Dillemma banenkeuze vriendin

[Binnetie]

Even een korte beschrijving van de situatie waar we momenteel inzitten:

Vriendin werkte al 3 jaar in de kinderopvang in haar woonplaats, dit was voor een vast aantal uren. Omdat het minder ging in de kinderopvang kon ze vorig jaar kiezen: of ze kreeg een half jaar contract met vaste uren of ze kon een jaar lang 0 uren contract krijgen (ze werkte dan ongeveer 30 a 32 uur per week), met name de opstartdiensten die normaal gesproken niemand wilde draaien.

Intussen veel gesolliciteerd enzo. 2 Maand terug kon ze via een uitzendbureau voor 39 uur per week aan de slag in een fabriekshal voor monteren van onderdelen en orderpicking. Ze zou er anders per 31 oktober uitmoeten bij dat kinderdagverblijf. Ze heeft besloten om de baan aan te nemen omdat ze wat meer zekerheid had (half jaar werk was haar beloofd, t/m februari)

Het werk vind ze niks aan en heb haar in de eerste 2 weken regelmatig huilend op de bank gezien, in overleg is ze naar een rustigere afdeling kunnen gaan en daar gaat het aardig goed. Ze werkt de ene week dagdienst en de andere week een avonddienst.
Ondertussen solliciteert ze door: bij 1 kinderdagverblijf is ze afgewezen omdat ze daar 3 jaar terug ook al had gewerkt, jammer maar helaas. Ze kon toen iets beters krijgen en is toen weg gegaan. Dat kinderdagverblijf zit nog geen 500 meter bij mijn gekochte huis vandaan waar we 31 oktober de sleutel van krijgen. Ze zou bijvoorbeeld gastouder kunnen overwegen, maar daarvoor moet eerst het huis netjes zijn om er kinderen van een ander in te kunnen laten verblijven.

Nu vertelde een vriendin van haar dat ze op haar kinderdagverblijf nog iemand zochten, ze heeft erheen gebeld en kon meteen op gesprek komen en na het gesprek wilden ze dat ze een aantal dagen zou meedraaien. Dit doet ze toevallig vandaag. Ze werkt daar van 7 uur tot 13 uur en gaat dan naar haar andere werk om de avonddienst te doen, van 14.30 tot 23.00 - 0.00 uur. Is even pittig maar ze wilde perse meedraaien op dat kinderdagverblijf.

Ze belde me op dat ze heel erg te spreken zijn en het andere meisje wat ze hadden viel eigenlijk af.
Nu komt het:
- ze kan nu voorlopig 39 uur per week krijgen, dat wordt met haar nieuwe baan een oproepcontract
- volgens haar nieuwe werk moet ze 5 dagen per week beschikbaar zijn en mag ze niet weigeren als ze haar bellen om te komen werken.

En daar schoot me even de appel in het verkeerde keelgat! De eigenaresse van dat kinderdagverblijf heeft iedereen als oproepkracht aangenomen. Ze geeft aan dat ze gaat uitbreiden en dat er op elke groep iemand bij moet. Dan kan je vaste oproepers toch zo langzamerhand wel een contract geven toch? Ze geeft aan 1 - 3 dagen per week werk voor haar te hebben. Met ziekte wordt dat meer. Ook geeft ze aan dat er nu vrijwel niemand vrijneemt omdat er dan te weinig capaciteit is. Iets wat met iemand erbij dus wel weer kan. Maar ze kan dus geen vastigheid beloven.

Ik vind het hele zaakje maar stinken en heb dit ook aan mijn vriendin verteld.
Ze beseft nog niet goed dat wij eind dit jaar/begin volgend jaar gaan samenwonen en we vanad eind oktober heel veel geld kwijt zijn aan de verbouwing en inrichting van het huis. Het huis staat op mijn naam, ik betaal alle huisgerelateerde zaken en zij wil dan de inboedel gaan aanschaffen. Als ze dan maar 1 dag per week gaat werken dan kan je op je klompen aanvoelen dat we het erg krap gaan krijgen.
Ze geeft aan dat ze een paar schoonmaakadresjes kan krijgen en bij haar ma kan gaan schoonmaken enzo, maar dat is niks vasts.

Hoe kan ik haar nu in laten zien dat het menens is qua woonlasten enzo en dat ik persoonlijk toch liever even langer voor het uitzendbureau ga werken? Mischien wordt dat ook wel weer verlengt.

[HellBeast]

Lastig dit. Als de nieuwe situatie niet voldoet aan de eisen voor werkbeschikbaarheid, dan heb je 2 keuzes: Het laten varen, of over een ander soort contract onderhandelen. Willen ze bij de laatste optie niet toegeven, dan verder zoeken.

Als het bij de sollicatie allemaal al zo moeilijk gaat, dan zou ik oppassen. (Maar ik heb makkelijk praten, want ik werk natuurlijk niet in een fabriekshal waar ik misschien weg zou willen.)

[Woy]

In de kinderopvang loopt het op het moment dramatisch, dus daar zou ik zeker niks vastigs van verwachten. Sowieso zou ik nooit akkoord gaan met een contract waar je 5 dagen per week beschikbaar moet zijn, maar waar niks tegenover staat.

Op zich is er natuurlijk niks mis met een contract op invalbasis, maar dan moet je wel gewoon geval kunnen aangeven of je beschikbaar bent. Verwachten ze anders dat je onbetaald thuis duimen gaat zitten draaien totdat je opgeroepen word?

Ik weet natuurlijk niet hoe jullie financieel zitten, maar als je afhankelijk bent van het inkomen zou ik toch proberen wat in een andere sector te vinden, of in ieder geval gewoon een tijdelijk contract met vaste uren. Als het een extratje is dan kan je er natuurlijk wat makkelijker mee omgaan.

[Tsjipmanz]

Of je stelt het samenwonen gewoon even uit totdat ze wat meer zekerheid heeft.

[Woy]

Tsjipmanz schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 14:40:
Of je stelt het samenwonen gewoon even uit totdat ze wat meer zekerheid heeft.

Samenwonen kost natuurlijk aan huisvesting weinig extra's boven alleen wonen. Aangezien het huis al gekocht is levert dat dus weinig meer op.

[danilson]

Binnetie schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 14:04:
Even een korte beschrijving van de situatie waar we momenteel inzitten:

Vriendin werkte al 3 jaar in de kinderopvang in haar woonplaats, dit was voor een vast aantal uren. Omdat het minder ging in de kinderopvang kon ze vorig jaar kiezen: of ze kreeg een half jaar contract met vaste uren of ze kon een jaar lang 0 uren contract krijgen (ze werkte dan ongeveer 30 a 32 uur per week), met name de opstartdiensten die normaal gesproken niemand wilde draaien.

