik vind dat als je meer dan 16 uur per week gamet dat je dan helemaal niet verslaafd bent. Je bent verslaafd als je er niet mee kan stoppen en gek wordt als je niet kan gamen. Net zoals alcohol en drugs dus.

Mijn grootste hobby is games. "Ben je in gedachten alsmaar met je game bezig, ook als je niet speelt?" Ja, vaak denk ik aan een game terwijl ik iets anders aan het doen ben. Als ik tijdens het werken ergens heen loop, denk ik wel eens na over een game, en heb ik zin om die game te spelen. Ben ik dan verslaafd? Zeker niet, want ik kan het zo uit mijn hoofd zetten als ik wil. Doordeweeks game ik ongeveer 3 uur per dag, soms wat minder, en in het weekend vaak ongeveer 9/10 uur als ik die dag helemaal niets te doen heb. Ik kom makkelijk boven die "16 uur" uit maar ik vind mezelf zeker niet gameverslaafd. Ik ga genoeg om met vrienden en op school is er ook niks aan de hand.

Als iemand mij gameverslaafd zou noemen, dan kan ik net zo goed zeggen dat diegene verslaafd is aan zijn smartphone, of aan Facebook, of aan lezen, of TV kijken, verzin het maar.

[Mortum]

dit artikel kwam trouwens in mn gedachte: http://www.thefix.com/con...law-gaming-addiction90351

en deze: http://listverse.com/2010...f-extreme-game-addiction/

[PromWarMachine]

Volgens mij ben je pas verslaafd als je offline leven er onder lijdt.

Zelf ook dagen van 14 uur per dag WoW gehad en werkdagen van 8 uur datzelfde spel. Dan kom je op 62 uur per week.. maar nog steeds fluitend m'n MAVO + MBO + HBO gehaald.

Overigens heeft het bij mij 'maar' 2 jaar geduurd.

[vhal]

Ik heb aardig wat uurtjes WoW achter de rug gehad sinds de release maar sinds januari 2014 er een punt achter gezet. Moet zeggen dat het aankomend ouderschap wel een flinke stok achter de deur bleek te zijn en nu al helemaal met een dochter van 3 wkn oud.

De 16 uur in de week vind ik overigens wel erg krap bemeten om als verslaafd te worden aangemerkt. Maar ik heb gevallen in WoW meegemaakt (en die er nog steeds rondlopen) die wel erg triest zijn...

[Verwijderd]

Zal ik hier eens op schieten dan?

Een verantwoorde hoeveelheid uren gamen is ongeveer 16 uur per week.

Een volkomen arbitrair getal. Als je 16 uur per week de hele wereld de tering laat krijgen ondanks dat je leven er van naar de haaien gaat omdat je MOET gamen is dat niet zo gezond als wanneer je 40 uur per week in je vrije tijd een verzameling spellen speelt terwijl je met je vrienden op de bank voor je console zit of op teamspeak zit te ouwehoeren over van alles en nog wat, onderbroken door sporadische uitbarstingen in de lijn van "hufter! stop met op mij schieten!".

Maar iemand is pas gameverslaafd als hij of zij door het gamen niet meer toekomt aan andere dingen, zoals vrienden, school en hobby's.

...andere dingen zoals vrienden, school en hobby's.
Geen contact met vrienden? Er vooral niet op letten dan dat doordat iedereen tegenwoordig console danwel PC heeft en spelletjes erop speelt, veelal multiplayer, het contact met vrienden gewoon dóór het gamen in stand gehouden kan worden. Er is van alles voor te zeggen dat er face to face contact nodig is voor een gezonde portie socialisering en afgeleid zijn door games 100% van de tijd is niet heel handig qua leren omgaan met anderen, maar doen alsof gamen betekent dat je niet met je vrienden bezig bent is toegeven dat je geen idee hebt wat "gamen" inhoudt.
Enne... hobby's? Volgens mij kwalificeert gamen als hobby.
- Doe je het omdat het leuk tijdverdrijf is,
- kost het geld?
Hobby. Als het niet leuk is maar geld oplevert is het werk, en als het wel leuk is en geld oplevert is het een bijverdienste. Als het niet leuk is en geen geld oplevert, doe je het niet tenzij het moet in welk geval het een verantwoordelijkheid danwel verplichting betreft.
Blijft over: geen tijd voor school wegens gamen. Dat is inderdaad een probleem. Maar tieners die tijd vrijmaken voor school zijn zo zeldzaam dat je ze bij wijze van spreken zou willen omsluiten met een hek zodat je toegangsgeld kunt vragen.

