Enorm veel mensen (en ik denk vooral jongeren) maken momenteel gebruik van het feit dat ze een enorme hoeveelheid aan series tot hun beschikking hebben (en terecht!). Volgens mij heeft dit geleid tot een bepaald soort van inflatie van het plezier, hoewel de mensen die de series kopen, downloaden of via Netflix bekijken dat natuurlijk krachtig zullen ontkennen.
Ik ben de laatste tijd op een andere manier naar series aan het kijken, wat tot nu toe alleen maar voordelen met zich heeft meegebracht. Deze post is niet bedoeld om mensen die series op de moderne manier kijken (zal zo aangeven wat ik daarmee bedoel) te vertellen dat "ze het verkeerd doen" of om om te claimen dat er maar 1 manier is om series te kijken. Ik ben echter benieuwd of er meer mensen zijn zoals ik, die liever afleveringen van series met tussenpozen ertussen bekijken dan in 1 viewing een hele serie erdoorheen jagen.
Ik weet dat ze bestaan, en misschien ben jij er ook wel 1 van (ik was het in ieder geval op een gegeven moment ook): mensen die verslaafd zijn aan het kijken van series. In een paar dagen een seizoen van Dexter erdoorheen jagen, een compleet dagdeel aan het kijken van een serie besteden of na het kijken van een aflevering op de klok kijken en erachter komen dat het 3 uur geleden tijd was om te gaan slapen: dat zijn volgens mij een beetje de symptomen van wat ik de moderne manier van series kijken zou noemen. Maanden geleden had de Volkskrant al een mooie beschrijving van dit fenomeen toen een verslaggever als experiment een dag lang afleveringen zou kijken (zijn conclusie was ook dat in dit extreme geval het plezier van kijken minder werd), en af en toe kom ik voorbeelden tegen van mensen die zichzelf ook verslaafd zouden noemen.
Een ander symptoom is volgens mij de neiging van mensen om elkaar de loef af te kunnen steken met kennis over series. Goede series zijn goede gespreksonderwerpen dus het loont in sociale situaties (verjaardagen, koffie-machine momenten, aan de eettafel, op fora?) om te kunnen laten zien dat jij het meest hebt bekeken. Dan wordt het een soort van prestige-strijd, om te voorkomen dat iemand anders iets over een serie weet wat jij (nog) niet weet. Teksten als "oh wacht maar tot seizoen x, dan zul je merken dat het helemaal geen goede serie is" of "ken je die serie niet? Die moet je echt zien als je serieus geïnteresseerd bent in dat onderwerp" komen op mij soms wat neerbuigend over, alsof het een prestatie van formaat is dat je up-to-date bent mbt de afleveringen of nieuwe series.
Accepteren dat je niet alles over een serie weet en plezier halen uit de kwaliteiten die juist een serie kan bieden lijkt mij een betere manier van kijken, en zou ik de "ouderwetse manier" van series kijken willen noemen. Ik bekijk tegenwoordig maar 1 aflevering per keer en heb sommige van de beste series bewust nog nooit gezien (Game of Thrones, Breaking Bad, Sons of Anarchy). Tot nu toe bevalt dit mij enorm. Het vergrootte mijn bewustzijn dat andere taken soms ondergeschikt waren aan het kijken van een fictief verhaal (studie, werk, eten, slapen, etc) en geeft me de tijd om na te denken over de keuzes van de hoofdrolspelers en de situaties die geschetst worden in de series. En juist series hebben de unieke eigenschap om een verhaal te vertellen met tussenpozen, waar je min of meer gedwongen wordt om te reflecteren op (een deel van) de inhoud ipv meegezogen te worden in een permanente stroom van ervaringen (wat een film vaak is).
Misschien een wat vaag verhaal en waarschijnlijk niet nieuw, maar ik ben benieuwd naar wat anderen hiervan denken. Ook als je denkt dat het onafgebroken kijken van afleveringen een betere manier van kijken is, of dat het 0,0 uitmaakt hoe je een serie volgt. Beschouw deze post als mijn mening, als een soort van verklaring waarom ik op dit moment met veel plezier vaak maximaal 1 aflevering per dag bekijk.