Intussen veel gesolliciteerd enzo. 2 Maand terug kon ze via een uitzendbureau voor 39 uur per week aan de slag in een fabriekshal voor monteren van onderdelen en orderpicking. Ze zou er anders per 31 oktober uitmoeten bij dat kinderdagverblijf. Ze heeft besloten om de baan aan te nemen omdat ze wat meer zekerheid had (half jaar werk was haar beloofd, t/m februari)

Het werk vind ze niks aan en heb haar in de eerste 2 weken regelmatig huilend op de bank gezien, in overleg is ze naar een rustigere afdeling kunnen gaan en daar gaat het aardig goed. Ze werkt de ene week dagdienst en de andere week een avonddienst.
Ondertussen solliciteert ze door: bij 1 kinderdagverblijf is ze afgewezen omdat ze daar 3 jaar terug ook al had gewerkt, jammer maar helaas. Ze kon toen iets beters krijgen en is toen weg gegaan. Dat kinderdagverblijf zit nog geen 500 meter bij mijn gekochte huis vandaan waar we 31 oktober de sleutel van krijgen. Ze zou bijvoorbeeld gastouder kunnen overwegen, maar daarvoor moet eerst het huis netjes zijn om er kinderen van een ander in te kunnen laten verblijven.

Nu vertelde een vriendin van haar dat ze op haar kinderdagverblijf nog iemand zochten, ze heeft erheen gebeld en kon meteen op gesprek komen en na het gesprek wilden ze dat ze een aantal dagen zou meedraaien. Dit doet ze toevallig vandaag. Ze werkt daar van 7 uur tot 13 uur en gaat dan naar haar andere werk om de avonddienst te doen, van 14.30 tot 23.00 - 0.00 uur. Is even pittig maar ze wilde perse meedraaien op dat kinderdagverblijf.

Ze belde me op dat ze heel erg te spreken zijn en het andere meisje wat ze hadden viel eigenlijk af.
Nu komt het:
- ze kan nu voorlopig 39 uur per week krijgen, dat wordt met haar nieuwe baan een oproepcontract
- volgens haar nieuwe werk moet ze 5 dagen per week beschikbaar zijn en mag ze niet weigeren als ze haar bellen om te komen werken.

En daar schoot me even de appel in het verkeerde keelgat! De eigenaresse van dat kinderdagverblijf heeft iedereen als oproepkracht aangenomen. Ze geeft aan dat ze gaat uitbreiden en dat er op elke groep iemand bij moet. Dan kan je vaste oproepers toch zo langzamerhand wel een contract geven toch? Ze geeft aan 1 - 3 dagen per week werk voor haar te hebben. Met ziekte wordt dat meer. Ook geeft ze aan dat er nu vrijwel niemand vrijneemt omdat er dan te weinig capaciteit is. Iets wat met iemand erbij dus wel weer kan. Maar ze kan dus geen vastigheid beloven.

Ik vind het hele zaakje maar stinken en heb dit ook aan mijn vriendin verteld.
Ze beseft nog niet goed dat wij eind dit jaar/begin volgend jaar gaan samenwonen en we vanad eind oktober heel veel geld kwijt zijn aan de verbouwing en inrichting van het huis. Het huis staat op mijn naam, ik betaal alle huisgerelateerde zaken en zij wil dan de inboedel gaan aanschaffen. Als ze dan maar 1 dag per week gaat werken dan kan je op je klompen aanvoelen dat we het erg krap gaan krijgen.
Ze geeft aan dat ze een paar schoonmaakadresjes kan krijgen en bij haar ma kan gaan schoonmaken enzo, maar dat is niks vasts.

Hoe kan ik haar nu in laten zien dat het menens is qua woonlasten enzo en dat ik persoonlijk toch liever even langer voor het uitzendbureau ga werken? Mischien wordt dat ook wel weer verlengt.

Je bouwt als oproepkracht, afhankelijk van CAO en arbeidsovereenkomst wel op den duur rechten op. Dit noemen ze in juridische termen "rechtsvermoeden van omvang van arbeid". Hier zou je wat meer informatie over kunnen (laten) uitzoeken. Het nadeel is dat je dit wel zou moeten afdwingen, omdat de werkgever blijkbaar van mening is dat werknemers maar altijd flexibel zijn en geen rechten opbouwen.

[KillerAce_NL]

Is zuur, maar ik vind het niet raar. De kinderopvang is aan zoveel verandering onderhevig dat het koffiedik kijken is. bedrijfsmatig is dat lastig, daarom kiezen voor zo'n constructie. Op dit moment weten ze b.v. niet eens hoeveel mensen volgend stoppen met het uitbesteden van kinderen als alles wéér duurder wordt.
realiseer je dus, dat ze niets te bieden hebben, aleen maar : zolang er werk is, is er werk en we weten niet hoeveel.


Wil je dat ?

[Question Mark]

Binnetie schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 14:04:
Ze beseft nog niet goed dat wij eind dit jaar/begin volgend jaar gaan samenwonen en we vanad eind oktober heel veel geld kwijt zijn aan de verbouwing en inrichting van het huis. Het huis staat op mijn naam, ik betaal alle huisgerelateerde zaken en zij wil dan de inboedel gaan aanschaffen. Als ze dan maar 1 dag per week gaat werken dan kan je op je klompen aanvoelen dat we het erg krap gaan krijgen.

Dat begrijp ik even niet goed. Waarom ga je het krap krijgen, omdat je extra eenmalige verbouwings- en richtingskosten hebt, of kom je sowieso met lasten al beroerd uit als zij 1 dag gaat werken?

Als het het eerste is, dan is het toch ook nog een optie om in een wat lager tempo te verbouwen? In het andere geval heb je destijds met het aanschaffen van dit huis wellicht een verkeerde keuze gemaakt, je wist immers dat het werk van je vriendin tijdelijk was (tenminste, dat haal ik even uit je topicstart).

Rotsituatie verder, maar besef wel dat je vriendin kennelijk in haar huidige baan niet happy is. Haar die kant opduwen is dan wellicht niet het meest verstandige.

[Binnetie]

@Danilson, hier heb ik wel eens wat overgehoord. Op mijn werk werken ze ook met een aantal oproepkrachten en het is zo dat wanneer je 13 weken lang gemiddeld 16 uur werkt (ik noem maar even wat) dat je dan recht hebt op een contract. Maar dat je die moet afdwingen en voor haar zijn er natuurlijk 10 anderen die wel oproep willen doen. Dames die net van school zijn en een bijbaantje zoeken enzo.
Toch vind ik het vreemd, voor die kinderen is het toch ook niet goed dat ze telkens iemand anders zien?

