VAR zegt iets over de afdracht van (loon)belastingen & wie dat belooft te gaan doen. De financiele verstandhouding tussen klant en leverancier van arbeid. WUO geeft aan dat jij zorgt draagt voor de belasting en dat de hoofd-opdrachtgever en alle tussenliggende partijen niet verantwoordelijk zijn als je dat niet doet.
Als je besluit belasting te betalen kan dit via de particuliere aangifte of de aangifte voor ondernemers. Welke van de twee je gebruikt bepaalt de belastinginspecteur, dit is geheel onafhankelijk van het type VAR. Ondernemersrisico is daarbij de grootste factor.
Je kan een VAR WUO hebben, 6 ton per jaar binnenharken en toch dat op moeten geven als inkomsten uit overige werkzaamheden.
Je kan ook 6 man in dienst hebben, zonder VAR, amper geld overhouden en toch de ondernemersaangifte invullen. Zelfs al je daarnaast 30 uur in loondienst werkt.
Een programmeur die zichzelf verhuurt en per gewerkt uur een factuur overhandigt is geen ondernemer. Dat is verkapte loondienst waar je bij voldoende opdrachtgevers mee weg komt.
Een programmeur die zichzelf verhuurt en een vaste prijs/tijd afspreekt is eerder een ondernemer. Als er ook nog eens concequenties verbonden zijn aan het niet halen van de tijd heb je een ondernemersrisico.
Er zitten zoveel 'ja, maar', 'behalve', 'tenzij' en 'als dan' variabelen in ons belastingstelsel waardoor een eenduidig antwoord onmogelijk blijft. Het enige dat je zeker weet is dat je bij een positief jaarresultaat moet betalen. Hoeveel en op welke manier dat berekent wordt verschilt per keer.
[
Voor 10% gewijzigd door
jadjong op 24-02-2014 18:59
]