Heren (en dames natuurlijk),
Wij hebben binnen ons bedrijf een service bus die de mogelijkheid geeft om via een soap interface berichten te posten.
momenteel ziet dat er ongeveer zo uit:
Er zit dus xml in xml. (geescaped)
Mijn eerste gedachte was "huh wat gek.. dat is toch ranzig"
En ik heb mijn visie daarop voorgesteld aan de bouwer. Ik zei:
"Je wilt toch je domein model (de taal die je ESB spreekt) publiek maken door je webservices?"
en
"Clients kunnen veel makkelijker hun software bouwen als ze de xsd met het domein model niet via de mail krijgen, maar als de webservice die aanlevert"
Echter waren de bouwers het hier niet mee eens vanwege een aantal redenen, waarvan de grootste performance was.
Nu is de ESB binnen ons bedrijf momenteel verre van de bottleneck, dus ik wil persoonlijk best wat concessies doen wat betreft die performance, maar ik zat me vooral even af te vragen wat nou de best practices zijn.
Ik heb wat zitten googlen, maar ik kan hier weinig over vinden.
Ik vind wel wat voorbeelden waarbij het domein model wel in de xslt zit, maar dit gaat dan om kleine berichtjes.
In ons geval is een berichtje soms 5 mb (dat zijn wel de uitzonderingen), en het valideren van dit soort berichten nemen dan ook even wat resources in beslag. (hij schijnt onder water een dom-tree op te bouwen)
Wat zijn jullie ervaringen/meningen.
Moet je ESB je domein model exposen? en wat zijn de voors en de tegens?
linkjes die mij relevant leken:
http://docs.oracle.com/cd...7/modelingmessageflow.htm
http://www.ibm.com/develo...ces/library/ws-soapmqjms/
Wij hebben binnen ons bedrijf een service bus die de mogelijkheid geeft om via een soap interface berichten te posten.
momenteel ziet dat er ongeveer zo uit:
XML:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
| <?xml version="1.0"?> <soap:Envelope xmlns:soap="http://www.w3.org/2001/12/soap-envelope" soap:encodingStyle="http://www.w3.org/2001/12/soap-encoding"> <soap:Body xmlns:m="http://esb.onsbedrijf.local/"> <m:Postbericht> <m:data><messageStandaard version="1.1"> <itemlist> <businessobject type="verzinietsleuks"><property>value</property><otherProperty>value</otherProperty></businessobject><businessobject type="verzinietsleuks"><property>value</property><otherProperty>value</otherProperty></businessobject> </itemlist> </messageStandaard></m:data> </m:Postbericht> </soap:Body> </soap:Envelope> |
Er zit dus xml in xml. (geescaped)
Mijn eerste gedachte was "huh wat gek.. dat is toch ranzig"
En ik heb mijn visie daarop voorgesteld aan de bouwer. Ik zei:
"Je wilt toch je domein model (de taal die je ESB spreekt) publiek maken door je webservices?"
en
"Clients kunnen veel makkelijker hun software bouwen als ze de xsd met het domein model niet via de mail krijgen, maar als de webservice die aanlevert"
Echter waren de bouwers het hier niet mee eens vanwege een aantal redenen, waarvan de grootste performance was.
Nu is de ESB binnen ons bedrijf momenteel verre van de bottleneck, dus ik wil persoonlijk best wat concessies doen wat betreft die performance, maar ik zat me vooral even af te vragen wat nou de best practices zijn.
Ik heb wat zitten googlen, maar ik kan hier weinig over vinden.
Ik vind wel wat voorbeelden waarbij het domein model wel in de xslt zit, maar dit gaat dan om kleine berichtjes.
In ons geval is een berichtje soms 5 mb (dat zijn wel de uitzonderingen), en het valideren van dit soort berichten nemen dan ook even wat resources in beslag. (hij schijnt onder water een dom-tree op te bouwen)
Wat zijn jullie ervaringen/meningen.
Moet je ESB je domein model exposen? en wat zijn de voors en de tegens?
linkjes die mij relevant leken:
http://docs.oracle.com/cd...7/modelingmessageflow.htm
http://www.ibm.com/develo...ces/library/ws-soapmqjms/
[ Voor 3% gewijzigd door BasieP op 28-10-2013 20:11 ]
This message was sent on 100% recyclable electrons.