@Question Mark, we zullen het wel redden, maar het zit hem even in het feit dat ik nog niet weet wat exact alle woonlasten worden (hypotheek enzo is duidelijk). Maar energie enzo. Ik heb nog wel een buffertje en verbouwen willen we toch niet al te gehaast doen. Eerst de keuken en woonkamer, dan de hoofdslaapkamer. Voor volgend voorjaar eens kijken wat er met de tuin allemaal te doen is.

Ik wist dat het tijdelijk was, maar ben niet helemaal op de hoogte hoe het zit met bijvoorbeeld haar zorgtoeslag enzo wanneer zij vrijwel geen inkomen heeft.

Ze heeft het al een tijdje over het beginnen van een gastouder. In onze wijk kon ik er zo niet eentje vinden, ze heeft er de papieren voor. Maar het opzetten hiervan zal i.v.m. haar discalculie meer bij mij komen te liggen.

[ Voor 9% gewijzigd door Binnetie op 17-10-2013 15:33 ]

[KillerAce_NL]

Zorgtoeslag etc, kun je allemaal berekenen, maar ga er maar vanuit dat met 2 inkomens dat niet veel zal zijn.
Vind het wel raar dat je al gekocht hebt maar dus nog niet echt in de materie verdiept hebt. Zelfde geldt voor energiekosten, kun je via sites ook een redelijk accurate schatting mee maken.
Als ze niet veel werkt, zit ze meer thuis en zullen die kosten oplopen.

[Dennahz]

Crèches zijn toch juist helemaal in? Hier (België) vliegen ze als paddenstoelen de grond uit, alles zit helemaal vol. Die van ons zit nu bijv al vol tot begin 2015.

[Binnetie]

De vaste lasten is niet het probleem, dat komt wel goed. Heb al veel nagerekend en de woonlasten calculator gebruikt.
Het is meer van onzekerheid van alle klussen die we thuis gaan doen en dan haar geswitch tussen banen. Ik heb liever dat ze een beetje stabiel inkomen heeft en als we straks exact weten wat alles per maand kost we dan eens kunnen kijken hoe of wat.

[Orion84]

Dennahz schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 15:45:
Crèches zijn toch juist helemaal in? Hier (België) vliegen ze als paddenstoelen de grond uit, alles zit helemaal vol. Die van ons zit nu bijv al vol tot begin 2015.

Situatie is totaal niet te vergelijken met België omdat er per land hele andere fiscale regels etc. gelden. In Nederland is de afgelopen tijd behoorlijk bezuinigd op bijdragen vanuit het rijk op kinderopvang en dat merkt die sector nogal (als ik het goed begrepen heb, zelf niks mee van doen).

[ Voor 5% gewijzigd door Orion84 op 17-10-2013 15:48 ]

[KillerAce_NL]

Ja, ok dat snap ik. Je redeneert dus andersom. Je wil dus eigenlijk vanalles en maakt je daarom druk om het inkomen.
Dat heeft geen zin. Ga eerst leuk werk voor je vriendin zoeken en als dat een tidj goed gaat, dan pas kijk je wat je gaat verbouwen.

[The Eagle]

Als ze op dat KDV werkt doet ze iig wat ze leuk vind. Da's denk ik meer waard dan een vast loon binnenkrijgen en dagelijks met lood in je schoenen naar je werk gaan.

Eeerlijk is eerlijk: ik vind dat je teveel naar het financiele aspect kijkt. Het verbaast me ook dat je met die woning in het vooruitzicht geen zicht hebt op wat je vaste lasten worden. Nofi, maar aan een dergelijk avontuur beginnen zonder te weten wat je ongeveer te wachten staat is gewoon niet slim. Sowieso: wetend dat je beide inkomens nodig gaat hebben om het huis te bekostigen getuigt ook niet van een slimme zet

Daarbij: je hebt iig een dak boven je hoofd. En je geld kun je maar 1x uitgeven. Verbouwingen en grote uitgaven kunnen als het financieel voor de wind gaat prima. Gaat het dan niet, dan is het - hoe vervelend dat ook kan zijn - vaak beter om ze uit te stellen.

Bedenk je trouwens ook: als je vriendin met lood in dr schoenen naar het werk moet omdat jij zonodig die verbouwingen etc wilt hebben, wat dat met haar doet. Op een gegeven moment heb je dan natuurlijk kans dat ze er dermate de balen van heeft dat ze d'r baan opzegt en jou opzegt om wel een leuk leven te hebben. Aan een gouden kooi heeft niemand iets.

[Jumpiefox]

Om heel eerlijk te wezen zou ik mijn vrouw/vriendin nooit werk laten doen waardoor ze zich ongelukkig voelt. Noem me ouderwets maar de kost verdienen is iets voor de man vind ik.Dus ik zou haar lekker dat kinderdagverblijf werk laten doen en alles wat ze daarmee verdient is mooi mee genomen maar zou ik gewoonweg niet op rekenen.

[KillerAce_NL]

Daar staat tegenover dat een huis kopen met 1 inkomen niet meer te doen is..

[Señor Sjon]

Dennahz schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 15:45:
Crèches zijn toch juist helemaal in? Hier (België) vliegen ze als paddenstoelen de grond uit, alles zit helemaal vol. Die van ons zit nu bijv al vol tot begin 2015.

Over een jaar of vijf praten we wel weer. Die hausse hebben we in NL gehad, maar nu maken ze het ontzettend duur voor de mensen die er het meeste gebruik van maken (tweeverdieners). Er is elk jaar wel een (forse) bezuiniging op de kindregelingen waardoor steeds meer mensen creatief worden met oplossingen en de opvang laten schieten. Daar heeft TS vriendin last van en daarom krijgt ze geen vast contract. De eigenaar van het bedrijf weet ook niet wat er volgend jaar aan de hand is.

[Nivado]

Binnetie schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 15:31:
Ze heeft het al een tijdje over het beginnen van een gastouder. In onze wijk kon ik er zo niet eentje vinden, ze heeft er de papieren voor. Maar het opzetten hiervan zal i.v.m. haar discalculie meer bij mij komen te liggen.

Gastouder zijn loopt verplicht via een gastouder bureau, die de facturatie en administratie doen. Discalculie hebben zal dus geen probleem mogen zijn.

Waar je wel rekening mee moet houden is dat het tegenwoordig hip is om (zeer) laat te betalen. Mijn overbuurvrouw is er om die rede mee gestopt.

