:strip_exif()/u/200859/crop624de59c1dd0c.gif?f=community)
Stel je hebt een 2D universum met vormen van intelligentie zoals wij. Deze wezens zullen misschien op een gegeven moment gaan filosoferen over een 3e dimensie. Ze zullen een ander soort bewustzijn hebben dan wij, en een 'beperkte' vorm van onze wiskunde kennen. Met welke gedachtegang, of experimenten zouden deze wezens een 3e dimensie kunnen aantonen/ontdekken of zelfs toegang er toe krijgen?
Waarom deze vraag? Omdat dit iets is wat voor ons te bewijzen zou moeten zijn. Of toch niet? Wij zitten namelijk minimaal in een 3 dimensionale wereld voor zover we kunnen bewijzen (Of?.. de 3e dimensie kan al heel goed een illusie zijn). Dus wij hebben 'toegang' tot alles wat 2d of 1d is zou je zeggen. Of toch niet?
Wanneer we snappen hoe een entiteit in een 2d universum een 3d universum zou kunnen bevatten, of hoe deze eruit zou kunnen ontsnappen en zelfs toegang toegang zou kunnen krijgen tot de 3e dimensie, dan pas kunnen wij op eenzelfde manier de 4e dimensie ontdekken.
Enkele deelvragen waar ik verder op in wil gaan:
1) Zitten we überhaupt wel in een 3 dimensionale wereld of is dat een illusie?
2) Begrijpen we 2d wel echt? Welke bewijs voor 2d bestaat er?
3) Hoe ziet het bewustzijn van een entiteit in een 2d universum eruit?
4) Hoe kan deze entiteit van 2d in 3d komen? Is dit mogelijk?
Bestaan er al theorieën hierover? Zijn er mensen die hierover nadenken? Ik heb zo een vermoeden dat 2d als een eenvoudige vanzelfsprekendheid wordt gezien omdat we (denken) in 3d te zitten. Daarom lijkt iedereen vrolijk te speculeren over 4d, 5d enz. maar wordt er volgens mij niet gekeken naar wat we al 'kunnen' zien/ervaren/beseffen, namelijk 2d.
Ik ga er nog niet volledig op in, maar even wild speculeren om jullie ook aan het denken te zetten:
1)
Stel je hebt een kubus wat een 3d universum voorstelt. Een entiteit kan over alle assen bewegen. Zo bewijzen wij als het ware 3d, maar is dit wel zo? Het pad wat de entiteit aflegt door de kubus zal nooit meer dan een gekronkelde lijn zijn. Wanneer je deze lijn uitrekt heb je in principe niets meer en niets minder dan een lijn van A naar B.
2), 3) en een beetje van 4)
In principe zou je een 2d wereld moeten simuleren, en alle natuurwetten hierin stoppen die binnen dat kader mogelijk zijn. Dit zou kunnen met de computer. Vervolgens zou je vanuit die positie kunnen kijken of het mogelijk is dat er überhaupt een entiteit op het idee kan komen van 3d. Aangezien er voor intelligentie volgens mijn weten geen 3d nodig is, en voor fantasie ook niet, zou dat naar mijn weten moeten kunnen. Al denk ik dat het eerste waar een 2d entitiet 'op zou komen' een theorie zou zijn dan verschillende 2d lagen op elkaar. Stel je voor dat een enkel 2d universum een blaadje is, dan zouden ze kunnen denken dat 'the next dimension' een meervoud van blaadjes op elkaar zou kunnen zijn. Dit is de meest logische gedachtegang lijkt mij, vanuit die wereld tenminste. Echter zo simpel is het niet:
Stel je het bewustzijn voor van een 2d entiteit. Teken wat zwarte vlekken op een blaadje en teken een vlekje dat de intelligente entiteit is. Dit vlekje zou tussen alle vlekken door kunnen reizen op het papier. Zoals pacman (het vlekje) door een doolhof gaat. Nu knip het blaadje door, en kijk vanaf de zijkant naar de wereld van pacman. Al snel realiseer je dat een vlekje geen huisje kan zijn, geen rivier, niets, behalve een blokkade. Kijk je tegen de zijkant van de doorsnede van dit blaadje aan, dan kun je de zwarte inkt zelfs zien aan de zijkant van het blad. Dit geeft ons enig besef van hoe de 2d wereld eruit ziet. Het is namelijk niet meer en niet minder dan een barcode. Je hebt witte stukken, en zwarte stukken, oftewel, doorgangen, of blokkades. Wanneer je vanuit dit besef naar de wereld kijkt, dan moet je je een barcode voorstellen die in 360 graden om je heen zit. Je kan dan kiezen als entiteit om door een witte opening te gaan, of tegen een zwarte blokkade te botsen. Bots je tegen een zwarte blokkade, zal je volgens de natuurkundige krachten die nog mogelijk zijn in dit universum afschuiven naar een witte opening (indien er krachten in een 2d universum kunnen zijn), tenzij je loodrecht op een blokkade weet te botsen. Eenmaal door een 'witte opening' verandert de barcode om je heen qua uiterlijk. Echter je kan nooit afstanden inschatten want, de breedtes van de openingen en blokkades veranderen misschien wel, maar een klein zwart streepje op de barcode kan net zo goed een hele grote 'vlek' zijn, heel ver weg.