Een jongere zelf moet letten op

zélf letten op iets? Op die leeftijd? "Meneer ik kon mijn huiswerk niet maken want het was gisterenavond barbecueavond op de voetbal"

de volgende signalen: heb je gamen nodig om rustig te worden of een kick te krijgen? Voel je je onprettig als je niet kunt spelen? Ben je in gedachten alsmaar met je game bezig, ook als je niet speelt?

Dit zijn allemaal serieuze punten waar DE OUDERS goed op moeten letten ja. Alhoewel het wel handig om te beseffen hoe weinig inzicht de modale volwassene in het gedrag en helemaal het denken van een puber heeft. Omdat pubers biologisch nu eenmaal in de fase zitten waar ze zó tegendraads zijn dat als je ze verteld dat tegendraadsheid heel normaal is voor hun leeftijd, ze in slacks en overhemd met keurig gekapt haar en nette schoenen naar school gaan en ál hun huiswerk maken, gewoon om dwars te zijn.

Leidt het gamen tot conflicten met je ouders, vrienden of jezelf,

Welke puber vecht niet elke week minimaal twee keer z'n ouwelui het huis uit? En ik weet niet hoe dat tegenwoordig zit maar volgens mij is de relatie tussen tieners onderling ook niet bepaald altijd koek en ei... Hoe zie je het verschil tussen een normale puber die gamet en een probleemgamer die pubert?

of met andere activiteiten zoals werk, school en hobby's?

die ... en hobby's hadden we al eerder gelezen. Qua conflicten met school... het gaat over pubers hé. Die hebben áltijd conflicten met school. Daarom zijn het pubers. Blijft over conflicten met werk. Er zijn hele websites vol idioten die op facebook posten dat ze ziek melden op het werk om een dagje uit te gaan, te gamen, te gaan zuipen, of gewoon te bankhangen... Succes alvast met het vinden van degene waar het komt door probleemgamen in plaats van door slechte opvoeding, kutwerk, een pokkebaas, een comfy bank of gewoon echt hélemaal geen zak zin (want puber...)

Wil je minderen, maar lukt het niet?

Hee, een goed argument.

[Wailing_Banshee]

daan56666 schreef op maandag 17 februari 2014 @ 15:19:
[...]

Mijn grootste hobby is games. "Ben je in gedachten alsmaar met je game bezig, ook als je niet speelt?" Ja, vaak denk ik aan een game terwijl ik iets anders aan het doen ben. Als ik tijdens het werken ergens heen loop, denk ik wel eens na over een game, en heb ik zin om die game te spelen.

ik ben programmeur en vind het leuk om applicaties te schrijven waarmee ik statistieken etc kan bijhouden van m'n spel... Ik denk tijdens het werken ook aan mijn eigen applicatie (in dit geval voor GW2) of ik er weer nieuwe dingen aan kan toevoegen... Ben ik dan verslaafd aan gamen of aan programmeren?

[daan56666]

Wailing_Banshee schreef op maandag 17 februari 2014 @ 16:22:
[...]

ik ben programmeur en vind het leuk om applicaties te schrijven waarmee ik statistieken etc kan bijhouden van m'n spel... Ik denk tijdens het werken ook aan mijn eigen applicatie (in dit geval voor GW2) of ik er weer nieuwe dingen aan kan toevoegen... Ben ik dan verslaafd aan gamen of aan programmeren?

Ik zou zeggen, geen van beide. Naar mijn mening ben je verslaafd als je expres thuisblijft van je werk om GuildWars te spelen of te programmeren. Oftewel dat je andere (belangrijke) dingen zonder pardon opzij schuift om te kunnen doen wat je leuk vindt. Als je er gewoon veel aan denkt, daar is toch niks mis mee? Als je verliefd bent, denk je ook vaak aan iemand. Ben je dan ineens verslaafd aan liefde?

Als je ergens een passie voor hebt, denk je er gewoon vaak aan. En dan kan het wel eens gebeuren dat je je gedachte ergens lastig bij kan houden (als hetgeen waar je je gedachte bij moet houden ook nog eens saai is, speelt dat ook een rol). Niks vreemds aan imo, en al helemaal niet in de richting van "verslaving".

[ Voor 15% gewijzigd door daan56666 op 17-02-2014 17:07 ]

[Darf]

Mja, ik denk dat de waarheid ergens in het midden ligt. Obsessief game gedrag kan wel degelijk de ontwikkeling van een persoon beïnvloeden. Dat de regels niet zo zwart-wit liggen als het artikel beschrijft, daar is iedereen het wel mee eens denk ik.