Ik begrijp dat je je zorgen maakt om de financiën, maar ik zou nooit niet tegen elke prijs een baan willen waar ik 's avonds huilend van op de bank zit. Dan maar armoede. Als je je vriendin dwingt in die richting pusht, kan dat hele nare gevolgen hebben voor je relatie. Als ze ongelukkig wordt, kan ze jou dit gaan verwijten namelijk.

[Barrycade]

Beetje typisch dat je nu je vriendin aan het werk is je probleem nu op het forum gooit. Bespreek dit gewoon met haar.
Maar ik zie niet goed het probleem als ze bij dat KDV gaat werken.
Uitzendwerk geeft netzo weinig garantie als het werk op oproepbasis in mijn ogen. Je kan beter met een vrouw gaan samenwonen die lekker in haar vel zit, Anders zit je als je niet oppast alleen in je stulpje.

[Woy]

Jumpiefox schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 15:56:
Om heel eerlijk te wezen zou ik mijn vrouw/vriendin nooit werk laten doen waardoor ze zich ongelukkig voelt.

Eens, ik zou niemand willen dwingen om werk te doen waar je ongelukkig van word.

Noem me ouderwets maar de kost verdienen is iets voor de man vind ik.

Dat vind ik dan wel weer ouderwets, en onzin. Zeker een jonge meid kan toch gewoon werken? Waarom zou die de hele dag thuis moeten zitten, of een lekker lui leven leiden. Dan zou ik eerder gezellig met z'n tweeen minder gaan werken zodat je samen leuke dingen kunt doen.

Als er kinderen in het spel komen word het natuurlijk wel een wat ander verhaal, maar dan nog is het IMHO niet vanzelfsprekend dat de man altijd maar de kost moet verdienen.

Dus ik zou haar lekker dat kinderdagverblijf werk laten doen en alles wat ze daarmee verdient is mooi mee genomen maar zou ik gewoonweg niet op rekenen.

Ik zou zeker aanraden om werk te zoeken waar ze met plezier heen kan gaan, maar een deal waar je full-time beschikbaar moet zijn, maar waar geen enkele tegenprestatie van de tegenpartij tegenoverstaat zou ik niet snel accepteren.

Kijk voor wat onzekerheid qua inkomen kan je prima kiezen, maar IMHO moet flexibiliteit dan wel van twee kanten komen ( Werknemer en Werkgever ).

[Binnetie]

Ik snap de beweegredenen, voor mij is het om beetje te polsen wat er bij anderen speelt. Wat is hun mening om voor A of B te kiezen.
Ik gun haar een baan waar ze gelukkig is, dat is vanzelfsprekend. De afdeling waar ze nu zit vind ze prima hoor. Het was de eerste 2 weken dat ze op een afdeling zat waar zwaar lichamelijk werk verricht wordt en waar ze de enige vrouw was. Nu is het qua belasting een stuk minder en kan ze ook weer lol maken op de afdeling waar ze nu zit.

Het huis wat ik gekocht heb is een huis waar wat dingen aangedaan moeten worden (helemaal doorrookt). De keuken valt van ellende uit elkaar. Deze wordt vervangen. Verder moet er een nieuwe vloer in en zal de gehele beneden verdieping + grote slaapkamer moeten worden geschilderd/gespacked enzo. Dit is om het leefbaar te maken. Beiden hebben we een hekel aan een rooklucht. Het was de idee van mijn vriendin om direct de badkamer en tuin aan te pakken. Ik wil dat juist uitstellen. De badkamer is eenvoudig maar voldoet. Dat komt later wel om die eens aan te pakken.

Het is de onzekerheid omdat je nog niet exact weet wat alles kost, je hebt alleen een goed indicatie. Uiteindelijk zal het wel meevallen, maar het is meer de het hele gebeuren van het samenwonen en alles wat daar bij komt kijken...

[ Voor 11% gewijzigd door Binnetie op 17-10-2013 16:37 ]

[Dennahz]

Orion84 schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 15:47:
[...]

Situatie is totaal niet te vergelijken met België omdat er per land hele andere fiscale regels etc. gelden. In Nederland is de afgelopen tijd behoorlijk bezuinigd op bijdragen vanuit het rijk op kinderopvang en dat merkt die sector nogal (als ik het goed begrepen heb, zelf niks mee van doen).

Dat klopt, maar ouders hebben toch opvang nodig als ze gaan werken? Of maakt iedereen massaal gebruik van de opa's en oma's in Nederland? Een dagje opvang kost toch ook de wereld niet? Of zijn de prijzen in Nederland dan echt >€40,- zoals ik eens opgevangen heb?

Slechte ontwikkeling!

</offtopic>

[Uberprutser]

Jumpiefox schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 15:56:
Om heel eerlijk te wezen zou ik mijn vrouw/vriendin nooit werk laten doen waardoor ze zich ongelukkig voelt. Noem me ouderwets maar de kost verdienen is iets voor de man vind ik.

Mijn vrouw heeft ook een seizoen oliebollen staan bakken met een MBO en HBO+ op zak.
Gelukkig werd ze er niet van maar er kwam wel elke maand een vast bedrag binnen.

[dion_b]

Dennahz schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 17:25:
[...]


Dat klopt, maar ouders hebben toch opvang nodig als ze gaan werken? Of maakt iedereen massaal gebruik van de opa's en oma's in Nederland? Een dagje opvang kost toch ook de wereld niet? Of zijn de prijzen in Nederland dan echt >€40,- zoals ik eens opgevangen heb?

Slechte ontwikkeling!

</offtopic>

1 dag kinderopvang per week kost ongeveer EUR 350 per maand, plus of min beetje. Daar is dan weer een (deels inkomensafhankelijke) 'kinderopvangtoeslag' voor te krijgen, maar in de regel zul je zeker 2/3 van dat bedrag zelf op moeten hoesten, dus ruim EUR 200 per dag in de week dat het kind naar opvang gaat. Vijf dagen in de week kost je dus EUR 1000 netto per maand.

Gevolg is dat mensen die minder dan modaal verdienen gewoon niet werken - zeker niet voltijd, het loont simpelweg niet. Opa en oma worden waar mogelijk ingezet, maar bedenk dat NL wat dat betreft stuk individualistischer is dan BE, en dat veel grootouders op moment dat er kleinkinderen komen zelf nog 40 uur in de week werken...

NL is op veel vlakken een erg goed land om te wonen, maar het is fiscaal en financieel gezien absoluut geen goed land om kinderen te krijgen.