Ik ben de laatste tijd op een andere manier naar series aan het kijken, wat tot nu toe alleen maar voordelen met zich heeft meegebracht. Deze post is niet bedoeld om mensen die series op de moderne manier kijken (zal zo aangeven wat ik daarmee bedoel) te vertellen dat "ze het verkeerd doen" of om om te claimen dat er maar 1 manier is om series te kijken. Ik ben echter benieuwd of er meer mensen zijn zoals ik, die liever afleveringen van series met tussenpozen ertussen bekijken dan in 1 viewing een hele serie erdoorheen jagen.
Ik weet dat ze bestaan, en misschien ben jij er ook wel 1 van (ik was het in ieder geval op een gegeven moment ook): mensen die verslaafd zijn aan het kijken van series. In een paar dagen een seizoen van Dexter erdoorheen jagen, een compleet dagdeel aan het kijken van een serie besteden of na het kijken van een aflevering op de klok kijken en erachter komen dat het 3 uur geleden tijd was om te gaan slapen: dat zijn volgens mij een beetje de symptomen van wat ik de moderne manier van series kijken zou noemen. Maanden geleden had de Volkskrant al een mooie beschrijving van dit fenomeen toen een verslaggever als experiment een dag lang afleveringen zou kijken (zijn conclusie was ook dat in dit extreme geval het plezier van kijken minder werd), en af en toe kom ik voorbeelden tegen van mensen die zichzelf ook verslaafd zouden noemen.
Een ander symptoom is volgens mij de neiging van mensen om elkaar de loef af te kunnen steken met kennis over series. Goede series zijn goede gespreksonderwerpen dus het loont in sociale situaties (verjaardagen, koffie-machine momenten, aan de eettafel, op fora?) om te kunnen laten zien dat jij het meest hebt bekeken. Dan wordt het een soort van prestige-strijd, om te voorkomen dat iemand anders iets over een serie weet wat jij (nog) niet weet. Teksten als "oh wacht maar tot seizoen x, dan zul je merken dat het helemaal geen goede serie is" of "ken je die serie niet? Die moet je echt zien als je serieus geïnteresseerd bent in dat onderwerp" komen op mij soms wat neerbuigend over, alsof het een prestatie van formaat is dat je up-to-date bent mbt de afleveringen of nieuwe series.
Accepteren dat je niet alles over een serie weet en plezier halen uit de kwaliteiten die juist een serie kan bieden lijkt mij een betere manier van kijken, en zou ik de "ouderwetse manier" van series kijken willen noemen. Ik bekijk tegenwoordig maar 1 aflevering per keer en heb sommige van de beste series bewust nog nooit gezien (Game of Thrones, Breaking Bad, Sons of Anarchy). Tot nu toe bevalt dit mij enorm. Het vergrootte mijn bewustzijn dat andere taken soms ondergeschikt waren aan het kijken van een fictief verhaal (studie, werk, eten, slapen, etc) en geeft me de tijd om na te denken over de keuzes van de hoofdrolspelers en de situaties die geschetst worden in de series. En juist series hebben de unieke eigenschap om een verhaal te vertellen met tussenpozen, waar je min of meer gedwongen wordt om te reflecteren op (een deel van) de inhoud ipv meegezogen te worden in een permanente stroom van ervaringen (wat een film vaak is).
Misschien een wat vaag verhaal en waarschijnlijk niet nieuw, maar ik ben benieuwd naar wat anderen hiervan denken. Ook als je denkt dat het onafgebroken kijken van afleveringen een betere manier van kijken is, of dat het 0,0 uitmaakt hoe je een serie volgt. Beschouw deze post als mijn mening, als een soort van verklaring waarom ik op dit moment met veel plezier vaak maximaal 1 aflevering per dag bekijk.