Gamen wordt vaak als 1 bezigheid omschreven, maar in de werkelijkheid zijn dat er vele. Veel mensen zijn niet alleen daadwerkelijk aan 't gamen, maar ook aan 't communiceren omtrent de game, zaken regelen, vriendschappen, zaken aan 't creëren, informatie verzamelen. Met de game bezig zijn kunnen in werkelijkheid veel bezigheden zijn en deze hebben individueel meestal een positieve ontwikkeling en soms als geheel een negatieve invloed op de ontwikkeling van een persoon. Gamen is vaak zeer leerzaam en kan ook creativiteit oproepen. Ik denk dat men dat meer moet benadrukken in de artikels, zo zijn ze nogal stigmatiserend.

Uiteindelijk denk ik ook dat het gaat om wat bepaald gedrag voor invloed heeft op de maatschappij en bij een kleinere groep zal dat inderdaad negatief zijn. Daarnaast denk ik dat je niet direct een lijn kan trekken met echte verslavingen als alcohol, sigaretten en drugs. Gamen heeft zoals gezegd geen fysieke reactie en het gedrag van deze personen moet je daarom in de thuissituatie bekijken. Vaak is de directe beloning gewoon veel groter dan andere bezigheden die op dat moment voorhanden zijn voor die persoon.

Als zo iemand andere bezigheden vind om zich op te storten, welke een vrij hoge beloningswaarde hebben dan is het ook meestal wel direct gedaan met de 'verslaving.' Vaak worden die niet geboden en wordt er gefocussed op het probleem, wat eigenlijk niet het probleem is.

[Sato]

Och het probleem is helemaal niet de zogenaamde "game verslaving" maar de invloed("macht") van de massa media, domheid van ouders en overvloed aan verslavingsklinieken die de "game verslaving" voor veel geld wel willen behandelen. (En dat vaak nog op de verkeerde manier doen omdat ze het werkelijke probleem niet oplossen.)

Allereerst de massamedia en verslavingsklinieken, Alles wat die te zeggen hebben moet je met een korrel zout nemen. Deze instanties zijn namelijk zelf ongeneesbaar verslaafd aan... GELD, Ze zullen er nooit genoeg van hebben en altijd op zoek zijn naar manieren om jouw geld in hun zak te krijgen.
De gevolgen van hun verslaving zijn dit soort artikelen die (grotendeels) kant nog wal raken.

Dan even terugkomend op de domme(bange?) ouders, Deze groep moest eens stoppen met anderen te laten bepalen hoe zij hun kinderen moeten opvoeden. Met goed bedoelt advies is niets mis, maar jij en je partner weten zelf het beste wat wel en niet werkt voor jullie kind. Hij/Zij heeft namelijk veel van jullie eigenschappen.
De enige manier om je ouderschap echt goed te verprutsen is door teveel naar anderen te luisteren. (Stukje persoonlijke ervaring, ben 27 en heb een goede band met mijn vader maar helaas een hekel aan mijn moeder. Wat zij fout gedaan heeft? Teveel naar anderen geluisterd uit onzekerheid en ons zo uit elkaar gedreven omdat die anderen erg verschrikkelijk hard naast zaten.

Echte gameverslaafden hebben bijna altijd een ander probleem dat heel goed te verhelpen/genezen is door een goede psycholoog/psychiater en dat wordt gewoon vergoed door de zorgverzekering.

Verslavingsklinieken zijn er vooral om zichzelf te helpen, Ga eens praten met je kind. Het terloops een verslaving noemen kan helpen om je kind ermee te confronteren. Maar houd dan niet de 14 uur norm aan want dat is flauwekul, Vanaf een uur of 60 per week zou ik mij pas zorgen gaan maken. (Hoewel ik meer dan 6 uur per doordeweekse dag zelf een betere norm vind.)

[Flozem]

Kan iemand mij uitleggen waarom dagelijks 6-10 uur tv kijken wel sociaal acceptabel is?

Ik haal met gemak meer dan 16 uur gamen, maar weet het perfect te combineren met een 40 urige werkweek en vrouw + kinderen. Ik kijk daarentegen nauwelijks tv, op 1 a 2 uur Netflix / bluray na. Ik heb namelijk schoon genoeg van alle pulp en reclames die je tegenwoordig op tv voorgeschoteld krijgt.

[ Voor 64% gewijzigd door Flozem op 18-02-2014 06:49 ]

[Verwijderd]

Verslaving is imo een te groot woord wat op bijna niemand van toepassing zal zijn omdat in dat geval lichamelijke en psychische klachten aanwezig zijn.

Obsessief gedrag of afhankelijkheid zal beter passen. In dit geval zal je geen weerstand kunnen en of willen bieden om niet te gamen. Been there....