En mbt vriendin TS: naarmate die kinderopvangtoeslag en andere subsidies afgebouwd worden, kunnen minder mensen kinderdagverblijf betalen. Dus is het niet al te best gesteld met de werkgelegenheid in de sector, er gaan aan alle kanten kinderdagverblijven failliet waardoor de werknemers op straat komen te staan, en de arbeidvoorwaarden in de resterende verblijven schrijnend achteruit gaan. Dus nee, op dit moment geen geweldige sector om werkzaam in te (willen) zijn in NL

[-SafaN-]

rationeel gezien is het vrij simpel, echter denken vrouwen niet echt rationeel

ze heeft een lange termijn doel: gastouder worden. De reden dat het nu niet kan is enerzijds extern: momenteel is de economie niet goed genoeg, anderzijds intern: jullie huis is nog niet aanvaardbaar.

bijgevolg moet je dus de externe factor (wachten tot het weer goed wordt) aangrijpen om de interne factor (verbouwen van huis) te realiseren.

Het is wel een groot verschil met huilend gaan werken, of aanvaarden dat het werk dat je doet niet leuk is, maar wel redelijk betaald.

Ik heb indetijd ook mijn vriendin van tijdelijke telefonisten contracten gepusht naar een vast statuut als ambtenaar. Vindt ze het werk even leuk? Bijlange niet, maar ze apprecieert wel het vast karakter van de job. (geen avond/weekend werk, geen stress bij elke verlenging van het contract)

Wat creches/werken betreft zijn we nu momenteel zelf in een discussie omdat zij 1/2 wil gaan werken ipv 4/5 nu. En financieel gezien, rekeninghoudende met creche, poetsvrouw, diesel zouden we als gezin maar 150 €/maand minder gaan verdienen. Het zit er dus dik in dat we dat gaan doen...

[Wobblier]

dion_b schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 20:44:
En mbt vriendin TS: naarmate die kinderopvangtoeslag en andere subsidies afgebouwd worden, kunnen minder mensen kinderdagverblijf betalen. Dus is het niet al te best gesteld met de werkgelegenheid in de sector, er gaan aan alle kanten kinderdagverblijven failliet waardoor de werknemers op straat komen te staan, en de arbeidvoorwaarden in de resterende verblijven schrijnend achteruit gaan. Dus nee, op dit moment geen geweldige sector om werkzaam in te (willen) zijn in NL

Ja en nee. Zolang er kinderen en tweeverdieners zijn blijft er behoefte aan een vorm van opvang.

Langzaam beweegt de samenleving naar individualisering en het idee dat de 'schuldige betaald'. Onze regering vertaald dat in minder gemeenschapsgeld voor kinderopvang. Daarnaast is in een wat vreemde politieke beweging de werkgever (die direct baat heeft aan tweeverdieners) ontsnapt aan de financiele bijdrage aan kinderopvang. En onze economie/koopkracht groeit niet genoeg om de kinderopvang zo maar even zelf te betalen. Het wringt. Toch denk ik dat de sector toekomst heeft.

[ByteMe_]

dion_b schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 20:44:
[...]

1 dag kinderopvang per week kost ongeveer EUR 350 per maand, plus of min beetje. Daar is dan weer een (deels inkomensafhankelijke) 'kinderopvangtoeslag' voor te krijgen, maar in de regel zul je zeker 2/3 van dat bedrag zelf op moeten hoesten, dus ruim EUR 200 per dag in de week dat het kind naar opvang gaat. Vijf dagen in de week kost je dus EUR 1000 netto per maand.

Dat is niet te zeggen, bijv. mijn vrouw werkt een stuk minder en verdient dus ook minder dan ik, destijds kregen wij alles terug v/d belastingdienst oftewel voor 1 dag per week. Netto is verschillend dus per persoon. Nu zijn we overgestapt naar gastouder en krijgen we een groot gedeelte terug (maar niet alles), mede omdat ik meer verdien dan toen.

Ontopic: mijn vrouw werkt ook in deze sector, BSO danwel (naast KDV), en het is niets dan ellende ellende en nog eens ellende. Ontslagen, iedereen wordt er uit gemieterd. Ze heeft dan een vast contract maar ze wil gewoon weg daar. En het is niet de locatie. Ze was al actief op een andere locatie, en daar maken ze je net zo erg het leven zuur. Iedereen is het zo zat dat de collegialiteit is omgeslagen naar ieder voor zichzelf.

Ik kan alleen maar zeggen: zoek samen met haar naar een baan die ze leuk vind. Dat doe ik ook. Want frustraties worden niet alleen op het werk gebotvierd maar ook thuis, vrienden etc. Dat het eventueel minder verdient, jammer, maar tussentijds kan je nog altijd zoeken naar wat beters.

EDIT: en 0 uren contract en/of oproepbasis zorg ook alleen maar voor onzekerheid. Zelf zou ik er nooit voor kiezen.

[ Voor 3% gewijzigd door ByteMe_ op 18-10-2013 10:30 ]

[ATS]

Nivado schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 16:06:
[...]


Gastouder zijn loopt verplicht via een gastouder bureau, die de facturatie en administratie doen. Discalculie hebben zal dus geen probleem mogen zijn.

Dat is niet helemaal waar. Dat is alleen waar als je gebruik wil maken van de toeslag. Vraag je geen toeslag aan, dan zit je ook niet vast aan de bijbehorende regels (en kosten). Die bureau's rekenen absurde bedragen voor heel weinig dienstverlening helaas.

[Nivado]

ATS schreef op vrijdag 18 oktober 2013 @ 10:29:
[...]

Dat is niet helemaal waar. Dat is alleen waar als je klant gebruik wilt maken van de toeslag. Vraag je geen toeslag aan, dan zit je ook niet vast aan de bijbehorende regels (en kosten). Die bureau's rekenen absurde bedragen voor heel weinig dienstverlening helaas.

Aangepast, we beschouwen het hier vanuit de gast ouder imo.
Als je niet via een bureau werkt, krijgt de klant dus geen toeslag. De klant moet dus alles betalen i.p.v. 1/3 (gemiddeld). Vergeet het maar dat je klanten krijgt als je dus niet via een bureau werkt.

In 2011 betaalde wij 1.10 per uur voor het bureau, en 4.75 voor de gastouder. De ca. 4.40 die wij van de BD terug kregen was de 1.10 voor het bureau meer dan waard.

[Anoniem: 36704]

Jouw vriendin kan toch ook advertentie's ophangen dat ze graag gastouder wil zijn, bij iemand thuis, evt met goede afspraken ook met meerdere gezinnen. Ondertussen knap je het huis op en kun je daarna kinderen in eigen huis opvangen..

[ATS]

Nivado schreef op vrijdag 18 oktober 2013 @ 10:38:
[...]