De doorgangen en blokkades zou je kunnen zien als 0 en 1, echter zo simpel is het niet. De 0 en 1 hebben breedtes, en onderling ook nog over afstanden van elkaar verwijdert.
Uhm.. ik heb al een paar aannames gedaan, de entiteit 'ziet' vanalles. Kan dit in 2d? Is er licht in 2d? Of is het voor de entiteit puur een vorm van 'besef'. Misschien is de entiteit blind, en gaat deze lukraak een kant uit, en botst lukraak ergens tegen, of 'valt' door een opening. Naast sensoren die botsingen waarnemen zou de entiteit waarschijnlijk een veel sterker gevoel voor tijd hebben. God knows what voor sensoren deze entiteit heeft.
Kortom, hier kun je nog heel lang over door speculeren, en dan kom je tot de conclusie dat we waarschijnlijk 2d nog helemaal niet begrijpen. Of misschien kunnen we 2d net zo min begrijpen als 4d. Misschien zitten we 'opgesloten' in 3d, daar ik eerst nog dacht, wanneer je in 3d zit, dan heb je toegang tot 2d en 1d. Iemand in 4d heeft toegang tot 3d, 2d, en 1d zou je denken. Maar misschien is dit helemaal niet zo. Misschien zit je altijd vast in je eigen dimensie. Misschien bestaat er helemaal geen 2d en 1d in een 3 dimensionale wereld.
Ik weet dat ik in het lukraak redeneer en speculeer, maar naar mijn mening is dat nog altijd de basis voor een mens om tot inzicht te komen.
Waarom deze vraag? Omdat dit iets is wat voor ons te bewijzen zou moeten zijn. Of toch niet? Wij zitten namelijk minimaal in een 3 dimensionale wereld voor zover we kunnen bewijzen (Of?.. de 3e dimensie kan al heel goed een illusie zijn). Dus wij hebben 'toegang' tot alles wat 2d of 1d is zou je zeggen. Of toch niet?
Wanneer we snappen hoe een entiteit in een 2d universum een 3d universum zou kunnen bevatten, of hoe deze eruit zou kunnen ontsnappen en zelfs toegang toegang zou kunnen krijgen tot de 3e dimensie, dan pas kunnen wij op eenzelfde manier de 4e dimensie ontdekken.
Enkele deelvragen waar ik verder op in wil gaan:
1) Zitten we überhaupt wel in een 3 dimensionale wereld of is dat een illusie?
2) Begrijpen we 2d wel echt? Welke bewijs voor 2d bestaat er?
3) Hoe ziet het bewustzijn van een entiteit in een 2d universum eruit?
4) Hoe kan deze entiteit van 2d in 3d komen? Is dit mogelijk?
Bestaan er al theorieën hierover? Zijn er mensen die hierover nadenken? Ik heb zo een vermoeden dat 2d als een eenvoudige vanzelfsprekendheid wordt gezien omdat we (denken) in 3d te zitten. Daarom lijkt iedereen vrolijk te speculeren over 4d, 5d enz. maar wordt er volgens mij niet gekeken naar wat we al 'kunnen' zien/ervaren/beseffen, namelijk 2d.
Ik ga er nog niet volledig op in, maar even wild speculeren om jullie ook aan het denken te zetten:
1)
Stel je hebt een kubus wat een 3d universum voorstelt. Een entiteit kan over alle assen bewegen. Zo bewijzen wij als het ware 3d, maar is dit wel zo? Het pad wat de entiteit aflegt door de kubus zal nooit meer dan een gekronkelde lijn zijn. Wanneer je deze lijn uitrekt heb je in principe niets meer en niets minder dan een lijn van A naar B.