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 februari 2014 @ 07:22:
Verslaving is imo een te groot woord wat op bijna niemand van toepassing zal zijn omdat in dat geval lichamelijke en psychische klachten aanwezig zijn.

Obsessief gedrag of afhankelijkheid zal beter passen.

Verslaving
de verslaving zelfst.naamw. (v.)
geestelijke of lichamelijke afhankelijkheid

Afhankelijkheid IS verslaving. Zodra je niet zonder iets kunt, ben je aan datgene verslaafd.

In dit geval zal je geen weerstand kunnen en of willen bieden om niet te gamen. Been there....

Dat noemen we dus wel verslaving. Een kennis van me heeft een relatie naar de haaien weten te werken door veel te veel tijd met z'n games in plaats van z'n relatie door te brengen. Ook toen daar aangegeven werd dat als het zo doorging met gamen het over zou gaan met de relatie kon hij er niet echt mee stoppen.
Dat is toch een vrij duidelijk voorbeeld van verslaving.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 februari 2014 @ 08:47:
[...]

Verslaving
de verslaving zelfst.naamw. (v.)
geestelijke of lichamelijke afhankelijkheid

Afhankelijkheid IS verslaving. Zodra je niet zonder iets kunt, ben je aan datgene verslaafd.

[...]
Dat noemen we dus wel verslaving. Een kennis van me heeft een relatie naar de haaien weten te werken door veel te veel tijd met z'n games in plaats van z'n relatie door te brengen. Ook toen daar aangegeven werd dat als het zo doorging met gamen het over zou gaan met de relatie kon hij er niet echt mee stoppen.
Dat is toch een vrij duidelijk voorbeeld van verslaving.

Ik denk dat jouw voorbeeld inderdaad een goede beschrijving is van een situatie die uit de hand gelopen is.

[ElCondor]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 februari 2014 @ 08:47:
[...]

Verslaving
de verslaving zelfst.naamw. (v.)
geestelijke of lichamelijke afhankelijkheid

Afhankelijkheid IS verslaving. Zodra je niet zonder iets kunt, ben je aan datgene verslaafd.

[...]
Dat noemen we dus wel verslaving. Een kennis van me heeft een relatie naar de haaien weten te werken door veel te veel tijd met z'n games in plaats van z'n relatie door te brengen. Ook toen daar aangegeven werd dat als het zo doorging met gamen het over zou gaan met de relatie kon hij er niet echt mee stoppen.
Dat is toch een vrij duidelijk voorbeeld van verslaving.

Hmmm, wanneer ben je geestelijk van iets afhankelijk. Ik vind dat in de media de artikelen de 'verantwoordelijkheid' weer eens te veel bij de 'bron' van al het kwaad neerleggen, namelijk de producenten.
Zwart-wit gezegd vindt ik dat een beetje zoiets als: Met geweren maken ze mensen dood, laten we geweren verbieden/aan banden leggen. Let wel: uiteraard vind ik niet dat je zo maar de straat op kunt gaan om iemand neer te knallen als je een geweer hebt, maar er is ook nog ziets als eigen verantwoordelijkheid. Zeker als het gaat om zoiets als een 'game-verslaving'
Naar mijn idee ben je niet, zoals met drugs, lichamelijk afhankelijk van een game (dat kan voor iedereen anders zijn, wellicht, maar ik vind dat moeilijk te begrijpen). Als ouder kun je ook je verantwoordelijkheid nemen en maatregelen treffen om je kind tegen overmatig gamen te beschermen. Toegegeven, vroeger kon ik ieder minuutje dat het mogelijk was ook achter de PC doorbrengen, maar mijn ouders trokken mij er geregeld van achter vandaan. Dat is bij kinderen en volgens mij werkt dat goed. In alles hebben kinderen grenzen en kaders nodig. Als je die eenmaal hebt, ben je volgens mij voldoende in staat (of zou je moeten zijn) om als jong volwassene de beslissing te nemen, vandaag ga ik eens even wat anders doen dan achter de PC zitten.
Dat je door sociale druk gedwongen wordt om een game te spelen, daar kan ik nog inkomen, maar beweren dat een 'game' je dwingt om te spelen, dat vindt ik getuigen van het niet nemen van eigen verantwoordelijkheid voor je acties.
Wellicht komt dat door mijn opvoeding, maar ik heb ook mijn tijden gehad dat ik tot in de vroege uurtjes met StarCraft bezig kon zijn, echter zorgde ik er wel voor dat het niet mijn sociale of professionele leven ging beïnvloeden. Als je dat niet kunt, dan moet je daarin hulp zoeken, maar leg de verantwoordleijkheid niet neer bij de staat/de producenten.