Aangepast, we beschouwen het hier vanuit de gast ouder imo.
Als je niet via een bureau werkt, krijgt de klant dus geen toeslag. De klant moet dus alles betalen i.p.v. 1/3 (gemiddeld). Vergeet het maar dat je klanten krijgt als je dus niet via een bureau werkt.

In 2011 betaalde wij 1.10 per uur voor het bureau, en 4.75 voor de gastouder. De ca. 4.40 die wij van de BD terug kregen was de 1.10 voor het bureau meer dan waard.

Mijn vrouw heeft ook enige tijd als gastouder gewerkt, eerst via een bureau, en later ook zonder. Het ligt wellicht aan de kostenstructuur die het bureau hanteert, maar in ons geval was rechtstreeks goedkoper en minder gedoe voor de klant.

[Barrycade]

Een aantal jaar geleden had je opvang geen erkenning nodig om toch een toeslag te krijgen.
Maar toen allerlei opa en oma's of buren de opvang betaald kregen omdat de ouders dan toch toeslag kregen is deze regeling afgeschaft.
En dien je dus geregistreerd te staan als gastouder voordat de klanten toeslag krijgen. Daarnaast is de controle ook scherper geworden dus komt men van de gemeente je huis inspecteren of het geschikt is voor opvang van kinderen.
Terecht in mijn ogen.
Maar ondertussen gaan we aardig van het topic van TS af.

[ATS]

En ja, ze was (en is) geregistreerd en gecertificeerd, compleet met inspecties van de GGD.

[Keiichi]

-edit- Ik lees nu dat ik spuit 11 speel hier...

[ Voor 81% gewijzigd door Keiichi op 18-10-2013 17:10 ]

[Lasteraar]

Zo te lezen wil je het zoveel mogelijk op veilig spelen.
En op veilig spelen is zorgen dat je van een salaris rond kan komen. Want een baan verliezen kan iedereen gebeuren. En wanneer er een hypotheek op 2 salarissen geboekt wordt dan heb je dubbele kansen op problemen.

Daarbij. Je gaat samenwonen uit liefde. Blijkbaar werkt je vriendin (veel) liever in de opvang dan in een fabriek. Wat ik me goed kan voorstellen.
Jij schiet in de stress om geldzaken. Je verbouwing enzovoort. Maar verbouw dan niet. Of pak het anders aan.

Lijkt mij dat het gelukkig zijn op de eerste plaatst staat. Zowel van jezelf als van je vriendin. Als dat niet strookt.. Moet je jezelf eens in de spiegel kijken en je afvragen of samenwonen wel zo'n goed idee is.

Want straks woon je samen en doet zich een soortgelijk voorval voor. En wat dan. Want dan zit je vast.
Nu hebben jullie nog een keuze.

Persoonlijk zou ik het geluk van mijn vriendin belangrijker vinden dan een verbouwing. Dan maar niet verbouwen en lage lasten hebben zodat je niet in de geldzorgen zit.

[r.e.s]

Binnetie schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 14:04:
verhaal

OP, als ervaringsdeskundige (ik heb ook een tijdje ergens gewerkt alleen voor het geld, en zekerheid) kan ik je vertellen dat het op lange termijn aan je gaat knagen. Je gaat met tegenzin naar je werk, je bent chagerijnig als je thuis bent en je voelt je nutteloos. Ook kan ik het mij voorstellen dat bij sommige mensen dit leid tot een burn-out of een relatiebreuk (als de andere het niet kan begrijpen en/of wel een leuke baan heeft). Ik ben dan ook erg blij dat ik een jaar geleden toch de keuze heb gemaakt om voor een andere werkgever te gaan werken.

Persoonlijk zou ik haar dan ook steunen in het aannemen van de nieuwe job, leg haar daarbij wel uit wat de financiele consquenties zullen worden als het tegen valt (in mate van besteedbaar inkomen etc).

Overigens zou ik de gast-ouder kaart achter de hand houden!

[ Voor 6% gewijzigd door r.e.s op 19-10-2013 14:11 ]

[shoelace]

Om eerlijk te zijn moet ze misschien maar van vak wisselen, jammer maar helaas denk ik dan.

Ik bedoel er is zat werk te vinden in vorm van Postbode/magazijn/band werk. En als jullie het geld nodig gaan hebben voor samenwonen. Dan moet ze maar ermee dealen en tijdelijk werk gaan doen dat ze niet leuk vind.

Todat ze thuis kan gaan oppassen.

[ Voor 58% gewijzigd door shoelace op 21-10-2013 13:18 ]

[robbierzz]

Binnetie schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 16:32:
Ik snap de beweegredenen, voor mij is het om beetje te polsen wat er bij anderen speelt. Wat is hun mening om voor A of B te kiezen.
Ik gun haar een baan waar ze gelukkig is, dat is vanzelfsprekend. De afdeling waar ze nu zit vind ze prima hoor. Het was de eerste 2 weken dat ze op een afdeling zat waar zwaar lichamelijk werk verricht wordt en waar ze de enige vrouw was. Nu is het qua belasting een stuk minder en kan ze ook weer lol maken op de afdeling waar ze nu zit.

Het huis wat ik gekocht heb is een huis waar wat dingen aangedaan moeten worden (helemaal doorrookt). De keuken valt van ellende uit elkaar. Deze wordt vervangen. Verder moet er een nieuwe vloer in en zal de gehele beneden verdieping + grote slaapkamer moeten worden geschilderd/gespacked enzo. Dit is om het leefbaar te maken. Beiden hebben we een hekel aan een rooklucht. Het was de idee van mijn vriendin om direct de badkamer en tuin aan te pakken. Ik wil dat juist uitstellen. De badkamer is eenvoudig maar voldoet. Dat komt later wel om die eens aan te pakken.

Het is de onzekerheid omdat je nog niet exact weet wat alles kost, je hebt alleen een goed indicatie. Uiteindelijk zal het wel meevallen, maar het is meer de het hele gebeuren van het samenwonen en alles wat daar bij komt kijken...

Lastige en helaas herkenbare situatie! Vriendin werkt ook in de kinderopvang op de BSO, met nu nog 24 uurs contract. Deze wordt per juli volgend jaar omgezet in een 0-uren contract voor een half jaar en daarna is het exit (3 jaarstermijn zit erop). Ook wij hebben een huis gekocht, ware het niet dat we daar een duidelijke marge in hebben aangebracht; met de financiele reserves etc kunnen we het na haar 'ontslag' nog minimaal 1 jaar volhouden op de huidige leefstijl. Daarna wordt het penibel, maar gelukkig heb je dan diverse mogelijkheden om te bezuinigen in die periode.. We zijn dan ook nu al druk op zoek naar een andere job voor haar, maar de banen in de kinder / jeugdzorg liggen nou eenmaal niet voor het oprapen. We geven het nog tot februari / maart om iets passends (= in haar opleidingsrichting etc) te vinden en anders wordt het solliciteren op andere functies met vaste uren. Om zodoende vanaf de overgang naar 0-uren toch een vast inkomen te genereren. Ik kan me de discussies nog wel herinneren met mijn vriendin, waarin zij maar op een ander soortige functie wil gaan solliciteren om die vaste uren maar voor elkaar te krijgen, waarbij ik toch altijd weer aangaf, zorg in de eerstkomende tijd voor iets passends en pas vanaf een paar maanden voor het dreigende ontslag kun je breder gaan solliciteren.