2), 3) en een beetje van 4)
In principe zou je een 2d wereld moeten simuleren, en alle natuurwetten hierin stoppen die binnen dat kader mogelijk zijn. Dit zou kunnen met de computer. Vervolgens zou je vanuit die positie kunnen kijken of het mogelijk is dat er überhaupt een entiteit op het idee kan komen van 3d. Aangezien er voor intelligentie volgens mijn weten geen 3d nodig is, en voor fantasie ook niet, zou dat naar mijn weten moeten kunnen. Al denk ik dat het eerste waar een 2d entitiet 'op zou komen' een theorie zou zijn dan verschillende 2d lagen op elkaar. Stel je voor dat een enkel 2d universum een blaadje is, dan zouden ze kunnen denken dat 'the next dimension' een meervoud van blaadjes op elkaar zou kunnen zijn. Dit is de meest logische gedachtegang lijkt mij, vanuit die wereld tenminste. Echter zo simpel is het niet:
Stel je het bewustzijn voor van een 2d entiteit. Teken wat zwarte vlekken op een blaadje en teken een vlekje dat de intelligente entiteit is. Dit vlekje zou tussen alle vlekken door kunnen reizen op het papier. Zoals pacman (het vlekje) door een doolhof gaat. Nu knip het blaadje door, en kijk vanaf de zijkant naar de wereld van pacman. Al snel realiseer je dat een vlekje geen huisje kan zijn, geen rivier, niets, behalve een blokkade. Kijk je tegen de zijkant van de doorsnede van dit blaadje aan, dan kun je de zwarte inkt zelfs zien aan de zijkant van het blad. Dit geeft ons enig besef van hoe de 2d wereld eruit ziet. Het is namelijk niet meer en niet minder dan een barcode. Je hebt witte stukken, en zwarte stukken, oftewel, doorgangen, of blokkades. Wanneer je vanuit dit besef naar de wereld kijkt, dan moet je je een barcode voorstellen die in 360 graden om je heen zit. Je kan dan kiezen als entiteit om door een witte opening te gaan, of tegen een zwarte blokkade te botsen. Bots je tegen een zwarte blokkade, zal je volgens de natuurkundige krachten die nog mogelijk zijn in dit universum afschuiven naar een witte opening (indien er krachten in een 2d universum kunnen zijn), tenzij je loodrecht op een blokkade weet te botsen. Eenmaal door een 'witte opening' verandert de barcode om je heen qua uiterlijk. Echter je kan nooit afstanden inschatten want, de breedtes van de openingen en blokkades veranderen misschien wel, maar een klein zwart streepje op de barcode kan net zo goed een hele grote 'vlek' zijn, heel ver weg.
De doorgangen en blokkades zou je kunnen zien als 0 en 1, echter zo simpel is het niet. De 0 en 1 hebben breedtes, en onderling ook nog over afstanden van elkaar verwijdert.
Uhm.. ik heb al een paar aannames gedaan, de entiteit 'ziet' vanalles. Kan dit in 2d? Is er licht in 2d? Of is het voor de entiteit puur een vorm van 'besef'. Misschien is de entiteit blind, en gaat deze lukraak een kant uit, en botst lukraak ergens tegen, of 'valt' door een opening. Naast sensoren die botsingen waarnemen zou de entiteit waarschijnlijk een veel sterker gevoel voor tijd hebben. God knows what voor sensoren deze entiteit heeft.
Kortom, hier kun je nog heel lang over door speculeren, en dan kom je tot de conclusie dat we waarschijnlijk 2d nog helemaal niet begrijpen. Of misschien kunnen we 2d net zo min begrijpen als 4d. Misschien zitten we 'opgesloten' in 3d, daar ik eerst nog dacht, wanneer je in 3d zit, dan heb je toegang tot 2d en 1d. Iemand in 4d heeft toegang tot 3d, 2d, en 1d zou je denken. Maar misschien is dit helemaal niet zo. Misschien zit je altijd vast in je eigen dimensie. Misschien bestaat er helemaal geen 2d en 1d in een 3 dimensionale wereld.
Ik weet dat ik in het lukraak redeneer en speculeer, maar naar mijn mening is dat nog altijd de basis voor een mens om tot inzicht te komen.
[ Voor 5% gewijzigd door enomiss op 18-11-2013 04:21 ]
https://opensea.io/seaart
:strip_exif()/u/185685/walking_boxes_s.gif?f=community)