Toch is er wel hoop denk ik, zeker voor de HBO-ers (Pedagogiek / SPH etc), het 'einde' van de onzekerheid met de decentralisatie van de jeugdzorg komt in zicht. De gemeenten moeten begin volgend jaar toch echt gaan zorgen voor contracten met de zorgverleners. Zodra die er eenmaal zijn gaan de vacatures vanzelf weer loskomen, maar dat duurt gewoon nog even..

Succes in ieder geval met de verbouwing :-)!

[r.e.s]

shoelace schreef op maandag 21 oktober 2013 @ 13:15:
Om eerlijk te zijn moet ze misschien maar van vak wisselen, jammer maar helaas denk ik dan.

Ik bedoel er is zat werk te vinden in vorm van Postbode/magazijn/band werk. En als jullie het geld nodig gaan hebben voor samenwonen. Dan moet ze maar ermee dealen en tijdelijk werk gaan doen dat ze niet leuk vind.

Todat ze thuis kan gaan oppassen.

Wat ik van de OP begreep kan TS het huis zelf volledig financieren, en is het geld van de vriendin alleen bedoelt voor inboedel/verbouwing (al is het natuurlijk wel lekker extra). Vaak als je alleen een huis kan financieren betekend dat je al op 1 maand salaris de lasten kunt dragen en al het geld van de partner 'extra' is.

Tuurlijk neem je daarmee een zeker risico (wat als TS zijn baan verliest?) maar de ergste gevolgen worden waarschijnlijk gedekt door de NHG.

Leg haar uit wat de financiele consequenties zijn (b.v. minder geld voor leuke dingen, niet verbouwen, tweedehands meubels) en zeg haar dat de keuze bij haar zelf ligt en dat je haar zult steunen.

Meer kun je niet doen!

[timag]

dion_b schreef op donderdag 17 oktober 2013 @ 20:44:
[...]

1 dag kinderopvang per week kost ongeveer EUR 350 per maand, plus of min beetje. Daar is dan weer een (deels inkomensafhankelijke) 'kinderopvangtoeslag' voor te krijgen, maar in de regel zul je zeker 2/3 van dat bedrag zelf op moeten hoesten, dus ruim EUR 200 per dag in de week dat het kind naar opvang gaat. Vijf dagen in de week kost je dus EUR 1000 netto per maand.

Gevolg is dat mensen die minder dan modaal verdienen gewoon niet werken - zeker niet voltijd, het loont simpelweg niet.

De verhoudingen kloppen niet helemaal. Het klopt dat je met een redelijk inkomen voor je eerste kind niet veel krijgt maar beneden modaal juist wel (tot meer dan 90% toeslag). Jouw voorbeeld van 2/3 zelf betalen zit je pas aan bij een inkomen van rond de € 85.000. Dat is toch iets meer dan modaal...

De kinderopvang is voor lage inkomens beduidend beter te betalen dan voor hoge, hoewel het ook voor hoge inkomens volgend jaar weer ietsje beter wordt (was 0% voor het eerste kind, wordt minimaal 18%).

[!null]

Gezien het nu toch al een aantal dagen later is, heeft ze wellicht al besloten? Ze zal denk ik vrij snel moeten bevestigen naar de kinderopvang toe?

Ik denk echter dat het simpel is, ze moet gewoon die baan nemen. Want daar wordt ze een stuk gelukkiger van, en het klinkt alsof ze voldoende werk heeft. Een baan waar je ongelukkig van wordt is onzinnig. Salaris zal ook wel vergelijkbaar zijn, zoniet meer bij de opvang.

Wat echter wel een juridisch ding is, is dat die vrouw die de kinderopvang runt het nooit zo lomp kan maken. Ze kan wel aangenomen worden als oproepkracht (zelfs voor lange tijd), en ze kan idd zo flexibel worden ingezet. Geen werk is dus geen inkomen. Wat echter wel degelijk verkeerd is is dat ze blijkbaar altijd oproebaar moet zijn (fulltime, 5 dagen in de week) en daar waarschijnlijk geen vergoeding tegenover heeft staan?
Want het kan gewoon niet dat je iemand een 0 uren contract geeft (wat dus potentieel 0 inkomen kan zijn), maar wel volledig tot de beschikking van de werkgever moet staan tegen geen enkele extra kosten. Dan heeft de werknemer echt alleen maar nadelen, en dat mag ook echt niet volgens arbeidsrecht.
Dus of ze geeft een bedrag hiervoor (maar dat zal ze niet doen) of toch een minimum aantal uren (2 a 3 dagen in de week bijvoorbeeld). (maar nog steeds onder flexibel oproep contract).


Punt twee is hoe jullie het financieel gaan redden. Dat is opzich vrij simpel, je hebt de woonlasten met je nieuwe huis (dus hypotheek + vaste lasten) en je hebt jouw netto inkomen. Kun je het daarmee dragen zit je op zich al goed. Betreffende die verbouwingen, daar moet je of al een spaarpot voor hebben liggen (want het is al einde van de maand), of je kon het sowieso al niet betalen. De rest van de verbouwingen die niet essentieel zijn (alsin, je kunt er gaan wonen) moet je simpelweg doen als er geld voor is.

[Mektheb]

1e vraag : is ze gelukkig waar ze nu werkt ?. kan je het antwoord in splitsen ja of nee, nee dan moet ze iets anders gaan doen en door zoeken.
Ja dan is er niks aan de hand.

Haar tevreden > gelukkig zien is belangerijker dan hoeveel $$ ze op de plank legt. ( je moet natuurlijk wel kunnen leven ofc ).
Maar liever krapper bij kas en een smile van oor tot oor dan iemand die met tranen in der ogen elke dag vertrekt naar der werk en der emotie thuis bij jouw op je schoot moet neerleggen.

als ze nu werkeloos gaat worden, is dit dan ingecalculeerd in de aankoop van het huis,?
Bedoel je vertelde je hem op jouw naam gekocht had, maar ga je wel van haar inkomen uit om toch de normale dingen te betalen, of is dit echt allemaal op jouw naam en jouw salaris only ?.

[ Voor 21% gewijzigd door Mektheb op 21-10-2013 16:58 ]

[Laurens01]

@ Binnetie: huis van je dromen met een ongelukkige vriendin? Of gewoon een gelukkige vriendin om samen mee te dromen?

Niet dat het allemaal zo simpel is, en ik wil absoluut niet extra stapelen op de voorgaande posts, maar besef dat het wel een consequentie kan gaan zijn. Zelf verdien ik helemaal niets dus kan helemaal niet relaten natuurlijk, maar zelfs als ik dat wel kon zou ik het persoonlijk wel weten.

Overigens is dat niet vaste uren inderdaad geen frisse zaak. In mijn ogen risico van de werkgever afwentelen over veel werknemers. Het feit dat je altijd beschikbaar moet zijn (raar, roosters nooit van gehoord?) komt op mij heel raar over. Het betekent immers dat je (bijna) nooit naast deze baan een andere baan kan nemen. Aan de andere kant: het is inderdaad een vreselijke rotzooi momenteel wat betreft financiële zekerheid voor ondernemingen. Ook het komende afbraakakkoord zal hierbij niet bijdragen.

Mijn wedervraag: is het niet mogelijk dat je vriendin andere opties bekijkt? Wel iets leuks met kinderen, maar geen KDV? Het wordt hier namelijk een two horse race, alsof de enige twee opties zijn een vreselijke kutbaan of een leuke baan die niets opleverd op financieel gebied. Let us know!

[Binnetie]

Mijn excuses dat het in dit topic even rustig was.

Afgelopen weekend heb ik haar goed de nadelen uitgelegd. En ook aangegeven dat de dagen die ze thuis zit ze beter kan kijken naar andere uitdagingen. Voordeel is wel weer dat ze in de vrije dagen zich kan gaan bezighouden met het huishouden. Iets wat ze helemaal geen probleem vind.
Tevens heeft ze nu 2 schoonmaakadresjes gevonden voor 6 uur per week. Het knaagt nog steeds aan me dat je 5 dagen per week beschikbaar moet zijn, maar schijnt heel normaal te zijn: http://www.personeelsnet.nl/bericht/nul-uren-contract/ en http://www.allesoverhr.nl...n%20wat%20mag%20niet.aspx

Hierin lees je ook wel dingen die interessant zijn, maar die je volgens mij nooit voor elkaar krijgt:

Na zes maanden
De eerste zes maanden betaalt de werkgever de werknemer naar het aantal gewerkte uren, maar daarna krijgt hij meer rechten. De werknemer krijgt namelijk na zes maanden ook loon als hij niet kan komen werken om redenen die buiten zijn of haar macht liggen. Zo heeft de werknemer na zes maanden recht op uitbetaling van het gemiddeld aantal uren dat hij in de voorgaande drie maanden heeft gewerkt. Bovendien wordt na zes maanden aangenomen dat de werknemer een arbeidsovereenkomst heeft met een omvang die eveneens gelijk is aan het aantal gemiddeld gewerkte uren in de voorafgaande drie maanden.

Ik heb ook ergens te lezen dat dit al naar 13 weken is (recht op doorbetaling van gemiddeld aantal uren).

Uiteindelijk heeft ze dus gekozen voor het 0 uren contract.
Ik kan zelf de lasten wel dragen en haar inkomen is extra, maar goed dan moeten we wel zuinig leven.

Ze heeft ook wel eerder gekeken naar andere uitdagingen, ze kijkt immers al een jaar naar een andere baan. Bij de politie kwam ze niet door de selectie. Veel opleidingen wordt wiskunde/rekenwerk in gevraagd en getoetst waar ze niks mee kan i.v.m. haar discalculie. Als verzorgende wordt ze ook telkens afgewezen omdat ze geen ervaring heeft, maar wel weer de juiste papieren. Mogelijk nog een opleiding tot kapster?

Ook de mogelijkheid voor een gastouder is ze mee bezig, ze heeft een tweetal gastouderbureau's opgebeld en beiden gaven ze al een beetje aan dat ze in de buurt waar wij gaan wonen een beetje aan het verzadigen zijn. Je zou ej dus moeten gaan onderscheiden van andere gastouders in de buurt. Misschien met een bakfiets of auto-service waar je kinderen ophaalt die maximaal 5 km van ons huis wonen? Iets in die vorm

Een vriendin van haar werkt in dezelfde KDV een zit daar soms 3 dagen per week en regelmatig 5 dagen per week. Maar niemand (op 1 of 2 medewerkers na) heeft een vast contract met vaste uren.
Er zijn mogelijkheden genoeg maar ze wordt telkens erin teleurgesteld en voelt zich daarom juist zekerder in de kinderopvang omdat ze dat heel goed kan. Dat zeiden ze ook tijdens een dagje meedraaien, de andere 2 kandidaten vielen al vrij snel af.

Overigens het grootste gedeelte van de verbouwing zit in de hypotheek opgenomen (nieuwe keuken). De rest is schilderen, nieuwe vloer en nieuwe verf op de muren, beetje de standaard dingen die gedaan moeten worden omdat het huis helemaal doorrookt is.

[Rukapul]

De medewerkers van dat KDV moeten met een flinke club eens naar een vakbond toestappen om te laten toetsen of de CAO wel nageleefd wordt. Vriendin van de topicstarter is overigens de laatste die daarmee moeten willen opvallen voorlopig.

[-SafaN-]

qua differentiatie: zit jullie nieuwe woning toevallig in de buurt van fabriek of ziekenhuizen. Ik weet uit ervaring dat bv verpleegsters/arbeidsters die om 7 uur de morgendshift hebben of om 21 uur uit de avondshift komen veel problemen hebben om opvang te vinden

[Katerin]

Binnetie schreef op woensdag 23 oktober 2013 @ 21:56:


Ook de mogelijkheid voor een gastouder is ze mee bezig, ze heeft een tweetal gastouderbureau's opgebeld en beiden gaven ze al een beetje aan dat ze in de buurt waar wij gaan wonen een beetje aan het verzadigen zijn. Je zou ej dus moeten gaan onderscheiden van andere gastouders in de buurt. Misschien met een bakfiets of auto-service waar je kinderen ophaalt die maximaal 5 km van ons huis wonen? Iets in die vorm

Er zijn heel veel dingen die je als gastouder kan doen om klanten te trekken.
Flexibele tijden, biologische voeding, thema's, nascoolse opvang. (zodat je ook de oudere broers en zussen op kan vangen)
Echt als ze graag wil dan is klanten trekken goed mogelijk door net dat beetje extra te geven.